თემის საბეჭდი ვერსია
დააწკაპუნეთ აქ, რათა იხილოთ თემა ორიგინალ ფორმატში
მართლმადიდებლური ფორუმი _ წმიდა წერილი _ სამება ძველ და ახალ აღთქმაში.
პოსტის ავტორი: lamara თარიღი: Jul 5 2009, 09:39 PM
1) აბრაამს სამი ანგელოზის სახით
2) ახალ აღთქმაში– როცა იესომ ნათელ–იღო... გავაგრძელოთ, მგონი არ უნდა იყოს უინტერესო თემააააააა.
ასეთი კითხვაც მაქვს: ადამს და ევას უშუალო ურთიერთობა ჰქონდათ ღმერთთან, როგორც გვეუბნება წმიდა წერილი. მაინტერესებს სამების სამივე პირთან ჰქონდათ მათ ურთიერთობა, თუ რომელიმე ერთთან? თუ არის ამაზე ნათქვამი რამე?
პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jul 5 2009, 09:43 PM
lamara
მაგარი თემაა! 
შესაქმე 1:26 და თქვა ღმერთმან: ვქმნეთ კაცი ხატებისაებრ ჩვენისა და მსგავსებისაებრ.
პოსტის ავტორი: llaasshhaa თარიღი: Jul 5 2009, 11:32 PM
საოცარად დიდი და მიუწვდომელია ყოვლადწმინდა სამება
ასეთი და სხვა მრავალი ფაქტების მერე როგორ უარყოფს ზოგიერთI სექტა სამებას არ მესმის
პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Jul 7 2009, 09:57 AM
დასაბამად შექმნა ღმერთმა ცა და მიწა - ასე იწყება შესაქმეს წიგნი.
''შექმნა ღმერთმა'' - აქ სიტყვა ''ღმერთი'' ებრაულ დედანში დგას მრავლობით რიცხვში ''ელოჰიმ'' (ღმერთები), ამ სიტყვის მხოლობითი რიცხვია ''ელოაჰ'' ან ''ელი'' (ღმერთი). ამრიგად აქ უკვე აშკარა მითითებაა წმიდა სამების ჰიპოსტასებზე. შეიძლება გაჩნდეს კითხვა: რატომ არის მინიშნება წმ. სამებაზე და არა მრავალ ღმერთზე? იმიტომ რომ ებრაულში მომდევნო სიტყვა დგას მხოლობით რიცხვში: ''ელოჰიმ ბარა'' (ღმერთებმა შექმნა და არა ღმერთებმა შექმნეს). პირველი სიტყვა '' ღმერთებმა'' მიანიშნებს იმას, რომ წმ. სამების თითოეული წევრი არის ღმერთი, ხოლო მომდევნო სიტყვა ''შექმნა'', თავისი მხოლობითი რიცხვის ფორმით მიანიშნებს იმას, რომ წმ. სამება არის ერთარსება
პოსტის ავტორი: damiane80 თარიღი: Jul 7 2009, 01:55 PM
საოცარად დიდი და მიუწვდომელია ყოვლადწმინდა სამება
ასეთი და სხვა მრავალი ფაქტების მერე როგორ უარყოფს ზოგიერთI სექტა სამებას არ მესმის
მოიმოწაფეთ ყოველი წარმართნი და ნათელს სცემდით სახელითა მამისა და ძისათა და სულისა წმინდისათა...
(უკაცრაფად ზუსტ ფრაზირებას თუ ვერ ვაკეთებ) მეტი რაღა გინდა.
თუნდაც ადრე სხვა სახით ყოფილიყო განცხადებული ღმერთი (ანუ უფრო გამოკვეთილია ერთი - მამა ღმერთი), ახალი აღქმის შემდეგ სრულიად აშკარაა, რომ ღმერთი არის სამება და ის ვინც თავისი სარწმუნოების საფუძვლად სახარებას იყენებს წესით არ უნდა ფიქრობდეს სხვაგვარად მაცხოვრის ამსიტყვების შემდეგ.
პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Jul 7 2009, 03:52 PM
damiane80
მაგას არ ვამტკიცებდით ამ თემაში, მაგრამ ცალკე მე დამაწყდა ნერვები და ცალკე კაიროსს
http://church.ge/index.php?showtopic=6162
პოსტის ავტორი: ლია თარიღი: Jul 7 2009, 06:34 PM
დასაბამად შექმნა ღმერთმა ცა და მიწა - ასე იწყება შესაქმეს წიგნი.
''შექმნა ღმერთმა'' - აქ სიტყვა ''ღმერთი'' ებრაულ დედანში დგას მრავლობით რიცხვში ''ელოჰიმ'' (ღმერთები), ამ სიტყვის მხოლობითი რიცხვია ''ელოაჰ'' ან ''ელი'' (ღმერთი). ამრიგად აქ უკვე აშკარა მითითებაა წმიდა სამების ჰიპოსტასებზე. შეიძლება გაჩნდეს კითხვა: რატომ არის მინიშნება წმ. სამებაზე და არა მრავალ ღმერთზე? იმიტომ რომ ებრაულში მომდევნო სიტყვა დგას მხოლობით რიცხვში: ''ელოჰიმ ბარა'' (ღმერთებმა შექმნა და არა ღმერთებმა შექმნეს). პირველი სიტყვა '' ღმერთებმა'' მიანიშნებს იმას, რომ წმ. სამების თითოეული წევრი არის ღმერთი, ხოლო მომდევნო სიტყვა ''შექმნა'', თავისი მხოლობითი რიცხვის ფორმით მიანიშნებს იმას, რომ წმ. სამება არის ერთარსება
მე რა მანიტერესებს
"და თქვა ღმერთმან: ვქმნეთ კაცი ხატებისაებრ ჩვენისა და მსგავსებისაებრ"
"და თქუა უფალმან ღმერთმან: აჰა, ადამ იქმნა, ვითარცა ერთი ჩუენგანი, მეცნიერ კეთილისა და ბოროტისა."
ეს როგორ არის დედანში, აქაც ხომ მრავლობით რიცხვში უნდა იყოს ღმერთი ნახსენები. როგორ განმარტავენ ამას თავად ებრაელები, მათ ხომ უნდა ჰქონდეთ ამაზე "პასუხი".
პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jul 7 2009, 06:38 PM
ლია
მრავლობითია ებრაულშიც
ვიკითხე.
ანგელოზებთან თათბირიაო
პოსტის ავტორი: ლია თარიღი: Jul 7 2009, 06:41 PM
ლია
მრავლობითია ებრაულშიც
ვიკითხე.
ანგელოზებთან თათბირიაო
რბილად რომ ვთქვათ "გაუგებარია"
ანგელოზებს ეკითხებოდა თქვენი აზრი მითხარითო????? პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Jul 7 2009, 06:55 PM
''თქვა ღმერთმა: შევქმნათ კაცი''. ამ სიტყვებიდან ჩანს რომ ღმერთმა ვიღაცასთან მოითათბირა.
იუდეველთა შორის არსებობს ამ ადგილის არასწორი განმარტება, რომელზედაც საუბრობს წმიდა იოანე ოქროპირი: ვის მიმართ არის თქმული ''შევქმნათ კაცი'' და ვის აძლევს ამ წინადადებას ღმერთი? ეს იმიტომ კი არ ხდება, რომ უფალს რაიმე რჩევა და მსჯელობა ესაჭიროებოდა, არა, ასეთი გამოთქმით მას უნდა, რომ გვაჩვენოს განსაკუთრებული პატივისცემა, რომელსაც ამჟღავნებს შექმნილი ადამიანისადმი. იუდეველთა აზრით, უფლის მიერ ეს სიტყვები ნათქვამია ანგელოზის ან მთავარანგელოზის მიმართ. აი, უგუნურება! როგორ შეუძლია ანგელოზს უფალთან თათბირი, შექმნილს შემოქმედთან? ანგელოზის საქმე ის კი არ არის, რომ უფალთან ბჭობდნენ და თათბირობდნენ, არამედ ის რომ ემსახურებოდნენ და მის ნებას აღასრულებდნენ. რათა დავრწმუნდეთ ამაში, გავიხსენოთ წინასწარმეტყველ ისაიას მიერ ღვთის მარჯვნივ მდგარი ქერუბიმებისა და სერაფიმების ხილვა, რომლებიც სახეს და ფეხებს ფრთებით იფარავდნენ (ისაია 6,2). ეს იმიტომ, რომ მათ არ შეეძლოთ უფლისაგან გამომავალი ბრწყინვალების ატანა და დიდი შიშითა და კრძალულებით იდგნენ. მხოლოდ ასე თუ შეიძლიათ ქმნილებებს შემოქმედის წინაშე დგომა'' (Беседа 8,2)
პოსტის ავტორი: ლია თარიღი: Jul 7 2009, 07:01 PM
''იუდეველთა აზრით, უფლის მიერ ეს სიტყვები ნათქვამია ანგელოზის ან მთავარანგელოზის მიმართ. აი, უგუნურება! როგორ შეუძლია ანგელოზს უფალთან თათბირი, შექმნილს შემოქმედთან?
თანაც, თუ ასეთი კუთხით შევხედავთ, გამოდის რომ ანგელოზები თანამონაწილეები იყვენენ.... ანუ ასეთი მსჯელობა რასთან მიგვიყვანს......?!
პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Jul 7 2009, 07:26 PM
ის კითხვა, თუ ვინ შეიძლებოდა ყოფილიყო მისი მრჩეველი, ჯერ კიდევ ძველი აღთქმის წიანსწარმეტყველს - ისაიას არ აძლევდა მოსვენებას: ''ვის დაუსაზღვრავს უფლის სული და ვინ განსწავლა ის თავისი რჩევით? ვის სთხოვა რჩევა ... ? (ისაია 40, 13-14). ამ კითხვაზე საუკეთესო პასუხს იძლევა იოანეს სახარება, სადაც საუბარია ღვთის ერთარსს ლოგოსზე, რომელთან ერთადაც შექმნა უფალმა ყოველივე (იოანე 1, 2-3). ღვთის მარადიული ძე იწოდება ''საკვირველ მრჩევლად'' ჯერ კიდევ ისაიასთან (''... საკვირველი მრჩეველი, ღმერთი ძლიერი.. '' ისაია 9, 5). აღნიშნული ღვთიური რჩევის მიცემა ხდებოდა ასევე სულიწმიდის მიერ, ანუ ღვთაებრივი ბჭობა განხორციელდა სამების ყველა პირს შორის
პოსტის ავტორი: damiane80 თარიღი: Jul 11 2009, 07:05 PM
რბილად რომ ვთქვათ "გაუგებარია"
ანგელოზებს ეკითხებოდა თქვენი აზრი მითხარითო????? პლიუს მაგას, როგორც მივხვდი, ანგელოზებთან თათბირი ებრაელთა განმარტებით მიემართება სიტყვებს
ანუ როგორც ტექსტიდან ჩანს, ღმერთი თათბიროს თავის მსგავსებთან ("ერთი ჩვენთაგანი"), რომ შექმნას ქმნილება, რომელიც იქნება თათბირში მონაწილეთა "ხატება და მსგავსება". ღმერთის მსგავსი შეიძლება იყოს მხოლოდ ღმერთი (ანუ სამების წევრები) და არცერთ შემთხვევაში ქმნილება (ანგელოზები), რადგან ანგელოზები ღმერთის მსგავსნი არ არიან. აქედან გამომდინარე, უეჭველია, რომ თათბირში მონაწილეობას იღებს მხოლოდ სამების წევრები, ხოლო თათბირის შემდეგ შეიქმნა თათბირის მონაწილეთა მსგავსება და ხატება- ანუ ადამიანი. ადამიანი კი ანგელოზს სულაც არ ჰგავს
.აქედან გამომდინარე, უეჭველია, რომ საუბარია მხოლოდ სამების წევრთა თათბირზე და არა ღმერთის თათბირზე ანგელოზებთან.
პოსტის ავტორი: death თარიღი: Jul 21 2009, 01:39 AM
ანუ როგორც ტექსტიდან ჩანს, ღმერთი თათბიროს თავის მსგავსებთან ("ერთი ჩვენთაგანი"), რომ შექმნას ქმნილება, რომელიც იქნება თათბირში მონაწილეთა "ხატება და მსგავსება". ღმერთის მსგავსი შეიძლება იყოს მხოლოდ ღმერთი (ანუ სამების წევრები) და არცერთ შემთხვევაში ქმნილება (ანგელოზები), რადგან ანგელოზები ღმერთის მსგავსნი არ არიან. აქედან გამომდინარე, უეჭველია, რომ თათბირში მონაწილეობას იღებს მხოლოდ სამების წევრები, ხოლო თათბირის შემდეგ შეიქმნა თათბირის მონაწილეთა მსგავსება და ხატება- ანუ ადამიანი. ადამიანი კი ანგელოზს სულაც არ ჰგავს
.აქედან გამომდინარე, უეჭველია, რომ საუბარია მხოლოდ სამების წევრთა თათბირზე და არა ღმერთის თათბირზე ანგელოზებთან.
თათბირობს არასწორია
რადგან ღმერთს როგორც სრულყოფილებას თათბირი არ სჭირდება. "შევქმნათ ადამიანი ჩვენს ხატად და მსგავსად" ანუ გადაწყვეტილება მიღებულია, წამოჭრისთანავე, რადგან სამების სამივე იპოსტასს შორის სრული იდილიაა, რაც თათბირს და კამათს გამორიცხავს
პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jul 25 2009, 11:39 PM
თემა გაწმენდილია განყოფილებისთვის მიურებელი ფორმატის პოსტებისგან.
პოსტის ავტორი: mekaje თარიღი: Aug 14 2009, 07:00 PM
არსით ერთი და სამპიროვანი ღმერთის შესახებ
დადასტურებანი წმიდა წერილიდან:
ძველი აღთქმა
ერთი ღმერთის სამპიროვნების ჭეშმარიტება ძველ აღთქმაში მხოლოდ შეფარვით, მინიშნებით არის გამოხატული. სამების შესახებ ძველი აღთქმის ადგიების გაგება და ახსნა ქრისტიანულ სარწმუნოებაზე დაყრდნობით არის შესაძლებელი. ამის შესახებ მოციქულიც სწერს იუდეველებს: „არამედ დღინდელ დღედმდე, რაჟამს აღმოიკითხვის მოსესთჳს, საბურველი გულსა მათსა ძეს. ხოლო რაჟამს მოიქცეს უფლისა, მოეძარცუის საბურველი იგი... რამეთუ ქრისტეს მიერ განქარდების“ (2კორ. 3,15-16; 3,14). აი, ძირითადი ადგილები ძველი აღთქმიდან:
შესაქ. 1,1 და სხვა: სახელი „ელიოჰიმი“ ებრაულ ტექსტში წარმოდგენილია გრამატიკულ მრავლობით რიცხვში.
შესაქ. 1,26 - „და თქუა ღმერთმან: ვქმნეთ კაცი ხატისაებრ ჩუენისა და მსგავსებისაებრ“ - მრავლობითი რიცხვი მიანიშნებს, რომ ღმერთი ერთი პირი არ არის.
შესაქ. 3,22 - „და თქუა უფალმან ღმერთმან: აჰა, ადამ იქმნა ვითარცა ერთი ჩუენთაგანი, მეცნიერ კეთილისა და ბოროტისა“ (ღმერთის სიტყვები პირველმშობელთა სამოთხიდან განდევნის წინ).
შესაქ. 11,6-7 - ბაბილონის გოდოლის მშენებლობისას, ენათა აღრევის წინ: „თქუა უფალმან ღმერთმან: ... მოვედით, გარდავიდეთ და შეურინეთ მათ ენანი მუნ“.
შესაქ. 18,1-3 - „ეჩუენა მას (აბრაჰამს) ღმერთი მუხასა თანა მამბრესსა... და აღმხილველმან თუალთა მისთამან იხილა და აჰა, სამნი კაცნი ზედა მოადგეს მას... და თაყუანის-სცა ქუეყანასა ზედა. და თქუა: უფალო, უკეთუ ვპოვე სადამე მადლი წინაშე შენსა და ნუ თანა-წარხდები მონასა შენსა“. „ნახეთ - გვასწავლის ნეტარი აგვუსტინე, - აბრაჰამი ხვდება სამს და ეთაყვანება ერთს... დაინახა სამნი და განჭვრიტა სამების საიდუმლო. თაყვანის-სცა როგორც ერთს და აღიარა ერთი, სამპიროვანი ღმერთი“1.
ეკლესიის მამები სამების შესახებ არაპირდაპირ მინიშნებებს შემდეგ ადგილებშიც ხედავენ:
რიცხვ. 6,24-26 - ღმერთის მიერ ნაუწყები და მოსეს პირით გადმოცემული სამღვდელო კურთხევა სამი სახით: „გაკურთხენ შენ უფალმან და დაგიცევინ შენ. გამოაჩინენ პირი მისი შენ ზედა და გაკურთხენ შენ. მოაქციენ უფალმან პირი მისი შენ ზედა და მოგეცინ შენ მშვიდობაჲ“.
გამოსვლ. 6,3 - უფლის ტახტის ირგვლივ შემოკრებილ სერაბიმთა დიდებისმეტყველება სამჯერ: „წმიდა არს, წმიდა არს, წმიდა არს უფალი საბაოთ!“
ფს. 32,6 - „სიტყჳთა უფლისაჲთა ცანი დაემტკიცნეს და სულითა პირითა მისისაჲთა - ყოველი ძალი მათი“.
დასასრულ, შეიძლება მოვიყვანოთ ადგილები ძველი აღთქმის გამოცხადებიდან, სადაც ლაპარაკია ძე ღვთისასა და სულიწმიდაზე ცალ-ცალკე:
ძის შესახებ:
ფს. 2,7 - „ძე ჩემი ხარი შენ, მე დღეს მიშობიე შენ“;
ფს. 109,3 - „საშოჲთ მთიებისა წინა გშევ შენ“;
სულიწმიდის შესახებ:
ფს. 142,10 - „სული შენი სახიერი მიძღოდეს მე ქუეყანასა წრფელსა“;
ეს. 48,16 - „აწ უფალმან მომავლინა მე და სული მისი“ და სხვა.
დადასტურებანი წმიდა წერილიდან:
ახალი აღთქმა
ახალ აღთქმაში ღმერთის სამპიროვნება გაცხადდა ძე ღვთისსა მოვლინებითა და სულიწმიდის გარდამოსვლით. მამა ღმერთისაგან დედამიწაზე სიტყვისა და სულიწმიდის გამოგზავნა ახალი აღთქმის მთელი ტექსტის ძირითად შინაარსს შეადგენს. რა თქმა უნდა, სამპიროვანი ერთი ღმერთის ამა სოფლად მოვლინება გადმოცემულია არა დოგმატური ფორმულით, არამედ ყოვლადწმიდა სამების პირთა გამოცხადებასა და ქმედებებზე თხრობით.
ღმერთის სამებობა გაცხადდა უფალი ჩვენი იესო ქრისტეს ნათლისღების დროს, ამიტომ ეწოდება ნათლისღებას გამოცხადება ღვთისა. როდესაც განკაცებული ძე ღვთისა წყლით ნათელს-იღებდა, მაშინ მამა მის შესახებ ამოწმებდა და მტრედის სახით გამოცხადებული სულიწმიდა ადასტურებდა ღვთიური ხმის ჭეშმარიტებას. ეს მოვლენა ასახულია უფლის ნათლისღების სადღესასწაულო ტროპარში: „რაჟამს იორდანეს ნათელ-იღე შენ, უფალო, მაშინ სამებისა თაყუანის-ცემაჲ გამოჩნდა, რამეთუ მამისა ხმა გეწამებოდა და საყუარელად ძედ სახელ-გდუა შენ და სულიწმიდა სახითა ტრედისაჲთა დაამტკიცებდა სიტყუისა მის უცთომელობასა...“
ახალი აღთქმის წერილში გვხვდება სამპიროვანი ერთი ღმერთის შესახებ გამონათქვამები, რომლებიც მეტად მოკლედ, მაგრამ ზუსტად გამოხატავენ სამების ჭეშმარიტებას. აი, ისინი:
მთ. 28,19 - „წარვედით და მოიმოწაფენით ყოველნი წარმართნი და ნათელ-სცემდით მათ სახელითა მამისაჲთა და ძისაჲთა და სულისა წმიდისაჲთა“. წმ. ამბროსი შენიშნავს: „უფალმა ბრძანა, სახელითა და არა სახელებითა იმიტომ, რომ ღმერთი ერთია და არა ორი ან სამი“.
2 კორ. 13,13 - „მადლი უფლისა ჩვენისა იესუ ქრისტესი და სიყუარული ღმრთისა და მამისა და ზიარებაჲ სულისა წმიდისაჲ თქუენ ყოველთა თანა, ამენ“.
1 ინ. 5,7 - „რამეთუ სამნი არიან, რომელი წამებენ ცათა შინა: მამაჲ, სიტყუაჲ და სული წმიდაჲ; ესე სამნი ერთ არიან“ (ეს მუხლი არ შემოინახა ძველბერძნულ ხელნაწერებში. იგი მხოლოდ ლათინურ, დასავლურ ნაწერებში გვხვდება). გარდა ამისა, წმ. ათანასე დიდი განმარტავს, რომ აგრეთვე სამებაზეა ლაპარაკი ეფესელთა მიმართ ეპისტოლეს შემდეგ ტექსტში: „ერთ არს ღმერთი და მამა ყოველთაჲ, რომელი ყოველთა ზედა არს (მამა ღმერთ) და ყოველთა მიერ (ძე ღმერთი) და ჩვენ ყოველთა შორის (სულიწმიდა)“ (ეფ. 4,6).
ყოვლადწმიდა სამების დოგმატის აღიარება ძველ ეკლესიაში
ქრისტეს ეკლესიის მიერ ყოვლადწმიდა სამების ჭეშმარიტება მთელი სისავსითა და სისრულით თავიდანვე იქნა აღიარებული. ყოვლადწმიდა სამებისადმი საყოველთაო რწმენაზე ნათლად ლაპარაკობს წმ. ირინეოს ლიონელი, - მოწაფე თვით მოციქულ იოანე ღვთისმეტყველის მიერ დამოძღვრილ წმ. პოლიკარპე სმირნელისა: „ეკლესია მთელს მსოფლიოში, ქვეყნის დასალიერამდეა გავრცელებული, ოღონდ სარწმუნოება მან მოციქულთა და მათ მოწაფეთაგან მიიღო. ეს არის სარწმუნოება ერთ ღმერთზე, მამა ყოვლისმპყრობელზე... და ერთ იესო ქრისტეზე, ძე ღვთისაზე, რომელმაც ჩვენი ხსნისათვის ხორცნი შეისხნა და სულიწმიდაზე, რომელმაც წინასწარმეტყველთა პირით გვამცნო საღვთო განგებულება ჩვენი გადარჩენისა. მიიღო რა ამგვარად ნაქადაგები და აღიარა რა ასეთი რწმენა, ეკლესია, რომელიც, როგორც აღვნიშნეთ, მთელს მსოფლიოშია განფენილი, გულმოდგინედ იცავს მას... ისე შეთანხმებულად ქადაგებს ამ სარწმუნოებას, თითქოს ეკლესიას ერთი სული და გული ჰქონდეს. ისე ასწავლის და გადასცემს მას თითქოს ერთის პირით წარმოთქვამდეს. მრავალ ენაზე ლაპარაკობენ მსოფლიოში, მაგრამ ეს გადმოცემის ძალას ვერ ცვლის... ეკლესიების წინამძღვართაგან ვერავინ ეწინააღმდეგება ამ სარწმუნოებას, გადმოცემას ვერ შეასუსტებს გამოცდილი თუ ახალბედა მჭერმეტყველი“2.
ყოვლადწმიდა სამების კათოლიკე ჭეშმარიტების დასადასტურებლად და ერეტიკოსთაგან მის დასაცავად წმიდა მამებს მოჰყავდათ მაგალითები წმიდა წერილიდან. არც ამას სჯერდებოდნენ და პირველ ქრისტიანთა მოწმობებზე დაყრდნობით, ერეტიკოსთა ბრძნობის გასაქარწყლებლად გონებისმიერ, ფილოსოფიურ მსჯელობებს მიმართავდნენ. ასეთ მოწმობებია:
ა. მაგალითები მოწამეთა და მართალთა, რომელთაც არ ეშინოდათ მტანჯველთა წინაშე ეღიარებინათ რწმენა მამისა და ძისა და სულისა წმიდისა;
ბ. მოციქულთა მოწაფეთა და საერთოდ ადრექრისტიანული ხანის მწერალთა ნაწერები;
გ. საღვთისმსახურო ფორმულირებანი. წმ. ბასილი დიდს მოჰყავს მცირე სადიდებელი: „მასვე (ქრისტეს) მამითურთ და სულიწმიდითურთ პატივი და დიდება უკუნითი უკუნისამდე“. მისი აზრით, ეს გამოთქმები ეკლესიაში გამოიყენებოდა ზუსტად იმ დროიდან, როცა სახარება გვეუწყა. წმ. ბასილი დიდი აგრეთვე მიუთითებს სამადლობელზე „ნათელი მხიარული“ (სამწუხრო საგალობელი), მას მამათაგან გადმოცემულ „ძველ საგალობელს“ უწოდებს და იქიდან შემდეგი სიტყვები მოჰყავს: „ვაქებთ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა ღმერთსა“, რითაც ცხადყოფს ძველი ქრისტიანების რწმენას, რომ სულიწმიდა თანადიდებულია მამასა და ძესთან ერთად3.
არსებობს ეკლესიის ძველ მამათა და მასწავლებელთა მრავალი მოწმობა, რომ ეკლესია თავისი არსებობის პირველივე დღეებიდან აღასრულებდა ნათლისღებას მამის, ძისა და სულიწმიდის, როგორც სამი ღვთაებრივი პირის, სახელით. ამასთან ამხელდა იმ ერეტიკოსებს, რომლებიც ნათლავდნენ მარტო მამის (რადგან ძესა და სულიწმიდას უფრო ნაკლებ ღირსებას მიაწერდნენ), ან მამისა და ძის, ანდა მარტო ძის (აკნინებდნენ სულიწმიდის ღირსებას) სახელით. ამას ადასტურებდნენ იუსტინე მოწამე, ტერტულიანე, ირინეოს ლიონელი, კვიპრიანე კართაგენელი, ათანასე დიდი, ჰილარი პიქტავიელი, ბასილი დიდი და სხვანი.
ამ დოგმატის დასაცავად ეკლესიამ დიდი მღელვარება გადაიტანა და მძიმე ომს გაუძლო. ბრძოლა ჯერ მამა ღმერთისა და ძე ღვითისას თანაარსობისა და თანადიდებულების, შემდეგ კი სულიწმიდის მამა ღმერთთან და ძე ღმერთთან თანასწორობის დასამტკიცებლად წარიმართა.
ძველი პერიოდის ეკლესიის დოგმატური ამოცანა იყო, დაედგინა ყოვლადწმიდა სამების შესახებ ზუსტი ტერმინოლოგიური განმარტებანი და ფორმულირებანი, რომლებიც გამორიცხავდნენ ერეტიკოსთა მხრიდან მათი სხვაგვარად გაგების შესაძლებლობას.
ეკლესიის მამებს სურდათ, რამდენადმე მოერგოთ ყოვლადწმიდა სამების საიდუმლო შინაარსი ჩვენს მიწიერ ცნებებთან, მიეახლოებინათ მიუწვდომელი მისაწვდომთან და ამისთვის ბუნებაში არსებულ და ჩვენთვის ნაცნობ სახეებს იყენებდნენ. აი, ისინი:
ა. მზე, მზის სხივი და ნათელი;
ბ. ფესვი, ღერო და ნაყოფი ხისა;
გ. წყარო, მისგან მოჩუხჩუხე ნაკადული და მდინარე;
დ. ერთიმეორის მიყოლებით დანთებული სამი სანთელი, რომელიც ერთ, განუყოფელ სინათლეს აფრქვევს;
ე. ცეცხლი, მისი ალი და სითბო;
ვ. გონება, ნებელობა, მეხსიერება;
ზ. ცნობიერება, შემეცნება, სურვილი და ა.შ.
აი, რას ამბობს ამგვარ მცდელობათა შესახებ წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი: „რა აღარ განვიხილე საკუთარ თავთან ჩემივე ცნობისმოყვარე ჭკუით; რით აღარ დავტვირთე გონება, სად აღარ ვეძებე ამ საიდუმლოს მსგავსი - ვერაფერი ვპოვე, რითაც შეიძლება ღვთიურ არსებას მიემსგავსოს მიწიერი. თუკი ოდნავ მსგავსებას გამოვძებნი, ხელიდან მისხლტება გაცილებით უფრო აღმატებული და შესადარებლად არჩეულთან ერთად მტოვებს მიწაზე. სხვათა მიბაძვით წარმოვიდგინე წყარო, ნაკადული და მდინარე და განვსაჯე: ხომ არ ჰგავს ერთ მათგანს მამა, მეორეს - ძე და მესამეს კი სულიწმიდა? ერთი შეხედვით, თითქოს სამი, თვისობრივად განყოფილი: წყარო, ნაკადული და მდინარე განუყოფელია დროში და უწყვეტია მათი თანამყოფობა. მაგრამ ჯერ ერთი, შემეშინდა, არ დამეშვა ღმერთში რაღაც განუწყვეტელი დინების არსებობა; მეორეც, რომ ამგვარი შედარებით არ შემომეტანა რიცხობრივი ერთობა - წყარო, ნაკადული და მდინარე რიცხობრივად ერთია, ისინი მხოლოდ ჩვენს წარმოდგენაში განსხვავდებიან. განსახილველად ახლა მზეს, სხივებსა და სინათლეს მივმართე: მაგრამ აქაც მაქვს შიში, არ წარმოვიდგინო შეუდგენელი ბუნება შედგენილად, რაც მზესა და მისგან გამომავალთ ახასიათებთ. მეორეც - თუ აღიარებ, რომ მამა არის არსება, ამით ხომ არ უარყოფ, რომ დანარჩენი პირები დამოუკიდებელი არსებები არიან და არ აქცევ მათ მამა ღმერთში არსებულ, მაგრამ მასზე დამოკიდებულ ღვთიურ ძალებად. სხივიც და სინათლეც მზე კი არა, რაღაც მისგან გამომავალნი არიან და მზის არსებით თვისებებს წარმოადგენენ. მესამე, რათა ღმერთს ერთდროულად მყოფობა და არმყოფობა არ მიეწეროს (ამ მაგალითმა კი შეიძლება ასეთ დასკვნამდეც მიგვიყვანოს), რაც ზემოთქმულზე უფრო დიდი უგუნურება იქნებოდა... საერთოდ, განხილვისას ვერაფერს ვაწყდები ისეთს, რაც მისაღები მსგავსების არსებობას მაფიქრებინებს, თუ ვინმემ სათანადო კეთილგონიერებით არ გამოაცალკევა რაღაც ერთი და უკუაგდო დანარჩენები. ბოლოს ვასკვნი, რომ უმჯობესია, განუდგე ყველა სახესა და აჩრდილს - ისინი მაცდურნი არიან და ჭეშმარიტებისგან ძალიან შორს დგანან. ღვთისმოშიშებით უნდა იაზროვნო და დასჯერდე რამდენიმე სახელდებას. სულის მიერ წარმართული, მისგან რა გაცისკროვნებასაც ეზიარები, ბოლომდე დაიმარხე. მასთან (სულთან) ერთად განვლე დღენი, როგორც წრფელ თანამოაზრესა და მოსაუბრესთან. შეძლებიდაგვარად სხვებსაც შთააგონე, რათა თაყვანი სცენ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, ერთსა ღვთაებასა და ერთსა ძალსა“4.
მიქაელ პომაზანსკი _ დოგმატური ღვთისმეტყველება
ეკლესია ლოცვებში ყოვლადწმიდა სამებას მიმართავს მხოლობით და არა მრავლობით რიცხვში. მაგალითად, „რამეთუ შენ (და არა თქვენ) გიგალობენ ძალნი ცათანი და შენდა (და არა თქვენდა) დიდებასა აღვავლენთ მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ“.
პოსტის ავტორი: ნიკა თარიღი: Aug 22 2009, 03:38 AM
mekaje
დეტალურად დაგიწერია და აგიხსნია ყველაფერი მაგრამ ზოგიერთი გონება ბნელი მაინც ვერ შეიგნებს
პოსტის ავტორი: Diversity თარიღი: Aug 23 2009, 09:31 PM
ალექსანდრე
''შექმნა ღმერთმა'' - აქ სიტყვა ''ღმერთი'' ებრაულ დედანში დგას მრავლობით რიცხვში ''ელოჰიმ'' (ღმერთები), ამ სიტყვის მხოლობითი რიცხვია ''ელოაჰ'' ან ''ელი'' (ღმერთი). ამრიგად აქ უკვე აშკარა მითითებაა წმიდა სამების ჰიპოსტასებზე. შეიძლება გაჩნდეს კითხვა: რატომ არის მინიშნება წმ. სამებაზე და არა მრავალ ღმერთზე? იმიტომ რომ ებრაულში მომდევნო სიტყვა დგას მხოლობით რიცხვში: ''ელოჰიმ ბარა'' (ღმერთებმა შექმნა და არა ღმერთებმა შექმნეს). პირველი სიტყვა '' ღმერთებმა'' მიანიშნებს იმას, რომ წმ. სამების თითოეული წევრი არის ღმერთი, ხოლო მომდევნო სიტყვა ''შექმნა'', თავისი მხოლობითი რიცხვის ფორმით მიანიშნებს იმას, რომ წმ. სამება არის ერთარსება
აქ ელოჰიმი არ ნიშნავს მრავლობით ფორმას, აქ საუბარი აღმატებით ხარისხშია. ისევე როგორც მონა მეფეს მიმართავდა აღმატებითში. ისევე როგორც ჩვენთანაა თქვენობითი... აევე იხსენიებოდა ღმერთი...
პოსტის ავტორი: death თარიღი: Aug 24 2009, 02:24 AM
Diversity
მართალი ხარ ელოჰიმი არ აღნიშნავს, ერთ მხოლობით ღმერთს და არ შეიძლება ითარგმნოს როგორც ღმერთები. მაგლითად: "უთხრა ღმერთმა (ელოჰიმ) ნოეს: მოაწია ყოველი ხორციელის აღსასრულმა ჩემს წინაშე, რადგან აივსო ქვეყანა მათი უსამართლობით; და, აჰა, უნდა გავწყვიტო ისინი მთელი ქვეყნითურთ". (შექ. 6:13)
ანუ ელოჰიმი (ღმერთი) ლაპარაკობს პირველ პირში (უნდა გავწყვიტო) და არა უნდა გავწყვიტოთ.
პოსტის ავტორი: Molen თარიღი: Mar 24 2010, 08:37 PM
ერთი შეკითხვა მაქვს: რახან ადამიანი ღმერთის ხატად არის შექმნილი, წარმოსახვით რომ ვთქვათ შეიძლება სული სულიწმინდას წარმოადგენდეს, გული - ძეს, გონება კი მამას, ხოლო ერთი მთლიანობა იყოს ღმერთი თვითონ?
ანუ სამების ასეთი პრიმიტიული დახასიათება შეიძლება?
ამას იმიტომ კი არ ვწერ, რომ რაიმეს შემოწმება მინდა, უბრალოდ ერთობის აზრს ბოლომდე ვერ ჩავწვდი და...
პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Mar 24 2010, 11:28 PM
Molen
მზე
გამოსცემს სიმხურვალეს? კი - 1
გვაძლევს სინათლეს? კი - 2
არის მასა? ცეცხლი ლავა და ა.შ? კი - 3
და ეს ყველაფერი მთლიანობაში არის "მზე"
აი მიახლოებული განმარტება . . .
პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Mar 24 2010, 11:33 PM
ან კიდევ სამყურა ხომ გინახავთ? ....
პოსტის ავტორი: Molen თარიღი: Mar 25 2010, 07:15 AM
აკაკი
ikanosi
გასაგებია, დიდი მადლობა
პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Mar 25 2010, 09:28 AM
Molen
მზე
გამოსცემს სიმხურვალეს? კი - 1
გვაძლევს სინათლეს? კი - 2
არის მასა? ცეცხლი ლავა და ა.შ? კი - 3
და ეს ყველაფერი მთლიანობაში არის "მზე"
აი მიახლოებული განმარტება . . .
ჰო მაგრამ ცალკე აღებული მასა, სიმხურვალე და სინათლე მზეს რომ არ ნიშნავს...?
ანუ მაცხოვარი იყო სრული ღმერთი, მაგრამ სიმხურვალე სრული მზე ვერა...
რატომღაც მგონია რომ ეგ მაგალითი მხოლდ შედარებით უკეთესია სხვებზე...
ან კიდევ სამყურა ხომ გინახავთ? ....
და სამყურას ცალი ყური რის მაქნისია?
მაგ ლოგიკით ყველა სამნაწილიანი სხეული გამოგვადგება.....
პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Mar 25 2010, 09:52 AM
ზ. ცნობიერება, შემეცნება, სურვილი და ა.შ
სადღაც ასეთი მაგალითები უფრო სწორად მიმაჩნია...
...თუმცა მაინც ვერა
პ.ს. მარტო მე მეჩვენება თუ კიდევ ვინმე ფიქრობს აქ ასე?
პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Mar 25 2010, 11:27 AM
მაგ ლოგიკით ყველა სამნაწილიანი სხეული გამოგვადგება.....
ჩემი შედარება არ გეგონოს ეგ.. წმინდა პატრიკი იყენებდა ამ შედარებას
პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Mar 25 2010, 12:35 PM
ჩემი შედარება არ გეგონოს ეგ.. წმინდა პატრიკი იყენებდა ამ შედარებას
არა შენი არ მგონია, მაგრამ მაინც რაღაცნაირი მეჩვება..
ამდენ გამარტივებაში და ვითომ მისაწვდომ პრაქტიკულ შედარებაში მგონი თვალსა და ხელს შუა რეალური არსი უფრინდება ტვინს...
შინაარს ჩემს აღქმაში უფრო პოეტური ენა ასახავს და არა მსგავს საგნებთან პარალელური გამოწვლილვა
ზესთარსო სამებაო, ერთღვთაებით თაყვანის-ცემულო
სამებასა ერთსა სამ-პირებით, ვაქებ ყოველთა ღმერთსა, მამასა, ძესა, და სულსა წმიდასა
ერთო ღმერთო სამგვამოვანო
განუყოფელად არსებითა, შეურევნელად პირებითა, ღვთისგმეტყველებ, სამხატოვანსა ერთსა ღვთაებასა, თანამოსაყდრესა და ერთპატივსა, და დიდსა ქებასა გიგალობ სამწმიდაობით, ქებულსა მაღალთა შინა
შენ, სამებასა, ერთსა ღმერთსა გაქებ სამწმიდითა ქებითა: მამასა უშობელსა, ძესა შობილსა მისგან, და სულსა გამოსრულსა, მარტივსა არსებითა.
სამება ვარ სრული, განუყოფელი, განყოფილი პირებითა და ერთობა-ვარ მე ბუნებით შეყოფილი, ხმობს მამა და ძე და სული ღმერთმთავარი
მარტივი და განუყოფელი, თანაარსად თაყვანისცემული, ქებული წმიდათა მიერ, ნათელი და ნათელნი, სამწმიდა სამება ღმერთი, ცხოველი და ცხოველნი ადიდენ სულო, და ერთღვთაებად ჰმონე.
ღმერთო მამაო და თანა-ღმერთო ძეო, და ნუგეშინისმცემელო სულო წრფელო, უშობელო მამაო, და შობილო სიტყვაო, ხოლო სულო, გამოსრულო სამობით ერთო, მაცხოვნე
მამასა თაყვანის-ვცემთ, ძესა უფროს აღვამაღლებთ და სულსა წრფელსა სარწმუნოებით ვაქებთ, სამობასა პირებით და ერთობასა არსებით, ვითარცა ნათელსა და ნათელთაა, და ცხოველსა და ცხოველთა, ცხოველს-მყოფელსა ყოველთასა
სამებაო მარტივო, დაუბადებელო, დაუსაბამოო ბუნებაო, სამთა გვამთა შინა ცნობილო, გვაცხოვნენ ჩვენ მოსავნი სიმტკიცისა შენისანი.
განუყოფლად არსებითა, შეურევნელად პირებითა ღვთისგმეტყველებ სამ-ხატოვანსა ერთსა ღვთაებასა, თანამოსაყდრესა და ერთპატივსა, და დიდსა ქებასა გიგალობ სამ-წმიდაობით, ქებულსა მაღალთა შინა.
შენ, სამებასა, ერთსა ღმერთსა გაქებ, სამწმიდითა ქებითა, მამასა უშობელსა, და ძესა შობილსა მისგან, და სულსა გამოსრულსა მარტივსა არსებითა.
მარტივი და განუყოფელი, თანაარსად თაყვანისცემული, ქებული წმიდათა მიერ, ნათელი და ნათელნი. სამ-წმიდა სამება ღმერთი, ცხოველი და ცხოველნი, ადიდენ სულო და ერთღვთაებად ჰმონე.
დაუსაბამოო და აღუგებელო სამო, და განუყოფელო ერთო, მონანულსა მომხედენ, ცოდვილი მაცხოვნე, რამეთუ შენი ვარ ქმნილი და ცეცხლისა ჩემისა დამსჯელისაგან მიხსენ.
დავიჯერო ახლა სამყურა და მზე უფრო ნათლად გამოხატავს სამების არსს ვიდრე წმინდა მამის ეს მეტაფორები?!
პოსტის ავტორი: tamuna m თარიღი: Mar 25 2010, 03:29 PM
ნონა
მზეს რომ ეს რომელოიმე თვისება მოაკლო, იქნება მზე?
პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Mar 25 2010, 03:44 PM
ნონა
მზეს რომ ეს რომელოიმე თვისება მოაკლო, იქნება მზე?
არა
თუმცა ქრისტე იყო სრული ღმერთი
პოსტის ავტორი: tamuna m თარიღი: Mar 25 2010, 03:55 PM
ნონა
მზის შედარება ეხმარება ადამინს მიხვდეს და გაუადვილდეს, თუ როგორ შეიძლება სამი იყოს ერთი.
თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მზე არის ღმერთი და ვაიგივოთ.
ზოგს მაგალითისთვის მოჰყავს: გონება (მამა), სიტყვა (ძე) და სული (სული წმიდა)
გონება სიტყვის გარეშე წარმოუდგენელია (ასევე პირიქით), და თუ სული არ არის, არც გონება და სიტყვა იქნება.
ასევე სული თუ არსებობს მას აქვს გონება და იმ წამიდან არის სიტყვაც.
პოსტის ავტორი: salomeya თარიღი: Apr 10 2010, 04:33 PM
სამების სამივე პირი - არ უნდა იყოს სწორი გამოთქმა. უფრო კორექტულია სამების სამივე იპოსტასი. სამება თვითონ ერთი პირია. სიტყვა პირი, პიროვნება ვერ აკონკრეტებს ამ მნიშვნელობას, ამიტომაც ძველმა ფილოსოფოსებმა და შემდგომ თეოლოგებმა შემოიღეს ტერმინი იპოსტასი. პორი, პიროვნება, იპოსტასი, სიტყვა, ლოგოსი, საწყისი, ბუნება - ამ ტერმინების ღრმად ჩაწვდომა დიდ და ხანგრძლივ განათლებას მოითხოვს. ასე რომ არ ღირს ფილოსოფიურ-თეოლოგიური განათლების გარეშე ამაზე მსჯელობა.
პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Apr 11 2010, 05:58 PM
პირი იდენტური ტერმინია, ჰიპოსტასისა, ასევე იდივიდისა, ასევე ხატისა, ასევე, გვამოვნებისა, რაც ნიშნავს იმას რომ პირი სამებაში აღნიშნავს საკუთრივ ერთ-ერთ, რომელიმე წევს წმინდა სამებისა.
ამას ძაან დიდი ფილოსოფიურ-რელიგიური განათლება არ ჭირდება, სულ სამი რამ(თუნდაც):1. წმინდა იოამე დამასკელის ,,ცნობილი ,,გარდამოცემაი", 2.უამრავი ქადაგება წმინდა სამებაზე, რომლის ნახვაც შესძლებელია კლარჯულ, უდაბნოს, სინურ..,მრავალთავში, 3. ედიჭერ ჭელიძე:,,ძველი ქართული საეკლესიო ტერმინოლოგია".
პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Apr 11 2010, 06:01 PM
სამება თვითონ ერთი პირია.
ამას კი ნამდვილად კარგი დაკვირვება -ეს გამოთქმა მწვალებლურია!
პოსტის ავტორი: ჰერელი თარიღი: Apr 2 2012, 09:17 PM
აი ასეთი განმარტებების (თუნდაც სამების) ელექტრონული ვერსიები ბევრი ვნახე, მაგრამ როგორც ასეთი წიგნი ვერსად ვერ ვიპოვე. შეგიძლიათ დამეხმაროთ? ყველაფერი რომ იყოს ერთ წიგნში, თუ არადა ცალცალკე, იქნებ ვინმეს შეგხვედრიათ და მითხრათ სად შეიძლება შევიძინო?
პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 2 2012, 11:17 PM
აი ასეთი განმარტებების (თუნდაც სამების) ელექტრონული ვერსიები ბევრი ვნახე, მაგრამ როგორც ასეთი წიგნი ვერსად ვერ ვიპოვე. შეგიძლიათ დამეხმაროთ? ყველაფერი რომ იყოს ერთ წიგნში, თუ არადა ცალცალკე, იქნებ ვინმეს შეგხვედრიათ და მითხრათ სად შეიძლება შევიძინო?
ამგვარი დოგმატური საკითხები საკმაოდ გასაგებად და სრულყოფილად აქვთ გადმოცემული პროტოპრესვიტერ მიხეილ პომაზანსკის წიგნში "დოგმატური ღვთისმეტყველება" და წმ. იოანე დამასკელს წიგნში "მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა".
ეს წიგნები შეგიძლია საეკლესიო მაღაზიებში შეიძინო ლესელიძეზე.
პროტოპრესვიტერი მიქაელ პომაზანსკი
დოგმატური ღვთისმეტყველება
http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/pomazanski.htm
ღირს 7 ლარი
წმინდა იოანე დამასკელი
მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა
http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/damaskeli.htm
12 ლარი
პოსტის ავტორი: ჰერელი თარიღი: Apr 3 2012, 12:10 AM
ამგვარი დოგმატური საკითხები საკმაოდ გასაგებად და სრულყოფილად აქვთ გადმოცემული პროტოპრესვიტერ მიხეილ პომაზანსკის წიგნში "დოგმატური ღვთისმეტყველება" და წმ. იოანე დამასკელს წიგნში "მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა".
ეს წიგნები შეგიძლია საეკლესიო მაღაზიებში შეიძინო ლესელიძეზე.
პროტოპრესვიტერი მიქაელ პომაზანსკი
დოგმატური ღვთისმეტყველება
http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/pomazanski.htm
ღირს 7 ლარი
წმინდა იოანე დამასკელი
მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა
http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/damaskeli.htm
12 ლარი
ძალიან დიდი მადლობა
იმედია ზუსტად ის იქნება რასაც ვეძებ
პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Apr 12 2012, 12:52 AM
დასაბამად შექმნა ღმერთმა ცა და მიწა - ასე იწყება შესაქმეს წიგნი.
''შექმნა ღმერთმა'' - აქ სიტყვა ''ღმერთი'' ებრაულ დედანში დგას მრავლობით რიცხვში ''ელოჰიმ'' (ღმერთები), ამ სიტყვის მხოლობითი რიცხვია ''ელოაჰ'' ან ''ელი'' (ღმერთი). ამრიგად აქ უკვე აშკარა მითითებაა წმიდა სამების ჰიპოსტასებზე. შეიძლება გაჩნდეს კითხვა: რატომ არის მინიშნება წმ. სამებაზე და არა მრავალ ღმერთზე? იმიტომ რომ ებრაულში მომდევნო სიტყვა დგას მხოლობით რიცხვში: ''ელოჰიმ ბარა'' (ღმერთებმა შექმნა და არა ღმერთებმა შექმნეს). პირველი სიტყვა '' ღმერთებმა'' მიანიშნებს იმას, რომ წმ. სამების თითოეული წევრი არის ღმერთი, ხოლო მომდევნო სიტყვა ''შექმნა'', თავისი მხოლობითი რიცხვის ფორმით მიანიშნებს იმას, რომ წმ. სამება არის ერთარსება
ებრაული ენის თავისებურებაა რომ აღმატებულობა გამოიხატება მრავლობითით, იოსებს ეწოდება ეგვიპტის უფლები და არა უფალი, რატომ? ადონაი მრავლობითსშია. ცრუ ღმერთ დაგონთანაც ელოჰიმის ერთ ერთი ფორმაა გამოყენებული რატომ? თუ ელოჰიმში მოიაზრებ სამ იპოსტასს მაშინ პოლითეისტი გამოხვალ. კიდევ ერთხელ ვიმეორებ რომ ამ მრავლობითი ფორმით სამების დადასტურება ვერ მოხდება, რადგან მრავალი ღმერთის მოაზრება იწვევს ტექსტის დარღვევას
მოსესთან მიმართებაშიც მრავლობითი ფორმითაა გამოყენებული ღმერთი და ძნელად დასაშვებია რომ მოსეში რამდენიმე იპოსტასი იყოს გაერთიანებული. იცი ებრაული სიტყვები ეხოდ და იახიტ ? რატომ იყენებს ბიბლია ეხოდს ღმერთთან მიმართებაში? 
პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Apr 12 2012, 01:08 AM
lamara
მაგარი თემაა!
შესაქმე 1:26 და თქვა ღმერთმან: ვქმნეთ კაცი ხატებისაებრ ჩვენისა და მსგავსებისაებრ.
საინტერესო რა არის _ ვქმნათ _ ამ სიტყვას მამა იძახის ძე თუ სულიწმიდა? თუ ერთხმად? თუ მამა იძახის მაშ ძე და სულიწმიდა თამაშგარეშია რადგან როგორ შეიძლება რომ ღმერთს აზრი მოუვიდეს გონებაში ან გაიფიქროს! ის ხომ ზეარსია და ფიქრი არ ესაჭიროება? ღმერთი ამბობს და იმასვე იქმს ანუ მისი ნათქვამი ძალაუფლებითია! ღმერთს თათბირი რაში სჭირდება? სრულყოფილმა ითათბიროს? არ გადამრიოთ!
მაგრამ აი მონეტის მეორე მხარე_ ღმერთმა თავმდაბლობა გამოავლინა და შესთავაზა ქმნილებებს რომ ადამიანი შეექმნათ, მათ შორის ძეს
პოსტის ავტორი: karpaki თარიღი: Apr 12 2012, 09:52 AM
საინტერესო რა არის _ ვქმნათ _ ამ სიტყვას მამა იძახის ძე თუ სულიწმიდა? თუ ერთხმად? თუ მამა იძახის მაშ ძე და სულიწმიდა თამაშგარეშია რადგან როგორ შეიძლება რომ ღმერთს აზრი მოუვიდეს გონებაში ან გაიფიქროს! ის ხომ ზეარსია და ფიქრი არ ესაჭიროება? ღმერთი ამბობს და იმასვე იქმს ანუ მისი ნათქვამი ძალაუფლებითია! ღმერთს თათბირი რაში სჭირდება? სრულყოფილმა ითათბიროს? არ გადამრიოთ!
მაგრამ აი მონეტის მეორე მხარე_ ღმერთმა თავმდაბლობა გამოავლინა და შესთავაზა ქმნილებებს რომ ადამიანი შეექმნათ, მათ შორის ძეს თქვენი საკუთარი დასკვნებია ეს?
თუ თავად ღმერთმა მოგახსენათ რომ ფიქრი არ შეუძლია?
თქვენ რა იცით ღმერთს რა შეუძლია ?
თავმდაბლობის თუ გამოამჟღავნება თუ შეუძლია ფიქრი არ შეუძლია?
პოსტის ავტორი: გუდაგუდა თარიღი: Apr 12 2012, 11:55 AM
ამ ქადაგებაში მამა დავითი საუბრობს სამებაზე და მოყავს ბიბლიიდან ის ადგილები სადაც ნათლად ჩანს რომ იესო ქრისტე არის ღმერთი http://youtu.be/aIykegmb-wY
პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Apr 12 2012, 12:08 PM
[quote name='karpaki' date='Apr 12 2012, 09:52 AM' post='706119']
თქვენი საკუთარი დასკვნებია ეს?
თუ თავად ღმერთმა მოგახსენათ რომ ფიქრი არ შეუძლია?
თქვენ რა იცით ღმერთს რა შეუძლია ?
პოსტის ავტორი: Otherguy თარიღი: Apr 15 2012, 08:59 AM
ჩემი აზრით ტექსტის ამგვარი გაგება არის უბრალოდ არასწორი.
ანუ, როცა წერია: "ელოჰიმ ბარა" და ვამბობთ რომ აქ წმინდა სამებაზეა მინიშნება, ბევრი რამ გვავიწყდება. პირველ რიგში ის, რომ ებრაელებს არასოდეს ჰქონიათ პრობლემა მაგ მუხლზე და არც რამენაირად უმსჯელიათ - "ღმერთი მართლა ერთი გვყავს თუ არა?"-ო.
არამგონია ებრაელებზე უკეთ ებრაული აქ ვინმემ ვიცოდეთ.
ხოლო წმინდა მამების აბსოლუტური უმრავლესობა მხოლოდ ბერძნულს ფლობდა კარგად.
იმის ლაპარაკი რომ სამება ჩანს ძველ აღთქმაში, არასწორია. თუ გრამატიკას მივყვებით, ბოლომდე მივყვეთ: "ღმერთმა(ელოჰიმ) უთხრა:..." გამოვა რომ სამების სამივე პიროვნება ერთი და იგივე სიტყვებს ლაპარაკობდა, რადგან სიტყვა "უთხრა" მხოლობითშია...
ებრაულში ასეთი მრავლობით პირს "დიადი მრავლობითი" ეწოდება, რომელიც სხვა სიტყვებზეც გამოიყენება ძველ აღთქმაში და არამარტო ღმერთზე.
პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Apr 15 2012, 10:39 AM
ჩემი აზრით ტექსტის ამგვარი გაგება არის უბრალოდ არასწორი.
ანუ, როცა წერია: "ელოჰიმ ბარა" და ვამბობთ რომ აქ წმინდა სამებაზეა მინიშნება, ბევრი რამ გვავიწყდება. პირველ რიგში ის, რომ ებრაელებს არასოდეს ჰქონიათ პრობლემა მაგ მუხლზე და არც რამენაირად უმსჯელიათ - "ღმერთი მართლა ერთი გვყავს თუ არა?"-ო.
არამგონია ებრაელებზე უკეთ ებრაული აქ ვინმემ ვიცოდეთ.
ხოლო წმინდა მამების აბსოლუტური უმრავლესობა მხოლოდ ბერძნულს ფლობდა კარგად.
იმის ლაპარაკი რომ სამება ჩანს ძველ აღთქმაში, არასწორია. თუ გრამატიკას მივყვებით, ბოლომდე მივყვეთ: "ღმერთმა(ელოჰიმ) უთხრა:..." გამოვა რომ სამების სამივე პიროვნება ერთი და იგივე სიტყვებს ლაპარაკობდა, რადგან სიტყვა "უთხრა" მხოლობითშია...
ებრაულში ასეთი მრავლობით პირს "დიადი მრავლობითი" ეწოდება, რომელიც სხვა სიტყვებზეც გამოიყენება ძველ აღთქმაში და არამარტო ღმერთზე.
აფსოლიტურად გეტანხმები
, ეს არის აღმატებულობის მაჩვენებელი მრავლობითი, ასევე სიტყვა ეხოდ რომელიც აღნიშნავს ერთში შემავალ სიმრავლეს. ეს სიტყვა გამოყენებულია უდიდეს მცნებაში _ ისმინე ისრაელ უფალი ღმერთი ჩვენი ერთია ერთადერთი იაჰვე ! ანუ ერთში შემავალი სიმრავლე, მაგრამ ამ სიტყვებს ციტირებს იესო მარკოზის სახარების 12 თავში და იქ ჩვეულებრივად ბერძნულად წერია რომ ერთია და არავითარი მრავლობითი ფორმა
პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 16 2012, 12:00 AM
esre ars cheshmariteba
კი გეთანხმები ღმერთი ერთია ოღონდ სამპიროვანი
პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 16 2012, 12:03 AM
Otherguy
რა პრობლემას ხედავ, რომ სამივე ჰიპოსტასი ერთად საუბრობდეს?
პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 16 2012, 12:07 AM
ვერანარის პროსტა წამოცდა
პოსტის ავტორი: Otherguy თარიღი: Apr 16 2012, 07:13 PM
Otherguy
რა პრობლემას ხედავ, რომ სამივე ჰიპოსტასი ერთად საუბრობდეს?
დიდ პრობლემას ვხედავ რადგან წარმოიდგინე სამი პიროვნება ერთი და იმავე დროს, ერთი და იგივეს ამბობდეს. ამას მე სამპიროვან ღმერთს არ დავარქმევდი... ნუ დავარქმევდი მაგრამ ყველანაირ ინტერესს დავკარგავდი მის მიმართ...
როცა წერია: "გავაჩინოთ ღმერთი ჩვენს ხატად" - მანდ ერთი პიროვნება ამბობს სხვების მიმართ, განა სამივე ბუტბუტებს ერთდროულად...
პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 16 2012, 07:15 PM
Otherguy
იქნებ ერთი ხმა ისმის? ანუ ერთი ამბობს სამივეს აზრს რომელიც რაოდნი არ უნდა გაგიკვირდდეს ერთი და იგივე აქვთ
პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Apr 16 2012, 07:19 PM
Otherguy
საინტერესოა ყოვლის შემოქმედ ღმერთს სხვების (ანუ ქმნილებებთან ) თათბირი თუ სჭირდება. მე თუ ყოვლისშემოქმედი ვარ რასაც მინდა იმას გავაკეთებ. ჩემს შექმნილს კი არ დავუწყებ თათბირს
პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 16 2012, 07:21 PM
ალექსანდრე
ქმნილება რომელია?
პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Apr 16 2012, 07:24 PM
toka@
ხოდა მეც მაგას ვამბობ, რადგან მრავლობითში საუბრობს "შევქმნათ" ვის ეთათბირება ღმერთი? თუ ღმერთი ერთპიროვნულია მაშინ თავის შექმნილს ეთათბირება მასე გამოდის ამათი საუბრიდან
პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 16 2012, 07:26 PM
ალექსანდრე
ღმერთი ეთათბირება ძეს და სულიწმინდას რომლებიც თანადაუსაბამონი არიან მამისა,შობილი და არა ქმნილნი.. ისე გამოგივიდა ლამის გამიკვირდა
პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Apr 16 2012, 07:29 PM
toka@
ხოდა მაგას ვამბობ რომ აქედან ნათლად ჩანს და არამარტო აქედან რომ ღმერთი სამპიროვანია და არ ეთათბირება თავის ქმნილებას.
toka@
ჰა ხომ არ დაიბენი
პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 16 2012, 07:30 PM
ალექსანდრე
აუ მეთქი ეგაა და ვსიოო
პოსტის ავტორი: Otherguy თარიღი: Apr 16 2012, 11:41 PM
Otherguy
საინტერესოა ყოვლის შემოქმედ ღმერთს სხვების (ანუ ქმნილებებთან ) თათბირი თუ სჭირდება. მე თუ ყოვლისშემოქმედი ვარ რასაც მინდა იმას გავაკეთებ. ჩემს შექმნილს კი არ დავუწყებ თათბირს
ქმნილება არაფერ შუაშია. სამების ერთი წევრი ეუბნება დანარჩენ ორს. რა არის ამაში გასაკვირი? ანუ ერთი პიროვნება ამბობს მაგ წინადადებას და არა სამივე ერთად.
პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Apr 17 2012, 11:19 AM
დიდ პრობლემას ვხედავ რადგან წარმოიდგინე სამი პიროვნება ერთი და იმავე დროს, ერთი და იგივეს ამბობდეს. ამას მე სამპიროვან ღმერთს არ დავარქმევდი... ნუ დავარქმევდი მაგრამ ყველანაირ ინტერესს დავკარგავდი მის მიმართ...
როცა წერია: "გავაჩინოთ ღმერთი ჩვენს ხატად" - მანდ ერთი პიროვნება ამბობს სხვების მიმართ, განა სამივე ბუტბუტებს ერთდროულად...
აჰა
. მარტალი ხარ მეც იგივეს გავიძახი რამდენი ხანია , მაგრამ ერთი გამაგებინე რა გწამს? იესო ქრისტე ვინაა? ღმერთი თუ ქმნილება? სამება არ გწამს როგორც ვხედავ და მეც არ მწამს! სულის უკვდავება გწაამს? მე არ მწამს . საინტერესო პიროვნება ხარ, განათლება მიღებული გაქვს და ხან ერთი მეცნიერის აზრს გაიძახი ხან მეორესი ხან ერთი წმიდა მამის ხან მეორესი , მაგრამ რაააა? თვითონ შენ კი წმინდა წერილს ნაკლებად იცნობ ამიტომ შენს სიტყვებს ძალა არ აქვს . მოდი მარტივ გამოცდას ჩაგიტარებ_ წაიკითხე 1 იოანეს 5:20 Dა მითხარი არის თუ არა იესო ქრისტე ჭეშმარიტი ღმერთი? პ.ს ბერძნული ტექსტიც გაითვალისწინე
პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Apr 17 2012, 12:12 PM
ასე ზედაპირულად ნუ მიუდგებით...
როცა ვამბობთ, ან, როცა წერია, რომ სამი ერთად საუბრობს ნიშნავს, რომ ნათქვამი სამი პიროვნების ერთ ნებას გამოხატავს, გამოთქმული სამი პირის ერთი აზრია... რაც კიდევ უფრო ამოწმებს სამი პირის ერთარსებას, ერთნებობას
პოსტის ავტორი: ხახაბოელი თარიღი: Apr 18 2012, 04:21 PM
პოსტებიდან ჩანს, რომ ზოგს ჰგონია, წმინდა სამების ჰიპოსტასებს შორის საუბარი გაიმართა. არავითარი საუბარი არ გამართულა, არც სიტყვა თქმულა, როგორც ჩვენ ვამბობთ და ბაგეებით წარმოვთქვამთ, უბრალოდ ამ სიტყვებიდან (შევქმნათ) ჩანს, რომ სამივე ჰიპოსტასის აზრი ერთია და სამივე პირის ნება გაცხადდა.მამის, ძის და სულიწმინდის აზრი და ნება ყოველთვის ერთია.ღმერთზე ფიქრისას, სანამ წარმოსახვებს არ გაექცევი სამება ყოველთვის დამაბნეველი იქნება და შეიძლება მიუღებელიც იყოს.თუ იფიქრებ ღმერთზე სწორად, როგორაც ჯერ არს ფიქრი, მაშინ რაღაცას მიხვდები და ირწმუნებ.წარმოსახვებით ვერ მიაღწევ ღმერთამდე.უნდა განუდგე ყველა წარმოსახვას,რადგან ღმერთი უფორმოა, არც დასაწყისი აქვს, არც ბოლო, არც შედგება რაიმესაგან, არც ხელი აქვს, არც ფეხი, არც პირი, არც ენა, არა აქვს ასოები, არც არაფერში ეტევა,მხოლოდ თავისი სურვილით ხდება დატევნადი,ის ამავე დროს ყველგანაა და ყველაფერში, მთლიანი ღმერთია ჩემშიც, და ყველგან, ყველაფერში, მთლიანი ღმერთია აქაც და მთლიანია გალაქტიკებს მიღმაც,ის არც მრისხანებს, არც არავითარი ცვლილება არ ხდება მასში, არც დროა მასთან შეხებაში,წარსული, აწმყო და მომავალი ერთია მისთვის,სანამ პირველ ანგელოზს შექმნიდა მაშინაც კი მიცნობდა მე და იცოდა ვცხონდებოდი თუ ჯოჯოხეთის შვილად ვიქცეოდი. ასეთი წარმოუსახავი, მოუაზრებელი და ქმნილებასთან არავითარ გარეგნულ მსგავსებაში მყოფი ღმერთი, ძნელია იყოს სამპიროვანი?ვფიქრობ სრულებითაც არა.
პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Apr 18 2012, 04:44 PM
ამ თემასაც გადახედეთ
http://church.ge/index.php?showtopic=9252
პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Apr 18 2012, 08:47 PM
პოსტებიდან ჩანს, რომ ზოგს ჰგონია, წმინდა სამების ჰიპოსტასებს შორის საუბარი გაიმართა. არავითარი საუბარი არ გამართულა, არც სიტყვა თქმულა, როგორც ჩვენ ვამბობთ და ბაგეებით წარმოვთქვამთ, უბრალოდ ამ სიტყვებიდან (შევქმნათ) ჩანს, რომ სამივე ჰიპოსტასის აზრი ერთია და სამივე პირის ნება გაცხადდა.მამის, ძის და სულიწმინდის აზრი და ნება ყოველთვის ერთია.ღმერთზე ფიქრისას, სანამ წარმოსახვებს არ გაექცევი სამება ყოველთვის დამაბნეველი იქნება და შეიძლება მიუღებელიც იყოს.თუ იფიქრებ ღმერთზე სწორად, როგორაც ჯერ არს ფიქრი, მაშინ რაღაცას მიხვდები და ირწმუნებ.წარმოსახვებით ვერ მიაღწევ ღმერთამდე.უნდა განუდგე ყველა წარმოსახვას,რადგან ღმერთი უფორმოა, არც დასაწყისი აქვს, არც ბოლო, არც შედგება რაიმესაგან, არც ხელი აქვს, არც ფეხი, არც პირი, არც ენა, არა აქვს ასოები, არც არაფერში ეტევა,მხოლოდ თავისი სურვილით ხდება დატევნადი,ის ამავე დროს ყველგანაა და ყველაფერში, მთლიანი ღმერთია ჩემშიც, და ყველგან, ყველაფერში, მთლიანი ღმერთია აქაც და მთლიანია გალაქტიკებს მიღმაც,ის არც მრისხანებს, არც არავითარი ცვლილება არ ხდება მასში, არც დროა მასთან შეხებაში,წარსული, აწმყო და მომავალი ერთია მისთვის,სანამ პირველ ანგელოზს შექმნიდა მაშინაც კი მიცნობდა მე და იცოდა ვცხონდებოდი თუ ჯოჯოხეთის შვილად ვიქცეოდი. ასეთი წარმოუსახავი, მოუაზრებელი და ქმნილებასთან არავითარ გარეგნულ მსგავსებაში მყოფი ღმერთი, ძნელია იყოს სამპიროვანი?ვფიქრობ სრულებითაც არა.
იმდენი მოგივიდა რომ ქრისტიანობასაც გასცდი
. ბედისწერას გმობს ქრისტიანობა. ღმერთმა არ იცის მე ხვალ რას გავაკეთებ, არც ის იცოდა ადამი მიიღებდა თუ არა ნაყოფს, არც ის იცოდა იესოს გასცემდა თუ არა ვინმე, მან თქვა რომ გასცემდა ვიღაც ანუ იწინასწარმეტყველა! და ასეც მოხდა. რაც შეეხება იმას რომ ღმერთს არ უთქვიაო არამედ სამი იპოსტასის ნება ერთმანეთს დაემთხვაო_ ამაზე გიპასუხებ რომ ღმერთი თავკერძა და სიტყვაძუნწი არ არის . ბიბლიიდან ჩანს რომ მისი სიტყვა ძალაუფლებითია და მას მოთათბირება და დაფიქრება არ სჭირდება რადგან ის სრულქმნილია და ყოველთვის იცის თუ რა არის სწორი და რა არასწორი
პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 18 2012, 08:59 PM
რაზე დაყრდნობით ამბობთ ამას მითხარი გეხვწები?
თუ საუბრობ იესოზე რომ მან არ იცოდა,მაშინ რატომ უწოდებ ქრისტეს ღმერთს.
და თუ მამა ღმერთს. იეჰოვას გულისხმობ, ე.ი. შენი სიტყვებიდან ღმერთი ყოვლისმცოდნე არაა?
საინტერესოა...
პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Apr 18 2012, 08:59 PM
იმდენი მოგივიდა რომ ქრისტიანობასაც გასცდი
. ბედისწერას გმობს ქრისტიანობა. ღმერთმა არ იცის მე ხვალ რას გავაკეთებ, არც ის იცოდა ადამი მიიღებდა თუ არა ნაყოფს, არც ის იცოდა იესოს გასცემდა თუ არა ვინმე, მან თქვა რომ გასცემდა ვიღაც ანუ იწინასწარმეტყველა! და ასეც მოხდა. რაც შეეხება იმას რომ ღმერთს არ უთქვიაო არამედ სამი იპოსტასის ნება ერთმანეთს დაემთხვაო_ ამაზე გიპასუხებ რომ ღმერთი თავკერძა და სიტყვაძუნწი არ არის . ბიბლიიდან ჩანს რომ მისი სიტყვა ძალაუფლებითია და მას მოთათბირება და დაფიქრება არ სჭირდება რადგან ის სრულქმნილია და ყოველთვის იცის თუ რა არის სწორი და რა არასწორი 
აბა კიდევ უკეთ წაიკითხეთ, როგორ ანიშნებს უფალი იოანე ღვთისმეტყველს თუ ვინ გასცემს მას, როგორ ამბობს უფალი, რომ "თქვენ წმიდა ხართ, არამედ არა ყოველნი" და აქ როგორ შენიშნავს იოანე მოციქული, რომ "იცნობდა თავის გამცემს. ამიტომაც თქვა: ყველანი როდი ხართ წმიდანიო.
და ამ სიტყვების შემდეგ კიდევ ამბობთ, რომ
პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 18 2012, 10:53 PM
esre ars cheshmariteba
"...იესომ იმთავითვე იცოდა, ვინ არიან ურწმუნონი და ვინ არის მისი გამცემი(იოანე 6, 64).
პოსტის ავტორი: ხახაბოელი თარიღი: Apr 18 2012, 11:43 PM
იმდენი მოგივიდა რომ ქრისტიანობასაც გასცდი
. ბედისწერას გმობს ქრისტიანობა. ღმერთმა არ იცის მე ხვალ რას გავაკეთებ, არც ის იცოდა ადამი მიიღებდა თუ არა ნაყოფს, არც ის იცოდა იესოს გასცემდა თუ არა ვინმე, მან თქვა რომ გასცემდა ვიღაც ანუ იწინასწარმეტყველა! და ასეც მოხდა. რაც შეეხება იმას რომ ღმერთს არ უთქვიაო არამედ სამი იპოსტასის ნება ერთმანეთს დაემთხვაო_ ამაზე გიპასუხებ რომ ღმერთი თავკერძა და სიტყვაძუნწი არ არის . ბიბლიიდან ჩანს რომ მისი სიტყვა ძალაუფლებითია და მას მოთათბირება და დაფიქრება არ სჭირდება რადგან ის სრულქმნილია და ყოველთვის იცის თუ რა არის სწორი და რა არასწორი არა არ გავცდი, არც ბედისწერის მჯერა.ღმერთმა ყველაფერი იცის, თავისი ყოვლისმცოდნეობით, წინასწარმცოდნეობით.მან იცის მე ვცხონდები, თუ გადავრჩები, მაგრამ თავად კი არ დამიდგინა, როგორ უნდა მოვიქცე, არამედ იცის ჩემი თავისუფალი ნებით მას ავირჩევ, თუ ბოროტს, ყოველი ჩემი ნაბიჯი იცის, რასაც მე გადავდგავ და ავირჩევ, ჩემი ნებით ვიცხოვრებ, როგორც მინდა, მაგრამ როგორც ვიცხოვრებ ღვთისათვის დაფარული არ არის.მეც მაგას ვამბობ, რომ მოთათბირება არ სჭირდება, ამ სიტყვის პირდაპირი გაგებით, პირობითად კი შეიძლება ასე ვუწოდოთ.სამების ნება კი არ დაემთხვა ერთმანეთს, არამედ სამების ნება არც არასოდეს არის სხვა და სხვა, მათი ნება და ძალა ერთია, მათი მოქმედებაც ერთია.
პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Apr 19 2012, 09:18 PM
esre ars cheshmariteba
"...იესომ იმთავითვე იცოდა, ვინ არიან ურწმუნონი და ვინ არის მისი გამცემი(იოანე 6, 64).
აქ ის იგულისხმება რომ როგორც კი იუდაში მოხდა იმის გააზრება რომ უფალი გაეცა, ბუნებრივია იესომ იქიდანვე იცოდა ყველაფერი რადგან იესო ფიქრებს ხედავს ადამიანის და ბუნებრივია მან ისიც იცოდა თუ ვინ იყო ურწმუნო რადგან ყველას გულს ხედავდა
რაზე დაყრდნობით ამბობთ ამას მითხარი გეხვწები?
თუ საუბრობ იესოზე რომ მან არ იცოდა,მაშინ რატომ უწოდებ ქრისტეს ღმერთს.
და თუ მამა ღმერთს. იეჰოვას გულისხმობ, ე.ი. შენი სიტყვებიდან ღმერთი ყოვლისმცოდნე არაა?
საინტერესოა...
რატომ ვიგებთ ყველაფერს უკუღმა?
ღმერთი ყოვლის მცოდნეა , მაგრამ მაგრამ მან არ იცის მე რას გავაკეთებ ხვალ! მას შეუძლია იწინასწარმეტყველოს და ბუნებრივია შესრულდება კიდეც, მაგრამ მე ხვალ რას გავაკეთებ ეს მან არ იცის იმიტომ რომ მე ტავისუფალი ნებით ვარ შექმნილი . რაზე მალაპარაკებთ ეს ელემენტარული საწყისებია ქრისტიანობის რაა ვერ ხვდებიიიიი?
პოსტის ავტორი: ხახაბოელი თარიღი: Apr 19 2012, 09:31 PM
[b]esre ars cheshmariteba[ მართლმადიდებელი ხარ? თუ მართლმადიდებელი ხარ, არასწორად გცოდნია შენი სარწმუნოების ხედვა ღვთისადმი.მართლმადიდებლური სწავლებით ღმერთმა ყველაფერი იცის რას გავაკეთებ. ის წინასწარ კი არ მიდგენს როგორ უნდა მოვიქცე, არამედ იცის თუ ჩემი თავისუფალი ნებით რას ავირჩევ.მისი გონება დროთი არ იზღუდება, ყველაფერი იცის, აი ვთქვათ მე ვაპირებდი წასვლას სადმე და აღარ წავედი, ღმერთმა ისიც იცის, იქ რომ წავსულიყავი რას მოვიმოქმედებდი.
პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 19 2012, 10:18 PM
esre ars cheshmariteba
ანუ მოკლედ და კონკრეტულად ვთქვათ - იცოდა თუ არა იესომ თავიდანვე, ვინ გასცემდა მას?
პასუხი იყოს კი, ან - არა.
პოსტის ავტორი: ხახაბოელი თარიღი: Apr 20 2012, 09:37 AM
რა თქმა უნდა იცოდა ვინ გასცემდა, ქვეყნის შექმნამდე იცოდა, რომ ეს იუდა იყო.
პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Apr 20 2012, 12:52 PM
esre ars cheshmariteba
ანუ მოკლედ და კონკრეტულად ვთქვათ - იცოდა თუ არა იესომ თავიდანვე, ვინ გასცემდა მას?
პასუხი იყოს კი, ან - არა.
ხოდა სიტყვაში თავიდანვე იგულისხმება ის რომ როცა იუდას უფლის გაცემის აზრი მოუვიდა ტავში იქიდანვე იცოდა იესომ, აბა სანამ იუდას აირჩევდა იესო მოწაფედ რა იცოდა მან თუ იგი გასცემდა? თუ იესომ მაშინვე იცოდა როცა მოწაფედ ირჩევდა იუდას მაშინ გამოდის რომ გაწირა იუდა
! მაშ არ აერჩია იუდა და შესაბამისად ისიც ცხონდებოდა , განა რა დააშავა იუდამ? თუ გინდა კიდევ შეგხვდები და დაწვრილებიტ აგიხსნი ყველაფერს!არა არ გავცდი, არც ბედისწერის მჯერა.ღმერთმა ყველაფერი იცის, თავისი ყოვლისმცოდნეობით, წინასწარმცოდნეობით.მან იცის მე ვცხონდები, თუ გადავრჩები, მაგრამ თავად კი არ დამიდგინა, როგორ უნდა მოვიქცე, არამედ იცის ჩემი თავისუფალი ნებით მას ავირჩევ, თუ ბოროტს, ყოველი ჩემი ნაბიჯი იცის, რასაც მე გადავდგავ და ავირჩევ, ჩემი ნებით ვიცხოვრებ, როგორც მინდა, მაგრამ როგორც ვიცხოვრებ ღვთისათვის დაფარული არ არის.მეც მაგას ვამბობ, რომ მოთათბირება არ სჭირდება, ამ სიტყვის პირდაპირი გაგებით, პირობითად კი შეიძლება ასე ვუწოდოთ.სამების ნება კი არ დაემთხვა ერთმანეთს, არამედ სამების ნება არც არასოდეს არის სხვა და სხვა, მათი ნება და ძალა ერთია, მათი მოქმედებაც ერთია.
რას ამბობ! არასწორია რასაც იძახი
პოსტის ავტორი: ხახაბოელი თარიღი: Apr 20 2012, 01:17 PM
esre ars cheshmaritebaმეგობარო, მე რასაც ვიძახი მართლმადიდებლობასთან შესაბამისობაშია, შენ რასაც იძახი ის ეწინააღმდეგება მართლმადიდებლურ სწავლებას ღმერთზე, ქრისტეზე. თუ მართლმადიდებელი არ ხარ, ეგ უკვე სხვა საკითხია და დავამთავრებ შენთან საუბარს, თუ ხარ, მაშინ უნდა გადახედო მამათა განმარტებებს, იოანე დამასკელს და სხვათ.
პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Apr 20 2012, 03:32 PM
esre ars cheshmaritebaმეგობარო, მე რასაც ვიძახი მართლმადიდებლობასთან შესაბამისობაშია, შენ რასაც იძახი ის ეწინააღმდეგება მართლმადიდებლურ სწავლებას ღმერთზე, ქრისტეზე. თუ მართლმადიდებელი არ ხარ, ეგ უკვე სხვა საკითხია და დავამთავრებ შენთან საუბარს, თუ ხარ, მაშინ უნდა გადახედო მამათა განმარტებებს, იოანე დამასკელს და სხვათ.
მე მართლმადიდებელი არ ვარ. მოდი მასშინ ამაზე მიპასუხე_ როდესაც უFალი შექმნის ადამს მას აუკრძალავს ერთ რამეს რომ არ ჭამოს იმ ხის ნაყოფი რომელიც ბაღის შუაგულშია! ეხლა მე შენგან მოვითხოვ კატეგორიულ პასუხს_-___ თუ ღმერთმა წინასწარ იცოდა რომ ადამი შეჭამდა ნაყოფს , მაშინ რატომ აუკრძალა მისი შეჭმა? გაეკაიფა თუ რაშია საქმე? ნუ მივცემთ სატანას იმის საბაბს რომ გონება დაგვიბნელოს
აქვე დამიკონკრეტე _ რომ მეუბნები ღმერთმა იცისო, ესეიგი მისი წინასწარ ცოდნა რაიმესი არის_ 100 % ით შესრულებადი !!!!! არ გადამრიოთ მართლმადიდებლობა რაღაც აფსურდს გვასწავლის 
პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Apr 20 2012, 04:39 PM
რა თქმა უნდა იცოდა ვინ გასცემდა, ქვეყნის შექმნამდე იცოდა, რომ ეს იუდა იყო.
ესეიგი იუდა გასწირა უფალმა
ცოდო არაა იუდა რა დააშავა? ესეიგი უფალმა თავისი უცვალებელი ნებით ამოირჩია იუდა და გასწირა! ეს უფალი კი არა სატანაა! იობის 34 :10 _ შორს იყოს უფალი ბოროტებისგან და ყოვლადძლიერი უსამართლობისგან! კიდევ ერთხელ ვიმეორებ______ ნუ ვურევთ ერთმანეთში _ ცოდნას, განგებას, და წინასწარმეტყველებას!
პოსტის ავტორი: ხახაბოელი თარიღი: Apr 20 2012, 05:01 PM
აბსურდი იცი რა არის?რომ გგონია ღმერთმა რაიმე არ იცის,თუ მან არ იცის მომავალი ზუსტად ისე ნათლად და აშკარად, როგორც აწმყო, მაშ არ ყოფილა იგი ღმერთი, არ ყოფილა ყოვლის შემძლე, არ ყოფილა აბსოლიტური შესაძლებლობის მქონე, ის თუ მხოლოდ აწმყოთი ცხოვრობს ის დროისა და სივრცის მიღმიერი არ ყოფილა ანუ მას დასაბამიც ჰქონია. ღმერთი მარადიულია და მარადისობაში და უდროობაშია მისი მყოფობა, მხოლოდ ქმნილებათა მიმართებაში ავლენს ის დროში მოქმედებას.შენი თქმით როგორიც არის ღმერთი ჩემთვის მასეთი არსება ღმერთი არ არის, მე არ ვიცნობ ესეთ ღმერთს, რომელსაც არ შეუძლია იცოდეს მომავალი.ღმერთმა ყველაფერი იცის, იცოდა როცა ანგელოზებს ქმნიდა, რომ მათი ნაწილი დაეცემოდა, როცა აკრძალვას აწესებდა ნაყოფის ჭამაზე, იცოდა, რომ შეჭამდნენ ადამიანები.ღმერთმა ეს პროგრამად არ ჩაუდო, უბრალოდ იცოდა, რომ მათი ნება მიიდრიკებოდა ბოროტისაკენ, მათივე არჩევანი იქნებოდა ასეთი.მაშ რატომ შექმნაო ანგელოზები იტყვი თუ დაეცემოდნენო,იცი რატომ? თუ არ შექმნიდა, ესეიგი თავიდანვე ფარხმალს დაყრიდა ბოროტების წინაშე, რადგან დაცემის შიშით შესაქმე არ განხორციელდებოდა საერთოდ, რადგან დაუცემელი მხოლოდ ღმერთია, სხვა ყველა შეიძლება დაეცეს და ბოროტად იქცეს, ვიცით ჩვენ, რომ ანგელოზები, რომლებიც დაეცნენ, თუ არ შეიქმნებოდნენ ის ანგელოზები არ დაეცემოდნენ, რომლებიც ეხლა ღმერთის გვერდით არიან?იქნებ ზუსტად ეს იყო მათთვის გამოცდილების მომცემი.რატომ დააწესა აკრძალვა ხილზე? მაშ ადამიანის თავისუფალი ნება რაღა იქნებოდა? ეს ხილიც ხომ პირობითია? მათ ღვთის მცნება არ შეისმინეს. სხვა მცნება, რომ დაედო ღმერთს ვინ იცის მაშინ რა მოუვიდოდა ადამს?თუ არ იქნებოდა მცნება, მაშ ღმერტს მარიონეტი უნდა შეექმნა, რომელიც მხოლოდ მასზე იქნებოდა დამოკიდებული.ღვთის გზებს და მოქმედებებს ჩვენ ბოლომდე ვერ გავიაზრებთ. რატომ გაწირაო იუდა, იუდა რომ არ ყოფილიყო სხვა იქნებოდა, რომელიც გასცემდა უფალს, უეჭველად გაიცემოდა უფალი ვინმე მახლობელის მიერ, იუდა სავსე იყო ვერცხლის მოყვარეობით, მოღალატეობის სულით, ის ქრისტესთან იქნებოდა თუ მის გარეშე, მაინც ჯოჯოხეთის შვილი გახდებოდა ეს უეჭველია, რადგან უფლის გვერდით მყოფი მაინც მპარავად დარჩა, ამდენი სასწაული იხილა, და მაინც გასცა უფალი, სიყვარული მის გვერდით იყო და ის მაინც სიძულვილისაკენ ილტვოდა, ვინ იტყვის რომ უსამართლო იყო ღმერთი? მან ხომ თავისი ნებით აირჩია ყოველივე?მეგობარო დრო მხოლოდ ჩვენთვის არსებობს, ღმერთი კი დროის მიღმიერია, თუ მან არ იცის ყოველივე მომავალზე აბსლიტურ დეტალებში, მაშ ის ღმერთი არ ყოფილა.
პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Apr 20 2012, 05:16 PM
esre ars cheshmariteba
თქვენ როგორც ვატყობ მართლმადიდებლობა არაფერს გასწავლით.
ამ რეპლიკებისათვის კი 10% გაფრთხილება, კიდევ ერთხელ დავინახავ ასეთ უპატივცემულო დამოკიდებულებას ჩვენი რელიგიისადმი და გაუფრთხილებლად დაგასაჩუქრებთ ხანგრძლივი ბანით!
პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Apr 20 2012, 05:24 PM
აბსურდი იცი რა არის?რომ გგონია ღმერთმა რაიმე არ იცის,თუ მან არ იცის მომავალი ზუსტად ისე ნათლად და აშკარად, როგორც აწმყო, მაშ არ ყოფილა იგი ღმერთი, არ ყოფილა ყოვლის შემძლე, არ ყოფილა აბსოლიტური შესაძლებლობის მქონე, ის თუ მხოლოდ აწმყოთი ცხოვრობს ის დროისა და სივრცის მიღმიერი არ ყოფილა ანუ მას დასაბამიც ჰქონია. ღმერთი მარადიულია და მარადისობაში და უდროობაშია მისი მყოფობა, მხოლოდ ქმნილებათა მიმართებაში ავლენს ის დროში მოქმედებას.შენი თქმით როგორიც არის ღმერთი ჩემთვის მასეთი არსება ღმერთი არ არის, მე არ ვიცნობ ესეთ ღმერთს, რომელსაც არ შეუძლია იცოდეს მომავალი.ღმერთმა ყველაფერი იცის, იცოდა როცა ანგელოზებს ქმნიდა, რომ მათი ნაწილი დაეცემოდა, როცა აკრძალვას აწესებდა ნაყოფის ჭამაზე, იცოდა, რომ შეჭამდნენ ადამიანები.ღმერთმა ეს პროგრამად არ ჩაუდო, უბრალოდ იცოდა, რომ მათი ნება მიიდრიკებოდა ბოროტისაკენ, მათივე არჩევანი იქნებოდა ასეთი.მაშ რატომ შექმნაო ანგელოზები იტყვი თუ დაეცემოდნენო,იცი რატომ? თუ არ შექმნიდა, ესეიგი თავიდანვე ფარხმალს დაყრიდა ბოროტების წინაშე, რადგან დაცემის შიშით შესაქმე არ განხორციელდებოდა საერთოდ, რადგან დაუცემელი მხოლოდ ღმერთია, სხვა ყველა შეიძლება დაეცეს და ბოროტად იქცეს, ვიცით ჩვენ, რომ ანგელოზები, რომლებიც დაეცნენ, თუ არ შეიქმნებოდნენ ის ანგელოზები არ დაეცემოდნენ, რომლებიც ეხლა ღმერთის გვერდით არიან?იქნებ ზუსტად ეს იყო მათთვის გამოცდილების მომცემი.რატომ დააწესა აკრძალვა ხილზე? მაშ ადამიანის თავისუფალი ნება რაღა იქნებოდა? ეს ხილიც ხომ პირობითია? მათ ღვთის მცნება არ შეისმინეს. სხვა მცნება, რომ დაედო ღმერთს ვინ იცის მაშინ რა მოუვიდოდა ადამს?თუ არ იქნებოდა მცნება, მაშ ღმერტს მარიონეტი უნდა შეექმნა, რომელიც მხოლოდ მასზე იქნებოდა დამოკიდებული.ღვთის გზებს და მოქმედებებს ჩვენ ბოლომდე ვერ გავიაზრებთ. რატომ გაწირაო იუდა, იუდა რომ არ ყოფილიყო სხვა იქნებოდა, რომელიც გასცემდა უფალს, უეჭველად გაიცემოდა უფალი ვინმე მახლობელის მიერ, იუდა სავსე იყო ვერცხლის მოყვარეობით, მოღალატეობის სულით, ის ქრისტესთან იქნებოდა თუ მის გარეშე, მაინც ჯოჯოხეთის შვილი გახდებოდა ეს უეჭველია, რადგან უფლის გვერდით მყოფი მაინც მპარავად დარჩა, ამდენი სასწაული იხილა, და მაინც გასცა უფალი, სიყვარული მის გვერდით იყო და ის მაინც სიძულვილისაკენ ილტვოდა, ვინ იტყვის რომ უსამართლო იყო ღმერთი? მან ხომ თავისი ნებით აირჩია ყოველივე?მეგობარო დრო მხოლოდ ჩვენთვის არსებობს, ღმერთი კი დროის მიღმიერია, თუ მან არ იცის ყოველივე მომავალზე აბსლიტურ დეტალებში, მაშ ის ღმერთი არ ყოფილა.
________.ღმერთმა ეს პროგრამად არ ჩაუდო, უბრალოდ იცოდა, რომ მათი ნება მიიდრიკებოდა ბოროტისაკენ,_____ რა უბრალოდ იცოდა
რას ლაპარაკობ! მე გითხარი ცოდნას , განგებას და წინასწარმეტყველებას ნუ ურევ ერთმანეთში . მე გითხარი რომ იცოდაში არ არსებობს 99 % არამედ 100% მე გეუბნები რომ ღმერთი ყოვლისშემძლეა და ყოვლისმცოდნეც და ის იყენებს წინასწარმეტყველების ძალაუფლებას_ ის ბრძანებს რომ დასაბამიდან ვაცხადებ დასასრულს. ანუ მას შეუძლია თქვას წინასწარ რაიმე რომელიც აუცილებლად შესრულდება! ამაზე აქ ვერ ვილაპარაკებ დაწვრილებით esre ars cheshmariteba
თქვენ როგორც ვატყობ მართლმადიდებლობა არაფერს გასწავლით.
ამ რეპლიკებისათვის კი 10% გაფრთხილება, კიდევ ერთხელ დავინახავ ასეთ უპატივცემულო დამოკიდებულებას ჩვენი რელიგიისადმი და გაუფრთხილებლად დაგასაჩუქრებთ ხანგრძლივი ბანით!
შეურაწყოფა არაა ეს ჩემი პირადი აზრია , ხოდა ჩემს პირად აზრს ვასაბუთებ და წმინდა წერილით განვამტკიცებ!
პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Apr 20 2012, 05:46 PM
esre ars cheshmariteba
შენ რა გინდა აქ?
პოსტის ავტორი: ხახაბოელი თარიღი: Apr 20 2012, 06:20 PM
esre ars cheshmariteba მე არაფერს ვურევ, უბრალოდ შენ გამოგაქვს დასკვნები არასწორად.მე გეუბნები, რომ ღმერთმა 100 პროცენტიტ იცის ჩვენი ნებისმიერის მოქმედებ ა რა იქნება ხვალ, ზეგ თუ მაზეგ,შენ სიტყვებს, რომ შენვე ეწინააღმდეგები ვერ ხვდები?ამბობ ყოვლის შემძლეაო და თან ამბობ არ იცის ჩემი მომავალიო, მგონია რომ არალოგიკურად და არათანმიმდევრულად საუბრობ.ჩემი პოსტიდან სად დაინახე ცოდნის, წინასწარმეტყველების და განგების ერთმანეთში არევა?შენ როგორც საუბრობ ღმერთზე, ესე იცის მომავალი სატანამ, მასე წინასწარმეტყველებს სატანა.ღმერთმა კი უწვრილმანესი იცის, თუ რა მოხდება ხვალ, რამდენი ღერი თმა ჩამოგცვივა თავიდან, რამდენ გრამ წყალს დალევ, ისიც იცის, უწვრილმანეს დეტალამდე იცის ყოველივე, ყოველ დროში, წარსულში, აწმყოსა, თუ მომავალში. მე რომ დღეს მოვკვდე, ისიც იცის, რომ მეცოცხლა, რას გავაკეთებდი ხვალ, ზეგ და 50 წლის მერე, მისი სიბრძნე ყველაფერს მოიცავს დიდება მას დროისა და სივრცის მიღმიერს.
პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Apr 20 2012, 08:20 PM
esre ars cheshmariteba
შენ რა გინდა აქ?
უზრუნველყოფა Invision Power Board (http://www.invisionboard.com)
© Invision Power Services (http://www.invisionpower.com)