თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Jan 30 2007, 02:14 PM

მარტო ჩვენ ვცხოვნდებით?''


ანუ ვაჟა ფშაველას ამ სიტყვებიდან გამომდინარე, ხომ არ მოვდივართ წინააღმდეგობაში იმ პრინციპთან, რომ მხოლოდ მართლამადიდებლური წესით მონათლულები ცხოვნდებიან? ან ვაჟა ფშაველა, რომელსაც სასულიერო გიმნაზია ჰქონდა დამთავრებული, რატომ ამბობს ამას? საერთოდ რა არის ალუდა ქეთელაურის არსი. რისი თქმა უნდოდა ვაჟას, ნუთუ მან არ იცოდა პრინციპი, რომ უფალი ცოდვილთა გადასარჩენად მოვიდა და ნათლობა დაადგინა.

აი ეს სტროფებიც რომ შევაჯეროთ:

,,- რას ამბობ? ქისტის ცხონება
არ დაწერილა რჯულადა.
- მით ვაქებ ვაჟკაცობასა,
არ იყიდება ფულადა. ''


,,ჩვენ ვიტყვით, კაცნი ჩვენა ვართ,
მარტოთ ჩვენ გვზდიან დედანი;
ჩვენა ვსცხონდებით, ურჯულოთ
კუპრში მიელის ქშენანი.
ამის თქმით ვწარა-მარაობთ,
ღთიშვილთ უკეთეს იციან.
ყველანი მართალს ამბობენ
განა, ვინაცა ჰფიციან?! ''

,,- ვის ამწყალობნებ, ალუდავ,
ამა კურატით შავითა? -
ჰკითხავს ალუდას ხუცესი
გადაწეულის მკლავითა.
- ეგ სამხვეწროა, ბერდიავ,
ძოღან მოკლულის ქისტისა.
მუცალს ეტყოდენ სახელად,
მაუნათლავის შვილისა.
კარგადაც დამიწყალობნე,
გამიმეტებავ მისთვინა,
როგორც უნდომლად მოკლულის
თავის ლამაზის ძმისთვინა. ''

,,- გაურჯულებულს არჯულებ,
შენ ეგ არ შაგიხდებისა,
ქისტისად საკლავის დაკვლა
კარგად არ მოგიხდებისა.
მამით არ მოდის ანდერძი,
პაპით და პაპის-პაპითა,
გონთ მოდი, ქრისტიანი ხარ,
ურჯულოვდები მაგითა;
ეშმაკს ნუ მისდევ... ეგ სიტყვა
როგორ ამოგცდა ბაგითა?! ''

,,გაჯავრდა ქეთელაური,
ფერი დაიდვა მგლისაო;
ხელი დაიკრა ფრანგულსა,
შუქი ამოხდა მზისაო.
უქნივა მოზვერს ქედზედა,
თავი მიგორავს ძირსაო.
თან შაეხვეწა ბატონსა,
ნუ შამიცოდებ შვილსაო,
ალლადა ჰქონდეს მუცალსა,
მაგ მოუნათლავ გმირსაო. ''

,,- გაგონილაა, - იძახდა, -
ასრე აგდება რჯულისა:
საკლავს თვითონ ჰკლავს ალუდა,
მამხსენე ქისტის სულისა,
ხალხო, მინდარის გავიგო
პასუხი თქვენის გულისა.
დაჯარდით, ხევსურთ შვილებო,
ყველანი - დიდნი, მცირენი, -
სამართალი ვქნათ, ვუმტვრიოთ
ალუდას სახლის დირენი;''

,,- დიაცნო, ნუ ხართ ყბედადა,
მოდით, მამყევით, ვიდინოთ,
ღმერთმ ეს გვარგუნა ბედადა,
ჯვარს არ აწყინოთ, თემს ნუ სწყევთ,
ნუ გადიქცევით ცეტადა!

ერთხელ მაუნდა ალუდას,
ერთხელ მობრუნვა თავისა:
“მშვიდობით, საჯიხვეებო,
გამახარელნო თვალისა!
მშვიდობით, ჩემო სახ-კარო,
გულში ამშლელო ბრალისა!
მშვიდობით, ჩვენო ბატონო,
ყმათად მიმცემო ძალისა!”

აქ საუბარი არაა ვაჟა-ფშაველაზე ან ალუდა ქეთელაურზე მხოლოდ. თემაა ზოგადად, მხოლდ ქრისტიანები მოხვდებით სასუფეველში? ანუ კარგი ქცევების კათოლიკე და თქვენ რომლებიც ვთქვათ ცოდვებში ყელამდე ხართ ჩაფლული, ღმერთისთვის ერთი და იგივეა? მაშინ რატომ არ მოვიდა მხოლოდ ებრაელთათვის? რატომ მოვიდა მთელი კაცობრიობისათვის?

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Jan 30 2007, 02:18 PM

რა დაგასწარი?ეს ჩემი დაწერილი არ არის ეს შეხვეწილის დაწერილია ბანი ადევს და მე მთხოვა ამ თემის გამოქვეყნება.

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Jan 30 2007, 02:23 PM

ა, დეიწყო...
დიდი მარხვის წინ რაზე ფიქრობთ?
მაი ლექსი სულ არ ამბობს იმას რასაც კითხულობ.
მანდ სულ სხვა რამეა.
და საერთოდ მაგ კითხვას დიდი ხანია კომპეტენტური პასუხი აქვს ეკლესიის მიერ და ვინმემ მოისხას მადლი და დადოს.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 30 2007, 02:52 PM

ჩემი აზრი უკვე გამოვხატე შეხვეწილთან, მაგრამ აქაც კიდევ ერთხელ ვიტყვი, ვის აცხოვნებს უფალი ეს მისი საიდუმლოა. ჩვენ საქართველოში დაბადებულ მართლმადიდებელ ქრისიანს, მით უფრო ეკლესიაში მოსიარულეს და ამერიკელ თუნდაც არაქრსიტიანს უფალი ერთნაირად არ მოგვთხოვს, ხომ იცით ვისაც მეტი მიეცა მეტი მოეთხოვებაო. ერთი წმინდანის სიტყვებსაც გაგახსენეთ, სასუფეველში მოხვდერის შემთხვევაში სამი რამ გამიკვირდება, იქ ისეთი ხალხი დამხვდება ვისაც არ ველოდებოდიო, ისეთს ვერ ვნახავ ვის ყოფნასაც ველოდებოდიო და მესამე ის გამიკვირდება მე აქ რა მინდაო. ანუ ამ სიტყვებიდან გამომდინარე უნდა გავიგოთ, რომ კაცის გულს მხოლოდ უფალი ხედავს და მისი საიდუმლოა ვის აცხოვნებს და მეორე სხვისი განკითხვა ჩვენი საქმე არ არის, თორემ ვინ იცის ეგებ ის იქ მოხვდეს სასუფეველში, ჩვენ კიდევ ვინ იცის სად. ამიტომ ვფიქრობ არ არის ასე დაწვრილმანება საჭირო

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Jan 30 2007, 03:03 PM

შეხვეწილის აზრი



მე ვთვლი, რომ ვაჟა-ფშაველა რელიგიაზე მაღლა ავიდა ამ ნაწარმოებში და ის ცნობიერება, რომელსაც ვაჟა ამ პოემაში და ბევრ სხვა ნაწარმოებშიც აჭჟერებს არის ჭეშმარიტი ქართული კავკასიური ბუნების გამოვლინება, რომლისათვისაც რელიგიის ეტაპი, როგორც სამყაროს აღქმის ცნობისეული საშუალება, განვლილია და გარესჯის მეშვეობით მიღწეულია სამყაროს შემეცნება მიკროკოსმოსისა და მაკროკოსმოსის ურთიერთგანრთხმაში, საზღვრების გარეშე. ანუ ფიზიკური ყოფილერების ხედვა ,,გარედან'' სიყვარულის ჭეშმარიტი უნარის მოპოვება, რომელიც მიღწეულია თავის დროზე ბუდას, ქრისტეს და მოციქულების მიერ.

პოსტის ავტორი: beqa.shuxoshvili თარიღი: Jan 30 2007, 03:09 PM

პოსტის ავტორი: ლილიანა თარიღი: Jan 30 2007, 03:12 PM

ხო ერთნაირად მოიპოვეს სიყვარულის ჭვრეტის უნარი ქრისტემ და ბუდამ ?

ნუ შეხვეწილი მესმის შენი და გითანაგრძნობს სახელის გატეხვას თავის გატეხვა ჯობიაო ხოდა ეხლა ყირაზე დადგომაა რ არის საჭირო შეახური სახელის აღსადგენს

პოსტის ავტორი: beqa.shuxoshvili თარიღი: Jan 30 2007, 03:14 PM

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Jan 30 2007, 03:37 PM

გასაგებია ეგ აზრი ეკლესიური ცნობიერებისგან მოშორებულია.
ისე როგორც ბუდაზე და ქრისტეზე ერთ კონტექსტში საუბარი.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 30 2007, 03:48 PM

ხო, მაგრამ მისი აზრი ასე ვთქვათ პირველი პირიდან უფრო საინტერესო იქნებოდა. მათ თიტქოს აიგივებს და უფრო ტავად ადამისნის სრულყოფაზე ლაპარაკობს, როგორც ამას ბუდისტები აკეთებენ და რისკენაც მიიღწვიან მე ეს ასე გავიგე. შეიძლება ვცდები

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Jan 30 2007, 03:54 PM

კვლავ სიბრძნე შეხვეწილისა :

ჩინგიზ ყანი მიყვარს, ყველაფრის მიუხედავად და ამას ვხედავ ალუდა ქეთელაურში. და ვთვლი, რომ ალუდა ქეთელაურმა რაც გააკეთა, იგივე გააკეთეს მონღოლებმა ცოტნე დადიანთან. რომ არა მათი ვაჟკაცობა, ისინი ვერ დაინახავდნენ ცოტნეს გმირობა. თუ გგონია, როგორც პიარისტი ქართველი ჟამთააღმწერლები წერენ, მოატყუა ცოტნემ ის ხალხი? სინამდვილეში შეთქმულება სხვისი გაცემული იყო და ვინც გასცა იმას მონღოლები ენდობოდნენ, მათ იცოდნენ, რომ ცოტნემ ეს შეგნებულად გააკეთა და სწორედ ამიტომ გაათავისუფლეს ყველანი და არა იმიტომ, რომ მოტყუვდნენ. და იქნებ ცოტნემაც იცოდა ეგ?

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Jan 30 2007, 04:01 PM

ციტატა(მხევალი ნინო @ Jan 30 2007, 03:48 PM)

პოსტის ავტორი: _MATASI_ თარიღი: Jan 30 2007, 04:02 PM

საინტერესო თემაა ძალიან... მაგრამ ჩვენ ღვთისმეტყველები არ ვართ, რომ ამის გარკვევა დავიწყოთ...

მოუნათლავ ყრმებზე რომ იყო მთელი ამბები, ის გამახსენდა ახლა...

მე არაფერი არ ვიცი...
მაგრამ მწამს ღვთის სამართლიანობის...

პოსტის ავტორი: orthodox_82 თარიღი: Jan 30 2007, 04:58 PM

ციტატა(_MATASI_ @ Jan 30 2007, 04:02 PM)

ციტატა(_MATASI_ @ Jan 30 2007, 04:02 PM)

პოსტის ავტორი: შეხვეწილი თარიღი: Jan 30 2007, 08:25 PM

მე ვთვლი, რომ მართლმადიდებლებსა და დანარჩენებს შორის ცხონება-არცხონების საკითხის გადაწყვეტისას გამოდგება სახარების იგავი ორ შვილზე, რომელთაც მამა უთხრა, მიდი ეს გააკეთეო და ერთმა უთხრა გავაკეთებო და არ გააკეთა, მეორემ კი არ გავაკეთებო და გააკეთა.
გავაკეთებო - ეს ცოდვილი ქრისტიანები არიან, ვინც ნათლობით მიიღო ვალდებულება და არ შეასრულა იგი.
ხოლო არ გავაკეთებო - ესაა უნათლავები, რომელთაც მცნებები აღასრულეს.
აქ კიდევ ორი ,,შვილი'' შეიძლება ვიგულისხმოთ, თუმცა ისინი პრობლემური არაა და ამიტომაც არაა მოყვანილი იგავში:
ერთი - რომელმაც თქვა გავაკეთებო და გააკეთა
და მეორე რომელმაც თქვა არ გავაკეთებო და არ გააკეთა.

ანუ რაღაც მომენტში რელიგია აღარ არის საჭირო იმ ადამიანისათვის, რომელმაც რელიგიის ეტაპი დაძლია.
რე-ლიგო ხელახლა კავშირს ნიშნავს, ანუ დაბრუნებას ლიგაში, კავშირში და ვინც დაძლია ეს - შევიდა ნირვანაში, რათ უნდა მას რელიგია? ის თავადაა უკვე ღმერთი (ანუ იგი მიემსგავსა პირველსახეს).

ეს აზრია ჩადებული ალუდაში.
წესების აღსრულება სჭირდებათ ხევსურებს, რომელთაც კავშირი არ აღუდგენიათ უფალთან, რადგან ჯერ კიდევ თვლიან, რომ მტერს მარჯვენა უნდა მასჭრა.
ალუდა კი მიხვდა, რომ სისხლის ღვრა (სისხლში დაიდგას ლოგინი, სისხლში გაზრდიდეს შვილებსა) არაა ადამიანის დანიშნულება. ამის დანახვის საშუალება მას მისცა არა იმ გარემოემ რომელშიც გაიზარდა, სადაც იგი ყველას აღემატებოდა და სხვისგან სწავლაზე მეტად მისგან თუ ისწავლიდა ვინმე რამეს, არამედ - ქისტმა და ურჯულო მუცალმა, რომელმაც 9-ჯერ უხსენა დედა. და რომელიც ძმის გულისათვის მოკვდა და არა თავისი თავის გულისათვის. გავიხსენოთ, ალუდა ძმას სჭრის მკლავს, მაგრამ მუცალს - არა.

რატომ აძლევს ალუდა თავ უფლებას, რომ თავად დაკლას სამხვეწრო? ეს იგივე კითხვაა, რაც - რატომ არღვევდა ქრისტე შაბათს?
იმიტომ, რომ მისთვის უკვე სამხვეწროს დაკვლა აღარაა ღირებული იმდენად, რამდენადაც დანარჩენი ხევსურებისათვის, ის გადასულია უსისხლო მსხვერპლის შეწირვის ეტაპზე თავისი ცნობიერებით და ხვდება, რომ გული წიმინდა და სული წრფელი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ცხვარი და სისხლი სისხლით არ იბანება.

ამიტომ ამ ეტაპზე დასაშვებია ხვეწნა ურჯულოს სულისათვის, თან რამდენი სიბრალულიცაა ამავდროულად ჩაქსოვილი სიტყვებში ,,მაგ მოუნათლავ გმირისაო'' - ესაა ადამიანის უბსტანცია, რომელიც ფლურად არ იყიდება - გმირობა. და ის რომ მოუნათლავია უკვე აზრს კარგავს, რადგან მან ,,გააკეთა.''

თუ გასულ საუკუნეში რაიმე შექმნილა საქართველოში ფასეული, ეს უპირველეს ყოვლისა არის ,,მთიდან ყვირილი ხარისა'' ესაა აზროვნება, რომელიც მოიცავს ქრისტიანობას და თავისი ზნეობრივი კოდექსით უფრო მაღლაც კი დგას, მაგრამ ეს ქრისტიანობას არ აკნინებს, რადგან ეს უკანასკნელი ყველაზეა გათვლილი, ხოლო ვაჟას აზროვნება - ერთეულებზე, ისეთ ერთეულებზე, როგორიც იყო სერაფიმე საროველი, მაგალითად, რომელსაც ყველა ვერ მივემსგავსებით ღვაწლით, მაგრამ შესაძლოა ჩვენც ვცხოვნდეთ ჩვენი პატარა საქმეებით.
ქართული აზროვნება, მაგალითად მოგვარეზე დაქორწინების აკრძალვა ან შვიდ თაობამდე დაუქორწინებლობა, აბსოლუტურად არ შეესაბამება ქრისტიანობას, რომელიც გაცილებით მცირე შეზღუდვას აწესებს, ვიდრე ქართული ადათი, თუმცა ეს არც ქრისტიანობას აკნინებს, დამეტანხმებით, მაგრამ აბა მიდი და უხსენი ქართველ კაცს, რომ მე-& თაობა სინამდვილეში მისი გარე ბიძაშვილია.

p.s.

თუ რამეში არ მეთანხმებით, არ ინერვიულოთ, ზუსტად მსგავს აზრებში 3-იანი დამიწერა დამრიგებელმა.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jan 30 2007, 08:49 PM

პოსტის ავტორი: შეხვეწილი თარიღი: Jan 30 2007, 08:52 PM

მარტო ალუდას ნუ განიხილავ ვაჟას ფილოსოფიად

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jan 30 2007, 08:54 PM

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Jan 30 2007, 09:21 PM

ციტატა(შეხვეწილი @ Jan 30 2007, 08:25 PM)

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jan 30 2007, 09:23 PM

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Jan 30 2007, 09:28 PM

ციტატა(კანუდოსელი @ Jan 30 2007, 05:27 PM)

პოსტის ავტორი: შეხვეწილი თარიღი: Jan 30 2007, 09:38 PM

არავინ ამბობს, რომ ჩემი აზრი სწორია. უბრალოდ ჩემი აზრია და ვინც არ ეთანხმება ვინ უშლის?

პოსტის ავტორი: შეხვეწილი თარიღი: Jan 30 2007, 10:06 PM

თუ დავუშვებთ, რომ მილიონობით ბუდისტი, ინდუისტი, მუსლიმი, აფრიკელები და ა.შ განწირული არიან ღმერთისგან მხოლოდ იმიტომ რომ მათ ნათლობა არ აქვთ მიღებული?

ეს ხომ უსამართლო იქნებოდა?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jan 30 2007, 10:09 PM

პოსტის ავტორი: შეხვეწილი თარიღი: Jan 30 2007, 10:19 PM

მამა ანდრია, ძალიან მაგარი კაცია.

თუმცა საბოლოოდ გამოდის, რომ ჩვენ ვუშვებთ ღმერთის მოწყალებას მოუნათლავ ადამიანებზე და ფაქტიურად ვამბობთ, რომ მოუნათლავსა და მონათლულს შორის ბარიერი (ნათლობა) აღარ არის, თუკი მოუნათლავი თავისი მოქმედებებით დაიმსახურებს ცხონებას.

იმავეს განიცდის ქეთელაურიც. მისთვის კაცობრიობა აღარაა დაყოფილი ხევსურად და არახევსურად, ქართველად და არაქართველად, ქრისტიანად და ურჯულოდ.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jan 30 2007, 10:22 PM

პოსტის ავტორი: შეხვეწილი თარიღი: Jan 30 2007, 10:25 PM

პაპი რად გვინდა, კანუდოსელი აგერ არ გვყავს?

საიდან დავასკვენი და მამა ანდრიას პოსტიდან, სადაც საუბარია, რომ მართლმადიდებლებს ღრმად უნდა გვწამდეს, რომ ნათლობის გარეშე კაცი ვერ ცხონდება და აქვე დამატება - პირობა - რომ ასევე უნდა ვირწმუნოთ უფლის განგება იმ ადამიანებზე და ის, რომ მათაც აცხონებს უფალი, ვინს მართლმადიდებელი არაა.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jan 30 2007, 10:32 PM

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 30 2007, 10:38 PM

ციტატა(მნათე @ Jan 30 2007, 11:22 PM)

ეს უკვე ღრმა კათოლიციზმია, პაპიც ხომ არ მოვიწვიოთ?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 30 2007, 11:22 PM

რა იყო, რატომ ხოცავს ეს ხალხი ერთმანეთს?
სად ვაჟა და სად ღვთისმეტყველება, კარგი ახლა ნუ თხოვთ იმ კაი კაცს დოგმატური ღვთისმეტყველების პროფესორობას. სასულიერო გიმნაზია კი არა ხალხი აკადემიებს ამთავრებს და მაინც ურევს ...

შეხვეწილი, შენს გაზრდა-გახარებას , სანამ მართლმადიდებლებს რა უნდა სწამდეს და როგორ იმაზე ისაუბრებ, მანამ გიწვევ ღვთისმეტყველების განყოფილებაში და ვისწავლოთ: რა არის ქრისტიანობა, მერე თუ ოდნავ გავიგებთ რა არის ნათლისღება, მერე კი შეიძლება ცხონებამდის მივიდეთ, შენ კი ბოლოდან იწყებ, ნწუ... არ გამოვა ასე

დაანებეთ ახლა ვაჟას თავი და დაასვენეთ ის კაცი

პოსტის ავტორი: შეხვეწილი თარიღი: Jan 31 2007, 11:06 AM

კაიროს

ვაჟას თავს რომ დავანებებთ ქართველები, მაშინ დავკარგავთ ქართველობას.

ხოდა ვაჟას ,,ნამღერი'' არის ქართველი კაცის თვალით დანახული ქრისტიანობა და საერთოდაც სამყარო, ვინ არის სიდამ მოსულა, სად არის წავა სადაო.

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Jan 31 2007, 11:41 AM

შეხვეწილი

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 31 2007, 01:19 PM

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Jan 31 2007, 01:31 PM

რა უაზრობაა რა, როდის გადაეჩვვევა ეს ხალხი წიგნის სათაურით და ერთი ორი მასწავლებლის ნათქვამის მიხედვით მსჯელობას.

გალაკტიონი მთელი სიცოცხლე სწავლობდა და რითმას და რიტმს ხვეწდა მიუხედავად იმისა, რომ მის ლექსებში არცერთის "დახვეწის აუცილებლობა" არ იგრძნობა, ჩვენ დავდგეთ და რაც თავისით ჩაგვიფრინდა თავში, ერთადერთი ჭეშმარიტება გვეგონოს

"მარტო ჩვენ ვცხონდებით?.." ამ კითხვის დასმის უფლება ჰქონდა ალუდას, იმ საზოგადოებაში, რომელის "უზენაესის" სახელით სვამდა სისხლს.

მე და თქვენ, ამას ერთმანეთს ვერ ვკითხავთ ზიმბამბოელ ბავშვზე, იმიტომ რომ, საცხოვნებლად არც არავინ მიგვერეკება და კალთებს არავინ გვახევს სასუფევლის კარებთან.

ცოტა აზრი მივატანოთ შედარებებს.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jan 31 2007, 01:34 PM

შეხვეწილო, ალექსი ოსიპოვი აქ ცუდ ტონად კი ითვლება მაგრამ, წაიკითხე და განათლდი

http://orthodoxy.wanex.net/apologetika/osipovi_martlmadidebloba_1.htm

პოსტის ავტორი: შეხვეწილი თარიღი: Jan 31 2007, 01:47 PM

მაგარი სტატიაა, რატომ ითვლება ალექსი ოსიპოვი ცუდ ტონად?