თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: qarcivadze თარიღი: Sep 1 2007, 01:25 PM

M.M.
მართალი ხარ
დღეს ხშირად მესმის, რომ ეს არის ვითომ რაღაც მოძველებული,ცუდი გადმონაშთი, "რად უნდა სუფრას თამადა", რაღა დროს... და ასე შემდეგ. მოკლედ ცდილობენ რომ ეს ტრადიციაც ჩაკლან, და რაღაც ახლებურ, არაქართულს დაუდონ სათავე, რაც რიგ შემთხვევებში ხდება კიდეც.
მოკლედ რომ ვთქვა, მაგრად უნდა დადგეს ქართველები და "კბილებით" უნდა დაიცვას თავისი ტრადიციები, თორემ ცოტა ხანში გავხდებით რაღაც უაზრო მასა,რომელსაც ვერაფრით გამოარჩევ....

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Sep 3 2007, 11:53 AM

ჰოდა ამ თემის გახსნა სცადა აქ ერთმა ფორუმელმა და ...
მე არაფერი მაქ წინააღმდეგო ისე.
...
პირველ სმაზე ახსენებდნენ,
საქართველოს და უფალსა.
დღეგრძელობით თაყვანს სცემდნენ
მეფესა და დედოფალსა. (აქ კანონისტი მოვა და იტყვის პრეზიდენს გაუმარჯოსო )
ბოლოს გმირებს იგონებდნენ,
მამულისთვის ომებში მკვდარს
და მღვდელმთავრის კურთხევითა
სვამდნენ იმათ შესანდობარს.

ვოტ.

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Sep 3 2007, 12:06 PM

რავიცი რა ვიცი...
დრეს ქართულ სუფრაზე კაცები ერთმანეთს იმასი ეჯიბრებიან ვინ "კალოშით " დალევს ვინ "ლამფის " შუშით...
ქალები კი კარგად აკვირდებიან სხვა ქალებს რა აცვიათ და რა სამკაულები უკეტიათ...

ანუ ქართული სუფრა სხვადასხვანაირი არსებიბს? თუ?...

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Sep 3 2007, 12:15 PM

მაგას დალევა არ ქვია, მაგას ჩასხმა ქვია
ეგ არაა ქართული სუფრა, ეგ მუტანტია

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Sep 3 2007, 12:19 PM

k@the

ისე ვირტუალური სამყაროსი ადამიანთა მეხსიერებისა, არსებობს კიდევ სადმე ქარტული სუფრა?

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Sep 3 2007, 12:25 PM

კი, მე ვყოფილვარ ნამდვილ ქართულ სუფრაზე და მართლა აკადმიაა, მინდა გითხრათ თუმცა დიდი ხანია აღარ ვყოფილვარ.
ისე დედაჩემი რომ ყვება ხოლმე მის ბავშვობაში რომ მის ოჯახში სუფრები იშლებოდა (ბაბუაჩემის თამადობით) ის ყოფილა რაც ყოფილა.
ისე კია ცოდვა ადამიანი, რომელსაც ნამდვილი ქართული სუფრა არ უნახავს და მარტო კალოშით და ლამპის შუშით "ჩასხმა" აქვს ნანახი

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Sep 3 2007, 12:26 PM

არ ვიცი გლახა, აბა მე სუფრაზე მანდილოსნების სადღეგრძელოს ვიფერებდი ხოლმე ადრე. (ეხლა ვინ სვავს ამ ქვეყანაში სადღეგრძელოს თორე კიდეც შევიფერებდი )
სხვათაშორის, რაც თქვი, სუფრაზე ქალები ერთმანეთის ჩაცმულობის ''შესაფასებლად'' მიდიანო მაგაში გეთანხმები.
ეს სამკაულების ასხმა და ერთხელ ჩაცმული კაბის, მეორე ქეიფზე არჩაცმა და მსგავსი სისულელეები არც მე მომწონს.
'პაკაზუხობაა' და ვითომ 'ავტორიტეტის' მოხვეჭა. ეხლა რასაც ვამბობ და ჩემი ახლობელი გოგოებიც აკეთებენ. არავის საწყენად არ ვამბობ.
(ცხადია ყველა მანდილოსანს არ ეხება, არც მე ვაკეთებ მაგას)

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Sep 3 2007, 12:28 PM

სხვისი არ ვიცი და მე პირადად არასდროს არ მახსოვს, ვის რა ეცვა მე რა მეცვა ისიც კი არ მახსოვს ხოლმე

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Sep 3 2007, 12:29 PM

შენ არც მიგულისხმიხარ
ვერც მე ვიმახსოვრებ ხალხს ჩაცმულობით, დაჟე სახელებითაც კი მიჭირს

პოსტის ავტორი: ქავთარაძე თარიღი: Sep 3 2007, 12:33 PM

გლახა
არსებობს, შენ შეიძლება არ გინახავს მაგრამ არსებობს

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Sep 3 2007, 12:38 PM

ხოდა აბა ეხლა დავწეროთ მონახაზი ქართული სუფრის. მოვახდინოთ მისი სრულყოფა. კარგად ჩამოვაყალიბოთ სადღეგრძელოები, მკაცრად განსაზღვრული თანმიმდევრიობით...
და... იმის თქმა მინდოდა რომა, მომავალ ზაფხულში რო ჩამოვალ პრაქტიკაშიც დავნერგოთ!
აბა როგორია?

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Sep 3 2007, 01:23 PM

რა უსინდისო ცილისწამებაა

პოსტის ავტორი: Lenus თარიღი: Sep 3 2007, 04:42 PM

ისე, ღმერთმა ეგეთი ორიგინალურები დაგვტოვოს ბოლომდე...

პოსტის ავტორი: Didgoreli თარიღი: Sep 3 2007, 05:47 PM

გააჩნია კაცს მასე უარესებსაც შვრებიან , მაგრამ რამდენიმე ფაქტით ხომ ვერ იმსჯელებ მთლიანად ქართულ სუფრის შესახებ? ქართული სუფრა მართლაც აკადემიაა !!! მე პირადად ქართული სუფრიდან მაქვს ნასწავლი უამრავი კარგი რამ !!!

პოსტის ავტორი: nike_22 თარიღი: Sep 3 2007, 06:10 PM

M.M.
"ფოლკლორი" ხალხურ სიბრძნეს ნიშნავსო... ჩვენი ხალხის სიბრძნე ყველაზე მეტად ალბათ სუფრაზე ვლინდებოდა. აქ ისმოდა ქართული გალობა, სიმღერა, სადღეგრძელოები და შაირობა-კაფიაობა; აქ ხდებოდა ქართული ცეკვის და ზოგჯერ საბრძოლო ხელოვნებების დემონსტრირება; აქ ისწავლებოდა სიყვარული, უფროს-უმცროსობა, ვაჟის ქალისადმი (და პირიქით) პატივისცემა... აკადემიაა, აბა რა არის? ცხოვრების აკადემიაა. ახლა თუ გადაგვარდა სუფრა, ჩვენ უნდა ავაღორძინოთ ისევ ის ტრადიციები. აბა, შაუბერეთ!

ვერ დაგეთანხმები ქართული გალობა ეკლესიაში იგალობებოდა რაც შეეხება სიმღერას არის სუფრული სიმღერები რათქმაუნდა რომლებიც სუფრის მსვლელობის დროს იმღერებოდა არის შრომის სიმრერები , საბრძოლო სიმღერები , სატრფიალო სიმღერები მე ვერ დაგეთანხმები იმაში რომ ქართული ტრადიცია სუფრით შემოიფარგლება , რაც შეეხება შუფრას რათქმაუნდა ტრადიციული ქართული სუფრა აკადემიაა როგორც იტყვიან მაგრამ მაშინ საქეიფოდ იშვიათად ეცალათ იმიტომ რომ გამუდმებით მტრის მოგიერებით იყვნენ დაკავებულნი და შესაბამისად სუფრას თავის ფასი ქონდა და ესე არ იყო როოგრც დღეს სუფრამ ღრეობის ხასიათი მიიღო რაც ძალიან საწყენია
თუ ვცდები მაპატიეთ ეს ჩემი სუბიექთური აზრია

პოსტის ავტორი: mogzaura თარიღი: Sep 3 2007, 11:12 PM

ბევრჯერ რომ ვთქვა ვყოფილვარ მეთქი არა,მაგრამ კაი ქართულ სუფრას რა ჯობია სადაც ყველა ერთანეთს უსმენს და ყველაფერი ზომიერად მიდის,სადაც ქართული სიტყვა და ქართული სადღეგძელო ისმება,სადაც ყველაფერი ქართულია და სიტყვა ლექსი ცეკვა ზომიერების ფარგლებში

პოსტის ავტორი: nike_22 თარიღი: Sep 3 2007, 11:25 PM

Berikaci

აქ სხვა აკადემიურობაზეა ლაპარაკე შე ბნელო შენა
რაც შეეხება ტანსაცმლის დამახსოვრებას ეს ალბათ ისეთ სუფრებზე ხდება სადაც საჭმელი არ დევს ტორე სადაც კაი პურმარილია სად მცალია თუ ძმა ხარ ტანსაცმლის და სამკაულის საყურებლად გოგოებს არ ვუყურებ ხოლმე

პოსტის ავტორი: Berikaci თარიღი: Sep 4 2007, 10:50 AM

უკაცრავად, მარა ტანსაცმელზე ვერ მიგიხვდი. ისე, კაი ხანია ერთ სუფრასთან არ მოვხვედრილვართ, ჰა!?

პოსტის ავტორი: nike_22 თარიღი: Sep 4 2007, 01:27 PM

M.M.
მოუცლელობას რაც შეეხება, მაგიტო ვართ მაგრები, რომ ყველანაირი უბედურების დროს ლხინს მაინც არ ვიშლიდით და ახლაც ასეა. მგონი ნიუ იორკში იყო, რამოდენიმე საათით დენი წავიდა და ხალხი ფანჯრებიდან ხტებოდა. ჩვენთან უშუქობისას კი არა, ჭურვების ცვენის დროსაც კი ყოფილა სუფრა გაშლილი მგონი. ეხლა ხშირად რომ ღრეობაში გადადის, ძალიან ცუდია, მაგრამ მგონი ჩვენ ვიცნობთ ხალხს, მართლა რომ იციან მოლხენა (თუმცა, ზოგჯერ მაგრად ურევენ). შრომის, სატრფიალო და სალაშქრო სიმღერებს სუფრაზეც რომ იმღერებდნენ, ეჭვი არ შეგეპაროთ

არა მიშა ვერ დაგეტანხმები შემოსევების დროს იბრძოდნენ და გამარჯვებულები მართავდნენ მერე ნადიმს და დღეს როოგრც შენ აღნიშნე რომ ჭურვები ცვიოდა და მაინც ვქეიფობდითო იმიტომაა დგეს კარგად ჩვენი საქმე

Berikaci

გაგისკდეს მუცელი როგორ სულ ჭამასმაზე უნდა ფიქრობდე შე უნაირო შენა
მოითმინე ცოტაც ბიჭო მგლოვიარე მაინც არ იყო

პოსტის ავტორი: nike_22 თარიღი: Sep 4 2007, 03:27 PM

Berikaci

პოსტებბს გაეცანი კარგად და მიმიხვდები

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 5 2007, 10:37 AM

ვახ! მოკლედ, მინდიაშვილის ყმობითა... ყველაფერში ჩემი ოპონენტი როგორ უნდა იყო? სადაც მართალი ვარ, განა იქაც დაგითმობ. იმაში გეთანხმები, რომ ხანდახან მართლა ზედმეტი მოგვდიოდა და მოგვდის, მაგრამ ჩვენთან ომი თითქმის სულ იყო და მშვიდობისთვის რომ ეცადათ, ამხელა ტრადიციები არ გვექნებოდა. იმას არ ვამბობ, შუა ბრძოლიდან გამორბოდნენ და დუქანში სხდებოდნენ-მეთქი.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Sep 5 2007, 10:48 AM

ქართული ტრადიციული სუფრა ჩვენი ერის კულტურის განუყოფელი ნაწილია....

სამწუხაროდ, მეც გეთანხმებით, რომ დღეს საკმაოდ ბევრი რამ არის მივიწყებული. ყველაფერ ამას გამოსწორება და აღდგენა სჭირდება

მე და ჩემი მეგობრები, ყოველთვის ვცდილობთ, რომ ჩვენი სუფრა ძველქართული იყოს, ლამაზი სადღეგრძელოებით და თუ მგალობლებიც გვახლავან თან, სიმღერა-გალობებით შემკული

წესად გვაქვს ასე, რომ თითო სადღეგრძელოზე ყველამ განსხვავებული და ლამაზი სიტყვა უნდა თქვას, ლექსებით დამშვენებული. ასე ვცდილობთ წინაპრების წეს-ჩვეულებების შენარჩუნებას

k@the

ცხადია...

მე როცა თამადა ვარ, აუცილებლად ვსვამ პრეზიდენტის სადღეგრძელოს. პოლიტიკის გარჩევა სუფრის წესი არ არის, ვინც დაგიდგინა უფალმა მმართველად, ის არის შენი მმართველი და მას ეკუთვნის დალოცვა და პატივისცემა (რომ. 13; 1-4)

პოსტის ავტორი: ::სალომე:: თარიღი: Sep 5 2007, 11:28 AM

ნამდვილ ქართულ სუფრაზე, სადღეგრძელო წმ. სამების დიდებით იწყება და ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის დიდებით მთავრდება .
მე კი ხშირად ვყოფილვარ, ნამდვილ ქართულ სუფრაზე

პოსტის ავტორი: nike_22 თარიღი: Sep 5 2007, 12:12 PM

M.M.

არა მიშა აქ მტყუან მართლის გასარჩევად არა ვართ უბრალოდ ყველა ჩვენს აზრს გამოვთქვავთ რაც შეეხება მოსაზრებას რომ ქართული კულთურა ადათი და წესი მარტო სუფრიდან და სადღეგძელოდან მოდის ჩემის აზრით ძაან მცდარია და მაინც მიმაჩნია რომ როცა ქვეყანას უჭირს მაშინ ტვინი და ხელი უნდა გავანძრიოთ და დავეხმაროთ ჩვენს ქვეყანას და არა გაუთავებელი სადღეგრძელოებით შევეჯიბროთ ერთმანეთს ქვეყნის სიყვარულში ომის დროს ვიბრძოლოთ და გამარჯვებულებმა მოვულხინოთ და მაშინ იქნება ყველაფერი თავის ადგილზე და ლამაზად

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 6 2007, 10:30 AM

ნიკა-ბატონის ყმობითა
ვერ დავტკბი ქეიფობითა.
თუმცა არ მაცლის მოლხენას,
მაინც ვპატიობ ძმობითა.

ეტყობა გადაგავიწყდა
ქართული სუფრის ლაზათი.
მოიცა, გნახავ სუფრაზე,
იქ გავაგრძელოთ კამათი!

დაგატკბო სადღეგრძელოთი,
კახური გასვა ყანწებით...
შენ იმას კი ნუ უყურებ,
როგორ ღრეობენ ბანძები!

იქნება ჩემი ბრალია,
ვანახე ცუდი ქეიფი.
საქმე რაშია: ამ ზაფხულს
ქიზიყში მქონდა დრეიფი.

იქ ცოტა ღვინო ვიშოვე
ძმაკაცთა გასართობელად,
"მან, გლახ, იგინი დახადნა
მტრისაცა საწყალობელად".

ჩვენი ნიკალაც იქ იყო,
ოღონდ ღვინო ვერ დალია.
იმას ქეიფი არ ერქვა,
ის იყო ვაკხანალია.

ჰოდა, ეტყობა იფიქრა
ასეთი ლხინის დედაცო,
თუ ჩვენი სუფრა ეს არის,
აღარ შევხედავ ზედაცო!

იმ სუფრას მერე რაც მოჰყვა,
იმას კი აღარ მოგითხრობთ.
თუ გადაგღალეთ, ჯიგრებო,
ყველასთან ბოდიშს მოვითხოვ.

ამაში გეთანხმები. ყველა ტრადიცია სუფრიდან არ მოდის, მაგრამ იქ ვლინდება და იქ ისწავლება (მარტო იქ არა, რა თქმა უნდა).


ვეშაპოს პოსტში რომაა აღწერილი, ისეთი სუფრა ალბათ მაშინ აღდგება, როცა ქართველთა უმეტესობა ეკლესიურად დაიწყებს ცხოვრებას (მგალობელთა წრეში ეხლაც შეიძლება, მსგავსად მაინც). იქამდე ის უნდა ვეცადოთ, ქართული ჯიგრული სული მაინც შენარჩუნდეს სუფრაზე.
პრეზიდენტზე მართალი ხარ, მაგრამ ვნებათაღელვა რომ არ გამოვიწვიო, არც კარგს ვამბობ ხოლმე და არც ცუდს. ყველა ვერ აცნობიერებს ამ სიტყვებს: (რომ. 13; 1-4)

პოსტის ავტორი: nike_22 თარიღი: Sep 6 2007, 12:13 PM

ეჰ ჩემო მიშა ქართული ტრადიციული სიფრა იმდენი მინახავს რომ ვერ გეტყვი და და ზაზას ოფისში დალევას რომ ქეიფი არ ერქვა ეგეც არ მესწავლება მე იმას კი არ ვამბობ არ ვარგა ქართული თრადიციული სუფრა თქო უბრალოდ ხშირ სახეს რომ იგებს და უადგილოს უკვე ღრეობად იქცევა თორე მე ვერ გამაკვირვებ ქართული სუფრით იმიტომ რომ ეს ჩემთვის ახალი არ იქნება

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 7 2007, 05:30 PM

მეც არ გამიკვირდა? ადრე სხვანაირად ლაპარაკობდი ქართულ სუფრაზე და ახლა მომეჩვენა რომ შეიცვალე. ვიფიქრე, შრატმა ხომ არ აწყინა-მეთქი (რა იცი, რას გვაპარებენ მასონები) . რადგან ისევ ძველ აზრზე ხარ, ერთხელ, თუმცა რატო, ბევრჯერ, პრაქტიკაც მოვსინჯოთ, მარტო თეორია არაა საკმარისი. მიზეზი და საშუალება ნუ გამოგვილიოს ღმერთმა! მსურველები შემოგვიერთდით, შემოდგომა ლხინის თვეა, ბარაქიანიცაა და დიდი მარხვებიც არაა. იქნება დიდი ფორუმ-ფართიც კი შედგეს , ჯერ ხალხი ჩამოვიდეს...

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Sep 7 2007, 07:26 PM

Didgoreli

უხ კიი აპა რავა "საჭმელ-სასმელების" აკადემია...

კანონისტი


ნუ იცის ახლა ამან და რას ერჩით ნეტა?

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Sep 7 2007, 08:40 PM

ანახეთ ამ კაცს ვინმემ ნამდვილი ქართული სუფრა, ცოდვაა

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Sep 7 2007, 09:20 PM

მარიამი

ეხ რამდენი მინახიაააა...
მაგრამ გული ამიტირდა ბევრჯერ...
არ მინდოდა ის მარაზმი ქართულად და თანაც აკადემიად წოდებულიყო...

პოსტის ავტორი: მაეასი თარიღი: Sep 7 2007, 09:32 PM

ოო,ნამდვილ ქართულ,ტრადიციულ სუფრას და ქეიფს რა სჯობს...

ამაყი და ბედნიერი ვარ ასეთ სუფრაზე როცა მოვხვდები......

გლახუნ,ტაოში გავშალოთ ერთი მამა-პაპური სუფრა და თამადობა შენზე იყოს

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Sep 7 2007, 09:36 PM

ზნაჩიტ, არ გინახია

პოსტის ავტორი: nike_22 თარიღი: Sep 7 2007, 09:46 PM

გლახა
ეხ რამდენი მინახიაააა...
მაგრამ გული ამიტირდა ბევრჯერ...
არ მინდოდა ის მარაზმი ქართულად და თანაც აკადემიად წოდებულიყო...

ვწუხვარ მეგობარო მაგრამ შენ არ ყოფილხარ ალბათ ისეთ სუფრაზე როგორზეც ჩვენ გვაქვს საუბარი და ამიტომაც მცდარი შეხედულება გაქვს მაგრამ არაუშავს წინ დიდი ბედნიერება გელის

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Sep 7 2007, 09:54 PM

nike_22

ძალიან შემართებული გამოსვლაა
ხო ალბათ არც თქვენ ყოფილხართ ისეთ სუფრებზე, როგორზეც მე

და "ისეთ" სუფრაში რას გულისხმობ? კრიმანჭულით რომ იწყებენ და კრიმანჭულითვე რომ ამთავრებენ თუ....?

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Sep 7 2007, 10:03 PM

გლახა

სერგი სასმელ საჭმელების აკადემიაცაა ასე უნდა გეთქვა. ცუდია რომ აქ ხალხი ნამდვილ ნადიმზე ვერ მოხვდნენ. დიდი მნისშვნელობა აქვს ვინ იქნებიან ტანამეინახეები, თორემ ცუდ ღრეობებზე მეც მოვხვედრილვარ, მაგრამ ხაზი ცუდს კი არ უნდა გაუსვა არამედ კარგი დაინახო ხოლო ცუდი აღმოფხვრა,.. აქ ხალხი რატომღაც გახარებულია ამ ნაკლით და სიამოვნებით არჩევს საქმეს, თან იმ საქმეს, თვითონაც რომ სიამოვნებით ღებულობდა მონაწილეობას იმ ღრეობაში.


ახლა შემიძლია გადმოვიწერო ის სადღეგრძელოების თანმიმდავრობა, როგორათაც სვამდნენ თურმე ჩვენი წინაპრები ღვინოს
1 უფლისა,ერისა და ეკლესიის სდიდებელი
2მეფისა და მხედრობის
3მართლმადიდებელი ეკლესიისა და ქართველი მღვდელმსახურების.
4 ჩვენი ავტორიტეტების.
5 მშობლების
6 შვილების
7 მეგობრების, სუფრის წევრების.
8გაჭირვებულების.
9 მტრების
10 ამ ქვეყნიდან წასულების.
11სიცოცხლის.
12 ღვთისმშობლის სადიდებელი.

მასალა მოგვაწოდა ძველი არქივების საფუძველზე ისტორიკოსმა მასხარაშვილმა.

პოსტის ავტორი: nike_22 თარიღი: Sep 7 2007, 11:48 PM

გლახა

არა როგორ არ ვყიფილვარ ეგეთზეც ვყოფილვარ კრიმანჭური არაფერშუაშია მე თუ მკითხავ არც ჩვენი წინაპრებიდან მღეროდა ყველა უბრალოდ იმ სუფრაზე მაქვს ლაპარაკი სადაც ლამაზი სიტყვა ითქმედა და გვინის პატივისცემა იციან და გვინით გაჟღენთილები და კიტრის წნილის წვენში ამოვლებულები რომ არ ბრუნდებიან სახლში გახეული მთვრალები

პოსტის ავტორი: nini_1 თარიღი: Sep 8 2007, 02:56 AM

ქართული სუფრა მხოლოდ გართობა და ცეკვა თამაში არ იყო ადრე.
ერთმანეთის მოფერება და უდიდესი სიყვარული უფრო იყო უწინ და არანაირად არ ჰგავდა დღევანდელ ბრტყელ-ბრტყელ სადღეგრძელოებს.

დღეს კი, ეგებ არა მუდმივად, მაგრამ ხშირად ვხვდებით ისეთ სუფრაზე სადაც ვითომ ტკბილი სიტყვით აქებენ ერთმანეთს, მაგრამ ხვალ შეიძლება სამკვდრო- სასიცოცხლო ბრძოლა გააჩაღონ წინადღის თანამეინახეებთან, (ეს ყველას არ ეკუთვნის, მაგრამ მგონი დამეთანხმებით, რომ ესეთებიც ხდება). რაც უკვე სუფრა და ქართველობა აღარაა.

ეხლა ცოტა ხუმრობასაც შევურევ თქვენის ნებართვით. ეს მოხდა ერთ-ერთ სუფრაზე და მერე ანეგდოტად წავიდა, ეგებ ბევრმა თქვენგანმაც კი იცის.

ერთ სუფრაზე სამშობლოს, ანუ საქართველოს სადღეგრძელოა.
სუფრის ერთი წარმომადგენელი ნახევარ საათიანი მოხსენების შემდეგ ამატებს: ,,თქვენ საქართველო პატარა ხომ არ გგონიათ? აბა შეხედეთ მის მთა გორებს. ეს მთიანი მხარე კარგად რომ გაასწორო რუსეთზე ნაკლები არც გამოვაო"
მეორემ ვეღარ მოითმინა და უპასუხა: ,,შე კაი კაცო, რაღა საქართველოს აუთოებ, რუსეთი დაჭმუჭნეო"

პასუხი მომეწონა ძალიან.

მგონი ოფიც გამომივიდა, მაგრამ ცოტა თუ გაგახალისეთ მაინც კარგია.

გაიხარეთ.

პოსტის ავტორი: xornabujeli თარიღი: Sep 8 2007, 03:50 AM

ქართველი მანდილოსნის სადღეგრძელო რატომ არ ფიგურირებს ამ სიაში აბო ხომ არ იცი?გაუმარჯოს ქართულ ტრადიციულ სუფრას მრავალჟამიერ!

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Sep 8 2007, 04:47 AM

მარიამი

ნუ ყველა შენნაირი იღბლიანი ვერ იქნება ახლა


xornabujeli

ახლა ამ სადღეგრძელოს შესახებ არაფერს ვიტყვი, მერე ტაოდან რომ ჩამოვალ -დავწერ მოხსენებას

პოსტის ავტორი: Didgoreli თარიღი: Sep 10 2007, 12:21 AM

გლახა

შენი სიტყვებით იმაში არწმუნებ აქ შემომსვლელებს რომ ჭამა-სმის მეტს არაფერს აკეთებთ სუფრაზე შენ და ის წრე ვისთან ერთადაც გიწევს ქეიფი მე პირადად ასე არ ვარ და არც ჩემი წრე

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 10 2007, 12:35 PM

თუმცა მთავარი ეგ არ არის, სამზარეულოც რომ ერთერთი უძლიერესი გვაქვს მსოფლიოში, ამასაც ბევრი ამბობს.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Sep 10 2007, 12:37 PM

abo

3 მე პრეზიდენტით ჩავანაცვლე
4 ამის ნაცვლად, როგორც წესი, მე ჩვენი დიდი წინაპრების მოსაგონარს ვამბობ, ოღონდ არა მიცვალებულების მოხსენიებს კონტექსტში, არამედ, როგორც სამაგალითო ხალხის


11 მფარველი ანგელოზის სადიდებელი (ასეც გამიგია)

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 10 2007, 12:44 PM

ფეხის მოკიდება აწი ნახეთ! ივერია გაბრწყინდება (ყოველგვარი ხუმრობის გარეშე)! გადაგვარების პერიოდები ადრეც ყოფილა, მაგრამ ჩაუვლიათ და ეს პერიოდიც იმათ მიყვება. მაღალ საზოგადოებასაც ერთ ქვაბში ნუ მოვხარშავთ, თავადაზნაურობას წმიდანებიც ბევრი უშვია და ერის მოღალატეებიც, როგორც ქალები, ისე კაცები.

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Sep 10 2007, 05:47 PM

ყანწს ვერ დადებდი და ე.ი. რამდენს სვამდნენ http://smiles2k.net/lol_smiles/2/index.html

პოსტის ავტორი: nike_22 თარიღი: Sep 10 2007, 07:50 PM

Sotiris

ზოგი სვავდა ზოგიც საერთოდ ვერ სვავდა ყოველშემთხვევაში მაგას დიდი მნიშვნელობა მემგონი არ ენიებოდა სუფრეაზე და თუ ენიჭებოდა მაშინ სწორედ დღევანდელი ღრეობების ანალოგიური ყიფილა მაშინდელი სუფრაც

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Sep 10 2007, 08:10 PM

დიუმას მოგზაურობა წაკითხული გაქვს? საშინელი ამბები აქვს აღწერილი http://smiles2k.net/lol_smiles/2/index.html პრინციპში რაღა მარტო დიუმას, შარდენსაც მე-17 ს.-ში.

პოსტის ავტორი: nike_22 თარიღი: Sep 10 2007, 10:18 PM

Sotiris

შენ დღეს არ მოხდედრილხარ ისეტ სუფრაზე სადაც ნორმალურად სვავენ და ღვინის სმით არ განსაზღვრავენ კაცობას და ადამიანობას ყოფილხარ ეგეთ სუფრაზე?

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 11 2007, 11:27 AM

როცა სუფრაზე შეჯიბრის ატმოსფეროა, მაშინ ძნელია მოზომვა, აზარტში შედიხარ. საბედნიეროდ, კარგა ხანია, რაც ასეთ სუფრაზე არ ვყოფილვარ. მეორე მიზეზიც არის: თუ თანამეინახეებს ერთმანეთთან, ნამდვილი სიყვარული არ აკავშირებთ, ან სუფრის პატივისცემა ამინც არ აქვთ და მარტო საჭმელ-სამელად არიან მოსული, მაშინ ჩაისხამენ და ჩაიყრიან, რახან მუქთაა. თან როცა ხალხს უჭირს, შანსს ვინ გაუშვებს რომ გამოძღეს და გამოტყვრეს? შეიძლება ეს მიზეზები არ გქონდეს, უბრალოდ კაცი იყოს პირუტყვი, ან ერს ქონდეს დაბალი კულტურული დონე.
ხალხო, ერთხელ იქნებ ვანახოთ sotirisს და გლახას ნამდვილი ქართული სუფრა, ამათთვისაც მადლი იქნება და ჩვენც მოვილხენთ.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Sep 11 2007, 11:48 AM

Sotiris

ფიალაც არსებობდა, შენ წარმოიდგინე

და ყანწიც არაა სავალდებულო, მაინცდამაინც 8 ლიტრიანი იყოს

ქართულ სუფრაში ყველაზე კარგად არის შემონახული მოხსენიების ლიტურგიკული თანმიმდევრობა, შესაბამისადაც, თანამედროვე ბევრი მართლმადიდებელი სტუმარიც ტყუილად არ უწოდებს მას "საერო წირვას" თავისი ღრმა სულიერებისა და მნიშვნელობის გამო

საერთოდ, როდესაც რაღაც არ მოგვწონს, ჯერ ის უნდა გავარკვიოთ, არსია მისი ცუდი თუ შემსრულებელი. მგონი პირველი საუკუნის ქრისტიანები სიყვარულის საღამოებსაც კარგად აწყობდნენ, ღვინოსაც სვამდნენ და არც თვრებოდნენ....

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 11 2007, 11:53 AM

მარტო სუფრაზე კი არა, საერთოდაც ბევრი ხდებოდა საშინელებები, განსაკუთრებით როცა დიდხანს ვყავდით დაპყრობილი და დამპყრობლის ზეგავლენა ძლიერი იყო. მაგრამ ვერავინ იტყვის, რომ მრავალცოლიანობა, ჰომოსექსუალიზმი და მსგავსი საძაგლობები ჩვენი ერისათვის დამახასიათებელი ნიშნებია. ეს იყო გადახრის პერიოდები. კარგი მაგალითებიც ბევრია ისტორიაში და რაღა საშინელებები გავიხსენოთ?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 11 2007, 11:54 AM

რა ვიცით ამ "საღამოებზე"? ვისი ცნობებით ხელმძღვანელობ?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Sep 11 2007, 12:01 PM

მნათე
პირველ ქრისტიანთა მემატიანეებს (ტერტულიანესა და სხვებს) როგორც ვიცი მოთხრობილი აქვთ ამის თაობაზე. მას სხვანაირად "აღაპები" ეწოდებოდა (ბერძნული სიტყვიდან - "აღაპი" - სიყვარული). შემდგომში ამ სიტყვის მნიშვნელობა დავიწროვდა და ბოლო დრომდე მიცვალებულთა მოსახსენებელი სუფრის აღმნიშვნელად გამოიყენებოდა. პირვანდელი მნიშვნელობით დღეს "ტრაპეზობას" ვიყენებთ....

აღაპების თაობაზე საუბროს საეკლესიო კანონებიც, როდესაც ხაზს უსვამს მის საერო ხასიათს და კრძალავს მის ეკლესიაში გამართვას, თუმცა საყურადღებოა, რომ ზოგად აკრძალვაზე საუბარი არ არის, რაც მის ერთი მხრივ დასაშვებობაზე, ხოლო მეორე მხრივ, იმ პერიოდში გავრცელებულობაზე მიუთითებს

საინტერესოა კიდევ ერთი მომენტი. ლიტურგიკული დღის ციკლის ერთ-ერთ ნაწილს ჩვენ "სერობის ჟამნს" ვუწოდებთ, ბერძნულად მას δείπνος ჰქვია. ეს ჟამნი სერობის დროს იკითხებოდა.....

პოსტის ავტორი: nike_22 თარიღი: Sep 11 2007, 12:11 PM

M.M.
მრავალცოლიანობა, ჰომოსექსუალიზმი და მსგავსი საძაგლობები ჩვენი ერისათვის დამახასიათებელი ნიშნებია. ეს იყო გადახრის პერიოდები. კარგი მაგალითებიც ბევრია ისტორიაში და რაღა საშინელებები გავიხსენოთ?

როდესაც კარგს ამბობ ცუდის უნდა გახსოვდეს რაც შეეხება ჰომოსექსუალიზმს და გადახრებს ეს არცერთი ერისთვის არ არის და არ იყო დამახასიათებელი შეიძლება ითქვას რომ რიგ ქვეყნებში პროცენთულად მეტნი იყვნენ ეს უბრალოდ დაავადებაა და ავადმყოფობა მეტი არაფერი თუმცა რაგათქმაუნდა მიუგებელი
მგონი თემიდან ვუხვევთ და ისევ ქართულ სუფრას დავუბრუნდეთ ჯობია

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 11 2007, 12:12 PM

ხვალ კი არა, მეორე წუთშიც შეიძლება ბრძოლა გააჩაღონ შამფურებით და ტორტიანი თეფშებით, მაგრამ როგორც რუსები იტყვიან, "ნე ბუდიმ ო პლოხომ"! ეს ამბავი ოფი არაა,ქართულ სუფრას ეხება/

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 11 2007, 12:20 PM

შემთხვევით ვნახე, მგონი თემას ეხება: "ზაოტობა თითქოს ყველამ ვიცით რასაც ნიშნავს, ბევრი ჩვენგანი კიდეც დასწრებია ამ ამბავს, მაგრამ რომ ჩაეძიო, ზუსტად და დალაგებით იშვიათად რომ ვინმემ მოყვეს. ერთი უბრალო მიზეზის გამო, არ ახსოვთ. აბა ვის გაუგონია, კაცს საკუთარი სიმთვრალე და გატიალება ახსოვდეს, არავის, ჰოდა ამიტომაც თბილისამდე ზაოტობის ამბები ფრაგმენტებად აღწევს, ძველი ბერძნული პოეზიასავით. მე სულ ორჯერ ვარ ნამყოფი ზაოტში (ეს სიტყვა რუსული "ზავოდიდან” მოდის, ვიღაცეები კი ამბობენ, მაგ სიტყვას არქაული, წარმართული ძირები აქვსო, მაგრამ მე არა მჯერა), ერთხელ საგარეჯოში და ერთხელაც გურჯაანში, მაგრამ ეჭვი მაქვს, რომ ნამდვილი ზაოტობა ჯერ კიდევ არ მინახავს.
ზაოტი ვინმეს სახლში გამართული სახდელი ქარხანაა, სადაც ყველას თავისი ჭაჭა მიაქვს და ერთად ხდიან. ხანდახან იმდენი ხალხი იყრის თავს, ხატობა გეგონება. ისმის ბავშვების ჟრიამული, არის ერთი ხორხოცი, ბევრი ხუმრობა და ბლომად ღვინო. რაც მთავარია, ყველა კარგ ხასიათზეა, ყველა ხარობს, არავინ ჩხუბობს. არჯალასა და უხიაგს ზაოტში არ მიესვლება, თუ ვინმემ გაუტია, თავზე ტომარას წამოაცვამენ და ცოლ-შვილს ჩააბარებენ.
ზაოტის პატრონს თავიდანვე ურიგდებიან ხოლმე და ყველა სოფელში სხვადასხვანაირი ტარიფებია. მაგალითად, თუკი შეშა შენია, შეიძლება 10 ლიტრიდან 1 დაუტოვო, თუ არა და მეტს მოგთხოვს. ზოგჯერ ფულსაც იხდიან ხოლმე. როგორც წესი, ზაოტობაზე წინა წლის ღვინოს სვამენ, თბილ ჭაჭას მხოლოდ გასინჯავენ ხოლმე, დაკლავენ ღორს, შეწვავენ მწვადს და მიდის რამდენიმედღიანი ქეიფი. ხშირია შემთხვევები (განსაკუთრებით დიდ სოფლებში, ბაკუციხე, შილდა, ახალსოფელი), როცა მეზობლები ზაოტობიდან ზაოტობამდე ვერ ხვდებიან ერთმანეთს და ისეც ხდება, რომ არყის ოხშივარი დამდურებულ მეზობლებსაც კი შეარიგებს ხოლმე.

წითელი წინწანაქარი
არაყს კიდევ ბევრი რამისგან ხდიან. ჭაჭის გარდა, სამეგრელოში, გურიაში, იმერეთში, რაჭასა და ქართლში (თუშ-ფშავ-ხევსურეთისა და სვანეთისას ცალკე ვიტყვით) ალუჩისა და ხურმის არაყსაც შეხვდებით, ხდიან თუთიდან, ლეღვიდან და ვაშლიდან, მსხლიდან და ჭანჭურიდან, ღოღნაშოდან და მაყვლიდან. თაფლისაგან განსხვავებით ხილის არაყს ნამდვილად უნდა მეორეჯერ გამოხდა (ბარბარე ჯორჯაძე ხელმეორედ დავოტკავებას ეძახდა ამ პროცესს), რადგან დუღილისას ხილი ლპება და ამიტომ პირველ ჯერზე ბევრი ზეთი და სხვა მინარევი გამოჰყვება სასმელს. მეორე გამოხდილი კი მაგარი გამოდის, 60-65 %.
ახლა ნახეთ, არაყს რა სიტყვებს მოაყოლებენ ხოლმე: მაგალითად, როცა არყის ნაკადი კარგად მოდის, არც მოთქრიალებს და არც საცოდავად მოწანწკარებს, იმერეთში იტყვიან, "კაი კამარაა”-ო, ორთქლი თუ გამოიპარა მილში, "ე ბიჭო, გამობოლა”-ო და კარგად გააცივებენ მილს, ზარფუშის სახელოს კი ახლად დასველებულ ჭინჭს შემოახვევენ ხელმეორედ, ისე, თითქოს სიცხიანს ძმრიან წინდებს აცმევდნენ. ცეცხლმა თუ მოიმატა, ქვაბი ამოიბუყებს, წამოახველებს, შემდეგ კი შეიძლება წამოჩქეფოს კიდევაც, ანუ ჭაჭაც შეიძლება გადმოყვეს არაყს.
პირველ არაყს საიას ან წინწანაქარს უწოდებენ, რომელსაც ცეცხლში ასხამენ და როცა აალდება, ეს ნიშნავს, რომ არაყი უკვე მაგარია და ჭურჭელიც უნდა გამოუცვალო, რათა საიას არ შეერიოს. საერთოდ წინწანაქარს ყველა სხვადასხვანაირად განმარტავს და მისი მნიშვნელობები უცნაურად განსხვავდება კუთხეების მიხედვით. გიორგი შატბერაშვილმა მოზრდილი თავი მიუძღვნა მას წიგნში "თვალადური ქართულის ჭაშნიკი” და მეც იქიდან გავიგე, რომ წინწანაქარი მარტო არყის კი არა, ყველანაირი პირველგამონადენის ზოგადი აღმნიშვნელი ყოფილა. "წინწანაქარი პირველგამონადენი ტკბილია” (საბა), "წინწანაქარი - პირველი გამონადენი დაწურვილი ღვინისა, ან გამოხდილი არყისა” (ნ. ჩუბინაშვილი), არსებობს ერბოს წინწანაქარიც და ლუდის წინწანაქარიც, მაგრამ მთავარი ისაა, რომ თუ ქიზიყსა და ქართლში წინწანაქარს წყალწყალა არაყს უწოდებენ, იმერეთში მეორე ნახადის პირველ ჭიქანახევარს ჰქვია ასე და მას სპირტის ნაცლად ხმარობენ. ქეთევან ძოწენიძეს თავის "ზემოიმერულ ლექსიკონში” ასეთი ფრაზებიც მოყავს: "რახს რო ვაბრუნეფთ, სპირტამდეა წინწანაქარი, ცოტა მოწითალოცაა ისი”, "სპიტს კ`არ გეტყვიან ქალები, წინწანაქარი ოტკაი გექნება და მომეცი პატარაიო”.
პირველი არყის სხვა სახელები: თავარაყი, წინაწვერი, ნათავედი. საერთოდ კი არაყს მრავალი სახელი აქვს ქართულში, ხილაურითა და ჟიპიტაურით დაწყებული - ზახრუმალათი და თლაშოით დამთავრებული. თლაშოი ჭიქის სახელია, მაგრამ ძველ თბილისში შაურიან არაყს ეძახდნენ, ზახრუმალათი ძირითადად ქალები უხმობენ თავიანთი ქმრების საყვარელ სასმელს, ხშირად ეტყვიან ქმრებს, "ამ დილაუთენია ე ზახრუმალა რამ ჩაგაცეცხლა”-ო, ჟიპიტაური კი ბევრის აზრით სოფლის სახელს, ჟებოტას (თიანეთთანაა) უკავშირდება, სხვებისთვის კი იგი უბრალოდ ბოზალუყგადმოყოლილი (ბოზალუყი ნარჩენია ქვაბში, ფაფასავით მასა) არაყია.
არსებობს სადა არაყიც, რომელსაც წმინდა, უტკბილო, უსურნელო და შეუზავებელ არაყს უწოდებენ.

ბებერი ფიჭები

თაფლის არაყს რაჭაში, გაზაფხულზე ხდიან ან შემოდგომაზე. მაგალითად ბიძაჩემი თაფლის არყისთვის ყოველთვის ძველ, ბებერ ფიჭებს იღებს, არანაკლებ 4 წლისას და დიდ ჯამში ამტვრევს. შემდეგ კარგად ჩაზილავს და ისეთ ჭურჭელში ჩაუშვებს, თავი რომ მჭიდროდ ეხურებოდეს. წყალს იმის მიხედვით ასხამს, თუ რამდენი თაფლია ჩარჩენილი ფიჭებში. დუღილს თაფლის "საარაყე” ორ კვირას უნდება, რის შემდეგაც მასალა გამწარდება, თაფლის ღვინოს დაემსგავსება და სუნსაც განსხვავებულს აიღებს. ეს კი ნიშნავს, რომ ყველაფერი მზადაა მთავარი რიტუალისთვის, გამოხდისთვის.
ქვაბშიც საკმაოდ საინტერესო რამეები ხდება. საქმე ისაა, რომ გახურებისას სანთელი დნობას იწყებს და თაფლიან და წყლიან მასას გზას შეუკრავს ლულისკენ, მაგრამ აბა არაყი რისი არაყია, თუ ეს საფარველი არ ამოხია და ჯერ ზარფუშის სახელურში, შემდეგ კი სამზეოზე არ გამოაღწია. ეს აორთქლილი არაყი თან გაიყოლებს ყვავილის მტვრის უმცირეს ნაწილაკებსაც, რომელსაც განსაკუთრებული სამკურნალო თვისებები აქვს. თაფლის არაყი დაბალგრადუსიანია, დაახლ. 30 % და მისი მეორეჯერ გამოხდა მიზანშეწონილი არაა, რადგან ორნახადი ძალიან ბევრ თვისებას კარგავს.
კიდევ ერთი უმნიშვნელოვანესი რამ: მთავარია ქვაბი ძალიან ნელ ცეცხლზე იდგას, ყველა სხვა არაყზე მეტად თაფლისას ჭირდება ტემპერატურის კონტროლი. ჯერ ერთი არაყმა წამორწყევა იცის (რაჭაში ასე ეძახიან წამოდუღებული შიგთავსის გადმონთხევას ლულიდან), მეორე კიდევ, მხოლოდ თანაბარი ცეცხლითაა შესაძლებელი თანაბრად კარგი არყის გამოხდა. "წამოჭიანებებს” არაყი ვერ იტანს, სიმდოვრე და სიდინჯე უყვარს, მითუმეტეს, რაჭულ თაფლის არაყს. მერე კი, მნიშვნელობა არა აქვს, გინდა დილას დალიე "ე არაყი” და გინდა საღამოს, გინდა ერთი ჭიქა და გინდა ერთი "დოქუნა”, გემო მაინც მეორე დღემდე გაგყვება."

პოსტის ავტორი: serafita თარიღი: Sep 11 2007, 12:20 PM

გლახა
1 უფლისა,ერისა და ეკლესიის სდიდებელი
2მეფისა და მხედრობის
3მართლმადიდებელი ეკლესიისა და ქართველი მღვდელმსახურების.
4 ჩვენი ავტორიტეტების.
5 მშობლების
6 შვილების
7 მეგობრების, სუფრის წევრების.
8გაჭირვებულების.
9 მტრების
10 ამ ქვეყნიდან წასულების.
11სიცოცხლის.
12 ღვთისმშობლის სადიდებელი.


დიდებულია და კარგი იქნება ქართული სუფრის წევრები თუ აიტაცებენ ამ ტრადიციას და მართლაც ''საერო წირვად'' აქცევენ მოსაწყენ ღრეობებს

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 11 2007, 12:29 PM

ძველი ბერძნები ამაყობდნენ, ისეთი კარგი ჩვეულება, როგორიცაა პატარა ბიჭების უკანა ტანიდან მოხმარება (გოგოებმა მაპატიონ), სპარსელებმა ჩვენგან გადაიღესო. მრავალცოლიანობა დღესაცაა ახლო აღმოსავლეთში, მრავალქმრიანობა კი ტიბეტში. ჩვენში ეს, როგორც ერის თვისება, არასოდეს ყოფილა. მაგრები ვართ-თქო არ ვიძახი, უბრალოდ შიშველი ფაქტები მომყავს. ოფია, მაგრამ ერის ღირსებას ვიცავდი. ეს რა თქვა კაცო?

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Sep 11 2007, 12:30 PM

კი, რატომაც არა. უბრალოდ აქ წარსულის იდეალიზატორები რადგან გამოჩნდნენ, მაგათ გასაგონად დავპოსტე.

პოსტის ავტორი: Didgoreli თარიღი: Sep 11 2007, 12:37 PM

serafita

ჩვენი ავტორიტეტების სადღედრძელო პირველად მესმის !!! ეგ როგორ ? ქურდული ავტორიტეტების თუუ?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Sep 11 2007, 12:43 PM

Didgoreli

აქ იგულისხმება სამაგალითო ქართველების, გმირებისა და ა.შ.

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 11 2007, 12:48 PM

რაღაც ცოტაა სადღეგრძელოები, თორემ თანამიმდევრობის საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს. ორ კაცთან კარგია, მაგრამ ცოტა მასშტაბური ფორუმ-ფართი არ გვაწყენდა, არა?

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Sep 11 2007, 12:50 PM

ნუ გიყვარს ხოლმე დაუსაბუთებელი ჰიპოთეზები. ჯერ http://www.golubinski.ru/ecclesia/ahape.htm, რა იყო.

პ.ს. მარტო ფიალა არა, კრატერიც არსებობდა http://smiles2k.net/lol_smiles/2/index.html

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Sep 11 2007, 01:39 PM

Sotiris

რას ლაპარაკობ? ერთი ბმულის მოხმობა არ ნიშნავს, რომ რაღაც ისეა

და ჯერ ერთი, აქ რამე წერია ჩემგან გასხვავებული?

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Sep 11 2007, 09:09 PM

ჰო, რა თქმა უნდა. ველი, სხვა რა გაქვს წაკითხული, იმას.



კარგი, მოდი ვნახოთ რა დაწერე. ამისთვის ორივე შენს პოსტინგს გავაერთიანებ.



1) აღაპი არ იყო "საერო წირვა" (რასაც არ უნდა ნიშნავდეს ეს).
2) აღაპებზე ხშირად უწესრიგობებიც ხდებოდა, სიმთვრალიდან დაწყებული, ხმაურით და არეულობით დამთავრებული.
3) მოგვიანებით პერიოდში აღაპმა სოციალური დატვირთვა შეიძინა და ქველმოქმედების გარკვეული ფორმა იყო.
4) აღაპს აუცილებლად სამღვდელო პირი ხელმძღვანელობდა.
5) მრავალი მამა აღაპებს ნეგატიურად აფასებდა ან ირონიით საუბრობდა მათ შესახებ.

და ასე შემდეგ (იმ სტატიის შინაარსის გადმოცემას არ შევუდგები). ქართული სუფრა აღაპიდან არ ამოზრდილა. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ცუდია, უბრალოდ ლეგენდები არ გვინდა ახლა.

პოსტის ავტორი: nike_22 თარიღი: Sep 12 2007, 09:02 AM

Sotiris

რამდენადაც მახსოვს დიუმამ მეცხრამეტე საუკუნის მეორე ნახევარში იმოგზაურა კავკასიაში ხო? ხოდა მაგ დროს უკვე იაკრგებოდა ტრადიციები და არაა გასაკვირი რომ საშინელებების მომსწრე გამხდარიყო დიუმა , არა ეს იმას არ ნიშნავს რომ მაგალითად 12 საუკუნეში ყველაფერი იდეალურად იყო ამ მხრივ უბრალოდ მაინც მგონია რომ ადრე მეტად იყო ტრადიციები დაცული ვდრე დგეს თირე მაშინაც იყო გულის ამრევი ღრეობები და არამარტო ღრეობები იყო გულის ამრევი და დღესაც არის

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 12 2007, 10:26 AM

sotiris
რა თქმა უნდა, მაშინდელი ქრისტიანებიც არ იყვნენ ყველა სანიმუშო, в семье не без урода-ო, ნათქვამია. აღაპიც ალბათ გადაგვარდა და მამებიც ამიტომ იხსენიებდნენ ზოგჯერ ნეგატიურად და ირონიით. თანაც, ქართული სუფრა მართლაც სხვა რამეა. წარსულის იდეალიზებას სულაც არ ვახდენთ. ადრეც იყო უმსგავსობები და ახლც ხშირია კარგი სუფრა. სამღვდელო პირები ჩვენთანაც (საქართველოში) ყველა მეტ-ნაკლებად მნიშვნელოვან სუფრაზე იქნებოდნენ (მის წესიერ მსვლელობას ესეც შეუწყობდა ხელს). 5 გლეხი რომ გაშლიდა ყანაში, იმაზე არ ვამბობ. საერო წირვას სიმბოლურად უწოდებდნენო ქართულ სუფრას, რადგანაც მსვლელობით გავდაო, თორემ წმიდა ლიტურგია და ქეიფი ერთმანეთში არავის ერევა.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Sep 12 2007, 11:07 AM

Sotiris

ცხადია. ეს არც მე მიწერია

მე დავწერე:

აქ საუბარია ქართულ ტრადიციულ სუფრაზე. თავად ეს აზრი ეკუთვნით ბერძენ სასულიერო პირებს. ბმულს ვერ დავდებ, ცხადია

ხოლო აღაპზე ეს დავწერე:

მგონი სხვადასხვა რამეზეა საუბარი....


ცხადია. მაგრამ ეს არ იყო აღაპის წესი, უწესრიგობა წირვაზეც ხდებოდა ხოლმე სხვათაშორის, წინააღმდეგ შემთხვევაში შესაბამისი საეკლესიო კანონები არ იქნებოდა საჭირო


ამ სამ საკითხზე საერთოდ არაფერი მითქვამს


სახარების ტერმინებით რომ გიპასუხო, შენ სთქუ მე განა ეს ვთქვი სადმე? ან მსგავსი ამისი?

მე ვთქვი ერთი მხრივ, რომ ქართული სუფრა არ არის ჩვენი სარწმუნოების საწინააღმდეგო, არამედ პირიქით. ხოლო მეორე მხრივ, მოვაგონე მნათეს, რომ სუფრას პირველი საუკუნის ქრისტიანებიც მართავდნენ....

პოსტის ავტორი: serafita თარიღი: Sep 12 2007, 11:37 AM

ჩამოთვლილი 12 სადღეგრძელო გლახას პოსტიდან გადმოტანილი ციტატაა, რომელიც მომეწონა, მაგრამ ვერ ჩავსვი კარგად ჩემ პოსტში.

პოსტის ავტორი: komisia თარიღი: Sep 12 2007, 04:24 PM

ეეეჰ, ახლა 123123123 სუფრიდან მხოლოდ 1-2-ია ტრადიციული...
გადაჯიშდა ყველა და ყველაფერი...

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 13 2007, 10:22 AM

ჩვენც მაგას არ ვჩივით? თუმცა ასეთი მცირე პროცენტი არა მგონია იყოს. აქ იმისთვის შევიკრიბეთ, რომ შეძლებისდაგვარად გამოვასწოროთ სიტუაცია. იგულისხმება როგორც თეორიული ბაზის შემუშავება-დახვეწა, ისე პრაქტიკული მეცადინეობები

პოსტის ავტორი: N. R. თარიღი: Sep 13 2007, 10:25 AM

კაი იყო



იქნებ ცუდზე საუბარს ამ ეტაპზე შევეშვათ და ქართული სუფრის ღირსებებზე ვისაუბროთ?

პოსტის ავტორი: komisia თარიღი: Sep 13 2007, 10:42 AM

M.M.

ეგ უნდა გაირკვეს უნდა გამოიყოს კომისია და მოიაროს ყველა სოფრა


ეეჰ, მაგას აქ ვერ ვიზამთ, პოლიგონი გვჭირდება


მე პირადად, როცა ვიცი რომ თამადა უნდა ვიყვე, წინასწარ ვადგენ სუფრის განრიგს. ძირითადი სქემა ვიცი ფაქტობრივად, უბრალოდ სუფრას გააჩნია რა მიმართულებისაა, და იმის მიხედვით ვმოქმედებ მერე


ეს უკვე მომწონს

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 13 2007, 10:53 AM

ვინც რამე იცით საქართველოს სხვადასხვა კუთხის, ცალკეული ოჯახებისა თუ სამეგობროების (ასეთებიც ბევრია) განსხვავებულ სუფრულ ტრადიციებზე, გამააქვეყნეთ! ასევე უცხოეთის ქვეყნების ტრადიციებიც მიმოვიხილოთ (თუ იცით ვინმემ რამე) და რაც მუვარგისი ან ქართული ცნობიერების შეუსაბამო არ იქნება, შეიძლება ჩვენთანაც დავნერგოთ.

მე ჯერჯერობით მატერიალურ ტექნიკური ბაზა არ მიწყობს ხელს. ცოტა ხანში შეიძლება რაღაც შემოვიდეს და მერე მოვახდინოთ შენ მიერ სოფლიდან ჩამოტანილი მოკვლევის მასალების ანალიზი. ჯერ კომიტეტის დონეზე (მაგ. ნიკა, შენ და მე), და მერე გავიტანოთ საერთო სხდომაზე.

პოსტის ავტორი: მამფალი თარიღი: Sep 15 2007, 10:45 AM

თემა რომლის ცენტრია უფალი, სამებაში განსახებული......
ეხხ, რა სისულეებს წერენ ბევრჯერ.


მოდით და დამისხით რა, ქართული სუფრა მართლა კარგია, მე იმ ნორმალურ სუფრაზე ვამბობ, სადაც წესიცაა და რიგიც.

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Sep 15 2007, 10:59 AM

მაგ ნადიმზე გულბაათ ჭავჭავაძე ყოფილა თამადა, და ქეიფი მგონი მეორე დღმდე გაგრძელებულა , მაგრამ როგორც ვიცი, ისინი ღვინის ჭიქებით სვამდნენ ღვინოს და არა ვაზებით ან ჩაის ჭიქებით. თან მაშინდელი სუფრა დიდი ხანი იმიტომ გრძელდებოდა რომ სადღეგრძელოებს შორის დიდ დროს უთმობდნენ პოეზიას საუბარს ხელოვნებაზე კულტურაზე და ა.შ. ასე რომ სუფრაზე თითქმის არ თვრებოდნენ. ხოლო ყანწები როგორც ახლანდელი განსხვავებული ისე გამოიყენებოდა და ისიც იშვიათად.ქეიფს ძირითადად ბოჰემურ-სალონური და შემეცნებითი ხასიათი ქონია. (გავს ხო დღევანდელ სუფრას).

პოსტის ავტორი: N. R. თარიღი: Sep 15 2007, 11:04 AM

გაიხარე

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 15 2007, 11:14 AM

თან ჩვენ წინაპრებს, ცხოვრების წესიდან და ეკოლოგიური პირობებიდან გამომდინარე, ჯანმრთელობაც მეტი ექნებოდათ და დალევის "ბაგაჟიც".

პოსტის ავტორი: komisia თარიღი: Sep 15 2007, 11:30 AM

abo

ხო აბა, ეგაა ნამდვილი სუფრა...

და დათრობაც სირცხვილი ნამდვილ სუფრაზე.. აბა დორბლები რო ჩამოგდის და ასოს ასოზე რომ ვერ აბამ ეგაა კაი?


საბედნიეროდ ჩემ ტკბილ კარდენახში შემორჩა ძველი თაობის ხალხი, რომლისგანაც შეიძლება ბევრის სწავლა. წესით, ახლანდელი ღვინის ჭიქები (ბროლის ჭიქები როა, ”ხრუსტალის”) არის ჩვეულებრივ ღვინის ჭიქებზე დიდი. დაახლოებით 1.60-1.70 ჯერ. და ნამდვილ ჭიქებსაც ბოლომდე არ ავსებდნენ თურმე. ნამდვილი ღვინის ჭიქებითაც მაქვს ნაქეიფარი და დამიჯერეთ, კანფეტივით მიაქვს ეგრე ჯობია აშკარად

M.M.

რას ამობ ბიჯო, მოხუცებს რომ ვუსმენ ხოლმე თვალები შუბლზე ამდის. ასე მიყვებიან ხოლმე - მშობლების სადღეგრძელოს ხელადებით (2 ლიტრიანი თიხის ჭურჭელია) ვსვამდითო, და კიდე საქართველოს სადღეგრძელოსო... კახურ ღვინოზეა ლაპარაკი...

პოსტის ავტორი: chven mshvidoba თარიღი: Sep 16 2007, 09:39 PM

დღეს ნამდვილად დაკარგულია ქართული სუფრის სახე და რაც მთავარია დაკარგულია აზრი (საბედნიეროდ გამონაკლისები თუნდაც ცოტა მაგრამ მაინც არის)
დღეს ღრეობას ქეიფს ეძახიან და გონიათ რომ ჭიქის ბოლოომდე გამოცლაა ქეიფი ან კიდევ თუ სუფრაზე ბევრი საჭმელ-სასმელი ”ეყრება” მაგრად იქეიფებენ.
შეიძლება დღეს აღარ ქონდეს ქართულ სუფრას ისეთი სახე როგორიც წლების და საუკუნეების წინ ქონდა და ალბათ აღარც ექნება, მაგრამ მთავარია ის საყრდენი აღდგეს რაზეც არის დაყრდნობილი ეს ტრადიცია.
ქართული სუფრა არის უნიკალური საშუალება ადამიენებთან ურთიერთობის, იმ სითბოს გამოხატვის რაც გულში დევს. აზრების გაზიარების, ლამაზი სიტყვის თქმის, მოგონებების, წარსული წლების გახსენების. იმისთვის რომ ეს ყველაფერი გააკეთო ჩვეულებრივ ყოველდღიურ ცხოვრებაში ძალიან დიდ დროს საჭიროებს, მაგრამ სულ რამოდენიმე საათია საჭირო სუფქაზე ამ ყველაფრის გასაკეთებლად.
თავისთავად სუფრა რომელზეც ღმერთის სახელი არ მოიხსენიება იქ უარყოფითი ძალა ტრიალებს და ის სიკეთე რაც უნდა ტრიალებდეს იკარგება და ყველაფერი წყალში იყრება.
ქართველები დაშორებულები ვვიყავით ღმერთს და უღმერთობამ და სიცარიელემ მიგვიყვანა იმ დონემდე რომ დღეს არც ადამიანი გავს ადამიანს და ქეიფი და მის შინაარსი ვის აინტერესებდა. ახლა მგონია რომ რაღაც იცვლება და ხალხი ღმერთისკენ ბრუნდება, ყოველ შემთხვევაში მცდელობა არის. ხო და იმედია ღვთის წყალობით რაღაც შეიცვლება და ყველაფერი თავის ადგილზე დადგება

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 18 2007, 10:22 AM

ეგრე იქნება, აბა რა! საქართველოს გაბრწყინება ჩაბანძებული სუფრით ვერ წარმომიდგენია. ეხლა ჩვენი დროა, უნდა ავაღორძინოთ ტრადიციები.

პოსტის ავტორი: Revaz თარიღი: Sep 18 2007, 11:05 AM

chven mshvidoba

გაიხარე!!!

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 19 2007, 10:53 AM

ქურდებს ვწერდი და გადავხაზე მე კი,ის მაინტერესებს, komisiaმ რომ :არაფერი: დაწერა, რას ნიშნავს?

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 20 2007, 10:12 AM

ნოემბერს

მე ცოტა ხანია, რაც სმა დავიწყე (2 ჭიქას არ ვგულისხმობ), 19 ნოემბერს ორი წელი სრულდება. ნელნელა ვუმატებ და ოდესმე იქნებ მივაღწიო მაგ საზომს, ვინ იცის...

პოსტის ავტორი: komisia თარიღი: Sep 20 2007, 10:33 AM

M.M.

არ გირჩევ მაგ საზომამდე მისვლას
ნუ გავეჯიბრებით წინაპრებს ღვინის სმაში თორემ ვგონებ მარცხით დამთავრდება ეგ საქმე

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 20 2007, 10:37 AM

თვითმიზანი კი არ მაქვს, უბრალოდ თავისთავად შეიძლება გამოვიდეს. მთავარი ეგ ხომ არაა

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 22 2007, 11:20 AM

ქართული სუფრა და მანდილოსანი

მე მგონი, ქალების ყოფნა სუფრას ალამაზებს და ამშვიდებს (იდეაში მაინც). ისე, ერთხელ ქალების სუფრას ვთამადობდი მეგობრის დაბადების დღეზე და ქეიფის "ტუსოვკად" გადაქცევის ტენდენცია იყო, ძლივს ვუმკლავდებოდი. თან გაგნი მარხვაში ნაირნაირი საჭმლის რეცეპტებზე რომ დაიწყეს ლაპარაკი, ყველას ნერწყვი მოგვადგა სამარხვო განწყობა რომ დამებრუნებინა, მიცვალებულთა სადღეგრძელო ვაჯახე. ამან გაჭრა, ყველას თავისი გარდაცვლილები გაახსენდა და დასევდიანდნენ. მაინც რა კარგები არიან ეს ქალები... ისიც არ ვარგა, მამაკცივით რომ იროხროხოს ქალმა და ხუთლიტრიანები აცარიელოს. მოკრძალებული ქცევა შვენოდათ ქართველ ქალებს, ახლა კი აღარაა მოდაში.

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 22 2007, 11:58 AM

ქალის თამადობაც არ მიმაჩნია მიზანშეწონილად. არა იმიტომ, რომ ვერ შეძლებს, უბრალოდ არ უხდება.

პოსტის ავტორი: komisia თარიღი: Sep 22 2007, 12:03 PM

M.M.

კარგი ქალი ყველაფერს ალამაზაბს


ჩემს პრაქტიკაშიც არის ეგეთი მომენტები მაგრამ სამწუხაროდ მაგდენს ვერ ვახერხებ რომ შევაჩერო... შესაბამისად ეგეთ დროს თამადობაზე უარს ვამბობ
არ უნდა იმ ხალხს ქეიფი, როგორც ეტყობა, და ძალაა?


ეგ რა მოსატანი იყო... ქალი თამადა არ გამიგია მე...

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 24 2007, 10:39 AM

პირადად არ შევსწრებივარ, მაგრამ გაგებით ბევრჯერ გამიგია ქალის თამადობა მამისტოლა ხალხისგან. რა თქმა უნდა, ეს გამონაკლისებია. როცა მამაკაცი არაა, მაშინ კიდევ შეიძლება. მეც ასე მომივიდა მაშინ, ჩემს მეტი კაცი არ იყო სუფრაზე და პასუხისმგებლობას თავს ხომ არ ავარიდებდი?

პოსტის ავტორი: komisia თარიღი: Sep 24 2007, 11:15 AM

M.M.

რას არ გაიგებს კაცი....

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 24 2007, 11:37 AM

ხომ ხედავ, აქაც აღარ იხედებიან, მობეზრდათ ქართული სუფრა. იქნებ ჩვენ ვერ ვუძღვებით კარგად?

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 25 2007, 11:18 AM

მე ასეთ შემთხვევებში, როცა ჭორაობაში ძალიან გადაიჭრებოდნენ ხოლმე, ყურს დავუგდებდი, იმავე თემაზე დაველაპარაკებოდი, "წამოვიკიდებდი" და ისევ სუფრის წიაღში ვაბრუნებდი ხოლმე. აბა, მაგიდაზე მუშტის რტყმას ხომ არ დავიწყებდი? თუმცა მასპინძელმა ამის უფლებაც მომცა ეგაა, ჩემი მეთოდი მარტო პატარა სუფრაზე გაჭრის. როცა მაგიდის ბოლოს ვერ ხედავ, იქ რაზეა ლაპარაკი?

პოსტის ავტორი: თემო თარიღი: Sep 25 2007, 11:24 AM

მოდი სუფრის დროს სმაზე დავწეროთ, რას ფიქრობთ ბოლომდე რომ "იჭყიპებიან" და ერთმანეთს ეჯიბრებიან სმაში ეს როგორ მოგაჩნიათ?

პოსტის ავტორი: komisia თარიღი: Sep 25 2007, 11:29 AM

თემო

ლოთობად.

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 25 2007, 11:56 AM

რად უნდა კითხვა? მახინჯი მოვლენაა. რომც არ დათვრე, მაინც ტეხავს სმაში შეჯიბრი. არადა, ჩვეულებრივ ზოგიერთი მაინც გაითიშება ხოლმე მაგ დროს და ადამიანის სახეს კარგავს. რას ამტკიცებ მაგით? ის რომ დიდი კუჭი და ძლიერი ღვიძლი გაქვს, კაიკაცობას არ ნიშნავს. რომც ნიშნავდეს, კაიკაცობა პირველ რიგში ისაა, რომ საკუთარი ღირსება დამალო. თუმცა, მეგობრულ ამბავში, როცა ორივეს შეუძლია დროზე დამუხრუჭება, პატარა სპორტული შეჯიბრი ალბათ შეიძლება. ოღონდ აქ აუცილებლად საკუთარი უპირატესობის დამტკიცების ჟინი არ უნდა იყოს, ეს ყველანაირ შეჯიბრს ამახინჯებს და მეგობრებს შორის ასეთი რამე არ უნდა ხდებოდეს.

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 26 2007, 10:27 AM

აქ შეჯიბრში იმას არ ვგულისხმობ, მარტო დალეული ღვინის რაოდენობაზე იყოს საქმე. თან განსხვავებული სადღეგრძელოები, ლექსები და რამე, მსუბუქი შეჯიბრის ფორმატში რომ ჩატარდეს, შეიძლება სუფრას მეტი ეშხიც კი შესძინოს.

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 26 2007, 08:26 PM

ქართული სუფრა ისაა, შენ საყვარელ ადამიანებთან ერთად რომ ზიხარ, ურთიერთობებში დამტკბარი, სიხარულითა და სიყვარულით სავსე და ლოცულობ შენი ერისათვის, ეკლესიისათვის თუ მტერისათვის...

მე ასეთ სუფრაზე კვირაში ერთხელ მაინც ვარ ხიოლმე

ჰო, გამომრჩა... ღვინო უნდა იყოს აუცილებლად კარგი





ღვინო ახარებს გულსა კაცისასა

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 27 2007, 03:14 PM

ვეხ, ბედი მაქვსო, შენ უნდა თქვა! კვირაში ერთხელ კი არა, თვეში ერთხელაც არ გამომდის.

პოსტის ავტორი: Revaz თარიღი: Sep 27 2007, 04:32 PM

M.M.
ბედნიერები თქვენ ხართ
მე საერთოდ არ ვყოფილვარ ნამდვილ ქართულ სუფრაზე..

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 27 2007, 07:52 PM

თუმცა ხანდახან ასეთი უცნაური სასმელებითაც მიწევს ხოლმე დალევა

პოსტის ავტორი: komisia თარიღი: Sep 28 2007, 12:31 AM

neo

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Sep 28 2007, 12:33 AM

მეცნობა ეგ უცანური სასმელი ჩემს ბიძას აქვს ეგეთი ვიღაცამ აჩუქა მგონი ხოდა თუ მის ოჯახში მაგით არ დაილოცები ცუდად წაგივა საქმე


კაცია და გუნებაოოო

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 28 2007, 02:11 PM

მოვდივართ!

თამადებზე და თამადობაზეც ვისაუბროთ. როგორ წარმოგიდგენიათ კარგი თამადა? რაიმე განსაკუთრებულ შემთხვევას ხომ ვერ გაიხსენებთ თქვენი ან სხვისი თამადობის შესახებ? რომელი გამორჩეული თამადა იცით? (ინტერვიუა რა ფაქტიურად, ინტერვიუა )

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Sep 29 2007, 10:58 AM

უთამადოდ ქეიფზე რას იტყვით? მე სულ რამოდენიმეჯერ დამილევია უთამადოდ. ორ კაცში ალბათ არც არის საჭირო თამადის არჩევა, აქ პინგ-პონგის სტილში ჯობია სადღეგრძელოების თქმა. ხუთ კაცსაც გვიქეიფია ასე და ნორმალური გამოვიდა, თუმცა ასეთ დროს თამადაც არ აწყენდა. ერთხელ კიდევ ცოტა მრავალწევრიან სუფრაზე (ათიოდე კაცი, ზემოთაც მაქვს ლექსად აღწერილი) ვიყავი, თამადა რომ არ აირჩიეს, არ მომეწონა, მაგრამ საკუთარი თავის შეთავაზება დამეუხერხულა, სხვა კანდიდატიც არ მყავდა და ვერ გამოვიდა მაინცდამაინც ლამაზი სუფრა.

პოსტის ავტორი: tamari_irakli თარიღი: Oct 8 2007, 03:43 AM

ამ მთებს, ამ ღრუბლებს და მინდვრებს იქით,
უწინ ცხოვრობდა სხვადასხვა ხალხი.
უცხო წესებით, უცხო მცნებებით,
უცხო რჯულით და ათასგვარ მრწამსით.

ახლა თბილისში უკრავენ ლეკურს,
მტკვრის პირს ინდოელს აწუხებს დარდი.
უკრაინაში მღერიან ცედურს,
ფოთში თათარმა იყიდა ნარდი.

ფრანგმა შეაქო კახური ღვინო,
გურული ჩაი მოსვა ჩინელმაც,
ტკბილად მიირთვა ქართული ჩიფსი
ამერიკელმა შავმა, ნიგერმა.

ქართველმა ბავშვმა წარმოთქვა "ნოუ"
როს გაუვარდა პირიდან ბოთლი.
სტამბულში ხშირად ცეკვავენ ხორუმს,
თურმე რუსები ყოფილან ოვსნი.

მალე სუფრაზე დადებენ ბიგმაკს,
თიხის დოქებში ვიხილავთ სპრაიტს.
ასე ჩუმჩუმად გვირევენ სისხლს და
ასე ნელ-ნელა იმღვრევა წყალი.

ავტორისაგან
სამწუხაროდ მე ასე ვხედავ.

თაკო

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Oct 12 2007, 10:43 AM

ეჰ, მაგას მეც ვხედავ, მაგრამ სხვა რამესაც ვხედავ და ის მიმაგრებს გულს.

პოსტის ავტორი: lamasvani თარიღი: Oct 12 2007, 11:29 AM

საზიზღრობაა და აქ ამ დროს მართალია ერთი ადამიანი როდესაც ამბობს

ქეიფი "გეიფში" გადადისო

პოსტის ავტორი: შაკუნა თარიღი: Oct 12 2007, 11:54 AM

მართლა ცუდია როცა ისე ითიშებიან 4 ით წასვლის თავიც რო არ აქვთ.....

ზომიერება ყველაფერში კარგია......

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Oct 13 2007, 10:23 AM

იმან სხვა რამეზე თქვა, მე იმისი გაგება შევარცხვინე!

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 17 2007, 05:34 PM

ბატონებო და ქალბატონებო!


უკვე საკმაოდ დიდი ხანია მაწუხებს ე.წ. "ქართული სუფრის " პრობლემა. კერძოდ:

1. არსებობს დიდი ეჭვი, რომ იგი დღეს დამახინჯებული ფორმითაა "ჩვენში"
2. მას პირდაპირი კავშირი აქვს ისეთ საეკლესიო საიდუმლოებებთან, როგორიცაა ნათლობა და ჯვრისწერა (ალბათ უამრავი მაგალითი შეიძლება გავიხსენოთ, როდესაც ბავშვს არ ნათლავენ, რადგან "საშუალება" არ აქვთ, ქორწილებს გადადებენ და ა.შ. მე მახსოვს, როდესაც ერთმა ადამიანმა სესხი გამოიტანა ბანკიდან დიდი ქორწილი რომ გადაეხადა და არ "შერცხვენილიყო")
3. როგორც წესი "ქართული სუფრების" რაღაც ნაწილი ტრაგიკულად მთავრდება (ჩხუბი,მკვლელობა, ავტოკატასტროფა მთვრალ მდგომარეობაში და ა.შ.)
4. მიუხედავად იმისა, რომ საქართველოში და განსაკუთრებით მისი დედაქალაქში მეტნაკლებად ცივილიზაციაა (მე-19 საუკუნესთან შედარებით), კვლავ დიდი პოპულარობით სარგებლობენ, "მოქეიფე", "მსმელი" და შესაბამისად "დამრტყმელი" ღიპიანი მამაკაცები (რაც ჩემის აზრით ამაზრზენია)
5. ბევრგან გაიგონებთ, რომ დღეს ღვინის დაძალება, "ქართული სუფრის" სავალდებულოობა და "სტუმრების რაოდენობის ქვედა ლიმიტები" წარსულს ჩაბარდა, მაგრამ მერწმუნეთ, ეს სამწუხაროდ ასე არაა. იხ პუნქტი 2.


- გთხოვთ ვიმსჯელოთ, როგორი უნდა იყოს ნამდვილი ქართული სუფრა და რა დატვირთვის მატარებელია იგი. აუცილებელია თუ არა "ჩასკდომა" , ბევრის დალევა და უნდა ასოცირდებოდეს თუ არა მამაკაცობასთან და ვაჟკაცობასთან.

- თვლით, თუ არა, რომ როდესაც თამადა სასტიკ სისულელეს ამბობს აუცილებელი თავჩაქინდრულებმა უსმინოთ.
- მაინტერესებს ყველა ქორწილში სავალდებულო "იამაჰა" და "დამკვრელები"მართლა ტრადიციაა?

პატივისცემით,
გიორგი

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 17 2007, 05:35 PM

მერამდენედ იხსნება თემა ქართული სუფრის შესახებ?


ნუ რა გეშველებათ ამ კაცებს რა

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 17 2007, 05:41 PM

ნათია

შენ რომ ჩემსავით გუშინ ნათლობაში ყოფილიყავი უშველებელ რესტორანში და იქ გვერდზე მაგიდასთან არანორმალური ადამიანი გენახა, რომელმაც კოსტუმი, პიჯაკი დაიკაპიწა და იქ .... მასე აღარ ილაპარაკებდი

ეს პრობლემა ნამდვილად აქტუალურია

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 17 2007, 05:49 PM

ნათი, ყველა ახალმოსული ვერ მოძებნის არქივში თემებს - მოდერატორი არსებობს იმისთვის რომ შეაერთოს ისინი



არამც და არამც ცხადია!

როდესაც ფასეულობების შემრყვნელი სადღეგრძელოები ისმევა, ჩვენ უბრალოდ უნდა ავდგეთ და დავტოვოთ სუფრა... რადგან მართალმა ჩარევამ, შეიძლება ცემა-ტყეპა ატეხოს

"ქართული სუფრა" - იმად რადაც დღეს ვიცნობთ - ყოვლადამაზრზენი ღრეობაა!

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: Oct 17 2007, 05:49 PM

Giorgi-

ერთი კოსტუმიანი ადამიანის გამო არ შეიძლება გადაწყვიტო რომ ქართულ სუფრას პრობლემა აქვს მე ვფიქრობ რომ შეიძლება ცალკეულ უბნებშ ან სოფლებში შეიძლება სახე იცვალა, მაგრამ როგორც ასეთი " ქართული სუფრა" კვლავ არსებობს და მემგონი საგანგაშო პრობლემები არ ემუქრება.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Oct 17 2007, 05:51 PM

ნათია

მხოლოდ კაცებს?

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 17 2007, 05:51 PM

ჩემო მნათეუს, რატომღაც ამავე უზერისგან მახსოვს ანალოგიური თემის გახსნა და იმიტომ დავწერე...


Georg-

თუ ვცდები მაპატიე

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 17 2007, 05:51 PM

ხალხო ეს ოპტიმიზმი საიდან გაქვთ მიმასწავლეთ

ცალკეული კოსტუმიანი ადამიანი რა შუაშია - სუფრის დამახინჯებულ ფორმასთან, რომელიც არასდროს ყოფილა ისეთი - როგორიც დღეს არის

თქვენ გგონიათ ორსაუკუნოვანი უღელი არაფერს ნიშნავს?

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 17 2007, 05:53 PM

ნუ ქალებს ხომ აღარაფერი გვეშველება....

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 17 2007, 05:55 PM

მნათე

კარგია!

მაგრამ როგორც წესი უბრალოდ სულელური სადღეგრძელოები ისმევა და შეიძლება ის "უვნებელი"იყოს, მაგრამ დამღლელია






ნათია

ცდებით ქალბატონონათია

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 17 2007, 05:56 PM

დამღლელი კი არ არის, ადამიანის გაზულუქებისა და არაფრისმაქნისობის - ასევე ნულოვანი სიყვარულისა და დროის მოკვლის არაქრისტესმიერი მეთოდის - ტიპური გამოვლინებაა!

ვერ წარმოიდგენ როგორ მეზიზღება ასეთი სიტუაცია! სუფრა ჭამისთვის - ან სუფრა სმისთვის, მთავარი ლოზუნგებია ქართული ღრეობის (დღეს) რომელიც თურმე წირვის გაგრძელებად უნდა ვაღიაროთ

კაშმააარ!

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 17 2007, 05:59 PM

თათარაშვილი

გულწრფელად აბბობ?
მგონი "ქართული სუფრა" სერიოზული პრობლემაა, ამიტომაცაა ბრჭყალებში



მნათე

აბსოლუტურად გეთანხმები.

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 17 2007, 05:59 PM

მაშინ ბოდიშს გიხდით ბატონო Georg

პოსტის ავტორი: NLIFE თარიღი: Oct 17 2007, 06:00 PM

GIORGI


მაგრამ როგორც წესი უბრალოდ სულელური სადღეგრძელოები ისმევა და შეიძლება ის "უვნებელი"იყოს, მაგრამ დამღლელია


უბრალოდ იმას ააქვს მნიშვნელობა რა კონტიგენტი ზის სუფრასთან, და საჩიროა ცოდნა იმისა ვის ირჩევ თამადად..

პოსტის ავტორი: ქავთარაძე თარიღი: Oct 17 2007, 06:01 PM

მიყვარს ეს კაციიი ნუ სიმართლეა აი მაგალითად
თამადა იძახის რომ მე ვინახავ ქართული სუფრის ტრადიციებსო და მშვიდობის სადღეგრძელოთი იწყებს სუფრას და არა უფლის სადიდებლით , მათი აზრით ჩვენ არ გვაქვს იმის უფლება რომ ჩავუსწოროთ. მაგრამ მნათე ადგებოდა რადგან მშვიდობის მოყვარე ახალგაზრდაა ხოლო ზოგიერთი ჩაუსწორებდა და მოყვებოდა ამას თამადის ასეთი სიტყვები
- ვინ მოგცა თამადის ნათქვამის შესწორების უფლებაა?
ამას მოყვებოდა სკამების მტვყრევის და ქალების წივილის ხმა

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 17 2007, 06:03 PM

გთხოვთ ყურადღება მიაქციოთ რაც ზემოთ დავწერე, ბავშვებს ვერ ნათლავებ სანამ ახალ ბინაში არ გადავლენ და დიდ ღრეობას არ გადაიხდიან, ნათლიები კი როგორც წესი მოქეიფეობის ხარისხის მიხედვით ირჩევა და არა სარწმუნოების. ბევრის აზრით ნათლიის როლი ისაა რომ ბავშვი ცხოვრებაში "კაცი" (ანუ მისნაირი უსაქმური) გამოიყვანოს, და არა ქრისტიანულად აღზარდოს

ნათია

ისე ქალის როლიც აღსანიშნავია. სუფრაზე...

პოსტის ავტორი: zviadauri თარიღი: Oct 17 2007, 06:03 PM

მე მჯერა,რომ ქართული სუფრა მართლაც არის"აკადემია"..გაცვეთილი ფრაზაა,მაგრამ ეს ნამდვილად ესეა..გიორგი ყველას არ უნდა აყვე და არ დაიტანჯო თავი..ყველას თავის გზით გაუმარჯოს,შენ შენი აკეთე ყოველთვის...მოკლედ ხომ არ გვექეიფა ერთი

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 17 2007, 06:06 PM

მართალია, მაგრამ სტანდარტულად ისეა, რომ შენ მიდიხარ სუფრაზე სადაც არჩევნები, დონე და ა.შ. მოგვარებულია და იძულებული ხარ ფეხი აუწყო სუფრის ხათრით. გამოდის რომ სუფრთაყვანისმცემლები ვართ?

მესმის რომ სუფრა საღვთო ლიტურგიის განსახიერებაა, მაგრამ სუფრების 99.9% რომელ ტრადიციას ემსახურება?

zviadauri



და დარწმუნებული ხარ რომ გჯერა???

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Oct 17 2007, 06:08 PM

Giorgi-
ან შენ არ უნდა დაეპატიჟებიეთ იმ ნათლობაში ან ის ხალხი.

თამადა ერთპიროვნული ლიდერია სუფრაზე, რომელსაც სუფრის წევრები ირჩევენ. სულელს თუ ავირჩევთ , კეთილი ვინებოთ და სისულელეებიც ვისმინოთ

რა თქმა უნდა დამახინჯებული ფორმითაა, მაგრამ დიდება უფალს და დარეგულირებისკენ მიდრეკილებაც შეიმჩნევა.

ეს კაცთა მოდგმის სენია და არაქართველებშიც, მეტად თუ არა ნაკლებად ნამდვილად არ ხდება.

ასეთები ყოველთვის არსებობდა და ყოველთვის იარსებებს, მაგრამ ჩვენ კი არ უნდა გავეთქვიფოთ მათში. ისე ასეთებიც მცირდება.


ქართულ სუფრას ოდითგანვე აკადემიად მოიხსენიებდნენ, იმიტომ რომ იქ წამყვანი- აზრის გამოთქმა იყო და არა ლოთობა.
რათქმა უნდა არც მთლად ისე ლამაზად არაა აწყობილი საქმე, როგორც მე წარმოვადგინე, მაგრამ მერწმუნეთ, რომ გამოსწორებისაკენ ტენდენცია აშკარად შეიმჩნევა

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 17 2007, 06:10 PM

არ თქვა ეხლა ქალებიც "ლოთაობთო"

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 17 2007, 06:11 PM

საშინლად მეჯავრება ეს ე.წ. "სუფრები", Giorgi-მ ძალიან კარგად იცის

მარტივი ამოსაცნობი:

სუფრა, რომელიც:
- არ იწყება უფლის სადიდებლით
- ეძღვნება ღრეობას
- შეიცავს ბევრ მწვალებლურ, ღვთის მგმობ და უაზრო შინაარსის სადღეგრძელოებს
- წარიმართება ურწმუნო თამადის მიერ

მიუღებელია და დასაგმობი მორწმუნე ადამიანის მიერ

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Oct 17 2007, 06:12 PM

ნათია

ოხ არა კაცო სად გაგონილა...

პოსტის ავტორი: NLIFE თარიღი: Oct 17 2007, 06:13 PM

ნუ მაგ შემთხვევაში თუ ვერ იყო მთლად კაი სიტუაცია, უნდა ადგე და გაერიდო იქაურობას, ასე არც ქართულ სუფრაზე შეგეცვლება წარმოდგენა და თან შენ ნერვებსაც გაუფრთხილდები...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 17 2007, 06:14 PM

რაც დიქტატურაა და სუფრაზე თავისუფალი გართობის საშუალებას არ იძლევა - სამწუხაროდ.



ევროპეიზაციით - რომლის ნაწილიც ვართ და რომელიც ასე გვძულს.



მემთვრალეობა ცუდი რამ არის - მაგრამ დაკანონებული და ნაქები მემთვრალეობა - კატასტროფა.



ამას მეც ვხედავ, თუმცა აკადემუსის ბაღიდან ქართული სუფრა და მითუმეტეს წირვიდან - ძალიან განსხვავდება...

პოსტის ავტორი: მაკუნა თარიღი: Oct 17 2007, 06:19 PM

რა თქმა უნდა ამ თემაში ძლიერი სქესის წარმომადგენლები აქტიურობენ
დედა რავა გიყვართ ეს ქეიფი კაცო
მაგრამ ბოლო ჭიქა მოგდით ხოლმე ზედმეტი

პ.ს. ყველას არ ეხება

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 17 2007, 06:20 PM

მგონი ბანს ავიკრავ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 17 2007, 06:31 PM

მე ქალების არ მესმის როგორ შეუძლიათ მანდილოსნების სადღეგრძელოს შემდეგ - ისმინონ გინება....

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Oct 17 2007, 06:31 PM

მე ბოდიშს ვიხდი საზოგადოებასთან , მაგრამ ეჭვი მეპარება თქვენ რაფინირებულ სუფრაზე მოხვედრილიყოთ. თუ სუფრაზე თამადა უკვე არჩეულია აქ დამნაშავე შენ ხარ... თუ მერე ირჩევ დეგენერატს, მაშ ისმინე დეგენერატობა. გაუმარჯოს ჩემს დედაქალაქს , მაგრამ კარგად იციან თქმა სუფრა ქუთაისში იციანო, მობრძანდით ჩემთან სტუმრად და გაჩვენებთ რას ქვია ქართული ნადიმი. თამადის ”დიქტატურა” და სიმკაცრე უნდა გსიამოვნებდეს შესასრულებლად - აი მაშინ ხდება სუფრა საინტერესო

პოსტის ავტორი: მაკუნა თარიღი: Oct 17 2007, 06:35 PM

როგორც ყოველთვის აბო თავისი სტუმართმოყვარეობით და დახვეწილობით გამოირჩევა
მართალი ბრძანდებით ჩემო აბო, მაგრამ, რატომღაც "ქართული ნადიმის" ტრადიცია დაგვეკარგა ქართველებს

პოსტის ავტორი: shore თარიღი: Oct 17 2007, 06:39 PM

ეს თემაც, ამ ფორუმზე გახსნილი მრავალი თემის მსგავსად, სასაცილოა სატირალი რომ არ იყოს!

მერამდენედ უნდა გაიხსნას ასეთი თემაო, კითხულობთ, და აბა ნახეთ რამდენი ასეთი "ნადიმი" იმართება თუნდაც ერთი კვირის განმავლობაში თუნდაც მარტო თბილიში!

კიდევ უფრო დიდი ეჭვი მაქვს, რომ ეს "ეჭვი" ეჭვი არაა

სხვა პუნქტებზე დიდხანს არ შევჩერდები, ისეც ნათელია ცჰვენი მდგომარეობა

რაც შეეხება


ზომიერება რომ ყველგან და ყველაფერში საუკეთესოა, ამასაც მგონი დიდი განსჯა და თავის მტვრევა არ სჭირდება.
ხოლო ნამდვილი ვაჟკაცობა და მამაკაცობა ის უფრო მგონია კარგად რომ შეირგებ საყვარელ ადამიანებთან ყოფნას (შესაბამისად მათაც შეარგებ!) და სახლშიც შენი ფეხით რომ წახვალ და არა გონებაწართმეულს, დამუნჯებულს, კუჭნაწლავგადმობრულებულს და სახეშეშლილს სახლში მიგათრევენ მაგრამ"ამაყად", რომ ყველაზე მეტი დალიე!


თამადის შერჩევა რომ ოდითგანვე სერიოზული და ძალიან საპასუხისმგებლო საქმე იყო ცნობილია. ხოლო იმას, ვინც როდის რა და სად თქვას არ იცის არც თამადა ჰქვია და პატივიცემაც ნაკლებად რაა!..



ჩემო კარგო ცუდია რომ ტექნოლოგიების ევოლუციის პროდუქტს ასე აუგად იზსენიებ :ლოლ: რა ჯობია უსაშველოდ მაღალ ხმაზე (სხვისი ლაპარაკის მოსმენა კი არა ფიქრიც რომ გიჭირს!) "სამი დალიე"-ს მოსმენას (სიმღერასაც რას ერჩი, დიდაქტიკურ მოტივებზეა :ლოლ!

სერიოზულად კი ქართული სუფრის მთავარი მიზანი მოლხენა იყო (ამიტომაც ერქვა "ლხინი") და მას არავითარი საერთო დღევანდელ ღრიანცელთან არ აქვს!

პ.ს. კითხვაზე "აბა რა ვქნათ?" პასუხი ერთი მგონია, ჩვენ როცა მოგვიწევს მსგავსი ღონისძიებების ორგანიზება, ამ მასში მონაწილეობა გავითვალისწინოთ ყველა ეს ჩვენოი შენიშვნები. ან თუ ვერაფერს ვერ ვცვლით დროზე დავტოვოტ იქაურობა

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Oct 17 2007, 06:52 PM

რომ ვაკვირდები , აქ ქართული სუფრის ავან-ჩავანს ზოგი ისეთი ხალხი არჩევს, რომლებმაც როგორც ჩანს ისიც არ იცის სუფრასთან ადამიანები რატომ იკრიბებიან.

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Oct 17 2007, 07:05 PM

afxazi

გეთანხმები,არა მარტო კაცებს ქალებს არანეკლებად უყვართ მოლხენა,მე მომწონს ჩვენი ქართული სუფრა გადამეტებული სიტუაციის გარეშე,ვაღიაროთ რომ ჩვენი სუფრა ლამაზია თავისი სადღეგრძელოებით ,სიმღერით ცეკვით განა არაა გამორჩეული ჩვენი სუფრა ამით? თუ არ ჩავთვლით გადამთვრალ სუფრის წევრებს ეს ყველაფერი კარგია!

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Oct 17 2007, 07:08 PM

მართამოდი სკაიპში

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 17 2007, 07:08 PM

კარგ მოკრძალებულ ქართულ სუფრას რა სჯობს

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Oct 17 2007, 07:10 PM

ნათია
აბა რა სადაც მართლა დაცულია ტრადიციები და მოკრძალებული ურთიერთდამოკიდებულებაა არამარტო თამადის მიმართ არამედ ზოგადად სუფრის წევრების მიმართ!

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: Oct 17 2007, 07:16 PM

ხოდა მაგაშია საქმე რომ ეს პიროვნული ამბავია, დღევანდელი სუფრა რომ დამახინჯებულია. ეს შეიძლება "ვიღაც ვიღაცეები" ამახინჯებენ.

პ.ს "დღევანდელი დამახინჯებული ქართული სუფრის" არა მარტო დაკნინებული სადღეგრძელოებზე შეიძლება საუბარი, ასევე "თრობაც" არის ის პრობლემაც რომლის განხილვაც არანაკლებ აუცილებელია.

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Oct 17 2007, 07:20 PM

ნათია
რა თქმა უნდა ნათია, ჩვენი ფორუმელები ცუდ სუფრებზე ხვდებიან თუ რა დაემართა ამ ხალხს.? თუმცა ცუდ სუფრაზე მეც მოვხვედრილვარ, მაგრამ იმით ხომ არ ვიმსჯელებთ? 10 სუფრიდა 3-ც რომ იყოს კარგი საკმარისია შეფასებიათვის... მე ყოველთვის ვკითხულობ ვინ იქნებიან სუფრის წევრები. და ყველგანაც არ დავდივარ.

პოსტის ავტორი: მაკუნა თარიღი: Oct 17 2007, 07:35 PM

საინტერესო ცნობებია ქართულ სუფრასთან დაკავსირებით, ვერ გადავაქართულე, ვინმე ხო არ დამეხმარებით?


qarTuli xasiaTis ganmsazRvrel mavne tradiciaTa ricxvSi qarTuli sufrisa da Tamadobis tradiciac moiazreba. levan bregaZes miaCnia, rom qarTuli sufraze sadRegrZelos da Tamadobis instituts orasi wlis istoria aqvs da Camoyalibda, rogorc kompensatoruli meqanizmi da kulturis pasuxi ruseTis SemadgenlobaSi Sesvlaze, erovnuli TviTmyofadobis SemanarCunebel identifikatorad religia aRar gamodgeboda da kulturam sufris rituali SeimuSava (2000). am koncefciaze dayrdnobiT sxva avtorebi axdenen qarTuli sufris gavleniT Camoyalibebuli xasiaTobrivi Taviseburebebis kritikas.
fsiqoanalitikuri interpretacia qarTuli sufris da Tamadobis axal Tvisobriv etapze ahyavs emzar jgerenaias (2000). misi azriT, "mamakacTaSorisi siyvaruli, sityvebi, romlebiTac mamakacebi sufris msvlelobisas mimarTaven erTmaneTs ("CavexutoT erTmaneTs", "movesiyvaruloT", "Zalian momenatra SenTan Cajdoma", "miyvarxar" da a.S.) Rrma erotizmisa da urTierTndomis Semcvelia. rasakvirvelia, es erotizmi ar aris gacnobierebuli rogorc wminda seqsualuri ltolva, aramed rogorc "Zmakacoba da "gulis gadaSla", siRrmeSi ki qarTuli sufra malavs ufro tragikul viTarebas, heteroseqsualuri aqtis arSemdgarobas, Rrma ltolvas qalisaken da imavdroulad qarTveli mamakacebis panikur SiSs qalis, misi seqsualobis winaSe (qaliSvilobis instituti am SiSis erT-erTi dadasturebaa). qarTuli sufra formiT homoseqsualuri da SinaarsiT tragi-heteroseqsualisturia. qarTveli mamakaci arSemdgari qali anu qalis cudi SemTxvevaa. iq, sadac warmoiTqmis winaprebis sadRegrZelo, adgili ar aris aratradiciuli kulturisaTvis, tolerantizmisaTvis. Tamada SeuZlebelia aratradiciuli Rirebulebebis matarebeli iyos"(gv.37-38). am mosazrebebSi saerTod ugulebelyofilia sadRegrZelos, qarTuli sufris warmoqmnis religiuri da qristianuli fesvebi. avtori gamoricxavs tradiciul kulturaSi tolerantobis arsebobas.
g. niJaraZe Tvlis, rom qarTuli sadRegrZelosaTvis ucxoa improvizacia, alegoriis gamoyeneba, originaluri Temebis Zieba (2000). visac cnobili Tamadebis sadRegrZeloebi mousmenia, Znelia daeTanxmos am msjelobas. gazeT "rezonansis" furclebze gamarTuli sadRegrZeloebis konkursic aseve uaryofs am mosazrebas. axalcixis muzeumis masalebSi exlac aris daculi XX saukunis 30-iani wlebis eTnografiuli eqspediciis Canawerebi, romlebic metyvelebs Tamadis rolis gadacemaze sxvadasxva pirebisaTvis erTi sufris ganmavlobaSi.
g.niJaraZe Tvlis, rom qarTul sufraze vlindeba qarTveli mamakacebisTvis damaxasiaTebeli infantilizmi da Tamadobis instituti aris qarTul kulturaSi mamis, rogorc socialuri rolis, sisustis kompensacia (2000). misi azriT, sufris ritualma Tavisi funqcia ase Tu ise Seasrula. raki sufra kompensatoruli xasiaTis iyo, damoukideblobis miRwevis Semdeg mas cvlileba unda ganecada, magram, raki sufra rCeba yvelaze sasurvel socialur aqciad, es imis maniSnebelia, rom kulturis masStabiT orientaciis Secvla sityvidan saqmisken ar SeimCneva. am avtors aviwydeba, rom qarTuli sufra yvelaze xSirad winaprebis gaxsenebas eZRvneba da ara mxolod fsiqologiur kompensacias religiis Tu damoukideblobis dakargvisa.
avtoris azriT, samoqalaqo sazogadoeba sufris sazogadoebis srul antipods warmoadgens. pirveli orientirebulia saqmeze, xolo meore sityvasa da urTierTobaze. saqarTveloSi sufris da sufris cnobierebis totaluri batonobis gamo samoqalaqo sazogadoebas "ar eqmneba ganviTarebis saSualeba. samoqalaqo sazogadoebis gaCena da momZlavreba pirdapir muqaras uqmnis Cvens sayvarel rituals. arCevani Cvenzea". niJaraZes urTierTobebze orientacia feminurobis gamovlenad miaCnia (niJaraZe, 2001, gv. 83) dasavlur fsiqologiaSi erT dros damkvidrebuli mosazrebis gamo, romlis mixedviTac urTierToba ufro qaluri atributia. aq unda aRiniSnos, rom pirovnul urTierTobebs saqmian urTierTobebze garkveuli prioriteti aqvT ara mxolod qarTul, aramed saerTod koleqtivistur, aseve aRmosavlur kulturebSi da es feminurobis gamovlenad an naklad ar unda davsaxoT, piriqiT, Tanamedrove menejmentis skolebSi swavleba im mimarTulebiT warimarTeba, rom momavali menejeri maqsimalurad iyos gacnobierebuli sxvadasxva kulturis TaviseburebaSi. sufra aucilebeli komponentia saqmiani urTierTobisTvis iseT qveynebSi, rogoric aris axlo aRmosavleTis qveynebi da iaponia.
krebulis winasityvaobac "qarTuli sufra demokratiis pirispir" im azris gamomxatvelia, rom erTis SexedviT yavlgasuli qarTuli tradiciebi upirispirdeba samoqalaqo sazogadoebis Rirebulebebs. g.nodia ase axasiTebs qarTul sufras: mas bevri ram aqvs aSkarad "arasamoqalaqo". mas axasiaTebs (marTalia, arCeuli) Tamadis erTpirovnuli, diqtatura, azrTa pluralizmisa da kriticizmis miuRebloba, erTxel dadgenili rutina, qalebis damorCilebuli statusi (maT adreve moiSoreben Tavidan mandilosnebis sadRegrZeloTi, raTa mere "personaluri sadRegrZeloebis" blokidan gamoricxon). sufra avtoritaruli urTierTobebis modelia. (2000. gv.6). avtoris es varaudi subieqtur STabeWdilebad unda CaiTvalos, radgan qarTuli sufris mkvlevarebi swored imas aRniSnaven, rom zedmetad avtoritarul midgomas adgili ara aqvs sufraze (Mars, G. 1987:275). qarTuli sufris yavlgasulobis moqadage avtorebi cdiloben sadRegrZelos warmoqmnis swored religiuri fesvebi ar axsenon. sufris winamZRolobis, (qarTulad - Tamadobis) jer kidev bibliaSi (sibrZne ziraqisa, 32) Camoyalibebuli standartebi, romlebic qarTul yofiT samyaroSi realurad xorcieldeba (Rlonti, 2000. gv. 26), iseve ucnobia maTTvis, rogorc sadRegrZelos, rogorc RvTismsaxurebis gagrZelebis da kvereqsis perifrazis koncefcia (andriaZe, 1997. gv.,47).
imave krebulSi ivliane xaindrava (gv.54) Tvlis, rom sufra samoqalaqo sazogadoebis profanaciaa. rac ufro gaZlierdeba samoqalaqo sazogadoeba saqarTveloSi, miT ufro Semcirdeba tradiciuli sufris segmenti da piriqiT, Tuki imZlavrebs totalitaruli tendencia, aRidgens Zvel datvirTvas tradiciuli qarTuli sufrac. rogorc vxedavT, am avtorsac qarTuli sufris tradicia qarTuli totalitarizmis "mZvinvarebis" maCveneblad miaCnia.
qarTul sufras is dadebiTi mniSvnelobac aqvs, rom Rvinis, rogorc alkoholuri sasmelis, miRebis tradiciul, optimalur wess eyrdnoba. alkoholis miRebis qveyanaTaSorisi Sedareba aCvenebs, rom xmelTaSuazRvispira kulturebSi, sadac didi raodenobiT moixmareba Rvino, naklebia alkoholTan dakavSirebuli problemebi, agresiuli qceva (Heath D. 2000, Marsh, Fox, 1992), sufra faqtiurad socializaciis mZlavr meqanizms warmoadgens, romlis moSla qarTul sazogadoebas bevr problemas Seuqmnis.
qarTuli sufris tradiciis winaaRmdeg mimarTuli kompania gvagonebs sabWoTa periodSi mavne tradiciebTan brZolis kompanias, rodesac ikrZaleboda mravalricxovani sufrebi (igulisxmeba 50 da meti), maSin, rodesac kviprosSi da saberZneTSi 1000-mde da meti adamiani SeiZleba iyos qorwilze dapatiJebuli.

პოსტის ავტორი: t.d თარიღი: Oct 17 2007, 07:51 PM

მართალია ქართულისუFრა გადაგვარების გზაზეა აღარ სცემენ პატივს თუნდაც ქართულ მანდილს, ხმაურობენ და თამადას აღარსცემენ პატივს ერთმანეთს არ უსმენენ და ცდილობენ აურზაურის შეტანას თამადაზეც ბევრია დამოკიდებული მან უნდა წაიყვანოს სუფრა და სილამაზე უნდა შეიტანოს რაც ახლა ხშირ შემთხვევაში არა მასე. ერთ დროს მართლა იყო აკადემია მაგრამ ასეთ ლამაზ სიტყვებს უკვე იშვიათად ვისმენ, ყველაზე ძან მსიამოვნებს კარგ საზოგადოებასთან ქეიფი.სადაც ურთიერთ გაგება და ხვტის მოშიში და მოსიYვარულე ხალხი ტრაპეზობს ასეთი სუფრა კი ნამდვილათ აკადემია

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Oct 17 2007, 07:53 PM

მაკუნა
ძნელად იკითხება ... ისე ეს ლევან ბრეგაძე ვინაა?

პოსტის ავტორი: t.d თარიღი: Oct 17 2007, 07:53 PM

და ერთი რამის დამატება მინდა ძალიან იშვიათად მიწევს ცუდ სუფრაზე ჯდომა, საერთოდ თუ არ მომწონს სიტყვაცია და არეულობა ჯობია არ მიაქციო ყურადღება შეიწიო ხვთის მშობელი და გაეცალო

პოსტის ავტორი: მაკუნა თარიღი: Oct 17 2007, 07:55 PM

მდააა...
სცოდნია
ალბათ ზოგჯერ ავიწყდება ხოლმე

პოსტის ავტორი: t.d თარიღი: Oct 17 2007, 07:58 PM

კაი ერთი მე არასდროს მავიწყდება სუფრასთან ქცევა ჩემო კარგო.სკაიპსჰი ვარ

პოსტის ავტორი: მაკუნა თარიღი: Oct 17 2007, 08:02 PM

ავტორია ერთ-ერთი ნაშრომისა ამ თემაზე( "სადღეგრძელო და მისი კომპენსატორული ბუნება. ქართული სუფრა და სამოქალაქო საზოგადოება")

ადრე მქონდა ეს ნამუშევარი წაკითხული და ეხლა უცებ გამახსენდა,რომ იქ ქართულ სუფრაზეც იყო საუბარი და დავაკოპირე. სამწუხაროდ დრო არ მაქვს თორე ქართულ ფონტში ავკრეფავდი, წაკითხვა რო არ ყოფილიყო რთული.

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 17 2007, 08:18 PM

აჰა გადაგიქართულე (მე არ მიშრომია კონვერტერის დამსახურებაა)

ქართული ხასიათის განმსაზღვრელ მავნე ტრადიციათა რიცხვში ქართული სუფრისა და თამადობის ტრადიციაც მოიაზრება. ლევან ბრეგაძეს მიაჩნია, რომ ქართული სუფრაზე სადღეგრძელოს და თამადობის ინსტიტუტს ორასი წლის ისტორია აქვს და ჩამოყალიბდა, როგორც კომპენსატორული მექანიზმი და კულტურის პასუხი რუსეთის შემადგენლობაში შესვლაზე, ეროვნული თვითმყოფადობის შემანარჩუნებელ იდენტიფიკატორად რელიგია აღარ გამოდგებოდა და კულტურამ სუფრის რიტუალი შეიმუშავა (2000). ამ კონცეფციაზე დაყრდნობით სხვა ავტორები ახდენენ ქართული სუფრის გავლენით ჩამოყალიბებული ხასიათობრივი თავისებურებების კრიტიკას.
ფსიქოანალიტიკური ინტერპრეტაცია ქართული სუფრის და თამადობის ახალ თვისობრივ ეტაპზე აჰყავს ემზარ ჯგერენაიას (2000). მისი აზრით, "მამაკაცთაშორისი სიყვარული, სიტყვები, რომლებითაც მამაკაცები სუფრის მსვლელობისას მიმართავენ ერთმანეთს ("ჩავეხუტოთ ერთმანეთს", "მოვესიყვარულოთ", "ძალიან მომენატრა შენთან ჩაჯდომა", "მიყვარხარ" და ა.შ.) ღრმა ეროტიზმისა და ურთიერთნდომის შემცველია. რასაკვირველია, ეს ეროტიზმი არ არის გაცნობიერებული როგორც წმინდა სექსუალური ლტოლვა, არამედ როგორც "ძმაკაცობა და "გულის გადაშლა", სიღრმეში კი ქართული სუფრა მალავს უფრო ტრაგიკულ ვითარებას, ჰეტეროსექსუალური აქტის არშემდგარობას, ღრმა ლტოლვას ქალისაკენ და იმავდროულად ქართველი მამაკაცების პანიკურ შიშს ქალის, მისი სექსუალობის წინაშე (ქალიშვილობის ინსტიტუტი ამ შიშის ერთ-ერთი დადასტურებაა). ქართული სუფრა ფორმით ჰომოსექსუალური და შინაარსით ტრაგი-ჰეტეროსექსუალისტურია. ქართველი მამაკაცი არშემდგარი ქალი ანუ ქალის ცუდი შემთხვევაა. იქ, სადაც წარმოითქმის წინაპრების სადღეგრძელო, ადგილი არ არის არატრადიციული კულტურისათვის, ტოლერანტიზმისათვის. თამადა შეუძლებელია არატრადიციული ღირებულებების მატარებელი იყოს"(გვ.37-38). ამ მოსაზრებებში საერთოდ უგულებელყოფილია სადღეგრძელოს, ქართული სუფრის წარმოქმნის რელიგიური და ქრისტიანული ფესვები. ავტორი გამორიცხავს ტრადიციულ კულტურაში ტოლერანტობის არსებობას.
გ. ნიჟარაძე თვლის, რომ ქართული სადღეგრძელოსათვის უცხოა იმპროვიზაცია, ალეგორიის გამოყენება, ორიგინალური თემების ძიება (2000). ვისაც ცნობილი თამადების სადღეგრძელოები მოუსმენია, ძნელია დაეთანხმოს ამ მსჯელობას. გაზეთ "რეზონანსის" ფურცლებზე გამართული სადღეგრძელოების კონკურსიც ასევე უარყოფს ამ მოსაზრებას. ახალციხის მუზეუმის მასალებში ეხლაც არის დაცული XX საუკუნის 30-იანი წლების ეთნოგრაფიული ექსპედიციის ჩანაწერები, რომლებიც მეტყველებს თამადის როლის გადაცემაზე სხვადასხვა პირებისათვის ერთი სუფრის განმავლობაში.
გ.ნიჟარაძე თვლის, რომ ქართულ სუფრაზე ვლინდება ქართველი მამაკაცებისთვის დამახასიათებელი ინფანტილიზმი და თამადობის ინსტიტუტი არის ქართულ კულტურაში მამის, როგორც სოციალური როლის, სისუსტის კომპენსაცია (2000). მისი აზრით, სუფრის რიტუალმა თავისი ფუნქცია ასე თუ ისე შეასრულა. რაკი სუფრა კომპენსატორული ხასიათის იყო, დამოუკიდებლობის მიღწევის შემდეგ მას ცვლილება უნდა განეცადა, მაგრამ, რაკი სუფრა რჩება ყველაზე სასურველ სოციალურ აქციად, ეს იმის მანიშნებელია, რომ კულტურის მასშტაბით ორიენტაციის შეცვლა სიტყვიდან საქმისკენ არ შეიმჩნევა. ამ ავტორს ავიწყდება, რომ ქართული სუფრა ყველაზე ხშირად წინაპრების გახსენებას ეძღვნება და არა მხოლოდ ფსიქოლოგიურ კომპენსაციას რელიგიის თუ დამოუკიდებლობის დაკარგვისა.
ავტორის აზრით, სამოქალაქო საზოგადოება სუფრის საზოგადოების სრულ ანტიპოდს წარმოადგენს. პირველი ორიენტირებულია საქმეზე, ხოლო მეორე სიტყვასა და ურთიერთობაზე. საქართველოში სუფრის და სუფრის ცნობიერების ტოტალური ბატონობის გამო სამოქალაქო საზოგადოებას "არ ექმნება განვითარების საშუალება. სამოქალაქო საზოგადოების გაჩენა და მომძლავრება პირდაპირ მუქარას უქმნის ჩვენს საყვარელ რიტუალს. არჩევანი ჩვენზეა". ნიჟარაძეს ურთიერთობებზე ორიენტაცია ფემინურობის გამოვლენად მიაჩნია (ნიჟარაძე, 2001, გვ. 83) დასავლურ ფსიქოლოგიაში ერთ დროს დამკვიდრებული მოსაზრების გამო, რომლის მიხედვითაც ურთიერთობა უფრო ქალური ატრიბუტია. აქ უნდა აღინიშნოს, რომ პიროვნულ ურთიერთობებს საქმიან ურთიერთობებზე გარკვეული პრიორიტეტი აქვთ არა მხოლოდ ქართულ, არამედ საერთოდ კოლექტივისტურ, ასევე აღმოსავლურ კულტურებში და ეს ფემინურობის გამოვლენად ან ნაკლად არ უნდა დავსახოთ, პირიქით, თანამედროვე მენეჯმენტის სკოლებში სწავლება იმ მიმართულებით წარიმართება, რომ მომავალი მენეჯერი მაქსიმალურად იყოს გაცნობიერებული სხვადასხვა კულტურის თავისებურებაში. სუფრა აუცილებელი კომპონენტია საქმიანი ურთიერთობისთვის ისეთ ქვეყნებში, როგორიც არის ახლო აღმოსავლეთის ქვეყნები და იაპონია.
კრებულის წინასიტყვაობაც "ქართული სუფრა დემოკრატიის პირისპირ" იმ აზრის გამომხატველია, რომ ერთის შეხედვით ყავლგასული ქართული ტრადიციები უპირისპირდება სამოქალაქო საზოგადოების ღირებულებებს. გ.ნოდია ასე ახასითებს ქართულ სუფრას: მას ბევრი რამ აქვს აშკარად "არასამოქალაქო". მას ახასიათებს (მართალია, არჩეული) თამადის ერთპიროვნული, დიქტატურა, აზრთა პლურალიზმისა და კრიტიციზმის მიუღებლობა, ერთხელ დადგენილი რუტინა, ქალების დამორჩილებული სტატუსი (მათ ადრევე მოიშორებენ თავიდან მანდილოსნების სადღეგრძელოთი, რათა მერე "პერსონალური სადღეგრძელოების" ბლოკიდან გამორიცხონ). სუფრა ავტორიტარული ურთიერთობების მოდელია. (2000. გვ.6). ავტორის ეს ვარაუდი სუბიექტურ შთაბეჭდილებად უნდა ჩაითვალოს, რადგან ქართული სუფრის მკვლევარები სწორედ იმას აღნიშნავენ, რომ ზედმეტად ავტორიტარულ მიდგომას ადგილი არა აქვს სუფრაზე (Mარს, G. 1987:275). ქართული სუფრის ყავლგასულობის მოქადაგე ავტორები ცდილობენ სადღეგრძელოს წარმოქმნის სწორედ რელიგიური ფესვები არ ახსენონ. სუფრის წინამძღოლობის, (ქართულად - თამადობის) ჯერ კიდევ ბიბლიაში (სიბრძნე ზირაქისა, 32) ჩამოყალიბებული სტანდარტები, რომლებიც ქართულ ყოფით სამყაროში რეალურად ხორციელდება (ღლონტი, 2000. გვ. 26), ისევე უცნობია მათთვის, როგორც სადღეგრძელოს, როგორც ღვთისმსახურების გაგრძელების და კვერექსის პერიფრაზის კონცეფცია (ანდრიაძე, 1997. გვ.,47).
იმავე კრებულში ივლიანე ხაინდრავა (გვ.54) თვლის, რომ სუფრა სამოქალაქო საზოგადოების პროფანაციაა. რაც უფრო გაძლიერდება სამოქალაქო საზოგადოება საქართველოში, მით უფრო შემცირდება ტრადიციული სუფრის სეგმენტი და პირიქით, თუკი იმძლავრებს ტოტალიტარული ტენდენცია, აღიდგენს ძველ დატვირთვას ტრადიციული ქართული სუფრაც. როგორც ვხედავთ, ამ ავტორსაც ქართული სუფრის ტრადიცია ქართული ტოტალიტარიზმის "მძვინვარების" მაჩვენებლად მიაჩნია.
ქართულ სუფრას ის დადებითი მნიშვნელობაც აქვს, რომ ღვინის, როგორც ალკოჰოლური სასმელის, მიღების ტრადიციულ, ოპტიმალურ წესს ეყრდნობა. ალკოჰოლის მიღების ქვეყანათაშორისი შედარება აჩვენებს, რომ ხმელთაშუაზღვისპირა კულტურებში, სადაც დიდი რაოდენობით მოიხმარება ღვინო, ნაკლებია ალკოჰოლთან დაკავშირებული პრობლემები, აგრესიული ქცევა (Hეატჰ D. 2000, Mარსჰ, Fოხ, 1992), სუფრა ფაქტიურად სოციალიზაციის მძლავრ მექანიზმს წარმოადგენს, რომლის მოშლა ქართულ საზოგადოებას ბევრ პრობლემას შეუქმნის.
ქართული სუფრის ტრადიციის წინააღმდეგ მიმართული კომპანია გვაგონებს საბჭოთა პერიოდში მავნე ტრადიციებთან ბრძოლის კომპანიას, როდესაც იკრძალებოდა მრავალრიცხოვანი სუფრები (იგულისხმება 50 და მეტი), მაშინ, როდესაც კვიპროსში და საბერძნეთში 1000-მდე და მეტი ადამიანი შეიძლება იყოს ქორწილზე დაპატიჟებული.

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Oct 17 2007, 08:25 PM

სუფრა, სუფრა...

აუცლებელია, აუცილებელი...

არა ბიჭო ევროპული ბარბექიუ და ვისკის გახეტქვამდე ხმაამოუღებელი სმა ჯობია

მე ძალიან მიყვარს მეგობრებთან ერთად ქეიფი, ლოცვა, მსჯელობა, ოცნება...სიყვარული...

ჰო დალევაც მიყვარს, მარა ჩემი მოძღვარის ხელში რას დავლევ




ღვინო ახარებს გულსა კაცისასა პახმელიაზე პირიქით არის


ძალიან გული მწყდება რომ საქართველოში ღვინის სმის ტრადიციას არაყი ანაცვლებს...

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Oct 17 2007, 08:41 PM

ემზარ ჯგენერაიას და გია ნოდიას გასარჩევი რომ იქნება ქართული სუფრა, მაშინ უნდა დავივიწყოთ გულბაათ ჭავჭავაძე, რევაზ ლაღიძე, ზურაბ ქაფიანიძე და სხვა დიდი ქართველი ცნობილი თამადები და კოლორიტები და არშემდგარი ქალის სახეები იყვნენ ისინი ხო?ერთი მაგენი მიცა ქაფიანიძეს სადმე კუნძულზე ერთი-ერთში გასაქცევი რომ არაა და იმას თუ გაუმეორებენ არშემდგარი ქალი ხარო... ეჰ ამას ქვია ზუსტად უძაღლო ქვეყანა...

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 17 2007, 08:51 PM

abo

ჩემი ბიძაშვილის ქორწილში იმერელი თამადა (ბიცოლა მყავს იმერელი) იყო და არაჩვეულებრივად მიყავდა სუფრა, არც ღვთის სადიდებელი დაუკლია, არც ლექსები და არც იუმორი


მართლა, ამ მხვრივ პირველობაში ვერავინ შეეცილება იმერეთს

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 10:29 AM

ნათია


ხო, კინაღამ დამავიწყდა. ერთ-ერთ კუთხეში (საქართველოში) არ დავასახელებ, თურმე სანამ მამაკაცი არ გაილეშება ქალს უფლება არ აქვს დასაძინებლად წავიდეს და სულ თავს უნდა დატრიალებდეს.

ანუ გამოდის რომ კაცი, რომელიც სუფრაზეა თითქოს დიდ საქმეს აკეთებდეს ამით

იცოცხლე

მოდით სიმართლე ვთქვათ, სუფრაზე თუ მრევლი არ არის შეკრებილი არანაირად არ იწყება ღვთის სადიდებლით და პირიქით ბოლოსკენ ახსენებენ "ღმერთს გაუმარჯოსო"





ეს არაა ადვილი. ვერ დამაჯერებთ რომ თქვენი ნათესავების, და-ძმის და დედმამის მეგობრების 90% კარგ სიტუაციებს ქმნის სუფრაზე. როგორც წესი ისინი სტანდარტულად იქცევიან და "ტრადიციას იშველიებენ".

და კიდევ ერთი დამავიწყდა, როგორც წესი ასეთი ტიპის ე.წ. "მოქეიფე" ხალხი რესტორნის შემდეგ ბორდერში მიბრძანდებიან ხოლმე. ახლა არ მითხრათ რომ ვცდები. ქალებში სიარული ქართული სუფრის შემადგენელი ნაწილი გახდა



არსებობს ქალების კატეგორია, (არცთუ ისე ცოტა) რომლებსაც ძალიან მოსწონთ უზრდელი მამაკაცები. ამაში ვაჟკაცობას ხედავენ.

საერთოდ ძალიან საინტერესოა ქართველი ქალის როლი, რომელსაც "ევროპელობის" გამო პირველობაზე პრეტენზია აქვს და სუფრაზე თანახმაა მეორე და მეათეხარისხოვანი იყოს.




რატომღაც ვერავინ ვერ წაიკითხა???
ეს ხომ რეალობაა, შედეგი ჩვენი "ტრადიციონალიზმისა"

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 18 2007, 10:44 AM

zviadauri

აკადემია კი არა კემბრიჯის უნივერსიტეტია

მნათე

ქართველები იმდენად ნიჭიერი ხალხია რომ ყველაფერი შეუძლიათ
მაგალითად ღიპიანი ბიძები სუფრაზე მანდილოსნის სადღეგრძელოს შესვავენ და სემდეგ "გამომტყვრალები" საუნაში წავლენ ქართველ "მანდილოსნებთან"

LOVE და ეგეთები


shore

ვახ რა კარგად თქვიი...

სამი დალიე აი მაგნაირებისთვისაა ნამღერი

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Oct 18 2007, 10:44 AM

გიორგი,

ხოდა ნურც დაბრუნებულან !

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 18 2007, 10:45 AM

neo

მაგარი შერწყმაა

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 10:47 AM

ზოგიერთებს რომ კითხო ეგ სიმღერაც ტრადიციაა, ისტორიამ შემოგვინახა

staywhite

აბა რას ამბობ ჩვენში ხომ ქალის კულტია

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 18 2007, 10:48 AM

Giorgi-

მთავარია რას დაიჯერებს კაცი თორემ...
კი განახლებული ტრადიციაა...

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Oct 18 2007, 10:50 AM

ქალის კულტია სუფრაზე და კიდევ იმ ქალების კულტია ძმებს რომ ცოლებს ატოვებინებენ მარა ბევრ ქალს ოღონდ ქმარი ყავდეს, მეზობელმა რომ არ თქვას რამე და არ დაგიდევს როგორია, სამაგიეროდ სიამოვნებით განიკითხავენ იმ ქალებს, ვისაც არ ყავს ან ისევ მათი წყალობით დაცილებულია ეეეჰჰჰ, კაროჩე რა ქვია ამას რუსულქართულად...

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 10:52 AM

ისე "ქართული სუფრის" მოყვარულები მანდამაინც არ აქტიურობენ

პოსტის ავტორი: zviadauri თარიღი: Oct 18 2007, 10:53 AM

რავიცი ძმაო,რამდენ სუფრაზეც ვყოფილვარ,იმდენი ყელამდე ნასიამოვნები წამოვსულვარ..შენ ეტყობა ზაან გაგაღიზიანა თამადამ

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 10:58 AM

მე ამშემთხვევაში კონკრეტულ თამადაზე არ ვსაუბრობ, ზოგადად ვამბობ.
შენ "მოქეიფე" კაცი ჩანხარ

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Oct 18 2007, 11:01 AM

მე მომენატრა ქართული სუფრა კაი ხანია არ ვყოფილვარ...მართლა მენატრება, ძალიან თან როცა ახლობლებში ვარ.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 18 2007, 11:01 AM

ეჰ, ზოგს რა სერიოზულად სჭირდება სექსოლოგის დახმარება.....

იმათთვის, კი ვისაც მამაკაცის მიერ მამაკაცისადმი ძმობისა და სიყვარულის დადასტურება, ჰომოსექსუალური გადახრა ჰგონია, წმ. წერილიდან მოვუყვან მაგალითს, სიტყვებს, რომლითაც ომში დაცემულ იონათანს, მეფე საულის ვაჟს გამოემშვიდობა მისი სიყრმის მეგობარი - წმ. დავით მეფსალმუნე:

მტკივა შენ გამო, ძმაო იონათან, ქმნულკეთილობა შენი, ვინაიდან მიყვარდი ძალიან, ძლიერი იყო ჩემი სიყვარული შენდამი ძმაო, ქალის სიყვარულზე უფრო ძლიერი... (II მეფ. 1; 26)

P.S. თუმცა, ზოგი თავზე ხელაღებული ალბათ "სხვა რამესაც" იფიქრებს დავით მეფეზე....

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 11:05 AM

zviadauri

(ზოგადად ვამბობ):

საქართველოში არსებობს ასეთი ლამაზი ბუნება, შეგიძლია მოიკიდო ზურგჩანთა და მოიარო;
ათასგვარი სპორტი და გართობა, მათ შორის ცხენოსნობა, ცურვა;
ძალიან საინტერესო ლიტერატურა და ა.შ

მოკლედ თუ ადამიანს სურვილი გაქვს გაერთო სუფრა საერთოდ რა შუაშია არ მესმის. 5-6 საათი და მეტიც უნდა იჯდე ერთ ადგილზე და უსმინო სისულელეებს, მერე თევზიანი ტუჩებით კოცნა-პროშნა და გაუთავებელი თყუილები.

"პატრიოტიზმი", ოხ ჩემო საქართველოვ და ა.შ.

რას გავს ეს!!!:)

კანონისტი

ჯგერენაია სხვანაირად აფრენს

მეც გამიგია ეს. ეროტიზმი არა ტოროლა. უსაქმურობაა მხოლოდ

პოსტის ავტორი: zviadauri თარიღი: Oct 18 2007, 11:17 AM

იცოცხლე,მიყვარს,თან როგორ..ჩემის აზრით,პირველი,რაც ქართული სუფრის ალბათ მნიშვნელოვანი დეტალია,არის ის,რომ მოსმენის კულტურა ქრება..იტყვი რამეს,10 გეტყვიან..მოკლედ ეს მეც მაღიზიანებს..არადა რა ჯობია,კარგ სადღეგრძელოებს,ლამაზ სიმღერებს,ლექსებს,იუმორს......
ზოგჯერ ეს ყველაფერი საერთოდ იკარგება,რატო? აი მაგალითად: ერთხელ მოვხვდი სუფრაზე,სადაც იყო"ვილკების თხრა"..არანაირი მოსმენა,გართობა,იყო სერიოზული "ბლატავი"....ჯერ მეთქი ეს რაა,მაგრამ ბოლომდე გავჩერდი,ინტერესის გამო..სხვათაშორის ესეთი სუფრების გამოცდილებაც საჭიროა.მერე უფრო დააფასებ ნაღდ,ჯანმრთელ ქართულ სუფრას



რა მშვიდად მიმალანძღე

მე არ ვამბობ,რომ ქართული სუფრა გართობაა,თავისთავად,როცა სუფრასთან ხარ ნორმალურ ხალხთან ერთად,კიდეც უნდა დალიო,იმღერო,დაუკრა და.აშ..."ალაფუშეტი" არ გამაგონო

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 11:30 AM

ჰოდა რომელია ნამდვილი სუფრა?
ძირითადი სუფრები შემადგენლობის მიხედვით იყოფა შემდეგნაირად:
1. "მოქეიფე" არაფრისმაქნისი შუახნის ბიძების თავშეყრა, რომლებიც ფიქრობენ რომ "შნო" აქვთ "ამ ცხოვრებაში" და უბერავენ;
2. "მოქეიფე" არაფრისმაქნისი შუახნის ბიძების თავშეყრა, ოღონდ შედარებით რბილი ხასიათისა. ასეთები უფრო გულჩვილები არიან და ხანდახან იცრემლებიან "სიყვარულისგან";
3. 30-35 წლამდე აგრესიული "ბიზნესმენი"მამაკაცები, რომლებიც ღრეობამდე არ მიდიან, მაგრამ საყვარლები ყავთ ოხრად;

4. ახალგაზრდები, რომლებიც ზუსტად ისე იქცევიან, როგორც "მოქეიფე" არაფრისმაქნისი შუახნის ბიძები

5. ახალგაზრდები რომლებიც "ბლატაობენ" და "კაი ბიჭბის", ქურდების და განაბების სადღეგრძელოს ფეხზე ადგომით სვამენ.

აი მე ასეთ სუფრებზე მაქვს საუბარი, რომელიც ძირითადი სუფრების 99.9%-ს შეადგენს, თორემ თუ ვინმე მეგობრებთან საუბრობთ და ერთობით ღმერთმა შეგარგოთ


3. "მოქეიფე" არაფრისმაქნისი ახალგაზრდების თავშეყრა





შენ რა შუაში ხარ, შენ უბრალოდ მსხვერპლი ხარ "ტრადიციებისა", რომლებიც არასდროს ყოფილან ტრადიციები

რაც ალაფუშეტს შეეხება, ჩვენებურად "ზაკუსკას" ეძახიან

ანუ ქეიფი მერე იწყება

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 18 2007, 11:32 AM

Giorgi-

რა ცუდია ალაფუშეტი "ნოლშესტის, ან ადინაცეტის, ან მერსედესის ან ბმვ ეს კაპოტზე" ?

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 11:40 AM

ჰო, მართლა, ძალიან ხშირია, როდესაც ადამიანი თავისი შემოსავლის უმეტეს ნაწილს ასეთ სუფრებში ხარჯავს. მე ერთ-ერთ სამსახურში მყავდა თანამშრომელი, რომელსაც საკმაოდ მაღალი ხელფასი ქონდა, მაგრამ 2-3 დღეში ხარჯავდა, სუფრებში, "დამკვრელებიში", ლუდში და თან იძახდა მეტი რა შეგრჩებაო ამქვეყნად

თან ბუნებაში, პლასტმასის ჭიქებით ღვინის სმა, მერე სიმღერა, გზაში პატრული, ჯარიმა, ახსნა: "მე ვარ სიყვარული, სიყვარულს აჯარიმებთ", და ცოლის მიერ გადასახადი 150 ლარი. ისე ამიტომ ღირს ცხოვრება

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 18 2007, 11:45 AM

Giorgi-
რა სუფრა რის სუფრა ძმაო...
მე ქართველი მეგობრებიც მყავს და უცხოელებიც, რომელთანაც მხოლოდ ყველზე და პურზე გადავივლი და ბედნიერი ვიქნები..ჩემთვის ყველა სუფრა მისაღებია სადაც სიყვარულის, სითბოს და ადამიანობის ატმოსფეროა...
რა ქართული, რა თათრული....რა ტაჯიკური

ბევრისთვის ქართული სუფრა კუჭში საკვების ერთდროულად და დიდი რაოდენობით მოხვედრასთან ასოცირდება....

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 12:00 PM

ნაწილობრივ გეთანხმები
ნაწილობრივ იმიტომ რომ თუ სვამ ე.ი. ვერ ჭამ. ჯერ დიეტა უნდა დაიცვა, ბორჯომი უნდა სვა 1 კვირა, შეიძლება ივარჯიშო კიდევაც და იცი რატომ? იმიტომ რომ კარგად დალიო და არ "შერცხვე"



მართალია

+ მეობა და გაგება (ხუმრობით)

რა დასკვნამდე მივდივართ?

1. დამახინჯებულია თუ არა ქართული სუფრა?
2. თუ დამახინჯებულია მაინც აუცილებელია?
3. რისთვისაა აუცილებელი?
4. თუ აკადემიაა რას სწავლობ ასეთს, რომ გიღირდეს გალოთებად?
5. რა გვეშველება?

სასაცილოა რომ არ მეტირებოდეს

რატომ ქვიათ მოქეიფეებს ისეთი უცნაური სახელები, როგორებიცაა
გუგული; სულიკო; ვლადი; ბიჭიკო; ჩიტო და ა.შ.?

გულწრფელად მაინტერესებს

ანდა იაშა?

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 18 2007, 12:04 PM

Giorgi-

რა აკადემია, რის აკადემია...სუფრა სუფრაააა
სუფრა კი არა ჩემთვის ყველა ადამიანი აკადემიაა, ვისგანაც რაიმეს ვსწავლობ....

ეგ მაგათ უნდა კითხო აბა მე რა ვიცი..

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 18 2007, 12:07 PM

Giorgi-

საშინლად


ასეთი ფორმით, ცხადია არა. მაგრამ ტრადიციული წესების აღდგენა - აუცილებელია


ადამიანს ცხოვრებაში სხვადასხვა სიტუაციებში ბუნებრივია უწევს მეგობრებთან შეხვედრა ერთ სუფრაზე. ამიტომ, როგორც ყველაფერს, მასაც სჭირდება "წესები". ეს წესები კი, უკვე არსებობს მივიწყებული სახით და მას ქართული ტრადიციული სუფრა ჰქვია. იმაში, რომ ადამიანი ადღეგრძელო, კარგის მეტი თავისთავად არაფერია, ოღონდ:
- შენი სიტყვა უნდა იყოს გულწრფელი
- მიზანი უნდა იყოს ადამიანის დალოცვა და არა - ღვინის სმა
- არყით დღეგრძელობა დაუშვებელია!
- ვისაც ლოცავ, როგორც მინიმუმ სუფრამდე და მერე არ უნდა აგინებდე
- ყოველი სიტყვა უნდა იყოს მოზომილი და სრულად შეესაბამებოდეს მართლმადიდებლურ სწავლებას, ქართულ ეროვნულ ცნობიერებას
- ბილწსიტყვაობა და სიგარეტის მოწევა დაუშვებელია


სწავლობ შენი სიტყვის ლამაზად გადმოცემას, უზიარებ აზრს მეგობარს, მსჯელობ საინტერესო საკითხზე, მხიარულობ, მღერი (თუ იცი) ან უსმენ სხვის კარგ სიმღერას, სწავლობ სხვის პატივისცემას, შეიძლება გაიცნო ახალი და საინტერესო ადამიანები

ეს ტრადიციული სუფრისას

დღევანდელი სუფრისას:
სწავლობ ლოთობას, ღრეობას, გინებას, კალოშ-ლამფის შუშ-ჭაღ-გადმობრუნებული მაუსიდან (ახალი ვარიანტი! ) სმას, შეიძლება ვინმეს ეჩხუბო ან გეჩხუბოს და დღის ბოლო გტკივა თავი (მეორე დღეს კი არა - დღის ბოლოს, ამდენი ღრიანცელისაგან)


ასე თუ გაგრძელდა - არაფერი, მაგრამ მჯერა, რომ არ გაგრძელდება

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 12:10 PM

გლახა

კარგად ამბობ!

ისე მე ერთი მეგობარი მყავს, რომელიც ყოველთვის მეთანხმება ამ თემაზე, მაგრამ სუფრაზე მოხვედრისას სულ სხვანირად იქცევა. ასეთი შემთხვევები ხშირია


კანონისტი

მდაააა... არ გიცნობდე მაინც))))

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 18 2007, 12:12 PM

კანონისტი

მთავარია გვჯეროდეს

იმედი ხომ ბოლოს კვდება

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 12:21 PM

))



თუ არ იცი და მაინც მღერი რა ვინმე გაგაჩუმებს?

კანონისტი

აი ადამიანი, რომელმაც პრინციპში ამომწურავად გამცა პასუხი


რაც შეეხება არაყს და სიგარეტს გეთანხმები, მაგრამ ძალიან სადაო საკითხია ("მათთან")

პოსტის ავტორი: zviadauri თარიღი: Oct 18 2007, 12:29 PM

არა ლოთობა არა,მაინცადამაინც კი არ უნდა გალოტდე,...ვატყობ რომ მე სხვა მხრიდან ვსაუბრობ,

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 12:41 PM

zviadauri

ჰო, ესეც აუხსნელია:

ქართველი კაცი სვამს სვამს და არ ლოთდება და იცი თურმე რატომ? იმიტომ რომ სადღეგრძელოებს ამბობს, თუ სადღეგრძელოს არ იტყვი მაშIნ გალოთდები))))))

პოსტის ავტორი: zviadauri თარიღი: Oct 18 2007, 12:50 PM

ეგ თავისთავად...კაი ბიჭო ახლა კაი სურის ხასიათზე მოვედი..ცოტა დროს გაიხალისებდა კაცი..ხოდა აგერ უკვე მომაწოდეს იდეს

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 12:55 PM

zviadauri
ისე მე და შენ ჭიქის გარეშე რომ ვლაპარაკობთ ცოტა მრცხვენია
რა აღარაა დრო?

პოსტის ავტორი: zviadauri თარიღი: Oct 18 2007, 12:59 PM

აააა,ეს უკვე ბევრს ნიშნავს..აბა სუფრა სად იშლება?

გიო მოდი ინტერნეტ ქეიფი გავმართოთ ახლავე

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 01:01 PM

მარა თან საქმე

მოდი გავმართოთ ინტერნეტქეიფი

შესანიშნავი იდეაა

პოსტის ავტორი: zviadauri თარიღი: Oct 18 2007, 01:03 PM

განვმარტოთ..აბა შენ რას ფიქრობ?

რა დამტანჯველი იქნება

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 01:05 PM

ე.ი. უნდა გაიხსნას ახალი თემა, წავა სადღეგრძელოები, ერთმანეთის მოფერება და ამბავი. რაც მოდერატორებს და უფროსობას შეეხება უნდა დავპატიჟოთ, თორემ ეს კომპიუტერი და ტექნიკა მაგათმა იციან თუ იციან, დაგვშლიან 5 წუთში

პოსტის ავტორი: zviadauri თარიღი: Oct 18 2007, 01:08 PM

ორ საათზე გეპატიჟებით ვისაც გსურთ...აუცილებელია გულიანი სადღეგრძელოები..არა ისეთი"ორ ირემს გაუმარჯოს...ეს იმ წვიმას და ა.შ"

ბასტურმა შენ გაამზადე

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 01:10 PM

ყველაფერი იქნება ხუთიანზე

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Oct 18 2007, 01:25 PM

თქვენ შემოგევლეთ სუყველას, ხომ იცით როგორ მიხყავრხართ.
სუფრაშია ქარველობა და სიყვარული. აბა რა არი ეს "ევროპა" რათ მინდა დგანან ფეხზე და საწრუპუნოთნი რაღაცეებს ხვლეპენ. ეჰ! კვდება ტრადიცია, კაცმა თუ ერთი 5 ლიტრა კაი ტანინიანი ღვინო არ დალიე სად იგრძნობს სიყვარულს, ჩახუტებას და მეობას. სულ სხვა გაგებაა სუფრაზე, სულ სხვა ჩახუტება და არსი... სუფრაზე ისეთს ისწავლი ცხოვრებაში ვერსად ნახავ. იქ სხვა სიყვარულია გენაცვალე! მთავარია კაცმს სიყვარული გესმოდეს, და ის სხვა სიყვარული იგრძნო.

აი ასეთი აბდაუბდა ლაპარაკია "ქართული სუფრების" 90%. ყოველ შემთხევაში დედმამიშვილების მერე მაინც...

სხვა მხრივ გენიალურია, განსაკუთრებით ქორწილი. დგას 200-300 მთვრალი კაცი და მოდიან შედნსკენ ისე რომ ტუჩებზე მენიუ აწერიათ (ძირითადად მწვანილული). და უნდა გაკოცონ, თან ძირითადად მიზანში ვერ ურტყამენ და მისი ტუჩის (მწვანულეულით) ნაწილი გხვდება ტუჩზე. მოკლედ ააააააააა....

ან დაუშვათ ქელეხები, რომელებიც მერე სამი დალიეთი და შალახოთი მთავრდება.

მაინც ყევლაზე კაი ბანკეტებია, რომლებიც რა თემაზეც არ უდნა იყოს ეთნაირი თანმიმდევრობის სადღეგრძელეობით და რაც ყველაზე მთავარია ერთნაირი მუსიკებით მიმდინარეობს (აუცილებელია უცნობის "მატარებელი" ადვილი საცეკვია და საშუალება გაქ ვინმე ქალის უკანალს შეეხო). და რაც ყველაზე ამაზრზენია სუფრის მერე გამოლეშილი ხალხი მიდის საუნაში (დასაბანად არა!).

აი ეს არაა ქართული სუფრა. ესაა გადაგვარებული და გარყვნილი ღრეობა.

უი რა დამავიწყდა რაც ყევალზე მთავარია განსხავებულები:
ნემსები, კრამიტები, ვედროები, წიგნი !, აირწინაღი

განათლების სადღეგრძელოს სვამენ წიგნით და დედსას კიდე სკამზე ამხედრებულები და მერე ჭიქებს ამტვრევენ. საინტერესოა რატომ გამოიხატება ადამიანის პატივისემა ლიტრებში ?!

პოსტის ავტორი: zviadauri თარიღი: Oct 18 2007, 01:27 PM

შენ დედას პურები აქეთ ცხვება,მე წამოვიღებ,ღვინო ოჯახშია,ხაჭაპურს ბარაქაში ავიღებთ..მაგიდაზე უკვე თეფშები გაეწყო

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 01:42 PM

მომწონს ეს კაცი!

ჩემო iraklidze, შენ ხომ იცი ამ დალოცვილმა მოგვიყვანა დღემდე (ღვინომ)

შევეცადე ზუსტად გამეხსენებინა ის არაფრისმთქმელი სტანდარტული ფრაზები რომელიც ქართულ სუფრას თან ახლავს:

1. მე მინდა... (ჯანდაბა გინდა შენ) შევსვა...
2. ასე ლამაზად, ასე ერთად (სადაა სილამაზე?)
3. "დედმამიშვილები" (რას ნიშნავს ამიხსენით ვინმემ)
4. ჩახუტება-მოფერება (რისთვისაა საჭირო უცნობ ადამიანს ჩაეკრა)
5. მე იმას ცალკე ვიტყვი და (რომ არ თქვა?)
6. ამ პატარა ჭიქით (ჭიქის ზომა სადღეგრძელოსთან რა კავშIრშია?)
7. ჩემი გუგული, ან იაშა (შენი არაა)
8. ჩვენი ვაჟკაცი კაცის... (ან არის ვაჟკაცი ან არა)
9. მოდი ეს იქით იყოს და... და ა.შ.
















თან ყველაზე უფრო ის მაკვირვებს რომ ისე იქცევიან ვითომ დიდი საქმე კეთდება ამ სუფრით

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 18 2007, 01:44 PM

iraklidze

აუცილებელია თანამედროვეობის შემოტანაც განსხვავებულებში:
ამობრუნებული მაუსი....
ცარიელი კარტრიჯი....
მანქანის ფარი....
ჩემპიონთა ლიგის თასი....

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Oct 18 2007, 01:45 PM

ამ ორი ჭიქით...
ამ პატარა ჭიქით და დიდი გულით...
არა ისე კაი სადღეგრძელოა ზოგი
ლურსმნების (რომლებმაც ნახვრეტებიდ ატოვეს), სიყვარულის (ოღონდ ქალის და კაცის რომელიც რაღაც არაადამიანური ზომის სასმელით ისმება თუ ვინმეს შეყვარებული ყავს), დიასახლისის გამოძახებით (და არავინ ფიქრობს რომ ეს მათი არეულს დარეული და აქოთებული სახლი იმ საწყალმა ქალმა უნდა ალაგოს ღამის 3-მდე) და კიდე რა ვიცი რამდენის არ მახსენდება

პოსტის ავტორი: zviadauri თარიღი: Oct 18 2007, 01:45 PM

სოს!
ქართული სადღეგრძელოები აუცილებლად დადის სიტყვაზე "ჩვენ",რაც მეტყველებს ქართველი კაცის ჭეშმარიტ ბუნებაზე..ჩვენზე უკეთესი ხომ ქვეყნად არავინაა

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Oct 18 2007, 01:55 PM

უბედურება იცით რა არი. ქართველებს ერთმანეთის გატანა და სიყვარული მარტო არაფხიზელ მდგომარეობაში აქვთ. ერთმანეთის პატივისცემა სუფრაზე უფრო იციან. და რაც ყველაზე ცუდია, სამშობლო და სხვები სუფრაზე უყვართ სადღეგრძელობში. ქალის პატივისცემა სუფრაზე იციან (2 ჭიქით სვამენ ან ფოშით), თორემ ის გამოლეშილი კაცი სახლშსი რომ მივა და იქ ააწრიალებს ყევალფერს, ზოგი ჩხუბებს, ცოლს ნერვებს უშლის, ეს რა იმ ქალის უპატივცემულობა და საკუთარი კუჭის სიყვარული არაა?! ამაშია საქმე. საქმე ხალხს არ ახსოვს და სუფრა უნდა შევინარჩუნოთო. სუფრა კი არა რაც კაი და ნამდვილი ქართული ტრადიციებია ისინი ჯობია შევინარჩუნოთ.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Oct 18 2007, 02:07 PM

დაგლიჯა მაინც რითი?! კოსმოსური ხომალდის ბასტერით?!





სერიოზული კომიკი ხარ

ამ კაცს აშკარად ეკუთვნის გრანტი თეატრალურ ფაკულტეტზე....


იმიტომ, რომ ლიტრი არის "პატივისცემის და მეობის" საერთაშორისო ერთეული SI სისტემაში, რომლის ეტალონი - ირიდიუმის შენადნობის ერთლიტრიანი კრამიტი დაცულია პარიზის სახელმწიფო მეცნიერებათა აკადემიაში.

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 03:08 PM

მაგ მეცნიერობას გირჩევნია ჭიქა აგვიწიო და მოგვიჯდე გვერდზე



მერე ყვებიან რაღაც გაუგონარ იგავ-არაკებს დათვზე დალომზე, რომლებიც ირმის მეგობარმა კურდღელმა შეარიგა და... მოდი მეგობრობას გაუმარჯოს, საერთოდ ეჭვი მაქვს, რომ ქართველებმა შემოქმედების ნიჭი დავკარგეთ და სულ ვიღაცის სიტყვებს ვიმეორებთ (სუფრაზე).




ოოო, თეატრი კაია, მარა თავისი დრო აქვს ყველაფერს.
შენ რაღაც არ პოსტავ ამ თემაზე. დაგავიწყდა წვეთს რომ ვერ დაგალევინებს კაცი?



ნამდვილად

კანონისტი


მაგ ინგლისური და კამპიუტერი თუ მოშლის "ტრადიციებს", თუ არა და არ ყოფილა ჩვენი საშველი ჩემო იაშა





აბა ქალს მეტი რა ფუნქცია აქვს ჩვენში ჩემო იმანო...
ქალი უნდა იყოს ვ-ოჯახში

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 03:22 PM

გიორგი[/b]
iraklidze
კანონისტი



ხომ ვერ გაიხსენებდით ლექსებს რომლებიც სუფრაზე ითქმის ხოლმე?[b]

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 18 2007, 03:28 PM

Giorgi-
შავმა თვალებმა ჩახედეს ჭიქას,
მთვრალი იყო და მაინც დალია!...

აეეე......

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 03:36 PM

"ქართული სუფრა ქართულ სიმღერას ჰგავს:"-"არაყი - მსჯავრია, ღვინო - მიტევება"-


კანონისტი
ისევ აღვსდექი მუხრანის ბოლოს...
ჩემი საქართველო ფართოდ გაშლილი
ირემივით გავრსბივარ იალაღებზე და მე მინდა... მე მინდა

(ლექსია რა)

დარდიმანდულ-კაიმსმელურ-საქეიფო სიმღერები

ახლახანს გადავაწყდი ინტერნეტში:

იყიდება მიწის ნაკვეთი, 3 სართულიანი სახლით, გარემონტებული, სახლის უკან საქეიფო, ბუხრით

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 03:45 PM

zviadauri

აბა რა სახლი ისეთი უნდა იყოს გესიამოვნოს შიგ შესვლა

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Oct 18 2007, 03:54 PM

Giorgi-
ეგ რა არი ჩემთან საპროექტოში კაცმა მოიტანა 4 სართულიანი კოტეჯის (!) პროექტი და გარაჟში იყო 6 მანქანის ადგილი, ქაიფი რომ იქნება მანქანები რომ დააყენონო. და ზედა სართულზე საქეიფო, თავისი აუზით. აი ასეთი სუფრული არქიტექტურა არსებობს საქართველოში.

ან სოფელში სახლებში ტიხრები ხისაა და იხსნება, და ქეიფისას დამსწრე საზოგადოების რაოდენბა ~300-350%-ით იზრდება მაგ "რეკონსტრუქციის" შემდეგ

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 04:04 PM

იმიტომაცაა საქართველოში ერთადერთი წარმატებული საშუალო ბიზნესი დუქანის გახსნაა.

მცხეთაში, სალობიეში ხომ ყველა ყოფილხართ?

ძალიან კარგი ხინკალია, მაგრამ მომსახურებაზე რას იტყვით? გაგახსენებს ვისი გორისა ხარ.

შედიხარ, ნაბახუსევი, თვალებდასიებული კაცი ზის, ჩოთქზე ანგარიშობს. მე დიდხანნს ვერ ვუყურებ თვალებში, არ შემიძლია

იცოცხლეთ

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Oct 18 2007, 04:17 PM

მაგ სალობიის მერე ~1 კილომეტრშია რაღაც ახალი ზავედენია. იქ უკეთესი მომსახურებაცაა და საჭმელებიც. მტკვარზეა გადაკიდებული პალმები, მაგნოლია თუ რაღაც ეგეთი სუბტროპიკული სახელი ქვია.

პოსტის ავტორი: zviadauri თარიღი: Oct 18 2007, 04:17 PM

მოკლედ ჯიგრებო გინდ ცუდს ვამბობდე,მაინც ვიტყვი:ნამდვილი ლაზათიანი ქეიფი,საღ ხალხთან ერთად მაგრად მიყვარს..ჯარგი ღვინით და გემრიელი სიმღერებით.ყველაფრით,რაც ქართულ სულთან არის დაკავშირებული..თუმცა ბევრ თქვენს მოსაზრებას ვეთანხმები

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 18 2007, 04:41 PM

ახლა აქ ხარ და ასე ამბობ, მაგრამ იქ როგორ ილაპარაკებ "იქ"



მტკვარზე გადაკიდება ჰო, მაგრამ არსებობს კიდევ "ჩადგმული სუფრები". მწვანეში, ბუნებაში, წარმოიდგინე მაგიდა ხელებით რომ ჩადგა ზემოდან ხეებში. გამგები გაიგებს

გამგები გაიგებს - კიდევ ერთი ახალი ფრაზა

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 18 2007, 05:07 PM

iraklidze
მაგრად ვიხალისე

სიმართლეა და რას ვიზამთ ....

iraklidze

ჰაჰაჰაჰაჰ
უნდა ჩავიწერო ეს ფრაზები

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Oct 18 2007, 07:01 PM

თემამ ისეთი სერიოზული და პრობლემაზე დაფიქრებული სახე მიიღო, არ შემეძლო არ აღმენიშნა...

პოსტის ავტორი: .nino თარიღი: Oct 18 2007, 07:30 PM

ამას წინათ მოვისმინე: ერთ-ერთი ისტორიკოსი ამტკიცებდა, რომ ქართული სუფრა სულაც არაა "ძირძველი ქართული" ტრადიცია... ეს იყო ერის თავდაცვითი ფუნქცია რუსეთის დამპყრობლური პოლიტიკის წინააღმდეგ... რომ სუფრაზე გახდა შესაძლებელი ქართული ლიტერატურული ნიმუშების და ძველი ტრადიციის "კაფია-შაირობის", ლექსის გამოტქმის ტრადიცია....

მანვე აღნიშნა, რომ დღეს ეს უკვე ნაკლებადაა საჭირო და რომ აახალ სხვა სახის საფრთხე ემუქრება ქართულ კულტურას და სხვა "თავდაცვითი მექანიზმი" უნდა გამოინახოსო.... აგრეთვე აღნიშნა, რომ ეს პროცესი დაწყებულია: ახალგაზრდები უკვე აღარ აღიარებენ სუფრის ტრადიციებსო...

მაინტერესებს თქვენი აზრი, რამდენად გჯერათ ამ განმარტების?

პოსტის ავტორი: ქეთი. თარიღი: Oct 18 2007, 07:35 PM

უჰ როგორ მიყვარს ეს თემა რა საინტერესოდ ვმსჯელობთ ))))
არა სულ არ გავს "გავუზიაროთ ერთმანეთს აზრები" ს თემას, საერთოდ არა

პოსტის ავტორი: Floyd თარიღი: Oct 18 2007, 07:50 PM

მე სუფრაზე ჯდომას და ღვინით მუცლის ამოვსებას ტკბილი ძილი მირჩევნია ისე ქართველი ვარ თუ არა?

ლოგინი > სუფრაზე

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Oct 18 2007, 10:01 PM

Giorgi-
დაინტერესდი მეგობარო ერთხელ მოხვდე სუფრაზე ჩემს გვერდით და მიხვდები რაა ქართული სუფრა, რომელიც არაა იშვიათი საქართველოში.

პოსტის ავტორი: დავით ივერიელი თარიღი: Oct 18 2007, 10:20 PM

eh....

qristes aucilebloba tu aris erti egec vtqvat aba? marto qartuli sufra rom gvawuxebs....

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Oct 18 2007, 11:15 PM

ვინმემ თქვა არაო?
რა იყო, დავით, ცუდ ხასიათზე ხარ?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 18 2007, 11:19 PM

რავა ვინც ქრისტეზე საუბარს ითხოვს ცუდადაა?

რა უცნაური გამოძახილია...

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Oct 18 2007, 11:21 PM

არა, უბრალოდ, ამ თემაში რატომ გაახსენდა ის მიკვირს. ქრისტეზე ცოტა თემები არაა და თუ ქრისტეზე საუბარი უნდა ვინმეს, იქ შევიდეს და ისაუბროს. რამე პრობლემაა?
და ვინმე თუ სხვა რამეზე მსჯელობს, ეს რატომ ნიშნავს, რომ ქრისტეს აუცილებლობას ვერ ხედავს, ეს ვერ გავიგე კიდევ.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Oct 18 2007, 11:25 PM

მნათე, ნუ პროვოკატორობ
მე შემიძლია ვისაუბრო ქართულ ტრადიციებზე, მათ შორის სუფრაზეც, მაგრამ ვის აქვს უფლება დამადანაშუალოს, რომ ქრისტე არ მახსოვს? ცოტა ზედმეტები ხომ არ მოგდით?
გადახედე, ვინ პოსტავს ამ თემაში და კონკრეტულად დაადე ხელი, ვის არ ახსოვს ქრისტე?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 18 2007, 11:26 PM

გადახედე ფორუმს და მანახე ვის აქვს მასზე საუბროს სურვილი!

ჩემიდან დაიწყე

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Oct 18 2007, 11:29 PM

კი ბატონო. ამ თემიდან ამოვკრებ ხალხს:
აბო, ქეთი, ნათია, ქავთარაძე, თათარაშვილი, .ნინო, გიორგი, კანონისტი... აღარ გავაგრძელებ...
რომელში გეპარება ეჭვი, რომ ქრისტეს აუცილებლობას ვერ ხედავს? ან ქრისტეზე საუბარი არ სურს?

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Oct 18 2007, 11:57 PM

თემას ნუ ვუხვევთ

.nino

მეც ვუყურე მაგ გადაცემას. სხვათა შორის საინტერესო თეორიაა, და სულ უსაფუძვლოს ნამდვილად ვერ დავარქმევ. საქმე იმაშია რომ 1024 სადღეგრძელო და 512 კაციანი სუფრები არ იშლებოდა მართლაც საქართველოში. ეგ უფრო კომუნისტებისას არსებული დიდი ფულის და მისი სხვა რამეში დახარჯვის შეუძლებლობამ გამოიწვია. ერთადერთი რაშიც ფულს ხარჯავდნენ სუფრა იყო და თან საჭმელ სასმელი ეყარა (განსაკუთრებით ბოლოს). ამიტომ მასე არეული ღრეობის და მარაზმის სახე მაგ ეპოქამ შეუქმნდა. თორემ ეჭვი მეპარება დავით აღმაშენებლის ქორწილში 5000 კაცი ყოფილიყოს და მთელი წლის მოსავალი ღვინო დაელიოთ. მე უფრო ძველი ქართული სუფრა წარმომიდგენა, როგორც ლხინი ,ისე რომ ხახლი არ ილეშება, მაგრამ საკმარისად შეზარხოშებულები არიან იმისათვის რომ იცეკვონ, იმღერონ, იხუმრონ და გაერთონ მოკლედ.

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Oct 19 2007, 01:03 AM

iraklidze
ე ბიჭო კაცი.
მაგას ვამბობ მეც რომ ქართულ სუფრას დააკარგიეს სახე, სხვათაშორის გაკეთებულმა ღვინომაც შეუწყო ამას ხელი. ერთი ქორწილი ღვინისთვის ერთი კალათა ყურძენი იყო საჭირო, ასეთი ღვინო დაწყვიტავს და ჭკუაზე გადაიყვანს ხალხს აბა რა იქნება. ახლა ღვინო იძენს მის ღირსებას და სუფრებიც ტრადიციას დაუბრუნდება.
არ გაგეცინოთ ხალხო ...ადრე პაციენტი მეუბნებოდა ექიმო ერთი ოციანი (ბოცაზეა საუბარი) ჩემზე იყოსო, ახლა მირიდებულად წამოიკნავლებენ ერთი ათიანი ჩემზეაო. უკვირდებით ? ფასი მოემატა კარგი ღვინო ცოტაა. აბა 100 ლიტრას რომ მოგცემს ის რომ არ ივარგებს ხო უნდა მიხვდე?
ისე ღვინოს კი არ ვმათხოვრობ ჩემიც ბლომად მაქვს ნატურალური, მაგრამ რომ გაჩუქებს ამით პატივს გცემს რა ქნას იმ გულკეთილმა.
ხცოდა კარგ ღვინოს მასე არავინ არ დალევს და გალეშვაც მოისპობა . იქნებ აზრთა გაზიარებაც დაბრუნდეს და მივიღებთ იმ ჭეშმარიტ ქართულ სუფრას ასე რომ აღარ ახსოვს ახლანდელ ახალგაზრდობას და ლოთების ”საბუტილნიკობას” ადარებს. მე კი ამაზე ძალიან მწყდება გული. ბოდიშს მოვიხდი მაგრამ მინდა ვთქვა დააკვირდით იმ საზოგადოებას ვისთანაც ერთად ქეიფობთ იქნებ მათგან მეტი არც არის მოსალოდნელი და გული რატომ გწყდებათ?მაგენით ხომ არ ისაზღვრება ქართული სუფრა? ღვთის სადიდებლის, მრავალჟამიერის, კაფიობის, პოეზიის , აზრთა გაცვლის და სიბრძნის აკადემია?

პოსტის ავტორი: xornabujeli თარიღი: Oct 19 2007, 02:37 AM

მე ვეთანხმები ჩვენს უფროს მეგობარს,იმაში რომ მარტო ცუდით არ უნდა ვიმსჯელოთ, ხომ არსებობს კარგიც, და კიდევ მნიშვნელოვანია თავიდანვე ვიცოდეთ ვისთან ვჯდებით სუფრაზე,თუმცაღა ყოველთვის ამის განსაზღვრა შეუძლებელია,რადგან ქორწილში და დიდ სუფრაზე წინასწარ არ იცი რა ხალხთან მოგიწევს ურთიერთობა.რა თქმა უნდა ქართული სუფრა უნდა იყოს ტრადიციული და თანამედროვეც ზომიერების ფარგლებში.აქვე მოვიტან ამონარიდს ჩვენი პატრიარქის 2007- წლის საშობაო ეპისტოლედან,რომელიც ეხება კერძოდ ქართულ სუფრას და ზოგადად ქართულ ტრადიციებს:
"როგორც აღვნიშნეთ, აუცილებელია ავაღორძინოთ ქართველი კაცის ჩვეული ცხოვრების წესი. საჭიროა, თუნდაც ჩვენი ყოფისათვის ისეთი მნიშვნელოვანი ინსტიტუტის პირვანდელი სახით აღდგენა, როგორიცაა ქართული სუფრა. დამოუკიდებლობის დაკარგვის შემდეგ იგი ისევე, როგორც სხვა ტრადიციები, გარკვეულწილად, შეილახა; სინამდვილეში კი მისი არსი მთლიანად ქრისტიანულია და გამორიცხავს როგორც თრობას, ისე დღეს არსებულ სხვა მანკიერ გამოვლინებებს. კარგად აღზრდილი ადამიანი არ დათვრება და ამით თავს არ დაიმცირებს.

ეკლესიური ცნობიერებიდან გამომდინარე, კარგია, რომ ჩვენს სუფრაზე თანდათან მკვიდრდება სადღეგრძელოთა შინაარსი და ტრადიციული თანამიმდევრობა, რაც იწყება უფლის სადიდებლით და მთავრდება ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხსენებით. ამასთან ყოველი სადღეგრძელო დალოცვაა, ლოცვის ერთგვარი სახეა. ქართული სუფრის ღრმა სულიერ ხასიათზე მიუთითებს ისიც, რომ ყოველთვის ხდება გარდაცვლილთა მოხსენიება.

ქრისტიანული სუფრა არის ადამიანთა ერთობისა და თანადგომის, ჭირისა და ლხინის გაზიარების ადგილი, სადაც უფალი მყოფობს. ამიტომაც პურობა იწყება და მთავრდება ლოცვით.

ქართული სუფრა არის ქრისტიანული სიყვარულისა და ურთიერთპატივისცემის გამოხატვის უნიკალური ინსტიტუტი."

პოსტის ავტორი: d.p თარიღი: Oct 19 2007, 04:34 AM

აკადემიებში სახინკლეები - აკადემიები კიდე ქართულ სუფრებზე - მაგარი ქვეყანა გვაქ ვერაფერს იტყვი

პოსტის ავტორი: Lenus თარიღი: Oct 19 2007, 08:45 AM

ქვეყანა ისეთივეა როგორი ხალხიც იცხვორებს და იაზროვნებს მასში.

აკადემიაში სახინკე იქნება თუ მაკდონალდი ამით ქვეყნის სიმაგრეზე მსჯელობა ნამეტანი მგონია.

მთავარია ზოგიერთს რომ ჰგონია რომ ყველაფერი ტრადიციული უნდა ჩავკლათ და ამაშია ქვეყნისა და ხალხის ხსნა, ეს არ განხორცილედეს.

სხვაგანაა ცვლილებები საჭირო, თორე სუფრა მარტო რუსეთის დროს როგორ იყო, გმირთა ვარამი აბა სულ ზღაპარი ხომ არაა.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Oct 19 2007, 10:41 AM

სხათაშორის, სუფრაზე გამახსენდა "თორნიკე ერისთავში" აღწერილი სუფრა დავით კურაპალატთან, მოლხენით და კაფიობით... და იქვე ამბობს აკაკი
"ჩვენი ლხინი რომ ენახათ, სირცხვილითაც დაიწვოდნენო"
არ არის ეს უმნიშვნელო საკითხი და დროა ქართული სუფრის ძველი ტრადიცია აღვადგინოთ. მე პირადად ვყოფილვარ ასეთ ტრადიციულ სუფრებზე და სიყვარულით ავსებული წამოვსულვარ იქიდან, რასაც ვერ ვიტყვი ზოგიერთ ღრეობაზე, საიდანაც სულ თავის ტკვილით ვბრუნდები ხოლმე სახლში.

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 19 2007, 10:47 AM

მარიამი

ხო ქართულ სუფრას თავის ტკივილი თან ახლავს სამწუხაროდ

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 19 2007, 10:50 AM

ქართველი კაცი, ქართულ სუფრაზე, ქართველი მანდილოსნის სადღეგრძელოს რომ იტყვის, მერე ეს ქართველი კაცი ქართული სუფრიდან რომ ადგება და ქართველ ქალთან რომ წავა, ვინმე ქართველი ბობოლას მფლობელობაში არსებულ საუნაში- ის კაცი მორალზე, ზნეობაზე, ქართველების განსაკუთრებულობაზე არ უნდა ლაპარაკობდეს.

P.S. თუმც ესეც თავისებურად "განსაკუთრებულობაა"

პოსტის ავტორი: Giorgi- თარიღი: Oct 19 2007, 10:59 AM

გეთანხმები. თემიდან გადახვევა არ გამომივიდეს, მაგრამ მირჩიე როგორ მოვიქცე როდესაც ჩემი სახელით პლაგიატობს ვირაც და "ქართველი ქალი საჭესთან" გახნა სულელური თემა და ყველას მე ვგონივარ???

პოსტის ავტორი: ჯამბაკური თარიღი: Oct 19 2007, 11:04 AM

ისე კარგი ხანია ცუდ სუფრაზე არ მოვხვედრლვარ. მდგომარეობა ძირითადად გამოსწორებულია? თუ ჩემი სამეგობრო წრე და სანათესავო გამოსწორდა არ ვიცი

ისე ერთი კარგი სუფრა ფორუმელებთან კარგი იქნებოდა თავის გალობით,ლიბერალი, მაგრამ ტრადიციული თამადით, ლამაზი დალოცვით, მოხდენილი სადღეგრძელოებით, სიმღერით , პოეზიით, საინტერესო თემების საინტერესო გაგრძელებით, ზრდილობითა და პატივისცემით, და სულ ბოლოს სამადლობელი ლოცვით და ღირს არსის გალობით.

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 19 2007, 11:10 AM

Giorgi-

თუკი შენ არ ხარ დამშვიდდი...
მე ზოგიერთი ფორუმის "ბობოლას" რეაქცია მაკვირვებს..მაგალითად მარიამისა
რომელიც ძალიან არ ბრაზობს ამ ფაქტზე

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 19 2007, 11:23 AM

zviadauri

ტანში გივლის ჟრუანტელი თუ თავში?
უი მართლა ...ჯეოსტარის ფანებსი გიხილეთ ქუთაისელ ბაღანას რომ გულშემატკივრობდი

პოსტის ავტორი: შოთა თარიღი: Oct 19 2007, 11:36 AM

ჯამბაკური

ერთი ეგეთი კიდე მე რომ ჩამოვალ მომავალ ზაფხულს მაშინ მოვაწყოთ რა კაი იქნება

პოსტის ავტორი: PUSKU თარიღი: Oct 19 2007, 06:38 PM

"ქართული სუფრის " კულტურასა და ტრადიციებს რაც შეეხება,ბევრი რამ შეიცვალა,რამდენჯერ ყოფილა რომ სუფრაზე სადღეგრძელოები არევიათ ,მერე ვიღაც გოგო გაახსენდებათ ხოლმე სიმთვრალეში და დაიწყება...."გახსოვს როგორ მიმატოვა და ......." ისიც არ იციან სუფრაზე რომელი თემაა მოსატანი და რომელი არა!(მხოლოდ კაცებს არ ეხება)

პოსტის ავტორი: პატრიოტი თარიღი: Oct 19 2007, 06:47 PM

ამას წინათ ვიყავი ერთერთ სუფრაზე და თამადამ 4 ჯერ დალია სიყვარულის სადღეგრძელო

პოსტის ავტორი: Lenus თარიღი: Oct 20 2007, 12:33 PM

შეყვარებული იქნებოდა!
გულით ხომ დალია რაც მტავარია?!

სუფრის ტრადიციის აღდგენა მგონი უმნიშვნელოვანესია. უნდა გამოვიკვლიოთ ისტორიული წყაროებიდან მცირე დეტალები მაინც და გავავრცელოთ, ჩვენს ხელში არაა?

გლახა

ნეგატივიზმი ჰქვია მგონი თუ სწორად ვარჩევ თარგმნას.
და იმ ქართველ კაცს რას ურჩევ, ქართულს სუფრაზე საქართველოს და ქართული ენის და ქართველი ქალის სადღეგრძელოს რომ დალევს და ყველას რომ საქართველოს სიყვარულს გადასდებს სუფრაზე და არც საუნისკენ გაიხედავ და ჩვეულებრივად დაასრულებს დღეს??

ასეთები არ გვახსენდება არა? მარტო საუნის ქართველები ვაზოგადოთ და ვიყოთ ასე...

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Oct 20 2007, 12:41 PM

შეიძლება ასეცაა, მაგრამ საერთოდ ქართული სუფრა რასაც ქვია ნამდვილი დღესდღეობით დიდი იშვიათობაა... და რასაც ყოველ ფეხის ნაბიჯზე შევხვდებით ეს უფრო "ჰა რა ვქნათ არ დავლოით?-ს" გავს



ეს უკვე მგონი ქართველი კაცის "სიამაყესთანაა" კავშირში ვიდრე სუფრასთან. ჩემმა მეზობელმა 400 კაციანი ნათლობა გადაიხადა და მე როგორ არ უნდა გავაკეთო ეგეთივე- დაგვღუპავს ჩვენ




ეგ კი იმის ბრალია რომ ზომა-წონის შეგრძნება მთლიანად დაკარგული აქვს დღეს ხალხს რაც თავისთავად იმას გულისხმობს, რომ რაც მეტს "ჩაისხამენ" მით უფრო მაგარები არიან ანუ გეთანხმები იმაში რომ

პოსტის ავტორი: M.M. თარიღი: Oct 20 2007, 12:47 PM

კი, იმერლები მაგრად მასპინძლობენ, მაგრამ მასპინძლებმა დაძალება და სტუმრებმა თავპატიჟი რომ იციან, ეგ არ მომწონს. კახეთში სხვანაირადაა საქმე, თუ გეპატიჟება, ე. ი. მართლა გეპატიჟება. ერთხელ თურმე დოდო ჭიჭინაძე იყო კახეთში ძალიან სერიოზულ სუფრაზე მიწვეული. იცოდა, როგორც განთქმულ თამადას, სუფრის გაძღოლას მას დაავალებდნენ და წინასწარ მოემზადა: წინა დღეებში არ დაულევია, საჭმლისგანაც დაასვენა კუჭი, ქეიფის წინ კარაქი გადაყლაპა და ისე მივიდა. მართლაც, თამადობა მას შესთავაზეს. მან, როგორც მიჩვეული იყო, დაიწყო ტრადიციული "არაბატონოროგორგეკადრებათ"-ები.
- არა? - გაუკვირდა მასპინძელს - მაშინ, პეტრე, შენ იყავ თამადა! - გადაულოცა სხვა სტუმარს.
ასე დარჩა ხახამშრალი. კახეთში "ზრდილობის გულისთვის" უარობა არაა მიღებული (თუმცა, ბოლო დროს იქაც შემოდის, სამწუხაროდ)

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Oct 20 2007, 01:43 PM

რა ,აგარი სიტყვებია, გული მინათდება მეგობარი რომ დამირეკავს და ამ სიტყვებს მეტყვის

პოსტის ავტორი: ქეთი. თარიღი: Oct 20 2007, 01:48 PM

ასე იგი ფორუმზე 9 თემაა გახსნილი ამ საკითხზე და ნეო ყველგან ზეაქტიურია

ხომ არ დავლიოთ? კი არა და ..........


დავივორნოთ?

პ.ს. ეხლაც გითბება გული

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Oct 20 2007, 02:13 PM

როგორც მოძღვარი მეუბნება, ეგ ჩემი აქილევსის ქუსლია

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 20 2007, 02:27 PM

ეგეთი სიყვარული მეტწილად პეპელაზე მალე კვდება. დამთავრდა სუფრა და მორჩა...90 % ყველაფერი სიყალბეა ასეთ სუფრაზე..ყოველსემთხვევასი იმაზე რასაც ქართულ სუფრად ვცნობთ...
ნამდვილად სამშობლოს მოყვარენი ნაკლებად საუბრობენ სუფრაზე
და საერტოდ..რამის გამკეტებლები ბევრს არ ლაპარაკობენ.
ქართული სუფრაც ვითომ აკადემია იმიტომ არის რომ ბევრი ილაპარაკება..
ლექცია ხომ ასეა -რაც გრძელია იღლები მოსმენით. თუმც შეიძლება ერთი ორი კარგი ლექტორი იყოს.....

პოსტის ავტორი: Lenus თარიღი: Oct 20 2007, 02:45 PM

გრეძლი სიტყვით და ლექციით კი არ იღლები, უაზრო ლექციით.

მეც ასე ვე ვფიქრობდი ახალგაზრდობისას და უცხოელების უსიტყვო ალაფურშეტების მერე ისევ ქართული სუფრის მოსმენა მირჩვენია ჩემო კარგო.




შენც რაღა ყალბ ხალხზე გაქვს საუარი>?

ხომ ვთქვი, ნეგატივიზმია ეს , მეტი არაფერი - ეჰ, არ გამოვა, ეჰ, არაფერი ვარგა, ეჰ, არსად არაფერი გამოსწორდება.

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 20 2007, 02:55 PM

Lenus

ხო ადრე მეც ეგრე მეგონა მაგრამ ის უფრო სიყალბეა

ზემოთაც ვთქვი -მე ჩემს მეგობრებთან მიყვარს სუფრაზე მარტივად მოლხენა, საუბარი, ღიმილი...
თამადა?..რავი იშვიათად...
და ასეთ სუფრას გინდა ქართული ერქვას, გინდა მონღოლური...
და ნეგატივიზმი რად გიკვირს?

პოსტის ავტორი: Lenus თარიღი: Oct 20 2007, 03:14 PM

აბა ნორმალური მოვლენაა ნეგატივიზმი? უიმედობა, უსასოობა? ხელჩაქნეულობა ??

ეგ არის ისევ ვიმეორებ, რუსული აზროვნების ნაშთი - თუ 100%იანი კარგი არაა, ე.ი. საერთოდ არ ვარგა

არაა ასე. თუ რაღაცას კარგიც აქვს და ცუდიც, გამოვარჩიოთ ცუდი და გავაუმჯობესოთ კარგი, რატომ უნდა დავკარგოთ თავიდან ბოლომდე?

პოსტის ავტორი: Lenus თარიღი: Oct 20 2007, 03:16 PM

სხვათაშორის, სწორედ კახეთში მაქვს იდეალური სიტუაცია შემჩნეული როცა შუა გზაზე იტყვიან - გვეყოფაო და ადგებიან სუფრიდან.

ეგ დასავლეთში მგონი გამორიცხულია, იქ უფრო სმაში შეჯიბრის სახე ეძლევა და ეს ნადვილად გადასაჩვევი წესია. კახეთში მიტანა და ოთხით ფორთხვა არ ხდება (ჩვეულებრივ, ტრადიციულ სუფრებზე)

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Oct 20 2007, 03:18 PM

Lenus
საქმე იმაშია რომ აი ეს ქართული სუფრის ფენომენი რაღაც ზეციური სერობის დონემდეა აყვანილი...
ქართულ სუფრას თავისთავად ბევრი რამ აქვს კარგი.
ნეტა ის სიტყვები რაც ქართულ სუფრაზე ითქმება ცხოვრებაში ხორცს ისხამდეს...აი აეს არის ჩემი ტკივილი...
არადა სინამდვილეში ამ ხალხს ღვინო ალაპარაკებს ხოლმე და თუ ჩვენ იმიტომ გვგონია ქართული სუფრა განსაკუთრებული, რომ მთვრალი კაცი კაი კაცია-ო..ვერ ივარგებს...

ამიტომ სულ მთვრალები ხომ არ ვივლით კაცო? გონებას უნდა მოვუხმოთ გონებას.

პოსტის ავტორი: ირაკლი თარიღი: Oct 20 2007, 03:42 PM

დასავლეთში სუფრიდან ნაადრევად ადგომას ძირითადად ორი მიზეზი აქვს : 1. სასმელი გათავდა 2. ვიღაც წასაღებია

პოსტის ავტორი: Lenus თარიღი: Oct 20 2007, 03:48 PM

არა, ზომერება ორივე მხარეზე საჭიროა. არც სუფრის გაიდელაება გვინდა და არც მისი მნიშვნელობის იგნორირება.

მოდიფიკაციაა საჭირო აშკარად.

მაგ. პერსონალური სადღეგრელოები - მაგარი მარაზმია, მაგრამ ბაქოში ვმსახურობდი და მივხვდი რომ ეს ჩვენი მუსულმანი ძმებისგანაა გადაღებული თავის დროზე.

შარდენი იმასაც აღწერს, რომ ჩვენთან რომ იყო ქორწილი სიფთა სპარსული ტრადიციებით მიმდინარეობდა, ფეხმორთხმით ჯდომა და ა.შ.

ეს ტრადიციები იცვლება, მაგრამ სიტყვითაც აღარ დავილოცოთ? მე იმას არ მვამბობ 300,000 იანი ბიზნესი რომ მე-20 ჭიქის მერე წყდება თან ხვალე უეჭველი!

ასეთი ხალხი მარშუტკაშიც ლააპრაკობს ასეთი ზომის ბიზნესზე. და უამრავი დაპირება რომლის უკან წვეთი სიფრთხილე არ დგას შევასრულებ თუ ვერაო, ესეც დამახასიAტებელია ჩვენი ხალხისთვის, ამგრამ სასოებით შევხედოთ, გამოვასწორებთ, ცოტა რაციონალურობა ჩამოვარდება ხალხში მითუმეტეს ამდენი ლატინისა და ანგლო-საქსის შემოსვლით მაგრამ მე ვამბობ რომ ჩვენც ამ ახალ ტრადიციებში თავით ნუ გადავესვებით, ჩვენი შევინარჩუნოთ.

ჰეფი ბერზდეი! არ ვიმღეროთ რა მიმბაძველობა და საშინელებაა, სხვა ვერფერი მოვიფიქრეთ თუ სიმღერა არ გვაქვს? და ასე!

დათრობა კი საერთოდ არაა საჭირო, შეთრობაზე უნდა წყდებოდეს ღვინის სმა, და საერთოდ თამადამ თავდიანვე უნდა გამოაცხადოს რომ სვამს ყველა ისე, როგორც უნდა და დაძალება არ ხდება სუფრაზე.


აქ საუბარი რატომღაც დღეს ქრისტიანებში ასეთი მიდის: თუ ქრსიტიანობა არ ითხოვს , ე.ი. საჭირო არ არის.

მესმი ბატონო, მაგრამ ან ცოდვაა ან მისაღებია - ასე შავთეთრ ფერში არ შეიძლება ყველაფერის განხილვა.
არსებობს ტრადიციული მომენტი და არ იყო ეკლესია ცნობილი რას ითხოვდა და იყო ტრადიციები ქართულ ოჯახებში.

მაგალითად, არსად წერია რომ ბიჭმა საყურე არ უნდა გაიკეთოს, მაგრამ ტრადიცია არ იძევა ამის საშუალებას (მე ტრადიციულ ოჯახებზე მაქვს საუბარი), რომ ქალი სიგარეტს ეწევა, რომ სუფრის ტოლიბაში კაცი უნდა იყოს, რომ ქართულ სუფრაზე სოულს არ უნდა უსმენდნენ !, და კიდევ უმარაავი სხვა.

ტრადიციებს ნუ დავივიწყებთ, თორემ რუსიც მართლამდიდებელია და ბერძენიც, მაგრამ უამრავი სხვაობაა ჩვენს ხალხურ ტრადიციებს შორის.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Oct 20 2007, 11:13 PM

ახლა ისეთი კარგი ქართული სუფრიდან მოვედი, თქვენი ხმა არ გავიგო (განსაკუთრებით გლახასი )

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 20 2007, 11:21 PM

Lenus

რეალობაა და რას ვიზამთ...


იკუშ იმიტომ არ ვიწყებ დალევას...

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Oct 20 2007, 11:24 PM

ჰოოო, მაინც როგორიდან? ასე რომ ამბობენ: "ესტე იგიი, სუფრა იყო ჩემო ბატონო ჩიტის რძე არ აკლდა, კაი წვადი, კაი წნილი... ჟავე წნილი, ჟავე..., კაი წვანილი და კაი ხილი, კაი წიფე სხალი ჩემო ოქრო ხალხო"

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 21 2007, 01:06 AM

ვაიმეეე....


გიო, ამ ბოლოს "მაოცებს" შენი პოსტები

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Oct 21 2007, 01:35 AM

შემშურდა......

პოსტის ავტორი: xornabujeli თარიღი: Oct 21 2007, 02:46 AM

ხალხნო ამდენს რომ ვმსჯელობთ და ვიხარჯებით მარტო სიტყვებითა,პრაქტიკულად ხომ არ გვეცადა ერთი კარგი ქართული სუფრის გაშლა,და იქ გამოჩნდებოდა...

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Oct 21 2007, 03:03 AM

1+

პოსტის ავტორი: iraklidze თარიღი: Oct 21 2007, 05:45 PM

საკითხისადმი პრაქტიკული მიდგომა

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Oct 21 2007, 07:22 PM

რაო, რაო?! აი, ასეც ვიცოდი... აი, თურმე რისთვის გახსნილა ეს თემა და თურმე რისთვის ყოფილა მთელი ეს დისკუსია... ამას მიმალავდით კაცოოო?

ერთი კაი პურ-მარილი ნამდვილად არ გვაწყენდა... კაი წვადი, კაი შავი ღვინო, მდინარეში ჩადგმული სუფრა თან, რომ ჩუხჩუხებს ცივ-ცივი ანკარა წყალი.... აუფ, ბიჭო რა იქნება თან თავისი ჟავე წნილით, ოღონდ კაი ჟავესთან, სასმელზე რომ მაგრად წავიდეს. მოკლედ სუფრა უნდა იყოს - ზღაპარი! შენ ხარ ჩემი ბატონი და კაი ნაღდი დამკვრელებიც გვინდა, ისეთი, რომ მათმა ნამღერმა ჯიგარი დაგვეთუთქოს და ეს ჩვენი ფორუმელი მართლაც, რომ ულამაზესი გოგოები ცოცხალ მუსიკაზე ვაცეკვოთ! აი, ესაა ჭეშმარიტი, ნ ა ტ ი ფ ი სილამაზე და სიყვარული!

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Oct 21 2007, 07:43 PM

გიორგი

და ვინ გიმალავდა როო? ასეთ მოქეიფე სადღეგრძელოების ოსტატ თამადას ვინმე გამოგაპარებდა ამ ამბავს?


ანუ შენივე სიტყვებით რომ ვთქვათ ჩიტის რძე არ უნდა აკლდეს ხო? ვახ ვახ ვახ ეს რა სიტყვასაქმიანი ხალხი ხართ მარა ჯერ საქმე რო არ ჩანს? ისე გიორგი არ დამიტოვოთ თორემ ჩათვალეთ რომ ნამდვილ, ჭეშმარიტ ქართულ სუფრას დიდი კორიფე მოაკლდება


იდეა თავისთავად მომწონს, ვირტუალურად ერთმანეთისთვის რაღაცეების მტკიცებას ჯობია საქმით დავამტკიცოთ საქმით მოაბით თავი ბატონო

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Oct 21 2007, 07:47 PM

თემის აზრსა და შინაარსზე ძალიან "მაღალი" შეფასების მიცემა შეიძლებოდა....

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Oct 21 2007, 07:48 PM

მაგარი ხარ თათუუუშ!
ტერმინია "გლიჯავს"!

პოსტის ავტორი: nikala თარიღი: Oct 22 2007, 11:24 AM

ქართველ კაცს სუფრისადმი სიყვარული გენეტიკურად მოყვება. მე ასე მწამს!:)






აკადემია??? ისე ძველად როდესაც უმაღლესი განათლების მიღება მხოლოდ აქედან შეიძლებოდა

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Oct 22 2007, 11:25 AM

მოკლედ მე ახლა ამ თემას დავხურავ, რადგან ფოლკლორში არის ანალოგიური შინაარსისა და უკეთ განვითარებული მსჯელობითაც მათ შორის.

იქ გადაინაცვლეთ და შეეცადეთ დაწყებული არ გააფუჭოთ.