თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: ნიანია თარიღი: Jul 26 2007, 10:33 AM

ამ განყოფილებაში პირველად ვხსნი თემას და არც არასოდეს დამიპოსტავს, ასე რომ ძალიან არ მსაიმოვნებს პირველივეჯერ ასეთ არასასურველ თემაზე რომ მიწევს საუბარი.

ჩემი თანამშრომელი ქმარს ეყრებე და აინტერესებს როგორ შეიძლება ჯვარი აიყარონ. მე ნამდვლიად არაკმპეტენტური ვარ ამ საქმეში და ვერც ვერაფერი ავუხსენი. იქნებ ზუსტად მითხრათ რა პროცესების გავლაა საჭირო და საერთოდ რამდენად შესაძლებელია ჯვრის აყრა. რამდენადაც მე ვიცი არის რაღაც პირობები რომელსაც უნდა აკმაყოფილებდეს წყვილი.

დიდი მადლობა წინასწარ ყველას

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Jul 26 2007, 10:35 AM

ნიანია

მოძღვართან მივიდეს.... დაელაპარაკება....

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 26 2007, 11:24 AM

ნიანია

რამდენიმე წლის წინ ჩემმა ორმა მეგობარმა აიყარა ჯვარი მეუფე იობთან, ურბნისისა და რუისის მიტროპოლიტთან..

დღეს არ ვიცი თუ ისევ ამ მეუფის მოვალეობაში შედის ჯვრის აყრა..

უნდა მივიდეს საპატრიაქროში, ან დარეკოს და იქ იკითხოს.. იქ განსაზღვრული დღეები და საათებია ამისათვის გამოყოფილი..

ჩემს ერთ-ერთ მეგობარს პირადად მე გავყევი საპატრიარქოში რათა ჯვარი აეყარა.. რომ მივედით დიდი რიგი იყო და ლოდინი მოგვიწია.. მერე მეუფესთან შევიდა, რომელიც გაესაუბრა და ლოცვები წაუკითხა..

სასურველია ეცვას გრძელი კაბა და ეფაროს თავშალი.. იქ ერთი გოგო იყო შარვლით და უკან გააბრუნეს..

ასევე სასურველია მეუღლესთან ერთად მისვლა, თუკი ეს შესაძლებელია შენი მეგობრის შემთხვევაში..

თუ რეალური არგუმენტები არ ექნება, შეიძლება მეუფემ მაშინვე არ ახსნას ჯვარი და დრო მისცეს..


ნიანია, მე მაინც შედარებით ძველ ინფორმაციას გაწვდი, ამიტომ ყველაფერს ჯობია საპატრიარქოში დარეკვა და გარკვევა ან შენს მეგობარს თუ ჰყავს მოძღვარი, მისგან რჩევისა და ლოცვა-კურთხევის აღება..

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Jul 26 2007, 01:52 PM

როგორც ვიცი, მეუფე თეოდორე ჰყრის ჯვარს

პოსტის ავტორი: Tatarashvili თარიღი: Jul 26 2007, 01:54 PM

+1

ჯობია ამ საკითხზე მოძღვართან მისვლა.

პოსტის ავტორი: athos თარიღი: Jul 26 2007, 06:49 PM

ჯვრის ახსნა ქორეპისკოპოსს ევალება ჩვენთან (ისე მე მგონი გააჩნია სად აქვთ ჯვარი დაწერილი).
რამოდენიმე წლის წინ ქორეპისკოპოსი მეუფე იობი იყო, ეხლა მეუფე თეოდორეა.

პოსტის ავტორი: inkvizitor თარიღი: Jul 26 2007, 11:44 PM

ეხ, მაგათ რომ მოძღვარი ჰყოლოდათ არა მგონია გასაყრელად ქონოდათ საქმე.
ხედავთ რასთან გვაქვს საქმე?
ეკლესიურები არ არიან.(წინააღმდეგ შემთხვევაში უკვე იქნებოდნენ მოძღვართან.)
მორწმუნეები კი არიან.(რადგან შიში აქვთ ღვთისა და ჯვარის აყრაც ამიტომ უნდათ)
ჩემი ნება რომ იყოს, 40 დღით გაუშვებდი ორივეს სხვადასხვა მონასტერში და მერე გადავწყვიტავდი ამ ამბავს. (მაგრამ მე ვინ მეკითხება?!)

პოსტის ავტორი: თამარი_ცქნაფო თარიღი: Aug 1 2007, 04:05 PM

98 27 08 დარეკავთ აქ, ქორეეპისკოპოსის სამდივნოში, მეუფე თეოდორესთან და იქ დაგაკვალიანებენ კონკრეტულად.

პოსტის ავტორი: егри თარიღი: Sep 8 2007, 03:34 PM

marine
და რომ არ აიყაროს რა მოუვა?

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Sep 8 2007, 03:57 PM

егри
დავიჯერო გაინტერესებს?

პოსტის ავტორი: егри თარიღი: Sep 8 2007, 04:08 PM

მართა

კი.
რატომაა დაუჯერებელი?

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Sep 8 2007, 04:11 PM

ამბობ ღმართის არსებობის არ მჯერაო, მაშ მისი ადამიანებთან დამოკიდებულება რატომ გიზიდავს?

პოსტის ავტორი: егри თარიღი: Sep 8 2007, 04:16 PM

მართა

არაფერიც არ მიზიდავს.
ჯვრის აყრის გარეშე ჯვრისწერაში პრობლემას ვერ ვხედავ და ვიღაცეებს რატომ გაუჩნდათ შიშები და შეკითხვები ის მაინტერესებს.

შენ მე ნუ მიკვლევ. თემის მიხედვით პოსტე.
რა მოუვა რომ არ აიყაროს ჯვარი?

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Sep 8 2007, 04:20 PM

егри
არა ადამიანების კვლევა როგორც შენ თვითონ ბრძანე შენი ჰობი ყოფილა მე მათი მკურნალობა მაინტერესებს ეს ჩემი პროფესიაა! ცოდვის შიში მხოლოდ მორწმუნეს აწუხებს "თანაფორუმელო"

პოსტის ავტორი: егри თარიღი: Sep 8 2007, 04:43 PM

მართა

სად ვბრძანე რომ ადამიანთა კვლევა ჩემი ჰობია?


ეს საერთოდ რა შუაშია? ან რატომ უნდა გეშინოდეს?
გამოდის თუ სასჯელის შიში არ გექნება ცოდვას ჩაიდენ!
აი რით ჯობიან ათეისტები მორწმუნეებს! მათ არ სტანჯავთ საიქიო ტკივილების შიში და მაინც ადამიანურად იქცევიან.

მაინც რა მოუვა ადამიანს თუ ჯვრის აუყრელად დაიწერა ჯვარი?

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Sep 8 2007, 05:36 PM

егри

მხოლოდ თუ გაგეღიმება ასეთი სახის წინადადებაზე( სამი წლის ბავშვის ნათქვამს გავს) , მაგრამ მაინც გავაკეთებ კომენტრს. ქრისტიანობაში ადამიანი ცოდვას სასჯელის შიშის გამო კი არ არიდებს თავს, არამედ სიყვარულის გამო, იმ სიყვარულის გამო რომელიც უხილავი ღმერთის მიმართ გააჩნია. შიშის გამო ცოდვის არ ჩადენა ჯერ კიდევ არაა ქრისტიანობა (ფართო გაგებით).

შენ იმაში დამარწმუნებ რომ ათეისტს სინდისი არ სტანჯავს?

პოსტის ავტორი: егри თარიღი: Sep 8 2007, 06:11 PM

afxazi

რატომ უნდა სტანჯავდეს სინდისი?

ეს რამდენი წლის ბალჭის ნათქვამს გავს? ახლა რომ იდგამს ენას?

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Sep 8 2007, 07:45 PM

егри
უსინდისოს აქვს კი სინდისი? ადამიანი ნამუსიანი უნდა იყოს რომ სინდისი აწუხებდეს!

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Sep 8 2007, 07:46 PM

егри
მართა
თქვენ დუელი გაქვთ?

გადადით პმ-ში

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Sep 8 2007, 07:54 PM

егри

აი ეს რა სიტყვაა ძალიან გთხოვ მითხარი.

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Sep 8 2007, 07:59 PM

kato_Bato
რომ არ იყოს დუელი ვისაც სურვილი აქვს ჩაერთოს,პმ და "მესიჯობა" რომ მინდოდეს ფორუმში არ ვიქნებოდი! თემაა და მასზე მიდის საუბარი 2 ისაუბრებს თუ 5 ეგ იმაზეა დამოკიდებული ვის რა საკითხი აინტერესებს...

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Sep 8 2007, 08:01 PM

მართა
მართა, ეგ მსჯელობა არ არის, რაც თქვენ ბოლოში გაქვთ და არა ერთ თემაში, თუ არ გადაგიხედავს ფორუმის წესებს გაჩვენებ, და სხვათა შორის მართლმადიდებლური ფორუმისას.

აქ იმდენი ტვინარეული შემოვა, უარესად კი არ უნდა გავაქციოთ, ადამიანს თუ ვერ ეხმარები, ჩხუბიც არაა აუცილებელი.

და შესაბამის პასუხს, იმ სფეროში რომელშიც უჭირს, გასცემს ჩვენზე განათლებული ადამიანი. მშვიდად.

პოსტის ავტორი: Qeti თარიღი: Sep 8 2007, 08:02 PM

მართა
სიტყვა "დუელი"აშკარად სხვა მნიშვნელობას ატარებდა

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Sep 8 2007, 08:04 PM

kato_Bato

რომ ვერ პოულობს ამ ჩვენზე განათლებულს?სვამს კითხვებს და მე ვუპასუხე,რამე შემეშალა?

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Sep 8 2007, 08:11 PM

ეს რა კავშირშია თემასთან და სად შეიცავს დასმულ შეკითხვას ან მაზსე პასუხს, სხვა თემებს თავს ვანებებ.

რატომ მალაპარაკებ ამდენს, არ იცი რომ ასეა?

მართა

მე მგონია რომ აფხაზი უკეთ გასცემს პასუხს ყველაფერს, თან ჩხუბის გარეშეც.

ალბათ მალე დათიკოც შემოვა...

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Sep 8 2007, 08:58 PM

განქორწინება
მართლმადიდებლური ეკლესიის სწავლებით.ქორწინება,როგორც ყველა საიდუმლო,უკავშირდება მარადიულ ცხოვრებას ღვთIს სასუფეველში.ამგვარად,ის ერთ-ერთი მეუღლის გარდაცვალების შემდეგაც არ წყდება.
როგორც საიდუმლო,ქორწინება ღვთის მადლია.ის არ არის მაგიური მოქმედება.მისი მონაწილეები შეიძლება შეცდნენ ან ითხოვონ მადლი მაშინ,როდესაც ჯერ არ არიან ამისთვის მზად.
თუმცა თU ადამიანისთვის ესაა საუკეთესო გამოსავალი,ეკლესია Uშვებს განქორწინებას და მეორედ ქორწინებას.

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Sep 8 2007, 09:08 PM

ერთადერთი შემთხვევა,როდესაც ხდება კანონიერ ქორწინებაში მყოფი პიროვნებების კავშირის შეწყვეტა,არის ერთი მხარის მიერ სარეცელის შეურაცყოფა,ანუ მრუშობა.მათეს სახარებაში მაცხოვარი ამბობს:"ყოველი,ვინც თAვის ცოლს გაუშვებს სიძვის მიზეზის გარეშე ,იგი მას მრუშად აქცევს;ვინც გაშვებულს შეირთავს,მრუშობს"ანუ უფალი კრძალავს ქორწინების შეწყვეტას მრუშობის მიზეზის გარეშე.

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Sep 8 2007, 09:41 PM

თუ გარდაუვალია განქორწინება აუცილებელია მრუშობის ცოდვის თავიდან აცილების მიზნით,ჯვრის აყრა.ამისათვის ისინი მიდიან მღვდელმთავართან,რომელიც ორივე მათგანს ეკითხება დაშორების მიზეზს და თავისი ქადაგებით და რჩევით ცდილობს,შეარიგოს წყვილები.მაგრამ თუ ეს არ მოხერხდა ამ შემთხვევაში ორივე მხარეს უნდა ჰქონდეს თანხმობა დაშორებაზე.არის შემთხვევები როცა ერთი უარზეა გაყრა არ სურს,მღვდელმთავარი მას მისცემს 3-გზის გაფრთხილებას და თუ იგი არ შეისმენს მის დაუსწრებლად მოხდება ქორწინების შეწყვეტა,მიზეზი გაყრის კი მხოლოდ არის ღალატი!

პოსტის ავტორი: егри თარიღი: Sep 8 2007, 10:15 PM

მართა

"უ" უარყოფის ნაწილაკია. უსინდისო=ვისაც სინდისი არ ქვს. უსინდისოს სინდისი არ აქვს. რ.დ.გ.

ბოლო სამ პოსტში შენ ამტკიცებ, რომ ჯვრის აყრის გარეშე ქორწინება მრუშობაა. სწორად მიგიხვდი?

afxazi

ბალჭის.
კიდევ გითხრა?
kato_Bato

მეზეა საუნარი.

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Sep 8 2007, 11:12 PM

егри

ეს დეკანოზ გიორგი თEვდორაშვილის ინტერვიუდან არის ისე გაესაუბრე მოძღვრებს და ისინი ჩვენზე უკეთ აგიხსნიან

პოსტის ავტორი: егри თარიღი: Sep 8 2007, 11:15 PM

მართა

მოძღვარი არ მყავს? ისე საჭიროა?

გავაგრძელებ. ანუ ჯვარი იმისთვის უნდა აიყარო, რომ არ შესცოდო ხელახალი ქორწინებით, ან ქორწინების გარეშე სექსით. ეს გავიგე.

და რომ შესცოდო რა? რა მოხდება?

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Sep 8 2007, 11:34 PM

ტაკს, ეხლა რა ხდება აქა.
ეგრი რომელიც ათეისტია და ამავე დროს გამალებით ებრძვის ეკლესიას, ცდილობს ჩაწვდეს ჯვრის აყრის საკითხს? ანუ მას სურს ქრისტიანული ზნეობა დაინახოს?
ძალიან დიდი ცინიზმის სუნი მცემს მე აქ.
ეგრი ჯან შენ ის გირჩევნია თეისზმისა და ათეიზმის თემაში პოსტო და აქ მხოლოდ მას მერე შემოხვიდე რაც მინიმუმ სულის არსებობაში დარწმუნდები. თუ არა და ტყუილად გაირჯები. ადამიანი რომელსაც არ სწამს ღმერთის და ქრისტიანული ზნეობა არც კი იცის რა ხილია, ვერასოდეს ჩაწვდება ჯვრის აყრის საკითხს. შენ ჯერ ქორწინების საიდუმლოში უნდა გაერკვე რომ ჯვრის აყრაზე ისაუბრო.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Sep 17 2007, 12:11 PM

მართა,

კარგად გიწერია და მასეც არის რამდენადაც ვიცი.

"ღალატი" რაც შენ გიწერია , ცხადია რასაც გულისხმობ ანუ სარეცელის გაზიარება სხვასთან.
მაგრამ მე მებადება ასეთი კითხვა: ნუთუ ღალატი ცოლქმარს შორის მხოლოდ ეგ არის? შეიძლება ორივენი მაგ მხრივ ნამდვილად არ ღალატობს ერთმანეთს, მაგრამ ჩემი აზრით ღალატია ისიც, როცა ამ ორი ადამიანისგან შემდგარ "ერთობაში" ამ ერთობის საკითხებში რომელიმე წევრი გარეშე პირს ჩარევს, გარეშე პირი კი აქ ნებისმიერი მესამეა, დამოუკიდებლად ნათესაური თუ მეგობრული დამოკიდებულებისა წყვილის მიმართ. ჩემი აზრით ღალატია ისიც, რომ "რაიმე" ერთმანეთზე წინ დადგება. ღალატია ისიც, რომ მიმტევებლობა მინელდება, ან ერთმანეთის თვისებებს მხოლოდ კრიტიკის საგნად გახდიან და ასე შემდეგ.

ჩემი აზრით,უდიდესი ცოდვაა როდესაც მესამე პირის ან პირთა გავლენით ურთიერთობა ინგრევა. ამ დროს უკან რჩება ორი დამძიმებული სული, ორი მოკლული მოყვარული გული, ორი მტირალი პიროვნება, ორი უდიდესი ტკივილი, უსასოობა,"два бездонных сердца" და სხვა მრავალი. მიხეილ კრუგის "განმარტებას" მოვიყვან აქ :

Две судьбы, две слезы,
Две снежинки, две мечты,
На ресницы нам упали
С бесприютной высоты.

Две судьбы, две звезды,
Две разлуки, две беды,
Слишком долго к нам летели
И сгорели до золы...
......
И на плечах твои родные руки.
Как много лет, как много лет назад.



მე ვფიქრობ , რომ არავის არ აქვს უფლება სხვა თუ არაფერი, რომ ორი ადამიანი მისი შემოქმედების ნიადაგზე სამუდამო ტკივილისთვის გაიმეტოს. ამის მაგალითები, ისიც საქართველოში ჩემზე ბევრი უწყით.

პოსტის ავტორი: galaqtioni თარიღი: Oct 27 2007, 11:56 PM

არასწორი ტერმინია ჯვრის აყრა, მართებულია ჯვრისწერის გაუქმება!
გთხოვთ გაითვალიწინოთ!

ისე ჯვრისწერის გაუქმების კიდევ ერთი მიზეზი არსებობს-შეურაცხადობა. ანუ თუ ადამიანი ფსიქიურად არის ავად და შეიძლება რაიმე საფრთხე შეამთხვიოს ოჯახის წევრებს.

პოსტის ავტორი: alexandros თარიღი: Oct 9 2009, 11:15 PM

რა ადვილია ვიღაც "განსხვავებული" აზრის მქონესთვის ტვინი უბურღოს დანარჩნებეს არა?

ათეისტი? ააჰაჰაჰაააააა კაი ერთი ვის აკვირვებ მაგით

ეგ რომ მართლა ათეისტი იყოს საერთოდ არ გამოჩნდებოდა აქ

ჯვარის აყრა კი ნამდვილად რთული საქმეა

პოსტის ავტორი: qetevani-82 თარიღი: Oct 9 2009, 11:48 PM

დამლოცეთ მამაო.
ჯვრის აყრის ანუ ჯვრისწერის გაუქმების- გაუქმებაც შეიძლება ხომ? ხომ ხდება?

პოსტის ავტორი: sable თარიღი: Oct 10 2009, 12:23 AM

ისე მე საერთოდ არამართებულად მიმაჩნია ჯვრისწერის გაუქმება!

ასეთი რამ საერთოდ არ უნდა იყოს! ძველად იყო ასეთი წესი რამდენადაც

ვიცი და მერე დაიწყო შეცვლა.

პოსტის ავტორი: death თარიღი: Oct 10 2009, 10:32 PM

ჯვირსწერას რომ დიდი მნიშვნელობა აქვს ფაქტია. ამაზე თემაც გავხსენი და იქ დავდე საინტერესო მოსაზრება, თუმცა საკითხი ამით არ არმოწურულა და თუ მოვახერხებ შემდეგში უფრო ვრცლად შევეხები.

თუ ქმარი სექსუალური მანიაკია ან ცოლი ბოლო დონის მეძავი, მაშინ ?

ახლა ზუსტად ვერ ვიტყვი არსებობდა თუ არა მსგავსი რამ, მაგრამ განქორწინება რომ დიდ სირთულეებთან იყო
დაკავშირებული ეს ფაქტია. ჯვრისწერის გაუქმების შესაძლებლობაზე თავად ბიბლია საუბრობს, როდესაც ამბობს რომ თუ რომელიმე შეღლებულთაგანი მრუშობს მეუღლეს უფლება აქვს გაუშვას იგი, ამიტომ ბიბლიური კუთხით, რომ შევხედოთ საკითხს სრული სისულელე იქნება განქორწინების გაუქმება, აღარაფერს ვლაპარაკობ წმინდა სამოქალო კუთხით

საერთო ასეთ არაერთგვაროვან დამოკიდებულობას საკითხისადმი ზერელე მიდგომა იწვევს, ადამიანს ვერ გაუგია რა არის ქორწინება (რასაც ამ საიდუმლოს სიღრმე ართულებს), რას აკეთებს ის ამით. ეს არის სექსუალური ლტოლვისგან თავის დაღწევა, სიყვარული, რომელის ჩაქრობის შემდეგ უნდა გაეყაროს თუ არა მეუღლეს და ა.შ. ანუ ადამიანის ცნობიერებაში არ ჩანს მოტივი თუ რის გამო უნდა იყოს ის ერთ ადამიანთან ერთად მთელი ცხოვრება.

ანუ ადამიანი განქორწინებას იღებს, როგორც დოგმას, რომელიც უნდა შესრულდეს , რადგან ქრისტიანობა ესე გვასწავლის. ჩვენ შემთხვევაში, ხშირად ამ აზრს ცვლის გამოთქმა: მამაო მითხრა . მაგრამ ვისაც წაუკითხავს ბიბლია ასე თუ ისე მეტნაკლები ინტენსივობით, გაადაწყდებოდა ფრაზას, სადაც მრუშობის გამო გაყრა მიღებულია. აქ უკვე მეორე წინააღმდეგობა იქმნება. თუ მრუშობის გამო დასაშვებია, მაშინ სხვა გარემოებამ რა დააშავა? რადგან სექსი ქორწინების ერთერთი მნიშველოვანი შემაკავშირებელი მომენტია, ნუთუ მხოლოდ მისგან როგორც ქორწინების შედეგად მოტანილისგან (და სხვა მსგავსი) გადგომა უნდა ქმნიდეს ამ საიდუმლოს დარღვევის ალბათობას?

მოკლედ ახლა მეზარება, თორე კიდევ მრავალი მოსაზრების გამოთქმა შეიძლება. მოკლედ ვიტყვი, როდესაც არსობრივად არ გვესმის თუ რა დანიშნულება აქვს რაიმე მოვლენას, შემდეგ ყოველთვის იკვეთება ათასგვარი წარმოდგნებები, რომლებიც შეიძლება კარდინალურად განსხვავდებოდნენ ერთმანეთსგან... თუმცა უნდა ავღნიშნო, რომ ეს საკამოდ რთული საკითხია... მოკლედ ამ საკითხზე არის თემა და იქაც ამ საკითხს მივედით ასე რომ შეგვიძლია იქ გავაგრძელოთ http://church.ge/index.php?showtopic=6807&st=0

პოსტის ავტორი: sable თარიღი: Oct 10 2009, 11:04 PM

კი მაგრამ რეალუბაში ყოველთვის მასე ხომ არ არის, რაღაც სისულელეების გამო ხდება ჯვრისწერის გაუქმება! მაგას რა უნდა უყო? ამასთან თუ ცოლს როსკიპული გადახრები აქ საერთოდ რას მოყავს კაცს ანუ კაცს თუ მანიაკური წიკები აქ რას მიყვება ქალი?



რომის პაპი მეფეებს არ რთავდა მაგის უფლება ზუსტად ვიცი ისტორიიდან საფრანგეთის რამოდენიმე მეფე ეკლესიიდანაც განკვეთა, ეგეც ზუსტად ვიცი! რა ეხლა რომის პაპზე მეტი ქრისტიანები გავხდით დოგმატიკის საკითხში?!



ხოდა გაერკვეს და თუ თავისით ვერ ერკვევა ეკლესიამ (საეკლესიო პირს ვგულისხმობ) მაინც გაარკვიოს ჯვრისწერის გაუქმების ნაცვლად! რას ფიქრობ?

პოსტის ავტორი: death თარიღი: Oct 10 2009, 11:40 PM

sable

მაგიტომაც ვამბობ რომ ჯვრისწერას დიდი მნიშნველობა უნდა მიენიჭოს მაგრამ პირველ რიგში თავად შეყვარებულების მხრიდან, რადგან ჯვარს ისინი იწერენ და არა ეკლესია. ამიტომაც ხდება ბევრი განქორწინება. ჯვრისწერამ უკვე სიმბოლური სახე მიიღო.



განქორწინების შემთხვევები იყო მაგრამ როგორც ზემოთ ვთქვი ამის მიღება საკმაოდ რთული პროცედურა იყო. მეფეების შემთხვევაში ამის რეგლამენტირება უფრო მკაცრად ხდებოდა, რადგან მეფე ერის სიმბოლო და სახე იყო. აბა წარმოიდგინე ჰენრიხმა ქრისტიანული ფასეულობების მქონე ინგლისს, რა მაგალითი მისცა? თორე ვიღაც გლეხი ჯონის განქორწინება მთლიანად საზოგადოებაზე და ეკელსიაზე დიდ გავლენას ვერ მოახდენდა, ამიტომაც განქორწინება სამეფო კარზე ყოველთვის მტკივნეულად აღქმებოდა რომის მხრიდან.



ეჰ, გარკვევის და განათლების სურვილი პრიორიტეტული რომ იყოს ჩვენს სამღვდელობაში, ახლა ამაზე უკვე მრავლად იქნებოდა თქმული და განხილული მაგრამ....მოკლედ აღარ გავაგრძელებ რა ისედაც ნათელია ყველაფერი.

პოსტის ავტორი: sable თარიღი: Oct 10 2009, 11:47 PM

ხო და მაგის გამო ვამბობ რომ უნდა გამკაცრდეს თქო ეგ ეწ ჯვრის აყრა.


მეფეებს სადაც არ რთავდნენ უფლებას იქ გლახაკ ჯონის საერთოდ ვინ მოუსმენდა

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 12 2009, 02:43 PM

აღსრულებული საიდუმლოს გაუქმება შეუძლებელია... არსებობს მხოლოდ იკონომია.

პოსტის ავტორი: sable თარიღი: Oct 12 2009, 05:27 PM

ანუ ეკლესიური ქორწნების გაუქმება შეუძლებელია ხო?!


იკონომია რაში მდგომარეობს?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 12 2009, 05:29 PM

ასე თვლის კათოლიკე ეკლესია...



უნდა დამტკიცდეს რომ ქორწინება საერთოდ არასდროს ყოფილა, ანუ:

წყვილისგან ერთი რომელიმე იტყუებოდა..

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 12 2009, 05:44 PM

მნათე

ამას ვერ მივხვდი მაპატიე
ხო არსებობს ე.წ. "ჯვრის აყრა", რომელსაც ეპისკოპოსი აღასრულებს ჯვარდაწერილ ცოლქმარზე. ამის შემდეგ შეიძლება ერთ-ერთმა მათგანმა ხელახლაც დაიწეროს ჯვარი ხო? მართლა მაინტერესებს, არ ვარ გარკვეული ამ საკითხში..
რა იცი რაში გამომადგეს

პოსტის ავტორი: qetevani-82 თარიღი: Oct 12 2009, 06:00 PM

ამას მეც ვერ მივხვდი ეგ როგორ უნდა დამტკიცდეს?
და კიდევ, ზემოთაც დავპოსტე და.. ვიცი, რომ ხდება ჯვარაყრილი ცოლქმრის შერიგებაც ხოლმე და ამდროს ჯვარს ახლიდან კი არ იწერენ,მგონი იმ ჯვრისწერის გაუქმების "ქაღალდს " აუქმებენ არა? ეგ როგორ ხდება?

ნანინა

ნუ ხუმრობ მასე
არა ისე,მეც რომ მაინტერესებს?

პოსტის ავტორი: sable თარიღი: Oct 12 2009, 06:03 PM

კათოლიკურ ეკლესიას პრინციპში სწორი მიდგომა აქვს!




ეს არც მე მესმის!

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 12 2009, 06:28 PM

მნათე

მიუთითე ხოლმე ხო, როგორც ქვემოთ, რომ ეს არის ლათინური მოძღვრება.

კაი? :*


მეეჭვება თუნდაც კათოლიკური კანონიკა იცოდე (ვნახავ აუცილებლად), რადგან როდესაც სასულიერო პირს განკვეთს ეკლესია, ამ დროს საიდუმლოს გაუქმება ხდება.

იმაში გეთანხმები, რომ საიდუმლოს მადლი წარუხოცელია და ხელახლა შესრულების შემთხვევაში სრული სახით არ ხდება მისი განმეორება.

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 12 2009, 06:50 PM

კანონისტი

კი, მაგრა, თუკი მოძღვარი აღარ მსახურობს, მგონი მაინც რჩება მასზე მადლი და უფლება აქვს აღასრულოს საიდუმლოებები, არა? კათოლიკებზე მაქვს საუბარი

და ჯვრის აყრაზეც მაინტერესებს, როგორ ხდება ქორწინების საიდუმლოს გაუქმება? ან რა ხდ4ება საერთოდ?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 12 2009, 10:53 PM

არასწორია, თვით პედოფილ მღვდელსაც კი (რომელიც ეკლესიის სირცხვილია) უნარჩუნდება ხარისხი... ანუ პოტენციაში არის, მაგრამ აქციდენციაში შეზღუდულია... აქ უკვე საკრემენტალური მხარეა - დაიწინდა სამუდამოდ... არსებობს გამონაკლისები - თუ აღთქმა დაიდო მოტყუებით. ანუ რიტუალი კი არ გარდამოავლენს მადლს, არამედ პასუხისმგებლობა...

რაც შეეხება ქორწინების არ არსებობას:

პრინციპი შეიძლება იყოს ასეთი - ქორწინება არის არა ჟამისმიერი მოვლენა (ანუ რიტუალის დამთავრების შემდეგ კი არ აღესრულება) არამედ გვირგვინს იდგამს დროში... როცა წყვილი ასრულებს აღთქმას (აღმოსავლეთში ეს ღვინის შესმით ხდება, დასავლეთში აღიარებით) თუმც ეს არასანდო თეოლოგიური აზრია და კატეხიზმოში ვერ ნახავთ....

მაგალითად ავიღოთ ეკატერინე არაგონელისა და ჰენრი VIII-ს ქორწილი... ეკატერინე განქორწინების უარზე იყო, ჰენრი კი ბოზი (მაპატიეთ ეს ქალი უნდა გავლანძღო ) ანა ბოლეინის გამო განქორწინების სურვილს გამოთქვამდა... ანუ რა უნდა ქნას ჰენრიმ? დგება და იჩხრიკება კანონიკაში, ან ეკატერინეს ცხოვრებაში - რა მიზეზით გაყვა ცოლად, იყო თუ არა ეს ნამდვილი სიყვარული და ა.შ ეკლესია უნდა დარწმუნდეს რომ ფიცი არ ყოფილა წარმოთქმული ერთგულების შეგრძნებითა და სრული პასუხისმგებლობით... და ვინაიდან წყვილი თავად აღასრულებს მღვდლის მონაწილეობით მსახურებას, ქორწინება ანულირებულია (ეს ვერ დამტკიცდა მოყვანილ შემთხვევაში, რამაც საფუძველი მისცა ათასობით კათოლიკეს მკვლელობასა და სქიზმას) რაც ნიშნავს რომ - ის არასდროს ყოფილა კანონიერი, რომ სულიწმიდას არასდროს დაუწინდავს წყვილი... ამიტომ არსებობს პრაქტიკა: დაახლოებით 9 თვის მანძილზე წყვილის აუდიენციები ეპისკოპოსთან ან მოძღვართან....

თუ სულიწმიდამ წყვილი შეაერთა და ჰქმნა "ერთ სულად და ერთ სხეულად" მათი განქორწინება არის ამპუტაცია, ხოლო ხელმეორე ქორწინება გავს რომელიმე ორგანოს მიბმას...




საიდუმლოს გაუქმება შეუძლებელია, ეს აბსურდად აქცევს თავად აქტს.

პოსტის ავტორი: sable თარიღი: Oct 12 2009, 10:56 PM

არც ხდება მე მგონი, ჩვენსავით კი არ არის დომხალი!

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 12 2009, 10:58 PM

ლევან
შენ უიმედოდ დამტოვე ახლა
და მწყდება გული
ესე იგი შენი ცნობებით მე ქმარი არ მყავს თუ რა არის?

პოსტის ავტორი: sable თარიღი: Oct 12 2009, 11:00 PM

და შენ რა შუაში ხარ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 12 2009, 11:04 PM

გააჩნია შემთხვევებს... ვინაიდან მართლმადიდებელი ეკლესია არის მოციქულებრივი სუქცესიის (ანუ მემკვიდრეობის) მატარებელი, მას აქვს მადლი და მერე როგორ აქვს - მაგრამ ვინაიდან კანონში ეს არ არის, შემთხვევა აშკარად სხვაგვარადაა განსახილველი ვიდრე კათოლიკეს შემთხვევაში... უნდა ირღვეოდეს შეგნებულად, ადამიანის მიერ, ეკლესიისა შენ არაფერი გეხება...

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 12 2009, 11:06 PM

თამარის დროიდან უნდა დასდებოდა საფიძველი მგონი ამას,თუ არ ვცდები,თამარს ქონდა პრაქტიკაში ეს კანონი მოყვანილი(რაც მე ვიცი ისტორიიდან)
საინტერესოა რა ფაქტებს იცნობს მართლმადიდებლობა ამასთან დაკავშირებით

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 12 2009, 11:09 PM

ძალიან, ძალიან რთული რამაა... რადგან თავად ჯვრისწერის საიდუმლოს საკრამენტი ჩნდება გვიან, მანამ ცნობილია რომ თუ წყვილი აღიარებს თემის წინაშე რომ ისინი შეუღლდნენ, ქორწინება უკვე ითვლება (სწორედ ამიტომაა რომ ქორწინების აქტში, ამ ორის ნებაა ფუნდამენტურად აუცილებელი და როგორც ეკლესიის წევრები ისინი თავად არიან საიდუმლოს გამძღოლნი, მღვდლის მოხმობითა და ლოცვით - რომელიც აშკარად შემდგომი დანამატია და სავარაუდოდ განქორწინების პრობლემებს უკავშირდება)

მაგრამ მე მაინც ვერ გავიგე შენ რა შუაში ხარ..

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 12 2009, 11:09 PM

b-a-r-b-a-r-e

არ გეძინება? ბალღებს მიხედე და დაიძინე რა დროს ფორუმია ამ შუაღამისას

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 12 2009, 11:11 PM

Atman

აოფებთ, ძვირფასო

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 12 2009, 11:13 PM

მნათე

სტატუსი ხომ არ გეშლებათ ძვირფასო? ჯერ არ დაუნიშნიხართ მოდერატორად

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 12 2009, 11:16 PM

ნუ ვარ შუაში

რთული საკითხია,ღირს ამ ფაქტებზე ჩაღრმავება
აი ცენტრალური ღერძი რატომ გადავიდა ამშემთხვევაში წყვილზე,როდესაც საიდუმლოების შემკვრელი და გამხსნელი უფლის მსახურია,მას ეკისრება ერთგვარი როლი ამ შემთხვევაში(ჩემი აზრია)მოსამართლისა,მიანიჭოს ან არ მიანიჭოს.



ბალღები დავაძინე და მეც უნდა გავიდე ფსალმუნები მაქვს წასაკითხი და
ისე ჩვევად მაქვს
წიგნის კითხვაში უნდა ჩამეძინოს,
ხოდა ფორუმის კითხვაში ჩაძინებით ხომ არ შემეცვალა რეალობა?
ვიფიქრებ
უიმე როგორ ჯავრობს ხალხი რა ჩემს დღის რეჟიმს
თავი დამანებეთ,თავი!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 12 2009, 11:19 PM

ეგ სტატუსები და კანონები ჩემი მიღებულიცაა თავის დროზე საყვარელო, ხოდა ნუ მასწავლით ჩემს უფლება-მოვალეობებს, სავსებით საფუძვლიანად შემიძლია მიგითითოთ, რომ თემას გვიოფებთ, არ გვაძლევთ საშუალებას დისკუსიისას და ამით გამოვეხმაურო კიდეც მოდერატორს, რომელიც სხვათაშორის ფორუმის წესების ავტორია...

არაა საჭირო ახლა ასეთი ამბები, ფორუმი ისედაც წვეთოვანზეა შეერთებული.




ჩემი აზრით ეგ არის დასტურის როლი... თორემ შერთვის აქტი ხომ ნებიერია? კანონიც ნებიერია... მღვდელი უბრალოდ ილოცებს, თუ ქორწინება ძალისმიერია, ის ასევე ანულირებულია...

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 12 2009, 11:26 PM

მე მაინც პროცესის აუცილებლობას ვგრძნობ,მთავარ როლში კი მესაიდუმლე,მოძღვარი,რომელსაც
აგრეთვე (ნორმალურ შემთხვევაზე მაქვს განწყობა გადატანილი)უნდა იყოს მეუღლეების ცალ-ცალკე საჩივრის განმხილავი და შემდგომ ვერდიქტის გამოტანის ავტორი და შემსრულებელი

როგორც ვიცით გიორგი რუსის შემთხვევაში(არ ვიცი დავუჯერო თუ არა ლაშა ბუღაძეს)საქმე გვქონდა უსიტყვოდ საქმის განხილვის შემთხვევასთან და რომელი საეკლეისო კანონით შესძლებდენ ამის რეგულირებას?
ეს თემა მართლა მჭირდება ვიცოდე,უბრალოდ მაინტერესებს დეტალები ამაზე,როგორ ხდებაოდა?

ისტორიკოსები გჭირდება ამ თემაში მგონი

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 12 2009, 11:27 PM

არ მაინტერესებს კათოლიკური ეკლესია, ამჯერად ჩვენზე ვიკითხე და ვინმე გამცემს პასუხს?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 12 2009, 11:31 PM

ლოლ, ჩავეკვეხე... მართლმადიდებელი ეკლესია ცნობს ქორწინების გაუქმობას ე.წ ჯვრის აყრას და მეორედ ქორწინებას, თუ წყვილს ეს არ სურს... ყოველ შემთხვევაში ეს პრაქტიკულად შემიძლია დაგიდასტურად კანონიკურად დიად კანონარქს დაველოდოთ



აქ ვეღარ ვქაჩავ, შემიძლია მხოლოდ ვივარაუდო... ბოლო წინადადებას ვეთანხმები.

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 12 2009, 11:32 PM

მნათე
აშკარად კანონისტის პასუხს ჯობია დაველოდო
მადლობა მაინც

პოსტის ავტორი: sable თარიღი: Oct 12 2009, 11:39 PM

უსიტყვოდ არ იხვი

გიორგი იგივე იური რუსის გაშვება დაკავშირებული იყო ოჯახურ კონფლიქტთან და გიორგის მხილებასთან ჰომოსექსუალიზმში, რაზეც სხვათაშორის უმკურნალიათ კიდევ (საინტერესოა როგორ) მაგრამ რომ არაფერი გამოვიდა, ამდენი გარყვნილობა, ლოთობა და უხმსი საქციელი მას მერე რაც არ გამოსწორდა ეს კაცი დამთავრდა განქორწინებით. არის საუბარო რომ აქ ადგილი ჰქონდა პოლიტიკურ გათვლესაც, რასაც ექნებოდა ფაქტია ადგილი, რადგან განქორწინებას ბევრი მოწინააღმდეგე ყავდა, მაგრამ თავი და თავი იყო თავად სოციალური კონფლიქტი, მიზეზი კი სოდომური ცოდვა, რაც დავწერე კიდეც ზემოთ.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 12 2009, 11:42 PM

ეს საკმარისი მიზეზია ქორწინების ანულირებისთვის...

პოსტის ავტორი: death თარიღი: Oct 13 2009, 01:51 AM

კვლავ იგივე ზედაპირული მსჯელობა... ახლა ვხვდები ჩემში ადრეულ ასაკში არსებული ეგზისტენციალიზს ფასს მეზარება ახლა პუნქტებით პოსტის ჩამოყალიბება, თან იმ პოსტის შედეგად დასმულ კითხვებზე პასუხის გაცემა ხომ საერთოდ, მოკლედ ყველაფერი მეზარება რა უკვე... მუზა რომ მომივა მერე შემოგიერთდებით და დაგცხებთ

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 13 2009, 10:37 AM

მნათე

და მაშინ როგორ განმარტავდი პავლე მოციქულის სიტყვებს, რომ მეუღლის გარდაცვალებას ხსნის მეუღლეს (და მას უფლება აქვს, ხელმეორედ დაქორწინდეს)?

განა ის არ იყო შეერთებული ერთ სულ და ერთ ხორც?

ამასთან,

ძალიან გაართულე ეხლა საკითხი იცი?

1. თუ ვთქვათ, მოტყუებით დადო აღთქმა? სანამ კანონიკურ შეცოდებას არ დავეჯახებით (ანუ განკვეთის საკითხი არ დადგება), მანამდე ის სრული სისავსით ასრულებს მღვდელმოქმედებას? თუ კი, როგორ და თუ არა, როგორ?
2. შენ მაინც თეოლოგიურად საუბრობ. კანონიკურად განკვეთილი მღვდელი და მე ერთნაირ მდგომარეობაში ვართ.

ნანინა

მაპატიე, კითხვა გამომრჩა. იქნებ ბმული დამიდო.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 13 2009, 11:58 AM

და უფრო საკმარისი მეორედ ქორწინებისთვის

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 13 2009, 12:51 PM

კანონისტი

არაფერი, უბრალოდ მაინტერესებდა "ჯვრის აყრის" შესახებ, რომელსაც ეპისკოპოსი აღასრულებს. რა შემთხვევაში რთავს ეკლესია ამის ნებას და ხდება თუ არა საიდუმლოს გაუქმება?
თუ წინა გვერდებზე გასცეს უკვე პასუხი მიმითითე, აღარ შეგაწუხებ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 02:36 PM

აღთქმა და შეერთება იდება ასე; "ვიდრე სიკვდილი არ დაგვაშორებს" შესაბამისად სიკვდილი ათავისუფლებს წყვილის ამქვეყნიურ დაწინდვას... რადგან თავად გარდაცვალების აქტი ხლეჩს ორ ადამიანურ ბუნებას.



მანდ არსებობს ორი მომენტი:

1. ეკლესიის რწმენითა და მორწმუნე ერის ლიტურღიაზე მყოფობით (მსხვერპლშეწირვას მორწმუნე ერის სახელით აღასრულებს მღვდელი)
2. ეს ეხება მხოლოდ საკრამენტებს დანარჩენი მღვდელმოქმედება რომელიც აღსრულდება მისი ლოცვით, ბათილი და მადლგანძარცვულია...



კონსესუს...

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 13 2009, 04:57 PM

ნანინა

ეკლესია რთავს ზუსტად იმ შემთხვევაში, რომელიც თავად უფლის მიერ არის დადგენილი – "რომელი ღმერთმან შეაუღლნა, კაცნი ნუ განაშორებნ...", "ვინც ცოლი განუტეოს თვინიერ მრუშებისა, მრუშ არს..."
ანუ, ქორწინების გაუქმების წინაპირობებია:
1. მეუღლის გარდაცვალება
2. მეუღლის სამონაზვნო დასში შედგომა
3. მეუღლის ღალატი

1.
ხორციელდება ავტომატური წესით, ანუ მეუღლის გარდაცვალება პირდაპირ ათავისუფლებს მეორე მეუღლეს ცოლ-ქმრული ვალდებულებისაგან და უფლება აქვს დაიწეროს ჯვარი.

განსაკუთრებულად წესრიგდება უგზო-უკვლოდ დაკარგვის საკითხი. თუკი მეუღლე ისე იქორწინებს ხელახლა, როდესაც მას არ ექნება სარწმუნო ცნობა მეუღლის დაღუპვის შესახებ, მრუშობის ჩამდენად ითვლება.

რაც შეეხება სამხედრო მოქმედებების დროს მეუღლის დაკარგვის შემთხვევას, ასეთ შემთხვევაშიც მოქმედებს ზემომოყვანილი წესი, მხოლოდ ხელახალი დაქორწინება შემამსუბუქებელ გარემოებად ითვლება.

დაკარგული მეუღლისს გამოჩენის დროს, როდესაც მისი კანონიერი მეუღლე ასევე კანონიერად იმყოფება მეორე ქორწინებაში სხვასთან, VI მსოფლიო კრების 93-ე კანონის თანახმად, პირველ მეუღლეს უფლება აქვს მოითხოვოს ქორწინების აღდგენა, ხოლო ცოდვად ეს არ შეერაცხება არც მეორე ქორწინებაში მყოფ მეუღლეს და არც მის ახალ მეუღლეს.



2.
ერთ-ერთი მეუღლის სამონაზვნო დასში შედგომის დროს, აუცილებელია კანონიერი მეუღლის თანხმობა. მხოლოდ ამ თანხმობის შემდეგ, ან განსაკუთრებულ შემთხვევებში – ეპისკოპოსის კურთხევით მოხდება მათ შორის ქორწინების გაუქმება. ასეთ დროს მეუღლე თავისუფლდება ცოლ-ქმრული ვალდებულებებისაგან. საეკლესიო კანონებით სასურველია, რომ მეორე მეუღლეც შეუერთდეს სამონაზვნო დასს.

3.
ეკლესია აკურთხებს ქორწინებას, როგორც ქალისა და მამაკაცის ერთგულების აქტს. ამიტომ, ამ ერთგულების დარღვევა შესაძლოა გახდეს ქორწინების გაუქმების მიზეზი.
მათე ვლასტაროსის ანბანური სინტაგმის "Γ" ასოს მე-13 თავის თანახმად, ამ მიზეზით ქორწინების გაუქმების საფუძვლებია:
ა) ერთ-ერთი მეუღლის მიერ ოჯახური თანაცხოვრების სურვილის არქონა;
ბ) ერთ-ერთი მეუღლის მიერ მრუშება.

მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ ქორწინების გაუქმება ეკლესიის მიერ (2, 3) ხდება ორი კატეგორიით. პირველს მიეკუთვნება ქორწინების გაუქმება დაუსჯელად, ანუ უფრო უკეთესი მადლისა და ღვაწლისათვის, ხოლო მეორეს – ქორწინების გაუქმება შეცოდების ჩადენის გამო, რაც დასჯადია. აქედან პირველ კატეგორიას მიეკუთვნება მე-2 პუნქტში მითითებული საფუძვლები, ხოლო მეორე კატეგორიას – მე-3 პუნქტი.

პოსტის ავტორი: აზნაური კიკნაველიძე თარიღი: Oct 14 2009, 09:16 AM

თუ არ ვცდები ჯვრის აყრა მხოლოდ ქორ-ეპისკოპოსის მიერ ხდება .

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 14 2009, 09:31 AM

მნათულიკო
ქართულიც დაუტევე?

ნუ რა ტერმინოლათინიზაციაა

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 03:21 PM

და ამას მეუბნება მე kairos-ი, მნათეს

ისპოლას, კირიეს, ამენს, ტონ დესპოტინსა და ქიროტონია, ომოფორებს რომ ამოიღებთ, მერე მელაპარაკეთ, თქვე ბერძნებო!

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 14 2009, 08:30 PM

აზნაური კიკნაველიძე

ნამდვილად.

KAIROS
მნათე
რომ აოფებთ, არაფერი?

P.S. რას ამბობ, "სავარდი" რომ გაქვთ, ხომ სულ დღეში შვიდჯერ იყენებ ამ თარგმანს....

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 08:40 PM

მერე ვინ ამბობს ძერსკი ვარო?

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 14 2009, 10:50 PM

კანონისტი
მადლობა, გაიხარე
ერთ კითხვასაც დავამატებ

ამ შემთხვევაში ძველ მეუღლეს შესაძლებელია აღარ მოუნდეს თავის ყოფილ ცოლთან\ქმართან დაბრუნება. ამ შემთხვევაში რჩება თუ არა მეორე ქორწინება კანონიერად?


პ.ს. დღეს ხო არ დაგაგვიანდა?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 15 2009, 12:10 PM

ნანინა
თუკი პირველი მეუღლის მოთხოვნა კატეგორიულია, მაშინ არა.

პოსტის ავტორი: Otherguy თარიღი: Nov 27 2009, 03:15 PM

მნათეს ვეთანხმები აბსოლუტურად, თუ ანულირება მოხდა, გამოდის "ორნი ერთად იქმნენ" არის უაზრობა და მთელი ჯვრისწერის საიდუმლო უქმდება...

ბიბლიაში რომ საუბარია გაყრაზე: "ვინც მრუშობის ცოდვის გარეშე ეყრება ცოლს" - გასაგებია, მაგრამ სად წერია მეორე ცოლის მოყვანაზე?

გაყრა გაყრაა და მეორედ ქორწინება სხვა...

თავი რომ დავანებოთ რელიგიას - თუ სიყვარული ცხოვრებაში ერთზე მეტჯერ მოდის - ქორწილის იდეა სისულელე ყოფილა... (გადაიკითხეთ ბუმბერაზი "კლასიკოსები"(ოშო))

მოკლედ კათოლიკურ აზრს ამასთან დაკავშირებით 100% ვეთანხმები, მნათეს შედარებებიანად(ამპუტაციაზე და ასე შემდეგ).

პოსტის ავტორი: protestanti თარიღი: Nov 27 2009, 03:34 PM

გააჩნია შენ რას ეძახი სიყვარულს.
სხვა და სხვა რამეა - იყო შეყვარებული (ჩვენი თანამედროვე, კლასიკური გაგებით) და - გიყვარდეს.
დროთა განმავლობაში ერთსაც გამოცდი ალბათ და მეორესაც და მიხვდები, რომ
ისინი დიამეტრალურად განსხვავდება ერთმანეთისგან.

და მოასვენე ეს საბრალო რაჯნეში იქ, სადაც მყოფობს

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Nov 27 2009, 04:11 PM

Otherguy

პავლე მოციქულის ეპისტოლეები აღარ ითვლება ბიბლიად თუ რაშია საქმე?

"ქალი რჯულითაა შეკრული, სანამ ქმარი ცოცხალი ჰყავს, ხოლო თუ ქმარი მოუკვდა, თავისუფალია: ვისაც უნდა, იმას გაჰყვეს" (1 კორ. 7; 39)

პოსტის ავტორი: Otherguy თარიღი: Nov 27 2009, 06:42 PM

დაიცა დაიცა, შენ მაინც ერთი და იგივე სიტყვებს იყენებ... რა მნიშვნელობა აქვს რა გაგებით? ესეგი ქორწილამდე ყველა სხვა სიყვარული უბრალოდ კლასიკური გაგებით შეყვარებულობაა? ამის თქმა არის სრული სისულელე რადგან ან ორივეა სიყვარული ან არცერთი... ხოლო თუ არცერთი - მაშინ ნუ უწოდებ მას იგივე სიტყვას... მაშინ თანამედროვე გაგებით შეყვარებული სიყვარულის მქონეს არ ნიშნავს და ამით გინდა გაამართლო ის მრავალშეყვარებულობიანობა - რაც გავრცელებულია ქართველებში, ხომ ასეა?

თუ არ ამართლებ, მაშინ ვერ გავიგე რაში შემეწინააღმდეგე...



დაიცა სიკვდილი და გაყრა ერთია? იესო საუბრობდა გაყრაზე, ხოლო მკვდარზე გაყრა მე არ გამიგია...

იესოს ებრაელები გაყრაზე ესაუბრებოდნენ...

როცა იესო ამბობს: "ვინც ღმერთმა შეაერთა კაცნი ნუ განაშორებენ" - სიკვდილი კაცად როდიდან ითვლება? (არც მღვდელი ითვლება ღმერთად, მაგრამ ეგ მანდ არ იგულისხმება...)

პავლე მოციქული მაინც მოუწოდებს ხალხს რომ სანამ გათხოვდება/ცოლს მოიყვანს - რომ არ დაქორწინდეს...

ხოლო როცა საუბარია მეუღლის სიკვდილზე ურჩევს:

40. მაგრამ უფრო ბედნიერი იქნება, თუ ისე დარჩება, როგორც მე ვურჩევ. რადგანაც, ვფიქრობ, მეცა მაქვს ღვთის სული.


აგერ იმავე თავში ამბობს პავლე მოციქული:


27. ცოლიანი ხარ? ნუ ეძებ ცოლთან გაყრას. ცოლგანაშვები ხარ? ნუ ეძებ ცოლს.

ასე რომ როცა ერთ ფრაზას ციტირებ, უნდა გახსოვდეს რომ საპირისპირო აზრის ან მოწოდების ფრაზები უამრავია.

პოსტის ავტორი: sable თარიღი: Nov 27 2009, 07:04 PM

მეც ეგრე მიმაჩნია რომ ეკლესიურად გაყრა, ჯვრის აყრა, ჯვრისწერის გაუქმებაა თუ რაცაა, საერთოდ მიუღებელია! და თუ დღეს ის მიღებულია სჯობს აიკრძალოს.

პოსტის ავტორი: Otherguy თარიღი: Nov 27 2009, 07:15 PM

მეც მასე მგონია, არღვევს არათუ ზოგადად ოჯახის/ქორწინების იდეას, არამედ რელიგიურ საიდუმლოსაც... ანუ მარტივად რომ ვთქვა - გაყრა სოციოლოგიურ/ფსიქოლოგიური და ასევე რელიგიური თვალსაზრისითაც არის არასწორი...

რა კარგია არა - უი აღარ მიყვარხარ და დავშოდეთ...

მერე მივლენ მოძღვართან - დაშორდებიან და მეორედ დაქორწინდებიან - ჯვრის აყრით ხაზს უსვამენ იმას რომ: სიყვარული არ მოდის ცხოვრებაში ერთხელ, რაც სისულელეს ხდის საერთოდ ქორწინების და ოჯახის იდეას...

რაც შეეხება მეუღლის სიკვდილს, არის სხვა საქმე რა, რატომ ეკითხებიან მღვდლები:

"პირობას დებთ რომ იქნებით ერთად სანამ სიკვდილი არ დაგაშორებთ?"

ანუ ქვრივს შეუძლია მეორედ დაქორწინება, თუმცა მისი მეუღლის მიმართ პატივისცემის გამოხატვის ნიშნად რომ არ დაქორწინდეს უკეთესია - მაგრამ არ უნდა იყვეს აქ ვალდებულება...

ჯვრის აყრა კი ბიბლიურად დაუშვებელია... (გამონაკლისია როცა მეორედ ქორწინდებიან მეუღლის სიკვდილის მერე...)


ერთ რამესაც ვიტყვი, ოშოზე(მის აზრებზე) იქნება ალუზია მაგრამ არ გამოვიყენებ(პროტესტანტს არ უყვარს და რა ვქნა... ):

აგერ ამერიკა, ევროპა, გადავხედოთ: ქორწინებამდე სექსი დაშვებულია - გაყრის მაჩვენებელი მაღალია...

რატომ? - იმიტომ რომ ხვდებიან რომ სიყვარული არ მოდის ერთხელ ცხოვრებაში... დაქორწინდებიან, მობეზრდებათ ერთ ადამიანთან ყოფნა და მეორე უყვარდებათ და მასზე ქორწინდებიან...

აი ესაა სიმართლე, რასაც ადასტურებს ფაქტები...

პოსტის ავტორი: protestanti თარიღი: Nov 27 2009, 07:17 PM

არ შეგეწინააღმდეგე ჩემო კარგო
უბრალოდ მცირე განმარტება გავაკეთე. ჩემეული. არა საკამათოდ

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Nov 28 2009, 01:21 PM

Otherguy
ეს ფრაზა მგონი შენ გეკუთვნოდა:

და მოგიყვანე სადაც წერია.

მეტი ფუნქცია ჩემ პოსტს არ ჰქონია. მეორედ ცოლის მოყვანაზე საუბარი არის. ანუ ადამიანს შეიძლება ცხოვრებაში კანონიერად ჰყავდეს ორი ცოლი (პერიოდების გათვალიწინებით, ცხადია, და არა ერთსა და იმავე დროს)

თუ შენ გინდა აწი რომ გაყრაზე ვისაუბროთ, მაგაზე კი ბატონო.

გაყრის უფლებას აძლევს თუკი არის მრუშება, რაც თავადვე დაწერე:



დასკვნა:
1. ცოლთან გაყრა დასაშვებია (სათანადო მიზეზების დროს)
2. მეორედ დაქორწინებაც დასაშვებია (ასევე სათანადო პირობების დროს)

ორივე დასტურდება ბიბლიით.

პოსტის ავტორი: Otherguy თარიღი: Nov 28 2009, 04:46 PM

ხო მაგრამ ამ დროს აუცილებელია არასწორი კავშირი დავიჭიროთ...

შენ იყენებ გაყრის საბაბს(მრუშობის) გაყრისთვის და მეორედ ქორწინებისთვის კი სიკვდილს, შემდეგ აბავ ერთმანეთს...

არადა ეგრე არაა რა...

როცა საუბარია გაყრაზე იქ საუბარია მრუშობის ცოდვაზე...

როცა საუბარია სხვა მეორედ ქორწინებაზე იქ საუბარია რომ წინა მეუღლე მკვდარია...

მეორედ ქორწინება დასაშვები რომ არის პირველთან არ აქვს ისეთი მჭიდრო კავშირი როგორსაც შენ ასაღებ... აკი პავლე მოციქული ამბობს:


"ცოლიანი ხარ? ნუ ეძებ ცოლთან გაყრას. ცოლგანაშვები ხარ? ნუ ეძებ ცოლს."

გინდა სიტყვა-სიტყვით გავშალოთ ესა?

1. როცა ცოლიან ხარ ნუ ცდილობ გაეყაროო! აქედან გამომდინარე მრუშობის ცოდვას თუ არ ჩავთვლით გაყრა დაგმობილია... (მითუმეტეს მეორე ცოლის მოყვანა მრუშობის ცოდვის გამო გაყრის მერე არსად წერია რომ მისაღებია, რასაც ვერ ვიტყვით მეუღლის სიკვდილის მიზეზის გამო)

2. ცოლგანაშვები რას ნიშნავს? იმას რომ ცოლი კი არ მოუკვდა, არამედ გაუშვა ანუ გაეყარა! ასე რომ აქაც საუბარია იმაზე რომ როცა გაეყრები სხვა არ მოიყვანოო...

შენი მოყვანილი ფრაზა კი ეხება ქმარმკვდარ(ე.წ. ქვრივ) ქალს:

"ქალი რჯულითაა შეკრული, სანამ ქმარი ცოცხალი ჰყავს, ხოლო თუ ქმარი მოუკვდა, თავისუფალია: ვისაც უნდა, იმას გაჰყვეს" (1 კორ. 7; 39)



ჰოდა როცა საუბარია ჯვრის აყრაზე(ქვრივს და მის მკვდარ მეუღლეს ჯვარს ხომ არ აყრი?), უნდა ითქვას რომ მეორედ ჯვრისწერა მისაღებია მათთვის ვინც ცოლგანაშვები/ქმარგაყრილი კი არაა, არამედ როცა არის ქმარმკვდარი/ცოლმკვდარი...

აი ესაა ჩემი აზრი მოკლედ, ჰოდა ჯვრის აყრა თუ შეიძლება მკვდარ მეუღლეზე და მის ცოცხალ ქვრივზე, მაშინ მაგ შემთხვევაში შეიძლება ჯვრის აყრა... სხვა შემთხვევაში, როცა ორივე ცოცხალია, იქ ჯვრის აყრა არის დაუშვებელი(ამაზე მნათეუსმაც ისაუბრა)...

პოსტის ავტორი: sable თარიღი: Nov 28 2009, 05:13 PM

დანარჩენში გეთანხმები მაგრამ ქორწინებამდე პოლთა კავშირი, საქართველოში ქორწილამდე არ არის მიღებული, მაგრამ განქორწინების მაჩვენებელი მაინც მაღალია, რატომ?!

განქორწინების მაჩვენებელი რეალურად დაბალია, ისეთ ქვეყნებში სადაც მკაცრად პარტრიარქალური საზოგადოებაა ანუ ძირითადად მუსლიმურ ქვეყნებში.



მრუშობის მიტევებაზე არ არის არსად საუბარი?

სადაც მკვლელებს და ყაჩარებს მიეტევათ იქაც მრუშობისთვის მიტევებაც უნდა არსებობდეს...

პოსტის ავტორი: Otherguy თარიღი: Nov 28 2009, 05:41 PM

1. საქართველოში არის: "არა იმრუშო - ქალო!", ასე რომ როცა ამბობ: "მაგრამ ქორწინებამდე პოლთა კავშირი, საქართველოში ქორწილამდე არ არის მიღებული" - კორექციას საჭიროებს...

მე არ მაქვს საუბარი ქართველების 1-2%-ზე, მაგრამ როცა რეალურად გადავხედავთ საქართველოს, იქ კარგად ჩანს როგორ არის მიღებული ქორწინებამდე კავშირი და როგორ არა... განსაკუთრებით უკვე ბოლო წლებში, როცა "ფემინიზმის" გამო, ქალებზეც "მოიხსნა"(თუმცა არაოფიციალურად, კუზანოვთან და სხვა სახის გინეკოლოგებთან გადავსებულია ადგილები) ეგ და დარჩა მხოლოდ ფიქცია, როგორც სხვა მრავალი ცოდვა...

ამას იმიტომ ვწერ რომ მიუხედავად იმისა რომ ჩვენთან ოფიციალურად მიღებული არაა ქორწილამდე სექსი, მაინც მაღალია განქორწინების მაჩვენებელი...

2. მუსლიმანურ ქვეყნებში ქოლავენ მრუშობაზე, ასე რომ მანდ ვერც გაბედავენ. აქ უნდა დავამატო რომ პატრიარქატულ ქვეყნებში(საქართველოც ასეთია ფაქტიურად) კაცებს მრუშობა თავისუფლად შეუძლიათ, ასე რომ რაღაზე უნდა გაეყარონ? ვინც მოეწონებათ იმასთან ექნებათ სექსი და სახლში ძიძა და რა ხეირი გაყრის? " "

3. მრუშობაც მიტევებადია ცხადია, ასე რომ იესო არ ავალდებულებს - თუ ცოლი იმრუშებს გაეყარითო... ისე უნდა აღინიშნოს რომ კაცების უმრავლესობა თავად მრუშობს, თანაც არაერთხელ... (გასაგებია რომ მართლმადიდებლური ფორუმია, მაგრამ ეს ყველაფერი უნდა ითქვას)
ასე რომ ცხადია შეიძლება მრუშობა მიუტევო და არავინ ავალდებულს ადამიანს რომ მეუღლეს მრუშობის გამო გაშორდეს...

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Nov 28 2009, 06:09 PM

Otherguy

არავინ ავალდებულებს, მაგრამ უფლებას აძლევს. მცდარად ნუ წარმოვადგენთ მართლმადიდებლური ეკლესიის მოძღვრებას ამ ყოველივეს შესახებ. ცხადია ღირსეული საქციელი იქნებ მეუღლისგან თუკი ღალატის შემტხვევაში მოახერხებს და შეინარჩუნებს ოჯახს, მაგრამ ჩემთვის პირადად მიუღებელი იქნება ის, რომ თვალს ხუჭავდეს ერთ-ერთი მეორის რალატზე, და ამას ადამიანური სისუსტის გამოვლინეად აფასებდეს. ეს უფრო მეტად უზნეობაა ვიდრე ზნეობა და ოჯახის შენარჩუნებაზე ზრუნვა. ამასთან ადამიანის მიერ ნაკლებადაა შეფასებული ღალატის ფენომენი, რომელიც აბსოლუტურად ბილწავს ქორწინების სიწმინდეს.

პოსტის ავტორი: Otherguy თარიღი: Nov 28 2009, 06:22 PM

კი ბატონო, 100%...

როცა ქალი საკუთარი ნებით მრუშობს, იგი ბილწავს ოჯახის სიწმინდეს და უფრო დიდი სიბილწე იქნება თუ ეს მას ეპატიება...

უბრალოდ საუბარი იყო პატიებაზე და მე ვუპასუხე რომ შეიძლება მოხდეს მეთქი...

პოსტის ავტორი: damiane80 თარიღი: Dec 1 2009, 06:02 PM

ეს ჩამოინათვალი ამომწურავია??? და ქორ-ეპისკოპოსის მიერ ე.წ "ჯვრის აყრა" სხვა შემთხვევებში არ ხდება??. მაგ ქმარი ლოთია და ნარკომანი, სცემს სისტემატიურად ცოლს და ნუ იქ სიყვარულზე საუბარი ზედმეტია. ამ შემთხვევაში ცოლ-ქმარის გაყრა არ ხდება?? და თუ ხდება რა საფუძვლით და არის თუ არა ეს ჯვრისწერის გაუქმება??.

ეს საკითხი კარგად ვერ გავიგე.

პოსტის ავტორი: Otherguy თარიღი: Dec 1 2009, 06:52 PM

ორტოდოქსი.გე-ზე მახსოვს ეწერა რომ ნეტარია ქალი ვინც ეგეთ ქმარს გაუძლებს და არ გაეყრებაო...

კარგი ეგ იქით იყოს და, ისე უნდა ვთქვა რომ ადრე როცა ქორწინდებოდნენ, ოჯახებს უყურებდნენ პირველად - თუ კარგი ოჯახის შვილი იყო საქმრო/საცოლე, მაშინ სიხარულით აყოლებდნენ, თუ არადა უკან იხევდნენ...

კარგი ოჯახის შვილი კარგი აღზრდილიც იქნება, რაც ნიშნავს რომ იგი არ იქნება აღზრდილი - ლოთად, ნარკომანად და სადისტად... ცხადია გამონაკლისები ყველგანაა, მაგრამ კარგ ოჯახს კარგი სახელი იმიტომ ჰქონდა რომ აკონტროლებდნენ და ასწავლიდნენ შვილებს წესიერ ცხოვრებას, ამიტომ თითქმის გამორიცხული იყო მათ ეგეთი შვილი ყოლოდათ...

დანარჩენი ეხლა იმას უყურებდნენ უყვარდათ თუ არა ერთმანეთი და აქორწინებდნენ...

დღეს ხშირად მხოლოდ სიყვარული კმარა ხოლმე, მშობლებს არ უჯერებენ, ჰოდა ამიტომაა რომ მერე ხვდებიან ცუდ თვისებებს მეუღლეების და ნანობენ გადაწყვეტილებას...

გამიგრძელდა მაგრამ ამით იმის თქმა მინდა რომ ეგეთი შემთხვევები მინიმალური უნდა იყვეს როცა ადამიანი ქორწინდება არამარტო სიყვარულით და არიქა მიყვარს და არაფერი მაინტერესებსო, არამედ ასევე კარგი ცოდნით ადამიანისა(მისი სულიერებისა) და მისი ოჯახისა...

რეალურად კი ღვთისნიერ მართლმადიდებლებში(და მართლმადიდებლურ ან ნებისმიერ წესიერ ოჯახში გაზრდილ ადამიანებში) ეგ პრობლემა არ უნდა იდგეს...

ეს ყველაფერი იმჰო-ა...

პოსტის ავტორი: sable თარიღი: Dec 1 2009, 09:07 PM

თვალის დახუჭვა ერთია მაგრამ მიტევება მეორე, მიტევება უფრო დიდსულოვნების მაჩვენებელია, თუნდაც ღალატის მიტევება. რაც შეეხება ქორწინების ფენომენს მას არა იმდენად უშუალოდ ღალატი, არამედ ტყუილი და ფლიდობა ბილწავს, რისი შედეგიცაა, უკვე ღალატი ამიტომაა, რომ ნათქვამია: ,,როცა ადამიანი პატარა საქმეში მოგატყუებს მას დიდში არ უნდა ენდოო''. ასე აჯობებს მისთვისაც და შენთვისაც. მართალია ძნელია ეს კრედოდ გაიხადო ცხოვრებაში, იმიტომ რომ ადამიანი ცხოვრებაში ხშირად იჩენს სისუსტეს, მაგრამ თუ ეცდები არაფერს წააგებ. ასე რომ არანაირი ღალატი არ იქნება თუ ქორწილამდე კარგად გაიაზრებ ვისთან იჭერ საქმეს.