თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: ნოდარიკო თარიღი: Jun 22 2007, 09:59 PM

შეიძლება ამ თემით დიდ უგუნურებას ვავლენ მაგრამ,ალბათ ჩემთვის სულ ერთია და მაინც ვხსნი
მე რომ დავბადებულიყავი ინდოეთში და ბუდისტი ვყოფილიყავი,მყვარებოდა ბუდა და მისთვის მელოცა დღე და ღამე
რომ მცოდნოდა, რომ არის მართმადიდებლური სარწმუნოება მაგრამ მე როგორც გამზარდეს და სადაც გავიზარდე იმ სარწმუნოებას 100%ვცემდე პატივს
სამოთხეში ვერ მოვხვდები?
თუკი სამოთხეში მოვხვდები ესეიგი უფლისათვის არ არის მთავარი მართმადიდებელი ვიქნები კათოლიკე თუ მუსულმანი მთავარია კეთილი გზით ვიცხოვრო,სხვას არ მივაყენო ზიანი
რას ფიქრობთ ტქვენ?

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Jun 22 2007, 10:23 PM

მე ვფიქრობ მაგაზე პასუხი მხოლოდ უფალმა უწყის და აქ ვერავინ გაგცემს.
მე მართლმადიდებელი ვარ და ამიტომ მიმაჩნია ერთთადერთი ჭეშმარიტი გზა უფლისაკენ ეს არის. თუმცა მჯერა, უფლის გულმოწყალება უსაზღვროა.
ხოლო უფალი რას ფიქრობს, კაცმან არ ვუწყით და ვერც ვერავინ იტყვის აქ.
ამიტომ აზრი აქვს კი ამაზე მსჯელობას?

პოსტის ავტორი: პატრიოტი თარიღი: Jun 22 2007, 10:52 PM

მაგაზე მეც ბევრჯერ მიფიქრია სიმართლე გითხრა, აბა მუსლიმებს ჰკითხე სულ ჯოჯოხეთში მოხვდებით ქრისტიანებიო

პოსტის ავტორი: ნოდარიკო თარიღი: Jun 22 2007, 10:55 PM

პატრიოტი
ჰაჰაჰა ჩაგეთვალა)))

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Jun 22 2007, 10:58 PM

პატრიოტი
ყველა ადამიანს კი არ უნდა დაუსვა კითხვა და ყველას აზრი კი არ უნდა გაითვალისწინო. ''ადრე დაბერდები''

პოსტის ავტორი: ნოდარიკო თარიღი: Jun 22 2007, 11:00 PM

k@the
ესეიგი სხვისი აზრი არ უნდა გავითვალისწინოთ მხოლოდ ჩვენსას უდა მივაწვეთ


გიტლერიც ეგრე ქადაგებდა ჰაჰა

პოსტის ავტორი: პატრიოტი თარიღი: Jun 22 2007, 11:00 PM

დაე დავბერდე
რა ქენი შენ ისსწავლე გლოკის TTM-ი?

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Jun 22 2007, 11:02 PM

პატრიოტი
რა ჩამჭრელ კითხვებს მისვავ
და საერთოდაც ნუ მაიძულებ ოფტოპიკების წერას

მაპატიეთ მოდერებო, პრეტენზია არ მაქვს თუ წაშლით

პოსტის ავტორი: madziebeli თარიღი: Jun 22 2007, 11:35 PM

იცი რა არის?! მთავარია ბიბლიის კანონებს მიყვე და და ყველაფერი ისე გააკეთო როგორც უფალმა ბრძანა და დარწმუნებული ვარ სამოთხეში მოვხვდებით და არა აქვს მნიშვნელობა შენ მართმადიდებელი გერქმევა თუ სხვა რამ.

პოსტის ავტორი: adamis_nekni თარიღი: Jun 22 2007, 11:42 PM

როგორც ასეთი მე ვთვლი რომ ადამიანი რომელიც სინდისის ხმით მოქმედებს და ქრისტიანულ მცნ ებებს აღასრულებს ნამდვილად ღირსია სამოთხისა, მაგრამ ისიც ხომ ვიცით რომ მოუნათლავი ადამიანი სამოთხეში ვერ მოხვდება, ამიტომ ღვთის სამართალი ადამიანის სამართალზე მაღლა დგას.

პოსტის ავტორი: ნოდარიკო თარიღი: Jun 23 2007, 12:10 AM

madziebeli
მეც ეეგრე მგონია

პოსტის ავტორი: madziebeli თარიღი: Jun 23 2007, 12:35 AM

adamis_nekni შეგიძლია მითხრა ადამიანი რატომ ვერ მოხვდება სამოთხეში მონათვლის გარეშე?ბიბლიაში არის მითითებული სადმე ეს აზრი?

როგორ ფიქრობ თუ ადამიანი მთელი ცხოვრება ქრისტიანულად ცხოვრობდა და კეთილ საქმეებს აკეთებდა შეიძლება ის ჯოჯოხეთში მოხვდეს იმის გამო რომ არ არის მონათლული?

პოსტის ავტორი: adminka თარიღი: Jun 23 2007, 04:16 AM

მთავარია ადამიანობა, კაკ მინიმუმ ადმინობა
ბევრს თავს ჭეშმარიტ ქრისტიანობაზე დებს, მაგრამ ადამიანობა ავიწყდება

პოსტის ავტორი: ნოდარიკო თარიღი: Jun 23 2007, 03:20 PM

adminka
აბსოლიტურად მართალი ხარ


adamis_nekni
მე რომ სიკეტე ვაკეთო,სწორად ვიცხოვრო
მონათლული არ ვიყო ჯოჯოხეთში წავალ?

რო მოვინათლო და ხალხი ვხოცო ვანადგურო ვაჩაცანაკო მაშინაც ჯოჯოხეთში მოვხვდები ხომ ეგრეა

შეუსაბამობაა უფალი ამას არ დაუშვებს

პოსტის ავტორი: adamis_nekni თარიღი: Jun 23 2007, 03:31 PM

მერე მე იმას ვამბობრომ ვინც მონათლულია ყველა სამოთხეში ხვდებათქო?

პოსტის ავტორი: ნოდარიკო თარიღი: Jun 23 2007, 03:43 PM

adamis_nekni
ცუდი საქმეებჰი რომ ვაკეთო და მონატული ვიყო მაშინ ხომ ვერ მოვხვდები?

პოსტის ავტორი: adamis_nekni თარიღი: Jun 23 2007, 03:47 PM

ნოდარიკო
რათქმაუნდა ვერა, ნუ მე რას მეკითხები, ეგ ღმერთმა იცის ვინ მოხვდება სამოთხეში და ვინ ჯოჯოხეთში

პოსტის ავტორი: Lenus თარიღი: Jun 23 2007, 04:38 PM

ღმერთმა იცის, ვინ მოხვდება და ვინ არა ჯოჯოხეთში, რასაკვირველია.
მაგრამ!
არამართლმადიდებელი სამოთხეში ვერ მოხვდება!!!

გამორიცხულია!

და აი რატომ - ქრისტემ ჯვარზე ვნება იმიტომ ინება, რომ ჩვენ თვითონ ჩვენი ძალებით საკუთარი ცოდვების გამოსყიდვა არ შეგვეძლო.

დაცემული ბუნება ადამიანისა შეუძლებელია გაუმკლავდეს საკუთარ ცოდვით არსებას. ამისათვის განკაცდა ქრისტე რომ საკუთარი მსხვერპლშეწირვით ადამიანის ბუნების ცოდვები აღეხოცა.

თუ ვაცხადებთ რომ მან ჩვენთვის გააკეთა, მაშინ ამ მსხვერპლშეწირვის შედეგის მიმღებებიც უნდა ვიყოთ. ანუ, თუ არ ეზიარები (კარგი სიტყვაა "ზიარება"), არ ხარ ამ მსხვერპლშეწირვის მონაწილე და შესაბამისად ის დასაბამიდან მოყოლებული ცოდვები ისევ ცოდვად გაწევს. რამ უნდა გაგათავისუფლოს, თუ არა ქრისტეს აღიარებამ და მისი სისხლის და ხორცის შენთან ზიარებამ?

აქ არ შეიძლება საკითხის შეტრიალება ისე, რომ მერე რა რომ მონათლულია, ზოგი თავს იკლავს - ამას რა მნიშვნელობა აქვს? ქრისტეს გარეშე ცხონება შეუძლებელია.

ჰო მარა, მუსლიმებს რატომ უნდა ვკითხო ?


იმასაც გააჩნია ჩემო კარგო "ცუდი" და "კარგი" საქმე რას ნიშნავს.
ხანდახან ჩვენ რომ კარგი გვგონია შეიძლება დამღუპველიც აღმოჩნდეს.

თუ ზოგადად ვისაუბრებთ, მოციქულმა პავლემ რომ ცუდი საქმეები აკეთა, ისეთი უნდა. მარიამ მაგდალინელი? დემეტრე თავდადებული?? პეტრე მოციქულის ამბავიც არ დაგავიწყდეს.

ძალიან "კათოლიკურ" მიდგომას ვეძახი მე თვითონ. კარგს გააკეთებ, არ ინანებ. ცუდს ჩაიდენ - დაისჯები.

ასე, "რომაულად" ჩემმა მტერმა იფიქროს. ცუდს ვაკეთებთ და ყოველ დღე და ყოველ წამს. ესაა სიმართლე. ყველანი. ვინ როგორ ინანიებს, ისაა მთავარი.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Jun 23 2007, 05:43 PM

madziebeli

მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: ამენ, ამენ გეტყჳ შენ: უკუეთუ ვინმე არა იშვეს წყლისაგან და სულისა, ვერ ჴელ-ეწიფების შესლვად სასუფეველსა ღმრთისასა( იოანე 3.5)

პოსტის ავტორი: madziebeli თარიღი: Jun 23 2007, 05:46 PM

იცით რა არის ხალხო ჩემი აზრით მონათვლა საქმეს ვერ უშველის თუ ქრისტიანულად არ ცხოვრობ და ის ბავშვობაში მიღებული ნათლობა არაფერია თუ შენ ქრისტეს არ მიყვები...და როცა ქრისტეს მიყვები და კეთილ საქმეებს აკეთებ მაშინ აქვს ნათლობას ძალა და ნათლობას ის დატვირთვაა აქვს რომ შენ მზად ხარ უფლისთვის იცხოვრო...აი ამიტომ უნდა მოინათლოს ადამიანი ზრდასრულობის ასაკში რომ მან გადაწყვეტილება მიიღოს რომ უფალს უნდა მიუძღვნას თავის ცხოვრება.თუ არაქრისტიანულად ცხოვრობ ნათლობა ვერაფერს გიშველის და თუ ქრისტიანი ხარ მაშინ მოინათლები იმიტომ რომ იოანეს სახარებაში წერია "ვინც წყლისა და სულისგან არ იშვება ვერ შევა ღვთის სასუფეველში"

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Jun 23 2007, 05:56 PM

madziebeli

როგორ გესმის უფლის ეს სიტყვები.

პოსტის ავტორი: madziebeli თარიღი: Jun 23 2007, 07:26 PM

afxazi ჩემთვის სულით შობა ნიშნავს როცა ადამიანი თავის ძველ ცოდვილ ცხოვრებას ივიწყებს და სულიწმინდით ივსება ხოლო წყლით შობა ნიშნავს ამის დადასტურებას და როცა ადამიანი სულიწმინდით ივსება და პარალელურად ამას ნათლობითაც ადასტურებს რომ მან უფალს მიუძღვნა თავი მას სასუფელი გარანტირებული აქვს

შენ შეგიძლია მითხრა როგორ გესმის ეს სიტყვები?

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Jun 23 2007, 07:37 PM

madziebeli
კიდევ ერთი კითხვა, ნათლობის გარეშე შეუძლია ადამიანს მადლის მოხვეჭა?

პოსტის ავტორი: madziebeli თარიღი: Jun 23 2007, 07:48 PM

თუ შეიძლება ამ კითხვას შეგიბრუნებ როგორ ფიქრობ ვერ მოიხვეჭს ადამიანი მადლს და კურთხევას მონათვლის გარეშე?თუ ის ღმერთის პრინციპებით ცხოვრობს მცნებებს იცავს და კეთილ საქმეს აკეთებს?თუ ფიქრობ რომ ვერ მოიხვეჭს რატო?

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jun 23 2007, 07:50 PM

ამის მსაგვსი ბევრი თემა გვავქს, ჩვენი საყვარელი გუჯიკოს და გლახას საყვარელი თემაა. ცხონდება თუ არა სხვა რელიგის წარმომადგენელი...

პოსტის ავტორი: Lenus თარიღი: Jun 24 2007, 08:12 AM

არ მახსოვს სად წერია ზუსტად მაგრამ სახარებაში ქრისტე ამბობს "მე ვარ გზა და მე ვარ ჭეშმარიტებაი, თუ ვინმე ..... ვერა შევიდეს ასუფეველსა ღმრთისასა".

რად უნდა ამას ამდენი თემა და საუბარი, ძალიან გაკვირვებული ვარ.

პოსტის ავტორი: italieli-dato თარიღი: Jun 24 2007, 01:48 PM

კეთილი საქმეები და მოწყალების გაღება დაფასდება და შეიწირება თუ გულით აკეთებს ადამიანი. მაგრამ ვერ გავიგე მონათვლის გარეშე რომელი ღმერტის პრინციპებით უნდა იცხოვროს და მცნებები დაიცვას თუ არ არის მონათლული. თუ იცის რომ ჭეშმარიტი ღმერთის მცნებაა 10 მცნება 9 ნეტარება და აუცილებელია ნათლობა რატომ არ უნდა მოინათლოს?

პოსტის ავტორი: madziebeli თარიღი: Jun 24 2007, 04:35 PM

აქ მადლზე იყო ლაპარაკი და არა რატომ არ უნდა მოინათლოს...უნდა მოინათლოს ადამიანი აუცილებლად თუ ღმერთს მისდევს

პოსტის ავტორი: italieli-dato თარიღი: Jun 24 2007, 11:52 PM

მგონი მადლი ყველას სხვანაირად გესმით. თქვენ საღვთო მადლზე საუბრობთ თუ რაზე.

პოსტის ავტორი: xevsuri თარიღი: Jun 25 2007, 03:28 AM

ნუ იცხოვრებთ სამოთხე-ჯოჯოხეთზე ყოველდღიური შიშით, დაჯექით ერთხელ და გაანალიზეთ რა გინდათ და როგორ მიაღწევთ მას, დაისახეთ გზა და მიჰყევით. მთავარია რწმენა

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Jun 25 2007, 11:55 AM

სარწმუნოება ცხოველი და მკვდარი – ყოველი სარწმუნოება ვერ აცხოვნებს კაცს, არამედ სარწმუნოება ცხოველი. თვით საღმრთო წერილი გვასწვლის, რომ სარწმუნოება არის ცხოველი და არის მკვდარი. ცხოველი სარწმუნოება ადამიანის გულში სუფევს და მას სახარების სჯულის მიხედვით ამოქმედებს. მკვდარი სარწმუნოება კი მხოლოდ კაცის ბაგეებზე ჩანს და მის გულში არ შეუღწევია, იგი ვერ მართავს მის მოქმედებას და არც მის საქმეებში ჩანს. იაკობ მოციქული გვასწავლის: სარწმუნოება თვინიერ საქმეთა მკუდარ არს. ბუნება კაცისა დაცემულია და მარადის ცოდვისაკენ მიდრეკილი. სარწმუნოება ცხოველი მარადის განაღვიძებს მას და ცოდვის ჩადენის საშუალებას არ აძლევს. სარწმუნოება უნდა იყოს მისი ვნებებისათვის, როგორც აღვირი. იგი მაშინ არის ცხოველი, როცა ისე მართავს ადამიანის სვლას ცხოვრების გზაზე, ვითარცა აღვირი ცხენს. პირველი და ნამდვილი ნაყოფი ცხოველი სარწმუნოებისა სიყვარულია. ჩვენ კი სიყვარულიც გვაკლია და ერთობაც, მისი მეორე ნაყოფი სიმართლისა და მართლმსაჯულების სიყვარულია, ჩვენ ამ სათნოებასაც მოკლებულნი ვართ, რადგან მოყვარეთა ჩვენთა, თუნდაც უღირსნი იყვნენ, ვაქებთ, ხოლო მტრებს, თუნდაც ქების ღირსნი იყვნენ, ვაძაგებთ. თუ ცხოველი სარწმუნოება გვექნება, ჩვენს გულებში ქრისტე იქნება. ხოლო იგი უქმად და უნაყოფოდ არ დარჩება. თავისი მადლით ქრისტე განწმენდს და განაცხოველებს ჩვენს სულებს და მათ უფლისაკენ მიაქცევს.

პოსტის ავტორი: lelagiga თარიღი: Jun 29 2007, 11:54 PM

შემინდეთ!!!!!!!! შეიძლება მცდარ აზრებს ვაყალიბებდე,მაგრამ ვთვლი რომ უნდა ვთქვა.როცა ადამიანად იბადები და ისიც მართმადიდებლურ ქვეყანაში და საშუალება არის რომ ვინმე ქრისტიანმა გიქადაგოს,და მიხვიდე ტაძარში,მოილოცო მონასტრები,რატომ უნდა ისურვო რომ სხვა ბუდისტურ ან მაჰმადიანურ ქვეყანაში,რომ დაბადებულიყავი?

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 14 2007, 06:42 PM

ამას წინად ინტერნეტში შემხვდა ასეთი ინფორმაცია,რომ პანამაში გადასახლებული პირველი ებრაელი
ქრისტიანები ჩუმად იუდაიზმს მისდევდნენ, რადგან იუდაიზმი დევნილი რელიგია იყო, ასე რომ ისინი ქრისტიანობას იყენებდნენ ფარად რომ იუდაიზმით ყოფილიყვნენ დაკავებული, რტომ რ შეიძლება რომ პირველი ქრისტიანი ებრაელები საქართველოში გადმოსახლებულიყვნენ და ჩუმად იუდაიზმს მისდევდნენ,ნოდარიკოს მინდა ვუთხრა რომ ბუდის პატივის ცემა იგივეა რომ იესო ქრისტეს სცე პატივი რადგან ბუდა არ არის ერთი ადამიანის სახელი არამედ ეს არის სულიერი მდგომარეობა რომელშიც იმყოფებოდა ასევე იესო ქრიტეც,მუჰამედიც და ისინიც ბუდები არიან

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 15 2007, 04:29 PM

მე ვფიქრობ რომ ცდები.. ბუდას ცხოვრება წაკითხული მაქვს.. ის იყო ადამიანი, რომელიც ყველა ქალთან სარეცელს იყოფდა ანუ მრუშობდა, ქმარ-შვილიანი ქალებიც კი მეუღლეებს მასთან ღალატობდნენ, ამიტომ ბუდისტები თვლიან, რომ ყველანი მისი შთამომავალნი არიან.. ქრისტე სიწმინდეს ქადაგებდა და თავისი წმინდა ცხოვრებით და სიწმინდის სწავლებით მაგალითი მოგვცა თუ როგორ უნდა ვიცხოვროთ ჩვენც, ბუდა კი გარყვნილ ცხოვრებას ეწეოდა და ეს მკრეხელობაა გაათანაბრო ქრისტე და ბუდა..

პოსტის ავტორი: Tatarashvili თარიღი: Jul 15 2007, 05:04 PM

+1...
გეთანხმები

პოსტის ავტორი: თამარი თარიღი: Jul 15 2007, 05:13 PM

ბუდიზმი და ქრისტიანობა არც კი შეიძლება რომ ერთმანეთს შევადაროთ. ეს ფაქტიურად ურთიერთგამომრიცხავი რელიგიებია.

სამწუხაროდ ძალზე გავრცელებულია მოსაზრება, თითქოს ყველა რელიგიას ერთ ღმერთამდე მივყავდეთ. ასე ფიქრობენ ის ადამიანები, რომლებიც ფაქტიურად არც ერთ რელიგიას არ იცნობენ სიღრმისეულად და მხოლოდ ზედაპირული წარმოდგენა აქვთ.

მამა თეოდორე ამ საკითხსაც შეეხო ახლახანს გამოსულ "კარიბჭეში", გაეცანით მის ინტერვიუს.

საერთოდაც საინტერესო ნომერია.

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jul 15 2007, 05:13 PM

ძალიან კარგი თემაა
იგი ღვთისმეტყველების განყოფილების ღირსია ნამდვილად
გთხოვთ იაქტიუროთ და იქაც განაგრძოთ მსჯელობა.

პოსტის ავტორი: Dulos თარიღი: Jul 15 2007, 09:27 PM

მსგავსი მსჯელობით უდდეს შეცდომას უშვებ. ბუდას და იესო ქრისტეს ერთ დონეზე დაყენება.

თუმცა, შენი მსჯელობიდან როგორც ვხედავ, ქრისტიანი არ უნდა იყო (მაპატიე თუ ვცდები)?

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jul 15 2007, 09:47 PM

southruislip

მოდი ვისაუბროთ ამაზე.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 16 2007, 11:32 AM

ბოდიშით, ბუდა კრიშნაში ამერია, მაგრამ southruislip-ის აზრებს მაინც არ ვეთანხმები..

პოსტის ავტორი: ქავთარაძე თარიღი: Jul 16 2007, 11:38 AM

madziebeli
უი შენ არც ხატთაყვანისმცემლობას ცნობ ალბათ?
ნუ ასე რომ საუბრობ მინიმუმ გლახა მაინც უნდა იყო

პოსტის ავტორი: მეხელი თარიღი: Jul 16 2007, 11:55 AM

მსგავსი რამ შეიძლება ითქვას ქრისტეზეც, იგი არ არის მხოლოდ ერთი პიროვნების სახელი, არამედ სულიერი მდგომარეობაა, თუმცა მნიშვნელოვნად განსხვავებული ბუდას მდგომარეობიდან. საქმე იმაშია, რომ ქრისტე ღვთისგან ცხებულს ნიშნავს და შეიძლება ითქვას, რომ ყველა წმინდანი ღვთისგან იყო ცხებული და ამდენად იყო ქრისტე. მაგრამ განსხვავება იმაშია, რომ ყველა დანარჩენი ქრისტე მაშინ შეიძლება გახდეს, როცა იგი ერთ პიროვნებასთან ღვთის მხოლოდშობილ ძესთან იესო ქრისტესთან დაამყარებს კავშირს, რაც ხორციელდება მისი სახელით ნათლობის აღსრულებისა და მასთან ზიარებით ეკლესიაში, რომელიც არის ქრისტეს სხეული.

ასე რომ, მართალია, სახელი ქრისტე არის უპირატესად ერთი პიროვნების, ღვთის ერთადერთი ძის სახელი მისი განკაცების შემდეგ, მაგრამ ნებისმიერ ჩვენგანი შეიძლება გახდეს ქრისტე და ღვთის ძე როგორც იესო ქრისტეს ძმა, თუკი მიიღებს ქრისტეს გამომხსნელ მადლს. მაგრამ ქრისტეს ვერანაირად ვერ გავაიგივებთ ბუდას მდგომარეობასთან, ვინაიდან მისი მოძღვრება მნიშვნელოვნად განსხვავდება როგორც ბუდას მოძღვრებისაგან ისე ბუდას მდგოამრეობის შესახებ მოძღვრებისგანაც, თუნდაც იმით, რომ ქრისტესთვის ღმერთი არის პიროვნება, რომელიც გვიყვარს და რომელთანაც ვამყარებთ პიროვნულ ურთიერთობას; ასევე ადამიანიც მარადიულად ინარჩუნებს თავის უნიკალურ პიროვნულობას, რაც არ უნდა ახლოს იმყოფებოდეს ღმერთთან, და გაბრწყინებული და განღმრთობილი იყოს. ბუდიზმისთვის კი საერთოდ უცხოა პიროვნების ცნება.

პოსტის ავტორი: shota1 თარიღი: Jul 16 2007, 01:48 PM

მე მართმადიდებელი იმიტომ არ ვარ რომ ჩემი წინაპრები იყვნენ მართმადიდებლები,

აღმოსავლური რელიგიები უღმერთო, ათეისტური რელიგიები, ნირვანა - აბსოლიტურ სიკვდილს ნიშნავს -

მუსლიმანური რელიგია ძედმეტად მატერიალისტურია, ,,საოთხეშI გექნება ყველაფერი ის რაც აქ დაგაკლდე" - ვერც ამ მოსაზრებამ დაიმსახურა ჩემი მოწონება...

მე მართმადიდებლობამდე ლოგიკით მივედი, მას შემდეგ რაც მეტნაკლებად გავეცანი თითქმის ყველა მიმართულებას...

თუმცა სამოთხე და ჯოჯოხეთი ეგ რთული საკითხია,

ჩემი გაგებით ,,სამუდამო ჯოჯოხეთის (ტანჯვის) იდეა, თუ ის საკუთარი ნებიდან არ გამომდინარეობს, სიყვარულის იდეას ეწინააღმდეგება"

სიყვარულის ღმერთობის იდეა და მისი პრაქტიკული დასაბუთება, ის მომენტებია რამაც მე დამარწმუნა მართმადიდებლობის ერთადერთობაში...

ბუდა იყო ადამიანი რომელიც გაღმერთდა,

ქრისტე იყო ღმერთი რომელმაც ადამიანიც გახდა...

ეს მეტად სიღრმისეული, კონცეპტუალური სხვაობაა ქრისტიანობასა და სხვა რელიგიებს შორის -

თუ მე ვფიქრობ რომ ვარ ადამიანი რომელსაც შემიძლია გაღმერთება ღმერთის გარეშე --- მაშინ ვარ უკიდურესად ამპარტავანი ადამიანი - აი მიმართულება სადაც სხვა რელიგიებს მიყავს კაცობრიობა ქრისტიანებისაგან განსხვავებით

პოსტის ავტორი: ქავთარაძე თარიღი: Jul 16 2007, 02:03 PM

მართალი ხარ


მაცხოვარს ცნობ? სამებას? სამებას როგორც ერთარსებას?
თუ არა იაღოველი ხარ?...

პოსტის ავტორი: shota1 თარიღი: Jul 16 2007, 06:51 PM

მართმადიდებელი ვარ, ჩვეულებრივი...

ბევრი რაღაცეები არ მესმის მაგრამ სამების იდეა ძალიან მკაფიოა ჩემთვის,

მაგალითად, ღმერთი რომ სამება არ ყოფილიყო მაშინ ის სიყვარული კი არა ეგოცენტრიზმი იქნებოდა...

ასევე ძალიან ნათელია ყოველივეს მიზეზს, ყოველივეს ლოგოსსა და ყოველივეს ცხოველმყოფელის თანასწორ უფლებიანობა... ერთმანეთის გარეშე მთლიანობა ვერ იქნებოდა...

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 16 2007, 10:02 PM

ციტატა
"ქრისტე ღვთისგან ცხებულს ნიშნავს"

ქრისტე არ ნიშნავს ღვთისგნ ცხებულს. მე არ ვამბობ რომ იგი ღვთისგან ცხებული არ იყო და რას ნიშნავს ღვთისგან
ცხებული ეს გასარკვევია. ქრისტე ნიშნავს მესიას ანუ მხსნელს.

მე მინდა მარინეს მივმართო რომელსაც ბუდა კრიშნაში ეშლება. ტუ შეგეშალ მაშინ წააშლევინე, რადგან ცილისწამება ანტიქრისტიანულია , თუნდაც ბუდა საერთოდ არაფერი ყოფილიყო.

სხვა არის ბუდა და ბუდიზმის დღევანდელი მოძღვრება , რადგან დალაი ლამებმა შეცვალეს ბუდიზმი
და მისით ვერაფერს მიაღწევ. მე არ გირჩევთ ბუდიზმით დაკავებას მაგრამ ისე ბუდის ისტორია საინტერეოა
და მასაც საინტერესო გამონთქვამები აქვს. ბუდა არ ლაპარკობდა ღმერთზე როგორც ასეთზე რადგან მან იცოდა ადამიანის ფანატიკური თვისება რომლითაც სავსეა ასევე მართლმადიდებლური სარწმუნოება. ფანატიკურად არც იესო ქრისტეს და არც ღმერთს არ უნდა სცე პატივი.რადგან ფანატიზმი ღვთის საწინააღმდეგოა.
რაც შეეხება კრიშნას.
ღვთის მიზანია რომ განახორციელო ადამიანების ევოლუცია ამიტომ კაცობრიობის განვითარების განმავლობაში იგი
სხვადასხვა ხალხში სხვადასხვა დროს აგზავნის მასწავლებლებს რომლებიც კაცობრიობას განვითარების ერთი საფეხურიდან უფრო მაღალ საფეხურზე აჰყავს. ასეთი როლი 5 ათასი წლის წინ შეასრულა კრიშნამ ინდოეთში
2 ათასი წლის წინად იესო ქრისტემ ისრაელში.
დღევანდელი გდასახედიდან ძალიან ძნელიაგაიგი რას ქადაგებდა კრიშნა ღადგან იმდროს ინდოეთში იყო იმ დროის შესაბამისი სახელმწიფო მოწყობა და მსოფლმედველობა და იმ დროში მცხოვრებ ადამიანებს
იმ დროის სინამდვილიდან გამომდინარე ელაპარაკებოდა.
კრისნას ამბავში მოთხრობილია რომ მას ბევრი ცოლი ყავდა, მგრამ ეს იმას სულაც არ ნიშნავს რომ მას ფიზიკურად ყავდა ეს ცოლები. ეს გამოსახულია როგორც მისი ძალები. მოკლედ ტავს არ შეგაჭყენთ ამაზე , რადგან მართლმადიდებლებიც და სხვა ქრისტიანული მიმდინარეობები ატასნაირად ხსნიან ბიბლიიდან მოყვანილ ფაქტებს და ხსირად ცდილობენ ადამიანს თეთრი სავად მოაჩვენონ , ერთ-ერთი ასეტი მაგალითია რომ იესო ქრისტე
თავის მოსწავლეებს შავით თეთრზე ეუბნება რომ:

ხოლო თქვენ ნუ იწოდებით: რაბი; რადგან ერთია მოძღვარი თქვენი, ქრისტე; ხოლო თქვენ ყველანი ძმები ხართ. და მამას ნურავის უწოდებთ თქვენ ქვეყანაზე, რადგან ერთია მამა თქვენი, რომელიც არის ზეცაში. ნურც იწოდებით წინამძღვრებად, რადგან ერთია წინამძღვარი თქვენი - ქრისტე. ხოლო უდიდესი თქვენ შორის იყოს თქვენი მსახური. ხოლო ვინც აიმაღლებს თავს, დამდაბლდება, და ვინც დაიმდაბლებს თავს, ამაღლდება.

რაბი ებრაულად მამას ნიშნავს. და მართლმადიდებლობაში ყველა მღვდელი მამას უწოდებს თავის თავს და თქვენც მამაოს უწოდებთ მათ. რადგან ეს წერია ახალ აღთქმაში ესე იგი ამას რაღაც მნიშვნელობა აქვს
გარკვეულად წერია:ხოლო ვინც აიმაღლებს თავს, დამდაბლდება, და ვინც დაიმდაბლებს თავს, ამაღლდება.

თქმა იმისა ღომ შენ ხარ მამა დავიტი ეს არის თავის ამაღლება და მს მოყვება დამდაბლება.

ყველა ქრისტიანი ძმა და და არის და რათ გინდათ ეს შვილები და მამები

ერთი ფაქტი მინდა ავღნიშნო მართლმადიდებლობა ვრცელდებოდა წერა კითხვის უცოდინარი ადამიანებში
რომლებსაც ბიბლიის კითხვაც არ შეეძლოთ და დღეს როცა ადამიანს კითხვა შეუძლია პირდაპირ თვალებში ნაცარს ნუ იყრით და ნურც სხვას აყრით.

პოსტის ავტორი: athos თარიღი: Jul 16 2007, 10:28 PM

მესია ცხებულს ნიშნავს

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Jul 16 2007, 11:37 PM

southruislip
სახარება, მდაბოებისთვის კი არა თქვენნაირი ადამიანებისთვის (ჩვენს) გასაგებ ენაზე იწერებოდა.

ის ფაქტი რომ თურმე სხვა ღმერთებს ცოლები ყოლიათ, არ ნიშნავს იმას, რომ მართლა ყავდათ და რაც ქრისტემ თქვა და გააკეთა შეიძლება, არ ყოფილიყო?

კარგი ლოგიკაა, ვერაფერს იტყვი.

მამაზე როცა ლაპარაკობს მაცხოვარი, იგულისხმება ზეციური მამა, მისი მომავლინებელი და არა მე და თქვენი და თქვენი მეზობლის მამა
ნუ უწოდებთ მას "მოძღვრებსო", რადგან იგია ერთადერთი მოძღვარი ჭეშმარიტი, და მომავლინებელი მისი

"პატივი ეც მამასა შენსა და დედასა შენსაო" რომელი მამა იგულისხმება აქ და რომელი დედა?
თუ ერთი მამა გვყავს მარტო (უფალი) და სხვას არ უნდა დავუძახოთ ეს სახელი არც ხორციელ მამას, მაშინ ამ მცნებაში რომ დედა იგულისხმება ის კიდევ ცალკე "დედა ღმერთია" თუ როგორ?


პ.ს. რაები დაგიჯღაბნიათ

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jul 17 2007, 12:14 AM

southruislip
დავიწყოთ იმით, რომ შენ აქ მოსულხარ არა დიალოგისთვის, არამედ ლექციისთვის. შენ ისეთი დარწმუნებით საუბრობ ისეთ საკითხებზე, თითქოს ეს უეჭველი, ასპროცენტიანი ჭეშმარიტება იყოს და თანაც იმდაგვარად, რომ ჩვენ ყველანი აქ პირდაღებულები უნდა ვისმენდეთ შენს სიტყვებს.
შემდეგ...
შენ პირველივე წინადადებაში უშვებ შეცდომას. ეს უკვე მიგითითა ათოსმა. ასეთი მცდარი გამოთქმის შემდეგ უნდა ვიბვარაუდოთ, რომ შენ ძალიან ცუდად იცნობ წმინდა წერილს, თუმცა ეს მაინც არ გაბრკოლებს ჭეშმარიტ თეზისებად ჩამოაყალიბო შენი აზრები.
შემდეგ....
როდესაც საუბრობ ბუდაზე, და ცდილობ რაღაცნაირად პარალელები გაიყვანო მისა და ქრისტეს შორის, უკვე თავიდანვე მცდარია, რადგან ბუდიზმი არ არის ერთი ხელით მოსმით ამოსაწური რელიგია (თუ არის საერთოდ რელიგია ესეც საკითხავია). აქ აუცილებლად დასაკონკრეტებელია რა კუთხით უდგები აღნიშნულ საკითხს. ვედებიდან, ინდუზიმიდან, გაუტამა ბუდას სწავლებისგან თუ საიდან? ასე ზოგადად აიღო და ბუდა შეადარო ქრისტეს იგივა, რაც ქრისტიანობა შეადარო ბუდიზმს. თუ რამხელა განსხვავებაა ამ ორი რელიგიას შორის, ვფიქრობ არ უნდა იყოს უცხო.
შენ შეძლებ ასეთი შედარებები აკეთო მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ კარგად იცნობ ორივე რელიგიას. როგორც უკვე აღმოვაჩინეთ ქრისტიანობას არ იცნობ კარგად. დიდი ეჭვი მაქვს რომ არც ბუდიზმს იცნობ სათანადო დონეზე, თურემ ბუდას და ქრისტეს ერთმანეთთან ნამდვილად არ შეადარებდი. თვით ყველაზე თამამი ეზოთერიკოსებიც კი ვერ ბედავენ ეს შედარება გააკეთონ, რადგან კარგად იციან, განწირულია მათი ყველა არგუმენტი.

ჩემი რჩევაა: ერთად შევისწავლოთ ქრისტიანობა კარგად. პარალელურად ვცადოთ ბუდიზმის ფილოსოფიასაც ჩავუღრმავდეთ. დარწმუნებული ვარ შესწავლის საწყის ეტაპზევე დაინახავ იმ უდიდეს ცდომილებებს, რაც შენს პოსტებში გაქვს დაშვებული.

და კიდევ ერთი: ჩემი უმორჩილესი თხოვნა იქნება, მოვერიდოთ ჭკუის სწავლების პოზიციიდან წერას. შენ ფიქრობ რომ რაღაც გისწავლია და შეგიძლია სხვას ჭკუა დაარიგო? თუ გსურს დიალოგი ვისაუბროთ შესაბამისი არგუმენტებით, წყაროებით, ციტატებით და ა.შ. და არა ლოზუნგების ფრიალით: ქრისტე და ბუდა ერთი და იგივეა; თქვენ ეს არ გცოდნიათ; თურმე ნუ იტყვით მამა არ უნდა დავუძახოთ მოძღვარს. და ჩვენ მხოლოდ 20 საუკუნის შემდეგ გვსწავლა საუსტრუისლიპმა, თორემ აქამდე სრულ სიბნელეში ვყოფილვართ და ა.შ. ასეთი რამ ჩვენს მომავალ ურთიერთობას მეტად აზარალებს.
იმედს ვიტოვებ რომ შენ წაოხვალ კომპრომისზე და ჩვენი დიალოგი შედგება

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 17 2007, 12:34 AM

კატო ბატო

მე მოკლედ იმის თქმა მინდოდა, რომ მღვდლები არ შეიძლება იწოდებოდნენ მამაოებად და თავის მოსწავლააებს უწოდებდნენ შვილებს "ერთია მოძღვარი თქვენი, ქრისტე; ხოლო თქვენ ყველანი ძმები ხართ."
როგორ შეიძლება ქრისტიანებმა, რომლებიც ძმები არიან ერთმანეთს უწოდონ მამა. რა თქმა უნდა შენ სახლში მამაშენს მამა უნდა დაუძახო და არა მღვდელს.

რაც შეეხება კრიშნაზე. ერთ-ერთმა ამ ფორუმის მონაწილემ რომელსაც მარინე ჰქვია აღნიშნა რომ ბუდაზე წაკითხული მაქვს რომ ის გარყვნილი პიროვნება იყოო, რადგან ქალებთან ცხოვრობდაო. მერე თქვა რომ ბუდა კრიშნაში ამერიაო. ასე რომ ეს პოსტი შენთვის არ იყო დაწერილი და იმიტომ ვერ გაიგე.

ერთ რამეს დავამატებდი სხვა რელიგიების შესახებ ბევრი ცუდი რამეს წერენ ისევე როგორც ქრისტიანობის მიმართ

ამას წინად ინტერნეტში შემხვდა ვიღაც მსოფლიოში ცნობილმა აკადემიკოსმა დაადგინა რომ იესო ქრისტე იყო ჰომოსექსუალისტიო. ამას რამდენი ადამიანი წაიკითხავდა ჩემს გარდა. ბევრი დაიჯერებს ისევე როგორც მარინემ დაიჯერა რომ კრიშნა ძალიან გარყვნილი იყო.

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Jul 17 2007, 12:42 AM

southruislip

აი შენ კარგი პასუხი.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 17 2007, 12:48 AM

დათიკოს

მე აქ ლექციისთვის არ მოვსულვარ და არ ვცდილობ რომ თქვენ მე პირდაღებიულმა მისმინოთ

ამ თემის გამხსნელმა ნოდარიკომ დასვა შემდეგი კითხვა:

რომ დავბადებულიყავი ინდოეთში და ბუდისტი ვყოფილიყავი,მყვარებოდა ბუდა და მისთვის მელოცა დღე და ღამე
რომ მცოდნოდა, რომ არის მართმადიდებლური სარწმუნოება მაგრამ მე როგორც გამზარდეს და სადაც გავიზარდე იმ სარწმუნოებას 100%ვცემდე პატივს
სამოთხეში ვერ მოვხვდები?
თუკი სამოთხეში მოვხვდები ესეიგი უფლისათვის არ არის მთავარი მართმადიდებელი ვიქნები კათოლიკე თუ მუსულმანი მთავარია კეთილი გზით ვიცხოვრო,სხვას არ მივაყენო ზიანი
რას ფიქრობთ ტქვენ?


და ნოდარიკოს ვუპასუხე რომ იესიო ქრისტე, ბუდა, კრიშნა მუჰამედი ყველა ქადაგებს, რომ ამ ცცხოვრებაში კეთილი გზით უნდა იარო და ეს ყველაფერი ერთი და იგივეა.
და მათი ყველას პატივისცემა არის ის რომ ადამიანებმა ერთმანეთი შეიყვარონ და ერთმანეთს პატივს სცემდნენ

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Jul 17 2007, 01:45 AM

როგორც კი მახსენდება პირველი და მეორე მცნება ამის შემდეგ მე მგონი აზრს კარგავს ამ საკითხზე დიდად ყურადღების გამახვილება. იქ ხომ ყველაფერი ნათლადაა მოცემული

პოსტის ავტორი: alex_b თარიღი: Jul 17 2007, 11:21 AM

southruislip

მეგობარო, ბიბლიური სიმფონია თუ იცი რა არის?
თუ არ იცი, გაიკითხე და ძალიან დაგეხმარება საკითხების უკეთ დანახვაში.
რაც შეეხება მამად წოდებას, მიუხედავად ჩემი შეხედულებისა, მაინც რამოდენიმე ფრაზას მოგიყვან წმიდა წერილიდან და ვეცდები უფრო დიდი სურათი დაგანახო. და ამის შემდეგ მაინტერესებს შენი აზრი

მოდი მაშინ მე და შენ ერთად გამოვიკვლიოთ ამ სიტყვის "მამის" მნიშვნელობა სიმფონიის დახმარებით

სიტყვა "მამა" მხოლობით რიცხვში ბიბლიაში მოხსენებულია
მამა - 979
მამის - 147
მამები - 538
ალბათ ამდენი მუხლების წაკითხვას სამი დღე მაინც მოუნდებოდი, მაგრამ მოდი რამოდენიმე დასკვნასა და მუხლს შემოგთავაზებ.
მერე მოდი განვიხილოთ ეს საკითხი ყველამ ერთად, ვისაც სურვილი ექნება.

1. მამა როგორც ბიოლოგიური მამა - დაბ.2:24 "მიატოვებს თავის დედასა და მამას"
2. მამა როგორც წინაპარი - დაბ.15:15
3. მამა როგორც ღმერთი - იოან.20:17
4. მამა, როგორც ასაკით უფროსი ადამიანი - საქ.22:1
5. მამა როგორც სულიერი მშობელი 1კორ.4:15
6. მამები, როგორც სულიერი მოძღვრები 1იოან.2:13-14

აქედან გამომდინარე, მე ყურადღებას ვამახვილებ მე-5 და მე-6 პუნქტებზე და ვასკვნი, რომ იესო ქრისტეს სიტყვებში: "ნურავის უწოდებთ მამას" საჭიროა გამოვიკვლიოთ, ამ 6 მნიშვნელობიდან, რომელს გულისხმობდა ქრისტე.
ჩვენ ზემოთმოყვანილი ბიბლიური მუხლებიდან შეგვიძლია გამოვრიცხოთ ყოველი, გარდა მეოთხესი - მამა, როგორც ღმერთი.
თუმცა ასევე დავძენ, რომ სულიერ მოძღვარს უწოდო მამაო - ეს არც თუ ისე ხშირად გვხვდება ახალაღთქმისეულ პრაქტიკაში. ვფიქრობ, რომ ეს წოდება შემდეგში ისტორიის განმავლობაში განვითარდა. ნუ მოკლეთ ჩემი აზრით შეიძლება უწოდო მოძღვარს მამაო, მაგრამ გააჩნია რას იგულისხმებ.
თუ არ ვცდები, ამ ფორუმში ვიღაცამ ამაზე კარგი პასუხი გასცა, თუ ვინმე მოძებნით კარგი იქნება თუ დალინკავთ იმ პოსტს ამ თემაში

პ.ს. ისე სხვათაშორის მგონი ეს სხვა თემა უნდა იყოს

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jul 17 2007, 12:37 PM

დაწერილს წაკითხვა უნდა და წაკითხულს-გაგება

მოდი კარგად ვნახოთ:

იქ სადაც წერია შენს მიერ მოყვანილი სიტყვები: არავის უწოდო მამა ასევე წერია ესეც (რუსულად მოვიყვან):

От Матфея Святое Благовествование, 26
8. А вы не называйтесь учителями, ибо один у вас Учитель - Христос...;
თუ ეს ადგილი ისე უნდა გაიგო, რომ არავის არ უნდა უწოდო პირდაპირი გაგებით მოძღვარი, მაშინ ამ მცნების დამრღვევი თავად პავლე მოციქულია, რადგან ის საკუთარ თავზე სწორედ ასე ამბობს:

Второе Послание к Тимофею, глава 1 11. для которого я поставлен проповедником и Апостолом и учителем язычников

შენს მიერ მოყვანილ ადგილას კიდევ არის ესეც:

10. и не называйтесь наставниками, ибо один у вас Наставник - Христос

რასაც თავად პავლე მოციქული ასევე არღვევს (ნუ, როგორი უკითხული იყო პავლე მოციქული მოკლედ )

Послание к Евреям, глава 13 7. Поминайте наставников ваших, которые проповедовали вам слово Божие, и, взирая на кончину их жизни, подражайте вере их

ახლა კითხვა შენთან: თუ დანარჩენი ადგილები არ უნდა გაიგო პირდაპირ, მაშ რატომ უნდა გაიგო "მამა", როგორც პირდაპირი მიმართვის აკრძალვა, მით უმეტეს, რომ ისინი ერთიდაიგივე კონტექსტში არიან მოხსენიებულნი და ერთიდაიგივე ადგილას?

პ.ს.
რომ წაიკითხავ, მერე დაფიქრდი ხოლმე, რათა წაკითხულის შინაარსი გაიგო...

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 17 2007, 02:45 PM

კანუდოსელს

ძალიან კარგია რომ შენ თვითონ აღნიშნავ, რომ პავლე მოციქული თავადვე არღვევს

იესო ქრისტე ამბობს რომ მამა ღმერთის გარდა არავის და არც მოძღვარი უწოდოთო თქვენს თავს. პავლე მოციქული კიდევ არღვევს,( რატომ არღვევს?) ქრისტიანობის მასწავლაბელი იესო ქრისტეა და არა პავლე მოციქული.

რაც შეეხება წერილების წერას. ნებისმიერი ნალაპარაკები როცა იწერება,აზრს კარგავს.ნაწერი როცა ითარგმნება აზრს კარგავს. პლიუს საკმარისია, წერტილები და მძიმეები გრამატიკულად არასწორად დაისვას აზრი საერთოდ იკარგება.

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jul 17 2007, 02:53 PM

მართლა?

მე კი მეგონა რომ მას ვინც სიკვდილით დასაჯეს ქრისტესთვის რამე დაეჯერება

პოსტის ავტორი: shota1 თარიღი: Jul 17 2007, 04:16 PM

არამგონია:
1. ბუდა ქადაგებს აბსოლიტურ სიკვდილს, ქადაგებს რომ ეს ცხოვრება ბოროტებაა და მას უნდა გაექცე, უნდა მოკლა შენს თავში არსებობის სურვილი და ნირვანას, ანუ აბსოლიტურ სიკვდილს მიაღწევ - შენ გაქრები;

2. კრიშნა ქადაგებს რომ შენ ხარ რმერთი, უნდა დახუჭო თვალები და დიდხანს იმეორო ,,შენ ის ხარ", ,,შენ ღმერთი ხარ" - მართმადიდებლები მიხვდებიან როგორ სიყვარულამდე მიიყვანს ასეთი მედიტაცია ადამიანს

3. მუჰამედი ქადაგებს რომ არაფერი დააშავა, არა იმიტომ რომ სხვები გიყვარს, არამედ იმიტომ რომ ალახი სამართლიანია და დაგსჯის. ხოლო თუ კარგად მოიქცევი სამოთხეში 10 ცოლიც გეყოლება

ბუდაც, კრიშნაც და მუჰამედიც ადამიანები იყვნენ და მათ მოძღვრებაში ღმრთაებრივი არაფერი ურევია...

არცერთი სხვა რელიგია არ ატარებს ,,სიყვარულის ღმერთობის იდეას"

,,გიტოვებთ თქვენ ახალ მცნებას, გიყვარდერთ ერთმანეთი როგორც მე შეგიყვარეთ თქვენ, ამით ცნან რომ ჩემი სამწყსო ხართ"

1. აქ წერია რომ ,,გიყვარდეთ ერთმანეთი" - ეს ახალი ცნებაა;

2. როგორც მე შეგიყვარეთ ტქვენ - ანუ თავგანწირვამდე,

რომელი რელიგიის ლიდერს უყვარდა ტავისი სამწყსო ჯვარცმამდე ? რომელმა დაასაბუთა თავისი მაგალიტით სიყვარული ?

არცერთმა და ეს ფაქტია...

პოსტის ავტორი: di_onise თარიღი: Jul 17 2007, 07:18 PM

southruislip
ერთი შეკითხვა გამიჩნდა, მამაშენს რას უწოდებ? მამას არ ეძახი??
მოძღვრისთვის შეიძლება მამის დაძახება, რადგანაც ის ხომ ჩვენი მამის- უფლის სიტყვას ქადაგებს

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 17 2007, 08:05 PM

დიონისეს


მე გადავწყვიტე რომ ფორუმში აღარ შემოვსულიყავი
მაგრამ რადგან კითხვას მისვამთ გაგცემთ.
ოღონდ ძალიან გთხოვთ სულიერებაზე ლაპარაკი ისეთი რამეა რომ შეიძლება სწორი ტყუილად მოგეჩვენოს
ტყუილი სწორად. თვით იესო ქრისტეს ხალხი სულელად და ეშმაკისეულად თვლიდა, რადგან იგი ძირეულად სულ
სხვა რამეზე ლაპარაკობდა ვიდრე მაშინდელი ადამიანები თლიდნენ

მე მამაჩემს მამას ვეძახდი მანამდე სანამ ჩემს ცხოვრებაში ძალიან დიდი ტრაგედია არ შემემთხვეოდა, რის შემდეგაც დავიწყე დაინტერესება ღმერთით, საერთოდ ამ ცხოვრების აზრით და მივხვდი, რომ მე ჩემს ოჯახთან ცხოვრებით ამას ვერ გავიგებდი იმიტომ რომ ადამიანები რომლებიც სულიერად ცხოვრება უნდათ თავის ოჯახს შორდებიან. შესაბამისად მე მამაჩემთან არ ვცხოვრობ არც ვხედავ მას და არც მამას ვეძახი, რადგან იგი ალკოჰოლიური სასმელების ძალიან მოყვარულია რაც ქრისტიანობას არ შეეფერება და ჩემი ცხოვრებისეული ტრაგედიაც ამას უკავშირდება. ამიტომ მე სულ არ მინდა მამაჩემის ალკოგოლიკობის გამო ჩემი ცხოვრება დავიტანჯო, მით უმეტეს რომ ფიზიკური მამა შენი მამა მაინც არ არის.იგივე შეიძლება ითქვას:
თუ მამაშენი ქრისტიანია და შენც ქრისტიანი ხარ --ორთავე ძმები გამოდიხართ რადგან თკვენი მამა ღრმერთია

რაც შეეხება მოძღვრის მამად დაძახებას. იესო ქრისტემ თავის მოსწავლეებს აუხსნა რომ თკვენ ხართ ძმებიო
და ამ ფორუმში თუ ვინმე ეგრეთ წოდებული მამაო გვესწრება მე თქენ გთავაზობთ, რომ ძმას დაგიძახებთ
როგორც ქრისტიანი ქრისტიანს. მე სხვანაირად არ შემიძლია. თუ ეს ეწინააღმდეგება მარტლმადიდებლურ ქრისტიანობას მაშინ ჩამტვალეთ რომ არ ვარ მართლმადიდებელი და ეკუმენისტად, ერეტიკოსად, მწვალებელად გამომაცხადეთ.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jul 18 2007, 08:05 PM

შოთა1-ს

ციტატა

"2. კრიშნა ქადაგებს რომ შენ ხარ რმერთი, უნდა დახუჭო თვალები და დიდხანს იმეორო ,,შენ ის ხარ", ,,შენ ღმერთი ხარ" - მართმადიდებლები მიხვდებიან როგორ სიყვარულამდე მიიყვანს ასეთი მედიტაცია ადამიანს "


თქვენ აღნიშნეთ რომ კრიშნა ქადაგებს რომ შენ ხარ ღმერთი და ამით განსხვავდება ქრისტინობისაგანო

საინტერესოა რას ქადაგებს ქრიტიანობა?

როცა ვამბობთ რომ ღმერთი არის მამა და ჩვენ მისი შვილები ვართ, როცა მამაო ჩვენოთი მივმართავთ ღმერთს ,როგორც მამას, ეს რას ნიშნავს?

ღმერთის შვილი სხვა რა შეიძლება იყოს თუ არ ღმერთი.

ესე იგი იესო ქრისტეც იმას ქადაგებს რასაც კრიშნა, რაშიც თქვენ რატომღაც არ მეთანხმებით.

მე არ ვამბობ რომ ძახებით "შენ ხარ ღმერთი" შეიძლება რამეს მიაღწიო მაგრამ რომ გახდე ღმერთი, უნდ აღიარო რომ ღმეღთი ხარ, გარდა ამის კრიშნას მიმდევრები ისევე როგორც იესო ქრისტეს მიმდევრები ბევრ სხვადასხვა დაჯგუფებად იყოფიან და მათ სხვადასხვა შეხედულებები აქვთ. საქართველოში გავრცელებული ეგრეთ წოდებული კრიშნაიტები არ არიან კრიშნას ჭეშმარიტი მიმდევრები.

რაც შეეხება გაგებას შენ ხარ ღმერთი. ეს არ ნიშნავს რომ შენ ხარ დიდი ღმერთი.
წყლის წვეთიც წყალია და ოკეანეც. წვეთს შეუძლია გახდეს ოკეანე თუ მას შეუერთდება.ოკეანე შედგება მრავალი წყლის წვეთისაგან

ღმერთი არის სიყვარულის ოკეანე, ადამიანი სიყვარულის წვეთი. სიყვარულის წვეთი, სიყვარულის ოკეანე გახდება, თუ ამ ოკეანეს შეუერთდება!

პოსტის ავტორი: ზურა თარიღი: Jul 19 2007, 12:34 PM

ღმერთმა დაგლოცოთ!

[გიპასუხებ როგორც მართლმადიდებელი ქრისტიანი]
თუ ვინმე იტყვის:
- სამოთხეში მოვხვდები, იმიტომ რომ იესო ქრისტე ვიწამე და ვარ მისი მართლმადიდებელი!
- (ამჯერად) იგი ცრუობს! [უფალო შემიწყალე]
არავის უწყის ვინ სად მოხვდება!


თუ ვინმე იტყვის:
- სამოთხეში არ მოხვდება, რადგანაც დაგმო იესო ქრისტედ წოდებული!
- (ამჯერად) იგი ცრუობს! [უფალო შემიწყალე]
რადგანაც:
- ყველაფერი მიეტევება ადამიანს... თუნდაც ''ძის'' (ღვთიური ლოგოსი/იესო ქრისტე) დაგმლობა!
მხოლოდ ერთი რამ არ მიეტევენა მას!.... რა? (იხილე სახარება)

- როგორ გასამართლდებიან წარმართები?
- იხილე პავლე მოციქულის წერილები... კერძოდ რომაელთა მიმართ.


P.ს. უკაცრავად თუ (ერთი შეხედვით) არ ვკონკრეტდები და მხოლოდ მინიშნებას ვიძლევი
ვერ მივცემ ჩემ ცოდვილ თავს იმის უფლება რომ დავკონკრეტდე ასეთ საკითხებზე...
და გარდა ამისა.... კითხვების დასმა - სრულებითაც არ ნიშნავს ჭეშმარიტების ძიების სურვილის არსებობას!
აზრთა თამაში სულ სხვა რამეა....ანუ... გამგები გაიგებს

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Jul 19 2007, 11:35 PM

მათ რომ ღრმად გააცნო მართლმადიდებლობა დარწმუნებული ვარ მოინათლებოდნენ მართლმადიდებლად.(არაა საუბარი ისეთ ადამიანზე ვინც თავის რჯულსაც არ ცემს პატივს)

პოსტის ავტორი: ქავთარაძე თარიღი: Jul 19 2007, 11:44 PM

abo
ეჰ... მუსულმანს ვერ გააგებინებ ვერაფერს შანსი არაა მაგისა, შეიძლება აგაფეთქოს მე ვამბობ არაქართველ მუსულმანს რა

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Jul 20 2007, 01:15 AM

კაი მორჩით მეგობრებო.

ხო გიო არ მქონია მასეთ მუსლიმანთან საუბარი

პოსტის ავტორი: madziebeli თარიღი: Jul 21 2007, 12:40 AM

ამიტომ გეუბნებით თქვენ: ყველა ცოდვა და გმობა მიეტევებათ ადამიანებს, ხოლო სულიწმიდის გმობა არ მიეტევებათ ადამიანებს.

მათე 12:31




ეუბნება მათ იესო: "მე ვარ გზა,ჭეშმარიტება და სიცოცხლე.მამასთან ვერავინ მივა თუ არა,თუ არა ჩემით.

იოანე 14:6

ზურა როგორ ფიქრობ თუ ადამიანმა ქრისტე იწამა და მას მართლმადიდებელი არ ჰქვია ის ჯოჯოხეთში მოხვდება იმის გამო?

პოსტის ავტორი: alex_b თარიღი: Jul 21 2007, 01:57 AM

ზურა

ისე ამ ნათქვამს რომ რომელიმე ავტორიტეტული წმიდა მამით გაამყარებდე, უკეთესი იქნებოდა. იმიტომ რომ არა მგონია ბიბლიაში იპოვო რაიმე ისეთი, რომელიც არაორაზნოვნად ლაპარაკობდეს ამაზე.
მე დიდად ვერ დავიკვეხნი მამათა ნაწერების ცოდნით, მაგრამ რამოდენიმე ფრაგმენტს მოვიყვან ახალი აღთქმიდან და ვიმსჯელოთ მათზე.

1იოან.5:13
"ეს მოგწერეთ თქვენ, ღვთის ძის სახელის მორწმუნეებს, რათა იცოდეთ, რომ გაქვთ საუკუნო სიცოცხლე."
მინდა ვკითხო ყველას, ვინც ამ პოსტს კითხულობს. ხარ თუ არა ღვთის ძის სახელის მორწმუნე? თუ კი რატომ არ გჯერად იმის, რაც შავით თეთრზე წერია რომ ჩვენ გვაქვს საუკუნო სიცოცხლე?


იუდას 1:21
"დაიცავით თქვენი თავი ღვთის სიყვარულში და დაელოდეთ ჩვენი უფლისაგან, იესო ქრისტესაგან, წყალობას საუკუო სიცოცხლისათვის."

აქვე ხაზს გავუსვამ იმას, რომ იუდა მოციქული ამ შემთხვევაში მოუწოდებს იმ ადამიანებს, რომელთაც წყალობის იმედი ჰქონდათ და ელოდებოდნენ მას, დაეცვათ საკუთარი ღვთის სიყვარულში.

რომ.3:21-24
"ხოლო ახლა, რჯულისაგან დამოუკიდებლად, გამოჩნდა ღვთის სიმართლე, რომელსაც მოწმობენ რჯული და წინასწარმეტყველნი, ღვთის სიმართლე იესო ქრისტეს რწმენით ყველა მორწმუნისადმი, ვინაიდან არ არის განსხვავება, ვინაიდან ყველამ შესცოდა და მოკლებულნი არიან ღვთის დიდებას, და უსასყიდლოდ მართლებიან მისი მადლით, ქრისტე იესოში გამოსყიდვით."

ეხლა შენ შეიძლება მითხრა რომ ეს ისეთი მუხლია ჩვენ ამის გაგებას ვერ შევძლებთო (რაზედაც ვერ დაგეთანხმები). მაშინ შემომთავაზე ამ მუხლების სწორი ეგზეგაზე და გავარჩიოთ და ვიმსჯელოთ.

მოკლეთ ეხლა გადავხედე რომაელთა მიმართ წერილს და სავსეა იმის საწინააღმდეგო მტკიცებულებებით რაც შენ დაწერე. ისე ცნობისათვის რომაელთა მიმართ წერილი საუკეთესო სწავლებაა გადარჩენის შესახებ და არა მგონია რომელიმე მამას ოდესმე უკეთესად დაეწერა გადარჩენის მოძღვრება, ვიდრე ეს პავლემ გააკეთა. კარგი იქნებოდა თუ აიღებ კურთხევას და რამოდენიმეჯერ ყურადღებით წაიკითხავ ამ წერილს. მოდი მაინც რამოდენიმე მათგანს კიდევ დავწერ.

რომ.5:9-10
"ახლა კი, როცა მისი სისხლით გავმართლდით, მით უფრო გადავურჩებით რისხვას მისი წყალობით. ვინაიდან, თუ მისი ძის სიკვდილით შევურიგდით ღმერთს, როცა მტრები ვიყავით, მით უმეტეს, შერიგებულნი გადავრჩებით მისი სიცოცხლით."


რომ.5:18
"ამრიგად, თუ ერთის დანაშაულით ყველა ადამიანს დაედო მსჯავრი, ასევე ერთის სიმართლით ყველა ადამიანი გამართლდება სასიცოცხლოდ."


რომ.6:5
"ვინაიდან თუ დავენერგეთ მას სიკვდილის მსგავსებაში, ასევე ვიქნებით მისი აღდგომისას."

რომ.6:8
"და თუ ჩვენ ქრისტესთან დავიხოცენით, გვწამს, რომ მასთან ვიცოცხლებთ კიდეც."

რომ.6:23
"ვინაიდან ცოდვის საზღაური სიკვდილია, ხოლო ღვთის მადლი - საუკუნო სიცოცხლე ჩვენს უფალში, ქრისტე იესოში."

რომ.8:1
"ამიტომ ახლა არავითარი მსჯავრი არ არის მათზე, რომლებიც ქრისტე იესოში ცხოვრობენ არა ხორციელად, არამედ სულიერად."

ერთ პატარა ფრაგმეტსაც დავწერ და ამით დავამთავრებ:
რომ.8:9-11
"თქვენ კი ცხოვრობთ არა ხორციელად, არამედ სულიერად, თუკი ღვთის სული ცხოვრობს თქვენში. ხოლო ვისაც ქრისტეს სული არა აქვს ის მისი არ არის. და თუ ქრისტე თქვენშია, სხეული მკვდარია ცოდვისათვის, ხოლო სული ცოცხალია სიმართლისათვის. ხოლო თუ თქვენში იმყოფება მისი სული, ვინც მკვდრეთით აღადგინა იესო, მაშინ ის, ვინც ქრისტე იესო აღადგინა მკვდრეთით, თქვენს მოკვდავ სხეულებსაც გააცოცხლებს თავისი სულით, რომელიც თქვენშია დამკვიდრებული."

ამ სამი მუხლიდან გადარჩენის შესახებ საოცარი ჭეშმარიტება ჩანს, მოდი ასე ჩამოვაყალიბებ:
1. თუ ხარ ქრისტიანი შენში უნდა ცხოვრობდეს ქრისტეს სული - ვისაც ქრისტეს სული არა აქვს, ის მისი არ არის;
2. თუ შენში ცხოვრობს ქრისტეს სული - ეს აშკარად აისახება შენს ცხოვრებაზე. ცხოვრობ ხორციელად თუ სულიერად ეს მიანიშნებს ამაზე.
3. და თუ შენში ნამდვილად ცხოვრობს ქრისტეს სული, ბიბლია გპირდება რომ შენც აღგადგენს. (11 მუხლი).

მოდი რომაელთა წერილს შევეშვათ.

პავლე მოციქული წმინდანებს უწოდებს მათ, ვინც ქრისტეს სახელს მოუხმო
1კორ.1:2
"ღვთის ეკლესიას, რომელიც კორინთოშია, ქრისტე იესოში განწმენდილთ, მოწოდებულ წმიდებს, ყველასთან ერთად, ვინც მოუხმობს ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს სახელს, ყველა ადგილას - მათთან და ჩვენთან."

რწმენა იესო ქრისტეს ჯვრისადმი ამ სიტყვის სრული გაგებით, საკმარისია გადასარჩენად.

1კორ.1:18
"ვინაიდან სიტყვა ჯვრის შესახებ სისულელეა მათთვის, რომელნიც იღუპებიან, ხოლო ჩვენთვის, რომელნიც გადავრჩებით, ღვთის ძალაა."

აი რას ამბობს ქრისტიანულ შრომაზე პავლე,
1კორ.3:14-15
"ვისი დაშენებულიც გაძლებს, ის მიიღებს საზღაურს. ვისი საქმეც დაიწვება, ის იზარალებს, თვითონ კი გადარჩება, მაგრამ როგორც ცეცხლიდან."
ანუ თუ უფლისთვის შრომობ, შეიძლება ყველა საქმე არ ჩაგეთვალოს სიკეთეთ, მაგრამ ეს არ წარგწყმედს შენ.

და კიდევ ერთი:
ებრ.11:1
"ხოლო რწმენა არის მტკიცე დარწმუნება იმაში, რაზეც ვიმედოვნებთ და დადასტურება იმისა, რასაც ვერ ვხედავთ"
აქ ხაზს გავუსვამ იმას, რომ თუ გწამს, უნდა იყო დარწმუნებული შენს იმედში.



აქვე ამოიკითხავ, როგორ გამართლდებიან ქრისტიანები

ალბათ კარგი იქნება თვითონ უფალ იესო ქრისტეს სიტყვებით დავასრულო ეს პოსტი:
ლუკ.21:28
"როცა ამის მოხდენა დაიწყება, გაიმართეთ და თავი ასწიეთ, რადგან ახლოვდება თქვენი ხსნა"

იყავით დალოცვილნი და გისურვებთ ხსნას ჩვენს უფალ ქრისტე იესოში.

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Jul 21 2007, 10:49 AM

...

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Jul 21 2007, 05:20 PM

მე პირადად მწამს, რომ ქრისტიანობა-მართლმადიდებლობაა მაცხოვნებელი რელიგია, ამიტომაც ვარ მართლმადიდებელი. მაგრამ უფლის ნებაა აცხოვნებს თუ არა კათოლიკს ან პროტესტანტს, ამიტომაც ვერ ვიტყვი რომ სხვა რელიგიის მიმდევრები წარწყმდებიან, და მხოლოდ მართლმადიდებლები ცხონდებიან...იმიტომ რომ ცხონება-არ ცხონება მხოლოდ უფლის გადასაწყვეტია....

პოსტის ავტორი: Dulos თარიღი: Jul 21 2007, 08:29 PM

ეს ორი წინადადება ერთმანეთს ეწინააღმდეგება. თუ მხოლოდ მართლმადიდებლური რწმენაა მაცხოვნებელი, მაშინ ყველაფერი დამთავრდა სხვა რელიგიის მიმდევრისათვის.

თუმცა შენი და პავლეს და იგივე ლუკას თეოლოგია ერთმანეთისაგან რადიკალურად განსხვავდება.




ეს უფრო მკითხაობას ჰგავს და ცოტა დამაბნეველია. გადარჩენაზე ასეთი ზოგადი საუბარი კი არ არის სწორი. თქვენთვის არის თუ არა ცნობილი ღმერთის ნება ადამიანის გადარჩენასთან დაკავშირებით? და თუ ცნობილია, გაგვიზიარეთ. ამაზე როდესაც მიპასაუხებთ გაგცემთ პასუხს არის თუ არა ღმერთის ნებაში სხვა რელიგიის მიმდევრის გადარჩენა.

არ ვლაპარაკობ პლურალიზმზე და კატეგორიულადაც ვეწინააღმდეგები. ანუ თითქოსდა ღმერთთან მისასვლელი მრავალი გზა არსებობს, ბუდიზმი იქნება ეს, ისლამი, ინდუიზმი თუ სხვა. წმიდა წერილში გარკვევით წერია: "მე ვარ კარი: ვინც ჩემით შედის, გადარჩება..." (იოანე 10:9). ასევე საქმე 4:12-იც გადაიკითხეთ. ამის შემდეგ კითხვა: არის იესო ერთადერთი გზა ღმერთთან მისასვლელი თუ იესო ერთერთი გზაა ღმერთთან მისასვლელი?

მოდით ჭეშმარიტი რელიგიის ნიშნებზე ვისაუბროთ.

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Jul 22 2007, 01:09 AM

ვერ გამიგე....



მეც ვეწინააღმდეგები მაგას, მაგრამ მე ვიგულისხმე იცი რა? ისეთი მუსულმანი, ან ბუდისტი, რომელმაც არ იცის ქრისტე, იმიტომ რომ არ უქადაგეს ქრისტიანობა, მაგრამ კეთილია და სათნო, მოწყალე, მე ვერ ვიტყვი ასეთ ადამიანზე რომ უეჭველად ჯოჯოხეთში მოხვდებათქო, შეიძლება ვცდები...

პოსტის ავტორი: Dulos თარიღი: Jul 22 2007, 03:33 PM

საერთოდ როდესაც საკითხი ადამიანის მარადიული სამყოფელის შესახებ არის დასმული, ცოტა მეტი სიდინჯე და ყურადღება გვმართებს. არ შეიძლება ადამიანის სულს ვეთამაშოთ და ჩვენი სიტყვებით ჯოჯოხეთი გამოვუწეროთ, მხოლოდ იმიტომ რომ ჩვენი ეკლესიის მრევლი არაა. ლაპარაკი არ არის რაღაც რიგით დისციპლინაზე, არამედ მარადიულობაზე, ამიტომ მეტი სერიოზულობა გვმართებს დასკვენების გაკეთებისას.

ამ წინადადებაში ერთი რამ აკლია და დანარჩენს მეც ვეთანხმები სრულიად: არ სმენიათ!!! წმიდა წერილი გვასწავლის, რომ ასეთი ხალხი სინდისის მიხედვით გასამართლდება. სხვაგან კიდევ სერია, რომ ისმინეს და არ ირწმუნესო. ამ დროს ნომინალური ქრისტიანიც და ისლამისიტიც და ნებისმიერი სხვაც ერთ კატეგორიაში ხვდებიან. მათ ამისათვის პასუხი მოეთხოვებათ, მაგრამ არ უნდა ვიჩქაროთ მაშინ, როდესაც ვსაუბრობთ იმ ხალხზე, ვისაც არ სმენია არასოდეს სახარება.

წარმოვიდგინოთ სასამართლო. რისთვის იქნება ის ადამიანი მსჯავრდებული? მას არასოდეს არც კი სმენია თუ არსებობდა იესო ქრისტე და სახარება.

კიდევ ერთხელ მინდა გავუსვა ხაზი იმას, რაც წმიდა წერილში, შემოქმედი ღმერთის ადამიანებისადმი წერილში, რომ სულის ცხონებისათვის არა აქვს მნიშვნელობა რა სახელი გქვია, არამედ იმას, თუ რა მდგომარეობაშია შენი სული აქვე, დედამიწაზე!!!!

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Jul 22 2007, 03:46 PM

Dulos

აქ ის მინდა ვთქვა რომმართლმადიდებლობა თუ ცხოვნების საახე და გზაა, ჩვენ ვიცით ესგზა და ვცოდავთ და ვინ იცის რა გველის და ვისაც არ სმენია რა ისინი ამიტომ სუფთები არიან არ ცოდავენ თუ რა?მარხვის ზიარების და სულიერი რუდუნების გარეშე რომ არ ხდება ეს უკანასკნელი ხო ცნობილია? მერე ვინც არიცის რა არცოდნა არცოდვააო მართალი გგონია?

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Jul 22 2007, 03:46 PM

მეც მაგას ვგულისხმობ

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Jul 22 2007, 04:01 PM

რომ გულისხმობ გუჯა ერთ რამეს მივაქციოთ ყურადღება რომ არაფერიგაუგია ქრისტეს შესახებ და თუ გინდა სხვარელიგიის ე.ი. მოუნათლავია და წარმართი ხომ? რა ეკლესიის გარეშე რომ არ ხდება Uფალთან მისვლა ხო ცნობილია და მიუსვლელობას რაღა ქვია?

პოსტის ავტორი: mr_morrison თარიღი: Jul 22 2007, 10:22 PM

ზუსტი პასუხი ამაზე ალბათ არ არსებობს, ეს ღმერთმა უწყის მხოლოდ. თუმცა ცხადია უფალი ამდენ ხალხს არ გაწირავს ალბათ. თუ ადამიანი ჭეშმარიტ ღმერთს ეძებს ის პოულობს კიდეც. ასე რომ ჩემი აზრით მთავარი კანონი არ არის, ჩემი აზრით მთავარი სიყვარულია. ბევრი ადამიანი მართლმადიდებლად თვლის თავს თუმცა მისი სარწმუნოება მხოლოდ პირჯვრის წერით მთავრდება. რომ შევადაროთ ასეთი მართლმადიდებელი და გინდაც გულკეთილი და სიყვარულით სავსე მუსლიმანი, მაინცდამაინც ქრისტიანი იქნება უკეთესი რახან მართლმადიდებელია?! ამიტომ ჩვენ ამაზე პასუხს ვერ გავიგებთ და არც მგონია საჭირო იყოს, ქრისტიანს არავინ სძულს და პირიქით მოვალეა ყველა უყვარდეს. ასე რომ სხვა ცხონდება თუ არა ეს ღმერთის გადასაწყვეტია. თუმცა ჩემი აზრი რომ გამოვთქვა ალბათ შესაძლებელია სხვა აღმსარებლობის ადამიანის ცხონება, ზემო აღნიშნული მიზეზების გამო

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Jul 23 2007, 12:12 AM

ბუდისტებს ღმერთის საერთოდ არა სწამთ, (სიტყვა ნირვანა ნიშნავს გაქრობას) ან თუ სწამთ რაიმე ღვთაებების ისინიც დამპალი კარმის კანონებით არიან შეკრულები. ბუდისტის მიზანი კარმისგან თავის დაღწევაა და გაღმა გასვლაა

ქრისტე კიდევ არის ძე ღვთისა. (ჩვენ ბუდისტებისგან განსხვავებით არსად გაქრობას არ ვაპირებთ, ჩვენ ღმერთთან გვინდა მის სასუფეველში)

პოსტის ავტორი: მარიტა თარიღი: Jul 30 2007, 01:15 PM

მე როგორც ვიცი მუსულმანები აღიარებენ იესოს როგორც წინასწარმეტყველს,მაგრამ ჩვენ მუჰამედს საერთოდ არ ვაღიარებთ ხომ?

პოსტის ავტორი: Tatarashvili თარიღი: Jul 30 2007, 01:29 PM

ყურანი ხაზს უსვამს,რომ ღმერთი არ არის ყოვლადწმინდა სამება და,ამის კვალობაზე,ქრისტე არ არის ღმერთი,მხოლოდ წინასწარმეტყველია.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 2 2007, 11:55 AM

მარიტა

ცხადია არა

პოსტის ავტორი: alex_b თარიღი: Oct 2 2007, 10:11 PM

ეს თემა მგონი სხვა რელიგიის მიმდევრებს ეხებათ და არა იმათ, ვისაც საერთოდ არ სმენიათ უფალ იესო ქრისტეს მსხვერპლის შესახებ. ვფიქრობ ეს განსხვავებული თემებია. კარგი იქნება ამის შესახებ თემა თუ გაიხსნებოდა ცალკე.

ხოლო რაც შეეხება სხვა რელიგიის მიმდევრებს, სამწუხაროდ დღეს ინფორმაციის ვაკუუმია მათ შესახებ საქართველოში. არაფერი იცის ხალხმა მათზე, გარდა იმისა, რომ ბნელები, სექტანტები, სამშობლოს მოღალატენი და სხვა ათასი უბედურება არიან. ანდა როგორ დაარბია ისინი მკალავიშვილმა და ა.შ.

ეს კი თავის მხრივ მიზეზი ხდება ხალხის აგრესიისა.

ვფიქრობ, რომ ხალხის აგრესიული განწყობა ზოგადად სხვა რელიგიების მიმართ არაა მომგებიანი არც ერთი ეკლესიისათვის. იმიტომ, რომ მაგალითად თუ ვინმეს ასწავლით, რომ ე.წ. "იეჰოვას მოწმეებს" საკუთარი ბილია აქვთ გადაკეთებული, სწორედ ისინი დაუმტკიცებენ საკუთარ არგუმენტებს პატრიარქის ლოცვა-კურთხევით გამოცემული ბიბლიიდან. ამას ჯობია უფრო დალაგებული სწავლება.

ის, რომ დღეს სირცხვილია "იეღოველი" იყო ეს ცუდია, ვინაიდან, როდესაც ადამიანები მათ უკავშირდებიან რცხვენიათ და ეშინიათ ვინმესთან თქმა ამისა დასასწყისში. ამ პერიოდში კი ისინი ასწრებენ მათ "დამუშავებას" და "ჩათრევას" მათ მომხრეთა რიგებში.

აჯობებდა ეს რომ სირცხვილი ან საშიში არ ყოფილიყო პირველივე შეხვედრის შემდეგ ადამიანი თავის მოძღვართან მივიდოდა და გაარკვევდა ყველა იმ საკითხს რაზედაც დაინტერესდებოდა.
ასე რომ ყოფილიყო დასაწყისიდანვე ალბათ არ იქნებოდა დღეს 17 000 - ზე მეტი ე.წ. "იეჰოვას მოწმე".

პ.ს. მოკლეთ მე დისერტაცია მაქვს დაცული ამ თემაზე

ხოლო რაც შეეხება ისევ სხვა რელიგიის მიმდევარს, ვფიქრობ უგუნურებაა ზედაპირული ცოდნით ისეთი დასკვნების გამოტანა, როგორიცაა ადამიანის დაღუპვა-გადარჩენის საკითხი.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Oct 21 2007, 10:21 PM

Гуру Нанак (1469 – 1539) известен как мудрец, поэт, религиозный реформатор средневековой Индии, глава движения сикхов. Он родился в местности Пенджаб, что означает пятиречье, в семье купца – индуса. Пенджаб в те времена географически представлял собой буфер на стыке индуистской и исламской культур. В детстве удивительно быстро освоил как пенджабскую грамоту в индийской школе, так и персидский язык в мусульманском медресе. В юности познакомился с Кораном и брахманическими шастрами. Будучи выходцем из высшей касты, с удовольствием общался как с аскетами-индусами, так и с мусульманскими дервишами. В молодости служил у наместника Пенджаба.
Популярно предание о том, как Нанак получил просветление. Однажды он пошел на реку для традиционного омовения. Погрузился в воду и не выходил из нее три дня. За это время ангелы препроводили его душу к Господу. Нанаку подали чашу нектара, и он получил небесные наставления. Прозвучал голос Господа: «Нанак, на кого упадет твой взгляд, на том будет и Мой взгляд. К кому ты благосклонен, к тому и Я благосклонен. Мое имя – Господь, твое имя – гуру». Ангелы вернули Нанака на прежнее место. Когда все уже сочли его погибшим, он появился в городе. Это был другой человек. Его глаза излучали свет, над головой мерцал нимб. Нанак долго хранил молчание, и первыми словами, которые он вымолвил, было: «Нет индуистов, нет мусульман».
Вскоре после чудесного воскресения Нанак отправился странствовать. Он побывал в Мекке и Медине, Курукшетре и Аллахабаде, в Багдаде, Пешаваре, Мултане, даже на Тибете, то есть в священных местах ближнего и дальнего Востока. Он посетил духовные центры буддистов, джайнов, суфиев, индийских йогов, сиддхов. О его тридцатилетних странствованиях в сопровождении скрипача Мардана молва сложила множество легенд.
Нанак держал себя как свободный, самодостаточный человек. Частенько нарушал общепринятые правила и нормы, в том числе и религиозные. Он проникал вглубь вещей, не обращая внимания на условности. Известен рассказ о том, как сторож в Мекке обнаружил Нанака спящим в мечети, к тому же лежащим ногами к святыне Каабе. – Как смеешь ты спать, расположившись к Богу не головой, а ногами! – вскричал сторож. «Добрый человек, покажи мне ту сторону, где нет Бога» - прозвучал ответ. Мусульманину нечего было сказать.
А вот притча о цветке жасмина. Имя Нанака постепенно становилось известным и узнаваемым. И незаметно он приобрел звание гуру, или мастера. Итак, однажды Гуру Нанак пришел в город, где проживало множество святых. Увидев пришельца, они подумали, что новичок станет для них конкурентом, им труднее станет получать подаяние от жителей; кроме того, новый святой притянет к себе их учеников. Было бы лучше, чтобы он покинул эту местность. Они подошли к Гуру Нанаку с чашей, до краев наполненной молоком. Гуру понял, что они имели в виду. Он сорвал цветок жасмина, положил его в чашу с молоком и вернул местным святым их чашу, сказав: «Я пришел не для того, чтобы мешать вам, но чтобы благословить вас. Ваша чаша с молоком осталась прежней, но обрела приятный аромат. Я украсил ее, а вам не доставлю никаких проблем. Тот, кто имеет Бога в себе, никогда не может стать проблемой».
С ним дружили звери и птицы. Однажды Гуру лег спать на открытом воздухе, в тени. Солнце взошло, его лучи падали прямо на спящего человека. Свернувшаяся рядом змея подняла голову и создала тень для его головы.
Новая страница в жизни Гуру Нанака началась, когда ему исполнилось пятьдесят. Странствия подошли к концу, он осел в городе Картарпур («Крепость Всевышнего») на берегу реки Рави, притока Инда. Из паломника он преобразился в пенждабского крестьянина, который с женой и двумя сыновьями стал трудиться на земле. Его многочисленные последователи, считавшие себя учениками Нанака, стали называться сикхами. Так была основана первая община сикхов. По своим обычаями нравам она значительно отличалась от традиционного образа жизни индуистов, буддистов, мусульман. Сикхи отрицали кастовость. В общине была общая трапезная «гуру-ди-лангар», в которую приглашали всех – в те времена, когда считалось, что тень человека из низшей касты, упавшая на пищу или воду, оскверняет ее. О нем говорили: «Он рассаживает всех своих последователей в ряд и заставляет их вкушать пищу из своей кухни, не считаясь с кастой и не зависимо от того, являются ли они бродячими певцами, брахманами, кшатриями, торговцами, метельщиками, сторожами или плотниками». Трапезная располагалась непосредственно в сикских храмах-гурдварах; там же проходили общинные праздники. Храмы служили центрами общественной жизни. Подобные общие трапезные в деревенских общинах и сикских святынях действуют и поныне.
Среди учеников Нанака были люди разных верований и сословий: староста индийской деревни и мусульманская царица Нупшах, кузнец и раджа с Цейлона, набойщик тканей и плотник, индусские и мусульманские священнослужители.
Что же такое сикхизм? Эта монотеистическая религия интегрировала ряд характерных черт индуизма, суфизма и буддизма. Сикские общины отрицают кастовость, считая всех людей равными перед лицом Бога. Все люди – это дети всеобщего отца, параматмы, или акал пуркху. Сикхи отрицают обрядовость, особенно сложные ритуалы брахманизма, и наличие служителей культа. Человек может непосредственно общаться с высшими силами. Человечество едино. В культуре всех цивилизаций, во всех языках есть нечто общее, особенно моральные нормы. Три основные заповеди сикхской общины – трудиться; делиться трудами плодов своих; помнить Бога. Люди, познавшие истину, живут в мире и процветании.
Эта религия признает наличие единого вездесущего Бога; эпитет бога – «Эк», что означает «Единственный». Аллах и Брахма, Шива и Вишну сливаются в нем. У Единственного нет имени, и к нему можно обратиться как к Хари, Раме, Аллаху, Сахибу, Парамешваре. Бог определяется как ниргун, лишенный качеств; и одновременно как сагун, то есть наделенный качествами. С одной стороны, это абсолютная сущность, лишенная атрибутов и определений. С другой, он являет свою ипостась, чтобы человек мог обратиться к Богу с помощью медитации и исполнения гимнов. Бог всемогущ, всеведущ, вечен; он существует без начала и вне времени. У него нет изменчивых воплощений – аватар, подобных аватарам богов индуистского пантеона. Он пребывает во всем, но не имеет видимой формы, непознаваем и неописуем. Состояние «сагун» не связано ни с каким видимым обликом и проявляется через свои деяния. Однако Бог есть «сат» - Реальность, Истина, Правда.
Традиция приписывает авторство ряда сикхских гимнов Гуру Нанаку. Вот один из них.

Не было ни ночи, ни дня,
Не было ни океана, ни луны,
Ни солнца, ни воды, ни воздуха –
Всюду был Бог.
Не было богов, живущих высоко в небесах,
Ни Брахмы, ни Вишну, ни Шивы.
Был только Он, вечный, и ничего более.
Не было аскетов и сластолюбцев,
Не было монахов и отшельников,
Не было исповедующих разные религии.
Не было вишнуитов, перебирающих свои точеные четки.
Не было ни Кришны, ни его пастушек,
Не было ни тантр, ни мантр Шакти со всем их вздором.
Не было храмов с их обрядностью,
Не было каст, так как не было рождения.
Не было великого Горакха и Махендры.
Не было ни мулл, ни кази, ни хаджи,
Не было ни суфиев, ни их последователей,
Не было гордых царей и их подданных,
Не было ни хозяев, ни рабов,
Только невыразимый разговаривал сам с собой.
Только непостижимый постигал сам себя.
Когда он пожелал, то сотворил мир.
Он создал великих богов – Брахму, Вишну, Шиву
И Майю, богиню иллюзий.
Бог сотворил ночь и день,
Дни недели и месяцы,
Он сотворил времена года.
Он сотворил ветер дующим и воду текущей.
Он сотворил огонь. Он сотворил преисподнюю.
Посреди всего этого он создал землю…
На ней он поселил свои творения,
Разные по форме и цвету.
Веды возносят хвалу Ему,
Так поступают и начитавшиеся пуран,
Ученые говорят о нем во множестве трактатов,
Брахма и Индра говорят о нем,
Шива говорит о нем,
Сиддхи говорят о нем.
Все стараются описать его.
Если все, кто жил и умер,
Захотят описать его каждый на свой лад,
То и тогда он не будет описан в должной мере.
Если кто-нибудь осмелится заявить, что он может описать его,
Сочти его за величайшего глупца на земле.

После Нанака проповедь его учения продолжили еще девять гуру. При пятом гуру Арджуне в 16 веке была составлена священная книга сикхов «Ади Грантх», или «Изначальная книга», которая начинается с Мул Мантры, написанной на пенджаби. «Бог един и вечен. Он пребывает во всем, и Он – творец всего сущего. Он лишен страха и враждебности. Он существует вне времени. Он вне рождения и смерти. Он познается милостью Гуру» - таково ее содержание. В книгу вошли проповеди и гимны нескольких гуру, сочинения Кабира, Намдева, Джайядева и других представителей движения бхакти и суфизма. Она хранится в Золотом храме в сикской святыне Амритсаре. При десятом гуру Говинде Сингхе на рубеже 17 и 18 вв. в Пенджабе было создано независимое сикское государство, но просуществовало оно недолго. В настоящее время сикхи имеют свой штат в пределах Пенджаба. Считают, что все десять сикских гуру были воплощениями одного Гуру, передававшими учение из рук в руки, подобно факельному огню.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Nov 2 2007, 06:15 PM

САНСАРА (санскр. – «прохождение», «протекание»), в индийской философии реинкарнация, повторные рождения; когда бестелесное начало индивида после распада одной телесной оболочки соединяется с другой, что, в свою очередь, сопровождается приобретением способностей, соответствующих результатам предшествующего существования. Сансара является реализацией действия «закона кармы», неразрывно связана с неизбежно вытекающими из этого незнания страстями и страданиями. Сансара – единая иерархическая лестница перевоплощений, по которой бесчисленные индивиды восходят или нисходят в зависимости от баланса заслуги или порока (пунья/папа), сложившегося в предыдущих воплощениях (преимущественно в последнем). Сансара может иметь конец, который совпадает с достижением «освобождения» – мокши как высшей цели человеческого существования.
Термин «сансара» восходит к средним Упанишадам. По Катхе, не наделенные распознаванием, рассудительностью и «чистотой» обречены на постоянное «возвращение в сансару» – в отличие от наделенных противоположными качествами, а в Майтри, отражающей значительное влияние санкхьи и буддизма, прямо говорится о «круге сансары» (сансарачакра). В этих же текстах встречается термин «бандха» («узы», «закабаление»), означающий порабощенность индивида результатами действия «закона кармы» и пребыванием в сансаре. Бандха как привязанность индивида к объектам внешнего мира получила частично обозначение уже в образе «узлов», связующих сердце и тождественных глубинным аффектам. Ближайший аналог этих «узлов» – доши («пороки», «дефекты») – корневые аффекты, основные из которых – чувственная привязанность (рага), ненависть (двеша) и заблуждение (моха).

Учение о сансаре разделяется всеми направлениями индийской мысли, кроме чарваков-локаятиков.

Буддисты мыслят субъект сансарного существования как единство «бессубъектных» скандх, а потому о реинкарнации (как пере-воплощении кого-то или чего-то) в рамках буддийской мысли можно говорить только метафорически: реально подразумевается трансформация одной «текучей» психофизической организации, образуемой необъяснимым единством пяти групп дхарм, именуемых скандхами, в другую после распада телесных составляющих. В ходе одной из попыток ввести в буддизм нечто вроде реальной реинкарнации ватсипутрии (с 4 в. до н.э.) выдвинули наряду с «флюидными» скандхами также квази-персоны пудгалы, но все другие буддийские школы единодушно выступили против этого нововведения, усматривая в нем компромисс с брахманистской идеей Атмана, категорически отрицаемой буддистами. Отсутствие реального субъекта сансары способствовало воззрению, по которому она существует лишь на уровне эмпирической (самвритти-сатья), но не подлинной истины (парамартхика-сатья), а это привело к переосмыслению того, что ей противоположно, – нирваны. Нагарджуна (2–3 вв.) в Мулямадхьямика-карике высказывает убежденность в том, что сансара и нирвана различны лишь с точки зрения эмпирической истины, тогда как в перспективе конечной истины нет ничего, что их разделяло бы, и их «концы» совпадают.

Для джайнов, наяиков, вайшешиков и мимансаков сансара – реальное перевоплощение индивидуального духовного начала. Комментируя положение Ньяя-сутр о том, что «реинкарнация (претьябхава) – это повторное рождение», Ватсьяяна истолковывает его как соединение субъекта с телом, индриями, мышлением и ощущением; сансару следует понимать как безначальное воспроизведение «узлов» рождений и смертей, завершающееся с «освобождением».

По Санкхья-карике, субстратом перевоплощения является тонкое тело (сукшма-шарира). Тонкое тело неразрывно связано с диспозициями сознания (бхавы), классификация которых включает, по Санкхья-карике, 4 пары: знание – незнание, добродетель – недобродетель, индифферентность – страстность, «сверхспособности» – бессилие. Их конфигурация в сознании обусловливает качества перевоплощения, но ответственность за последние несет «страстность». Тонкое тело (как продукт первоматерии) по природе бессознательно, а потому не может быть реципиентом опыта, пуруша же как внеположный телу воплощаться не может, и потому «поистине никто не связывается, не освобождается, не перевоплощается». У адвайта-ведантистов субъект перевоплощения – душа (джива), не знающая о своей реальной тождественности Брахману, поэтому сансара – материализация Незнания. У ведантистов «теистической» ориентации таким субъектом является джива, находящаяся с Брахманом в отношении тождества-различия.

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Nov 13 2007, 01:43 AM

მინდა ბიბლიიდან შეგახსენოთ მაგალითები უფლის სამართლის შესახებ...

რომელი კანონის დარღვევისთვის დაისაჯა ნოესდროინდელი კაცობრიობა? ქრისტიანული? მართმადიდებლური? ბუდისტური?

მათ პასუხი აგეს საკუთარი სინდისის და თავის წინაშე...
ღმერთი რომელიც არის ბატონი... ყველას თავისი შეძლებისდამიხედვით აძლევს 10, 5 და 1 დრაქმას...

მე ვერ განვიკითხავ მორწმუნე ბუდისტს და ვერ დავარქმევ ჯოჯოხეთის შვილის სახელს... იმედი მაქ რომ სამოთხეშI მოხვდება

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Nov 13 2007, 02:54 AM

Genesis

რავიცი რავიცი მე კიდევ მეგონა რომ ქრისტე იყო მხოლოდ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე, და რომ მის გარეშე ვერავინ მივიდოდა მამასთანს... თუმცაღა ვამბობ იმასაც რომ მე არ ვიცი ვინ როგორ განისჯება და ვინ სად მოხვდება

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Nov 15 2007, 09:31 PM

როდესაც იესო ქრისტე ამბობს რომ ვერავინ მივა მამასთან ჩემს გარეშეო ამაში არის ჩადებული კოდირებული ინფორმაცია და რას ნიშნავს ეს? იესო ასევე ეუბნებოდა თავის მოსწავლეებს, რომ "მე მამაში ვარ, მამა ჩემში და მე თქვენში" რაც ნიშნავს რომ იესო და ღმერთი არის ადამიანში, ანუ ღმერთი არის სიყვარული რომელიც ადამიანში არსებობს, ხოლო იესო არის პატიების გრძნობა და როდესაც ვამბობთ რომ ვერავინ მივა ღმერთთან იესოს გარეშე ეს ნიშნავს რომ ვერავინ აღმოაჩენს თავის თავში არსებულ სიყვარულს(ღმერთს), პატიების(იესოს) გარეშე, რაც გამოხატულია ასევე მამაო ჩვენოს ლოცვაში "მაპატიე ისევე როგორც მე ვპატიობ"


ЛОКА (санскр. loka – «свет», «открытое пространство», «мир», «вселенная», «космический регион», «живые существа», «люди»), в индийской и философии, вселенная в ее пространственном аспекте. Представление о локах как мировых регионах, образующих выстроенную по вертикали иерархию, в сочетании с представлением о центре вселенной и в разной степени отдаленных от него регионах, соответствующих принципу деления мира по горизонтали, складывалось постепенно, но в конечном счете было принято во всех трех основных религиях Индии.
Ведизм, брахманизм, индуизм. Слово «лока», означающее изначально «открытое пространство», ассоциировалось в ведийском жреческом мировидении прежде всего с пространством сакральным, ритуальным, конкретнее, с тем священным местом, в котором осуществляется непосредственное общение мира людей с миром богов при совершении жертвоприношений и которое образует центр концентрических кругов, охватывающих мироздание. Уже в Ригведе различаются три мира – небесный, земной и подземный, – которые и станут основой всех классических стратификаций мирового пространства в индуистских текстах. В Брахманах «локи» уже означают регионы мира, а еще раньше, в Атхарва-веде, мы встречаемся с «Брахмалокой» – миром Брахмана, достижение которого соответствует, согласно древним Упанишадам, обретению вечного блаженства. Нет сомнения, что уже ко времени деятельности Будды брахманисты иерархизировали мир в соответствии со сферами компетенции богов, которые различались по рангам. Эту пирамиду должен был увенчивать «мир Брахмы» (мир же земных богов распределялся на сферы компетенции четырех «хранителей мира» – локапалов).

На начальной стадии индийской философии некоторые «брахманы и шраманы» обсуждали концепции мироздания (лока). Как можно судить по буддийской Брахмаджала-сутте, среди них различались те, кто считал мир, наряду с Атманом, безначальным, полубезначальным (они, вероятнее всего, отстаивали идею периодических созданий мира Брахмой) и случайным, а также считавшие его пространственно ограниченным, неограниченным, ограниченным и неограниченным одновременно и не тем и не другим. При этом некоторые из этих философов приходили к указанным выводам, исходя из своего медитативного опыта, а другие – из чисто умозрительных рассуждений.

Концепция трех миров (трилока) оформляется, однако, лишь в текстах раннего (Махабхарата, Хариванша) и классического индуизма (Бхагавата-пурана и др.). Но здесь три мира уже расширяются до пятнадцати, поскольку верхний и нижний подвергаются дальнейшей, семеричной, стратификации. Так, согласно наиболее популярной версии (ср. Вишну-пурана, раздел II; Падма-пурана, разделы III–IV и более поздние пуранические тексты), семь верхних регионов распределяются в последовательности: земля, населяемая людьми (бхур-лока); атмосферное пространство между землей и солнцем, населяемое «молчальниками»-муни и «совершенными»-сиддхами, но также и душами усопших (бхувар-лока); небо Индры, располагающееся между Солнцем и Полярной звездой (свар-лока); регион над Полярной звездой, населяемый Бхригу и другими риши из рода прародителя богов и людей Праджапати, которые выживают после периодических разрушений первых трех миров (махар-лока); мир Санаткумары и других сыновей Брахмы (джанар-лока); мир божества Вирадж – гермафродитного божественного начала, составляющего половину «тела Брахмы», а также «отрешившихся»-вайрагинов (тапар-лока); мир Брахмы, где обитают погруженные в медитацию праведники, которым гарантировано избавление от дальнейших перевоплощений (сатья-лока). Семь же нижних миров, располагающихся под землей, населены полубогами, полудемонами и демонами: это регион «Великой Иллюзии»-Махамайи (атала – «отсутствие бездны»), Хатакешвары – формы Шивы (витала), царя демонов Бали (сутала – «большая бездна»), демона Майи (талатала – «бездна и не-бездна»), великих змеев (махатала – «великая бездна»), демонических дайтьев и данавов (расатала – «влажная бездна»), царя обожествляемых змей-нагов Васуки, столицей которого считался выложенный золотом город Бхагавати, и его «подданных» (патала). Однако составляющие семи нижних миров значительно варьируют в различных версиях пуранической космографии.

По версии Вишну-пураны, а также других пуранических текстов, отразившейся и в философской литературе, 14 мировых регионов распределяются между семью высшими, шестью низшими и располагаемым в середине земным миром, который именуется «материком Джамбу» (Джамбудвипа). В середине этого срединного мира помещается сказочная священная гора Меру, образующая центр не только Джамбу, но и всей вселенной, от которой отсчитываются все точки пуранической космографии и которая изображается в виде перевернутого конуса или чашечки лотоса. На ее вершину с неба падает река Ганга и растекается по земле; все четыре ее склона сделаны из золота и драгоценных камней и населены богами «индийского Олимпа»; она считается резиденцией Брахмы и местом встречи богов, мудрецов-риши, и небесных музыкантов-гандхарвов, которые принимают там наиболее «ответственные решения». По четырем сторонам света от нее располагаются другие горы, разделяющие и окаймляющие восемь «стран»: к северу от горы Меру расположены страны Куру, Хираньяка и Рамьяка, к востоку – Бхадрашва, к западу – Кетумала, к югу – Кимпуруша, Хариварша и Бхарата. Последняя, «страна бхаратов» – самая южная и главная – населена потомками царя Бхараты, сына царя Душьянты и прекрасной Шакунталы (мотив Махабхараты, разработанный в знаменитой пьесе Калидасы), отказавшегося от трона ради отшельнической жизни и идентичная самой Индии, которая в этом контексте идентифицируется как страна героев Махабхараты. Весь материк Джамбу, достигающий в диаметре 100 000 йоджан (мера длины, 1 йоджнана равна примерно 13–14 километрам), является центром космографической системы, представляющей собой последовательность сказочных океанов (Соленый, Сахарнотростниковый, Винный, Масляный, Сметанный, Молочный, Сладководный), окружающих не менее сказочные материки Шака (где растет дерево тик, льются обильные дожди, и Вишну почитается в виде солнца), Куша (где растет одноименная священная трава, изобилуют минералы и драгоценные камни и более всех почитается бог Агни), Краунча (его орошает тысяча рек, а в его центре расположена одноименная гора), Шалмали (материк одноименного шелкового дерева, где нет ни лета, ни зимы, атмосфера напоминает плотный смог, а люди обеспечиваются любыми яствами), Плакша (материк одноименного ивового или фигового дерева), Пушкара (материк «лотосового озера», разделяемый горным хребтом на «внутреннюю» и «внешнюю» части – по некоторым Пуранам, место ужасов, по другим – сущий рай). Последний океан окружен горами Локалока («Мир и не-мир»), составляющими скорлупу яйца Брахмы, которым окаймляется весь земной мир.

Более экономные классификации предлагалась ведущими философскими направлениями индуизма – санкхьей и ведантой. Так, в комментариях к Санкхья-карике среди «верхних» миров различались миры пищачей (наиболее жуткие демоны), ракшасов (нормативные демоны), якшей (в целом благожелательные духи), гандхарвов, отцов-предков, Индры (иногда Сомы), Праджапати и, наконец, Брахмы.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jan 1 2008, 12:56 AM

Энергитические каналы и центры - чакры
http://imgdb.ru/view.php?i=eo4f73py_381961
МУЛАДХАРА. У него четыре лепестка (подсплетения), он размещается под треугольной костью и на физическом уровне ответственен за тазовое сплетение, которое управляет всеми нашими функциями выделения и, в том числе, половой деятельностью. Муладхара - это центр нашей невинности, и следует знать, что невинность никак нельзя уничтожить. Она неразрушима, хотя из-за извращенного сексуального поведения человека может "покрываться множеством туч". Несмотря на своевольное пренебрежение законами природы, невинность - сила Муладхары чакры - сохраняется, хотя и в дремлющем или больном состоянии. Ее состояние может быть восстановлено и приведено в норму пробуждением Кундалини. Невинность - это та энергия, которая поддерживает Кундалини, когда она поднимается и приводит все центры в нормальное состояние.

http://imgdb.ru/view.php?i=24h8ccq5_381963
СВАДИШТАНА. У него шесть лепестков, и на физическом уровне он управляет аортальным сплетением. Этот центр снабжает нас энергией, которая дает нам созидательную способность мышления и способность видения будущего. Он поставляет энергию клеткам головного мозга, превращая жировые клетки в клетки головного мозга.
http://imgdb.ru/view.php?i=p7mzo9p4_381964

НАБХИ. У него десять лепестков. Он находится в позвоночнике на уровне пупка. Этот центр дает нам способность оказывать поддержку самим себе. На физическом уровне он управляет функцией солнечного сплетения.

http://imgdb.ru/view.php?i=mwkmrb2w_381965
АНАХАТА. У него двенадцать лепестков, он размещается за грудиной в спинном мозгу. Данный центр производит до двенадцатилетнего возраста в организме антитела. После 12 лет они циркулируют по всему организму, готовые отразить любую атаку на организм или на умственные способности. Если на человека предпринимается какая-то атака, то антитела информируются об этом грудиной.

http://imgdb.ru/view.php?i=kcccbwgk_381967
ВИШУДДХИ. Местонахождение - шея. У него шестнадцать лепестков. В ведении Вишуддхи уши, шея, язык. горло, зубы. Этот центр ответственен за общение с другими людьми. На физическом уровне он оказывает поддержку шейному сплетению.
http://imgdb.ru/view.php?i=mf4fbxcf_381970

АГИЯ. У него два лепестка. Он находится в головном мозгу, в области пересечения двух зрительных нервов. Этот центр питает шишковидное тело и гипофиз, которые проявляют у нас два атрибута - эго и суперэго.

http://imgdb.ru/view.php?i=dkt8sn4f_381971
САХАСРАРА. Он является последним и самым важным. Он имеет тысячу лепестков. По сути, в головном мозгу имеется тысяча нервов, и на его поперечном сечении можно видеть, что все лепесткообразные структуры головного мозга создают тысячелепестковый лотос. Этот центр до получения человеком реализации закрывает у него лимбическую область головного мозга подобно тому, как свертывается в бутон лотос.

http://imgdb.ru/view.php?i=d93k3gew_381977
Внутри нас работает "автономная нервная система". Авто означает "собственная, внутренняя". То есть это система, работающая самостоятельно, на собственной внутренней энергии. В системе имеются по существу три канала. Канал, находящийся в центре, называется Сушумна. Он питает парасимпатическую, или автономную, нервную систему. Левый канал управляет левой симпатической нервной системой, а правый - правой симпатической нервной системой. Левый и правый каналы пересекаются на уровне Агии чакры.

В левой стороне тела находится сила желания, называемая Лунным каналом или Ида нади. Этот канал представляет психику в самом широком смысле. Он управляет нашими эмоциями и нашим прошлым. Подсознательный ум получает информацию из этого канала. Подсознательный ум связан с существующим на протяжении веков коллективным подсознательным умом. Лунный канал объединяет женские качества - сострадание, мягкость, отзывчивость, сотрудничество, интуицию.

В правой стороне тела предусмотрена способность выполнять желания - стремление к действию. Это называется Солнечным каналом или Пингала нади. Это канал физической активности и интеллекта. Он управляет сверхсознательным умом, создающим наше будущее. Все, что мы думаем о своем будущем, регистрируется в сверхсознательном уме. Этот ум также связан с коллективным сверхсознательным умом. Солнечный канал объединяет такие мужские качества как активность, соревнование, анализ, логика.

Центральный канал - канал эволюции, духовного восхождения, называемый Сушумна нади. По нему Кундалини поднимается, чтобы пробиться через область родничковой кости и соединиться с Всепроникающей Энергией. Так осуществляется Самореализация (крещение).

პოსტის ავტორი: Toleranti თარიღი: Jan 1 2008, 01:26 AM

"არამართლმადიდებელი სამოთხეში ვერ მოხვდება!!!

გამორიცხულია!"

ნეტა ეგ ვინ დაადგინა???




აუფფფფ

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jan 1 2008, 04:41 AM

მთლად ასე აგდებით ნუ უყურებ ამ საკითხს და "ვინ დაადგინა"-თი, არც საწინააღმდეგო "დაუდგენიათ". უფალზე ჭკვიანი არცერთი ჩვენგანი არ არის და რა საჭიროა ამ საკითხზე კამათი საერთოდ, ყველამ ჩვენს გადარჩენას მივხედოთ ჯობია.

პოსტის ავტორი: inkvizitor თარიღი: Jan 3 2008, 02:12 AM

ეგ არავის არ დაუდგენია და არც არსად არ წერია.
ღმერთს არავინ არ მოუძულებია და არამართლმადიდებლებიც შვილები არიან ღვთისა ისევე როგორც მართლმადიდებლები.
პავლე მოციქულმა გარკვევით თქვა რომ;-ბუნებითი სჯულით განისჯებიანო, და ამის მეტი არ თქვა არაფერი რადგან არ ჩათვალა საჭიროდ.
აქედან გამომდინარე შანსი არის რომ ზოგი მათგანი გადარჩეს, და როგორ, და რანაირად, ეს უკვე ღმერთის პრეროგატივაა და ჩვენ არავინ გვეკითხება მაგას.

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Jan 9 2008, 02:28 AM

აქ მინდა გადმოგცეთ ვიდეო სიუჟეტი თუ როგორ იკეთებენ თავშალს ინდოეთის რელიგიური მიმდინარეობის სიკჰების ქალები

http://www.youtube.com/watch?v=9KZf9C1XvvM&feature=related


http://www.youtube.com/watch?v=44j6lIwGtBA&feature=related

ასწავლეთ თქვენ ბებიებს და ისწვლეთ თქვენც

პოსტის ავტორი: ჰ ა რ ი რ ა თარიღი: Jan 9 2008, 03:31 AM

alex_b

ღვთის ძის სახელის მორწმუნეობა ნიშნავს იმას რომ ღვთისაგან ნასწავლი გზით ივლი და მას არ გადაუხვევ მთელი ცხოვრება ხოლო ვინც იწამებს ქრისტეს და შემდეგ გადაუხვევს მის გზას მას ღვთის ძის სახელის მორწმუნეს ნამდვილად ვერ დაარქმევ.

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: Jan 9 2008, 11:20 AM

რა თქმა უნდა ეს პოსტი მეტ განმარტებას მოითხოვს რათა ვინმე შეცდომაში არ შევიდეს. ამიტომ ასეთ პოსტებს "უკომენტაროდ" არ დავტოვებ რადგან ის "სხვა" ქრისტიანებს ეხება:

თუკი კარგად დაუკვირდები პავლეს წერილს, დაინახავ რომ ის წარმართებზე საუბრობდა მანდ!

ხოლო დარწმუნებული ვარ იმაში, რომ ტოლერანტი არა მართლმადიდებლებში არა წარმართებს, არამედ სხვა ქრისტიანებს გულისხმობდა.


პავლე მოციქულს არასოდეს არსად არ უთქვამს რომ მართლმადიდებლები გადარჩებიან...
გადარჩენის სანსი ყველას აქვს!

ჩვენ არავინ გვეკითხება მაგას.

მართალი ხარ არც ერთ მართლმადიდებელს, კათოლიკეს, პროტესტანტს არ ეკითხება ღმერთი ვის გადაარჩენს...
ეს ღმერთის საქმეა და არა რომელიმე რელიგიური დაჯგუფებისა!!!!

ასე რომ "ბლატაობის საბაბი" არავის აქვს!!!

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Jan 9 2008, 05:28 PM

მსოფლიოში მრავალი რელიგიური მიმდევრობა არსებობს, როგორც ქრისტიანული, ასევე არაქრისტიანული, - და თითოეული მათგანი ამტკიცებს, რომ სწორედ ის არის ჭეშმარიტი. თუმცა ერთადერთი ჭეშმარიტი სარწმუნოება, რომელსაც ადამიანის ჭეშმარიტ ღმერთამდე მიყვანა, ცხონება შეუძლია, არის მართლმადიდებლობა, რადგან რწმენას იმ სახით ინახავს, როგორი სახითაც მოგვცა უფალმა იესო ქრისტემ, გადმოცემულია სულიწმინდის კარნახით დაწერილ წმინდა წერილში და გვიქადაგეს უფლის მოციქულებმა.

მართლმადიდებლური სარწმუნოების ჭეშმარიტებას ხილული ნიშნები - სასწაულებიც მოწმობს, რომელთა შორის უწინარესად უნდა აღინიშნოს მადლმოსილი ცეცხლის გარდამოსვლა მაცხოვრის საფლავზე, რომელიც ყოველწლიურად აღესრულება მართლმადიდებლური აღდგომის დღესასწაულის წინადღეს, დიდ შაბათს. ღვთაებრივი ცეცხლი მხოლოდ მაშინ გარდამოხდება, როდესაც კუვუკლიაში (უფლის საფლავზე აღმართულ სამლოცველოში) მართლმადიდებელი პატრიარქი შედის.

მართლმადიდებლური სარწმუნოების ჭეშმარიტებას მოწმობს უფლის ნათლისღების დღესასწაულის დღეს, 19 იანვარს, ყოველწლიურად აღსრულებული სასწაულიც; ნათლისღების დღესასწაულზე იერუსალიმის პატრიარქი მდინარე იორდანეს აკურთხებს და მასში სამგზის შთაფლავს ჯვარს; ჯვრის მესამედ შთაფვლისას მდინარე იორდანე ჩერდება და რამდენიმე წამის განმავლობაში წყალი საპირისპირო მიმართულებით მიედინება.

ასევე ყოველწლიურად მეორდება სასწაული თაბორის მთაზე: იმ დღეს, როდესაც მართლმადიდებელი ეკლესია უფლის ფერისცვალების დღესასწაულს აღნიშნავს, თაბორის მთაზე, სადაც იესო ქრისტეს ფერისცვალება მოხდა, სრულიად მოწმენდილ ცაზეც კი აუცილებლად გამოჩნდება ღრუბელი, რომელიც მთელი დღესასწაულის მანძილზე ადგას თაბორის მთას (სახარებიდან გვახსოვს, უფლის ფერისცვალების დროს, როდესაც მაცხოვარი ღვთაებრივი ნათლით გაბრწყინდა, მას ღრუბელი დაადგა თავზე, რადგან საღმრთო ნათელმა თვალნი დაუბრმავა მოციქულებს - პეტრეს, იაკობს და იოანეს).

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Mar 21 2008, 12:32 AM

კანონისტს ქონდა თემა კათოლიკებზე,მაგრამ დახურულია ამჟამად es Tema da gadavwyvite aq davwero, momiteveT Tu ar Seesabameba am Temas. (ბოდიშით, შრიფტმა აურია, ძალიან კუსტარულ პირობებში ვიმყოფები )

მე გამახსენდა ერთი შემთხვევა , რომელსაც ხშირად გულში ვიხსენებ და რომელიც კათოლიკურ მონასტერში ჩემს რამდენიმედღიან ცხოვრებას ეხება. თუ როგორ აღმოვჩნდი იქ, მოკლედ დავწერ წინამორბედ ისტორიას.

90-იანი წლების დასაწყისში ვიმყოფებოდი აღმოსავლეთ ევროპის ერთერთ ქვეყანაში, რომელიც ტრადიციულად კათოლიკურ მიწად ითვლება.
მოკლედ, რაღაც არასახარბიელო სიტუაციაში ავღმოჩნდი და "ჩამოვვარდი" ჩვეულებრივი შენობის მეორე სართულიდან. ბედზე მოასფალტებულ ტროტუარზე არ დავცემულვარ,არამედ ამ შენობის საძირკველსა და ტროტუარს შორის არაასფალტიან მიწაზე. ჩემს ფიზიკურ მდგომარეობაზე არ შევჩერდები, ისეც ცხადია რომ საკმაოდ დავზიანდი და მხოლოდ უფლის შეწევნით გადავრჩი. ტკივილის მიუხედავად, შევძელი ამ ციცაბოდან ამოსვლა და ისიც მახსოვს რომ რამდენიმე მეტრი ჩვეულებრიც გავიარე, მხოლოდ არ ვიცი რამდენი ხნის მერე,ალბათ 7-10 წუთი იქნებ ყოფილიყო გასული, ცხვირიდან სისხლის დენის გამო თავრბრუ დამესხა ეს მახსოვს და როგორ ბინდდებოდა ირგვლივ, თუმცა ისეც ღამე იყო,მაგრამ გარე სამყაროს აღქმის შეგრძნება მეკარგებოდა - ეს დავაფიქსირე. ამ დროს ჩემი მხლებელიც მოვიდა საშველად, ესეც მახსოვს ბუნდოვნად. სამედიცინო დახმარების გამოძახება ბევრი მიზეზის გამო შეუძლებელი იყო, თუმცა კი მთავარ მიზეზს მაინც საავადმყოფოს ან კლინიკის ამ ობიექტიდან სიშორე წარმოადგენდა. ბოლოს ჩემმა კომპანიონმა მიიღო გადაწყვეტილება, რომ მივეყვანე იქვე ახლოში მდებარე დედათა კათოლიკურ მონასტერში (რომლის არსებობის შესახებ მან იცოდა) იმედით, რომ იქ დედებს ექნებოდათ საშუალება სამედიცინო დახმარება გაეწიათ ჩემთვის (სისხლდენის შეჩერება, გაკერვა და ა.შ.).

ერთი სიტყვით, "წარმატებით" მომათავსეს კატოლიკურ მონასტერში.როცა აზრზე მოვედი, თეთრ"ქუდიანი" მონაზვნები ისხდნენ ჩემს საწოლზე და სიხარულს ვერ მალავდნენ, რომ გამოვფხიზლდი. პატარა ოთახში ვიყავი დაწვენილი, ფამჯრის რაფაზე სანთელი ენთო, მოკლედ, მოკრძალებული კელიის მსგავსი ლამაზი,კოხტა ოთახი იყო, ყოველგვარი არასაჭირო ზედმეტობების გარეშე, თუმცა რაღაცით მაინც მისტერიული.

მესამე დღეს კი ფეხზე ადგომაც შევძელი (სარკეში რომ ჩავიხედე "ხელში შემრჩა" ქერათმიანი ზანგი ჩინელი ,ასე გამოვიყურებოდი ანუ). დეპრესიასა და ტკივილებზე აღარ გავაგრძელებ, მხოლოდ მონაზვნების შესახებ გეტყვით: იყვნენ სრულიად სათნო გოგონები და ქალები, თბილები, საოცრად თეთრები, მოციმციმე თვალებით და მუდამ ეცდებოდნენ ჩემს გახარებას. ზედმეტ კითხვას არ მისვამდნენ, ფიქრობდნენ, ჩემს შესახებ თუ საჭიროდ ჩავთვლიდი თავად მოვყვებოდი.

მეც მათნაირი კაბა მომიტანეს, ეს არ იყო მთლად კოჭებამდე,არამედ რაღაც უნიფორმის მსგავსი, უმეტესობას ასეთი ეცვა, ჩემმა ნინოს ჯვარმა ყურადღება მიიპყრო ისე, რომ ცნობისმოყვარეობა ვერ დაფარეს და ის მაინც მკითხეს, რომ თუ არ ვცდებით,ასეთი ჯვრები სადღაც კავკასიაში უნდა იყოსო და მეც დავეთანხმე.

როდესაც უკვე სიარული შემეძლო, მეც ვეხმარებოდი სატრაპეზოში, სამზარეულოში. ბევრი მათგანი ხელსაქმით იყო თავისუფალ დროს დაკავებული,ასევე ხუმრობდნენ სულ, რბილად და სახალისოდ. ხანდახან მოდისო ვიღაც პადრე თუ რაც ქვიათ მსახურებას ატარებსო, თუმცა ჩემი იქ ყოფნის დროს არავინ არ მოსულა, მამაკაცთაგან მხოლოდ პროდუქტების მომტანი კაცები ჩნდებოდნენ, რომლებსაც მორჩილები ფანჯრიდან ჩუმად ათვალიერებდნენ და აქილიკებდნენ, ჭორიკნობდნენ ანუ თვით დედები ლოცულობდნენ პატარა ლამაზ ეკლესიაში,სადაც მეც მეპატიჟებოდნენ ხოლმე, მეც შევდიოდი რათქმაუნდა, თუმცა უფრო ინტერესის გამო, ლოცვით კი ჩემს ოთახში ვლოცულობდი, მათში კი ჩემს ამ საქციელს არანაირი გაკვირვება ან მრისხანება არ გამოუწვევია, მეუბნებოდნენ, გვიხარია რომ ქრისტეში ჩვენი და ხარო, ის მიხვდნენ , რომ კათოლიკი არ ვიყავი,მაგრამ არც უკითხიათ ვინ ვიყავი. ასე დიდი სიყვარულით და პატივისცემით გავატარე ათეული დღე ამ სათნო ქალებთან ერთად.

დამშვიდობებისას კი ერთს, რომელსაც ურსულა ერქვა, ცრემლიც კი წამოუვიდა, მგონი განიცდიდია ჩემს წასვლას. დამემშვიდობნენ დალოცვით და საჩუქრებიც გამომატანეს: მათი ხელით დამზადებული გობელინი ქრისტიანული მოტივით, მათი შეკერილი ჩითის ღამის სამოსი, ხის ორნამენტებიაბი კოვზი, ჩაის ჭიქა და წინდები. მე მათ დავპირდი, რომ იქნება ოდესმე უფალმა ინებოს და მოვახერხო მათი ნახვა, თუნდაც მადლიერების გამოხატვისთვის.

ისე, ბოლოს ის მითხრეს, თუ მრწამსს ოდესმე შევიცვლი და მონაზნობასაც გადავწყვეტ,მეტად მოხარული იქნებიან თუ მათთან ამ მიზნით დავბრუნდები. მეც დავლოცე რა თქმა უნდა და დიდი მადლობებით და მძიმე გულით დავცილდი. რა ვიცი... იქნება მართლაც ოდესმე მოვინახულო... თუ მიცნობენ, თუ არადა ისე მაინც... მე ყოველთვის მახსოვს მათი დახმარება, ჩემდამი მზრუნველობა და სითბო, რომელიც სრულიად უცხო ქალის მიმართ გამოიჩინეს. არ ვიცი, მე კარგად მახსენდება ჩემი ეს მოულოდნელი და გაუთვალისწინებელი,ალბათ იძულებით გამოწვეული ცხოვრება კათოლიკე დედათა შორის....