თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 21 2007, 03:02 PM

მოკლედ გვერდზე თემაში, წამოიჭრა საკითხი - რამდენად შეიძლება ცხოველთათვის არსობრივად ლოცვა?


აქ ორი მომენტია:

I. როდესაც შენ ლოცულობ, მაგ; ვენახისთვის, ან მანქანისთვის, ან საქონლისთვის, რათა მათი დაუზიანებლობით ადამიანს მიენიჭოს ნაყოფიერება, ისევე როგორც მაცხოვარმა თევზთა და პურთა სიუხვე აკურთხა-რათა ხალხი 'განეძღო'.

და

II. როცა შენ, მისი კურნების მიზნით ლოცულობ, ზეთს ცხებ, ნაკურთხ წყალს ასხურებ და ა.შ - საინტერესოა, ამ კუთხით ცხოველებზე მადლმოქმედება რამდენად შეიძლება, საღვთო მადლი გამოვითხოვოთ ფრინველზე, რომელთანაც ერთადერთი ინტერესი, მისი კარგად ყოფნაა? მითუმეტეს, შეიძლება თუ არა მას ზეთი ვცხოთ?

პატერიკი ამ შემთხვევაში საინტერესო არ არის, რადგან ჩვენ მამათა პრიმატები არ გვაქვს, მნიშვნელოვანია საღვთისმეტყველო ასპექტი.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Mar 21 2007, 03:16 PM

მნათე

გვერდით თემაში ეს საკითხი, არსობრივ ლოცვაზე არ წარმოშობილა.


ზოგადად გასაგებია, მაგრამ როდესაც არსებობს ლოცვები წვიმისათვის (გვალვის საწინააღმდეგო), ნუთუ ასე კარგად ვიცით წვიმაა იმ დროს საჭირო თუ მზე??

ან არ შეიძლება უფლის გაჩენილი არსება გვიყვარდეს?? გამოგდის, უფალს შეიძლება ქათმის ჯანმრთელობა თხოვო, იმიტომ რომ აღდგომას დაკვლას უპირებ და იქამდე არ მოკვდეს ხოლო თუკი თუთიყუშის ჯანმრთელობას თხოვ, რომელიც როგორც პატარა არსება გიყვარს და არა როგორც საჭმელი, ეს ცოდვაა??

პოსტის ავტორი: Cotne თარიღი: Mar 21 2007, 03:17 PM

კათოლიკეებმა ცხოველები აზიარეს კიდეც , რომში მოხდა ეს თუ არ ვცდები

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 21 2007, 03:27 PM

სწორედ რომ ამ თემაზე წარმოიშვა, ფაქტებს ამახინჯებ.



ეგ გამოცდილების ამბავია




მაპატიე მაგრამ, ნეტა იმდენი სიყვარული მქონდეს ღმერთი და ადამიანები შევიყვარო-ცხოველებს აღარ ვჩივი



რატომაც არა, მამას პურს მოვთხოვთ და გველს არ მოგვცემს



აი მაგაშია საქმე, ლოცვა მადლის მინიჭებაა, ზეთის ცხება ხომ საერთოდ.... ხოდა იქნებ კანონისტებმა კანონიკას მიხედონ და თეოლოგებს დაელოდონ?



ტყუილია ცოტნე, სტერეოტიპის მსხვერპლი ხარ შენც, ვატიკანს დაგმობილი აქვს მსგავსი ქმედება საკარდინალო დონეზე.... ვისაც ლათინური მიტრა ახურავს, ყველა კათოლიკე არაა

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 21 2007, 03:28 PM

ეს თემა აქ გადმოვიდა? მაშინ გადმოვიტან წმინდანთა ცხოვრებიდან ამონარიდებს მაინც საინტერესოა, ჩვენი ეკლესიის წმინდანები არიან.

წმ. მღვდელმოწამე ვლასი სებასტიელის ცხოვრებიდან (IV ს.): დასნეულებულ მხეცებს მღვდელმთავარი ხელის დადებით კურნავდა.

ამონარიდი წმ. მკურნალთა კოზმა და დამიანეს ცხოვრებიდან: Страждущие люди и животные выздоравливали, как скоро возлагали на них руки святые врачи.

Но не на людей только простиралась врачебная сила святых врачей. Они не забывали и бессловесных животных. Праведник милует души скотов, говорит слово Божие (Притч. 12, 10). Верные сей заповеди, они ходили по домам, пустыням и лесам, сами отыскивали болящих животных и подавали им исцеление.

წმინდა საბა განწმენდილის ცხოვრებიდან: უფლისაგან საკვირველთქმედების ნიჭმიმადლებული წმიდა საბა მრავალ სასწაულს აღასრულებდა: მისი ლოცვით უდაბნოში წყარო აღმოცენდა, საშინელი გვალვის დროს ძლიერი წვიმა გარდამოხდა, მრავალი სნეული და ეშმაკეული განიკურნა, ბევრი გადაურჩა სასიკვდილო საფრთხეს... ნეტარ მამას მხეცებიც უდრტვინველად ემორჩილებოდნენ და ემსახურებოდნენ, ხშირად ისინიც ღებულობდნენ მისგან კურნებას.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 21 2007, 03:30 PM

მარიამი

I თუ II კატეგორია, შემთხვევებია ეგ ჯერ კიდევ საკითხავია, მაგრამ მოდი დოგმატური ასპექტი გამოვყოთ...

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 21 2007, 03:33 PM

კი ბატონო, მაგრამ არა მგონია, რომ ჩვენი წმინდანები დოგმატებს არღვევდნენ და რა ვქნა

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 21 2007, 03:34 PM

ავგუსტინეს, 'სამების შესახებ' ტრაქტატზე თუ გსმენია?

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 21 2007, 03:36 PM

ავგუსტინე ჩვენთან იწოდება არა "წმინდად", არამედ "ნეტარად", რაც იმას ნიშნავს, რომ მართლმადიდებელი ეკლესია აღიარებს, რომ მას ჰქონდა ცდომილებები. და თან ის მაშინ წერდა სულიწმინდის გამომავლობაზე, როცა ეკლესიას ამაზე დადგენილება არ ჰქონდა მიღებული და ამიტომ შეიძლება ჩაითვალოს, რომ ის კერძო აზრს გამოთქვამდა და ამ აზრით არ უპირისპირდებოდა საეკლესიო სწავლებას სულიწმინდის გამომავლობის შესახებ (რადგან ასეთი სწავლება მაგ დროისთვის, როგორც ვიცი, ჩამოყალიბებული სახით არ არსებობდა).
თუ ვცდები, თეოლოგებმა შემისწორონ

პოსტის ავტორი: mendes masieli თარიღი: Mar 21 2007, 03:41 PM

ამ ზღაპრის კიდევ გჯერათ????

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 21 2007, 03:43 PM

რაააააააააიოოოოოოოოოოოოოოო�
�ოოო :კივილი: ნეტარი არის სამოთხეში? ე.ი არის წმინდანი ახალ ფურცელს ნუ შლი თეოლოგიაში ორიგენე გარდცვალების მერე განკვეთეს რა მნიშვნელობა აქვს ჩამოყალიბებულია თუ არა?

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 21 2007, 03:44 PM

რაღაც მეც ვერ ვიჯერებ კი არიან კათოლიკები ცდომილებაში, მაგრამ არა მგონია, ასეთი სულელები იყვნენ
ისე ცხოველებთან ჯვრისწერაზე გამიგია რაღაც, რომელიღაც ეკლესიაში შეიძლება პროტესტანტულის რომელიღაც მე-1000 განშტოებაში ზუსტად არ მახსოვს. შეიძლება ესეც ჭორი იყოს


მნათე, ტყუილად იცინი, რაც დავწერე, ერთ-ერთი დიაკვნისგან მაქვს მოსმენილი და თუ არასწორია, შემისწორებენ თეოლოგები-მეთქი

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 21 2007, 03:45 PM

არა რა ჭორი, ფოტოებს დავდებ მერე ვაოფტოპიკებთ, დაველოდოთ კაიროსს



ვაიმე, კაიროსს სა ხარ

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 21 2007, 03:46 PM

მნათე, ფაქტია, რომ ავგუსტინეს წოდება ჩვენს ეკლესიაშია "ნეტარი" და კათოლიკურში "წმინდა". ე.ი. არის რაღაც განსხვავება. არ ვამბობ, რომ ის არ ცხონდა, მაგრამ ჰქონდა ცდომილებები, თუნდაც სულიწმინდის გამომავლობაზე სწავლებაში.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 21 2007, 03:49 PM

საზვერეში გაიჭედა? და მათ ხატებზე არ ვლოცულობთ? ნეტარი მატრონას, ხატი უნდა გაჩუქო

პოსტის ავტორი: mendes masieli თარიღი: Mar 21 2007, 03:52 PM

ყოველ შემთვევაში ჩვენ ვიცით,რომიმ მომენტში მოსავალლს წვიმა ესაჭიროება და ღვთისაგან ჩვენ საზრდოსათვის აუცილებლად საჭირო ამინდს ვითხოვთ!!!!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 21 2007, 03:57 PM

და კიდევ იოანე ოქროპირს არ ქონდა ცდომილებები? კერგით რა

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 21 2007, 04:04 PM

და რა მერე? მე სხვა რამე ვთქვი? მაგის გამო არ ცხონდა-თქო ასე ვთქვი? თუ მართალი იყო ნეტარი ავგუსტინე, როცა სულიწმინდის გამომავლობაზე განსხვავებულად ფიქრობდა?
მნათე, კამათის ჭია გყავს, თუ რა დაგემართა? ერთიდაიგივეს ვამბობთ და მეკამათები
ნეტარ ავგუსტინეს ჰქონდა განსხავავებული შეხედულება დოგმატურ საკითხზე მანამ, სანამ მასზე იმსჯელებდა ეკლესია და ის დოგმატის სახით ჩამოყალიბდებოდა. ვფიქრობ, ეს ფაქტორი გასათვალისწინებელია.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 21 2007, 04:15 PM

და რაც მთავარია, თემას რომ დავუბრუნდეთ: რეალურად კურნავს არა წმინდანი, არამედ ღმერთი. ხომ მეთანხმებით? და თუ წმინდანები მას ისეთ რამეს სთხოვდნენ, რაც დოგმატური დარღვევა და მარაზმი იყო, რატომ ისმენდა ღმერთი მათ ასეთ "არასწორ" ლოცვას და უსრულებდა სათხოვარს?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Mar 21 2007, 05:26 PM

მნათე

სიტყვა "შეგნებულად" გამოგრჩა....


ჩემი ძირითადი არგუმენტი (რის გამოც გარდა საჭიროებისა შეიძლება უფალს ცხოველს განკურნება ვთხოვოთ) უპასუხოდ, უფრო სწორედ გაურკვეველი პასუხით დატოვე


უკბილო ხუმრობა

და იქნებ თავადაც დალოდებოდი თეოლოგებს, შენ კითხვას შენვე რომ პასუხობ??....


გააჩნია რის გამო არის სამოთხეში. აკიო და წმინდა მამების პრიმატს არ ვცნობთო და პატერიკებიდან არ მინდა მაგალითები ცხოველთა განკურნებაზეო და ახლა გახდა უცდომელი ავგუსტინე?? სამოთხეში დემეტრე თავდადებულიცაა და მიდი და მოიყვანე მერე სამი ცოლი....

ლევან, რამდენჯერ გითხარი, რომ მეტს უნდა უსმინო და ცოტა ილაპარაკო

mendes masieli

ანუ, ვიმეორებ ჩემ კითხვას:
თქვენი ლოგიკით, თუკი უფალს შევთხოვთ ქათმის განკურნებას იმის გამო, რომ საჭმელი არ დავკარგოთ (მიწიერი სურვილი), დასაშვებია, ხოლო თუ იმის გამო ვთხოვთ, რომ ქათამი, როგორც არსება გვიყვარს (ანუ უფრო სულიერი სურვილი), არ შეიძლება???

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 21 2007, 05:49 PM

დიაღთ!



სიყვარული თავგანწირვის გარეშეი არ არსებობს, ცხოველთათვის თავგანწირვა-თვითმკვლელობაა, თვითმკვლელობა კი დამღუპველი ცხოველთა მოწონება შეიძლება....



ეს საერთოდ რა შუაში იყო? მე ვთქვი, რომ ავგუსტინეს ქონდა ცდომილებები, ისევე როგორც იოანე ოქროპირს და შენ მიერ მოყვანილ თავდადებულს, ამიტომ შეიძლება მაკარი დიდსაც შეშლოდა-თქო საღვთო კრებად რომ გამოგყავდათ, პატერიკიდან ბუნდოვანი ადგილი.....

ისე ჯერ თუ კონტექსტს კარგად გაიაზრებ და მერე დაპოსტავ მენტორის გარეშე დამავალებ

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 21 2007, 05:58 PM

შენს ლოგიკაში სოფიზმის სუნი მცემს
ზემოთ ჩამოთვლილი წმინდანები: ვლასი სებასტიელი, წმ. კოზმა და დამიანე, საბა განწმენდილი სასიკვდინე ცოდვაში იყვნენ?


თუ ეგ შეცდომა იყო (თან არაერთი წმიდანის) ღმერთი რატომ ისმენდა ასეთ "მცდარ" ლოცვას?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 21 2007, 06:00 PM

მგონი I-სა და II-ს კუთვნილება ბუნდოვანი დავტოვეთ თან, მაკარს რამდენადაც მახსოვს, მათთვის თავგანწირვა არც უფიქრიათ...

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 21 2007, 06:00 PM

მერე ვინ თქვა? თავგანწირვა შენ ახსენე პირველად
ჩემი მეორე კითხვა რატომ დატოვე უპასუხოდ?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 21 2007, 06:02 PM

მე სიყვარულთან ვახსენე



აი ამაზე, უკვე კაიროსი მჭირდება

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 21 2007, 06:02 PM

სრულიად უკონტექსტოდ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 21 2007, 06:02 PM

სახარებისეულად გიყვარს მაშინ, როცა თავგანწირვა შეგიძლია

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 21 2007, 06:07 PM

კაიროსი წმინდანებზე მეტი ავტორიტეტია?


ცხოველის სიყვარული არაა ისეთი, რომელზეც შენ საუბრობ. თუ გინდა მაგას შებრალება, გულისაჩუყება ან რაც გინდა დაარქვი. არა მგონია იმ წმინდანებს, ცხოველებს რომ კურნავდნენ, მათთვის თავი გაეწირათ.
მაგ სიტყვაზე გამოკიდება აქ უადგილოა და თემას არ ეხება.

პ.ს. კოკა-კოლა მიყვარსო, რომ ამბობ, ეგ როგორ? თავს გასწირავ მისთვის? სხვათაშორის, მამა გაბრიელი ამბობდა, რომ სიტყვა "სიყვარული" არ უნდა გამოვიყენოთ ასეთ დროს და ალბათ, მართალია. უბრალოდ ძალიან დამკვიდრდა ჩვემს სინამდვილეში ყველაფრის "სიყვარულად" წოდება.

პოსტის ავტორი: LEBU თარიღი: Mar 21 2007, 06:27 PM

# გაუ! პირველად ვპოსტავ ამ განყოფილებაში და თუ რამე შემეშალოს მომიტევეთ

# მოგახსენებთ ჩემს სუბიექტურ აზრს ამ საკითხთან დაკავშირებით:

# საუფლო ლოცვაში ვითხოვთ: "პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს..."

# აქ "პურში" იგულისხმება ყოველივე ის მატერიალური კეთილდღეობანი, რაც საჭიროა ადამიანის არსებობისათვის (და არა ფუფუნებისათვის)
# "პურში" შედიან ასევე ის ცხოველები და ფრინველები, რასაც ჩვენ საკვებად (თუ სხვა დანიშნულებისათვის) მოვიხმართ.

# ასე რომ მიზანი, ამ ლოცვისა არის მიმართული ჩვენი კეთილდღეობისაკენ. ჩვენ ვითხოვთ "პურს ჩვენი არსობისას."
# და არა - პური ჩვენი არსობისა კარგად იყოსო

# მე არამართებულად მიმაჩნია შემდეგი სახის ლოცვა: "ღმერთო კარგად ამყოფე ეს ქათამი, H5N1 არ შეახვედრო, რომ მერე მე სააღდგომოდ დავკლა და შევჭამოო"
# განა ღმერთმა არ იცის რაა უმჯობესი ჩვენთვის (და იმ ქათმისთვისაც) ?!?!

# ამიტომ ასეთი მრავალსიტყვაობა ლოცვისას (განსაკუთრებით ცხოველების კეთილდღეობისათვის ლოცვისას) ზედმეტად მიმაჩნია პირადად ჩემთვის_ერისკაცისათვის

#უბრალოდ ითხოვე: "პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს..."

P.S. ბოდიშს გიხდით თუ უაზროდ ვიბოდიალე

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Mar 21 2007, 06:33 PM

ხალხო იცით რა მაინტერესებს ის ცხოველიც ხომ სულიერია და უფლის მიერაა გაჩენილი და რატო არ შეიძლება ვითხოვოთ ლოცვაში ჩვენი საყვარელი ცხოველის კარგად ყოფნა?

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Mar 21 2007, 06:51 PM

ვაიმე მნათე, მაპატიე მაგრამ , კარგი ამინდია და ცოტა ტვინი გაამზეურე
რას ბჟუტურობ ბიჭო?
ტელეგონიისა არ იყოს, რა არის ეს?

პოსტის ავტორი: Cotne თარიღი: Mar 21 2007, 07:03 PM

რომის პაპს რამდენად ემორჩილებოდა ის სასულიერო პირი არ ვიცი, მაგრამ თავად "ზიარების" ფაქტი ჩემი თვალით ვნახე, ტელევიზიით გადმოსცეს.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Mar 21 2007, 08:04 PM

მნათე

დასკვნა:
ა) ან უფალს არ უყვარს თავისი ქმნილებები, კერძოდ, ცხოველები და ფრინველები, აგრეთვე ამფიბიები
ბ) თუკი უყვარს აუცილებლად თავსაც გასწირავს მათთვის (??)
გ) მნათე ცდება მწარედ

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Mar 21 2007, 08:29 PM

მცირე შენიშვნა, "პურში" ის არ იგულისხმება რაც აქ ჩამოთვალე, ანუ ხორციელი საკვები, არამედ უმთავრესად და ძირითადში სულიერი, რითაც ყოველი ქრისტიანი არსებობს.
უნდა გაეცნო "მამაო ჩვენოს" განმარტებას მამათა მიერ.
სამწუხაროდ ლინქი ან ტექსტი ხელთ არ მაქვს.

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Mar 21 2007, 09:32 PM

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 21 2007, 11:52 PM

ჰმ, საინტერესოა, ასეთ თემას არ ველოდი...

მაკვირვებთ ხანდახან, მაგრამ თქვენ რას გერჩით, როცა ასეთი კურიოზები, თვითონ ეკლესიაშიც ხდება... ვფიქრობ, ჩემი ბრალიცაა, უფრო სწორედ ჩემი დაკავებულობის, რომ ისე საჭირო თემა, როგორიცაა "საეკლესიო საიდუმლოებანი" არ განვავრცე და ცოტა არ იყოს, უყურადღებოდაა, მივხედავ აუცილებლად...

ახლა ამ თემაზე ვფიქროთ...

მოდით დალაგებულად მივყვეთ, პირველი კითხვა, რა არის ეკლესიის საიდუმლო? რაა მისი ბუნება და რითი განსხვავდება ის სხვა რელიგიური ქმედებებისაგან?

უპირველესად უნდა ითქვას, რომ საიდუმლო უნდა განსხვავდეს ლოცვისაგან,
მოდით ვნახოთ რას წერს პომაზანსკი ( ამ პოსტში მხოლოდ ქართულად არსებულ წყაროებს მოვიყვან,ახლა ისინიც საკმარისია): " ძველ ქრისტიანულ ლიტერატურაში ზეთის კურთხევის საიდუმლოზე შეიძლება არაპირდაპირი მოწმობების მოძიება წმ. ირინეოს ლიონელსა და ორიგენესთან. მოგვიანებით უფრო გარკვეული მონაცემები მოჰყავთ წმ. ბასილი დიდსა და წმ. იოანე ოქროპირს, რომლებმაც დაგვიტოვეს სნეულის განკურნების ლოცვები (მოგვიანებით ისინი ზეთის კურთხევის ტიპიკონში შეიტანეს) და, აგრეთვე, წმ. კირილე ალექსანდრიელს. პაპი ინოკენტი I (V ს.) ზეთის კურთხევის საიდუმლოსთან დაკავშირებულ შეკითხვებზე პასუხში მიუთითებდა:

ა. იგი უნდა შესრულდეს „მორწმუნე სნეულზე"

მოდით ამ "ა" პუნქტზე შევჩერდეთ, რას ნიშნავს ეს? ნიშნავს, იმას რომ საიდუმლოს ბუნება და დანიშნულება არის

ასე რომ ობიექტი ყოფილა ადამიანი, და არა მარტო, არამედ ნათლისღებული, და არა მხოლოდ ასევე მორწმუნეც, ისე პომაზანსკი
"...საიდუმლო სრულდება ავადმყოფებზე (შეიძლება ბავშვებზეც), რომლებსაც შეუძლიათ შეგნებულად მიიღონ იგი და მონაწილეობდნენ მათთვის ლოცვაში. ეს მღვდელმოქმედება შეიძლება შესრულდეს ტაძარში ან შენობაში, სადაც ავადმყოფი იმყოფება. ზეთისცხების საიდუმლოს ჩვეულებრივ წინ უსწრებს აღსარება და იგი მთავრდება ზიარების საიდუმლოთი. "

ახლა მეორე საკითხი მაშ რა არის ის რომ წმიდა გიორგიმ ხარი გაუცოცხლა ქვრივს? ან ვინმემ ილოცა ფრინველზე? ან ცხოველზე? აქ რათქმაუნდა მაშინვე უნდა ითქვას, რომ მხოლოდდამხოლოდ საჭიროების შემთხვევაში (ქვრივისათვის ხარი არსებობის აუცილებელი წყარო იყო) შეიძლება ადამიანი გაკადნიერდეს რომელიმე წმიდანს სთხოვს ცხოველის ( ფრინველის) განკურნება... მაგრამ მაშინვე დიდი ყურადღება სჭირდება რომ ეს ლოცვა და ღვთის ნებაზე მინდობა მკრეხელობაში არ გადავიდეს, და ცხოველ-ფრინველ არ მიაკარონ ის წმ. ზეთი, რომლის უპირველეს დანიშნულებათა შორის ითქმის:"



და კიდევ



მაშ რა ესაქმება თუთიყუშთან ( ) ძაღლთან, კატასთან, ცხენთან, ძროხასთან და რავი ზაზუნასთან ( ) , ზეთს რომელიც ეცხება " ცოდვისგან მოქცეულთ გამოსახსნელად და განსაწმენდად"? ან რა ესაქმება იმ ზეთს ცხოველთან, რომელიც ის ზეთია : " რომლითაც იცხეს მეფეებმა, მღვდლებმა, წინასწარმეტყველებმა. ქრისტემაც" ?

მაშ ასე ზეთისცხებას (ზოგადად) რწმენის შემთხვევაში მოაქვსსხვა დანარჩენებთან ერთად კურნება, სხეულისა, ქვემოთ ნახავთ, რომ წმ. სვიმონ თესალონიკელი აზუსტებს კიდევ ვის სხეულზეა და რის განწმედაზეა საუბარი:"წმინდაეყო ჩვენი სხეულები " აქ ასე ითქმის : " უ კ ო მ ე ნ ტ ა რ ო დ "

მაშ ლოცვა და არა მღვდელმსახურება, ვფიქრობ გაუნათლებლობამ შეიძლება ხანდახან კურიოზებმადის მიგვიყვანოს, მახსოვს თუშეთში ერთმა "მორწმუნე ცხვარი" ორზე დააყენა და პირჯვარი გადააწერინა

ნუ მაცინებთ მეგობრებო!

შეიძლება ვინმემ თქვას კარგი არ ვაცხოთ თუთიყუშ "მარჩელოს" ( ) ზეთისცხების ზეთი და რაიმე კანდელის ზეთი იქნებ შეიძლებოდესო, სამწუხაროდ აქაც მკრეხელობასთან გვაქვს საქმე და აი რატომ, ზეთის ცხება ყოველთვის ხდება ორი მიზნით , სულიერი და ხორციელი უძლურებების საერთო კურნებისათვის, და აქ რაიმე ცხოველ-ფრინველი უკიდურესადაა გამორიცხული, რადგან კარგად უნდა გავიაზროთ, რა ხდება ამ დროს? ზეთის წასმას თავისთავად არ მოაქვს კურნება, ეს არ არის კოლხური მალამო, ამისათვის მღვდელი და წმ. მატრონა სულაც არაა საჭირო, ვეტექიმი და მისი ჯანი! , აქ გვაქვს შიგა, დაფარულ ქმედებაზე, როცა ზეთის წასმით ადამიანი ( და მხოლოდ ადამიანი) იკურნება "სულიერი და ხორციელი უძლურებებისაგან" და ეგ ვიმეორებ უნდა იყოს:

ა. ადამიანი

ბ. ნათელღებული

გ. მორწმუნე



სამწუხაროდ თუთიყუში "მარჩელო" არცერთ ამ მოთხოვნას არ აკმაყოფილებს, ამიტომ ვეტექიმი შესანიშნავი გამოსავალია...

აი თქვენ მცირე ამონარიდი "ზეთის ცხების" შესახებ ( აქ ზოგადად ზეთის ცხების შესახებ შეგიძლიათ იფიქროთ, რადგან აქ შიგა ქმედებებზეა საუბარი ცოდვათა მიტევება, განკურნება...)




პროტოპრესვიტერი მიქაელ პომაზანსკი

დოგმატური ღვთისმეტყველება

8. ეკლესიის საიდუმლონი. ეკლესიის ცხოვრება სულიწმიდაში

საიდუმლოებებში ლოცვანი ამა თუ იმ ფორმით გაერთიანებული არიან კურთხევებთან და განსაკუთრებულ ქმედებებთან. კურთხევანის სიტყვები, წარმოთქმული სამღვდელო გარეგნულ ქმედებათა თანხლებით, თითქოს სულიერი ჭურჭლებია, რომლებითაც იღებენ სულიწმიდის მადლს და მას შეუორგულებელ მორწმუნეებს - ეკლესიის წევრებს, ურიგებენ.

ამრიგად, საიდუმლო არის მღვდელმოქმედება, რომლის დროსაც მორწმუნის სულს ხილული სახით გადაეცემა უხილავი საღვთო მადლი



წმ. გერმანე კონსტანტინეპოლელი

საეკლესიო თხრობა და საიდუმლო ჭვრეტა

ნათელღებულისათვის ზეთის ცხება იმ ზეთითვე სრულდება, რომლითაც იცხეს მეფეებმა, მღვდლებმა, წინასწარმეტყველებმა. ქრისტემაც, როგორც მეუფემ და მღვდელმა, ხორცშესხმის საცხებლით მიიღო ცხება. იგი აბრკოლებს ეშმაკს, რომელიც ვეღარ დაგვძლევს მომაკვდინებელი ცოდვის ძალით! ადამის ურჩობამ რომ მოაწია ჩვენზე.


წმ. სვიმეონ თესალონიკელი

წმინდა ზეთის შესახებ:

წმინდა ზეთიც გადმოცემულია, როგორც სამღვდელო საიდუმლო და საღვთო წყალობის სახე, რაც ებოძებათ ცოდვისგან მოქცეულთ გამოსახსნელად და განსაწმენდად. ამიტომაა, რომ ცოდვათაგან გათავისუფლებასაც გვანიჭებს იგი, უძლურებათაგანაც აღვგმართებს და სიწმინდითაც გვავსებს. ყოველივე ეს გადმოგვცა იესო ქრისტემ, ჩვენმა ღმერთმა, და მის მიერ მისმა საღვთო მოწაფეებმა, რადგან ვართ რა ორმაგნი, სულისაგან და სხეულისა, ესეც ორმაგადვე გვებოძა ჩვენ, ისევე როგორც ჭეშმარიტად ორმაგი გახდა იგი ჩვენს გამო , იყო რა ჭეშმარიტად ღმერთი და შეირაცხა რა ჭეშმარიტ კაცად, რომ, ერთი მხრივ, სულიწმინდის მადლით გონისეულად განეწმინდა მას ჩვენი სულები, მეორე მხრივ კი გრძნობადთა მიერ, კერძოდ წყლით, ზეთით, პურით, სასმისითა და სხვა დანარჩენთ, რაც განწმენდილია სულიწმინდისგან, - წმინდაეყო ჩვენი სხეულები და მოენიჭებინა მთელსრული ცხონება.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 21 2007, 11:58 PM

გაიხარე კაიროს ამ სიტყვებისთვის:

გინდოდათ თეოლოგია? მიიღეთ თეოლოგია

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 22 2007, 12:26 AM

ამ თემის პირველ გვერდზე წერია ამონარიდები წმინდანთა ცხოვრებებიდან, როცა ისინი განკურნებდნენ ცხოველებს არა ადამიანების საჭიროებისათვის, არამედ თვითონ მათი - ცხოველების სიბრალულისთვის.
აქ როგორი ლოგიკაა? თუ წმინდანთა ქმედება ეწინააღმდეგება ჩემს მოსაზრებას, ცდებიან წმინდანები?



არ მითხრათ ახლა, ეს ხელდასხმააო და არ მომიყვანოთ ციტატები, რომ ხელდასხმა მარტო ადამიანებზე სრულდება.
როგორც ესაა ხელდასხმა, ისე წმ. მატრონას ზეთის წასმაა ზეთისცხება. კაიროსის მოყვანილ ყველა ციტატაში ზეთისკურთხევის საიდუმლოზე იყო საუბარი. ეს ღვთისმსახურება თუთიყუშზე არავის ჩაუტარებია.

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Mar 22 2007, 12:36 AM

ხალხო მაპატიეთ მაგრამ ჩემ კითხვაზე პასუხი ვერ ვიპოვე
ნუთუ უფლის მიერ გაჩენილი სულიერისთვის ლოცვა არ შეიძლება???
არის რამე ამაში არაქრისტეანული და მიუღებელი?

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 22 2007, 12:50 AM

წმინდანები თუ ჩვენთვის ავტორიტეტები არიან, მაშინ კი

ძალიან მომწონს ეს პატერიკული მოთხრობა:

ალექსანდრიის ერთ უდაბნოში ცხოვრობდა ერთი წმინდა მამა, სახელად მაკარი. მას ბინა ერთ მიგდებულ გამოქვაბულში ჰქონდა და მთელ დღეებს ლოცვაში, მარხვასა და შრომაში ატარებდა. მისი გამოქვაბულის შორიახლოს სორო გაეკეთებინა ერთ აფთარს. ერთხელ, მაკარი ლოცვად იდგა. ამ დროს მას აფთარი მოუახლოვდა, კბილები კაბაში ჩაავლო და გასასვლელისაკენ ექაჩებოდა. მაკარის გაუკვირდა და გონებაში თქვა: ნეტავი რა უნდა ჩემგან ამ მცეხსო? და გაჰყვა. აფთარმა თავის სოროსთან მიიყვანა, შიგ შევიდა, იქიდან სამი უსინათლო ლეკვი გამოიყვანა და წმინდა მამას ფეხებთან დაუსვა. მაკარი კიდევ უფრო გაკვირდა, შემდეგ ხელები ზეცად აღაპყრო და ღმერთს ამ ლეკვებისათვის თვალის ჩინის მიცემას შეევედრა. ღმერთმა ისმინა თავისი სათნომყოველი ბერის ლოცვა და აფთრის ლეკვებს თვალები აეხილათ. მაკარიმ ლეკვები დედას მისცა და თავის გამოქვაბულში დაბრუნდა. საღამოხანს აფთარი კვლავ გამოჩნდა, პირით ვერძის ტყავს მოათრევდა. შევიდა გამოქვაბულში, მაკარის ფეხებთან მოწიწებით დააფინა ვერძის ტყავი, თავი დაუხარა და უკან გაბრუნდა. წმინდა მამას გაეცინა: როგორი მალიერება გამოხატა ამ მხეცმაო.



და კიდევ ერთი: ნუ უყურებთ ყველაფერს ასე რთულად. ღმერთმა ჩინებულად დაამტკიცა ცხოველების მადლისმიერი საშუალებით (ლოცვით, ხელის დადებით) განკურნების შესაძლებლობა, როცა განკურნა ის ცხოველები, რომლებისთვისაც წმინდანები ევედრებოდნენ. და უფალი ისმენდა არა მარტო მაშინ, როცა ცხოველის სიცოცხლე ადამიანებისთვის იყო საჭირო.

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Mar 22 2007, 12:56 AM

მარიამი
დიდი მადლობა

მართლა ლამაზად გამეცი პასუხი

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 22 2007, 01:04 AM

უზარმაზარ თეოლოგიურ შეცდომებს უშვებთ!

იმის თქმით, რომ ვინმე ცხოველს ხელს ასხამდა არ ნიშნავს რომ ეს იყო ხელსდასხმის საიდუმლო ანუ არ იყო ღვთისმსახურება , უბრალოდ ადობდა ხელს და კურნავდა, ანუ ღვთისმსახურება ( ზეთისცხება იმედია დამერწმუნები,რომ ღვთისმსახურებაა ! ) გამორიცმულია!



ნუ უპირისპირებთ ერთმანეთს ზეთისცხების საიდუმლოს და ზეთის ცხებას, რამეთუ შედეგი კურნება ერთია და ამაზეც მივანიშნე, იმაზეც რომ აქაც საიდუმლო აღესრულება, ანუ ზეთის წასმას პირდაპირ არანაირი კავშირი აქვს გაკურნებასთან, მაგრამ მორწმუნის რწმენიდან გამომდინარე აღესრულება სასწაული და მითხარი რა შუაშია ჩვენი მარჩელო?

მარიამ, ძალიან ადვილად ენაზე დაგიწერეთ მეგონა, და მაინც ვერ გაიგეთ, როგორ გესმის საიდუმლო? აი სიცხის დამწევ წამალს რომ დალევ და სიცხეს დაგიწევს ეს არაა საიდუმლო ხომ ასეა? ეს მკურნალობაა, მაგრამ ზეთს რომ გაცხებენ და მაშინ რომ დაგიწევს ეს საიდუმლოა, ანუ ქმედება, სასწაულებრივია! და შენის აზრით დიდად მორწმუნე იყო თუთოყუში მარჩელო?



ლოცვაზე აკი დავწერე, ილოცეთ ვინ გიშლის, რა კარგია ცხოველი და ფრინველი და როგორ მინდა მე რომ ჩემი ჯულბასა ან ბათურა ან ფისო კარგად იყოს და დიდხანს იყოს ეს გასაგებია, მაგრამ აქ საკმაოდ შეუვლად ვადასტურებთ, საეკლესიო ნებისმიერი მსახურების აკრძალვას ცხოველებზე!

და მარიამს ისევ:

ნუ ურევ ღვთისმსახურებას სასწაულებში, აკრძალულია ყოველგვარი ღვთისმსახურების ჩატარება, როგორიც იქნება ზეთისცხება შვიდგზისი თუ ერთგზისი, ჯანმრთელობის პარაკლისი და ა.შ. ცხოველთათვის, რატომ არ გესმით ჩემი?

გთხოვთ დაკვირვებით წაიკითხოთ რაც დავწერე და ნუ მამეორებთ!


"იქნებ ვინმემ თქვას ზეთისცხების ზეთი არა და იქნებ რაიმე კანდელის ზეთი იქნებ შეიძლებოდესო, სამწუხაროდ აქაც მკრეხელობასთან გვაქვს საქმე და აი რატომ, ზეთის ცხება ყოველთვის ხდება ორი მიზნით , სულიერი და ხორციელი უძლურებების საერთო კურნებისათვის, და აქ რაიმე ცხოველ-ფრინველი უკიდურესადაა გამორიცხული, რადგან კარგად უნდა გავიაზროთ, რა ხდება ამ დროს? ზეთის წასმას თავისთავად არ მოაქვს კურნება, ეს არ არის კოლხური მალამო, ამისათვის მღვდელი და წმ. მატრონა სულაც არაა საჭირო, ვეტექიმი და მისი ჯანი! , აქ გვაქვს შიგა, დაფარულ ქმედებაზე, როცა ზეთის წასმით ადამიანი ( და მხოლოდ ადამიანი) იკურნება "სულიერი და ხორციელი უძლურებებისაგან" და ეგ ვიმეორებ უნდა იყოს:

ა. ადამიანი

ბ. ნათელღებული

გ. მორწმუნე



სამწუხაროდ თუთიყუში "მარჩელო" არცერთ ამ მოთხოვნას არ აკმაყოფილებს, ამიტომ ვეტექიმი შესანიშნავი გამოსავალია..."

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Mar 22 2007, 01:11 AM

კარგი რა თათია, დილის ან ძილის ლოცვებში შევატანინოთ ბარემ "განსაცდელსა შინა მყოფი ვირთხა" ან მოგზაურობასა შინა მყოფი ჩიტები, თბილი ქვეყნებიდან რომ დაბრუნდნენ მშვიდობით

ხალხნო რა გვჭირს? საკმარისად ვლოცულობთ ჩვენი სულებისთვის, ახლობელი ადამიანებისთვის, მშვიდობისთვის...სად სწერია და რომელი საეკლესიო გადმოცემა-სწავლება (პატერიკის გარდა) გვასწავლის საკუთარი ცხოველებისთვის ლოცვას? მაკვირვებთ რა, ეკუმენიზმზე გიჟდებით ზოგიერთები სხვა რელიგიის ხალხთან ერთად ნუ ლოცულობენ მართლმადიდებლებიო, და მაგ: ახლობელ ავადმყოფ მუსულმანს არ მოვიხსენიებთ "არ ვკადნიერდებით," და უსულო ცხოველებზე ლოცვა???

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 22 2007, 01:13 AM

ყოჩაღ, ზებედე!

იაზროვნედ თეოლოგიაზე თეოლოგიურად!

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 22 2007, 01:17 AM

ანალოგიურად, წმ. მატრონას ზეთის წასმა არ იყო ზეთისცხების საიდუმლო.
სხვათაშორის, ხელდასხმა (ხელის დადება) არც ისე არასერიოზული ქმედებაა, რომ ღვთისმსახურებად არ მოიაზრებოდეს. ამ გაგებით იმ წმინდანების "დადანაშაულებაც" შეიძლება ცხოველებზე საიდუმლოებების ჩატარებაში. მაგრამ ეს ასე არაა, რა თქმა უნდა.

კონტრ-შეკითხვა: ხელს რომ დაგადებენ და განიკურნები, ეს სასწაულებრივი ქმედებაა! დიდად მორწმუნეები იყვნენ ის ცხოველები, წმინდანთა ლოცვით და ხელის დადებით რომ იკურნებოდნენ?

ძალიან კარგად მესმის და ამაში გეთანხმები, მაგრამ არ გეთანხმები იმაში, რომ წმ. მატრონას ზეთის წასმა ზეთისცხების საიდუმლოდ მოიაზრო. როგორღაც მამა აკაკიმ იმდენი იცის, რომ წმ. საიდუმლოებები ფრინველებზე არ ტარდება.

მე წავედი ახლა, დაგემშვიდობებით 1 დღით და ზეგ ისევ შემოგიერთდებით
აბა კარგად!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 22 2007, 01:17 AM

კანონიკის თეოლოგიურად განხილვაზე რას იტყვი? დიდი ხანია გპირდებით

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 22 2007, 01:22 AM

წმინდანთა ცხოვრებაშია აღწერილი არა ერთგან ასეთი შემთხვევები იმედია არ ფიქრობ, რომ მათზე მეტი იცი


კი დაგემშვიდობეთ, მაგრამ ამაზე რომ არ ვთქვა, არ შემიძლია
მუსულმანს არ ვიხსენიებთ იმ გაგებით, რომ უფალს მის ცხონებას არ ვთხოვთ, მაგრამ თუ ის ავადაა, ვინ გითხრა, რომ არ შეგიძლია მისი განკურნება ითხოვო ლოცვაში?
ცხოველების კურნებისთვის ლოცვაში შენ იმას მოიაზრებ, რომ ცხოველები ცხონდებიან? აურიე ახლა რაღაც იმიტომ ვამბობ, რომ ზედმეტად სერიოზულად ნუ იჩიჩქნებით ასეთ რამეებში-მეთქი, თორემ ასეთ აბრურდებამდე მიხვალთ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 22 2007, 01:23 AM

მარიამ ილოცე ჩემს ვირთხაზე, ყველი არ ეამა ცოტა

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 22 2007, 01:24 AM

მნათე, მე ნუ დამცინი. თუ მაგარი ბიჭი ხარ, წმინდა საბა განწმენდილს, წმინდა ვლასი სებასტიელს, წმინდა კოზმა და დამიანეს დასცინე

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 22 2007, 01:25 AM

არ დაგცინი გეხუმრები

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 22 2007, 01:26 AM

კაი, მაშინ წმინდანებს ეხუმრე თუ გაგაჩნია მაგდენი კადნიერება

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 22 2007, 01:28 AM

იი, ჩვენ ჯერ არც I-ისთვის მიგვიკუთვნებია და არც II-ესთვის გარდა მაგისა, სავსებით შესაძლებელია რომ ცდებოდნენ ისევე როგორც ავგუსტინე, ოქროპირი და ა.შ

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 22 2007, 01:35 AM

და ღმერთიც ცდებოდა, როცა მათ ლოცვას ისმენდა არა? (ღმერთო, მაპატიე)
მალე იმას იტყვით თქვენ (სექტანტებივით): ეგ მასე არ ყოფილა დაწერილი და მერე ჩაამატესო

პ.ს.გამიშვით ახლა დასაძინებლად

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 22 2007, 01:40 AM

მარიამ, მაოცებ, არა ხარ ღვთისმეტყველი და დიდის დარწმუნებით ამტკიცებ ისეთ საკითხებს რომელიც მთლიანად უარყოფს ქრისტიანული აზროვნების ფუნდამენტებს, იმდენად ბევრი შეცდომები გაქვს დაშვებული, რომ ვფიქრონ რა განგიმარტო ჯერ რა არის სასწაული თუ რა არის საიდუმლო?

ჩემო მარიამ, უპირველესად ისევ გირჩევ შენი აზრები მანამ არ დაწერო, სანამ მასზე პირდაპირ ვინმე მამა არ წერდეს, რადგან , ვიმეორებ არა გაქვს რა თეოლოგიური განათლება, ადვილად ურევ ერთმანეთში ბევრ რამეს, მაშ ასე სასწაულებრივი ქმედება არის სასწაულშიც და საიდუმლოშიც, მაშ ასე სადაა განსხვავება?
იძულებული ვარ განვმარტო, მოკლედ რომ ვთქვა ელიამ წვიმა აწვიმა, სხვამ მზე დააყენა, სჩანს რომ სასწაულს მიზანი ერთი აქვს ადამიანის რწმენაში მოყვანა და რაზეც აღესრულება მეორადია, ანუ არც წვიმას არც მზეს და არც სხვა მსგავს უსულოთ ან მფშვინვიერთ რწმენა არ მოეთხოვებათ, რადგან სხვა მოდის მათით რწმენაში, მაგრამ რა არის ზეთისცხება? ეს საიდუმლოა, რომელიც უშუალოდ მასზე აღესრულება ვისაც აქვს რწმენა, ანუ ეს საიდუმლოა (დაფარული ქმედება ღვთისა) მამა აკაკის ( არ ვიცი ვისზეა საუბარი ) , ხელი რომ დაედო, რომ ელოცა და ისე განუკრნა ჩვენი მარჩელო, მისი პატრონის რწმენაში მოყვანისათვის ( ? ), მაშინ არაა პრობლემა, მაგრამ საეკლესიო სიწმიდეს რა ესაქმება ცხოვლეთან? როდესაც ცხოველის ტაძარში შეყვანაც კი იკრძალება ტაძრის ერთერთი სიწმიდის წმიდა და სასწაულთმოქმედი ზეთი როგორ შეიძლება აცხო? იქნე მათი ბუნგაიც გვეკურთხებინა? იქნებ ზებედესი არ იყოს ლოცვებში მოგეხსებინა? იქნებ იქნებ სალაფავის ნაცვლად ნაკურთხი წყლით გაზავებული საჭმელი მიგვერთმია? ეეეჰ, მარიამ, რატომ არ გესმის, რომ ზეთისცხება, ზეთის წასმა მღვდლის მიერ განკურნების მიზნით არის სწორედ იმის რწმენასთან დაკავშირებული ვინც უნდა განიკურნოს, გინდ შვიდგზისი იყოს და წმ. მატრონასი ან ვისიც გინდა!
მაოცებთ...

და კიდევ...

იცით, ხანდახან არა მაქვს იმედი, რომ რასაც ვწერ, რამდენადაც მართალი არ უნდა იყოს, რამე მაინც მიიღოს ზოგიერთმა, ამიტომ, არ მიჯერებთ მე? ამ საკითხში აშკარად გირჩევთ, კითხეთ რა, მამა ანდრიას ან მამა დავითს და გიპასუხებენ! ნუ ამბობთ იმას რაც არ იცით! ეს ღვთისმეტყველებაა, ცოტა სიფრთხილეა საჭირო!

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 22 2007, 01:46 AM

რომელი პატრონის რწმენაში მოყვანისათვის ილოცა მაკარიმ, როცა აფთარის ლეკვები განკურნა? ან სხვა ზემოთ ჩამოთვლილმა წმინდანებმა? შეცდნენ? მაგრამ ღმერთმა რომ ისმინა...
ამაზე რატომ არ მპასუხობთ?

პ.ს. კაიროს, მენტორულ ტონს თუ მოიშორებ, ისე უკეთესი საკითხავი იქნება შენი ნაწერები. ეს ისე, მეგობრული რჩევაა არ გეწყინოს

ახლა კი მართლა წავედი, ზეგამდე!

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 22 2007, 01:53 AM

ჩემი და ბევრი ქრისტიანის რწმენაში გაძლიერებისათვის, თვითონ მისი გაძლიერებისათვის, და იმ ლეკვუნიების სიყვარულისათვის, მაგრამ აკი
სასწაული და საიდუმლოზე დაგიწერე ჩემო კარგო, და უნდა გაიგო, განსხვავება სასწაულსა ( მზის დაყენება, წვიმის წამოსვლა) და საიდუმლოს ( წყლის კურთხევა-სხურება , ზეთის კურთხევა-ცხება) აღსრულება ვინმეზე სხვაა! წაიკითხე რაც დაგიწერე და მე თუ არ მიჯერებ, რომელიმე მოძღვარს მაინც კითხე!

არანაირი ღვთისმსახურების აღსრულება ცხოველებზე არ შეიძლება, არც წმიდა ზეთის ცხება, არც რაიმე მსგავსი, ეს ასეა და გინდა მიიღე, გინდ არა, მთავარია ვინმე არ დაიბნეს, მოძღვარი შეიძლება შეცდა, მაგრამ ეკლესია არ ცდება, და რაც დაგიწერე ეს ეკლესიის პოზიცია და პატივი უნდა ვცეთ!



არ გინდა ახლა ეგეთები, უბრალოდ შენ ჩემს ტონს თავი დაანებე, შინაარსს და დაწერილს სჯობს გაუღიზიანებლად მიაქციო ყურადღება!

და თუ კიდევ გამცემ პასუხს , არგუმენტირებულად გამეცი, თუ არადა არ ხარ ამ საკითხის მცოდნე, და ნუ ამტკიცებ დაუმტკიცებელს, აშკარად ცდები დამიჯერე, არა მგონია დამიჯერო, ამიტომ ნახე ვინმე ღვთისმეტყველი ვინც შენს ამ სიმცადრეს იზიარებდეს, და ველი არგუმენტირებულ პასუხებს!

წაიკითხეთ რა რაც დავწერე, უკვე მერამდენედ ვიმეორებ:

"საეკლესიო სიწმიდეს რა ესაქმება ცხოველთან? როდესაც ცხოველის ტაძარში შეყვანაც კი იკრძალება ტაძრის ერთერთი სიწმიდის წმიდა და სასწაულთმოქმედი ზეთი როგორ შეიძლება აცხო? იქნებ მათი ბუნაგიც გვეკურთხებინა? იქნებ ზებედესი არ იყოს ლოცვებში მოგეხსებინა? იქნებ სალაფავის ნაცვლად ნაკურთხი წყლით გაზავებული საჭმელი მიგვერთმია? ზეთის წასმა მღვდლის მიერ განკურნების მიზნით არის სწორედ იმის რწმენასთან დაკავშირებული ვინც უნდა განიკურნოს, გინდ შვიდგზისი იყოს და წმ. მატრონასი ან ვისიც გინდა!
მაოცებთ..."

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Mar 22 2007, 03:28 AM

რა თქმა უნდა შეგვიძლია, მაგრამ ამის ეშინიათ ზოგიერთებს, ანუ "ფსევდომართლმადიდებლებს"




მარიამ არანაირი "სერიოზული ჩიჩქნა" არ ხდება!

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Mar 22 2007, 10:43 AM

მარიამი
ერთხელ მაინც მიიღე სიმართლე როცა ადამიანი გეუბნება..
კაიროსი სიმართლეს რომ გეუბნება ვერ ხვდები მართლა?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Mar 22 2007, 01:44 PM

KAIROS

მეც სწორედ ამას ვამბობ.

და ისევ ვიმეორებ კითხვას (იქნებ კაიროსმა მაინც გამცეს პასუხი):



P.S. კაიროს, შენს ციტატებში კანდელის ზეთზე არ არის საუბარი (რაც მამა აკაკიმ გამოიყენა), რომელზეც მღვდელმოქმედება საერთოდ არ არის შესრულებული. მასზე მეტია ჩვეულრბივი წესით ნაკურთხი ზეთი, ხოლო შენს ციტატებში საუბარია რამდენადაც მივხვდი 7-გზის საცხებ ზეთზე ან მირონზე

ზებედე


და ვინ გითხრა, რომ მუსლიმის ჯანმრთელობისთვის საკუთარი სიტყვებით ლოცვა არ შეიძლება??? აკრძალულია მისი მღვდელმოქმედების დროს მოხსენიება და მით უმეტეს მასთან თანალოცვა!!!

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Mar 22 2007, 01:57 PM

აუუფ, რად უნდა მაგას დაშვება, ყველა გლეხი წაწყდება აბა?

ვინც რა იცის და როგორაც არგებს ოჯახს და მამულს ისე მუშაობს და ისე იხვეწება.

რა ითხოვოს აბა გაჭირვებულმა, ტანსაცმელშემოგლეჯილმა ქალმა, შვილებს პური რომ ენატრებათ და უშაქრო ჩაისთან ერთად მჭადს და ვაშლის(ასევე უშაქრო) "პავიდლოს"(ხილფაფა რომ ქვია ვიცი)რომ აყოლებს? (ვიცნობ ასეთებს და ფანტაზია ვისაც არ ეყოფა, ჩავიდეს გურიაში და ჭამოს)
რას სთხოვს და ერთი ღორი მაინც გამისუქეო, საკალანდოდ რომ დავკლა და ქონს, ჯანდაბას, მე შევჭამ და ხორცი ჩემს საცოდავ შვილებსო.
ზამთარი რომაა, სამი მეტრი თოვლი რომ დევს, ამ კაცს თუ ძროხა დაეკარგა, არ სთხოვს ღმერთს "შინ მშვიდობით მოიყვანეო?"


აბა რას სთხოვს, მაპატიეთ?
ზოგიერთი რაღაცის ცოდნა არ კმარა მარტო, უნდა ნახო.

თავიდან გვაქვს ყველაფერი დასაწყები.

გახსენით თემა, რა არის ცოდვა.
და მერე დაწერეთ რას თვლით თქვენ ცოდვად.

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Mar 22 2007, 03:58 PM

შენ ვერ გაიგე მე რა ვიგულისხმე , თორე დილის ლოცვებში არც მე ვიხსენიებ ჩემ საწყალ თუთიყუშს





უსულო ცხოველის მაგალითს ხომ ვერ მომიყვანდი???


და კიდევ, არა მგონია ვინმეს ვირთხები და ჩიტები აღსარების სათქმელად მიყავდეს ტაძარში

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 22 2007, 04:35 PM

ჩემო კანონისტ, ერთი გადახედე "ღია მსჯელობას" იქ იმაზე მეკამათებოდნენ, რომ არიან ადამიანები, რომლებზეც არ უნდა ილოცოო, მაგაზე არ დავთმე და ახლა ქათამზე ლოცვაზე ვიტყვი არ შეიძლებათქო? კაი ბატონო, ილოცე შენ ქათამზე, ჩიტებზე, კატებზე... სხვათაშორის იყო ასეთი კათოლიკე წმიდანი წმ. ფრანცისკ ასიზელი, მას აქვს ასეთი ლექსი
" ძმაო ჩემო მზევ,
დაო ჩემო მთვარევ"
და მერე მიყობა მთელ ბუნებას და ეფერება, როგორც ღვთის ქმნილებას!
ეს რაღათქმაუნდა მისაღებია და მოსაწონიცაა, წარმოიდგინეთ როგორ ეყვარებოდა წმ. დავით გარეჯელს თბილისელი მთაწმიდის ირემი, მათ რომ კვებავდა!
კაიროსსაც ძალიან უყვარს ცხოველები, ჩიტებიც და მცენარეებიც, მაგრამ კაიროსი სხვა რამეს ამბობს, საეკლესიო სიწმიდეები არის ადამიანისათვის და ცხოველებისათვის მათი მიკარება არის მკრეხელობა!
ხომაა გასაგები?
აქამდე იმედია მეთანხმებით

ახლა ზეთზე:
ჯერ საერთოდ არ ვიცი, რომელი მამა აკაკია, და ამიტომ არ გვინდა სახელდება,განკითხვა არ გამოგვივიდეს, უბრალოდ ფაქტზე ვისაუბროთ:
გვაქვს სამი სახის ზეთი

1) შვიდგზის ზეთისცხების ( მირონი სხვა რამეა)
და ვაჩვენეთ, რომ მისთვის არათუ ცხოველზე, არამედ მოუნათლავ ან მონათლულ, მაგრამ არაეკლესიურ ადამიანზეც არ შეიძლება

2) უბრალო ნაკურთხი ზეთი
ტრადიცია ამ ზეთსაც მადლს განუკუთვნებს, რომლის კურთხევისას ხაზგასმა, სწორედ სულიერ გამდიდრებაზე ხდება და ასე რომ ისიც ნაკურთხია და მღვდელმოქმედება მასზე აღსრულებულია, აღარ არის უბრალო კარტოფილის შესაწვავი ზეთი, არამედ წმ. ზეთი, რომელსაც ასევე მხოლოდ მონათლულს და მხოლოდ მორწმუნეს უნდა ეცხოს, რათა მადლი მიიღოს, აქაც ცხოველ-ფრინველები არაფერ შუაშია

3) კანდელის ზეთი

ჯერ ერთი კარგად უნდა გავერკვეთ რა არის ეს ზეთი? ეს არის ტრადიცია, რომელიც თვლის, რომ ზეთი, სასწაულებრივად იძენს მადლს, იმ ადგილიდან სადაც ის ანთია, ან ხატისაგან ან წმ. ნაწილისაგან, ერთგვარი მადლის გამტარია, მართალია აქ მღვდელმოქმედება არ აღსრულებულა, მაგრამ რაკი ეს ზეთი უკვე იმ წმიდა ადგილის კანდელშია, შესაბამისად ეს ზეთიც, უბრალო კულინარიული ან სხვა მიწიერი დანიშნულებებისათვის არ უნდა იქნეს გამოყენებული, აქ მაკურთხეველი სულიწმიდაა და შესაბამისად სულიწმიდის მადლის მიღებას რწმენა სჭირდება, იმედია დამეთანხემბით, რომ თუკი ვინმემ რწმენით იცხო მადლს მიიღებს, თუკი ვინმემ ურწმუნოდ შუბლს დაისვრის! ანუ სადაცაა მადლი და სულიწმიდა, იქ მის მიღებას რწმენა და თავისუფალი ნება სჭირდება, მხოლოდ ცხებით განკურნება, შინაგანი სწორი განწყობილების გარეშე, არის მაგია და არა ქრისტიანობა... მაშ ასე, ეს ზეთიც არის მადლმოსილი ზეთი, და როგორც ყველაფერ მადლმოსილს შესაბამისი კდემა სჭირდება, სწორედ ამ კდემაზე ვწერ, მე რომ არ შეიძლება ის ცხოველს მივაკაროთ, რადგან თუკი ვინმე იტყვის, რომ ეს არაა მადლიანი ზეთიო ( ღმერთმა აპატიოს! ) მაშინ კითხვა, კი მაგრამ მაშინ რატომ აცხეს? აკი სულაც არაა ზეთი თუთიყუშის წამალი?!

დასკვნა ერთია ნებისმიერი საეკლესიო სიწმიდე მხოლოდ მორწმუნე ადამიანისათვისაა განკუთვნილი და ეს სრულებითაც არ ამცირებს ცხოველ-ფრინველებისადმი სიყვარულს, უბრალოდ ყველაფერს თავისი ადგილი და წესი აქვს , რომელიც სამწუხაროდ ან არ ვიცით, ან გვავიწყდება!

იხარეთ,

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Mar 22 2007, 06:12 PM

ცხოველს სული არა აქვს!!!

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Mar 22 2007, 06:36 PM

KAIROS
საინტერესო მიმართულებით წავიდა მსჯელობა. დიდი მადლობა, რომ გამოჩნდი

ანუ იმაზე შევთანხმდით, რომ ლოცვა შეიძლება, მაგრამ დაუშვებელია სიწმიდის გამოყენება

ახლა უნებურად მიჩნდება კითხვა: შეიძლება თუ არა ნაკურთხი წყლის სხურება?? მგონი რომ, უნდა შეიძლებოდეს

ან იქნებ არა? ანუ ამ მიმართულებით განვაგრძოთ საუბარი.....

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 22 2007, 06:58 PM

შეიძლება დაგტოვოთ კანონისტ...

უბრალოდ, დავიღალე, ყველა მე მიტევს, მართლა მტერი და მწიგნობარი ვგონივარ თურმე აქ ხალხს...
ახლა ვერაფერს დავწერ...
ცოტა დამშვიდები და მერე მოვიფიქრებ რა სჯობია...

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Mar 22 2007, 08:38 PM

ცხოველებისთვის ლოცვა პირველად გავიგე მცენარეულობა კიდე რა შუაშია არასერიოზული თემაა ჯობია სხვა რამეზე ვისაუბროთ.ყველა საკითხზე "ღვთისმეტყველური მსჯელობები" არ შეიძლება.იმის შესახებ რომ წმინდა მამებს ცხოველები განუკურნიათ სასწაულად ასეთი ფაქტები ვიცი მაგრამ ეს ჩვენთან მიმართებაში სხვაა რადგანაც მათი ლოცვა იმავე წამს საქმედ იქცევოდა მაგრამ ჩვენ არც წმინდა მამები ვართ და არც სასწაულთ მოქმედები.ზოგადად ერთი ორჯერ შეიძლება ითხოვო უფლისგან მაგრამ მეტი უკვე ზედმეტებში გადასვლა იქნება ჩვენ სხვა რამისთვის გვევალება ლოცვა.
მართლა არასერიოზული თემაა.
ისე მეც გამიგია რომელიღაც პროტესტანტულ მიმდინარეობაში ეკლესიაში ძაღლებს ნათლავენო ვითომ ცხოველთა უფლებების დაცვისთვისო სინამდვილეში ფულის საკეთებლად კათოლიკეები ეგეთ რამეს არ გააკეთებდნენ მეეჭვება

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 22 2007, 09:11 PM

KAIROS

აზრს დაკარგავს აქ ბევრი რამ... და გული დაგვწყდება... ((((((((

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Mar 22 2007, 09:50 PM

გულისხმობ რომ უსულო საგნების რანგში გადიან? თუ ... ადამიანების მსგავსი სული არ აქვთ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 22 2007, 10:01 PM

სამშვინველი აქვთ... მგონი

პოსტის ავტორი: mendes masieli თარიღი: Mar 23 2007, 01:19 PM

ერთი სულიერი ცხოველი დამისახელე.......

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 23 2007, 02:22 PM

გინდა დაგისახელო?

პოსტის ავტორი: alex_b თარიღი: Mar 23 2007, 02:51 PM

ნუ ცუღლუტობ მნათე. ხომ ხედავ ადამიანები სერიოზულად ლაპარაკობენ.
ჩემს აზრსაც გამოვთქვამ.
ბიბლია ამბობს, რომ "ყველაფერს, რასაც ლოცვაში ითხოვთ, გწამდეთ რომ მიიღებთ და გექნებათ."
"და თუ მისი ნების ვითხოვთ რამეს, ვიცით რომ გვაქვს, რაც ვითხოვეთ მისგან."
ჩემი აზრით გააჩნია. ისე დაბეჯითებით ვერაფერს იტყვი.
თუ მოხუცს ერთი მარჩენალი თხა ეყოლება და ეს თხა ავად გაუხდება, არა მგონია ღმერთმა ცოდვად შეურაცხოს, თუ ის იმ თხის ჯანმრთელობისთვის ილოცებს. თუმცა აქაც ზომიერებაა საჭირო, რომ არ ვთხოვოთ მისი ცხონება უფალს
მოკლეთ გააჩნია რა.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 23 2007, 02:54 PM

მე არ გამომივა გაკითხვა, იმიტომ რომ მის მხარეზე ვარ
მოგახსენებთ, რომ ეს ის მამა აკაკია, კვეთებულის ლოცვებს რომ კითხულობს და როგორც ვიცი, მისი ლოცვით მრავალი ადამიანი განკურნებულა. ისიც ვიცი, რომ უწმინდესი შემთხვევით არ აძლევს კვეთებულების კითხვაზე კურთხევას მოძღვრებს. ეს ისე, ცნობისთვის, რომ იცოდეთ ვის განიკითხავთ.
ახლა საქმეზე გადავიდეთ:
მე დავსვი კითხვა:
და მივიღე პასუხი:

ძალიან კარგი. ლეკვუნიების სიყვარულისათვის - კი ბატონო, მეც ამას ვამბობ ამდენი ხანია. თვითონ მისი გაძლიერებისათვის - ესეც მისაღებია. ჩემი და ბევრი ქრისტიანის რწმენაში გაძლიერებისათვის - აქედან გამოდის, რომ წმინდანები კიდევ იმიტომ კურნავდნენ ცხოველებს, რომ მერე ამის შესახებ დაიწერებოდა და ვინც წაიკითხავდა, რწმენაში გაძლიერდებოდა. მივიღოთ ეს ყველაფერი ჭეშმარიტებად და გავავლოთ პარალელი მამა აკაკისთან. ზუსტად ანალოგიური ლოგიკით - მამა აკაკიმ გაკურნა ავადმყოფი ფრინველი მისი სიყვარულისათვის, საკუთარი გაძლიერებისათვის და იმ ქრისტიანების რწმენაში გაძლიერებისათვის, რომლებიც ამ ამბავს წაიკითხავდნენ გაზეთში.
მგონი ამდენი მიეთ-მოეთის შემდეგ იმაზე შევთანხმდით, რომ ავადმყოფი ცხოველისთვის ლოცვა შეიძლება. თუმცა არ შემიძლია არ დავეთანხმო სოლომონს, რომ ეს უნდა იყოს მოკრძალებული, ერთჯერადი ქმედება და არა დაჟინებული და გამუდმებული ხვეწნა-ვედრება და მით უმეტეს მოსახსენებელში ჩაწერა ან რამე ამგვარი ცხოველები და ფრინველები უნდა გვიყვარდეს როგორც ღვთის ქმნილებები და არა როგორც მოყვასი ან, მით უმეტეს, ღმერთი.
ახლა შემდეგი ქმედება განვიხილოთ. როგორც წმინდანთა ცხოვრებაში ვკითხულობთ, გარდა ლოცვისა, წმინდანები ხელის დადებით კურნავდნენ. კაიროსს ვთხოვ, როგორც ზეთზე, ისე ამაზეც დაგვიწეროს ორიოდ სიტყვა დოკუმენტირებულად. რა ქმედებაა ხელის დადება, ვისზე სრულდება, რა ძალა აქვს და რატომ იკურნებიან ხელის დადებით?

ძალიან ვეცდები უბრალოდ ეგ ტონი ზედმეტად თვალშისაცემია და ცუდად ჩანს. ეს ჩემი მეგობრული რჩევა იყო, თუმცა თუ არ მიიღებ, ჩვენ ვეცდებით ყურადღება არ მივაქციოთ ისე ეს წაიკითხე, გამოგადგება: http://church.ge/index.php?showtopic=89#
და ბოლოს ერთ საკითხს მინდა შევეხო, რომელსაც ყველა რატომღაც იგნორირებას უკეთებს. რატომ არ განიხილავთ შედეგს? ის ცხოველებიც (წმინდანთა ცხოვრებიდან) იკურნებოდნენ და მამა აკაკის თუთიყუშიც ზეთის წასმის შედეგად განიკურნა. ამით ღმერთმა ყველაზე კარგად აჩვენა თავისი დამოკიდებულება ამ საკითხისადმი და კარგი იქნება, თუ მოძღვრის განკითხვის მერე ღმერთის განკითხვაზე არ გადავალთ.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 23 2007, 02:55 PM

გეთანხმები, მაგრამ ცუფგრუმელას კარგად ყოფნისთვის, მრავალმეტყველება რაცხა... ღმერთი იტყვის, ამას მეტი საქმე არ აქვსო?

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 23 2007, 02:58 PM

რატომღაც ღმერთმა ასე არ თქვა არც ერთ შემთხვევაში და პირიქით: შეისმინა ლოცვა

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Mar 23 2007, 03:00 PM

მარიამი

მინდა გკითხო
როდესაც პროტესტანტულ ეკლესიებში ადამიანები ლოცვით იკურნებიან ვინ კურნავს მათ?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 23 2007, 03:01 PM

კარგი, მაკარი დიდი რომ გახდები შენც ილოცე გამოაცალკევებთ ხოლმე, ცალკეულ შემთხვევებს და წარმოადგენთ დოგმატად აშკარად არ ვილოცებ, ვიღაც ლეკვუნაზე....

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Mar 23 2007, 03:08 PM

ჯობია ერთ რამეზე შევთანხმდეთ რომ უფლისგან ვითხოვოთ რაიმე ცხოველის განკურვნა ერთხელ ორჯერ.ეს საკმარისია მაგ უფალო გამოაჯანმთელე ან განკურნე ეს ცხოველი მორჩა.
დანარჩენი ზედმეტი იქნება.და ამ უაზრო თემაზე საუბარს შევესვათ.ღვთისმეტყველური საუბრები თუ გინდათ სხვა თემებზე ისაუბრეთ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 23 2007, 03:11 PM

მოდი შენ ნუ გადაწყვეტ ჩემო სოლომონ, თემათა აზრიან-უაზრობას, მნიშვნელოვანი საკითხია და ის, რომ შენ ასე არ ფიქრობ, არ ნიშნავს რომ ჩვენც შენებრ უნდა განვსაჯოთ დაინტერესება არსებობდა, ამიტომ სულელურ კომენტარებს თუ ნორმალურ და ადეკვატურ მსჯელობას არჩევ, დაგვავალებ

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 23 2007, 03:23 PM

მნათესგან განსხვავებით, გეთანხმები

პოსტის ავტორი: alex_b თარიღი: Mar 23 2007, 03:24 PM

მოკლეთ თუ ვინმეს ეს თემა არ აინტერესებს და სხვა რამეზე უნდა ლაპარაკი, ვინ ექაჩება აქ?
მოდი თქვით თქვენი აზრი,
ცხოველებისათვის ლოცვა ცოდვაა თუ შეცდომა?
ღმერთი დაგვსჯის ამის გამო, თუ უბრალოდ არ მოგვისმენს?

მე კი ჩემს აზრს გეტყვით, რომ ღმერთს ხშირად უფრო მეტად ესმის ადამიანების, ვიდრე ჩვენ გვესმის ერთმანეთის. მე მგონია, რომ ზოგიერთ შემთხვევაში ღმერთმა შეიძლება მოუსმინოს ადამიანს ასეთი სახის ლოცვა.
ისე ლეკვუნიაზეც ვიტყოდი. მგონია, რომ ღმერთს ესმის პატალა ბაიას გულუბრყვილო რწმენით ლოცვა, რომელიც თავის ლეკვზე ევედრება, ღმერთო არ მომიკვდესო.

მნათე, შენ კიდეც ცოტა მოზომილად.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 23 2007, 03:25 PM

ანუ გინდა თქვა, რომ მაკარის თავის თავზე დიდი წარმოდგენა ჰქონდა?
ეგ შენ ცდილობ, დოგმატურად განიხილო, თორემ ჩვენ ღვთის ქმნილებების სიყვარულზე ვსაუბრობთ მხოლოდ და მხოლოდ

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Mar 23 2007, 03:46 PM

მეზარება ამდენის წაკითხვა.
ვინც წაიკითხეთ ქმენით სიკეთე და მოკლედ ჩამომიყალიბეთ რაზე მიდის კამათი.
ა?

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Mar 23 2007, 03:49 PM

ეს იმიტომ დავწერე რომ ზოგი ასეთი თემების გამო დაგვცინის ხოლმე რაზე საუბრობენო.ისე კი ვიტყვი უფალმა ყოველივე წინასწარ უწყის თუ რის თხოვნას ვაპირებთ და ასევე ისიც თუ რაარის ჩვენთვის კარგი.სანამ ჩვენი თხოვნა გაფიქრებად,აზრად და ლოცვად გადაიქცევა უფალმა უკვე იცის ეს.
ბოლოს კი ვიტყვი რომ ასეთი ლოცვა შეიძლება,გადამეტებული ცოდვაცაა და შეცდომაცაა ხოლო რა სასჯელს მოვიწევთ ამით ჩვენს თავზე ეგ არ ვიცი.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Mar 23 2007, 03:53 PM

მარიამი

მარიამ გაიხარე!!!

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 23 2007, 03:57 PM

კამათი მიდის იმაზე, რომ ამას წინათ გაზეთში დაიბეჭდა სტატია მამა აკაკიზე, რომელსაც სახლში ჰყოლია მოპალარაკე თუთიყუში. ამ თუთიყუშმა თურმე ზეპირად იცის სხვადასხვა ლოცვები (რაც ხშირად ესმის, იმახსოვრებს)
კამათი კი მიდის ამ შემთხვევაზე: ერთხელ მამა აკაკის ეს თუთიყუში ავად გაუხდა და წმ. მატრონას კანდელის ზეთი წაუსვა, რის შედეგადაც ის განიკურნა. ამ ამბავზე აჟიოტაჟი ატეხა ბასილ კობახიძის "სასტავმა" და ახლა ჩვენ "ვჩხუბობთ" იმაზე, ჩავქოლოთ მამა აკაკი თუ იცოცხლოს? (ეს ხუმრობით)

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Mar 23 2007, 04:06 PM

მათ ასეთი რამ ახასიათებთ რაიმე ცოტა უცნაურად თუ მოეჩვენათ ხელზე დაიხვევენ და ბუზს სპილოდ გადააქცევენ ხოლმე.და მაგათზე ვიგებ ხოლმე რომ ჩვენს ეკლესიაში ყველაფერი რიგზეა თორემ რაიმე ისეთი რომ მოხდეს ეგ მაგათ გამოეპარებათ იმ წუთსი ერთამბავს ატეხავენ და ყველაფერს გამადიდებელი შუშიტ აკვირდებიან ეხლა რა შარი მოვდოთო

პოსტის ავტორი: mendes masieli თარიღი: Mar 23 2007, 04:17 PM

მაინტერესებს,ტტუნდაც იმ ერთი ქრისტიანის სახელიდა გვარი,რომელიც ა ფაქტით გაძლიერდა რწმენაში......

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Mar 23 2007, 04:23 PM

მადლობ მარიამ. გაიხარე.
ისე ცოტა მეც მეხამუშა, მართალია, მაგრამ ფაქტი სახეზეა, ფრინველი განიკურნა და ჩემი თვალით ვნახე ტელევიზორში, თუ რა გულმოდგინებით იმეორებს უფლის სადიდებელს.
ადამის და ევას პირველცოდვის გამო მთელი სამყარო დაზიანდა, მათ შორის ცხოველთა სამყაროც, და განიწირა
მძიმე არსებობისათვის.
ჩვენი ცოდვები დღესაც აზიანებენ ეკოლოგიას, მცენარეებს და ცხოველებს.
და მე პირველ რიგში ვგულისხმობ ჩვენი ცოდვების მიერ გამოწვეულ რღვევას მშვინვიერ და მატერიალურ სამყაროში.
მადლი ხომ სულის საცხოვნებლად გვეძლევა უფლისგან წმინდა საიდუმლოებების მიღებით.
კანდელში ჩასხმული ზეთი არ წარმოადგენს ეკლესიის წმინდა საიდუმლოს.
ის სამშვინველის საკურნებლად იძენს ამ თვისებებს და სასაცილოა ვინმემ ნებისმიერი წმინდანის კანდელში ჩასხმულ ზეთს, სულის საცხონებელი მნიშვნელობა მივანიჭოს.
მას აქვს ადამიანის სხეულზე და სამშვინველზე მოქმედი საკურნებელი ძალა.
ხოლო ცხოველები, რომელთაც სამოთხეში არაფერი არ შეუცოდავთ მაგრამ ჩვენთან ერთად იტანჯებიან, ალბათ იმსახურებენ მოწყალებას ჩვენი მხრიდან.

პოსტის ავტორი: mendes masieli თარიღი: Mar 23 2007, 04:30 PM

მერე შეიწყალე და აცხოვნე ბატონო!!

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Mar 23 2007, 04:35 PM

მარტო მე არ უნდა შევიწყალო, არამედ შენც ნუ გაისასტიკებ გულს, თორე ეგ აუცილებლად მოგეკითხება,
ხოლო ზემოთ მოტანილი შემთხვევის საყოველთაო წესად აღიარების მომხრე არა ვარ, ეს რომ ესე ყოფილიყო
საჭირო, ამას აქამდე გააკეთებდა ჩვენზე წმინდა ხალხი.

პოსტის ავტორი: alex_b თარიღი: Mar 23 2007, 05:19 PM

მე არ ვარ მართლმადიდებელი, მაგრამ ერთ პიროვნება გავიცანი მაგ სასტავიდან. ისეთი რამეები თქვა, გული შემიწუხდა. ამას როგორ ამბობს-მეთქი. ისე კი ნუ შეგეშინდებათ მაგათი, პირიქით კარგიცაა როცა ასეთი ადამიანები არიან შენს მახლობლად, გეხმარებიან სიფხიზლეში.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 23 2007, 05:27 PM

ლეონტი
გეთანხმები ეს არ არის ისეთი საკითხი, რომ მისგან დოგმატი "გამოწურო", ან აუცილებელ წესად აქციო. თუმცა ღმერთი თვითონ აჩვენებს, რომ ასეთ წვრილმანებშიც კი გვეხმარება და არ გვკიცხავს ცხოველებზე და ფრინველებზე ზრუნვისთვის, მათი სიყვარულისთვის.

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Mar 23 2007, 05:34 PM

ვერ გავიგე ლეონტ ეს, თუ კანდელში ჩასხმული ზეთი არ წარმოადგენს "ეკლესიის წმინდა საიდუმლოს," საიდან იღებს მაკურნებელ თვისებებს კანდელის ზეთი რომლითაც მამა აკაკიმ განკურნა ფრინველი? კანდელიდან? კანდელია სასწაულმოქმედი? თუ კანდელში მაკურნებელი მადლია?

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 23 2007, 05:40 PM

ზებედე
ჩემო კარგო, საიდან იღებს ლოცვა მაკურნებელ თვისებას? მაგ კუთხით თუ განვიხილავთ, ლოცვასაც შეიძლება უწოდო ეკლესიის საიდუმლო და ხელის დადებასაც. თუ ლოცვით კურნება ჩვეულებრივი, არასასწაულებრივი, არამადლისმიერი მოვლენაა?

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Mar 23 2007, 05:43 PM

ზებედე

იცი რა გუჯა? თუ მადლზეა საუბარი, მადლი ზუსტად ხელისდადებით გადმოდის, ანუ აქამდე დაწერილი პოსტები მინდა გაგახსენო, ხელის დადებით, რომ კურნავდნენ წმინდანები მათთან მისულ ავადმყოფ ცხოველებს. რა ვიცი თუ რაიმე შემეშალა არ ჩამქოლოთ

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Mar 23 2007, 06:07 PM

რა ვერ გაიგე?
რა არის ეკლესიის 7 საიდუმლო ?
მოდი ეს საუბარი სხვა დროს გავაგრძელოთ.

პოსტის ავტორი: lado s თარიღი: Mar 23 2007, 09:32 PM

კითხვა (#760): ჩემი საქონელი ავადაა, უგუნურება ხომ არ იქნება, რომ შევალოცინო ვინმეს?
წმ. ბარსანუფი დიდის პასუხი: შელოცვა ღმერთმა აკრძალა და არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება მისი გამოყენება; რამეთუ ღმერთის ბრძანების დარღვევა სულის დაღუპვაა; უმჯობესია შენს საქონელს სხვაგვარად უმკურნალო: ჰკითხე რჩევა ექიმებს, ეს ცოდვა არაა, ანდა ასხურე მას ნაკურთხი წყალი.

წმ. ბარსანუფი დიდი იყო წმ. აბა დოროთეს მოძღვარი, ცხოვრობდა პალესტინაში მეექვსე საუკუნეში, ორმოცდაათ წელზე მეტი გაატარა დაყუდებაში და მოწაფეებთან მხოლოდ მიმოწერით ჰქონდა ურთიერთობა, იყო დიდი საკვირველთმოქმედი. შემორჩენილია 850 კითხვა-პასუხი, რომლებშიც წმ. ბარსნუფი და მისი მოწაფე წმ. იოანე წინასწარმეტყველი პასუხობენ მონაზვნების და ერისკაცების კითხვებს, ითვლება სულიერი ცხოვრების ერთერთ მნიშვნელოვან სახელმძღვანელოდ.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 23 2007, 10:32 PM

ძალიან მომეწონა წმ. ბარსანუფის პასუხი (რატომღაც რომ არ მომწონდებოდა ). შელოცვა საერთოდ უარყოფილია ეკლესიის მიერ. სამწუხაროდ, როგორც ვიცი, გავრცელებული იყო საქართველოში, განსაკუთრებით სამეგრელოში. სხვაა ლოცვა და მას წმინდანები ცხოველებთან დაკავშირებით რომ იყენებდნენ, უკვე მრავალგზის დაიწერა ზემოთ.
მიაქციეთ ყურადღება, წმ. ბარსანუფმა დასაშვებად მიიჩნია ცხოველისთვის ნაკურთხი წყლის სხურება.

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Mar 23 2007, 11:04 PM

იცით რა მიკვირს? ეკლესია ნაკურთხი წყლის სხურებას, "კანდელის" ზეთის წასმას, და ზიარებას კრძალავს კათოლიკებზე, მწვალებლებზე...ავადმყოფი ძროხა უფრო უყვარს ღმერთს თუ ავადმყოფი კათოლიკე ადამიანი? ავადმყოფიც რომ არ იყოს კათოლიკე ვიცი რომ ეკლესიის მამების უმეტესობა მას ასეთ სიწმინდეებს არ მიაკარებს, ამიტომ არამგონია წმ. ბარსანუფის ეს სწავლება ეკლესიის მიერ აღიარებული იყოს, კათაკმევლებს ზიარების დროს ეკრძალებათ დასწრება წირვაზე, და ავადმყოფი ძროხა ნაკურთხ წყალს, და ფრინველი კანდელის ზეთს? კათაკმევლის სულიც, ისევე როგორც ყველასი ხომ საჭიროებს განკურნებას? შEიძლება ვცდები და არ ჩამქოლოთ

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Mar 23 2007, 11:25 PM

მე როგორც ვიცი სპეციალური კურთხევაც არსებობს ეკლესიაში, მაგალითად როგორც სახლს, მანქანას, ხილს ასევე საქონელსაც აკურთხებენ ხოლმე. კურთხევა კი როგორც ვიცით ნაკურთხი წყლის სხურებით სრულდება. თუ ვცდები შემისწორეთ

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 23 2007, 11:37 PM

ისე ძალიან საინტერესო საკითხია. ნაკურთ წყალს ჩვენ ვასხურებთ არა მარტო ცოცხალ არსებებს, არამედ უსულო საგნებსაც (და ზეთსაც ვცხებთ სხვათაშორის). ვთქვათ, სახლის კედლებს, ტანისამოსს, საჭმელს, მიცვალებულის სხეულს... მე პირადად გამიგია, რომ ახალდაბადებულ ბავშვს (მოუნათლავს) მორწმუნე ოჯახებში ნაკურთხ წყალს ასმევენ. ვფიქრობ, ამაში არაფერი დარღვევა არ არის. ამ ყველა შემთხვევას აერთიანებს ის, რომ მათ არა აქვთ საკუთარი ნება. ხოლო ზრდასრულ ადამიანს თავისუფალი ნება გააჩნია და ის თვითონ ირჩევს, რომელი სარწმუნოების მიმდევარი გახდეს. შესაბამისად არამართლმადიდებლისთვის ნაკურთხის წყლის სხურება ან ზეთისცხება შეიძლება მის სულზე ძალადობად ჩაითვალოს. თუ მას სურს ჩვენი ეკლესიის სიწმინდეებთან მიახლება, გახდეს მისი წევრი. თუ არა და, მიიღოს ეს ყველაფერი თავის ეკლესიაში. თუ ის უარს ამბობს მართლმადიდებლობაზე, მაგრამ უნდა ჩვენთან ზეთისცხება, ეს საერთოდ გაუგებარია ჩემთვის. ე.ი. მას რაღაც გარეგნული მხარე ხიბლავს, მისთვის ეს ლამაზი რიტუალია და არა მადლისმიერი ქმედება. ამიტომ ასეთს ჩემი აზრით არ უნდა სცხო ზეთი, და არც წყალი ასხურო.

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Mar 23 2007, 11:57 PM

მარიამი

მარიამ ამ საკითხთან დაკავშირებით ცოტა დავიბენი, რადგან როგორც ვიცი მოუნათლავებისათვის სიწმიდის მიღება არ შეიძლება.

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Mar 24 2007, 12:05 AM

ჰო და ზეთის ცხება უსულო საგნებზე მგონი არც ისე ძველი ტრადიციაა, მე მგონი ამ წესს ყველა ეკლესია არ აღასრულებს (ზეთის ცხებას), ეგ მიკვირს ზეთის ცხების დროს იღებს თუ არა "საღმრთო მადლს" უსულო საგანი? მით უმეტეს როცა მათ არა აქვთ საკუთარი ნება...მე მგონია რომ მხოლოდ ლოცვა საკმარისია უფალმა დაგვიფაროს ავარიისგან... ვაკურთხებინოთ სახლი,სახლში ბოროტი სულებისგან თავდაცვისთვის და ოჯახის კეთილდღეობისთვის, მაგრამ ზეთის ცხება კედლებზე...მე მგონი ნაკურთხი წყალი საკმარისია ამისთვის. იცი რისი თქმა მინდა? ვიცი ხალხი აკურთხებენ მანქანებს, სახლებს...და ჰგონიათ რომ არც ავარია მოუვათ და არც სახლში მოხდება განსაცდელი, არც ლოცვებს ამბობენ და მხოლოდ "კურთხევის" იმედზე არიან. მე მგონი უპირატესი ლოცვა იქნება უსულო საგნების ზეთისცხება-კურთხევაზე მეტად, რომელი სჯობია, ადამიანი დაარიგო ყოველდღე ილოცოს მშვიდობისთვის, ცხონებისთვის და განსაცდელთა თავდასაცავათ, თუ "კურთხევის" იმედზე იყოს?

ისე, ეხლა გამახსენდა შეიძლება თუ არა ჩემი ინსტრუმენტი - ვიოლინო ვაკურთხებინო? (ვხუმრობ)

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 24 2007, 12:30 AM

რა ვიცი, მაგაზე მეც ვერ დავდებ თავს თუმცა გამიგია, რომ ასე აკეთებენ.


გუჯა, კედლებზე ზეთის ცხება სახლის კურთხევის წესში შედის. ნებისმიერი მოძღვარი აღასრულებს ამას სახლის კურთხევის დროს. ეტყობა არ მიგიქცევია ყურადღება. ასევე მანქანის კურთხევის დროსაც, ჩემს ძვირფას მანქანას კურთხევისას ზეთი აცხეს (როგორც მახსოვს), თუმცა მას მერე ორჯერ დავამტვრიე და სულაც არ ვფიქრობ, რომ სახლის, მანქანის ან ნებისმიერი ნივთის კურთხევა ყველაფერია და მე აღარაფერი აღარ უნდა გავაკეთო ეს სხვა საკითხია. და ძალიან სამწუხარო რეალობაა, რომ ზოგი მხოლოდ ზედაპირულად აღასრულებს ამ წესებს და ჰგონია, რომ მოვალეობა მოიხადა და მეტი არაფერი აღარ მოეთხოვება.

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Mar 24 2007, 11:01 AM

მარიამი
მარიამ პასუხი ვერ ვიპოვე და იქნებ მითხრა თუ უპასუხე და სად.
ან აქ კიდევ გავიმეორებ ამ შეკითხვას:
პროტესტანტულ ეკლესიაში ლოცვისას ადამიანები იკურნებიან.
ვინ კურნავს მათ შენი აზრით?

პოსტის ავტორი: salome_tur თარიღი: Mar 24 2007, 01:04 PM

ერთხელ, ბარბარეს ეკლესიაში, სანამ წირვა დაიწყებოდა ძაღლი შემოვარდა, რა თქმა უნდა, სტიქაროსნება ის უკანვე გააძევეს, მამაომ იმ ადგილას, სადაც ძაღლმა გაიარა, სპეციალური ლოცვა წაიკითხა და ნაკურთხი წყალი ასხურა...

პოსტის ავტორი: mariami-k თარიღი: Mar 24 2007, 01:32 PM

salome_tur

ეგ თემასთან არანაირ კავშირშია. წესია ასეთი რომ ტაძარში თუ ძაღლი შევა მისი გაძევების შემდეგ ტაძარში აუცილებლად უნდა ისხუროს ნაკურთხი წყალი.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 24 2007, 04:23 PM

სწორიც უქნია

მოდერ, ვფიქრობ თემა დასახურია, ზოგადად საქციელი არაა მისაღები და საზოგადო წესად საქცევი, გამონაკლისი ღმერთს მიუღია და განკურნება მიუნიჭებია და ჩვენ მივიღოთ გამონაკლისად!

იხარეთ!

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 24 2007, 07:50 PM

KAIROS
ძალიან მიხარია, რომ ძირითადში შევთანხმდით

გლახუნია, მაგ საკითხზე შეგიძლია ცალკე თემა გახსნა და იქ ვისაუბროთ

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Mar 25 2007, 04:27 PM

ხალხნო, ძაღლმა მიკბინა ამ დილით, მეშინია ცოფი არ დამემართოს, მომიხსენეთ

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Mar 25 2007, 06:32 PM

უი მართლა ამბობ?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 25 2007, 10:08 PM

აჰააჰა, იმდენი ვლანძღეთ საწყლები, იძია შური ხო? , მე შევურიგდი მაგათ და მარიამს , ნუ გეშინია გუჯიკო, შენ რომელი ძაღლი და მამაძაღლი დაგცემს? პატარა გიჩხუტავენ ნემსებს, ცოტა სინანულსაც აგიმაღლებს ამ მარხვაში და სულ ეგაა!
იხარე!
და დაკეტეთ ეს თემა, თორემ იტყვის მერე ვიღაც რაიმე უცნაურს და ატყდება ისევ ერთი ამბავი და ერიდონ მერე ძაღლ-კატებს!
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 25 2007, 10:11 PM

ვაიმე საწყალი ძაღლი ვილოცოთ მისთვის, შვილები ეყოლება და არ მოიწამლოს

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Mar 25 2007, 10:23 PM

თემის პატრონი რას იტყვის?
დავკეტოთ?
მე მგონი ამოიწურა სასაუბრო და ჩეთზე გადავედით.
მნათე
ჰა, მნათევ, მაკურთხე დავხურო თემა. შენს დაუკითხავად მაგას რაფერ ვიზამ?!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Mar 25 2007, 10:32 PM

კურთხევა შემდეგნაირია; ეს თემა იხურება და ფორუმ.გე-ზე ფოტოების განყოფილება იხსნება

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Mar 25 2007, 10:54 PM

მნათე

ტოლკა ჩერეზ მოი ტრუპ!
ჯობია ასე: ეს თემა იხურება და იქ არ იხსნება არანაირი ფოტო თემა
წაი ახლა და მიჩივლე სადაც გინდა