თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: NINJA - ნინძა თარიღი: Sep 28 2011, 12:30 PM

ვინ არის ღმერთი?

ღმერთი სულ სიყვარულია. ღმერთი სულ სინათლეა. ღმერთი სულ სილამაზეა. ღმერთი ყველაფერია: ჭეშმარიტება, სიმშვიდე, სინათლე, ნეტარება უსასრულო რაოდენობით. მას ფორმა აქვს; ის ფორმის არმქონეა. თუ თქვენ განიცდით ღმერთს როგორც სიმშვიდეს, მაშინ თქვენ იტყვით ღმერთი სიმშვიდეა. თუ თქვენ განიცდით ღმერთს როგორც სინათლეს, მაშინ თქვენ იტყვით, რომ ღმერთი სინათლეა. თუ თქვენ განიცდით ღმერთს როგორც სიყვალს, მაშინ თქვენ იტყვით, რომ ღმერთი სიყვარულია.

ვინაიდან ჩვენ ადამიანური არსებები ვართ, ჩვენი შეზღუდული გაგების თანახმად, ჩვენ ვამბობთ ღმერთი ეს არის, ღმერთი ის არის. მაგრამ ღმერთი ნამდვილად ყველაფერია. თუ ჩვენ გვსურს მისი განცდა, როგორ ფორმის არმქონე უსასრულო გაფორთოება, ჩვენ შეგვიძლია ამის გაკეთება. და კვლავ, თუ ჩვენ გვსურს მისი პირადულ ასპექტში განცდა, როგორც ყველაზე სხივოსანი არსება ჩვენს თვალწინ, მაშინ ის ასეთნაირად წარსდგება.

როდესაც თქვენ ეხებით ხეს-ღმერთს, თქვენ შეიძლება მიიღოთ სიმშვიდის გამოცდილება, იმ დროს როცა ვინმე სხვა მიიღებს ნეტარების გამოცდილებას. ასე რომ თქვენ იტყვით, რომ ღმერთი სულ სიმშვიდეა ის კი იტყვის, რომ ღმერთი სულ ნეტარებაა. მაგრამ ეს იგივე ღმერთია, იგივე მიზანი. მიზნის მიღწევის პროცესის დროს, ჩვენ შეგვიძლია ვიხილოთ ის სხვადასხვანაირად, მაგრამ თუ ერთხელ ნამდვილად მივაღწევთ მას, ჩვენ შევძლებთ იმის დანახვას , რომ ის ყველაფერშია. მაშინ თუ ჩვენ მოგვიწევს მისი აღწერა, მისი განმარტება, ჩვენ აღვწერთ ხეს-ღმერთს იმ ასპექტში რომელიც ჩვენ უფრო მოგვწონს. ჩვენ შეგვიძლია გამოცდილებით შევიცნოთ ყველაფერი, მაგრამ ჩვენ აღწერაში, ჩვენს გამოცხადებაში, ჩვენ გამოვავლენთ იმ ასპექტს, რომელიც ყველაზე უფრო მოგვწონს.



ღმერთი და კაცობრიობა

ადამიანსაც და ღმერთსაც ერთმანეთი უზენაესად სჭირდებათ. ადამიანს სჭირდება ღმერთი მისი უმაღლესი ტრანსცენდენტალური რეალიზაციისათვის, ღმერთს კი სჭირდება ადამიანი აბსოლუტური მიწიერი გამოვლენისათვის. ადამიანს სჭირდება ღმერთი მისი უმაღლესი ჭეშმარიტების შეცნობისათვის, მისი უმაღლესი არსებობის შეცნობისათვის. ღმერთს სჭირდება ადამიანი მისი გამოვლენისათვის აქ, დედამიწაზე, სრულიად, ღვთიურად და უზენაესად.

ჩვენ ვგრძნბთ, რომ ღმერთი უფრო გვჭირდება, ვიდრე ჩვენ ღმერთს, მაგრამ ეს არასწორია. ღმერთს ერთნაირად ვჭირდებით, მეტიც კი. რატომ? მან იცის ჩვენი პოტენციალი და შესაძლებლობები უფრო მეტი, ვიდრე ჩვენ თვითონ ვიცით. ჩვენ საკუთარ თავზე ვფიქრობთ როგორც უვარგისზე, უიმედოზე, უმწეოზე, მაგრამ ღმერთის თვალში ჩვენ ნამდვილად მის ღვთიურ ინსტრუმენტებს წარმოვადგენეთ. მას ჩვენი გამოყენება უსასრულო გზებით სურს. ეს მისი ოცნებაა, რომლის რეალობად გარდაქმნა სურს. ღმერთს სურს, რომ ჩვენ ვიყოთ არა მხოლოდ უსასრულონი, არამედ მარადი და უკვდავნი. მან იცის, რომ ჩვენ ამის უნარი გვაქვს, რადგან მან მოგვცა უნარი. ეხლა მას სურს, რომ გამოვიყენოთ ჩვენ უნარი.



უვიცობა და გასხივოსნება

სულიერი სინათლის მთავარი დანიშნულებაა ჩვენი სიბნელის გასხივოსნება და გარდაქმნა. სულიერი სინათლე, შინაგანი სინათლე, ასხივოსნებს ჩვენს საუკუნოვან არასრულყოფილებებს და მიჯაჭვულობბებს.

გარე სინათლე ცოდნაა; შიდა სინათლე რეალიზაციაა. ჩვენი გარე სინათლით, ჩვენ გვსურს ვიაროთ ღმერთისკენ. ჩვენი შიდა სინათლით ჩვენ არ გვინდა ღმერთისკენ წასვლა, რადგან ჩვენ უკვე ვართ ღმერთში და ღმერთი უკვე ჩვენშია.; ჩვენ ვხედავთ და ვგრძნობთ, რომ ღმერთი ჩვეენი უმაღლესი და ყველაზე გასხივოსნებული ნაწილია. ჩვენი გარე სინათლით ჩვენ ვგრძნობთ, რომ ღმერთი მიზანია, რომლიც უნდა შევიცნოთ. ჩვენი შიდა სინათლით ჩვენ ვგრძნობთ, რომ ღმერთი არა მხოლოდ ჩვენი საკუთარია, არამედ ჩვენი საკუთარი რეალობის არსი და დედააზრია.

სულიერ ცხოვრებაში სინათლის გარეშე ვერაფერი განხორციელდება. სინათლით ყველაფერი შეიძლება განხორციელდეს. სინათლეში ყველაფერი უკვე შესრულებულია.

თუმცა სინათლე ყველაზე საჭირო თვისებაა ჩვენი ცხოვრების გარდასაქმნელად, სამწუხაროდ, ადამიანებს ის ყველაზე ნაკლებად სჭირდებათ. ჩვენ ხშირად შევძახებთ სიხარულზე, სიმშვიდეზე ან ძალაზე, მაგრამ ძალიან იშვიათად მივისწრაფვით სინათლისაკენ. რატომ? რადგან გვეშინია, რომ სინათლე გამოიტანს ხალხის დასანახად ჩვენს სისუსტეებსა და არასრულყოფილებებს. მაგრამ შინაგანი სინათლე არ გამოგვააშკარავებს. პირიქით, შიდა სინათლე ღებულობს კაცობრიობას მთელი თავისი ნაკლით და ცდილობს გაასხივოსნოს ადამიანის უვიცობა, რათა ადამიანური ცხოვრება იქნას ამაღლებული ღვთაებრივ ცხოვრებმდე.

თუ ჩვენ ნამდვილად გვჭირდება გასხივოსნება, უნდა ვგრძნობდეთ, რომ ვიზრდებით მცირე სინათლისაგან უფრო დიდი სინათლისაკენ. თუ ჩვენ მუდმივად ვგრძნობთ, რომ ღრმად ჩავიძირეთ უვიცობის ზღვაში, მაშინ ჩვენ ვერასოდეს, ვერასოდეს გამოვაღწევთ უვიცობიდან, ვინაიდან უვიცობის ზღვა უსაზღვროაა. მაგრამ თუ ჩვენ ვგრძნობთ, რომ მივდივართ სინათლის წვეთიდან ყოვლიცმომცველი, უმაღლესი სინათლისაკენ, უზენაესის სინათლისაკენ, მაშინ ჩვენი გასხივოსნება უფრო ხელმისაწვდომი და სპონტანური გახდება.






პ.ს. მე შესაძლოა აქტიურად ვერ ჩავება თქვენთან საუბარში, პოლემიკაში, რადგან სამსახური არ მაძლევს საშუალებას, მაგრამ თქვენს აზრებს წავიკითხავ და მისაღებს მივიღებ ხოლმე.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Sep 28 2011, 07:19 PM

მოიცა ჯერ წავიკითხო ბოლომდე...
სათაური კარგი უჩანს.

პოსტის ავტორი: georgios თარიღი: Sep 28 2011, 08:24 PM

NINJA - ნინძა

ქრისტიანული გაგებით ადამიანის შეხედულებისამებრ არ განისაზღვრება ღმერთის არსი. ღმერთი თავის არსს განაცხადებს გამოცხადებით და ის ჩვენი ხედვიდან არ გამომდინარეობს.



ეს რომელი რელიგიური ტრადიციიდან არის?



ქრისტიანები ასე არ ვუყურებთ. ღმერთს ზოგადად მთელი სამყარო საკუთარი საჭიროების გამო არ შეუქმნია და არც ადამიანი.





ეს წინადადებები ვერ ჯდება ქრისტიანულ სწავლებაში...

პოსტის ავტორი: georgios თარიღი: Sep 28 2011, 09:43 PM

A.V.M

ეგ აზრი გაცილებით უფრო ძველია და აღორძინების ხანის მოღვაწეებმა ხელახლა კიდევ ერთხელ გააჟღერეს.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Sep 28 2011, 09:49 PM

რა თქმა უნდა.
აღორძინების ხანაში ხომ სწორედ ანტიკური ხელოვნება ,,დაიბადა მეორედ"
ანუ აღორძინდა.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Sep 29 2011, 06:25 PM

I იოანე 4, 8
იოანე 8, 12
იოანე 14, 6
მათე 11, 29
I ტიმოთე 1, 11
ნამდვილი იმპერსონალიზმი
ვინაიდან ეს მთლიანად ბუდიზმის სწავლებას წარმოადგენს ღმერთის შესახებ, მართლმადიდებლური გაგებით დიდად ვერაფერს დაუმტკიცებ, რადგან ის მშვიდად გეტყვის-მე ასე მჯერა

პოსტის ავტორი: georgios თარიღი: Sep 29 2011, 09:00 PM

პანთეიზმის სუნი სდის.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Sep 29 2011, 10:55 PM

georgios

ბუდიზმია და არ მიკვირს...

პოსტის ავტორი: georgios თარიღი: Sep 29 2011, 11:23 PM

GIORGI LELUASHVILI

თუმცა პირველ პოსტს წინ არ უწერია რომელი რელიგიის შეხედულებაა.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Sep 29 2011, 11:25 PM

georgios

რო წავიკითხე, უკვე ნათელი გახდა
თან ნიძას თემაა და ბუდას გარდა რა იქნება
მართლმადიდებლობაზე და ისლამზე ეგ არ გვიქადაგებს და...

პოსტის ავტორი: georgios თარიღი: Sep 29 2011, 11:26 PM

GIORGI LELUASHVILI

რა იცი, იქნებ აზრი შეიცვალა.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Sep 29 2011, 11:27 PM

georgios

პოსტს ეტყობა როგორც შეიცვალა

პოსტის ავტორი: Kanishtha-Adhikar თარიღი: Oct 3 2011, 11:17 AM

მაინტეესებს ბუდისტის აზრი, თუ რა იყო ბუდას მოვლინების მიზანი

პოსტის ავტორი: ქევანა თარიღი: Oct 3 2011, 08:35 PM

აქ აზრი ვერ გამოვიტანე. გაუმართავი წინადადებაა.

სხვა მხრივ, მე ვხედავ შენ ღმერთს ენერგიად აღიქვამ და არა პიროვნებად...
ვწუხვარ, ჩემთვის ღმერთი პიროვნებაა

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 3 2011, 08:36 PM

ქევანა

რა, ასე არ არის?

პოსტის ავტორი: ქევანა თარიღი: Oct 3 2011, 08:40 PM

GIORGI LELUASHVILI
სიტვათა შეთანხმება "უზენაესად სჭირდებათ" განმიმარტე.
აზრობრივად არ ჯდება და იმიტომ ვკითხულობ.

უზენაესი – ყველაზე დიდი, ყველაზე უფროსი, ყველაზე უმაღლესი. ქეგლ, გვ. 426
ახლა ნახე რა გამოდის
ყველაზე დიდად/ყველაზე უფროსად/ყველაზე უმაღლესად სჭირდებათ ერთამენეთი... აბსურდ... სხვა სიტყვა უნდა ეხმარა

სუფთა გრამატიკულ–მორფოლოგიურ–სინ�
�აქსური კუთხით ვკითხულობ

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 3 2011, 09:58 PM

ქევანა

ანუ ყველაზე ძალიან, ყველაზე ძლიერ.
რაა აქ გაუგებარი


ჰო, მარა ხო უნდა მიხვდე რისი თქმა სურს ავტორს?

პოსტის ავტორი: georgios თარიღი: Oct 4 2011, 10:39 PM

GIORGI LELUASHVILI


ქრისტიანულ ღმერთს არ "სჭირდება" არც უზენაესად და არც ნაკლულად. ის საჭიროებას არ განიცდის.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 4 2011, 10:41 PM

georgios

რას ქვია არ განიცდის!
მას არ ჭირდება ადამიანი?

პოსტის ავტორი: georgios თარიღი: Oct 4 2011, 10:42 PM

GIORGI LELUASHVILI

სიტყვა საჭიროება ნიშნავს, რომ ის განიცდის დანაკლისს და მის გარეშე ვერ იქნება სრული. ღმერთმა სამყარო არ შექმნა საჭიროებისთვის და არც ადამიანი, არამედ მოჭარბებული სიყვარულის გამო, რადგან ასეთია მისი ბუნება თავისთავად და სიტყვა "საჭიროება" აქ ვერ ჩაჯდება ღმერთის განსაზღვრებაში.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 4 2011, 10:47 PM

georgios

კარგი რა, ნუ მსჯელობ ლიტერატურული ენით.
ღვთისმეტყველება სხვაა.
არ გეთანხმები.
არა იმაში, რომ ღმერთმა ადამიანი სიყვარულის გამო შექმნა, არამედ იმაში, რომ უარყოფ ღმერთისთვის ადამიანის საჭიროებას.
ერთს გკითხავ-ღმერთს შეუძლია რომ შესცოდოს?

პოსტის ავტორი: georgios თარიღი: Oct 4 2011, 10:51 PM

GIORGI LELUASHVILI

სალიტერატურო ენით მსჯელობენ ღვთისმეტყველებაში. სიტყვის განმარტება ეს არის.


საჭიროება ნიშნავს მის გარეშე რაიმე დაბრკოლებას. ადამიანი კი საჭიროების და აუცილებლობის გამო არ შექმნილა. შენ გესმის ადამიანის არ საჭიროება როგორც მისი უგულებელყოფა და ეს ასე არ არის.


შემეშალა ნაწერი. შეძლებით შეუძლია, მაგრამ არასოდეს შესცოდავს.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 4 2011, 10:55 PM

georgios

უმეტეს შემთხვევაში რათქმაუნდა კი, მაგრამ არის სხვა საკითხებიც, სადაც სალიტერატურო ენით მსჯელობა არაა სწორი.
და შენ წარმოგიდგენია ღმერთი ადამიანის გარეშე?
განა ღმერთი ყოვლის შემძლე არ არის?
როგორ შეიძლება მასზე ვთქვათ, რომ რაღაც არ შეუძლია?

პოსტის ავტორი: georgios თარიღი: Oct 4 2011, 10:59 PM

GIORGI LELUASHVILI

რომელი საკითხები? სალიტერატურო ენას შენ უწოდებ მხატვრულ მეტყველებას ალბათ. სალიტერატურო ენა მოიცავს განსაზღვრულ ნორმებს და სიტყვები თავიანთ მნიშვნელობას არ იცვლიან. სიტყვა "საჭიროება" თავის აზრს არ იცვლის, მით უმეტეს როდესაც ვმსჯელობთ ესა თუ ის პირი განიცდის თუ არა საჭიროებას.



წარმოდგენით კი. სანამ ადამიანს შექმნიდა არსებობდა ღმერთი.



არასწორად დავწერე. შეძლებით შეუძლია, მაგრამ არასოდეს შესცოდავს.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 4 2011, 11:02 PM

georgios

ეს კი გასაგებია, მარა მე გეკითხები საერთოდ თუ წარმოგიდგენია ღმერთი, რომ მას ადამიანი არ შეექმნა?
პას:
აქ ნათელია, რომ ეს სიტყვა არასწორად გამოიყენება ღმერთთან მიმართებაში და აქედან გამომდინარე აქ სიტყვა "არ შეუძლია" თავისებურ გაგებას იცვლის
ამიტომაც დაგისვი ეს კითხვა.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Oct 4 2011, 11:09 PM

GIORGI LELUASHVILI

ეს არ არის ყოვლიშემძლეობა-არაყოვლიშემძლეობის საზომი. ყოვლიშემძლეობა ნიშნავს მდგომარეობას, როდესაც ამა თუ იმ არსს რაც ნებავს იმას რომ იქმს. მაგ. ადამიანს ბევრი რამ ნებავს, მაგრამ ვერ იქმს მას. ღმერთს კი რაც ნებავს მას იქმს (ეს ორი განუყოფელია). ხოლო ის რაც მის არსს არ ეთვისება, ამას ჩვენ ვერ განვიხილავთ ყოვლიშემძლეობის კუთხით. ასე უაზრობამდე მივალთ.

პოსტის ავტორი: georgios თარიღი: Oct 4 2011, 11:10 PM

GIORGI LELUASHVILI

წარმოდგენა ყველაფრის შეიძლება. "საერთოდ" წარმომიდგენია, მაგრამ თუკი შექმნა, ესე იგი მას ასე სურდა და მისი არსიდან ასე გამომდინარეობს. შეეძლო არ შეექმნა ადამიანი. ამით ღმერთს არაფერი დააკლდებოდა.



თავის მნიშვნელობას რანაირად იცვლის? შენ რას ეძახი "საჭიროებას" და "შეძლებას"?

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Oct 4 2011, 11:11 PM

GIORGI LELUASHVILI

რას ნიშნავს გამოთქმა "ღმერთისთვის ადამიანის საჭიროება"? ცოტა განმარტე.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 4 2011, 11:11 PM

afxazi

ვიცი კაცო
კითხვა ვიცი რომ უაზრობაა და პარადოქსი, მარა ამიტომ დავსვი.
კითხვის მიზანი სხვა რამ იყო.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Oct 4 2011, 11:12 PM

GIORGI LELUASHVILI

კარგი მაშინ ზემოთ ნათქვამი ცოტა ვრცლად მოგვახსენე.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 4 2011, 11:16 PM

afxazi

ღმერთსა და ადამიანს შორის მჭიდრო ურთიეთობასა და კავშირს.

georgios

გასაგებია, მარა გააჩნია რამდენად სწორია წარმოდგენა და რამდენად შეესაბამება რეალობას.
მაგრამ რადგან შექმნა, მე ვერ წარმომიდგენია ღმერთი და ადამიანი ერთმანეთის გარეშე.
აუ კარგი რა გიორგი, რანაირად იცვლის და ვერ ხვდები, რომ გამოთქმა "არ შეუძლია" ღმერთთან მიმართებაში ვერ ჯდება?

პოსტის ავტორი: georgios თარიღი: Oct 4 2011, 11:18 PM

GIORGI LELUASHVILI

წარმოდგენა მაგას ნიშნავს. არ არის აუცილებელი მოხდეს ის, რასაც წარმოიდგენ.



მაგრამ აქ სიტყვა "საჭიროება" ღერთისთვის უადგილოა.


განმარტე შენ რას უწოდებ "საჭიროებას" და "შეძლებას" ამ შემთხვევაში. ყოვლისშემძლეობა გულისხმობს, რომ შეუძლია, მაგრამ არ შესცოდავს.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Oct 4 2011, 11:21 PM

GIORGI LELUASHVILI

მაშინ არც ადამიანის შექმნამდე უნდა წარმოიდგინო ღმერთის არსებობა არსებობა. თუკი ეს ორი ცნება განუყოფელია, დასკვნა ამგვარია. გარდა ამისა, ეს ყველაფერი ეწინააღმდეგე საღვთო სიყვარულის გამოვლინებას, მის უანგარობას და ა.შ. ყველა წმ. მამა ამბობს, რომ არანაირი საჭიროების გამო შექმნა ღმერთმა ადამიანი, არსებობს მხოლოდ ერთადერთი მიზანი, უანგარო სიყვარული.

თუ გაცნობით, აქ მართალი ვრცლად, მაგრამ შესანიშნავდაა განხილული წმ. ათენაგორა ათენელის მიერ ადამიანის შექმნის მიზეზი.

http://library.church.ge/index.php?option=com_content&view=article&id=246%3A2010-12-26-20-19-11&catid=37%3A2009-12-29-11-31-56&Itemid=56&lang=en

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 4 2011, 11:23 PM

georgios

ჰოდა ეგ სიტყვა "საჭიროება" ამ შემთხვევაში მაგას გულისხმობს, ანუ ღმერთსა და ადამიანს შორის ერთობას, კავშირს.
ხოლო, ვინც ერთნი არიან და ერთმანეთთან მჭიდრიდ დაკავშირებულნი, შეიძლება ითქვას, რომ მათ ერთმანეთის გარეშე არ შეუძლიათ.
მე ორივე განვმარტე.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Oct 4 2011, 11:25 PM

ერთ-ერთი ციტატა:

"ხოლო ღმერთმა არც უმიზნოდ შექმნა ადამიანი (იგი ბრძენია, სიბრძნეს კი უმიზნო საქმე არა სჩვევია), არც საკუთარი სარგებლობისთვის: მას ხომ არაფერი სჭირდება. ხოლო რადგან არაფერი სჭირდება, თავის ქმნილებათაგან საკუთარი სარგებლობისთვის იგი არცერთს არ სრულყოფდა. მაგრამ არც თავის სხვა რომელიმე ქმნილებისთვის შეუქმნია ადამიანი. იმიტომ, რომ არაფერი, რასაც აზროვნებისა და განსჯის უნარი აქვს, უკეთესია ის თუ უარესი, არ შექმნილა და არ იქმნება სხვისი საჭიროების დასაკმაყოფილებლად, არამედ მხოლოდ საკუთრივ ამ ქმნილებათა სიცოცხლისა და მარადმყოფობისათვის."

GIORGI LELUASHVILI

ვააა, მაშ როგორ არსებობდა მანამდე ღმერთი, სანამ ადამიანს შექმნიდა. ნამეტანი მდაბალი შეხედულება გქონია უზენაეს შემოქმედზე.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 4 2011, 11:29 PM

afxazi

თქვენ მე ვერ გამიგეთ...
მე გესაუბრებით ღმერთის ადამიანის საჭიროებაზე არათუ მის შექმნამდე, არამედ მისი შექმნის შემდეგ.
შექმნა უკვე ღმერთმა ადამიანი და აი, ამის მერე არის უკვე მათი ერთმანეთის გარეშე წარმოდგენა შეუძლებელი.
თემის ავტორიც წერს, რომ ღმერთსაც და ადამიანსაც ეთმანეთი უზენაესად ჭირდებათ.
და ეს არასწორია? ვიცით რომ ადამიანს ღმერთი ჭირდება. რომელი მორწმუნე იტყვის, რომ ღმერთი მას არ ჭირდება?
და რადგან ღმერთსაც და ადამიანსაც უზომოდ უყვართ ერთმანეთი, მიპასუხეთ, ვინც ყველაზე ძლიერ გიყვარს, მის გარეშე წარმოგიდგენია თავი?

afxazi

ამაზე ამ პოსტში გავეცი პასუხი.
კიდევ ერთხელ ვიმეორებ-მე არ მაქვს საუბარი ადამიანის შექმნამდე, არამედ შექმნის შემდგომ.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Oct 4 2011, 11:32 PM

GIORGI LELUASHVILI

რამე ცვლილებას (თუნდაც ეს გრძობაში მოჭარბებულობა იყოს) უშვებ საღვთო არსში ადამიანის შექმნის შემდეგ?



უდიდესი შეცდომაა, როდესაც ადამიანების ერთმანეთისადმი სიყვარულს ადარებ ღმერთისა და ადამიანის ურთიერთობას.

შენი მსჯელობით გამოდის, რომ ადამიანი რომ არ იყოს, ღმერთიც "მოკვდება".

რაღაც აბსურდზე მალაპარაკებ.

შენ საერთოდ უგულებელყოფ საეკლესიო სწავლებას ადამიანის შექმნის მიზეზის შესახებ. ამიტომ გთხოვ ჯერ ამაში გაერკვიო. შენი მსჯელობით აკნინებ და ამცირებ ადამიანის შექმნასაც და საღვთო სიყვარულსაც. და თუ შენი მსჯელობა სწორად მიგაჩნია, მაშ გვიპასუხე რა მიზეზი უძრვოდა წინ ადამიანის შექმნას, რატომ დასჭირდა ღმერთს მისი შექმნა? (არ მითხრა ეხლა მარტოობა მოწყონდაო).


კიდევ ერთი: ტერმინი საჭიროება უდავოდ აღნიშნავს რაღაც ნაკლოვანებას, რომელიც უნდა შეივსოს. მისი გამოყენება საღვთო არსთან მიმართებაში უკიდურესი სიმცდარეა.

პოსტის ავტორი: georgios თარიღი: Oct 4 2011, 11:35 PM

GIORGI LELUASHVILI

ძალიან უცნაური გადასვლაა საჭიროებიდან კავშირამდე. და თუ კავშირზეა საუბარი, ისევ ადამიანს სჭირდება ეს. ღმერთი თვითკმარია, აბსოლუტურია და მას საჭიროება არ გააჩნია.


მე ერთიანი განსაზღვრება მინდოდა, მაგრამ შენ გეზარება.


აა კიდო. ღმერთის წარმოდგენა ადამიანის გარეშე შეუძლებელიაო. შესაძლებელია.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Oct 4 2011, 11:39 PM

georgios

საინტერესოა ყოვლად სრულმა და ზეარსმა არსებამ რა უნდა მიიღოს ადამიანისგან, სიყვარული, თანაგრძნობა თუ რა?

ჩვენ როდესაც გვიყვარს ერთმანეთი და არ შეგვიძლია უერთმანეთოდ ყოფნა, ეს იმიტომ, რომ ჩვენი სიყვარული სრულყოფილი არ არის და მეორესთან ურთიერთობა ამ ნაკლოვანებას ავსებს. ამიტომ არ შეგვიძლია ჩვენ უერთმანეთოდ. ხოლო ის, ვინც წყაროა სიყვარულისა, სრულყოფილებაა, რაღას უნდა საჭიროებდეს.



ნამეტანი უკუღმართი აზრია.

პოსტის ავტორი: georgios თარიღი: Oct 5 2011, 10:07 AM

წმინდა იოანე დამასკელი

მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა

თავი მეოთხე

იმის შესახებ, თუ რა არის ღმერთი; რომ მიუწვდომელია იგი

ამრიგად, ის, რომ არის ღმერთი, ცხადია, ხოლო თუ რა არის იგი არსებითა და ბუნებით, ეს სრულიად მიუწვდომელია და უცოდნელი. თუმცა, უსხეულო რომ არის იგი, ეს ცხადია, რადგან როგორ უნდა იყოს სხეული ის, რაც უსასრულოა, უსაზღვროა, დაუსახველია, შეუხებელია, უხილავია, მარტივია, შეუდგენელია, რამეთუ როგორ იქნება უცვლელი, თუკი შემოსაზღვრულია და ვნებადი? ანდა როგორ იქნება უვნებო ის, რაც სტიქიონებისგან შემდგარა და კვლავ მათდამი უნდა დაიშალოს? შედგენილობა ხომ წინააღმდეგობის სათავეა, წინააღმდეგობა - დაპირისპირებისა, ხოლო დაპირისპირება - დაშლისა, ღვთისათვის კი დაშლა სრულიად უცხოა, რადგან მაშინ როგორღა იქნებოდა შესაძლებელი ღვთისგან ყოველივეს განჭოლვა და აღვსება, როგორც ამას ამბობს წერილი. „ნუთუ მე არ ვავსებ ცას და მიწას, ამბობს უფალი“ (იერ. 23,24)? შეუძლებელია, რომ სხეულმა განჭოლოს სხეულები ისე, რომ არ გაჭრას და არ გაიჭრას, რომ არ შეეწნას და არ დაუპირისპირდეს, როგორც, მაგალითად, სითხეები, რომლებიც შეირევიან და თანაგანზავდებიან.

თუმცა ზოგიერთები ამბობენ უნივთო სხეულს (როგორც ელინ ბრძენთაგან თქმულა მეხუთე სხეული, რაც შეუძლებელია), მაგრამ ხომ უთუოდ მოძრავი უნდა იყოს იგი მსგავსად ცისა (რადგან სწორედ ცა თქვეს მეხუთე სხეულად)? ვინღა არის მისი მამოძრავებელი? ყოველი მოძრავი სხვისგან მოძრაობს, ის კიდევ ვინმესგან, და ასე უსასრულოდ, ვიდრე არ მივაღწევთ რამ უძრავს, რადგან პირველი მამოძრავებელი უძრავია, რაც არის ღმერთი როგორღა შეიძლება რომ ადგილით არ იყოს შემოწერილი ის, რაც მოძრავია?

ამრიგად, მხოლოდ ღვთაებაა უმოძრაო, რომელიც უმოძრაობის გზით ამოძრავებს ყოველივეს. ამიტომ, უსხეულოდ მიიჩნევა ღვთაება. მაგრამ არც ეს წარმოგვიჩენს მის არსებას, ისევე როგორც არც უშობელობა, დაუსაბამობა, გარდაუქმნელობა, უხრწნელება და სხვა დანარჩენი, რაც კი ღვთის ანდა ღვთის არსებობის შესახებ ითქმის. ესენი აღნიშნავს არა იმას, რა არის იგი, არამედ - რა არ არის, ხოლო ვისაც რაიმეს არსების გამოთქმა უნდა, მართებს ის თქვას, თუ რა არის იგი, არათუ - რა არ არის. მაგრამ ღვთის შესახებ შეუძლებელია იმის თქმა, თუ რა არის იგი არსებით. ამიტომ, უფრო შესაფერისია, რომ ყველაფრის ჩამოკლების გზით ითქვას მის შესახებ სიტყვა. არსთაგან არაფერია იგი, არათუ როგორც არაარსებული, არამედ როგორც ყველა არსზე უზემოესი და თვით არსებობაზეც კი ზე მყოფი. რადგან თუკი არსთა შესახებაა ცოდნა, ის, რაც ცოდნაზე უზემოესია, უთუოდ არსებაზე უზემოესიც იქნება და, პირიქით, არსებაზე უზემოესი ცოდნაზე უზემოესიც უნდა იყოს.

ამრიგად, უსასრულოა და უწვდომელია ღვთაება. მხოლოდღა ეს არის საწვდომი მასში - უსასრულობა და მიუწვდომლობა, ხოლო ყველაფერი ის რასაც მტკიცებითად ვამბობთ ღვთის შესახებ, გვიცხადებს არა ბუნებას არამედ მას, რაც ბუნების გარშემოა. თუნდაც კეთილი ეწოდოს მას, ანდა მართალი ან ბრძენი ან კიდევ სხვა რამ ამგვარი, არათუ ღვთის ბუნება გამოითქმის ამით, არამედ ის, რაც ბუნების გარშემოა. ამასთან, ზოგი რამ რაც ღვთის შესახებ მტკიცებითად ითქმის, ზეაღმატებითი უკუთქმის შინაარსს შეიცავს. მაგალითად, როდესაც ღვთის შესახებ ვამბობთ „სიბნელეს“, არათუ სიბნელეს ვგულისხმობთ, არამედ იმას, რომ ღმერთი არ არის სინათლე ანუ სინათლეზე უზემოესია იგი. ასევე, როდესაც მის შესახებ ვამბობთ „სინათლეს“, ვამბობთ იმ აზრით, რომ არ არის იგი სიბნელე.

თავი მეხუთე

დასაბუთება, რომ ერთია ღმერთი და არა მრავალი

ის, რომ არის ღმერთი და რომ მიუწვდომელია მისი არსება, საკმარისად დასაბუთდა. ისიც, რომ ერთია ღმერთი და არა მრავალი, უეჭველია მათთვის, რომლებიც ერწმუნებიან საღვთო წერილს. უფალი რჯულდების თავში ამბობსა: „მე ვარ უფალი ღმერთი შენი, რომელმაც გამოგიყვანე შენ ეგვიპტის მიწიდან. არ იყოს შენთვის სხვა ღმერთები ჩემს გარდა“ (გამოსვ. 20,21). კიდევ: „ისმინე ისრაელ! უფალი ღმერთი შენი, უფალი ერთი არის“ (II სჯ. 6,1); აგრეთვე, ესაია წინასწარმეტყველის მიერ ამბობს იგი: „მე ვარ ღმერთი პირველი და მე ვარ ამათ შემდეგ და ჩემს გარდა არ არის ღმერთი. ჩემს უწინარეს არ ყოფილა სხვა ღმერთი და არ იქნება არც ჩემს შემდეგ და ჩემს გარდა არ არის“ (ეს. 43,10). ასევე, წმინდა სახარებებშიც ასე ამბობს უფალი მამის მიმართ: „ეს არის საუკუნო ცხოვრება, რომ შეგიცნონ შენ, მხოლო ჭეშმარიტი ღმერთი“ (იოან. 17,3). მაგრამ მათ, რომლებიც არ ერწმუნებიან საღვთო წერილს, ასე შევესიტყვებით:

ღვთაება სრულია და უნაკლულოა სიკეთის, სიბრძნის, ძალის მხრივ. დაუსაბამოა იგი, დაუსრულებელია, მარადიულია, გარეშეუწერელია ანუ, მარტივად რომ ვთქვათ, ყოვლითურთ სრულია. ამიტომ, თუ მრავალ ღმერთს ვიტყვით, აუცილებელია, ამ მრავალში განსხვავება დავინახოთ, რადგან, თუ არაფერი განსხვავებაა მათში, უმალ ერთი ყოფილან და არა მრავალი, ხოლო თუ არის მათში განსხვავება, სადღაა სისრულე? რადგან, თუკი რაიმე მოკლებულია სისრულეს სიკეთის, ძალის, სიბრძნის, ჟამის თუ ადგილის მიხედვით, აღარ ყოფილა იგი ღმერთი. მეორე მხრივ, ყოველმხრიე იგივეობა უმალ ერთს ცხადყოფს და არა მრავალს. ამასთან, თუკი ჩავთვლით, რომ მრავალი ღმერთი არსებობს, როგორ შეუნარჩუნდებათ მათ გარეშეუწერელობა, რადგან სადაც ერთი მათგანი იქნება, არ იქნება იქ მეორე? ასევე, როგორ მოხდება, რომ მრავლისგან წარიმართოს სამყარო ისე, რომ არ დაირღვეს და არ განიხრწნეს იგი, რადგან არსებული განსხვავება დაპირისპირებას მოიტანს და წარმმართველთა შორის წინააღმდეგობა გამოავლენს თავს. თუ იტყვის ვინმე, რომ თითოეული მათგანი ამა თუ იმ ნაწილს უწინამძღვრებს, ვინ იქნება მათი განმაწესებელი და გამანაწილებელი? ღმერთი ხომ უმალ ის იქნებოდა!

ამიტომ, ერთი არის ღმერთი, - სრული, გარეშეუწერელი, ყოველივეს შემქმნელი, შემამტკიცებელი და წარმმართველი, ზესრული და პირველსრული.

ამასთან, ბუნებითი აუცილებლობითაც ერთება არის ორობის სათავე.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 5 2011, 05:01 PM

afxazi

არა რათქმაუნდა.
ღმერთის ერთ-ერთი თვისება ხომ უცვალებლობაა.
როგორც მოციქული გვეუბნება "იესო ქრისტე გუშინ და დღეს იგივეა უკუნისამდე."

მე ამის საწინააღმდეგო არაფერი დამიწერია და არ მითქვამს, რომ ღმერთმა შესაძლოა ოდესმე ცვლილება განიცადოს.
მე სხვა რამ მქონდა მხედველობაში, რომელიც თქვენ არასწორად გაიგეთ და კამათი სრულიად სხვა კუთხით წავიდა.
თუ რისი თქმა მინდოდა, ამას ქვემოთ ავხსნი.

შენ თუ შენი თავი ღმერთის გარეშე წარმოგიდგენია, არ ვიცი, მაგრამ მე ნამდვილად ვერ წარმომიდგენია ჩემი თავი ღმერთის გარეშე
ამის თქმა მინდოდა.
როცა მე მეკითხებოდნენ ხოლმე ურწმუნო ადამიანები, თუ რა იყო ადამიანის შექმნის მიზანი და მიზეზი და თვითონვე პასუხობდნენ ამ კითხვას, რომ ღმერთმა ადამიანი პირადი საჭიროებისა და გამოყენებისთვის შექმნა, მე მათ ასეთი არაჯანსაღი მსჯელობის გამო ყოველთვის ვეწინააღმდეგებოდი და ვუხსნიდი, რომ ღმერთს არაფერი სჭირდება (ამ შემთხვევაში ადამიანი), არამედ ის იმისთვის შექმნა, რომ თავისი ნეტარებისა და სიხარულის გამზიარებელი და ბედნიერი ყოფილიყო ვინმე.
და როგორც ათენაგორა ათენელი ამბობს:"ღმერთმა ადამიანი თავისთვისა და იმ სიკეთისა და სიბრძნის გამო შექმნა, რომელიც მის მთელს შესაქმეში განიჭვრიტება, ხოლო მეორე, უფრო ქმნილებებთან დაკავშირებული საბუთის თანახმად – თავად ქმნილებათა სიცოცხლისათვის, და არა იმისთვის, რომ სიცოცხლე ხანმოკლედ ანთებულიყო, შემდეგ კი ჩამქრალიყო."

ანუ მე რათქმაუნდა ამ აზრს კი არ ვეწინააღმდეგები, პირიქით, მე ამას სხვებს ვუმტკიცებდი.
მაგრამ თქვენ კი იმ ადამიანების ადგილას დამაყენეთ, რომლებსაც თვითონვე ვეწინააღმდეგებოდი
არაუშავს, უბრალო გაუგებრობის ბრალია.
აი, ზუსტად ამ ადგილს მივადექით:
"საჭიროება" შეიძლება ორი მნიშვნელობით განიმარტოს:
1)როცა ვინმეს რაღაც სჭირდება მოსახმარებლად, გამოსაყენებლად, პირადი მიზნების დასაკმაყოფილებლად და...
2)როცა გჭირდება იმისთვის, რომ ერთმანეთი გიყვარდეთ, ერთად ბედნიერები იყოთ და ერთმანეთის გამო თავსაც გაწირავთ.

სწორედ ეს მეორე ახსნა არის სწორი და ღმერთსა და ადამიანს შორის დასაკავშირებელი.
ღმერთსა და ადამიანს უზომოდ უყვართ ერთმანეთი, და თავიც კი გაუწირავთ ერთმანეთისათვის.
მე არ ვამბობ, რომ ღმერთს არ შეუძლია ადამიანის გარეშე; რა სისულელელა!
არამედ მას სურს ადამიანთან ერთად ყოფნა და თავისი სიდიადის და ნეტარების მისთვის გაზიარება.

მე მესმის თქვენ როგოც გაიგეთ ჩემი ნათქვამი და ნაწილობრივ ჩემი ბრალიცაა.

georgios

ვიცი გიორგი, ვიცი
არ ვამბობ მე ამის საწინააღმდეგოს.

პოსტის ავტორი: ქევანა თარიღი: Oct 5 2011, 07:45 PM

GIORGI LELUASHVILI

ჩემო გიორგი, მივხვდები მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუ იმ განმარტებებს იყენებს რასაც მე და ჩემნაირები... სხვა შემთხვევაში, მე ფიქრების წამკითხველი არ ვარ, გასაგებია?

ანუ, საკმარისია სიტყვას შეუცვალოს აზრი, განმარტება, რომ მე იმას ვეღარ გავიგებ... შეიძლება ქართულად ვლაპარაკობდეთ და მაინც ვერ ვიგებდეთ ერთმანეთისას, რადგან ერთი მხარე სხვა მნიშვნელობას დებს, მეორე - სხვას.

გა-მი-გე?

სხვა დანარჩენში, აფხაზი და გეორგიკუსი სწორს გეუბნებიან

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 5 2011, 07:52 PM

ქევანა

აუ რა "გამიიასნაააა"

გასაგებია ჩემო ქეთევან, გასაგებია
და მერ რას ვეუბნები მათ არასწორს?

პოსტის ავტორი: ქევანა თარიღი: Oct 5 2011, 07:54 PM

GIORGI LELUASHVILI
ვცდილობ დაგიღეჭო სათქმელი და აზრი, რომ შენთვის გაუგებარი არ იყოს..

თორემ, არაფერი პირადული...

თვითონ თემის ავტორი სადაა? გაგვექცა? მინდოდა გამეგო, კიდევ რას ფიქრობს სიმბიოზზე

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Oct 5 2011, 08:06 PM

GIORGI LELUASHVILI

აქ საჭიროებას არასწორად იყენებ, რადგან სიყვარულია უნაგარობაა და არანაირი საჭიროების კუთხით ის არ შეიძლება განხილულ იქნეს. ღმერთმა იმიტომ კი არ გასწირა თავი, რომ ამის მოთხოვნილება ქონდა, გასწირა მხოლოდ უანგარო სიყვარულისთვის. ხატოვნად რომ ვთქვათ ეს იყო სიყვარულის ახსნა ადამიანისადმი.

ნუ დავაყენებთ ღმერთთან მიმართებაში რამენაირ საჭიროებას ადამიანთან ერთად ყოფნის თვალსაზრისით. პირველი მათგანი ზეარსია, რისი წვდომაც არავის ძალუძს, მეორე კი შეზღუდული. ამდენად ადამიანს იმ დოზით შეუძლია შეიმეცნოს საღვთო მადლმოსილება, რამდენსაც დაიტევს.

ადამიანის შექმნას ერთადერთი მოტივი აქვს, სიყვარული, რომ მოაზროვნე ქმნილებამაც გაიზიაროს დაუშრეტელი საღვთო ღირსებანი. ამიტომ იარსებებდა თუ არა ადამიანი ამით საღვთო არსს არაფერი არც მოაკლდებოდა და არც მიემატა ადამიანის შექმნით.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 5 2011, 09:20 PM

ქევანა

და მასეთი გაუგებარი ვარ დაღეჭვა რომ მჭირდებოდეს?
თემის ავტორი მთელი დღე ვარჯიშებითაა დაკავებული, განსაკუთრებით ახლა. ისევ ჩემპიონატზე გადის.

პოსტის ავტორი: NINJA - ნინძა თარიღი: Oct 7 2011, 01:36 PM

Kanishtha-Adhikar

ბუდას მოვლინების მიზანი იყო ხსნა და ოთხი კეთილშობილური მოძღვრება: ტანჯვა, ტანჯვის მიზეზი, ტანჯვისგან განკურნება და მისი განკურნების საშუალება. უზენაესი მიზანი კი - ნირვანა.

georgios

აქ მე მხოლოდ ბუდიზმზე მაქვს საუბარი, კერძოდ-მაჰაიანა.

A.V.M
GIORGI LELUASHVILI
ქევანა

თქვენ ყველამ ეს მასალა ქრისტიანული გადასახედიდან განიხილეთ და აბა რას გაიგებდით.
თქვენ თუ ქრისტიანულად უყურებთ ამას, რათქმაუნდა სისულელედ მოგეჩვენებათ.
აქ არ აქვს აზრი ერთმანეთთან რაიმე მტკიცებების მოყვანას.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Oct 7 2011, 02:50 PM

NINJA - ნინძა

მე არაფერი მითქვამს მაგ მასალასთან დაკავშიებით მართლმადიდებლური.
მივხვდი რო მთლიანად ბუდიზმი იყო, ამიტომ რატომღაც კამათისგან თავი შევიკავე...

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Nov 21 2011, 11:23 PM

მამაჩემი


ესენი კი მამაჩემის შვილები არიან

http://www.youtube.com/watch?v=q6J5BBF0xmI&feature=youtu.be

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 24 2011, 10:58 PM

იქნებ უფრო გასაგებად დაგეწერა რა ხდება ამ ვიდეოში?
ძალიან დამაინტერესა

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Nov 26 2011, 05:28 PM

GIORGI LELUASHVILI
არაფერი უბრალოდ ფლეშ მობია.. ოღონდ ქრისტიანული, ქრისტიანებს ძალიან ბევრი ნიჭები აქვთ მაგრამ განსხვავება ქვეყნიერების ხალხისგან ის არის რომ ამ ნიჭებს ისინი ღმერთის სახელის სადიდებლად იყენებენ, და მას ახმარენ თავიანთ ტალანტებს.
ზოგი ფულის შოვნისთვის ცეკვავს, ზოგი რომ ცნობილი გახდეს, ზოგი რომ მისი ავტორიტეტი წამოიწიოს და ასე შემგედ. ესენი კი თავიანთ ნიჭებს უფალს და ხალხს ახმარენ

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 26 2011, 07:23 PM

zanneti
კარგი, კარგი, მოდი პირდაპირ თქვი თუ რასთან გვაქვს საქმე.

ეს ახალგაზრდები არიან პროტესტანტები, რომლებიც "ბრეიკდანსით" ადიდებენ იესოს, არა?

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Nov 26 2011, 09:55 PM

GIORGI LELUASHVILI
მათში რაც ტალანტია ჩადებული მაგით ადიდებენ, ამაში ცოდვა არ არის, პირიქით მე ვთვლი რომ ეს ნიჭია რომელიც ყველას არ შეუძლია, და მათ შეუძლიათ, ესეიგი ეს ღმერთისგან არის და მისთვის იყენებენ

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 26 2011, 10:32 PM

zanneti

ჩემი დაბნელებული გონება ვერ წვდება "ბრეიკდანსის" ცეკვის ნიჭით იესოს განდიდებას და იქნებ შენ ამიხსნა მაგ ცეკვის სტილით (და საერთოდ ცეკვით) როგორ უნდა ადიდო ღმერთი?

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Nov 26 2011, 10:47 PM

GIORGI LELUASHVILI
ღმერთმა ადამიანებს მისცა ნიჭი ანუ ტალანტი რაღაცის კეთებისა, და ეს ნიჭები მან უნდა გამოიყენოს იმისთვის რომ ღმერთი განდიდდეს, ანუ თუ ადამიანი კარგად ცეკვავს მან რა უნდა ქნას? დაივიწყოს ეს ნიჭი და უარი თქვას მასზე? მაგრამ ტალანს და ნიჭს სწორი გამოყენება უნდა. შენ გიკვირს იმიტომ რომ მეც და შენც აღზრდილები ვართ ასე, ჩვენ ასეთი არ გვინახავს და ვერც წარმოგვიდგენია. თუმცა ეს ნორმალურია ქრისტაინობაში, ამით ღმერთი ნდდიდბეა, კაცი რომელიც არ მიიღეს სამუსიკო სასწავლებელში არ მიატოვა ინსტუმენტების შესწავლა და დღეს მულტი ინსტრუმენტალია, და საოცრად უკრავს ბასზე იამაჰაზე ელექტროზე ბარაბნებზე, და დაამთავრა კონსერვატორია, აი სადაა ღმერთის დიდება, მან ამით დაამცირა ამ ქვეყნიური ნიჭი ყოველგვარი და ანახა თუ ვინ არის ნიჭების მიმცემი და ვინაა ღყოვლისშემძლე ღმერთი...
და ის ბიჭი ამოწმებს რომ ეს ღმერთის დიდებაა და არა თავისი,

ხოლო ღმერთს რათ უნდა ცეკვა? ღმერთს ცეკვა არ უნდა არც ლოცვა არ უნდა და არც მარხვა არ უნდა ჩვენი უბრალოდ ეს ჩვენი თაყვანისცემის ფორმებია რომლითაც თაყვანს ვცემთ ცოცხალ ღმერთს... შენ არ გინახავს ებრაელები გოდების კედელთან, ეს მათთვის ჩვეულებრივი ამბავია,

სახარებიდანაც ჩვენ ვხედავთ რომ არის მომნტები სადაც ხალხი ხარობდა და ცეკვავდა, მღეროდა და ასე შემდეგ, აქ არაფერია გასაკვირი, ვის როგორც შეუძლია ისე ადიდებს ღმერთს

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 26 2011, 10:59 PM

zanneti
მისმინე...
მე არ ვამბობ იმას, რომ ადამიანმა ღვთისაგან მომადლებული ტალანტები არასწორი მიმართულებით უნდა წარმართოს და ღმერთს არ უნდა მიუძღვნას, მაგრამ ეს კონკრეტული საკითხი შორსაა ამგვარი მსჯელობისგან.

კერძოდ კი, როცა ადამიანი ქუჩურ სტილში ცეკვავს, რომელიც რეპებსა და dj-ებზე ეწყობა, ნამდვილად გაძნელდება იმის თქმა, რომ ეს პიროვნება იესოს ადიდებს.
რა შუაშია ცეკვა და იესო?
თუმცა ცეკვის სტილსაც გააჩნია. ღმერთს ცეკვით კი არა ლოცვით და გალობით უნდა ვადიდებდეთ.

შეიძლება ადამიანმა ხატვის ნიჭი ხატწერაში გამოიყენოს, ხმისა და მუსიკალური ნიჭისა - საგალობლებში და კითხვის ათვისებაში, ხოლო ცეკვა არანაირად არ ჯდება არც ბიბლიურ სწავლებაში და არც ღვთის განდიდებაში (მით უმეტეს ქუჩური ცეკვები).

ამიტომ იმის მტკიცება, რომ ცეკვა ღვთის ნიჭია და ეს ნიჭი იმაში უნდა გამოიყენო, რომ ბრეიკდანსით ღმერთი ადიდო, ნამდვილად არაჯანსაღი და ბიბლიურ აზროვნებას მოკლებულია.

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Nov 26 2011, 11:22 PM

GIORGI LELUASHVILI
და ვინ თქვა რომ ეშმაკისგან არის? ქუჩური ეს ადამიანება გაყვეს, კარგი ამაზე კამათი არ მინდა, არაბიბლიურია და მასე იყოს, და მეც არ მაქვს ბიბლიური აზროვნება

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 26 2011, 11:25 PM

zanneti

რა არის ეშმაკისგან?
ვერ გავიგე...
თუ ამას ცინიზმით წერ, საფუძველს ვერ ვხედავ.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Nov 27 2011, 12:16 AM

მეც დამაინტერესა...
საერთოდ რა შუაში იყო ეშმაკი აქ?

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Nov 27 2011, 01:36 AM

გიპასუხებთ რა შუაში ეშმაკი,

ღმერთმა მოიგონა ცეკვა და არა ეშმაკმა, და ღმერთმა ჩადო მათში ეს ნიჭი, აბა ვინ ეშმაკმა ასწავლა ასე კარგად ცეკვა? ხოდა თუ ღმერთმა მიცა ეს ნიჭი სად უნდა გამოიყენოს? შოუებში სადაც გარყვნილებაა თუ ისევ იქ სადაც ღმერთის სახელი ნდდიდბეა, ამას თქვენ ვერ გაიგებთ, თქვენ იცით სანთლით განდიდება და ხატის კოცნა თითქოს ემით ღმერთს ეამბორებით იმიტომ რომ დახატული ღმერთთი გგონიატ, საწყენად არ ვამბობ უბრალოდ ზოგჯერ ვიცი ხოლმე პირდაპირი ლაპარაკი,

ხოლო ბიბლიიდანაც რომ გითხრათ არც იმას მოისმენთ ამიტომ რა აზრი აქვს კამათს.

კი ბატონო წადი და იცეკვე დისკოტეკაზე ეს უკეთესი არ არის...

როცა გაიცნობ უფალს და გაიგებ ვინაა რა მოწონს და რა არ მოწონს, რა არის მის ნებაში და რა არა, რა არის ცოდვა და რა არა, მაშინ მიხვდები თუ რატომ ცეკვავს ეს ხალხი...


ვერც ერთი თგვენგანი ვერ მეტყვის რომ ცეკვა ცოდვაა ღმერთის წინაშე და მაშ რა პრობლემაა არ მესმის...

მანახეთ ადგილი სადაც ცეკვა ცოდვაა, როცა დაკარგული ძე დაბრუნდა სახლში და მერე უფროსი ვაჟიც დაბრუნდა რა შემოესმა მას სახლიდან, წაიკითხე და მიხვდები რატომ შეიძლება ცეკვა, \\

ადამიანი ქადაგებს ცხოვრებით ბაგეებით საქმეებით ტალანტებით, ცეკვაც არის ბოროტი ისევე როგორ კომპიუტერია ბოროტი თუ სწორედ არ იყენებ,

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Nov 27 2011, 01:43 AM

ძანეტი დაანებე თავი მართლმადიდებლობაზე ეგრე ლაპარაკს...

შენ გინდა იცეკვე,გინდა სანთელი დაანთე,გინდა იმღერე...

პოსტის ავტორი: sopo... თარიღი: Nov 27 2011, 03:06 AM

მე შეიძლება კარგად ვერ მივხვდი
უბრალოდ ადამიანმა შეიძლება ქარგოს, ჩარხოს, იცეკვოს , ჭოკზე იხტუნავოს..
და როცა ღმერთის დიდების სურვილი აქვს ამის მარტივი გზა არსებობს უშუალოდ მიმართოს-ლოცვა, დაუჯდომელი, თუ სხვა.. არსებობს სხვაობა, მივმართავ ღმერთს, ან ვაკეთებ ღმერთისთვის, არა?თუ მინდა რომ ღმერთს მადლობა ვუთხრა ან ვადიდო ამის გამო ჭოკზე გადავხტე ? ან გედების ტბა ვიცეკვო?
არვიცი მე ასე ვხედავ ყველაფერს თავისი კანონზომიერი ადილი აქვს, და არაზომიერი სიყარულის ფორმებიც

შენ ხვდები რომ ეს ხალხი უფლის მოსაწონად ცეკვავს, ან იმას რომ ამას უფალი უყურებს და მოსწონს როგორც განდიდების ფორმა? და ხედავ რომ აქ მოცეკვაე ყველა ქრისტეზე ფქრობს , მას მიმართავს, ან მათმა ცეკვამ უფალს მოახმარა ტალანტი, მათ გარშემო მაყურებელი ჩაფირდა ქრისტეზე, ან მსგავსი, ეთს


http://www.radikal.ru

ნუ მაშინ კითხვები არმაქვს

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Nov 27 2011, 04:01 PM

A.V.M
მე ვლაპარაკობ იმას რაც არის, ყველაფერი ყურის მაამებელი არც მე მესმის,
მხილების მიმღები კი გონიერი არისო ამბობს ბიბლია
გამოცხადების წიგნი წაიკითხე რა ხდება ზეცაში ,რა სიხატულია რა ყვირილია და ხმაურია, ერთი წამით განახა და მიხვდებოდი ყველაფერს
sopo...
იცი იყო ერთი ქალი ახალ აღთქმაში ტაბითა ერქვა და ეს ქალი იყო იცი ვინ??? ქურციკი, ის ეხმარებოდა ქვრივებს და იცი როდესაც პეტრე მივიდა იცი ხალხმა რა უთხრა? არა ის რომ ის ლოცულობს ყოვეთვის ჩვენთვის, არა ის რომ ის სულ მარხვაშია, არამედ ის ღირსი არისო რადგანაც ჩვენ გვეხმარებოდა,

ის აკეთებდა იმას რაც იცოდა და ამით ადიდებდა ღმერთს და ამით ემსახურებოდა ღმერთს,
ასე რომ ლოცვა მარხვის გარდა ადამიანებიო თავისი შესაზლებლობებით და საქმეებით ადიდებენ ღმერთს,

ხოლო ეს ახალგაზრდები რომლებიც ცეკვავენ მორწმუნეები არიან, და შენ არ იცი მაგათი გული, ასე რომ არც კი განსაჯო, იმიტომ რომ არ იცი,
ხოლო ამას დიახ ნაყოფი მოყვა.


ხოლო შენც უნდა იცოდე მამის გული, იცი ადამიანი როდესაც უყურებს შვილს მოცეკვავეს მას უხარია, და მითუმეტეს როდესაც მისთვის აკეთებს, ამიტომაც ცეკვა ეს ერთერთი უფლის განდიდების სახელია,

ყველა იმ სფეროში ადიდებს უფალს რომლის ნიჭი გააჩნია. თუ არის მომღერალი მას მიაქვს სინათლე მომღერლებთან, ვინც მოცეკვავეა მოცეკვავეებთან ზოგადად, ექიმს ექიმთან, ანუ ყველა ეს ხალხი მაგალითს აძლევენ სხვებს თუ ვინ არის მათი ნიჭების მომცემი და მის სახელს ადიდებენ,

აბა სანთელი დაანთო ამას დიდი ფილოსოფია არ უნდა, და მიხვიდე და მათხოვარს მოჭარბებულიდან დაუგდო, ემოციებს როცა შეეხება მისი მდგომარეობა.. არც რიტუალის გაკეთებას უნდა დიდი რამ, ანუ ეს არაა მხოლოდ მსახურება.. როგორც პავლე წერს, ვჭამთ თუ ვსვამთ უფლისთვის ვაკეთებთ, თურმე ჭამა სმაც კი უფლისთვის უნდა აკეთო, და საერთოდ ყველაფერი აკეთეთო უფლის სახელით, და მარადის იხარეთო პავლე წერს,

იცი ჩვენ ვზეიმობთ ქრისტეს გამარჯვებას და გვეცეკვება ზოგს, ზოგი მხიარულები ვართ, ზოგიც ტირის სიხარულის გამო, იცი როდესაც იგებ რომ შენ დიდმა ღმერთმა შეგიყვარა იქ უკვე იკეტება ყველაფერი, როცა იცი რომ ის მამაა შენი იქ იცვლება ყველაფერი

ნუთუ მამის წინაშე ცეკვა ცუდია ნუთუ სიმღერაა ცუდი არამც და არამც, მაგრამ ყველაფერს თავისი დრო აქვს და ადგილი

ხოლო მითხარი ქართული ხალხური ცეკვები ვისთვის არის? ეშმაკისთვის თუ ღმერთისთვის? შუალედი არ არსებობს

მე მომწონს ქართული ცეკვები და ესეც კი უნდა იყოს მიმართული ღმერთის დიდებისკენ, მაგრამ ხალხი ამით ფულს შოულობს და ამისთვის ცეკვავენ მხოლოდ,და რომ პოპულარულები იყვნენ, მომყერლებიც ასე არიან.

მაშინ მითხარი გალობა რომ არის ეკლესიაში ვინ დაადგინა რომ ეს მართებულია და მოსაწონი ღმერთისთვის?

იცი ღმერთის წინაშე ყვირილია ყოველთვის წაიკითხე გამოცხადება წაიკითხე ბიბლიის გმირებზე, ყველა თითქმის ღაღადებდა და არა ფუსუსებდა, იესომაც შესძახა, ღაღადი ეს ფუსფუსი არაა, ამიტომაც ჩვენ შევძახებთ ხანდახან, რადგანაც გვიხარია და ვტკბებით ჩვენი ზეციერი მამის წინაშე...

მე ვამაყობ ჩემი ცოცხალი ღმერთით, ის ჩემი მამიკოა მე მიყვარს ის, ჩემი მამიკო ყველაზე ძლიერია, ის ყველაზე მზურნველი და კეთილია, არ დამტოვებს და არ მომაგდებს, შეიძლება მშობელმა დედამ მიმატოვოს მაგრამ ის არ მიიმატოვებს. ჩემი სული შინაგანად ყვირის დიდებას და ქებას მისდამი

პოსტის ავტორი: mevar თარიღი: Nov 27 2011, 04:15 PM

ყველა რელიგიაში დევს ჭეშმარიტების თითო მარცვალი. რადგან უფლის ნებითაა ყველა რელიგია.რელიქვია
ვინ როგორ გააღვივებს ამ თესლს თავის ბუნების წიაღში, და ვინ რა წყალს დაუსხამს, რა სინათლით ასაზრდოებს, ამის მიხედვით დაიბუდებენ გაზრდილ სიცოცხლის ხედ ქცეულ თესლში "ზეციურნი ფრინველნი", ან ეკალბარდად ამოზრდილი ჯოჯოხეთის ნაყოფს- ლენცოფას დაისხამს და ის იქნება მისი მომვლელის საზრდოცა.
ხოლო რა საზრდოსაც ვღებულობთ, იმის შესაბამისი პროცესები წარმოებს ჩვენში და ან ნათლდება ჩვენი გრძნობა, გონება, სული, ან იბინდება და ვეღარ სწვდება ყურთასმენას სიტყვა უფლისა.

ღმერთი არის უნივერსუმი და მისი ყოვლადი პოტენცია თითოეულ იმათთაგანშია დავანებული ვინც დღეს მოვიდა როგორც ადამიანი.
ეს გარდაცვლილებსაც ეხება.
მამის ყოვლადი პოტენციის აღორძინება მხოლოდ ქრისტეს მიერ არის შესაძლებელი,სულიწმინდის მეოხებით.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 27 2011, 04:39 PM

zanneti

მოდი რა, ასე ზოგადად და დაუფიქრებლად ნუ ვილაპარაკებთ.
ზოგადად, იმიტომ, რომ შენ საუბრობ საერთოდ ცეკვის ნიჭზე, მაგრამ ეს ცეკვის ნიჭი, რომელიც შენი თქმით უფლისგანაა მომადლებული, შეიძლება ადამიანმა სტრიპტიზში გამოიყენოს და შენ იტყვი, რომ სტრიპტიზიორი უფალს ადიდებს ამ ცეკვით?
კარგი რა!
ეხლა კიდე არ მითხრა, რომ სტრიპტიზის მოცეკვავეები ამ სფეროში ვერ არიან დახელოვნებული და პროფესიონალები.

მოვიყვან კიდევ აფრიკული ცეკვების მაგალითს.
შენი თქმით თეძოებისა (ა.შ) ქნევა უფლისაგან არის მომადლებული, რადგან ყველას არ შეუძლია ასეთი მოძრაობების გაკეთება; მაგრამ შენი აზრით მოსაწონია უფლისათვის სტრიპტიზი და აფრიკული ცეკვები?
არადა ფაქტია, რომ შემსრულებლები მართლა ძალიან მაგრად ასრულებენ თავიანთ საქმეს.

ძალიან ცუდია, რომამგვარი მაგალითების მოყვანა დამჭირდა, მაგრამ სხვანაირად ვერ მიგახვედრე რისი თქმა მინდოდა.
აბა ეხლა შეანელე სვლა, არსად დაეცე!
ჯერ გაარკვიე რას ნიშნავს ხატთაყვანისმცემლობა და გამოსახულებები და მერე იმჭევრმეტყველე.
რასაც ხედავ ვიზუალურად, არ ნიშნავს, რომ მის შინაარსსაც წვდები და ვერც ჩაწვდები, სანამ თავად არ მოინდომებ ამას.

ამიტომ ან საფუძვლიანად შეისწავლე გარკვეული მართლმადიდებლური საკითხი, ან შეეშვი სისულელეების ლაპარაკს.
მიდი კაცო, თქვი; ძალიან მაინტერესებს.
გავიგებთ თუ არა, ეგ მერე გამოჩნდება.

მე არ ვიცოდი სტრიპტიზით უფლის განდიდება ბიბლიური სწავლება თუ იყო და...განმანათლე ამ საკითხში.
მე წინაზეც გითხარი და ეხლაც გაგიმეორებ, რომ ცეკვის სტილს გააჩნია.
ქართული ხალხური ცეკვები რათქმაუნდა არაა ცოდვა, არც სხვადასხვა ეროვნული ცეკვები, რომლებიც ზნეობის ფარგლებს არ სცილდება. ამას არავინ ამბობს.
მაგრამ შენ ყველა ცეკვას ერთად აყენებ და ეთნაირად მსჯელობ, რაც...

zanneti

დადე აბა შესაბამისი მუხლი.
მე რაღაც არ მახსოვს მსგავსი ამბები თუ იყო სასუფეველში.
ყვირილი და ხმაური???
აა შენ ნანახი გაქვს ხო?
შინაგანი მდგომარეობა გარეგნულში აისახება.


გალობა იმიტომაა ღმერთისთვის მოსაწონი, რომ უამრავი ბიბლიური მუხლი ადასტურებს ამას და თავად იესოც გალობდა.
გაიხსენე გეთსიმანიის ბაღში წასვლის მომენტი... იოანეს სახარება.

სად ღვთისადმი მიძღვნილი საგალობლები და სად ბრეიკდანსი, ხო კარგად ხარ?

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Nov 27 2011, 05:12 PM

ამაზე ნაწილობრივ გიომ უკვე გიპასუხა,მაგრამ მე განვაზოგადებ:პირველ რიგში იმას ვიტყვი,რომ პირადად მე დაასხლოებით 3 წელია სანთელი არ დამინთია,მაგრამ ეს არაფერ შუაშია.მართლმადიდებელი სანთლის დანტებით რაიმე მოვალეობას კი არ იხდის,არამედ სანთელს უამრავი სიმბოლური დატვირთვა აქვს:
1-როგორც ის ანათებს ისე უნდა ანათებდეს ჩვენი რწმენა
2-როგორი ელასტიურიც სანთელია ისევე ,,ელასტიურები"უნდა ვიყოთ ჩვენ და საითა უფალი მოგვიწოდებს იქით უნდა გადავიხაროთ.
3-როგორც სანთელი იწვის ისევე უნდა დავიწვათ უფლის,სამშობლოს და ერის სიყვარულში.
(თავად სანთელი ბიბლიაში უამრავ ადგილზეა ნახსენებ და მუხლების მოყვანას არ დავიწყებ აზრი არ აქვს)
ეხლა გეკითხები რა სიმბოლური დატვირთვა აქვს ბრეიკ-დანსს?რა ,,იდულალი"კოდია ჩადებული მასში?გიორიმაც თქვა და მეც ვიტყვი,რომ ვთქვათ ადამიანმა ღმერთისგან მიზანში სროლის ნიჭი მიიღო და შემდეგ ქილერი გახდა და ხალხის ხოცვა დაიწყო.ამით ღმერთს განადიდებს?
ბატონო ძანეტი!სენ ამ იმ ბრეიკ-დანსის მოცეკვავეებმა შეიცანით უფალი?
არ დაგავიწყდეს დავით წინასწარმეტყველის სიტყვები:,,დიდ ხარ შენ უფალო და საკვირველ არიან საქმენი შენნი!და ვერვინ შემძლებელ არ ცნობად შენდა."დაუკვირდი-ვერვინ შემძლებელ არსო და თქვენ როგორ გაიგეთ?ხოლო თუ თქვენც არ შეგიცვნიათ ჩვენ რატომ გვადანაშაულებთ?
არ მითხრა ეხლა 2 pac-ის ან 50 cent-ის მუსიკა რომელზეც ახალგაზრდები ცეკვავდნენ?

და ვინ ამბობს რომ ცოდვაა?პირიქით ძალიან ვაფასებ როცა ადამიანი კარგად ცეკვავს და დიდად მადლობელი ვარ მისით.
უფრო მეტს გეტყვი,ცოტა ხნის წინ სემინარიაში იყო ლექცია ამის შესახებ და იმაზე იყო საუბარი რომ ჩვენი,ტრადიციული ცეკვები არანაირად ცუდი არაა,პირიქით მასში თავმდაბლობის,ქალის პატივისცემის,ვაჟკაცობის სიმბოლოებია ჩადებული და.ა.შ. და სემდეგ ეს საუბარი ისაკაძისტების პროტესტით და დიდი გამოხტომებით დასრულდა(ეს ისე ცნობისთვის)

ეხლა მართლა დაასტოპე!
შენ გაგიგია საერთოდ რამე ლეონ III,რომან I,კონსტანტინე V და სხვათა შესახებ?რა არის ხატი და რას ვცემთ თაყვანს?
----
ეხლა შენთვის თუ ღაღადი და ყვირილი ერთი და იგივეა რაღას გვალაპარაკებ?
ყვირილი და კბილთა ღრჭენა ჯოჯოხეთშია---ღაღადი,გალობა და სიმშვიდე უფალთან.

და მერე...არ იცი როგორ წერია ბიბლიაში?
ეხლა ადექი,დაიბერტყე სამოსი და წადი ჩვენი ქალაქიდან.ხო ვერ ვგებულობთ,ხო არ გვესმის,ხოდა რატო იტანჯები?წადი მშვიდად შენს ქალაქში და იყავი შენთვის.
გინდა იცეკვე,გინდა იმღერე,გინდა ყირაზე გადადი რაც გინდა ის ქენი,ოღონდ მართლმადიდებლობის,სასულიერო პირების,წმ.ხატების,წმიდანების და სხვათა სესახებ ცუდის თქმას თავი დაანებე...
უბრალოდ გთხოვ...

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Nov 27 2011, 07:50 PM

GIORGI LELUASHVILI
უკიდურესობაში ვარდები, ისინი ცოდავენ სტრიპტიზით ხოლო ესენი არა, ამიტომ გეუბნები ეშმაკმა გააბინძურა სიმღერაც და ცეკვაც, კარგი არ გინდა არ იცეკვო,არ გაქ გასახარი და არ გაიხარო მე რა ვქნა, მე მაქვს და გავიხარებ.

ხოლო შენ ეს გამოიკვლიე
25. ხოლო უფროსი ძე ყანაში იყო, და როცა შინ მიმავალი მიუახლოვდა სახლს, სიმღერისა და ფერხულის ხმა შემოესმა.
სიმღერისა: музыка (производимая группой
инструментов);

ფერხულის:хоровод, хороводная пляска.

ეკლესიასტე?: 4 время плакать, и время смеяться; время сетовать, и время плясать;
Еккл.3:4

A(qal): скакать, прыгать.
C(pi): плясать, танцевать.
E(hi): заставлять скакать или прыгать.


Лук.7:32 Они подобны детям,
которые сидят на улице, кличут
друг друга и говорят: мы играли вам
на свирели, и вы не плясали; мы
пели вам плачевные песни, и вы не
плакали.

31. და თქვა უფალმა: ვის შევადარო ამ მოდგმის კაცნი? ან ვის ვამსგავსო ისინი?

32. ვამსგავსებ მათ მოედანზე მსხდომ ბალღებს, ერთმანეთს რომ უყვირიან და ამბობენ: თქვენთვის ვუკრავდით, და არ იცეკვეთ; თქვენთვის ვგოდებდით, და არ იგლოვეთ.


A.V.M
ის არავითარი 50 ცენტი არ არის, ქრისტიანული სიტყვებია და ამიტომაც ნუ ვარდები უკიდურესობაში.

ხოლო რატომაა ქართული ცეკვები მისაღები და ქრისტიანული ცეკვები ცუდი?

მე კი დავიბერტყავ მაგრამ შენ თუ იცი ეს რას ნიშნავს ეს სიტყვები..კი აციტირებ მაგრამ მისი აზრი თუ იცი...



მე ვითი შევიცანი უფალი ეს მე ვიცი, მაგრამ შენ ეს სასწაულიც არაფერს შეგძენს ამიტომ უფლის ნება იყოს შენზე იესო ქრისტეს სახელით

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Nov 27 2011, 08:00 PM

მგონი ვერ გაიგე რა ვთქვი...
ჭეშმარიტი ქრისტიანული ცუდი არაფერია ეს გინდა ცეკვა იყოს და გინდა სიმღერა(ქართული,რუსული,ბერძნ�
�ლი,მოზამბიკური...მნიშვნელობა არა აქვს)

რას და თუ მაცხოვრის ჭეშმარიტი სიტყვის მქადაგებელი ხარ განკითხვის დღეს ,,ტვიროსს და სიდონზე"უმოლხინეს უნდა იყოს საშჯელი...

ხოდა მაგას გეხვეწები მითხარი და მასწავლე ღმერთი როგორ შეიცანი მეთქი.იმ ფონზე როდესაც დავით წინასწარმეტყველი ამბობს ,,ვერვინ შემძლებელ არს ცნობად შენდა"ანდაც თავად უფალი:,,არავინ იცის მამაი გარნა ძემან და ძეი გარნა მამამან."შემოქმედთან ყველაზე ახლოს მყოფმა ანგელოზმა ვერ შეიცნო იგი არ დაგავიწყდეს...


ჰააააა???

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 27 2011, 09:06 PM

zanneti

ჯიგარო ქართული იცი?
თუ იცი წაიკითხე წესივრად რას ვწერ რა!

მე გასაგებად გეუბნები, რომ ცეკვა არაა ცოდვა, თუკი იგი ზნეობის ფარგლებს არ სცილდება მეთქი.
ეს გასაგებია და მისაღები ხო?
იცეკვე და იმღერე, თუ გინდა დალიე კიდეც და გაიხარე შენს ძმებთან ერთად, ამას არც არავინ გიშლის და არც არავინ უარყოფს (პირიქით, რა ჯობია ამას), თუკი ზომიერებას დაიცავ, მაგრამ მე გეუბნები, რომ ცეკვა-თამაშითა და საერო სიმღერებით ვერ განადიდებ უფალს. უფალი უნდა ადიდო ლოცვით, გალობით, შენი თითოეული ქმედებით, მაგრამ არა "ბრეიკდანსით".



მერე ამ სიმღერებით, მუსიკით და ფერხულით ხარობდნენ და დროს ატარებდნენ, თუ უფლის მიმართ ლოცულობდნენ და მას ადიდებდნენ?
როგორ ვერ არჩევ ამ ელემენტარულ საკითებს ერთმანეთისგან, მიკვირს.
ქართული ცეკვები მისაღებია რა სფეროში? სცენაზე, თუ ტაძარში?
მგონი ყველაფერს თავისი ადგილი აქვს.

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Nov 27 2011, 09:42 PM

GIORGI LELUASHVILI
შენ არ წყვეტ როგორ უნდა ადიდონ ღმერთი, ბრეიკდანსია თუ შალახო ცეკვა ცეკვაა, არ მაქ სტრიპტიზზე ლაპარაკი, ბრეიკი არაა ცოდვა ისევე როგორც შალახო ასე რომ. მოდი ღმერთმა თქვას ვინ როგორ უნდა ადიდოს ღმერთი, და თუ შენ ბიბლია ღმერთის სიტყვად მიგაჩნია მე მოგიყვანე მისგან მაგალითი
ის არის ილუსტრაცია ანუ დაკარგულ ძეზე ვამბობ, მამა არის ღმერთი ხოლო შვილი არის ცოდვილი და როცა შვილი ბრუნდება მამა მართვას ტაშ ფანდურს და ცეკვებს, ანუ ეს ხდება ამამის სახლში. და მე დავწერე რას ნიშნავს ის სიტყვები, შენ კი მე ვერ დამიდებ რომ ბრეიკი და ნებისმიერი ცეკვა რომელიც ცოდვა არ არის არის ცოდვა, ანუ სტრიპტიზი და გამომწვევი ცეკვები არის ცოდვა, ასე რომ რატომ წყვიტავ შენ შენებურად, შენი გზები უფლის გზები არ არის და შენი აზრები უფლისა არ არის, შეეშვი იმის ლაპარაკს რაც ცოდვა არ არის და ნუ ამბობ რომ არ შეიძლება უმიზეზოდ, შენ თუ ვერ იგებ და არ ჯდება შენი აზროვნების ჩარჩოებში ასე შეიძლება თქვა მაგრამ არ გადაწყვიტო რა შეიძლება და რა არა, შენი აზრი კი გამოთქვი რა თქმა უნდა ამაზე არავინ გეწინააღმდეგება...

A.V.M
ყველაფერი უნდა დავღეჭო რომ გამიგოთ...
შევიცანი არ ნიშნავს სრულად შეცნობას. შევიცანი თუ რა არის სწორი და როგორ ვიცხოვრო, და მისი ხასიათი შევიცანი, მისი სიტყვა და ეს ყველაფერი ნაწილობრივ, პავლემ ვერ შეიცნო და ვერც ვერავინ შეიცნობს ზეცის აქეთ უფალს სრულყოფილად.იმედია გასაგებად დავწერე

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 27 2011, 09:59 PM

zanneti
მე კი არა, ეს შენ წყვეტ თუ როგორ უნდა განდიდდეს უფლის სახელი.
და რითი წყვეტ იცი? იგავებით, რომელიც მთლიანად სიმბოლურ სახეს ატარებენ.
რაც გინდოდა ის კარგად განმარტე, რომ მდიდარი მამა არის ზეციერი ღმერთი, ხოლო უძღები ძე თითოეული ჩვენგანი, მაგრამ ის ტაშ-ფანდური ისევე დატოვე როგორც იყო.
შენ რომ კაცმა დაგიჯეროს, ცათა სასუფეველში თურმე ფერხულს ცეკვავენ და მსუქან ხბოებს კლავენ და ამგვარად გამოხატავენ სულიერ სიხარულს.
ეს აზრი რელიგიური სიბრმავეა და მეტი არაფერი, თორემ სახარებისეულად მოაზროვნე ადამიანი იმას იტყვის, სამოთხეში ფერხულს ცეკვავენ და ნასუქ ხბოებს ხოცავენო?

მე კითხვას უკვე მერამდენედ გიმეორებ და ველი პასუხს: დამიდე ბიბლიური ციტატა, რომელიც ამბობს, რომ ღმერთი ცეკვა თამაშით, ფერხულითა და ღრეობით უნდა ადიდო და მეც ხელებს ავწევ.
პასუხად შენ დამიდე ის ბიბლიური ეპიზოდი, სადაც ცეკვა-თამაშს წააწყდი, მაგრამ მის მნიშვნელობას აღარ დაუკვირდი.
ესაა სექტანტუი აზროვნება, როცა ქადაგებ და ასწავლი სხვას იმას, რასაც ღვთის სიტყვა არ გვეუბნება.

ამიტომ როცა გისვამ კონკრეტულ კითხვას, დაიდოს კონკრეტული პასუხი ადა არა ალთა-ბალთა.
ხოლო ის კითხვა, რომლის პასუხიც მე ძალიან მაინტერებს, ზემოთ დაგიწერე.

მე კი არ ვწყვეტ, ვამტკიცებ ბიბლიურად, რომ ღმერთი ლოცვით უნდა იდიდებოდეს და არა ცეკვა-თამაშით. მთელს ახალ აღთქმას გასდევს მოუკლებელი ლოცვის მცნება: „მოუკლებლად ილოცევდით“ (I თეს. 5,17); „ყოვლითა ლოცვითა და ვედრებითა ილოცევდით ყოველსა ჟამსა სულითა“ (ეფ. 6,18); „ეტყოდა მათ იგავსაცა, ვითარ-იგი ჯერ არს მათი მარადის ლოცვაჲ და რაჲთა არა ეწყინებოდის ლოცვასა შინა“ (ლკ. 18,1).

ლოცვა არის საზოგადო და პირადი, სიტყვიერი (მასში შედის გალობაც) და გონებითი ანუ შინაგანი (გონებისა და გულისმიერი). ლოცვის შინაარსი შეიძლება იყოს ქება-დიდება, მადლობის აღვლენა, სინანულის გამოხატვა, ღვთის მოწყალების თხოვნა, ცოდვათა მიტევების ვედრება, სულიერ და ხორციელ, ზეციურ თუ ამქვეყნიურ სიკეთეთა მონიჭების გამოთხოვა. ღვთის წინაშე სინანული ხანდახან საკუთარ სულთან საუბრის ფორმას იძენს და აქ სადმე რჩება ცეკვისთვის ადგილი?

პოსტის ავტორი: sopo... თარიღი: Nov 28 2011, 01:29 AM

: * ძალიან ლამაზია ცოცხალი სარწმუნოება )
ღვთისკენ სავალ გზაზე სინათლეს გისურვებ..
უბრალოდ როგორც მახსოვს რაღაც საკითხებზე იყო კამათი და შენ არასოდეს არ გინდა გადახედო შენს შეხედულებას.. თან საერთოდ არ კითხულობ რას ვწერ.. (
არ მითქვამს რომ ცოდვაა რომელიმე საქმიანობის ღვთის სადიდებლად კეთება, შენ კი ვრცლად მიმტკიცებ რომ ცოდვა არაა..
ანუ კიდევ -მე ვაბობ რომ არაა ცოდვა საქმის უფლისთვის კეთება
მაგრამ თუ უშუალოდ გვინდა მივმართოთ, მადლობა გადავუხადოთ, ვთხოვოთ, უთხრათ რომ დიდებულია, ანუ რაც ამ სიმღერის ტექსტებია "გზის ჩვენება თუ მსგავსი " ამისთვის რომ უნდა ვიცეკვოთ ეს რომელი ქრისტეს სწავლებაა? მახსოვს გვასწავლის "მამო ჩვენოს" , რომ უნდა განვმარტოვდეთ და ვილოცოთ, .. და სხვა მაგრამ ასეთი ლოცვითი ფორმა არ მახსენდება
ხო არვიცი შენ იცი რა შედეგი მოყვა..? ანუ შეიძლება მომატებული სიხარულის გამოხატვა იყოს რამე ასეთი ფიზიკური აქტივობა, მარამ ეს დადგმული ცეკვა.. არის საფუძველი რომ უფალს წყალობა ვთხოვოთ ცეკვით ? ამავე დროს გვყავდეს მაყურებელი?
კირადა ტყუილად ვამტკიცებ მაინც არ კითხულობ ,
უფლის წყალობას გისურვებ...)

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Nov 28 2011, 01:06 PM

GIORGI LELUASHVILI
ჯერ იყო მითხარი, სისულეებს ვლაპარაკობ, მერე ბრმაც ვყოფილვარ, კიდევ სანამდე მიხვალ? ენა დაუოკებელი ბოროტებაა და მთელს სხეულს წარმართავს, ასე რომ ცოტა ფრთხილად იყავი ნინიას ბაღი არ გეგონოს ქრისტიანობა, და ნურც მაყენებ შეურაცყოფას. ზეცაში რა ხდება მაგაზე მითხარი რომ წაიკითხე გამოცხადების წიგნი და ნახავ რა ხდება იქ,

სექტანტური კი არა ენას მოუკელი, შენ არ გადამიწყვიტო მე სექტანტი ვარ თუ ქრისტიანი, შენ გადაწყვიტე შენი ცხოვრება და არა ის მე ვინ ვარ... და საერთოდ ვინ დაგაყენა შენ მსაჯულად გადაწყვიტო ვინ მსჯელობს სექტანტურად და ვინ არა, მე ვთქვი რომ შეიძლება ნიჭებით უფლის განდიდება და მოგიყვანე ქურციკი ტაბითას მაგალითი და არ გყოფნის და აბა მე მაქ კიდევ სექტანტური მსჯელობა? სად წერია რომ ცეკვა ცოდვააა მანახე და გეტყვი რომ ვცდები...

ხოლო იგავები და ეკლესიასტე არის სიბრძნე და არა ილუსტრაციები და სიმბოლოები, ამით ადამიანმა უნდა იცხოვროს

ხოლო ლოცვა არის ერთერთი ფორმა თაყვანისცემის მაგრამ არა მხოლოდ ერთადერთი,
ლოცვაზე ლექციებს რატომ მიტარებ არ მესმის? გითხარი ლოცვა არ არის საჭირო მეთქი თუ?


და ბოლოს, ისევ უკიდურესობა, მე დავწერე ყველაფერს აქვს თავისი დრო, არის გლოვის დრო არის ცეკვის დრო ანუ სიხარულის, სადაც მთელი არსიდ მთელი ძალით სულით გულით გიყვარწს უფალი...

განმიმარტე პირველი მცნება რომელიც ამბობს რომ გიყვარდეს მთელი ძალით უფალი, ძალას რა კავშირი აქვს სულიერთან? გონებით, არსით გასაგებია მაგრამ ძალით?

sopo...
ეტყობა არ შენ კითხულობ მე რას ვწერ არც მე მითქვამს რომ ეს ხალხი ლოცულობს ისინი ცეკვავენ გარკვეული მიზნის გულისთვის, და ამით ემსახურებიან ხალხს, და ღმერთის საქმეს აკეთებენ

მე ვიცი რა შედეგი მოყვა.


ისე დავითის ცხოვრებაც ალბათ ილუსტრაცია და მაგალითია რომელიც უფლის წინაშე ცეკვავდა, ახლა არ მიტხრათ ეს ძველი აღთქმააო.
და რა ღმერთი ცვალებადია ძველში და ახალში? ეს ხომ რჯულით არ იყო დადგენილი, მაგრამ როცა ის იმარჯვებდა მას ესმოდა ვინ მიცა ეს გამარჯვება და ადიდებდა ღმერთს, ცეკვით როკვით ფსალმუნებით სხვადასხვა ინსტრუმენტებით

და ტყუილად ამბობთ რომ ახალში არ შეიძლება, ადამიანი რომელიც განიკურნა მშენიერ ჭიშკართან მან იცეკვა ტაძარშიც კი, მაგრამ იცი რაში იყო იქ ამბავა?

ადამაინებს შეშურდათ, ადამიანი არის შურიანი, შურიანები იყვნენ რელიგიოზნიკები და მოკლეს იესო, ასე3ვე სტეფანეც და შეგიძლიათ ნახოთ ეს, შურდათ იესოსი და სტეფანესი რადაგნაც ვერაფერს პასუხებდნენ მის სიტყვებს და საქმეებს და ამიტომაც მოკლეს, ახლაც ასეა ადამიანებს შურთ როცა დაინახავენ რომ სხვა ცეკვავს, რომ სხვა დარწმუნებულია რომ მარადიული სიცოცხლე აქვს, რომ სხვას შეუძლია თქვას რომ იგემა რა ტკბილია უფალი, ეს აღიზიანებს ხალხს და გაცოფებამდე მიყავს და შურთ რომ თვითონ არ შეუძლიათ ამის თქმა და ურახუნებენ მერე კლავიშებს და ყოველ სიტყვაში ეძებენ კირკიტს, ხან რომელ უკიდურესობას მიაწყდებიან ხან რომელს, მოკლედ ერთი იოტა რარ გაუკეთებიათ უფლისთვის და იმდენ დოქტრინებს მოგიყვანენ ისიც სხვის შედგენილ რომ თითქოს გაგაოცებენ... საკუთარი ერთი გამოცხადებაც არ მიუღიათ უფალზე და სხვისი რწმენით იკვეხნიან და სხვისი საქმეებით, იმან ეს ქნა იმან ეს დაწერა ხოლო თვითონ კი არაფერი არ იციან გარდა მათზე ლაპარაკისა.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 28 2011, 04:15 PM

zanneti

ნუ მოგაქ თავი უბიწო კრავად და რატომაც გიწოდე ეგ სიტყვები, ისიც თქვი და დაუკვირდი.
აბა რა გინდა, შენ მართლმადიდებლურ-ქრისტისანული ლოცვები და თაყვანისცემები უნდა შეურაცხყო, დასცინო და მაგ აღმსარებლობის ადამიანმა ხელები უნდა დაგიკოცნოს და მადლობა მოგიხადოს?
ცოტა აზრზე მოდი.
მაპატიე, მაგრამ ესეც შენმა გამოთქმულმა აზრება მათქმევინა.
ნუ იმსჯელებ სექტანტურად და არც არავინ გიწოდებს.
ხოლო, თუ რა კონტექსტში გამოვიყენე ეს სიტყვა, ზემოთ წერია და შეგიძლია გადახედო. ახსნილიც მაქვს რა არის სექტანტური აზროვნება.

ხოლო რაც შეეხება გადაწყვეტას, ვინ სექტანტია და ვინ არა, ამას თავად ის ბიბლია წყვეტს, რომლითაც მე ვხელმძღვანელობ და აქედან გამომდინარე ამ შემთხვევაში მისი ენით ვსაუბრობ.
უკვე ნერვებს მიშლი.
როგორც ჩანს მართლა არ გცოდნია ქათული.
რას გეკითხები და რას გეუბნები ვერ გაიგე?
ერთსა და იმავეს მამეორებინებ და ერთსა და იმავეს გეკითხები ამდენი ხანია, მაგრამ არ კითხულობ და ამიტომ ვერც მსჯელობა წარიმართება.
ასე, რომ ან წაიკითხე რას გიმტკიცებ, რას გეკითხები და რას გეუბნები, ან შეწყვიტე.

რომელ მაგალითის მოყვანაზე მეუბნები, რა შუაშია ცეკვით ღმერთის განდიდება.
უკვე თვლა აღარ აქვს, მერამდენედ გიმეორებ:დამიდე ბიბლიური ციტატა, რომელიც ამბობს, რომ ღმერთი ცეკვა თამაშით, ფერხულითა და ღრეობით უნდა იდიდებოდეს .
ასე ძალიან გიჭირს საკუთარი აზრის დამტკიცება?
იმიტომ "გიტარებ ლექციებს" ლოცვაზე, რომ არ გესმის არც მისი და არც უფლის განდიდების მნიშვნელობა.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Nov 28 2011, 06:06 PM

გეხვეწები ძანეტი რომ დაგვიდე ეგ სიტყვები?
ჩვენ ბატონო არ შეგვხვედრია სიტყვები ბიბლიაში,რომ ღმერთი ცეკვით,თამაშით და ზოგადად ტაშფანდურით განიდიდება.შენ იცი?ხოდა გვითხარი და ჩვენც დავიჯერებთ კაცო.დავიჯერებთ იმასაც რომ ბიბლიას უყურადღებოდ ვკითხულობთ და აწი უფრო დავფიქრდებით

პავლე მოციქული წერს:,,ყოველივე ჯერ არს ჩემდა, არა ყოველი უმჯობეს არს,ყოველივე ჯერ არს ჩემდა არა ყიველივე სასარგებლო არს."
დაუფიქრდი აბა...ყველაფერი ნებადართულია ჩემთვის(ნორმის ფარგლებში)მაგრამ ყველაფერი სასარგებლო და უმჯობესი კი არააო.
აქედან გამომდინარე თუ რამე ღმერთს არ შეურაცხყოფს არ ნიშნავს იმას რომ მას განადიდებს.
კიდევ ერთხელ გიმეორებ დაგვიდე ბიბლიიდან ციტატა,რომ ცეკვით ღმერთი განიდიდება და ხვალვე დავდგებით მე და ლელუაშვილი ქუჩაში და ბრეიკ-დანსს ვიცეკვებთ...

იე,იე...ჯერონიმო...

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 28 2011, 06:35 PM

no problem
სახილიდანვე ხტუნვა-ხტუნვით გამოვალ ამხელა კაცი

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Nov 28 2011, 06:47 PM

თან ორივე ორ მეტრამდე ვართ
და ვიმღეროთ მერე
,,ფორუმელი ძმები,
გიორგები და ა.ვ.მ-ინო
შენ ჩვენი რომ გაიგო
და ბრეიკ დანსით მოგვევლინო..."

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 28 2011, 06:50 PM

აჰა, ტექსტიც შევიმუშავეთ, ერთი ისღა დაგვრჩენია დაველოდოთ, რომ აჩიკომ დაგვიდოს ბიბლიური სწავლება ღმერთის "ბრეიკდანსით" განდიდების შესახებ.

ეხლა კიდე ცინიზმში დაგვდებს ბრალს, მაგრამ შენც ხომ არ უნდა მისცე ადამიანს ამის საფუძველი?

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Nov 28 2011, 06:54 PM

რაშიც უნდა იმაში დამდოს ბრალი.ღმერთმა იცის რომ მე ცინიზმით და დაცინვით არაფერი დამიწერია.
უბრალოდ მართლა მაინტერესებს სად წერია,რომ ცეკვით ღმერთი განიდიდება...
მანახოს ბატონმა ძანეტიმ და იმ წუთასვე იმ სახეობის ცეკვას შევასრულებ რაც საჭიროა...
პირობას ვდებ...

პოსტის ავტორი: sopo... თარიღი: Nov 28 2011, 08:08 PM

არვიცი აჩიკო ალბათ ძნელიაასე ან გადმოცემა ან გაგება აზრის ,

კარგი რა მიზნის გულისთვის ცეკვავენ?
რით ემსახურებინ ხალხს?
რომელი ღმმერთის საქმე გაკეთდა?
რა შედეგი მოყვა?




შენ ამბობ ე.ი. რომ ხალხი არ ლოცულობს ? - სიმღერრის ტექსტია მიმართვა უფლისადმი რომ გვაჩვენოს გზა,რომელიც მისკენ მიდის და სხვა სათხოვარი,
ლოცვის სიტყვები ამისგან რით განსხვავდება, ? ლოცვა ანუ მიმართვა..
და საიდან ვიცი მე რომ ღმერთს აასეთი ფორმით უნდა მივმართო გაშეშებით თუ ხტუნვით, ეთს, ?
უბრლოდ მარტივად მაშინ პირადი აზრების შეხლაშემოხლა რომ ავიცილოთ, შენ გაქვს პოზიცია რომე ეს ღმერთისთვის მოსაწონია, მაშინ გაგვიზიარე საფუძველი, რომ უფალს ველაპარაკოთ ცეკვით, ბრეიკდანსით , გაშეშებით, მუშტის ქნევით ხალხის წინ.ეთს?
გულწრფელად არ მესმის , ასეთ კადნიერებას ადამიანსაც ვერ გავუუბედავ არათუ ღმერთს..















რავი თუ მაინცდამაინც ეს ილეთი დავამუღამე, წავა?
http://ge.smiles.26l.com/smile.173959.html

დამწყებისთვის არაუშავს? ჯერ ასკეტური ცეკვითი მოღვაწეობა არ დამიწყია, უი აი კიდევ ეს გამახსენდა

http://ge.smiles.26l.com/smile.161663.html
ფაქტიურად წმინდანი ვარ :შარავანდედსმაილი:

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Nov 28 2011, 08:22 PM

სამი,ოთხი...იიიი
სოფო მეტი ელასტიურობა დამანახე!მეტი პლასტიკა!
არ ჩაქრე!გამოუშვი ჩემამდე ემოცია!!!
კარგია!ჩადე გული შიგნით...

(ეს მოძრაობები არ მოგწონს?)

პოსტის ავტორი: sopo... თარიღი: Nov 28 2011, 08:35 PM

ავმ
ნწ
არ მომწონს ეგ მოძრაობები,
ესე გინდა წარმატებებს მიაღწიო?
დღეში შვიდგზის ვიცეკვებ შენთვის და დაუჯდომელს რომ ღმერთმა შეგიწყალოს,




D

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 28 2011, 08:57 PM

A.V.M

ნახე ბიჭო?
დავიწვი შინაგანად...
რა სულია, რა თავგანწირვა...
ოოჰ!

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Nov 28 2011, 09:30 PM

GIORGI LELUASHVILI
A.V.M
კარგით რადგანაც ასე ამბობთ მე მოვიძიებ კიდევ უფრო მეტს და განახებთ. თქვენ კი იცეკვებთ თუ არა ეს ჩემი საქმეც არ არის, დაცინვით თუ დამცინით არც მაგაზე მაქ პრობლემა. რაც იცით იმას აკეთებთ რაც არ იცით იმას ვერც გააკეთებთ...

დავითის მაგალითი ესეიგი არ მოგეწონათ ხომ? თუ გამომრჩა და არ წამიკითხავს?

მიპასუხეთ ჯერ ამაზე და მერე კიდევ მოგიძიებთ რა პრობლემაა და მოგართმევთ მუხლებს თუ სიტუაციებს სადაც უფალს ადიდებდნენ, აბა დროებით არ შეგიშლით იცინეთ რამდენიც გინდათ, შეგერგოთ

[b]sopo...[

შენ ნაყოფები მკითხე. რაგანაც ნაყოფებით შეიცნობა ხე, იყო მოსული ხალხი ეკლესიაში ამით, დაბევრმაც გაიგო ქრისტეზე,

შენ ვერ იცელვებ რა გაქ გასახარი ამიხსენი? არც არაფერი. ჩვენ გვაქს გასახარი, ხოლო შენ ცეკვას უნდა შეხედო როგორც ნიჭს და არა როგორც სხვა რამეს რასაც ქვეყნიერება იყენებს და გააბილწა,

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 28 2011, 09:41 PM

zanneti

აჰა, მე ველოდებოდი ამ მაგალითის მოყვანას და გეტყვი, რომ დავითის ცეკვა ლოცვის და ღმერთის განდიდების სახე კი არ იყო, არამედ სიხარულის გამოხატულება.
ამიტომ გეუბნები არჩილ, რომ ჩვენ ცეკვის წინააღმდეგები კი არ ვართ, არამედ იმისი, როცა ამ სახით ვითომ ღმერთს ადიდებენ.

ცეკვა, სიმღერა კარგია ზომიერების ფარგლებში, მაგრამ ღმერთთან მას არ აქვს საქმე.
ცეკვა თავისთავად არ არის ცოდვა (სადაც "ცეკვას" ვახსენებ, მხედველობაში მაქვს ზნეობრივი სახე), მაგრამ არც მადლია.
ესაა უბრალოდ ადამიანის ადამიანური სიხარულის გარეგნული გამოხატულება და მეტი არაფერი.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Nov 28 2011, 09:44 PM

მაშინ მე დავითის მეორე მაგალითს მოგიყვან.
მან მე ვფიქრობ იცი რაც გაუკეთა ურია ქეტელს და მის ცოლს.


არ მოგეწონა ეს მაგალითი ბატონო ძანეტი?თუ მუხლი მოგიყვანო?
პიროვნება რომ წმიდანია არ ნიშნავს იმას,რომ უცდომელია.ჩვენ არ ვუარყოფთ რომ დავითმა იცეკვა.შეიძლება სხვა წმიდანიც ცეკვავდა ან მღეროდა ამაზე არავინ გეწინააღმდეგება.
ჩვენ ერთ რამეს გეკითხებით,სად წერია რომ ამით უფალს განვადიდებთ თქვა.
ხომ გაგვიგე?
დავითი,უძღები შვილის მამა,გამოცხადება, და ნებისმიერი სხვა მაგალითი რომ ავიღოთ.ჩვენ მას არ ვუარყოფთ,უბრალოდ გეკითხებით და გვასწავლე კაცო,სად წერია რომ ამით უფალს განვადიდებთ?

გითხარით რომ კი არ დაგცინით გვეცინება...
იმიტომ რომ რაც დაწერე მხოლოდ სიცილს იწვევს(და არა დაცინვას)დაგვიწერე რომ ცეკვით ღმერთი განდიდება და აღარ გაგვეცინება.

პოსტის ავტორი: sopo... თარიღი: Nov 28 2011, 10:21 PM

აუ ეგრეც ვიცოდი რა, მომეკითხებოდა ბრეიქდანსის არსწავლა

http://www.radikal.ru




არავის დავცინით, ვიცინით
))

ვერ გავიგე : D
ვერ ვიცეკვებ რა მიხარია თუ როგორ?
თუ არ მიხარია და ვერ ვიცეკვებ?

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Nov 28 2011, 11:10 PM

იცინეთ მერე მე ეს მართლა არ მწყინს უფალმა მოგცეთ სიხარულის დღეები მრავალი

8 и вскочив, стал, и начал ходить, и вошел с ними в храм, ходя и скача, и хваля Бога.
9 И весь народ видел его ходящим и хвалящим Бога;
(Деян.3:8,9)
8. წამოხტა, დადგა და გაიარ-გამოიარა; მათთან ერთად შევიდა ტაძარში, მიდიოდა, მიხტოდა და აქებდა ღმერთს.

9. მთელი ხალხი უყურებდა თავისი ფეხით მოარულს და ღვთის მაქებარს.

აქ ჩვენ ვხედავთ რომ ადამიანი შედის ტაძარში ცეკვით და არც პეტრე და არც იოანე არ ეუბნებიან, ბიჯო შენ ხომ არ უბერავ რა ბრეიკდანსი ახლავე გაჩერდი აქ ხომ ღმერთია, მაგრამ წერია რომ ღმერთს აქებდა და დახტოდა ანუ ხტუნაობდა... შეიძლება თქვა ცეკვასთან რა შუაშია ის ხტუნაობდაო მაგრამ ეს კიდევ უარესი, თუ ხტუნვა შეიძLება უაზროდ მითუმეტეს აზრიანად ცეკვა



16. როცა უფლის კიდობანი შევიდა დავითის ქალაქში, სარკმლიდან გადმოხედა საულის ასულმა მელქოლამ, დაინახა უფლის წინაშე მოხტუნავე და მროკველი დავითი და დასცინა მას თავის გულში.
16 Когда входил ковчег Господень в город Давидов, Мелхола, дочь Саула, смотрела в окно и, увидев царя Давида, скачущего и пляшущего пред Господом, уничижила его в сердце своем.
(2Цар.6:16)
скачущий, пляшущий,
танцующий.

ეს კი დავითის მაგალითი მაგრამ ახლა აქ მთავრი რომელი სიტყვებია იცი? ის ცეკვავდა უფლის წინაშე და ჩვენც ვცეკვავთ უფლის წინაშე, ასე რომ თუ გინდათ არ დაარქვათ ამას უფლის განდიდება უბრალოდ ჩვენ ვცეკვავთ უფლის წინაშე და ვხარობთ, კარგი ასე იყოს.
A.V.M
მოიყვანე მე რა ამით? გინდა თქვა რომ ცოდვაა ცეკვა დავითის? და რატომ ეწოდა ამ კაცს ღღმერთის გულის კაცი...
შენ რა გასწავლო თეოლოგიის მეტი რა იცით თქვენ, საქმეებია მთავარი, მე სულაც არ მაინტერესებს ცეკვა არ ცეკვა ეს ჩემი არ არის, მე არ ვცეკვავ ასე და არ ვიიც არც ბრეიკი არც შალახო და არც მაწუხებს ეს, უბრალოდ რომ ამბობთ არ შეიძLება და ამავ დროს ბიბლია ამას არ კრძალავს ეს ფაქტია,
sopo...
მე საუკუნო სიცოცხლე მაქვს და მიხარია/ მე მამა მყავს ყველაზე ძლიერი და მიხარია, ასე რომ სახტუნაო მეც მაქვს, აი ამას ვერ გაიგებ შენ და ვერც ისინი... სანთლის დანთებაა მსახურება უფლისდამი და ცეკვა თურმე არ არის. რა დიდი საქმეა სანთელი დაუნთო ღმერთს ო ალილუია ამაზე დიდი საქმე სადაა. ვიცი რომ უბრალოდ ვხარჯავ დროს და ვწუხვარ ამას, თორემ თქვენთან ლაპარაკი მე რას დამაკლებს...


ჩემს უმისოდაც მშვენივრად ერთობით მადლიზა თემა გაქვთ არ შეგიშლით ხელს... მე შეიძლება მოგინახულოთ კიდევ ვნახოთ აბა, ან თემას მოგაწვდით კარგს და მშვენიერს, გაიცინებთ მაინც, ისე წეღან რომ დავწერე შურზე ხომ არ გამოგიკვლევიათ საკუთარი გული? იქნებ და რა არის შიგ?

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Nov 28 2011, 11:22 PM

უჰ შენ შემოგევლე მე...

დამასწარი ამ ციტატის მოტანა...
უყურე რა წერია:,,მიხტოდა და აქებდა ღმერთსო"ხტუნაობით და ცეკვით კი არ აქებდაო...
ხოლო თუ შენ გინდა,რომ ბიბლიიდან მოგიტანი ცეკვის მაგალითები ბარემ გვითხარი და ეხლავე დავიწყებ დაციტირებას.

ეს უკვე სხვა რაღაცაა.ძალიან კარგი.ამას ვამბობდით ჩვენც.
ასე ხარობდა ილიკო სუხიშვილი,ფრიდონ სულაბერიძე და სხვანი...

ვაააა.კიდევ იმას გაიძახი კაცო შენ?ვინ გითხრა რომ დავითის ცეკვა ცოდვააო?

დაატორმუზე!!!

ხოდა დაიბერტყე სამოსელი და ...
,,მშვიდობით...უკან მოხედვა ძნელია..."

ხო...აწი ჩვენნაირ ცოდვილებს აღარ დაელაპარაკო.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Nov 28 2011, 11:49 PM

ხოოო
ორი რაღაც გამახსენდა და მივპოსტავ.
1-ერთ მოძღვარს ვიცნობ(ძალიან ახლოს)რომელიც რამოდენიმე წლის წინ თბილისში ერთ-ერთი ძალიან პრესტიჟული ბრეიკდანსის სკოლის მასწავლებელი გახლდათ. (ეს ისე ცოდნისთვის)

2-არ შემიძლია სოფოს სიტყვები დავტოვო უყურადღებოდ...
მადლობა ...........

პოსტის ავტორი: sopo... თარიღი: Nov 29 2011, 12:06 AM

ვითხოვეთ სწავლება უფლის რომ ცეკვით ხდება განდიდება..
ორი მაგალითია- ორივე სპონტანური სიხარულის უფლის წინაშე გამოხატვა ერთი ადამიანის, და არა ასე დადგმული ჯგუფური ცეკვა ხალხის წინ.. რა საერთო აქვს ამ ორს..?
ამას გარდა რომ შენი პოზიცია უსაფუძვლოა პლუს ამას ადამიანთან ურთიერთობისსას არანაირი ელემენტარული ეთიკა ..

სანთელი რა შუაშია, სანთლის სიმბოლური დატვირთვა წერია წინ, რაც შეეხება საქმეს, სანთლის ყიდვით ფული ხმარდება ღვთის სახლს, ადამიანის გადასაწყვეტია შეწირულობას როგორ გაიღებს , სანთლით თუ უმისოდ..ან ვინ ამბობს რომ სანთლის დანთება ან მსახურებაა ან განდიდება?
შურზე არვიცი მე მეკითხები , ? გამოსაკვლევი არაფერი მაქვს მგონი ერთადერთი მანკიერებაა რომელი საერთოდ არვიცი რას ნიშნავს, რა უნდა შემშურდეს ვერც ვიგებ? ან ვისი შემშურდეს..? საერთოდ ვინმეს აქვს ეს ვნება..?

ჯამში შენ ფიქრობ რომ შენ იცნობ ღმერთს, იცი რა მოსწონს პლუს ხვდები ყველას სულიერ მდგომარეობას, ანუ ვინც ცეკვავს ის ადიდებს, და ჩვენ არაფერი გვესმის, პლუს შენი გვშურს..?
ისა რა ქვია .. :ვერმოვიფიქრესიტყვები:

პოსტის ავტორი: sopo... თარიღი: Nov 29 2011, 12:21 AM

არაა პრობ : )
როცა დაგინახე როგორ განსაცდელში იყავი, წარწყმედის გზაზე მიდიოდი ამ შენი არამაცხოვნებელი მოძრაობებით, ნუ ხომ ხვდები მსხვერპლზე როგორ არ წახვალ ))

ასე რომ ააფრის : *

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 29 2011, 04:07 PM

zanneti

არაა საკმარისი მხოლოდ რაღაც წაიკითხო და ისე გაიგო, როგორც შენ გესმის.

დაუკვირდი იმას, რომ ეს ადამიანი იყო დაბადებიდანვე დავრდომილი და ბუნებრივია მას არ ქონდა სიარულის გამოცდილება.
ამიტომ რა გასაკვირია, რომ როცა იგი ფეხზე დადგა ხტუნვა დაეწყო და ამ მოქმედებაში ედიდებინა ღმერთი.
ეს სავსებით გასაგებია და არაა გასაკვირი, როცა დაბადებიდან ინვალიდი სიარულს იწყებს და იმგვარად უხარია, რომ ხტის და ცეკვავს.
განა მოციქულები მის ასეთ სიხარულს შეაჩერებდნენ და ეტყოდნენ-ნუ ცეკვავო?
ამ ადამიანმა ხომ პირველად გაიარა!


მაგრამ დამეთანხმები, რომ შენ მიერ დადებულ ვიდეოში არც ერთი იყო იმ მოცეკვავეთაგან მოციქულთა მიერ განკურნებული და არც პირველად დადგნენ ფეხზე.



კიდევ ერთი შენიშვნა:
ნახე როგორ წერია კონტექსტში: "წამოხტა, დადგა და გაიარ-გამოიარა; მათთან ერთად შევიდა ტაძარში, მიდიოდა, მიხტოდა და აქებდა ღმერთს. მთელი ხალხი უყურებდა თავისი ფეხით მოარულს და ღვთის მაქებარს. "

აქ ერთმანეთისაგანაა გამიჯნული ტაძარში შესვლა და მისი ხტუნვა.
წერია, რომ ჯერ ტაძარში შევიდა და მერე მიყვებოდა ხტუნვით მოციქულებს, რომლებიც ქუჩაში მიდიოდნენ და ხალხიც გაკვირვებული შესქეროდა მას.
მისი ხტუნვა ტაძარში რომ არ იყო, არამედ ეზოში, ამას ადასტურებს მომდევნო მუხლებიც: "რაკი პეტრეს და იოანეს არ შორდებოდა, მთელი ხალხი განცვიფრებული მისცვივდა მათ „სოლომონის ბჭესთან“.
აბა კარგად წაიკითხე სად იყვნენ ამ დროს, ტაძარში თუ სოლომონის ბჭესთან?
თუ მეტყვი, რომ სოლომონის ტაძრის გალავანი იგივე სოლომონის ტაძარია, მაშინ ხელები ამიწევია


და კიდევ: აუცილებლად უნდა აღინიშნოს ისიც, რომ ამ განკურნებულის ხტუნვა და ცეკვა არ ნიშნავს, რომ ჩვენც ამგვარად უნდა ვადიდოთ ყოველთვის ღმერთი.
იმ ადამიანს ერთ კვირაში უკვე გადაუვლიდა ცეკვა-თამაშის სურვილი და სერიოზულად მიუდგებოდა ცხონების საკითხს.
მეეჭვება, რომ მთელი ცხოვრება ღმერთი ცეკვა-თამაშით ედიდებინა.

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Nov 30 2011, 01:13 AM

"სიცოცხლის სიტყვის" ახალგაზრდები http://www.youtube.com/watch?v=MSywAc7mf3g

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Nov 30 2011, 04:26 PM

zanneti
იმედია მიხვდი რაც დაგიწერე.

პოსტის ავტორი: NINJA - ნინძა თარიღი: Dec 1 2011, 07:37 PM

ქრისტიანებს როგორც გესმით ღმეთი, შეიძლება, რომ ადამიანმა დიდი ასკეზების გავლით, ღვთაებრივ მდგომარეობას მიაღწიოს?

GIORGI LELUASHVILI

გიორგი, ვის მიმართავ ამ სიტყვებით?

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Dec 1 2011, 08:05 PM

ღმერთი არის:ყოვლადძლიერი,ყოვლისმცოდ
ნე,ყოვლისშემძლე,ყოვლისმქმნელ
ი,სრული სიყვარული,სრული სიკეთე,უმანკო,დროსა და სივრცეში არ მყოფი (ამასთანავე ყველგან და მუდამ მყოფი)ერთარსი და სამპიროვანი.

ჩვენი (მართლმადიდებლების)მიზანია ვემსგავსოთ მას,რადგან ღმერთმა ,,თვის ხატად და მსგავსად"შეგვქმნა და ეს ქმნილება მხოლოდ (გარეგნულ მსგავსებას არ გულისხმობს)იგი უნდა გახდეს უკვდავი,უბოროტო,უმანკო(ეს თვისებები ღმერთის ნიშნებია)ჩვენ მუდმივად უნდა ვცდილობდეთ ღმერთს მივემსგავსოთ,თუმცა ვერასოდეს გავხდებით ისეთები როგორიც ღმერთია.

პოსტის ავტორი: NINJA - ნინძა თარიღი: Dec 1 2011, 08:22 PM

A.V.M

გამომდინარე იქედან, რომ ბ.ნ-ი გიორგი ლელუაშვილი ერთ დროს ჩემი სენსეი იყო, ზუსტად მახსოვს როგორ მიხსნიდა სამების დოგმატს და თითქოს ღრმად ჩამრჩა გონებაში, რომ ღმერთი არის ერთი (ბუნებით) და სამპიროვანი.
შენ კი მგონი არასწორად გიწერია, რადგან პირი და სახე ერთი და იგივეა და პირი ხომ სამია-მამა, ძე და სულიწმინდა.
პირს კიდევ რაღაც ეწოდება ბერძნულად, აღარ მახსოვს (რამდენი ხანია გიორგისთან ამაზე არ მილაპარაკია) და მახსოვს, რომ იგი სამია.
ლოგიკურიცაა. მამა, ძე და სულიწმინდა ხომ სამია, მაგრამ ბუნება ერთი აქვთ-ღვთაებრივი.


მე ასე მახსოვს. თუ ვცდები ეგ აღარ ვიცი.

პოსტის ავტორი: NINJA - ნინძა თარიღი: Dec 1 2011, 08:50 PM

კარგი, დაველოდოთ ან გიორგის, ან სხვა მცოდნე პიროვნებებს ამ საკითხში და გვეტყვიან ალბათ.

გასაგებია.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Dec 2 2011, 12:57 AM

ვახო აქ შეისეირნე:
http://sibrdzne.ge/index.php?swavleba_id=8612&t=

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Dec 2 2011, 03:37 PM

არასწორად გამოვთქვი ის რისი დაწერაც მსურდა:
ღმერთია ერთარსი და სამპიროვანი(ასე უნდა დამეწერა)

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Dec 2 2011, 06:55 PM

NINJA - ნინძა

აი ეს მომწოონს!
ესეიგი ტყუილად არ ჩაუვლია იმ წლებს ვახო; გამიხარდა ეს რომ ასე დაწვრილებით გახსოვდა, მართლა გამიხარდა


A.V.M

ამინ!

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Dec 12 2011, 07:26 PM

ისე დავითის მაგალითზე პასუხი ვერ ვნახე თუ არ არის მაინტერესებს??? დავითი ცეკვავდა თუ არა ღმერთის წინაშე? როცა ისრაელიანები გამოვიდნენ და გადაკვეთეს მეწამური ზღვა იქ ცეკვავდნენ თუ არა? აი საკითხავოი ეს არის

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Dec 12 2011, 08:41 PM

zanneti

ამის პასუხი მე დავწერე...

კი ბატონო, ცეკვავდა...დავითის ცეკვა ლოცვის და ღმერთის განდიდების სახე კი არ იყო, არამედ სიხარულის გამოხატულება. რადგან მან ამგვარად გამოხატა თავისი ემოციები, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ჩვენც ყოველთვის ცეკვით განვადიდოთ უფალი.
ამიტომ გეუბნები არჩილ, რომ ჩვენ ცეკვის წინააღმდეგები კი არ ვართ, არამედ იმისი, როცა ამ სახით ვითომ ღმერთს ადიდებენ.

ცეკვა, სიმღერა კარგია ზომიერების ფარგლებში, მაგრამ ღმერთთან მას არ აქვს საქმე.
ცეკვა თავისთავად არ არის ცოდვა (სადაც "ცეკვას" ვახსენებ, მხედველობაში მაქვს ზნეობრივი სახე), მაგრამ არც მადლია.
ესაა უბრალოდ ადამიანის ადამიანური სიხარულის გარეგნული გამოხატულება და მეტი არაფერი.

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Dec 12 2011, 08:48 PM

GIORGI LELUASHVILI
შენ მე ვერ გამიგე რა გითხარი, სულ ცეკვა შენ გიჯები ხომ არ გგონიავართ? არც სულ მუხლებზე დგომაა საჭირო და არც სულ გალობა, მე ვამბობ ხმამაღლა, უკიდურესობაში ვარდები და ამით მე გამოგყავართ მტყუანი. გეუბენი როცა საჭიროა ცეკვითაც განდიდდება უფალი, და მოგიყვანე რატომაც მაგალითები,... ხოლო შენ რატომ ასკვნი რომ ეს არ იყო განდიდება უფლის ამას ვერ ვიგებ, ისევ ღმერთის ფუნქციას ითავსებ? ის ამით თაყვანს ცემდა უფალს და განადიდებდა
მაგრამ შენ ეს თუ არ გჯერა არაა პრობლემა ამაში, მათაც ცეკვავენ და უხარიათ და მორჩა ამაზე!

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Dec 12 2011, 08:58 PM

zanneti
არანაირი სურვილი არ მაქვს, რომ გიჟად და მტყუანად გამოგიყვანო...რად გინდა დაჩაგრულის სტატუსი?

ადამიანურად გელაპარაკები და ბიბლიურად ვმსჯელობ.

გკითხავ: რა არის ლოცვა, გალობა?

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Dec 12 2011, 09:44 PM

GIORGI LELUASHVILI
წამებულის კი არა სიმართლეს ვლაპარაკობ,
ლოცვა არის დიალოგი ღმერთთან, მოკლედ ასეა.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Dec 12 2011, 09:46 PM

zanneti

და ცეკვა რაღაა?

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Dec 12 2011, 09:55 PM

GIORGI LELUASHVILI
სიხარულის გამოხატულების ფორმა

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Dec 12 2011, 09:56 PM

zanneti

ამ ორი ფორმის - ლოცვის და ცეკვის შეთანხმება შეიძლება?

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Dec 12 2011, 10:34 PM

რა ქენი არჩილ???
მაგაზე დაგდევდით მე და ლელუაშვილი სად წერია,რომ ღმერთი ცეკვით განიდიდებაო და გამოგვრჩა როგორც ჩანს...
(პოსტის ნომერი მითხარი სადაც ასაბუთებ რომ ღმერთი ცეკვით განიდიდება)

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Dec 12 2011, 10:37 PM

A.V.M

არგუმენტად მოყავს დავითის ცეკვა, როცა რჯულის კიდობანი მის ქალაქში შეაბრძანეს.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Dec 12 2011, 10:41 PM

თუ ეგ ბიბლიაში ცეკვის მაგალითებს დაეძებს მითხრას და უამრავს მოვუყვან...
მე ვგულისხმობ ცეკვით ღმერთის განდიდებას...

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Dec 12 2011, 10:43 PM

ჰოდა ეგ არ ესმის, რომ შეიძლება ღვთის სასწაულით გახარებულმა ადამიანმა იცეკვოს, მაგრამ ეს ცეკვა ლოცვის (ღვთის განდიდების) სახედ ხომ არ უნდა მივიღოთ და დავაკანონოთ?

პოსტის ავტორი: zanneti თარიღი: Dec 25 2011, 08:53 AM

GIORGI LELUASHVILI
ლოცვა და ცეკვა რატომ უნდა შევუთავსო? ღმერთის განდიდება რას ნიშნავს შიგიძლია ამიხსნათ? რა განადიდებს ღმერთს? ლოცვა? თუ მარხვა? ჩვენ ღმერთი უნდა ვადიდოთ და როგორ? ლოცვა მარხვით? სად წერია ეს მანახეთ რომ ლოცვა და მარხვა განადიდებს ღმერთს,

ხოლო ცეკვა იქნება თუ კარგად სიმღერა, ან კიდევ ცხოვრების შეცვლა და ხასიათის შეცვლა და მტრის სიყვარული და ნაყოფების მოტანა ზუსტად რომ ღმერთის სახელს განადიდებს. შენ სანთელს რომ ანთებ ამით რას აკეთებ? ან ხატს რომ კოცნი ამით რას აკეთებ? ან ნაკურთხ წყალს რომ გაპკურებენ ამით რას აკეთბებ? და ეს განადიდებს ღმერთს? და ესაა მსახურება ღმერთის? სადააა მანახე სად წერია??? მომიყვანე მაგალითი?

თუ ძველი აღთქმით დამიწყებ ლაპარაკს მე გეტყვი რომ, თუ ახთქმის კიდობანი იყო ის იყო სრულად ღმერთის ნაკარნახევი, ყოველი იოტა ღმერთის ნაკარნახევი იყო. ხოლო თქვენზე არავის დაუვალებია არაფერი მაგრამ აკეთებთ, ალბათ მოსეები ხართ და აარონები და მაგიტომ, ასე ქერუბიმი იყო ტაძარში თუ პალმის რტოები ეს ახალ აღტქმას ნამდვილად არ ეხება. ასე როპმ ამ აბდაუბდას გარჩევა არ მინდა, მთავარია ნაყოფები მოქონდეს და ცოდვას არ აკეთებდე და დანარჩენს ღმერთი თავად გადაწყვეტს თქვენ მაგაზე არ იდარდოთ წამითაც.

ხოლო თუ რამე გინდათ ამ ფორუმებზე ძრომიალი არ მინდა, შევხვდეთ და ვილაპარაკოთ თუ გინდათ, გამოწვევად არ მიიღოთ უბრალოდ შეგვიძლია გავიცნოთ ერთმანეთი და ვილაპარაკოთ მეტი არაფერი,

რომ არ თქვათ რომ გავიქეცი და ასე შემდეგ, არ მცალია თან ფორუმებზე საკამათოთ და არც მსურს კამათი.

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Dec 26 2011, 06:38 PM

zanneti

რავიცი თქვენ კი უთავსებთ და...
ქრისტიანი მოწოდებულია, თავისი ყოველი მისწრაფება წარმართოს უფლის განსადიდებლად, სულითაც და სხეულითაც პატივი მიაგოს მას.
ღვთის განდიდება ლოცვით და საქმეებით ხდება.
ჩვენი ლოცვები ღვთის განდიდებას ემსახურება, სიტყვით განვადიდებთ უფალს.
ამგვარად, ტაძარი იწოდება სამლოცველო სახლად და იესო და მისი მოციქულებიც სწორედაც რომ უმეტესი დრო ტაძარში იყვნენ ღვთის მადიდებელნი და მაკურთხეველნი.

ეხლა აქდან გამოიტანე დასკვნა: უფლის ტაძარი იწოდება "სამლოცველო სახლად" (მათე 21,13)
ხოლო უფლის მოციქულები სულ მუდამ ტაძარში იყვნენ, ღვთის მადიდებელნი და მაკურთხეველნი (ლუკა 24, 53)
აქედან გამომდინარე ტაძარში ლოცვით ადიდებდნენ ღმერთს.

გამეცინა, და რა არის შენი აზრით ლოცვა, შეგიძლია მიპასუხო?

აჰა, ესეიგი ცეკვა და სიმღერა უფალს განადიდებს და თურმე ლოცვა არა.
რა მაგარია პროტესტანტული იდეოლოგია!

როცა ღვთის განდიდებაზე ვსაუბრობთ, რატომ უყენებ ცეკვასა და სიმღერას გვერდით - ცხოვრების შეცვლას, ხასიათის შეცვლას, მტრის სიყვარულს და ნაყოფების მოტანას?
რა საერთოა ცეკვასა და ნაყოფების გამოღებას შორის?

ცეკვასა და სიმღერას რა შეუძლია? რას აკეთებინებ?
ნუ აიტეხე ეს სანთელი!
შენ რამდენჯერმე გაგიმეორეს, რომ თუკი ადამიანი სანთელს არ დაანთებს, ამით არაფერი დაშავდება. ეს ვერ გაიგონე ხო? თუ არ გაიგონე?
პროსტა, რაც გაწყობს, ის კარგად გესმის და ჭკუაში იბეჭდავ, რომ შემდეგ ეკლესიას დასცინო და რასაც გიხსნიან, იმას ატარებ, ხო?

კიდევ ერთხელ აგიხსნი, რომ ხატებთან სანთლის დანთებით, პირჯვრის გამოსახვითა და მათ წინაშე მეტანიის შესრულებით, გამოვხატავთ პატივისცემასა და სიყვარულს სიწმინდეთა მიმართ.

ტაძარში დანთებული სანთელი, ეს პირველ რიგში ღმერთისთვის შეწირული მსხვერპლია. მსხვერპლი არის ის, რასაც ადამიანი თავისი პირადი ქონებიდან გაიღებს და სამაგიეროდ არანაირ მატერიალურ ანაზღაურებას არ ელის. მსხვერპლი - ეს არის საჩუქარი, რომელსაც სიყვარულის ნიშნად ვუძღვნით მას, ვის მიმართაც ამ გრძნობას განვიცდით. მსხვერპლს უფალი მაშინ შეიწირავს ჩვენგან, როდესაც მას სუფთა გულით მივუძღვნით. მნიშვნელობა არა აქვს, რა მატერიალური ფასეულობისაა ეს მსხვერპლი.

მაგალითსაც მოგიყვან: მამას ხომ დაბადების დღეზე შვილის მიერ ნაჩუქარი, მისი ხელით შესრულებული ნახატი იმდენადვე გაახარებს (თუ უფრო მეტად არა), როგორც მის მიერვე დედის მიცემული ფულით ნაყიდი ძვირფასი ნივთი?

ძველი აღთქმის ეკლესია და მისეული წესები კი არ გაუქმებულა, არამედ შეიცვალა ახლით, რომელიც იესო ქრისტემ აკურთხა.
მან დააარსა ეკლესია და მათ წარმომადგენლებს მიანდო მისი მართვა.
პირველი ეკლესიის წარმომადგენლები იყვნენ უშუალოდ უფლის მოციქულები, ხოლო შემდეგ დადგინებული მადლი გადადიოდა ეპისკოპოსიდან ეპისკოპოსზე, მღვდლებზე, დიაკვნებზე და ასე იქმნებოდა მოწაფეობრივი ჯაჭვი, რომელიც დღემდე მოვიდა.

ქრისტიანული ღვთისმსახურება შეუდარებლად აღემატება ძველი აღთქმისას, რომელიც, მართალია, თავად ღვთის ბრძანებით დადგინდა (გამ. 25,40), მაგრამ გვევლინებოდა მხოლოღ "სახედ და აჩრდილად ... ზეცისასა მას" (ებრ. 8,5).
იგი, როგორც "დაძუელებადი და დაბერებადი", მახლობელი განხრწნისა (ებრ. 8,13), შEიცვალა უფალ იესო ქრისტეს წმიდა სისხლით ნაკურთხი ახალი აღთქმის ღვთისმსახურების დადგინებისთანავე.
ახალი აღთქმის ღვთისმსახურებაში არ შედის დეკეულებისა და ვერძების გამუდმებით მსხვერპლშეწირვა; იგი არის დიდებისმეტყველების, სამადლობელისა და ხსოვნის ლოცვა, ქრისტეს სისხლისა და ხორცის უსისხლო შეწირვა და წმიდა საიდუმლოთა მადლის მიღება.
თბილისელი ხარ?
მოცლილები არც ჩვენ ვართ, მაგრამ დღეში რამდენიმე წუთს, ან საათს გამოვნახავთ ხოლმე ფორუმზე დროის გასატარებლად.
აგერ, მეც კარგა ხანი ვერ მოვიცალე პასუხისთვბის და ეხლაღა გამოგეხმაურე.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Dec 26 2011, 06:58 PM

ჩვენც არ გვეხალისება კამათი...
მაგრამ რომ შემოდიხართ ბატონო და გაიძახით ჩვენს ჭეშმარიტ რელიგიაზე:ასეო,ისეო, მტყუანები ხართო,თქვენს მღვდლებს ვჭრითო,ჩვენი რწმენა მართალიაო და.ა.შ. მერე იძულებულნი ვხვდებით ჩვენც შემოვიდეთ კამათში.გავაჩუმოთ მწვალებლები და გავიდეთ.
(თუ ბოდიშს მოიხდით ხოლმე ტყუილებისა და ცილის წამებისთვის(როგორც ეს ჩვენმა რასელისტმა მეგობარმა გააკეთა,ხო მთლად კარგი...)
თუ არა და იძახეთ ბანის მიღებამდე რაც ჩახვეული გაქვთ ტვინში გაუაზრებლად...
ასე არაა გიო?

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Dec 26 2011, 06:59 PM

A.V.M

გამგებმა გაიგოს!

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 07:30 AM

ბევრი რომ არ ვიკითხო, რა დაასკვენით - ვინ არის ღმერთი?

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Jan 13 2012, 02:03 PM

რაც შეიძლება მოკლედ ვიტყვი:
ღმერთი- ყოვლადძლიერი,ყოვლისმცოდნე,ყო
ვლის შემძლე,უსრული სიკეთე,დაუსაბამო გონი,დროსა და სივრცესი არ მყოფი,მოწყალე შემოქმედი და სამართლიანი მსაჯული.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 02:34 PM

ეგ მისი თვისებებია, რომელიც მედალის ერთ მხარეს აღწერს (ისიც ნაწილობრივ) და თვითონ ვინ არის? ვინ?

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Jan 13 2012, 02:36 PM

შემოქმედი ყველასა და ყველაფრის

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 02:39 PM

A.V.M

ჰოდა ვინ არის ეს შემოქმედი ყველასა და ყველაფრის?

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Jan 13 2012, 02:42 PM

ღმერთი

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 13 2012, 02:45 PM

ცოცხალი ღმერთი - მამა, ძე და სულიწმინდა!
ესაა ერთი ღმერთი.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 02:47 PM

ეს ზოგადი სახელია, ისევე როგორც "ბოგ", "გოდ" და ა.შ.



ჰოდა რა ქვია? მაგალითად მამას?

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Jan 13 2012, 02:51 PM

მამა-უშობელი
ძე-მხოლოდ შობილი
სულიწმინდა-გამოსული მამისაგან

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 13 2012, 02:52 PM

აბდალა

მამას არ აქვს ერთი, კონკრეტული სახელი.
მას აქვს უამრავი სახელი და თითოეული მათგანი მის რომელიმე თვისებას აღნიშნავს, ისევე, როგორც კრიშნა-ყოვლადმიმზიდველს ნიშნავს.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Jan 13 2012, 02:54 PM

თუ რამეა ჩამოვწერ ამ სახელებსაც...

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 02:55 PM

GIORGI LELUASHVILI

რა თქმა უნდა, მაგრამ კრიშნაზე და მის სხვა ფორმებზე ვიცით: სად ცხოვრობს, რამდენი ცოლი და შვილი ყავს, რა უყვარს, რა არ უყვარს, როგორ ერთობა, როგორი ტრანსპორტით გადაადგილდება და ა.შ. ანუ სახელებთან ერთად ფორმების აღწერილობაცაა (კონკრეტული და არა ზოგადი).

თქვენ რა კონკრეტულ თვისებებს მიაწრთ იმ პიროვნებას, ვისაც მამა ღმერთს უწოდებთ?

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 13 2012, 03:01 PM

აბდალა

ეს ჩვენც ვიცით
სამებაზე...
ფორმების, არა, მაგრამ მისი სახე, დიდება აღწერილია, კი ბატონო.

ცოლები და გოგოები არ გვინდა ეხლა
თვისებები ჩამოთვალა გურამმა და მე თემაც მაქვს ამის შესახებ გახსნილი.
http://church.ge/index.php?showtopic=9043

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 03:03 PM

მე გეკითხებით არა სამებაზე, არამედ კონკრეტულად მამა ღმერთზე, როგორც პიროვნებაზე.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Jan 13 2012, 03:07 PM

,,თუმცა ზოგიერთები ამბობენ,რომ უნივთო სხეულს(როგორც ელინთა ბრზენთაგან თქმულა მეხუთე სხეული,რაც სეუძლებელია),მაგრამ უთოდ მოზრავი უნდა იყოს მსგავსად ცისა ვინღაა მისი მამოძრავებელი?
ყოველი მოძრავი სხვისგან მოძრაობს,ის კიდე ვინმესგან.და ასე უსასრულოდ,ვიდრე არ მივაღწევთ რამ უძრავს,რადგან პირველი მამოძრავებელი უძრავია,რაც არის ღმერთი.როგორ შეიძლება ადგილით არ იყოს შემოწერილი ის,რაც მოზრავია?
ამრიგად მხოლოდ ღვთაებაა უმოძრაო,რომელიც უმოძრაობის გზით ამოძრავებს ყოველივეს."

ეს პასუხი ამაზე:

გავაგრძელოთ?

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 03:09 PM

A.V.M

დაო დე ძინს მიკითხავ თუ?

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 13 2012, 03:13 PM

აბდალა

როცა ჩვენ ვსაუბრობთ სამებაზე, ვსაუბრობთ სამივე ჰიპოსტასზე; როგორც მამაზე, ისე ძეზე და სულიწმინდაზე, იმიტომ, რომ მათ ყველაფერი ერთი აქვთ: ბუნება, ნება, ძალაუფლება და ყოველივე ის თვისება, რასაც თქვენ კრიშნას მიაწერთ, ერთი აქვს მამასაც, ძესაც და წმიდა სულსაც.
მაგრამ მათ პიროვნული თვისებები აქვთ სხვადასხვა: მამას-უშობელობა; ძეს-შობლობა და სულიწმინდას-გამომავლობა.

აგრეთვე მათ აქვთ პიროვნული სახელები, წოდებები და ამ ყოველივეს საღამოს დავწერ, ლოცვიდან რომ მოვალ.

ეხლა გავიქეცი და ბევრი არ იჩხუბოთ

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Jan 13 2012, 03:13 PM

დაო ძე დინს არა მაო ძე დუნს.
იოანე დამასკელი-მართლმადიდებლური სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა.

წეღანაც ვთქვი,რომ ეს ისეთი საკითხია,რომელზეც საკუთარი სიტყვებით არ ვსაუბრობთ,რომ ცოდვაში არ ჩავარდეთ.
არამედ ვიყენებთ ეკლესიის მიერ აღიარებულ დოგმატიკურ სწავლებებს.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 03:19 PM

GIORGI LELUASHVILI

აბა დროებით!

A.V.M

რაღაცით წააგავს ხო იცი



სწორი მიდგომაა.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Jan 13 2012, 03:21 PM

ფილოსოფია და მართლმადიდებლობა ბევრი რამით გავს ერთმანეთს.
ბევრი საერთოც აქვს.(აღმოსავლურ ფილოსოფიასთან განსაკუთრებით.)
(ამიტომაც ვარ დაინტერესებული ვედური სიბრძნის შესწავლით)

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 03:23 PM

A.V.M

და რას სწავლკობ ვედებიდან კანკრეტნა?

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Jan 13 2012, 03:27 PM

ვთქვათ ასე.
დაინტერესებული ვარ ბრაჰმანიზმში ე.წ. სამების გამოვლენით,რასაც უწოდებენ ტრიმურტს.
ბრაჰმა,ვიშნუ,შივა

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 03:29 PM

A.V.M

ეგ სამება მართლმადიდებლური სამების შესატყვისი არაა.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Jan 13 2012, 03:30 PM

რა თქმა უნდა...
მაგიტომაა ჩემთვის ე.წ.

პოსტის ავტორი: .zakaria. თარიღი: Jan 13 2012, 03:59 PM

შენ თვლი რომ მამა კრიშნაა?
ეს კითხვა უპასუხოდ არ დატოვო, ან" კი "ან" არა" უპასუხე, არ დაიწყო ეხლა შენ რომ იცი ზღაპრები შორიდან

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 04:27 PM

არც " კის " ვიტყვი და არც "არას"

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 13 2012, 08:04 PM

მამა ღმერთი - დაუსაბამო; გამოუჩინებელი; მიუწვდომელი; გამოუთქმელი; უშობელი; განუზომელი; განუყოფელი; მარტივი; წრფელი; უნაწევრო;

ეს წოდებანი პიროვნულად მამას ეკუთვნის, მაგრამ როგორც არ უნდა მიუდგე, პიროვნული თვისების (მამა უშობელი; ძე–შობლი; სულიწმინდა–მამისაგან გამომავალი) გარდა, ყოველივე, რასაც სამების თითეოული პირი ცალკე ატარებს, მაინც შეიძლება ეწოდოს სხვა პირებსაც.

ამ შემთხვევაშიც უშობელობის გარდა, სხვა წოდებები ძესა და სულსაც რომ მიაწერო, არაფერი ირღვევა მართლმადიდებლური (ბიბლიური) გაგებით.

ყოვლადწმიდა სამების სამივე ჰიპოსტასი არსით ერთი და იგივეა. თითოეულ მათგანს აქვს საღვთო სავსება - უკიდეგანო და განუზომელი. სამივე ჰიპოსტასი თანაბრად დიდებული და თაყვანსაცემია.

რაც შეეხება ყოვლადწმიდა სამების პირველი პირის საღვთო სისავსეს, ეკლესიის ისტორიას არ ახსოვს ამის უარმყოფელი ან დამაკნინებელი ერეტიკოსები, მაგრამ მამა ღმერთის შესახებ ნამდვილი ქრისტიანული სწავლებისაგან გადახრები კი გვხვდება.

საქმე იმაშია, რომ ძველ დროს გნოსტიკოსებისგან შემოიჭრა და აღმოცენდა სწავლება ღმერთზე, როგორც აბსოლუტზე. ამ სწავლების თანახმად ღმერთი უსასრულოდ დაშორებულია ყოველგვარი შეზღუდულისა და დროებითისგან, ამიტომაც მას სამყაროსთან უშუალო კავშირი არ შეიძლება ჰქონდეს და ამისთვის შუამავალი სჭირდება .

ამგვარად ცნება "აბსოლუტი" უახლოვდება მამა ღმერთის, ხოლო "შუამავალი" - ძე ღვთისას სახელს. ასეთი წარმოდგენა სრულიად მიუღებელია ქრისტიანული, წმიდა წერილის სწავლებისათვის, რომლის მიხედვითაც, ღმერთი ახლომყოფია სამყაროსთვის.

მამა ღმერთი ძისა და სულისაგან განუყოფლად სამყაროს შემოქმედი და მისი მარადიული განმგებელია. წმიდა წერილში ძეს შუამავალი იმიტომ ეწოდა, რომ ადამიანური ბუნება მიიღო, თავისთავში ღვთაებრივი შეაერთა კაცობრივთან, მიწიერი - ზეციურთან, და არა იმიტომ, თითქოს ძე აუცილებელი შემაკავშირებელი საწყისი იყოს სამყაროსგან უსასრულოდ დაშორებულ მამა ღმერთსა და შექმნილ, დასრულებად სამყაროს შორის.

ამიტომ თქვენი მტკიცებაც იმის შესახებ, რომ ძე, მამაზე ნაკლებია იმის გამო, რომ იგი შუამდგომლობს მამასთან, ბიბლიურ სწავლებასთან შეუსაბამოა.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 08:10 PM

GIORGI LELUASHVILI

გმადლობ.

სავარაუდოდ, ვინც ძეს გაჰყვება, ძე მას მამასთან მიიყვანს, ასე რომ ადრე თუ გვიან მამასაც გავიცნობთ

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 13 2012, 08:12 PM

აბდალა

არაფერს
ეს არასწორად გესმით.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 08:15 PM

GIORGI LELUASHVILI

კარგად ვერ ვერკვევი, მაგრამ მახსოვს, რომ იესო ამბობს, რომ ვინც გაჰყვება, მამასთან მიიყვანს. პრინციპში ამ სიტყვებზე ღრმად არ მიფიქრია.

პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Jan 13 2012, 08:17 PM

ძე და მამა რომ ერთია ეს არ ესმით მგონი

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 08:18 PM

ikanosi

იქნებ თან ერთია და თან განსხვავდება (ერთდროულად)?

ამ ფორუმზე დიალექტიკას საერთოდ არ ასწავლიან? მაგის გარეშე ყველანაირი კამათი უაზრობაა. თეზა + ანტითეზა = სინთეზს (და არა კამათს)

პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Jan 13 2012, 08:20 PM

არა, შენ გელოდებოდით

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 08:23 PM

მრავლობითში ვის გულისხმობთ?

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 13 2012, 08:25 PM

აბდალა

კი ბატონო, ამას ამბობს, მაგრამ წმიდა წერილში ძეს შუამავალი იმიტომ ეწოდა, რომ ადამიანური ბუნება მიიღო, თავისთავში ღვთაებრივი შეაერთა კაცობრივთან, მიწიერი - ზეციურთან, და არა იმიტომ, თითქოს ძე აუცილებელი შემაკავშირებელი საწყისი იყოს სამყაროსგან უსასრულოდ დაშორებულ მამა ღმერთსა და შექმნილ, დასრულებად სამყაროს შორის.

იესოც მამაა, ოღონდ არა მამა ღმერთი; როცა ჩვენ "მამაო ჩვენოს" ვამბობთ, მივმართავთ არა მხოლოდ მამა ღმერთს, არამედ ყოვლადწმინდა სამებას, რომელიც ერთია და ჩვენი მამაა.


კიდევ ერთი აუცილებელი სათქმელი:
ამას იესო იუდევლების გასაგონადაც ამბობს, რომელთაც ეგონათ, რომ მამას სცემდნენ თაყვანს და ქრისტე მის მგმობელად მიაჩნდათ.
პავლე მოციქულიც ამბობს, რომ ვისაც ძე არ ყავს, არც მამა ყავს.

ამას ამბობს იმათ გასაგონად, რომლებიც ძე ღმერთს ღმერთობიდან გამორიცხავენ და მხოლოდ მამას აღიარებენ.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 08:27 PM

ეს ყველაფერი გასაგებია, ქრისტიანული მსოფლმხედველობიდან გამომდინარეც და ისედაც, მაგრამ მე მაინტერესებს ქრისტიანული თვალთახედვით აქვს თუ არა მამა ღმერთს კონკრეტული ფორმა?

პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Jan 13 2012, 08:28 PM

შენ და შენს ინკარნაციებს

გასაგებია საუბარი საით გინდა წაიყვანო, მაგრამ კამათი კამათად დარჩება მხოლოდ. მრავალჯერ თქმულა ამის შესახებ და მეორე კრუგზე ნუ წახვალ ახლა

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 13 2012, 08:29 PM

აბდალა

არა, იგი არაა რომელიმე ფორმით შეზღუდული.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 08:31 PM

ikanosi

კარგი, ჩუმად ვარ.

მაგრამ ეს ფორუმი რისთვის გინდათ ის ამიხსენი მაშინ

GIORGI LELUASHVILI


ჰოდა სწორედ ეს მაინტერესებდა.

მოვრჩი ამ თემაში...

პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Jan 13 2012, 08:31 PM

აბდალა

შენსას ნუ გაუყვები თორემ რაც ჩვენთვის მისაღებია იმის შემოთავაზება არ აგვიკრძალავს

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 13 2012, 08:32 PM

აბდალა

ეს მეც მაინტერესებს

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 08:34 PM

შიში!

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 13 2012, 08:35 PM

აბდალა

ვაიშნავური სწავლებით აქვს ღმერთს სხეული?

პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Jan 13 2012, 08:36 PM

არა, წესდება მხოლოდ და ფორუმთან შესაბამისობა

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 08:39 PM

GIORGI LELUASHVILI

ამ საკითხზე როგორც გითხარი მოვრჩი საუბარს, იმიტომ რომ შენს და ჩემს გარდა არავის ესიამოვნება ეს.

მხოლოდ იმას ვიტყვი, რომ ღმერთის შეზღუდვის მცდელობაა ისიც, რომ მას ფორმა "ვერ ექნება".

ვინ შეუშლის ნეტა ხელს?

ikanosi


მატერიალურ სამყაროში კანონების და წესების უმეტესობა შიშისგანაა შობილი (დაცვა, უსაფრთხოება)...

შიშის თემაშI განვაგრძოთ კამათი

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 13 2012, 08:44 PM

აბდალა

რატომაა ღმერთის შეზღუდვის მცდელობა?
ასე ნუ იცი, რაღაცას იტყვი და აღარ ხსნი ხოლმე
რაღაც არ მათქმევინო ეხლა

შენ გეკითხებიან რა გსიამოვნებს და რა - არა?

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 08:49 PM

GIORGI LELUASHVILI

აბა არაა? ლოგიკურად იმსჯელე. ყოვლისშემძლე ღმერთს არ შეუძლია რომ ფორმა ჰქონდეს? დოგმატიკა კი ამბობს, რომ "ფორმა მას ზღუდავს". ვითომ რატომ ზღუდავს? შენ თუ გაქვს ფორმა ღმერთს ვერ ექნება? მითუმეტეს მის სახედ და ხატად ხარ შექმნილი




ის ატმანი აღარა ვარ

ვცდილობ სხვების აზრიც გავითვალისწინო და იქ არ ვილაპარაკო და ის არ ვილაპარაკო, სადაც არ სიამოვნებთ (თუ ამას განსაკუთრებული საჭიროება არ მოითხოვს, რომელიც ჯერ არ დამდგარა)

პოსტის ავტორი: .zakaria. თარიღი: Jan 13 2012, 08:58 PM

გიორგი ამ ფორუმს სადმე აშრამი აწერია?

აბდალა
ზემოთ გკითხე რაღაც და რატომ არ პასუხობ? თვითონ კი ათასნაირ კითხვებს სვამ

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 13 2012, 09:01 PM

აბდალა

რათქმაუნდა შეუძლია.
ეხლა რაშია საქმე:

შენ მეუბნები, რომ ღმერთს შეუძლია ფორმა მიიღოს, ესეიგი მას ფორმა არ აქვს, ხო?

ხოდა მე ამ ფორმით შეზღუდული ვარ

ღვთის ხატის არსებობა ადამიანში ადასტურებს, რომ მის სულიერ ბუნებაში თავად საღვთო თვისებები აისახება და არა სული და სხეული

.zakaria.

ამ ფორუმის ერთ–ერთ განყოფილებას "აპოლოგეტიკა" აწერია და შეგიძლია მის მნიშვნელობას და წესებს გადახედო

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 09:06 PM

.zakaria.

შეგიძლია არც შენ უპასუხო

(მითუმეტეს ჩემი პასუხი იცი და მაინც მეკითხები... )



მიიღოს კი არა ჰქონდეს. ეს ისეთი რიტორიკული კიტხვაა, მთელი საუკუნე რომ ვიკამათოთ მაინც ვერ დავადგენთ, იმიტომ რომ რწმენის ამბავია... ანუ კითხვა: ღმერთის პიროვნული (ფორმიანი) ფორმაა პირველადი თუ უფორმო (და სავარაუდოდ უპიროვნოც), ფაქტიურად ჩვენთვის გადაუწყვეტელია ლოგიკის დონეზე.





ჰოდა იმიტომ ხარ შენ ადამიანი და ღმერთი - ღმერთი.



კი, ასეც შეიძლება გაგება

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 13 2012, 09:08 PM

აბდალა
კომპრომისებზე წასვლა ახალი ტაქტიკაა?

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Jan 13 2012, 09:10 PM

GIORGI LELUASHVILI

ტაქტიკა კი არა საღი აზრია

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Jan 16 2012, 12:01 AM

მოკლედ შევაჯამოთ

ამრიგად, გვწამს ერთი ღმერთი, ერთი დასაბამი - დაუსაბამო, შეუქმნელი, უშობელი, წარუწყმედელი, უკვდავი, საუკუნო, უსასრულო, გარეშეუწერელი, შემოუსაზღვრელი, უსასრულოდ ძლიერი, მარტივი, შეუდგენელი, უსხეულო, წარუდინებელი, უვნებო, უცვლელი, გარდაუქმნელი, უხილავი, წყარო სიკეთისა და სამართლიანობისა, გონისმიერი სინათლე, მიუახლებელი, არარა საზომით შეცნობილი ძალა, მარტოდენ საკუთარი სურვილით განზომილი, რადგან ყოველივე, რაც ნებავს, ძალუძს, არის რა ყველა ხილული და უხილავი ქმნილების შემქმნელი, ყოველივეს შემამტკიცებელი და შემნარჩუნებელი, ყოველივეს წინაგანმგებელი, ყოველივეს მპყრობელი, მოთავე და მეუფე, დაუსრულებელი და უკვდავი მეუფებით, არარა საწინააღმდეგოს არ მქონე, ყოველივეს აღმავსებელი, არვისგან გარეშეცვული, უმალ კი თვით ყოველივეს გარეშემცველი, შემამტკიცებელი და წინასწარმქონე, ყველა არსებამდე შეურყვნელად მიწევნილი და ყოვლის მიღმიერი, ყველა არსებისგან გაშორებული, როგორც ზეარსი და ყოველივეზე ზემყოფი,ზე ღმერთი,ზეკეთილი, ზესრული, ყველა უფლებამოსილებისა და წესის განმსაზღვრელი და ყველა უფლებამოსილებაზე და წესზე ზედაფუძნებული, უზემოესი არსებაზე, სიცოცხლეზე, სიტყვაზე და აზრზე, თვითსინათლე, თვითსიკეთე, თვითსიცოცხლე, თვითარსება, როგორც სხვა არაფრისგან, რაც კი არსებობს, არმქონე არსებობისა. თვით არსთა არსებობის წყაროდ მყოფი, ცოცხალთათვის მიზეზი სიცოცხლისა, სიტყვასთან წილმქონეთათვის - სიტყვისა, და ასე, ყოველივესთვის - ყოველივე სიკეთისაჯღღღიის მცოდნე ვიდრე მათ შექმნამდე. ერთი არსება, ერთი დმრთეება, ერთი ძალა, ერთი ნებელობა, ერთი მოქმედება, ერთი დასაბამი, ერთი ხელმწიფება, ერთი უფლება, ერთი მეუფება სამ სრულ გვამოვნებაში (შეურევლად შეერთებულებში და განუცალკევებლად განყოფილებში, რაც არის სწორედ საკვირველი) ცნობილი და თაყვანცემული ერთი თაყვანისცემით, ყველა მოაზროვნე ქმნილებისგან რწმენილი და მსახურებული, მამა, ძე და წმინდა სული, რომელთა მიმართაც ნათელვიღეთ, რადგან ამგვარად ნათლისცემა ამცნო უფალმა მოციქულებს, უთხრა რა: „ნათელსცემდეთ მათ მამის, ძის და წმინდა სულის მიმართ“ (მათე 25,19).

გვწამს ერთი მამა, ყოველივეს დასაბამი და მიზეზი, არათუ ვინმესგან შობილი, არამედ ის მხოლო უმიზეზოდ და უშობლად მყოფი, შემოქმედი ყოველივესი, მამა მარტოდენ მისი ერთი ბუნებითი ძისა, უფლისა ღვთისა და მაცხოვრისა ჩვენისა იესო ქრისტესი, და გამომავლინებელი ყოვლადწმინდა სულისა.

გვწამს ერთი ძე ღვთისა, მხოლოდშობილი, უფალი ჩვენი იესო ქრისტე, მამისგან შობილი უწინარეს ყველა საუკუნისა, სინათლე სინათლისგან, ჭეშმარიტი ღმერთი ჭეშმარიტი ღვთისგან, შობილი, არა შექმნილი, თანაარსი მამისა, რომლისგანაც შეიქმნა ყოველივე, მას ვამბობთ ყველა საუკუნის უწინარესად, რითაც ცხადვყოფთ, რომ უჟამოა და დაუსაბამო მისი შობა. არათუ არარსებობიდან არსებობაში შემოვიდა ძე ღვთისა, რომელიც არის გამოცისკრება დიდებისა და ხატი მამისეული გვამოვნებისა, ცოცხალი სიბრძნე და ძალა, სიტყვა გვამოვნებითი, არსობრივი და სრული, ცოცხალი ხატი უხილავი ღვთისა, - არამედ მარადჟამს იყო იგი მამასთან და მამაში, მარადიულად და დაუსაბამოდ მისგან ნაშობი. არ ყოფილა ოდესმე მამა, როდესაც არ იყო ძე, არამედ როგორც კი - მამა, მყისვე - ძე, მისგან ნაშობი, რამეთუ ძის გარეშე მამად წოდებულიც არ იქნებოდა იგი, რადგან თუ იქნებოდა ძის არმქონე, ესე იგი მამა არ იქნებოდა და თუ შემდეგში შეიძენდა ძეს, შემდეგში გახდებოდა მამა, არ იქნებოდა რა მამა აქამდე, ანუ შეიცვლებოდა იგი, რადგან არ იქნებოდა რა მამა, მამა გახდებოდა, მაგრამ ეს ყოველგვარ ბოროტმეტყველებაზე უფრო უარესია- შეუძლებელია, რომ ღმერთად ითქვას ის, რაც მოკლებულია ბუნებით მშობელობას, ხოლო მშობელობა - ესაა თავისი თავისგან ანუ საკუთარი არსებისგან ბუნებითად მსგავსის შობა.

მსგავსადვე გვწამს ერთი სულიწმინდა, უფალი და ცხოველმყოფელი, მამისაგან გამომავალი და ძეში დავანებული, მამასთან და ძესთან ერთად თაყვანცემული და თანადიდებული, როგორც თანაარსი და თანამარადიული, ღვთისაგანი სული, წრფელი, მეწინამძღვრეობითი, წყარო სიბრძნისა, სიცოცხლისა და განწმენდისა, მამასთან და ძესთან ერთად ღმერთად არსებული და სახელდებული, შეუქმნელი, აღსავსე, ყოვლისმპყრობელობითი შემოქმედი, ყოვლისმოქმედი, ყოვლადძლიერი, უსასრულოდ ძლიერი, მთელი ქმნილების მფლობელი - არათუ ფლობილი, განმაღმრთობელი - არათუ გაღმრთობილი, აღმავსებელი - არათუ აღვსებული, წილხვედრებული1 - არათუ წილმქონე, განმწმენდი - არათუ განწმენდილი, ნუგეშისმცემელი, როგორც ყველა ვედრების შემწყნარებელი, ყოვლითურთ მსგავსი მამისა და ძისა, მამისგან გამომავალი და ძის მიერ წილბოძებული, მთელი შესაქმის მიერ წილმიღებული, თავისი თავის მიერ ყოველივეს შემქმნელი, არსმყოფელი, განმწმენდი და შემამტკიცებელი, გვამოვნებითი, საკუთარ გვამოვნებაში მყოფი, განუყოფელი და განუყრელი მამისა და ძისგან, ყოველივეს მქონე, რაც კი აქვს მამას და ძეს, გარდა უშობელობისა და შობილობისა.

მამა უმიზეზოა და უშობელი, არ არის რა იგი არავისგან. თავისი თავისგან აქვს მას არსებობა, რადგან არათუ სხვისგან აქვს, რაც აქვს, არამედ უმალ თვით არის ბუნებითად დასაბამი და მიზეზი ყოველივესთვის მათი არსებობის რაგვარობისა.

ძე მამისგან არის შობითად, სულიწმინდაც, ისიც, მამისგან არის, მაგრამ არა შობითად, არამედ გამოსვლითად, რომ არის განსხვავება შობასა და გამომავლობას შორის, ეს გვისწავლია, ხოლო თუ რა არის განსხვავების გვარი - არანაირად, თუმცა ერთდროულია მამისგან ძის შობა და წმინდა სულის გამოსვლა.

ამიტომ, ყოველივე, რაც აქვთ ძეს და სულს, მამისგან აქვთ, - თვით არსებობაც, თუ არ არის მამა, არ არის არც ძე, არც სული. და თუ არ აქვს მამას რაიმე, არ აქვს იგი არც ძეს, არც სულს; მამის გამო, ესე იგი, მამის არსებობის გამო არსებობს ძე და სული; მამის გამო აქვთ ძეს და სულს ყოველივვ, რაც აქვთ, ესე იგი, - იმის გამო, რომ მამას აქვს ეს ყოველივე, - გარდა ეშობელობისა, შობისა და გამომავლობისა. მხოლოდ ამ გვამოვნებითი თვისებებით განსხვავდება ურთიერთისგან სამი წმინდა გვამოვნება, რომლებიც განუყოფლად განიყოფებიან საკუთარ გვამოვნებათა ხატოვნებითობით და არა არსებით.

პოსტის ავტორი: NINJA - ნინძა თარიღი: Jan 16 2012, 02:50 PM

აბდალა

ყოველი დჰარმა, ვინც თვითშემეცნებას, ტანჯვის მიზეზებსა და მათგან განმათავისუფლებელი გზების შეცნობასა და ამ საფეხურების გავლას მიაღწია.

მხოლოდ ხსნის გზის რვა საფეხურის გავლის შემდეგ მიაღწევს ადამიანი ხსნას, ბუდასავით გასხივოსნებას, გამოღვიძებას ცრუ ცხოვრებიდან, რომელიც ცუდი და მტანჯველი სიზმარია, ჭეშმარიტ ცხოვრებაში.

პოსტის ავტორი: karpaki თარიღი: Apr 17 2012, 08:44 PM

გაიტანეთ ეს საზიზღარ კრიშნა მეზღიზღება აღარ შემიძლია ამის დანახვა ამოვიდა ყელში!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Apr 20 2012, 01:24 PM

იოანე 8 : 24 _______ რადგან თუ არ ირწმუნებთ რომ ____ მე ვარ _____ თქვენსავ ცოდვებში დაიღუპებით!!!!!!