ეს ფილმი ჩემი ყველაზე საყვერელი ფილმია. უზომოდ მიყვარს. რამდენჯერაც არ უნდა ვუყურო არ მომწყინდება. ამ ფილმში ძალიან კარგადაა გადმოცემული ის დარდი, განცდა და სიყვარული რომელიც ყველა ნამდვილ ქართველს უნდა ქონდეს ვინც საქართველოდანაა წასული.
რავი მეტს სიტყვებით ვერ გადმოვცემ ისეთი ფილმია რო...
http://avoe.ge/music/index3.php?gr=Music/&gd=Georgian/&ga=F/&galb=7952
თქვენი აზრი მაინტერესებს როგორია ეს ფილმი და საქართველოდან წასული ხალხის უმრავლესობა დღეს-დღეისობით ფიქრობს და შეიგრძნობს საქართველოს სიყვერულს ისე როგორც გიორგი(ჯორჯი) შეიგრძნობდა ამ ფილმში თუ არა?
ჩემი აზრით საქართველოდან წასულების დიდი ნაწილი გულით ატარებს საქართველოს სიყვერულს. მაგრამ სამწუხაროდ ისეთებიც არიან ვისაც არაფრად მიაჩნიათ საკუთარი სამშობლო
ესეც ჩვენი ფესვებიიი.
აი აქ ყურებაც შეგიძლიათ.
http://www.fesvebi.com/films.php
ვგიჟდები ამ ფილმზე. უძლიერესი ფილმია. სიმღერაც.
არაჩვეულებრივი ფილმია. სიმღერაა საქართველოზე
მეც ძალიან მიყვარს და არ შემიძლია მისი ყურება ცრემლების გარეშე (განსაკუთრებით ფილმის დასასრულისას..)
საოცარი გძნობა მიჩნდება პატარა გიორგი რომ ბრუნდება საქართველოში...
იმ საშინელ ამინდში მთელი სოფელი რომ ელოდება, საოცარი სცენაა,სულში ჩამწვდომი.
ისეთი შეგრძნება მიჩნდება, თითქოს მთელი საქართველო ზუსტად მასე ელოდება ყველა წასულ შვილს და ერთი სული აქვს მისი რამე ნაწილი მაინც (შვილი, შვილიშვილი...) დაუბრუნდეს მშობლიურ ფესვებს.
და მაწუხებს ერთი კითხვა შეძლებს კი გიორგი გაიაროს ქართულ მიწაზე ფეხშველამ, რასაც ასე ნატრობდა ბაბუამისი და რას განიცდის ის ამ დროს? იქნება კი მისი განცდა ისეთივე ემოციური, როგორც ბაბუამისის ანალოგიური მოქმედება იქნებოდა?
თქვენ რას ფიქრობთ?
მე მაგ კინოს ვერ ვუყურებ, არ შემიძლია
გულამოსკვნილი "ვჯღავი" მერე
ერთადერთი კინო რომელზეც ცრემლი მომდის რამდენჯერაც არ უნდა ვნახო.
kato_Bato
მეც
Zeskvi_ucha
ხვალე დილით მიფრინავს ჩემი ინგლისურის მასწავლებლის ქმარი იტალიაში, მას უკვე გადაწყვეტილი აქვს რომ არ დაბრუნდება... მალე ცოლსაც და შვილსაც წაიყვანს იქ და მორჩა... ასეა ძალიან ბევრი ჩემო უჩა
ქავთარაძე
ეჰ მაგარი ცუდია თან ძალიან
მეც ვიცი მაგნაირი რამდენიმე ოჯახი.
მაგრად მტკივა გული ამ ყველაფერზე
Zeskvi_ucha
რამდენიმე კი არა ასობითაა...
ქავთარაძე
ეჰ მასე რომ ხდება იმიტომ ვართ ასე...
სამუშაოდ ცოტა ხნით წახვიდე სადმე გამიგია. მარა ოჯახით და სამუდამოდ? ეჰ არ ვიცი არა რა. ამას უკვე ღალატი არ ქვია სამშობლოსი? მომიტევეთ მარა მე ასე ვფიქრობ
zeskvi რატო? მე წავიდოდი.
mampali
ეჰ რა უნდა გელაპარაკო, ფაშისტური აზრები გაწუხებს. ძმაკაცი მაინც არ იყო
მარა ეგ არაფერი გაიზრდები და მიხვდები ყველაფერს.:D:D
ჩემი აზრით 10%-იც არ უნდა ბრუნდებოდეს
Karo
აუ ასე ცუდად რომ იყოს საქმე ნამდვილად არ მგონია...
ნუთუ მართლა მასეა
მეც მაწუხებდა წასვლის იდეა მაგრამ გადავიფიქრე
სად უნდა წავიდეთ და მერე ჩინელებს დავუტოვოთ ეს ჩვენი სამოთხე, მე ეგ ვარიანტი არ მაწყობს და რა ვქნა
Zeskvi_ucha
ფილმიც მიყვარს და გუნდიც
ერთი კარგი ბიჭუნაა, სტიქაროსანი, წასვლას აპირებს საზღვარგარეთ, არ მოვიწონე მისი აზრი და მთხოვა დასაბუთებული არგუმენტები დავუსახელო არწასასვლელად.
აბა თქვენ იცით, დამეხმარეთ გადავაფიქრებინო, თორემ ჯერ პატარაა, რა ვიცით როგორი დაგვიბრუნდება, ან დაგვიბრუნდება კი
ყველაზე სამწუხარო იცით რა არი?დღევანდელი საქართველოს მდგომარეობა, რაც ხალხს სამშობლოს დატოვებისაკენ უბიძგებს!
ბავშვებო იქნებ ჩვენი საქმიანობა ამ კუთხითაც მივმართოთ?
ჯერ რამე კონკრეტული იდეა არ მაქვს მაგრამ ღირს ამაზე დაფიქრება!
p.s.ისე მეც ხშირად მიფიქრია სამშობლოს დატოვებაზე,ამაში არც არაფერია ცუდი, რადგან შეიძლება "იქიდანაც" დაეხმარო შენს ქვეყანას, თანაც ბევრად უფრო უკეთესად....
ერთი რამ მაშინებს მხოლოდ, "სამშობლოში დაბრუნების დრო არ გამომეპაროს"
მხატვრულ ფილმე"ფესვები"მაგარი ვიტირე
აუ რატომ უნდა იყოს ასე(((((
ეგ ფილმი ძალიან ძლიერი ფილმია, დამოუკიდებლად იმისა გიცხოვრია ტუ არა უცხოთში ე ჯერ არ მინახავს ადამიანი ამ ფილმისათვის გულგრილად რომ ეყურებინოს.
რაც შეეხება აბრუნება არ დაბრუნებას, დედაჩემი ასე ამბობს ჭიანჭველა რომ ჭიანჭველაა მოივლის მთელ ქვეყანას და მაინც შინ ბრუნდებაო.
რაც შეეხება ადამიანებს ბედნიერია ვინც შინ დაბრუნდა და დაბრუნდება
ძალიან მაგარი ფილმია , სულ მეტირება ხოლმე ((( თან ის ბაბუ მიყვარს ძალიან ,საერთოდ მოხუცემი მიყვარს განსაკუთრებით ბაბუები თეთრწვერები და საყვარლები
სამწუხაროდ, ქართველები მიდიან საზღვარგარეთ, ოჯახდებიან უცხოელებზე, მათმა შთამომავლობამ არ იცის ქართული და არც არავინ ცდილობს ასწავლოს. როცა დაბერდებიან ახსენდებათ სამშობლო და ყველა აქ დასაფლავებას ნატრობს.ხშირად ნოდარ დუმბაძის სიტყვები მახსენდება ხოლმე თეთრი ბაირაღებიდან, , ,,თქვენ საქართველო სასაფლაო ხომ არ გგონიათო? ქვეყანას მაშინ უნდა ემსახურო, როცა ახალგარდა ხარ, რაღაც შეგიძლია მისცე, ამით გამოიხატება ქეყნის სიყვარულიც და სასახურიც. საქართველოში დასაფლავების სურვილით ქვეყნის სიყვარული არ გამოიხატება. უფრო ხშირად რეალობა ასეთია, ეს რეალობა ალბათ არ ვრცელდება ამ ფილმზე, თუმცა ამ ფილმშიც არის რაღაც-რაღაც ისეთი რაც მე ვთქვი. მაგალითად გეგეჭკორის შეკითხა შენმა შვილებმა ქართული იციანო? შემდგომ აღმოჩნდება რომ შვილებმა ქართული არ იციან, ანუ ისინი უკვე ქართველები აღარ არიან.
ეს ფილმი მიყვარს, ცოტა გაღიზიანებული პოსტი გამომივიდა.
აფხაზეთიდან დევნილმა პაპაჩემმა დიდ რუსეთს შეაფარა თავი და იქვე გარდაიცვალა..."ფესვებს" რომ ვუყურებ,ცრემლებს ვერ ვიკავებ...ალბათ,როცა როდისმე მის ნეშტს ჩამოასვენებენ,ისეთივე სიტუაცია დახვდება,როგორც ამ ფილმშია...ნაცნობ_უცნობები და ასე შემდეგ...
უძლიერესი ფილმია...
ახლა ვფიქრობდი ამ ფილმზე და სამშობლოს დიდი სიყვარული მართლა საძირკვლად უდევს ამ ფილმს, მაგრამ უეცრად ერთ რაღაცაზე დავფიქრდი ღმერთის სიყვარული თითქმის არ ჩანს ამ ფილმში. ცოტა სადღაც ნიუანსებში კი ჩანს მაგრამ სათანადოდ არ არის წარმოჩენილი, ჩემი აზრით.
თქვენ რას იტყვით?
ფილმ "ფესვების" მერე შემიყვარდა მსახიობი ლევან აბაშიდზე და დღესაც დიდ პატივს ვცემ, ბავშვი ვიყავი პირველად რო ვნახე, და დღესაც არ მავიწყდება ისე პირველი შთაბეჯდილებები... და არც ის გრზნობა სახლში გაზეთის ნაგლეჯი რო ვიპოვე ლევან აბაშიძის ფოტოთი....იუწყებოდნენ აფხაზეთის ომში დაიღუპაო..((( გული მომიკვდა..(((
უმაგრესი ფილმია, და ულამაზესი მუსიკა, სამწუხაროა, რომ ეხლა ვერ ვუსმენ, ამ კომპიურეტიდან (
გუშინ იყო და დიდი სიამოვნებით ვუყურე თუმცა მერე თვალებზე კარგი "დაშპაკვლა" დამჭირდა იმიტომ რომ ძალიან ბევრი ვიტირე რამდენჯერაც არ უნდა ვუყურო ისეთი მელოდია გასდევს ამ ფილმს სულ გატირებს. მითუმეტეს რომ ასეთი რამ რეალურად ხდებოდა და დღესაც ხდება მით უფრო მტკივნეულია და განცდაც შესაბამისად მძაფრია.
ესეც ჩვენი ფესვებიიი.
აი აქ ყურებაც შეგიძლიათ.: მე ახლა ვუყურებ. უმაგრესია რა
http://www.fesvebi.com/films.php
* * * * * * * * * * * *
ფესვები
ნუ გეშინია, არა ვართ გველები. ამ მაღალ მთაზე გველს რა უნდა? ტყუილად შეკრთი, ჩვენ კაცს არაფერს ვავნებთ, არ მოვსწამლავთ. გარედან რომ დაჭმუჭნილი, ხმელი ტყავი გვაკრავს, იმან შეგაშინა? ერთს დროს ჩვენ სხვა ფერი და იერი გვედო. დრომ, ჟამთა ვითარებამ შეგვიცვალასახე და ახლა, მწყემსი წამოგვაწყდება ზედ თუ მონადირე, უნდა შეკრთეს, მანამ ახლოს გვნახავს, სანამ გეიგნებს, რომ ჩვენ ერთის მუხის ხმელი ფესვები ვართ და სხვა არარა. ერთს დროს ჩვენ უზარმაზარ მუხას ვკვებდით, საზრდოს ვაწვდიდით, ძუძუს ვაწოვებდით. ჩვენის ოფლით, ჩვენის ღვაწლით მუხა თავმომწონედ ყელყელაობდა. ჩვენც ამითი მოგვწონდა თავი, რომ ლამაზი, შეუდრეკელი, ამაყი შვილი გავხარდეთ.
-თქვენ და თქვენს მუხას მოგინდათ ჩემი ძალ-ღონე, ჩემი ამაგიო, - ბევჯელ უთქვამს ჩვენთვის დედამიწას; მაგრამ ჩვენ მაინც ყელის წევით მუხლმოდრეკილნი გამოვსთხოვდით ხოლმე საზრდოს ჩვენის საყვარელის შვილისათვის. მი გულისთვის დღე და ღამე გასწორებული გვქონდა. საზრდო არ დავაკლოთ, ვეცადოთ, - ერთმანთს ამ სიტყვებით ვამხნევებდით. დაისვენე, დედამიწავ, დაისვენე. ჩვენ ახლა შენ არ შეგაწუხებთ. ვისთვისაც გეფერებოდით და გეხვეწებოდით, ის აღარა გვყავს, ჩვენცა ვხმებით, ხმელსა და მკვდარს საზრდო რად უნდა? კაცმა, შეუბრალებელმა ადამიანმა, მოგვიკლა გული, მოგვიკლა შვილი და დაგვტოვა თვალცრემლიანი. ადგა, ცულით დაუწყო ჭრა; იმას არ ესმოდა ჩვენი და ჩვენის შვილის კვნესა. ცულს რომ გვცემენ, ჩვენ კვნესით და თქვენ კი, კაცნი, ამას “რაკუნს” ეძახით. გადმოგვდის სისხლი და თქვენ ჩვენს სისხლს “ხის წვენს” უწოდებთ... განა რომ ხელს არ გამოვიღებთ, თავ-პირს არავის ვაკაწრით, არა ვლანძღავთ, წარსულს არ მივდევთ და მოსულს მრისხანე სახით არ ვუხვდებით, იმიტომ არაფერსა ვგრძნობთ?! “მუხას ვჭრიო”,- კაცი თავსი ამხანაგს ეძახდა, ვითომდა არაფერიო. იგი ვერა ჰხედავდა, რომ ჩვენ მაშინ ჩუმად მიწაში ცრემლსა ვღვრიდით, რომ ჩვენმა ცოდვა-ბრალმა დედამიწაც აატირა: “საწყლებოვო, - ბუზღუნებდა ისიც, რისთვის, ვისთვის იწვალეთ, ან მე ვისთვის ვწვალობ, ვინ არის მადლობის მთქმელიო!..”
თუმცა დედამიწა ამას ამბობდა, მაგრამ იმავე დროს წინ წამოწვდილს, შორიდან წამოზრდილს წიფლის, არყის და ვერხვის ფესვებს უდებდა საგზალს... უარს ვერავის ეტყვის ეს ღვთისაგან კურთხეული. ყველას დედაა, ყველასთვის ის ზრუნავს, ყველა იმის ზურგსა ჰკიდია. იკურთხოს შენი ძუძუ, ჩვენო დედავ, ჩვენო გამზრდელო, ჩვენო ძუძუს მაწოვებელო!
მაგრამ რა ჰქნას საბრალომ? ამასაც ბედმა უმტყუნა. გუშინ და დღეს ჩვენ ბევრი ვიტირეთ, გვენანება იმ ადგილის განშორება, საცა დავიბადენით, აღვიზარდენით, სადაც სიცოცხლე ვიგრძენით. ვინ იცის, რა მოგველის?! დღითიდღე ჩვენი ბინა ინგრევა, იშლება, ფლატე კეთდება და ჩვენ უსახურავონი ვრჩებით, ტიტველნი და მშიერნი. ბოლოს მოვწყდებით და წავალთ თავქვე, ჩავეშვებით უღრანს ხევში. ვინ იცის, იქ რა მოგველის? ვინ იცის, იქ რა ნიადაგი დაგვიხვდება? დავიხოცებით სრულიად, თუ კიდევ მიწა დაგვფარავს დაგაგვიჩენს საზრდოს?! ვინ იცის, იქნება გიჟმაჟმა მდინარემ გაგვრიყოს სადმე უდაბურს ადგილას და მწვავე მზის სხივებმა დაგვაჭკნოს, გაგვახმოს, გააქროს ჩვენი ხსენება!
ღმერთო, ნუ დაგვკარგავ! ბედო, ნუ გვიმტყუნებ, დედამიწავ, კიდევ გაგვიჩინე ბინა! სიცოცხლე და შრომა გვწყურია. გვინდა კიდევ ვიშრომოთ, ეგები კიდევ გავზარდოთ ჩვენს ფესვებზე შვილი, ეგები კიდევ ვიგრძნოთ სიხარული. ბუნების ძალნო, შეიწყნარეთ საბრალო ფესვების მუდარა.
უჩა
გ ა ი ხ ა რ ე !!!!!!
უჩა რა მაგარი ხარრ არაჩვეულებრივი ფილმია
ჩემთვის ამ ფილმზე საინტერესო და აზირანი ფილმი არ არსებობს (თან ეს მუსიკა პირდაპირ სულში ჩამწვდომია )
ძალიან ძლიერი ფილმია. მეც სულ მეტირება ყურებისას.
რაც მთავარია ზუსტადაა გადმოცემული ქართული ემიგრანტის ცხოვრება.
როცა არ უნდა კითხო, ვისაც არ უნდა კითხო: დავბრუნდებიო გიპასუხებს!
მარა აი კითხვაზე: -თქვენმა შვილებმა ქართული იციან?
პასუხი რა მოგახსენოთ...
ვერ ბრუნდებიან... ძალიან ძლიერი უნდა იყო რომ დაბრუნდე. რადგან ფაქტიურად დაბრუნებისას, მართალია სამშობლოში, მაგრამ მაინც ყველაფერი ნოლიდან უნდა დაიწყო. ეს აშინებს ხალხს.
ამ ფილმის ყურებისას სულ ვტირივარ :-(
სამშობლოს სიყვარული ერთ-ერთი ყველაზე უწმინდესი გრძნობაა
nino_france
მართალი ხარ და ყველაზე მეტად ამაში მაშინ რწმუნდები როცა სამშობლოსაგან შორს ხარ
ai gogoo
გეთანხმები, მაინც ძაან უძლიერესი ფილმია. მაგ ალბად იმიტომ მოხდა რომ კომუნისტების დროსაა გადაღებული ეს ფილმი და იმიტო.
მაგარია კინოა
ძალიან კარგი ფილმია მასში მონაწილე მსახიობების ჩათვლით.
და ემიგრანტებისათვის უფრო საყვარელი იქნება და სამშობლოში დაბრუნების იმედის მიმცემია ალბათ მათთვის
60% დაახლოებით ალბათ
xevsuri
არამგონია და რავიცი
xevsuri
ეჰ გამოკითხვა სხვას ამტკიცებს სამწუხაროდ.
მარა მეც იმედი მაქვს რომ ასე არაა და 60%ი მაინც ბრუნდება.
ზესქვი_უჩა
იმედი ნუ მოგიშალოს ღმერთმა!
k@the
გაიხარე.
ზესქვი_უჩა.
დიდი მადლობა ფილმისათვის ჩემო კარგო. მუსიკას არ მიხსნის, avoe.ge ჩვენთვის მიუწვდომელია. თუ გაქვს და შეგიძლია ამ ფილმის მუსიკა, იქნებ მაილზე გადმომიგზავნო. დიდი მადლობა წინასწარ.
საერთოდ კი ყველას გიხდით მადლობას, მადლობა რომ არსებობთ.
მხევალი_ნინო ძალიან გთხოვ, არ გეწყინოს ჩემი სიტყვები. ეს ყველას გვეკუთვნოდა და ყველას ტკივილია, შენიც, ჩემიც, მათიც და სრულიად საქართველოსი.
ვაიმეე ეს ფილმი ჩემი უსაყვარლესი ფილმია,ზუსტად
არის გადმოცემული თუ რას გრძნობს ქართველი ემიგრანტი საქართველოდან იძულებით წასვლისას,სწორედ მაშინ
ხვდებიან იმ ძლიერ სიყვარულს სამშობლოსას როცა
ქართულ მიწაზე არ დგანან და საქარტველოს ჰაერს არ სუნთქავენ,
ემ ძალიან ბევრი ახლობელი მყავს ემიგრაციაში და ვიცი რსაც ნიშნავს.
ჩემი უსაყვარლესი ფილმია
nini_1
გაიხარე ნინი. ვეცდები გამოგიგზავნო. თუ მოვახერხე გამოშვება.
ვტირი ამ კინოზე.
KAIROS
სამწუხარო ის კი არაა, რამდენი პროცენტი ბრუნდება და რამდენი რჩება. სამწუხარო ისაა, რამდენი პროცენტი ინარჩუნებს საკუთარ სახეს, მეობას, ფესვებს, ქართველობას. ხოდა ცოტა... ძალიან ცოტა!
k@the
შეილება ნაწილობლივ მართალი იყო მაგრამ ნაწილობრივ ვერ დაგეთანხმები. იმიტომ რომ ხალხი ვინც საქართველოში ანუ სამშობლოში ბრუნდება ჩემი აზრით მათი 80% მაინც საქართველოს სიყვარულით და ოჯახის სიყვარულით ბრუნდება. რავი მე ასე ვფიქრობ.
ზესქვი_უჩა
მე ეგ არ მითქვამს, შეიძლება საქართველოში ბრუნდება ემიგრანტთა 40% და ამ ორმოციდან 80% სამშობლოს სიყვარულით, ხოლო დანარჩენი 20% სხვა მიზეზების გამო.
მე ვთქვი, რომ საზღვარგარეთ დარჩენილ ემიგრანტთა შორის, სამწუხაროდ ცოტა თუ ინარჩუნებს თავის სახეს.
k@the
მე ვფიქრობ,რომ საქართველოში ბოლოს მაინც ჩვენი ემიგრანტების 90% უბრუნდება ,ეს ცხოვრება ისე მოაწყო ღმერთმა და ისე გაანაწილა ყველაფერი ,რომ ვინც სადაც დაიბადება და გაიზრდება მისი იდეალური ადგილიც ის არის ამიტომ რაც არუნდა ფუფუნებაში იყოს ქართველი უცხოეთში,მაინც მისი სამშობლო ურჩევნია ყველაფერს
ჩემი აზრით ორი ტიპის ემიგრანტები არსებობენ,ორივეს ერთი მიზანი აქს მოიწყოს ცხოვრება, მაგრამ დიდია განსხვავება ერთს უნდა მოიწყოს ცხოვრება საქართველოში იქაური ფულით, მეორეს კი უცხოეთში.
ამიტომ ყველას მოხსენიება ემიგრანტებად არ შეიძლება რადგან მეორე ქართველი საერთოდ არ არი.
verboten
ერთი ეს მითXარით; ფესვებში დაბრუნებას რას ეძახით? შეიძლება იქ იყო და არც მოწყდე ამ ფესვებ\ს, აქ იყო და შენი ხელით დაიჭრა.
საქართველოში დაბრუნება და ფესვებში დაბრუნება ერთია?
ჩვენი ფესვები მართლაც საქართველოა, ჩვენ ქართველები სადაც არ უნდა ვიყოთ და რომელი ქვეყნის მოქალაქეობაც არ უნდა მივიღოთ ჩვენი ძირით ანუ ფესვებით მაინც ქაერთველები ვართ.
ეს ფილმი მართლაც შედევრია... რამდენჯერაც არ უნდა უყირო მთელ ფილმს თვალცრემლიანი ვუყურებ ....
ემიგრანტებს რაც შეეხება სამწუხაროდ ბევრი მეგობარი მყავს საზღვარგარეთ, რამოდენიმე აპირებს ჩამოსვლას, რამოდენიმე კი ოჯახთან ერთად არის წასული და მემგონი აქეთ აგარც აპირებს ჩამოსვლას
ეს ფილმი ნამდვილად შედევრია უცრემლოდ ვერასდროს ვუყურებ.
ერთი საინტერესო ინფორმაცია მაქვს ამ ფილმთან დაკავშირებით წაკითხული ჟურნალ ''კარიბჭის'' შარშანდელ ნომერში ალბათ დაგაინტერესებთ, ემიგრანტი ქართველის პროტოტიპი გახლდათ უცხოეთში გადახვეწილი ვარლამ ჩერქეზიშვილი, რომელსაც გადავიწყებული ქონდა ქართული , იცოდა რუსული, ინგლისური, ფრანგული. სიკვდილის ჟამს კი რუსულიც დავიწყებოდა, ინგლისურიც და ფრანგულიც თურმე და ქართულად იწყო ლუღლუღი
k@the
კოტე, სწორედ მაგი თქმა მინდა რომ წასვლა არ ნIშნავს ყოველთვის ფესვებისგან მოწყვეტას.
Tamro
ვა საინტერესოა. არ ვიცოდი.
ისე რა მაგარია არა? ფაქტიურად სასწაულია რა, ყველა ენა გავიწყდება მშობლიურის გარდა. მაგარია რა.
ფესვები არის უმაგრსი ფილმი.
მააშა.
ყოველთვის ცრემლი მადგება ამ ფილმზე ..
ეხლაა საპატრიარქოს არხზე ეს ფილმი
ეჰ სამწუხაროდ ძალიან ბევრი ახლობელი და მეგობარი მყავს საზღვარგარეთ,...მარა რას იძამ ჯერ უკან არც ერთი არ დაბრუნებულა..2 დღის წინ ცემს მეგობარს ველაპარაკე საბერძნეთში და იცი რა მითხრა?/მე რომ მანდ ჩამოვიდე მოვკლა ოჯახი შიმშილითო??მაგრამ ერთ დღესაც თუ დამარტყა ჯიშმაოოო-აი ეგ იყო ფესვების ძახილი,ჩამოიქროლებს ალბათ ეხლა 2 კვირით და ისევ გაფრინდება ჩემი ბარტყუნია ძამიკო...მენატრება ყველაა
აბა გამოკითხვის ახლანდელ შედეგებზე რას იტყვით?
რეალურია თუ არა ჩვენი გამოკითხვა თქვენი აზრით?
უჩა
ჩემს აზრს თითქმის ემთხვევა შედეგები. მე 40 % აღვნიშნე. იქ უმრავლესობა 30-ს ამბობს. უმრავლესობის აზრით რეალური იქნება
საინტერესოა, რეალური ოფიციალური სტატისტიკა რას ამბობს და რამდენად ობიექტურად აღვიქვამთ ჩვენ რეალობას.
maZiebeli
"ფესვები" ძალიან კარგი ფილმია, მე მგონი, ყველა ქართველს მოსწონს.რაც შეეხება სტატისტიკას მე 40% აღვნიშნე ,შეიძლება ეგეც არ იყოს.ბევრი ქართველი ვიცი ,რომელიც ისეა გაამპარტავნებული,რომ აქ ცხოვრებასაც უკადრისობს და აქ ჩამოსულებს ასე მიმართავს:"მე აქ ვერ ვიცხოვრბ ,აქ როგორ ცხოვრობთ?"ასეთი ქართველები მე თუ მკითხავთ, ქართველობის ღირსებიც არ არიან. თუმცა არიან ისეთებიც, რომელთაც ერთი სული აქვთ როდის ჩამოვლენ,ისე ენატრებათ საქართველო.ყველა ჭეშმარიტ ქართველს მალე და ბედნიერად დაბრუნებას ვუსურვებ!
nini egriseli
გაიხარე ნინი.
რათა აღარავინ არ პოსტავთ აქა?
აბა ფილმი ლეგენდა, ფილმი საოცრება, ფილმი ნოსტალგია, ფილმი სიძლიერეეე. სა წახვედით დაწერეთ რამე კაცო.
არ მეგულება ადამიანი,ამ ფილმს უყურებდეს და ცრემლი არ მოადგეს ტვალზე...ძალიან მაგარი ფილმია.მეც სულ ვტირი ხოლმე.
nataaa
ლიკაააააააააა გაიხარეეეეეეე, შენც განყოფილებაში პოსტი "გაიჩითა"
მადლობა ვის??????? ვის დაააააააააა......... nataaa, უჩა და თათი87
პირველ 2 გვერდზე თითქოსდა საიტერესო საუბარი დაიწყო, მაგრამ რატომღაც შემდეგ თავი შეიკავეთ და სულ მეტირებას გაიძახით . ტირილის მიზეზი ბევრია ამ ფილმში. რომელმა ერთმა ააფორიაქა თქვენი გრძნობები?
ამ ფილმში 2 სახის ემიგრანტია განსახილველი. ერთი საქართველოდან ქართველების მიერ გარიყული და მეორე არსებული გაუსაძლისი სუტუაციიდან გამოსავლის საპოვნელად წასული. გგონიათ თუ არა, რომ სამსონს მართლა დაბრუნების დრო გამოეპარა? მე პირადად არა მგონია მას ეს დრო ვერ შეენიშნა. ეს სიტყვები, მისი საქართველოზე ფიქრში დაფერფლილი გულის დასაამებელი მალამო იყო. თითქოს თავი გაიმართლაო. მერე რა რომ ის ფესვებს
ვ ე რ დაუბრუნდა. ის ჩემთვის პატრიოტობის განსახიერებაა.
გთხოთ იფიქრეთ ამ ფილმზე. საინტერესო სასაუბრო თემებია შიგ.
რა სამწუხაროა, რომ ხოლოდ 3 კვირის წინ გავიგე თქვენი არსებობის შესახებ.
ჩვენთან არს ღმერთი.
დასასრული და ბუსიკა აქვ მაგარი თორე როგორც ფილმი არნაირი ძლიერი ფილმი არაა!
Nona10
აბსოლიტურად გეთანხმები... მით უფრო, რომ "სამსონის" შვილები და შვილიშვილები დღეს-დღეობით ბრუნდებიან საქართველოში...
სამსონი ძალიან ბევრი კარგი, პატრიოტი ქართველის სახეა დღეს... და ეს ჩვენი ერის ტრაგედიაა....
სამწუხაროდ სამსონის ბედი გაიზიარა ფილმის მტავარმა გმირმაც... მაგრამ სამსონისაგან განსხვავებით მას მთავარი გამორჩა: მისი შვილები აღარ იყვნენ ქართველები....
მისი შვილიშვილი იქნება კი ქართველი? თუ ეს უბრალოდ ბაბუის პატივისცემაა??
spam
ცოტა ფილოსოფიურად თუ შეხედავ ამ ფილმს, მიხვდები რომ ძალიან ღრმა და მნიშვნელოვანი ფილმია... ჩვენ მის სიმაგრეში მისი მხატვრული ღირებულება არ შეგვიფასებია, ამ კომპონენტიტ ნამდვილად ვერ შეედრება თანამედროვე ჰოლივუდურ კინოს, მაგრამ ყველა ჰოლივუდურ ფილმში ერთად ვერ ნახავ იმდენ მორალურ გაკვეთილს, რამდენსაც ამ ფილმში....
პ.ს. მგონი ცოტა კატეგორიული პოსტი გამომივიდა, მაგრამ ეს ჩემი აზრია....
.nino
.nino
მე ქართულ ფილმს ჰოლივიდს ვერ შევადარებ ჩემტვის ჰოლივუდის ფილმი საკმაოდ დაბალი დონის ფილმია მე თვითონ კინო გადარებაზე და ა.შ ვსწავლობდი და როგორც ფიმი არ არის ძლერი ამში სპეც ეფექტებს არ ვბულიხსმობ! არ არის მონანიების. ნატვრის ხის, ვედრების ნაირი ძლიერი ფილმი ეს ვთქვი წინა პოსტში! თორე მეც მაგრდ მიყვარს ეს ფილმი!
ფესვები ძალიან კაი ფიმია რამდენჯერაც არ უნდა უყურო არ მბეზრდება, ადამიანს სჰეიძლება მის ყურების დრო ცრემლებიც კი წამოუვიდეს, ასე რო გმერტმა ქნას ყველა ემიგრანტს საქარტველოსჰი დაბრუნება მოუნდეს, გაძლიერდეს და გამთლიანდეს ჩვენი ქვეყანა
spam
spam
nini_1
გეთანხმები ნინ. აუ რა მაგარი პოსტია. :ტაში:
გაიხარე ნაინა ძალიან მაგარი ადამიანი ხარ. გაგახაროს უფალმა.
უჩა
´ამ დღეს ველოდი, მოვესწარ,
ვიცინი, აღარ ვტირი მე.´
ნინი, ღმერთმა ამრავლოს შენისთანა სულისკვეთების ადამიანი საქართველოში. დღეს ეს ჩვენს ქვეყანას ჰაერივით სჭირდება.
უძლიერესი ფილმია სევდიანი კეთილი იმედიანი სიყვარულით აღსავსე..
არ მბეზრდება ამ ფილმის ყურება და არც მომბეზრდება ..ეგაა სულ მეტირება რომ ვუყურებ
მე კიდევ მგონია რომ ქართველებმა პატარ-პატარა საქართველოები უნდა შექმნან მთელ მსოფლიოში...
დაბრუნება კი ზეციურ საქართველოში უფრო მნიშვნელოვანია...
ფილმი ძალიან მაგარი...
neo
პატარ-პატარა საქართველოები ვერ გვიშველის ვერანაირად, ყველა ქართველი სადაც არ უნდა ვიყოთ ჩვენს წილ საქართველოს მუდამ გულით ვატარებთ სათუთად და სასოებით, მთავარია შევქმნათ ერთი მთლიანი და განუყოფელი საქართველო, მხოლოდ ეს იქნება ქართველი კაცის გამარჯვება, ქართული სულის სიმტკიცე და სიდიადე.
ეხლა კი ისევ ფილმ ,,ფესვებზე'' გავამახვილებ ყურადღებას. მით უმეტეს თემაც მას ეხება.
ამ ფილმში სამშობლოს სიყვარულთან, ნოსტალგიასთან, უდიდეს და უწმინდეს მეგობასთან ერთად კიდევ მრავალი სიკეთე თუ ტკივილი დევს.
პირადად ჩემთვის ცრემლის მომდენია და უდიდესი მნიშვნელობა აქვს, მთავარი გმირის-გიორგის ცოლის სიტყვებს, იგი მზადაა უარი თქვას ყველაფერზე, ყოველგვარ კეთილდღეობაზე და თვით საკუთარ სამშობლოზეც კი ოღონდა თავისი ქმრის სახეზე თუნდაც ერთხელ, ბედნიერების და სიხარულის ღიმილი დაინახოს, იგი მზადაა გაყიდოს ყველაფერი და წავიდეს ოჯახთან ერთად საქართველოში.
ალბად ასეც მოხდებოდა რომ არა მთავარი გმირის ტრაგიკული ფინალი.
ქართველი ადამიანისთვის უფალი, სამშობლო და ოჯახი ყოველთვის იყო ერთმანეთზე დაგაჯაჭვული და ამ ჯაჭვის თუნდაც ერთი რგოლის ჩაშლით იშლებოდა ყველაფერი, ინგრეოდა ბედნიერება, უფასურდებოდა და ნადგურდებოდა ნებისმიერი ადამიანური კეთილდღეობები.
ამ ფილმში არაფერია ნათქვამი უფლის სიყვარულსა და მართლმადიდებლურ სარწმუნოებაზე, მაგრამ თითქოს მაინც არ მცირდება ,,ფესვების'' სიდიდე, ერთი მიზეზის გამო, ყველამ ვიცით ფილმი რა პერიოდშიც არის გადაღებული, მაშინდელ მთავრობას სულაც არ აწყობდა წინა პლანზე სარწმუნოების წამოწევა, ასეთ შემთხვევაში უმოწყალოდ გაანადგურებდნენ და ვერანაირი ხერხებით ფილმი ჩვენამდე ვერ მოაღწევდა. არადა უზომოდ იყო საჭირო ძილმორეული თვლემიდან ჩვენს გამოსაფხიზლებლად.
ყველაზე უმთავრესი და ფილმის დედააზრი კი შეგონებაშია ,,ხის სიმაღლე მიწის ზემოდან კი არ იზომება, არამედ ფესვებიდან'' უფალმა დაგვიფაროს რომ დავივიწყოთ ვინა ვართ და საიდან მოვდივართ.
ღმერთმა დაგლოცოთ და გაგახაროთ.
საკმაოდ "ცუდი" მონაცემებია ჩემი აზრით.. 90% მაინც დაბრუნდება
ვგიჯდები ამ ფილმზე ძალიან მიყვარს და სულ ვტირივარ ხოლმე (( უცხოეთში წასული ჩვენი თანამემამულეების 80% აღარ ბრუნდება საქართველოში.. იქ მრავლდებიან და მათმა შვილებმა ქართულიც არ იციან.. ჩემი დაქალი საფრანგეთშია და ტყუპები ყავს ბავშვები ძლივს ლაპარაკობენ ქართულად ფრანგული8 აქცენტით... სამწუხაროა, მაგრამ იქ ყველანაირი პირობები აქვთ და უკეთ გრძნობენ თავს..
მეც მიყვარს და როცა სევდა მომეძალება, ნოსტალგია მიპყრობს, ჩავირთავ ხოლმე ფილმს და ვტირი მერე.
აბა ისე ვერ ვტირივარ და ...
მაგარი ფილმია. სულ მინდა ავიღო პასტა და ფურცელი და ფრაზები ამოვიწერო.
ვერ მოვახერხე ერთი.
ძალიან ძლიერი ფილმია, მხოლოდ ქართველი რომ გადაიღებდა ისეთი. რატომღაც მგონია, რომ მხოლოდ მადლიან ქართულ მიწას შეუძლია ყივილი. იმიტომაცაა სისხლით გაპოხილ-განოყიერებული.
ასეთი განუმეორებელი ფილმი აღარასდროს შეიქმნება...
იმდენად არაჩვეულებრივადაა გადმოცემული ეს ტკივილი, რასაც ნოსტაგია ქვია,ფილმში რომ საქართველოში მყოფსაც კი აატირებს და აქ გადმოხვეწილ ქართველობას კი დასერილ გულს უფრო უსერავს ...
მე ამ ფილმის მარტო ყურება არ შემიძლია და თანაც გარკვეულ წილად შიში მაქვს რომ ამ გულის აუტანელ ტკივილს, სულის შემხუთველ მონატრების გრძნობას ისევ დამიბრუნებს...
xis simagle micis zevidan kiar izomeba aramed pesvebidan......................................... aq vin xart
tako-tako
აქ მე ვარ. ვინმე კონკრეტულს ეძებ?
sandro40
რატომ არა?..
sandro40
ეჰ ეხა გამოკითხვას ვუყურებდი და მართლა ჩემი აზრით შოკისმომგვრელი შედეგია თუმცა ალბად რეალური.
აუ მარა არ მინდა რო დავიჯერო რომ ეს ესეა...
ძალიან ძლიერი ფილმია..... უღრმესი მადლობა რომ მოგვაწოდეთ......
საქართველო ყველა ნამდვილი ქართველის სატკივარი და სიხარულია..... ყოველთვის საქართველოს ფანატიკოსს და უდიდეს პატრიოტს ვერასოდეს წარმომედგინა თუ როგორ ძლებდნენ ქართველები საზღვაგარეთ, ეს ჩემთვის ყველასე მიუღებელი რამ იყო, მე ვიძახდი რომ არასოდეს არ დავტოვებდი ჩემს სამშობლოს.... მაგრამ როგორც თქმულა "არასოდეს თქვა არასოდეს"
4 წელია სამშობლოდან წამოსული ვარ და ყოველი აქ გატარებული დღე ჩემთვის დაკარგულია, მიუხედავად იმისა რომ აქ ოჯახთან ერთად ვარ, მაინც მაკლია ყველა და ყველაფერი, მაკლია ჩემი სიონი, ჩემი მთაწმინდა, ნარიყალა, მოკლედ მთელი ჩემი თბილისი....
რაც შეეხება ბავშვების ქართულად აღსრდას.
რათქმაუნდა ეს მშობელზეა დამოკიდებული, ჩემი პატარა 4 წლისაა და ქართულად გამართულად საუბრობს, ვფიქრობ ჩემი სამშობლოს სიყვარული მასზე გადავიდა, ყოველ დღე მეხვეწება რომ საქართველოში წავიდეთ. ჩემი მეუღლეც, მიუხედავად იმისა რომ უკვე 14 წელიწადია აქაა, მხარს მიბავს რომ უკან აუცილებლად დავბრუნდებით.
ძალიან მიყვარხართ ქართველებო ჩემო დებო და ძმებო, ძალიან მენატრები საქართველოვ....
პ.ს საკმაოდ შემომაწვა ნოსტალგია და წერას ვეღარ ვაგრძელებ
ფესვები მართლა შთამბეჭდავი ფილმია ორი აზრი არ არის მაგაზე.
მართლაც გენიალური რამაა, უკეთესია ის პრობლემა რომ ამ იყოს რაც იქაა
გადმოცემული თუმცა სიტუაცია სხვაგვარია...სამწუხაროდ
90% კარგი იქნებოდა
rcmena
ეჰ სამწუხაროთ გამოკითხვა ისევ გულისგამხეთქავად გამოიყურება.
საქმე დგას ახლა ასე ჩემი აზრით, პირველი ვაწვებით იდეას რომ "ვადა იწურება 3 წელიწადში" და როგორც თქვენს პატრიარქს მიაწერენ ამის თქმას, რომ 2012 წელიწადს ყველა უნდა დაბრუნდესო... რაა ამაში ცუდი? ჩემი აზრით არც არაფერი, რომ არა ის პატრიარქს მგონი ეს არსად არ უთქვამს, და თუ თქვა აშკარად მისი პირადი ინიციატივაა და არა რაიმე ლოცვა-კურთხევა, რადგან იდეაში შეუძლებელია ეს რომ მოხდეს და უნდა შევეგუოთ რომ არც მოხდება, ჩემი აზრით, ყველა ერს ყავს თავისი ემიგრაცია, ებრაელები და სომხები არაა გამონაკლისი, არამედ ესპანელებს, იტალიელებს, რუსებს, ეგვიპტელებს, სირიელებს, ინდოელებს, პაკისტანელებს ( ჩემი მეზობლები ჩამოვთვალე ) , ე.ი. დადგა სამწუხაროდ ის დრო რომ მტკივნეული გადინება მოხდა საქართველოდან, სამწუხარო იმიტომ რომ გადინება მოხდა მასიური და უკონტროლო, შედეგად მივიღეთ არაერთიანი, დაშლილი, კრიმინალური და ამორალური ემიგრაცია... ერთერთმა ბერძენმა ჩემგან რომ გაიგო რაღაც შტრიხები ჩვენი და ჩვენი ეკლესიის ისტორიისა, გაოცებულმა მითხრა, მე თქვენ ბოშების დონის მეგონეთ, ისეთი ქართველობაა ჩვენთანო... შეიძლება ცოტა გადააჭარბა კიდეც ( თუმცა მსგავსი თავადვე ვნახე ბევრ ქვეყანაში), მაგრამ ფაქტია ემიგრაციული ერთიანობა ჩვენგან შორსაა ( არც ქვეყანაში ვართ ერთიანები და იმიტომაც ალბათ), სამაგიეროდ მიდის ერთამანეთის ჭამა და ერთმანეთზე ფულების კეთება, ერთმანეთზე სამსახურის მიყიდვა და ა.შ. ეს სამარცხვინოა... ახლა ვფიქრობ რომ შეცდომაა და სირაქლემას პოზიცია, ამას დავუპირისპირდეთ იმით, რომ ვინც არ წახვალთ სამშობლოს ღალატობთ ან დედა მიატოვეთ ან 3 წელი გაქვთ ვადა და ა.შ. ეს სისულელეებია მეტი თუ არა, ამით ჩვენ იმ ხალხს,ვინც ასიანი იცის რომ 3 კი არა 20 წელი ვერ გადაცხოვრდება საქართველოში და ბევრია ესეთი, უმრავლესობა თუ არა, მაშინ ჩვენ ამ ხალხს სამშობლოს დამაკავშირებელ ბოლო კარსაც-ეკლესიაც ვურაზავთ!
რათქმაუნდა მაქსიმალურად უნდა მოხდეს მასიურად წასული ემიგრაციის დაბრუნება, მაგრამ გარდაუვალია, ისიც რომ მილიონ ნახევარი გასულიდან ( სულ ცოტა) ნახევარი მილიონიდან- რვაასიათასამდე მაინც დარჩება უცხოეთში, ეს 800,000 ხვალ მილიონი იქნება და ზეგ 2 მილიონი, აი ამ ციფრებს, ამ ქართველებს უნდა გავუფრთხილდეთ, მოღალატეები კი არა გმირები უნდა ვუწოდოთ, იმიტომ რომ წელებზე ფეხებს იდგამენ და სამ-ოთხ ოჯახს არჩენენ და სიმწრის ოფლში ცურავენ, ხშირად დამცირებულები და უუფლებოები, უნდა მოხდეს ისეც რომ ამ ხალხში მოხდეს აღორძინება ჩვენი რწმენისა, მოხდეს საკვირაო სკოლების გახსნა, რომ პირველივე ან მეორე თაობაში მამა პარიზში წაგიღო-ქართულით არ დაიწყონ ლაპარაკი ( რაც ასე ხშირად მინახავს ლამის ყველგან ), რაც შეეხება ფილმს მაგარია და ერთგვარი წინასწარმეტყველებაც გამოდგა იმ პრობლემებისა რაც შემდეგ წარმოიშვა...
მე ასე ვფიქრობ; მოჟეტ ვცდები, რა ვიცი...
იხარეთ;
კაიროსი!
აი რაღაც ვიდეოები ამოვჭერი ამ ფიმიდან და ავტვირთე აი თქვენც ნახეთ.
ამ ფილმში ყველაზე ძალიან მიყვარს ეს მომენტი.
http://www.youtube.com/watch?v=dORhWzVvHzQ
როცა ვნახულობ, სულ ვტირი...
და რათქმაუნდა ეს ბოლო მომენტი.
http://www.youtube.com/watch?v=GvoLOt3DkIc
ესეც სხვა ნაწყვეტები
http://www.youtube.com/watch?v=T8WTuxR_RlU
http://www.youtube.com/watch?v=ukoH7OMjXJI
http://www.youtube.com/watch?v=PUOpj2RAnkQ
http://www.youtube.com/watch?v=T8WTuxR_RlU
უზრუნველყოფა Invision Power Board (http://www.invisionboard.com)
© Invision Power Services (http://www.invisionpower.com)