თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: puskuu თარიღი: Feb 28 2012, 10:36 PM

გაგონილი მაქსვს რომ ადამიანის სული 7გრამიაო, და თქვენ რას იტყოდით ან ამდაგვარი ხომ არაფერი გსმენიათ?

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Feb 28 2012, 10:41 PM

მეც გამიგია მსგავსი რამ, მაგრამ საინტერესოა როგორ აწონეს

პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Feb 28 2012, 10:42 PM

GIORGI LELUASHVILI
სანამ მოკვდებოდა მანამდე აწონეს, რომ მოკვდა მერე კიდევ, და შეადარეს წონა, სხვაობა 7 გრამი აღმოჩნდა
თუმცა რა პრინციპული მნიშვნელობა აქვს წონას

პოსტის ავტორი: puskuu თარიღი: Feb 28 2012, 10:45 PM

აწონვის რა გითხრა მაგრამ, ეს ისევ წმინდა მამებისგან იქნება ნათქვამი და შესაბამისი ციტირება მჭირდება. მეგობარმა ც ეგ მითხრა როგორ აწონიდნენო. თუ შეგიძლია დამეხმარო და სადმე თუ მოიზიებ დამიდე, უნდა დავარწმუნო ის ადამიანი )

ikanosi
იმედია ხუმრობ

პოსტის ავტორი: GIORGI LELUASHVILI თარიღი: Feb 28 2012, 10:51 PM

puskuu

რაღაც არამგონია წმინდა მამებს მსგავსი რამ ეთქვათ.

ძალიან ალოგიკურად მეჩვენება მრავალი მიზეზის გამო.

ეს ისევდაისევ მეცნიერთა ბოდვა მგონია.

მაგრამ შესაძლოა არც იყოს ბოდვა

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Feb 28 2012, 11:12 PM

puskuu
ჯერ ერთი ადამიანის სულს მატერიალური,სახე.. ნუ ვერ შეეხები და ვერ შეგეხება.. არ გააჩნია,არის ჰაერივით მსუბუქი,ჰაერის აწონვა კიდევ რავიცი შიძლება?

პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Feb 28 2012, 11:19 PM

კი

გასული საუკუნის 90 – იან წლებში სენსაციების მაძიებელმა ამერიკელმა ექიმებმა სულის აწონვა გადაწყვიტეს და ამისათვის თეთრი სახლის მიერ გაცემულ ნებართვას დაელოდნენ , რომლის მიხედვითაც მომაკვდავი ადამიანის სარეცელთან ექსპერიმენტის ჩატარების უფლება მიიღეს . მაგიდა – სასწორზე მოთავსებული მომაკვდავი , ფილტვების კიბოთი დაავადებული 78 წლის პაციენტი თავადაც მოხარული იყო , მეცნიერების აღმოჩენის მიზეზი გამხდარიყო . გარდაცვალების მომენტში მისი წონა 7 გრამით შემსუბუქდა . აქვე უნდა ღვნიშნოთ რომ მსგავსი ცდა ნოვატორული ნამდვილად არ იყო .

1915 წელს ამერიკულ ჟურნალ “ჯანმრთელი ცნობის” მერვე ნომერში დაიბეჭდა სტატია , რომელშიც ექიმი მაკდუგალი იდენტური ცდის შედეგებზე დაუბრობდა . მართალია , მაკდუგალის ასაწონი მოწყობილობა იმ ტექნიკასთან ახლოსაც ვერ მოვიდოდა , რომელიც ზემოთ ნახსენებ მეცნიერებს ჰქონდათ , მაგრამ მაინც ზუსტად აჩვენებდა ციფრებს . მაკდუგალის შემთხვევაში , მთავრობის უფლების გარეშე ჩატარებული ცდის შედეგად , მეცნიერმა დაადგინა, რომ გარდაცვალების მომენტში მისმა პაციენტმა 22 გრამი დაიკლო , საბოლოო ჯამში , მეცნიერები ვარაუდობენ , რომ ადამიანის სულის წონა ინდივიდუალურია და ის სადღაც 25 გრამამდეა .
რელიგიური თვალსაზრისით , ამას ცოდვების ქონა-არქონა განაპირობებს .

სულის მიერ სხეულის დატოვების სხვა , საკმაოდ საინტერესო თეორიამდე მივიდნენ შვეიცარიელი მკვლევარები , რომლებმაც 20 ადამიანზე ჩაატარეს ცდა . მათ დაადგინეს , რომ დაძინების მომენტში , ძილბურანში მყოფი ჯანმრთელი ადამიანი წონაში 4 ან 6 გრამს იკლებს . გარვიძებისას კი იმავე რაოდენობას იმატებს . შესაბამისად , თეორია იმის შესახებ , რომ ძილის დროს ადამიანის სული ნაწილობრივ ტოვებს სხეულს და სხვა განზომილებაში გადადის , არცთუ უსაფუძვლოა .
რუსმა მკვლევარმა მსტისლავ მიროშნიკოვმა კი სულის მიერ სხეულის დატოვების ცდის ჩატარება ცხოველებზე სცადა და ღმოჩნდა , რომ გარდაცვალების მომენტში ცხოველიც იდენტურად კარგავს რამდენიმე გრამს , ისევე როგორც ადამიანი .

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Feb 28 2012, 11:26 PM

ikanosi
მე არ მჯერა... ეგ რაღაც მეცნერული აღმოჩენები არ მჯერა.. დამიდე წმინდა მამების გადმოცემები და გარდამოცემები და დავიჯერებ

პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Feb 28 2012, 11:29 PM

toka@
გაიძულებს ვინმე მერე დაიჯერეო? მე ფაქტი დავდე მხოლოდ

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Feb 29 2012, 12:43 AM

მე ცოტა სხვა აზრი მაქვს.
დავიწყოთ იმით,რომ მამები არსად მიუთითებენ(მე არ ვიცი და თუ თქვენ იცით მითხარით) სულის მატერიალურ წონაზე და ჩემი აზროვნებითაც არ მიმაჩნია ეს აზრი სწორად.

2-მე ვეთანხმები იმას,რომ ადამიანის სხეული წონაში იკლებს ძილის დროსაც და სიკვდლის დროსაც.
მაგრამ გეტყვით თუ როგორ ვხსნი მას:
მე ამას ვუკავშირებ ადამიანის სუნთქვას. კონკრეტულად კი ადამიანი სიფხიზლეში უფრო მეტჯერ და ღრმად სუნთქავს ვიდრე ძილის დროს. აქედან გამომდინარე ჩასუნთქული ჰაერის მასა უფრო მეტი იქნება სიფხიზლეში ვიდრე ძილის დროს. აქედან გამომდინარე ადამიანი უფრო ,,მსუბუქია"ძილისას.
რაც შეეხება მიცვალებულებს.ააქაც ამას ვფიქრობ. ანუ ცოცხალი ადამიანი სუნთქავს და ,,მძიმეა." მკვდარი ვერა და ,, მსუბუქია"

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Feb 29 2012, 01:24 AM

A.V.M
ვიზიარებ ამ აზრს

პოსტის ავტორი: იაკობ თარიღი: Mar 4 2012, 01:55 PM

ეგრე იქნება, ჰაერსაც ხომ აქვს თავისი წონა. ეხლა ასეთი აზრი მივაწოდოთ მეცნიერებს: იმ საცდელ მომაკვდავებს ( ან მძინარე მოხალისეებს) სუნთქვა აუკრძალონ და უფრო ზუსტად აწონიან.

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 4 2012, 02:17 PM

იაკობ
აუ იმენა გაურთულა

პოსტის ავტორი: იაკობ თარიღი: Mar 4 2012, 04:07 PM

აბა რა? როცა 70 000 გრამიან რაღაცის აწონვას აპირებ და იქიდან 5 ან 6 გრამიანი სხვაობის დაფიქსირება გინდა, სუნთქვაც უნდა გამორიცხო. სკოჩი ცხვირზე!

ისე ჯანმრთელი ადამიანი რო დააწვინონ მაგ სასწორზე და ღრმად ისუნთქოს რა შედეგი იქნებოდა?

უკეთესი იდეა: ასეთ სასწორზე უნდა დააწვინო ადამიანი, ჯერ შეაშინო, მერე შეარცხვინო მერე გაახარო და გავიგებთ რას იწონის შიში, სირცხვილი, სიხარული და ასე შემდეგ

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Mar 4 2012, 07:43 PM

პოსტის ავტორი: Metal 0-1 თარიღი: Mar 11 2012, 02:25 PM

სული ლოცვით შეიცნობის......

პოსტის ავტორი: m16 თარიღი: Mar 25 2012, 12:00 AM

ფილტვებში დარჩენილი ჟანგბადი ხო შეიძლება იყოს.

ძილის დროს ალბათ იმდენი ინტენსიობით არ ვსუნთქავთ და ნაკლებ ჟანგბადს ვაწვდით ფილტვებს.

ალბათ ამითაც აიხსნება.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Mar 25 2012, 12:06 AM

m16
დაახლოებით ჩემს აზრზზე ყოფილხარ...

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 25 2012, 12:22 AM

იაკობ
იმენა მაგარი კაცი ხარ

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Mar 25 2012, 02:48 PM

puskuu

გოგო სულების, სულ ცოტა ნახევარი გრამით ნაკლები იქნება, არაამქვეყნიური დიეტის ფონზე : )

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 26 2012, 10:41 AM

puskuu

ადამიანის სული არ არსებობს, არსებობს ერთი შემოქმედის სული რომელიც ადამიანს თავისი ჰგონია.

პოსტის ავტორი: mzime) თარიღი: Mar 26 2012, 11:12 AM

ასეთი დარწმუნებლი როგორ ხარ კი მაგრამ

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 26 2012, 11:20 AM

mzime)

ბიბლია დაბადება თავი 6 მუხლი 3
3. თქვა უფალმა ღმერთმა: არ დარჩება ჩემი სული ადამიანში საუკუნოდ, რადგან ხორცია იგი. იყოს მისი ხანი ასოცი წელი.

პოსტის ავტორი: mzime) თარიღი: Mar 26 2012, 11:55 AM

მაშ ჯოჯოხეთსა და სამოთხეში როგორღა მოვხვდებით?

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Mar 26 2012, 11:58 AM

Ornies

იქნებ იმის თქმა გინდა, რომ ადამიანში ღვთის სულის ნაწილია?

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 26 2012, 11:58 AM

Ornies

ერთი ამ თავის შინაარსი შემახსენე უაზროდ წამოსროლილ ციტატებს არ ვართ..

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 26 2012, 12:01 PM

mzime)

როგორღა მოვხვდებით და არჩევანით, შენ ხარ სული ნაწილი ღვთის სულისა რომელიც უზენაესის ნებით შეიმოსა ხორციელი სხეულით და დაიბადა მიწაზე ადამიანად რათა განვითარებულიყო და ზრდასრული დაბრუნებოდა იმ წიაღს საიდანაც გამოვიდა, თუ გააკეთებ არჩევანს რომ მამის წიაღში დაბრუნება არ გსურს მიიღებ სულიერ სხეულს და დარჩები ჯოჯოხეთად წოდებულ სავანეში, თუ გადაწყვეტ რომ იქ დაბრუნდე საიდანაც გამოხვედი მაშინ დაუბრუნდები საწყის მდგომარეობას მაგრამ არა ჩანასახის არამედ ზრდასრული პიროვნების სახით ამას ქვია განღმრთოვება.

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 26 2012, 12:02 PM

Ornies

ნუ იტყუები!!!

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Mar 26 2012, 12:05 PM

Ornies

გნოსტიციზმის მწვერვალი. ღვთის შედგენილობის ქადაგება, მწვალებლობის უკიდურესი გამოვილინებაა.

ხოლო უმკვეთრესი გახრწნილებაა იმის ქადაგება, რომ ღვთის სულის ნაწილის ჯოჯოხეთში მოხვედრა თქვას ვინმემ.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Mar 26 2012, 12:06 PM

რას ნიშნავს ნაწილი? რაღაც მთელი მეათასედი ან (მემილიონედი)?

Ornies

ბანი.

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 27 2012, 11:38 PM

afxazi

როგორ გეტყობა რომ მიკერძოებული ხარ, როდესაც ორი დღე ეგ სუბიექტი მე მლანძღავდა გატრუნული იჯექი და შორიდან იყურებოდი თითქოს ვერ ამჩნევდი მის დარღვევებს, ეს შენმა უმოქმედობამ მაიძულა რომ იცოდე მე თავად გამეცა საკადრისი პასუხი.

გნოსტიციზმი რას ქადაგებს ნაკლებად მაღელვებს და ნაკლებად მაინტერესებს, ღვთის სული არის ყოვლისაღმვსები რაც იმას ნიშნავს რომ ყველგანმყოფია და ეს რეალობაა.


ღვთის სულის ნაწილი ჯოჯოხეთში არ ხვდება, ჯოჯოხეთში ხვდება სულიერი სხეული სულის გარეშე, რაც შეეხება ღვთის სულის ჯოჯოხეთში ყოფნას იმას თუ გაიხსენებ სად იმყოფებოდა იესო აღდგომამდე 3 დღე ასეთ ხმამაღალ ფრაზებს აღარ უნდა ისროდე წესით.



სწორედ მაგას ნიშნავს სული ეს ღვთის ნაწილია რომელიც იმოსება სხეულით და კავშირი აქვს გაწყვეტილი ერთ მთლიანთან ანუ შემოქმედთან ხოლო ის ვინც უფალს უერთდება პავლე მოციქულის პირით სულიწმინდის თქმისამებრ:

პირველი კორინთელთა თავი 6 მუხლი 17

17. ხოლო ვინც უფალს უერთდება, ერთი სულია მასთან ერთად.

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 27 2012, 11:43 PM

Ornies

მოდი შევთანხმდეთ რომ მე ცენზურა დავიცავი და შენ ბანი ცენზურის გამო მოგცეს





მოდი ვთქვათ რომ მაცხოვარი ნამდვილად იყო ჯოჯოხეთში,ეს იყო მისი გამომხსნელობითი გზის უმთავრესი ნაწილი...

უფლის ჯოჯოხეთში ჩასვლა

წმინდა მახარებლები არაფერს გვეუბნებიან ჯოჯოხეთში ჩასვლაზე, მაგრამ წმ. მათე მოგვითხრობს სხეულით აღმდგარ გარდაცვლილ წმინდანებზე; და რადგანაც უფლის ჯვარზე სიკვდილამდე, ყოველი გარდაცვლილი ადამიანის სული, როგორც ცოდვილების, ისე მართალთა გარდაცვლილების შემდგომ ჩადიოდნენ ჯოჯოხეთში, ცხადია, რომ გარდაცვლილი წმინდანების აღდგომა არ იქნებოდა, თუკი მათ სულებს ჯოჯოხეთიდან არ გაათავისუფლებდა უფალი. „ჩვენი მხსნელი ჩავიდა ჯოჯოხეთში, თავისი ნებითა და თავისი უფლებით, ჩავიდა იმისათვის, რათა ისევ მალე ამოსულიყო ჯოჯოხეთიდან, ჩავიდა ერთი, რათა იქიდან ამოეყვანა მრავალი, ვინც კი რწმენით ელოდა მის მოსვლას. რათა ცოცხალმა ადამიანებმა წარმოიდგინონ მთელი დიდებულება ამ შემთხვევისა, წარმოვიდგინოთ, რომ რომელიღაც ძლიერმა მეფემ იერიშით აიღო მისი მოწინააღმდეგე ქალაქი, სადაც საპყრობილეში იტანჯებოდა უამრავი ტყვე, მისი ერთგული ადამიანები, რომლებიც, ითმენდნენ რა დიდ უნუგეშობას, ყოველ დღე ელოდნენ სიკვდილს. ქალაქის აღების შემდგომ, გამარჯვებული თავად ისწრაფვის საპყრობილისაკენ, თავისუფლებას ახარებს იქ დატყვევებულებს და გამოყავს ისინი თავისთან გარეთ. განა აქ, ამ საპყრობილეში, არ ექნება ადგილი განსაკუთრებულ სიხარულსა და ლხინს? განა თავად გამარჯვებული არ უწოდებს ამ წუთს დაუვიწყარს ცხოვრებაში? - ამის მსგავსად უფლის ჯოჯოხეთში ჩასვლაც იყო ყველაზე სასიამოვნო და ყველაზე დიდებული აღდგომილი უფლისათვის, რადგანაც მასში ყველაზე ნათლად იქნა მოძიებული მისი უკიდურესი სიყვარული ცოდვილი კაცობრიობისადმი და უმაღლესი ძლევამოსილება მისი, კაცთა მოდგმის მტერზე. იგი თავისი სულით ჩავიდა არა მარტო ტანჯულის სახით, რადგან ჯვარი მოიცავდა მთელ რიგ სატანჯველებს, არამედ როგორც სიკვდილისა და ჯოჯოხეთის დამთრგუნველი. „რათა აღავსოს თავისით ყოველი, ზეცა აღივსო მისი ღვთიური დიდებით, დედამიწა კი სავსეა მისი ტანჯვა - წამებით; საჭირო იყო ჯოჯოხეთიც აღვსილიყო მისი ძალით“ (მთ. ეპ. ინოკენტი).

რას აკეთებდა ჩვენთვის უფალი ჯოჯოხეთში? - წმ. მოციქული პეტრე ამბობს, რომ იგი იქაც ქადაგებდა. მას საქმით უნდა ეჩვენებინა, რომ იგია ნათელი ჭეშმარიტი მთელი ქვეყნისა, ნათელი ჯოჯოხეთის ყველაზე ღრმა წყვდიადში მყოფთათვისაც. ვის უქადაგებდა იგი იქ? „რომელნი იგი ურჩ ოდესმე იყვნეს, რაჟამს ერთ-გზის თავს-ედვა სულ-გრძელებასა მას ღმრთისასა დღეთა მათ ნოვესათა, შემზადებასა მას კიდობნისასა“ (1 პეტ. 3,20). მაგრამ თუ ეს უბედური ცოდვილებიც კი ღირსნი გახდნენ მათთვის სასარგებლო ადამიანთა მხსნელის ქადაგებისა, მით უფრო მოუთმენლად უნდა მოუსმინონ მას ჯოჯოხეთის ტყვეთაგან მათ, რომლებმაც თავიანთი ცხოვრებისას არ აჩვენეს შეუპოვრობა და არაწმინდება ნოეს თანამედროვეთ, და ამიტომაც მათზე უფრო ახლოს იყვნენ ჯოჯოხეთის საშინელი წყვდიადიდან გამომყვან კარებთან. მართალთა სულები არ იზიარებდნენ იქ იმ საშინელ ხვედრს, რომელშიც იმყოფებოდნენ ცოდვილთა სულები; და მაინც, მართლაც არ ჰქონდათ ძალა, რომ თავი დაეღწიათ სულთა საშინელი სამყოფელისათვის და ამაღლებულიყვნენ ზეციურ ნათელში, სადაცაა ღვთის საყდარი: ზეციური ბჭენი მათთვის ჯერ დახშული იყო.

რაზე უქადაგებდა უფალი ჯოჯოხეთში მყოფთ? - რა თქმა უნდა, გადარჩენაზე, სიკვდილზე დიდ გამარჯვებაზე, იმაზე, რომ აღსრულდა ყველა ძველი აღთქმა-დაპირება, შესრულდა გამოსყიდვა პირველშობილი ადამისა და მთელი მისი მოდგმისა, გაიხსნა სამოთხის კარნი ყველასათვის, ვისაც კი აქვს მაცხოვრის რწმენა. შეიძლება წარმოდგენა იმისა, როგორი სიხარული ახლდა თან ჯოჯოხეთის ამ საშინელი სამყოფელიდან სულების გამოსვლას, როცა ქვეყნიურ საპყრობილეთაგან განთავისუფლებულნი დიდ სიხარულს ვეღარ ერევიან! მაშინ მთელი ძალით გაცხადდა სიტყვა ღვთისა: „რამეთუ არა მოვედი წოდებად მართალთა, არამედ ცოდვილთა სინანულად“ (მთ. 9,13).

„ქრისტე ღმერთი, - ამბობს ეკლესიის ძველი მასწავლებელი ტერტულიანე, - მოკვდა როგორც კაცი და დაიმარხა წერილის მიხედვით, შეასრულა ის კანონიც, რაც დამახასიათებელია ყველა მოკვდავისთვის, შევიდა ჯოჯოხეთში, და ვიდრე ავიდოდა ზეცაში, იგი ჩავიდა დედამიწის უფსკრულში, რათა თავის თანამგზავრებად გაეხადა პატრიარქები და წინასწარმეტყველები“. „როგორი სახით მოხდა თავად ამოყვანება სულებისა ჯოჯოხეთიდან? განა შეუწინააღმდეგებლად დაუთმო თავისი საუკუნო მონაპოვარი სიბნელის მთავარმა უფალს? შეუწინააღმდეგებლად და უბრძოლველად, თუმცა უდიდესი სირცხვილითა და წუხილით, უკამათოდ და უბრძოლველად; თუმცა ხედავდა თავისთან ჩასვლას ადამიანის სულისა, მაგრამ ეს სული შემოსილი იყო ღვთის ყოვლისშემძლეობით; ხოლო თავად უკვე დამარცხებული და დამხობილი იყო გოლგოთაზე ჯვარით. უდიდესი სირცხვილითა და წუხილით, რადგან სიბნელის მთავარი ახლა კარგად ხედავდა ყველაფერს, რაც კი შეიძლებოდა გამოსულიყო მისი სიკვდილის საუფლოდან, ისიც კი უნდოდა, რომ გაქცეულიყო და დამალულიყო ღვთის ნათლისაგან, მის წინ რომ ელავდა, მაგრამ იესოს ყოვლისშემძლე მოქმედებამ გააჩერა, ჩამოართვა ყველა ნიშანი უფლებისა და ხელმწიფებისა, რაც მას ერტყა გარს, როგორც თვითმარქვიას, და პავლე მოციქულის გამოთქმით „განძარცუნა მთავრობანი იგი და ხელმწიფებანი და საჩუენებელ ქმნნა იგი კადნიერებით“ (კოლ. 2,15) ყველას წინაშე, რომელთაც მიატოვეს მისი ტყვეობა, და ვინც მასთან იყო დარჩენილი“ (მთ.ეპ. ინოკენტი). „ჩავიდა რა ჯოჯოხეთში, ამბობს წმ. კასიანე, ქრისტემ თავისი დიდების ბრწყინვალებით განაბნია შეუღწევადი წყვდიდადი ტარტაროზისა, და დაარღვია რკინის ჭიშკარი, დაამსხვრია ბორკილები, და წმიდა ტყვენი, რომელთაც აჩერებდა ჯოჯოხეთურ წყვდიადში ტყვეობიდან გამოხსნილნი თავისთან აიყვანა ზეცას“. „ჯოჯოხეთი, - წმ. ოქროპირის სიტყვით, - უფლისაგან იყო დატყვევებული, დამხობილი, შეურაცხყოფილი, მოკვდინებული, ჩამოგდებული, შებოჭილი“. „უფალი ჩადის ჯოჯოხეთში, - მსჯელობს წმ. ირინეოსი, - ახარებს იქაც თავის მოსვლასა და ცოდვების მიტევებას მათ, რომელთაც სწამთ იგი; ხოლო ირწმუნა იგი ყველამ, ვინც კი მოელოდა, ანუ ყველამ მისი მოსვლის აღთქმულებმა და მაუწყებლებმა და მისი მცნებების შემსრულებელმა მართლებმა, წინასწარმეტყველებმა და მამამთავრებმა“.

მშვენივრად არის აღწერილი მაცხოვრის ჩასვლა ჯოჯოხეთში წმ. ეკლესიის მიერ დიდი შაბათის საგალობლებში: „შთამოხუედ ქვეყანად ჰხსნად ადამისა, და არღარა ჰპოვე იგი ქვეყანასა ზედა მეუფეო, ვიდრე ჯოჯოხეთამდე ჰშთახედ მეძიებელი ჰოი სიხარული იგი, ჰოი, სიტკბოება იგი მრავალი, რომელიცა აღავსენ, ჯოჯოხეთს შინა განაბრწყინუე რა ნათელი წყუდიადსა შინა მყოფთათვის. რაჟამს ჰშთახედ საფლავად, ცხოვრება ეგე უკუდავი, მაშინ ჯოჯოხეთი შეაძრწუნე, ელვითა მით ღვთაებისა შენისათა, ხოლო რაჟამს მკუდარნი ქუესკნელით აღმოიყუანენ, მაშინ ყოველნი ძალნი ცათანი ჰღაღადებდნენ, ცხოვრების მომცემელო, ქრისტე ღმერთო დიდება შენდა“

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 27 2012, 11:56 PM

toka@

რა ცენზურა დაიცავი? ქრისტიანობაზე რომ დებ აქ თავს და მზაკვრულად შეურაცხყოფის ზღვარზე ცინიკოსობ თან ეს უფრო დიდი დარღვევაა ფორუმის ადმინისტრაციის თუ არა ღვთის თვალში მაინც ვინაიდან შენ ეშმაკობ, ეშმაკობა იცი რას ქვია? არც მწვადისა და არც შამფურის დაწვას. კმაყოფილი ხარ არა? მე არ შემიძლია ქვეშ ქვეშური კბენანი, თუ რამე მაქვს სათქმელი შეფუთვისა და შელამაზების გარეშე ვიძახი და შენც ამასვე გეტყვი ნუ მირბენ გარშემო და ნუ იკბინები.

მერე სულის გარეშე იყო ქრისტე ჯოჯოხეთში?
თუ ჯოჯოხეთის სიმყრალემ დააკნინა ღვთის სული?

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 27 2012, 11:58 PM

Ornies

ქრისტე ხორცელი იყო ჯვარზე ხოლო მისი კაცობრივი ბუნება კაცობრივი სული ჩავიდა ჯოჯხეთში.. კაცს უნდა გამოეხსნა ადამიანი ცოდვების ტყვეობიდან და არა ღმერთს ხოლო ხორციელად იესო ჯოჯხეთში ვერ ჩავიდოდა

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 28 2012, 12:05 AM

toka@

რაო? ეს რაღაც ახალია აბა განავრცე ერთი? ანუ ქრისტეს 2 სული ქონდა? ერთი კაცობრივი მეორე ღვთაებრივი? რა კაცობრივი სული? რის შესახებ ამბობ?

ხორციელად რომ ვერ ჩავიდოდა ეს ძალიან კარგად ვიცი, მაგრამ იქ როგორი მდგომარეობით ჩავიდა აბა თქვი? ხორცი სამარხში იყო დატოვებული და ვინ იყო ჯოჯოხეთში? კაცობრივი სული? რაიმე ახალ რელიგიურ მიმდინარეობას ხომ არ აყალიბებ შემთხვევით?

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 28 2012, 12:08 AM

Ornies

მაშ წმინდა მამებს ახალი რელიგია ჩამოუყალიბებიათ.. იესოში იყო ღვთაებრივი ბუნება და კაცობრივი ბუნება. სრული კაცი და სრული ღმერთი.. რას ნიშნავს სრული კაცი მითხარი. თუ სრული კაცი იქნებოდა ქრისტე კაცობრივი სული ექნებოდა.. ის კაცობრივი სულით ჩავიდა ჯოჯოხეთშI.. ისეთივე სულით როგორც ჩვენ გვაქვს.. ახლა დაიწყებ ცოდვილი სული გვაქვსო,..ქრისტე იყო კაცი რომელიც განშორებუილი იყო ცოდვისაგან

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 28 2012, 12:13 AM

toka@

მოიცა მოიცა ეხლა უკვე ნუ გადაუხვიე თემას, ბუნება და სული ერთი და იგივე არ არის.
შენ თქვი რომ ჯოჯოხეთში იყო ქრისტეს კაცობრივი ანუ ადამიანური სულიო ასე არ თქვი? ჰო და გეკითხები ქრისტეს ვისი სული ქონდა ღვთის თუ ადამიანის? თუ ორივე ერთად? აი ამაზე პასუხი მაინტერესებს.

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 28 2012, 12:15 AM

Ornies
ორივე ერთად.. განუყრელად და შეურევნელად

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 28 2012, 12:17 AM

toka@

აჰა პასუხი მიღებულია ანუ ქრისტეს ქონდა 2 სული ერთი ადამიანის მეორე ღვთის.
ეხლა მომდევნო კითხვა ზეცად ამაღლებისა და სულიერი სხეულით შემოსვის შემდგომ რა იქნა ქრისტეს ადამიანური სული?

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 28 2012, 12:18 AM

Ornies
დარჩა ხორცში ისევე როგორც იყო აქ დედამიწაზე ჩვენთან ცოდვილებთან...


სულიერი სხეულით შემოსვის შემდგომ


ღმერთს რა სულიერი სხეულით შემოსვა სჭირდებოდა ნუ გადამრიე

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 28 2012, 12:26 AM

toka@

აჰა ესე იგი ქრისტეს 1 ადამიანური სული აქ დედამიწაზე დარჩენილა ხორცში, თუმცა რომელ ხორცში ესეც გასარკვევია იმიტომ რომ ქრისტე ხორციელად აღდგა და ამაღლდა და აქ არ დარჩენილა მისი ხორცი.

რატო გადაგრიე? რომელი სულიერი სხეულით შემოსვისას და აი ამ სულიერი სხეულით შემოსვისას:

აპოკალიფსი იოანესი:

თავი პირველი

12. მე მივბრუნდი, რომ მეხილა ხმა, რომელიც მესიტყვებოდა, და მიბრუნებულმა ვიხილე შვიდი სასანთლე ოქროსი,

13. ხოლო შვიდ სასანთლეს შორის - მსგავსება კაცის ძისა, რომელსაც ემოსა გრძელი მოსასხამი და მკერდს ერტყა ოქროს სარტყელი;

14. თავი მისი და თმანი - სპეტაკი, როგორც ქათქათა მატყლი და როგორც თოვლი, ხოლო თვალნი მისნი, როგორც ალი ცეცხლისა.

15. ფეხნი მისნი - ცეცხლში გავარვარებული ელვარე რვალი, ხოლო ხმა მისი, როგორც ზათქი მრავალი წყლისა.

16. მარჯვენა ხელში ეპყრა შვიდი ვარსკვლავი და მისი პირიდან გამოდიოდა მახვილი ორლესული, ხოლო სახე მისი, როგორც მზე, სხივმფინარი თავისი ძალით.

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 28 2012, 12:28 AM

Ornies

არა მეგობარო,მოყვასო..არასწორად გაიგე...ხორცშI დარჩა მეთქი ანუ რომ ამაღლდა და გაცოცხლდა გაცოცხლდა კაცობრივი ბუნებით და ამაღლდა კაცობრივი ბუნებით,იმიტომ რომ ღვტაებრივი სული არ მოკვდებოდა.. ეს ერთი

ახლა მეროე..


იქნებ სამება იხილა და არა უშუალოდ იესო??

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 28 2012, 12:35 AM

toka@

კაცობრივი სულიც არ მოკვდებოდა ასე არ არის? თუ კაცობრივი სული მოკვდებოდა მაშ ჯოჯოხეთში რაღა იყო? შენ ხომ იძახი რომ ჯოჯოხეთში ქრისტეს კაცობრივი სული იყოო შესაბამისად ეს სულიც არ იყო არა მკვდარი?

ვინც იხილა ძალიან კარგად აღწერს იოანე:
13. ხოლო შვიდ სასანთლეს შორის - მსგავსება კაცის ძისა,
და გინდაც სამება ეხილა სიტყვაზე ვიძახი, თავი, მკერდი, ფეხი და ხელი ეს სხეულის ნაწილებია და არა სულის ასე არ არის? და რად გიკვირს ღმერთი სულიერ სხეულში? გასწავლეს რომ უსხეულოა? ეს სწავლება ჭეშმარიტია, მაგრამ ვისზეა ეს სწავლება მამაზე და ძეზე?

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 28 2012, 12:42 AM

Ornies

მოდი გეტყვი რმომ მე კაცობრივი სული კი არ ვთქვი ვთქვი კაცობრივი ბუნება.. კაცობრივის სიკვდილი მგონი იცი როგორც ხდება სული ხორცს ეყრება ხორცი კვდება სული რამადისობაშია.. ახლა მეორე კაცობრივი სული არ მოკვდებოდა იმიტომ რომ უკვდავი სული გვაქვს ადამიანებს ღვთის მსგავსად...



ამას რომელი წმინდა მამის განმარტებიდან მეუბნევი??


წმინ და მამები ერიდებიან გამოცხადების განმარტებას და შენ არა?? რავიცი რავიცი..
სულიწმინდა რა უყავი ღმერთად არ თვლი??

ახლა გავდივარ მე..ძალიან დავიღალე... აბა დროებით წყენა გულში არ დაიტოვო ამხანაგოოო

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 28 2012, 12:44 AM

toka@

ეს ყველაფერი თოკა არის ზღაპრები, რეალობა სხვანაირია, მე მოგვიანებით აგიხსნი როგორიც არის რეალობა და უკეთ მიხვდები იმას რაშიც ასე ვთქვათ იჭედები და იძულებული ხდები ახალ ახალი რაღაცეები გამოიგონო.

პავლე მოციქულის პირით სულიწმინდის თქმულიდან აგერ იხილე:

35. მაგრამ მავანი იტყვის: როგორ აღდგებიან მკვდრები, ან რომელი სხეულით მოვლენ?

36. უგუნურო, რასაც შენ თესავ, ვერ იცოცხლებს, თუკი არ მოკვდა.

37. და როცა თესავ, მომავალ სხეულს კი არ თესავ, არამედ შიშველ მარცვალს, სულერთია, იქნება ეს პურისა თუ სხვა მარცვლეულის თესლი.

38. მაგრამ ღმერთი აძლევს მას სხეულს, როგორიც ნებავს, თვითეულ თესლს - საკუთარ სხეულს.

39. ყოველი ხორცი ერთი და იგივე ხორცი როდია, არამედ სხვაა კაცთა ხორცი და სხვა - პიურტყვთა ხორცი, სხვა - თევზებისა, სხვა - ფრინველების.

40. არიან სხეულნი ზეციურნი და სხეულნი მიწიერნი, მაგრამ სხვაა ზეციერთა დიდება და სხვა - მიწიერთა.

41. სხვაა დიდება მზისა, სხვაა დიდება მთვარისა, სხვა - ვარსკვლავების; და თვით ვარსკვლავიც ვარსკვლავისაგან განსხვავდება დიდებით.

42. ასევე მკვდართა აღდგომაც: ითესება ხრწნილებით, აღდგება უხრწნელობით.

43. ითესება დამცირებით, აღდგება დიდებით; ითესება უძლურებით, აღდგება ძლიერებით.

44. ითესება სხეული მშვინვიერი, აღდგება სხეული სულიერი; არის სხეული მშვინვიერი და არის სხეული სულიერი.

ეხლა დააკვირდი 44–ე მუხლს აი ამას:

44. ითესება სხეული მშვინვიერი, აღდგება სხეული სულიერი; არის სხეული მშვინვიერი და არის სხეული სულიერი.

და მიხვდები რომ არსებობს სულიერი სხეული, რომლითაც სული ცხოვრებას განაგრძობს სულიერ სამყაროში.


ეს საიდან დაასკვენი? სულიწმინდა კი არ უარვყავი სწორედ სულიწმინდაა ის უსხეულო ღმერთი რომელზეც საუბრობს იესო და ამბობს:
"ღმერთი სულია და მისი თაყვანისმცემლები თაყვანს სულითა და ჭეშმარიტებით უნდა სცემდნენო"

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 28 2012, 12:56 AM

toka@
ახლა კი შენს მიერ ნათქვამის რეზიუმე უნდა გავაკეთო.
შენ იძახდი რომ ქრისტეს 2 სული ქონდა ერთი ადამიანის მეორე ღვთის.
დავიწყოთ თავიდან: იესო სანამ მიწაზე ადამიანად დაიბადებოდა ცხოვრობდა სულიერ სამყაროში მამასთან ერთად გამოდის რომ ადამიანად დაბადებისას, მამამ:
1. შექმნა რაღაც ახალი ადამიანის სული და ჩადო ადამიან იესოს სხეულში და
2. პლიუს ამას ღვთის სულიც ამ სხეულში ჩადო

რის შედეგადაც მივიღეთ ორსულიანი არსება.

გავაგრძელოთ, ქრისტეს ხორციელი სხეულის მოკვდინებისას მისი ღვთაებრივი სული რა იქნა არ იცი, იმიტომ რომ ამბობ ჯოჯოხეთში მისი კაცობრივი სული ჩავიდაო და უშვებ შესაძლებლობას იმისას რომ იესო სულიწმინდის გარეშე იმყოფებოდა ჯოჯოხეთში აი იმ ადამიანის სულით რომელიც იაჰვეს სახელდახელოდ შეუქმნია იესოს მიწიერი ოდისეის გამო.

შემდგომ ამისა არ იცი რა იქნა ქრისტეს ადამიანური სული მისი ათდგომისა და ზეცად ამაღლებისას ამბობ რომ აქ დარჩა ჩვენთან და ალბათ სადღაც დასეირნობს მიწაზე უსხეულოდ ვინაიდან ქრისტეს თავისი ხორციელი სხეული არ დაუტოვებია აქ.

ეხლა შემოვიდეს აქ აფხაზი და მწვალებლობის იარლიყებს რომ არიგებს კათოლიკე პაპივით ინდულიგენციის მსგავსად, ან დაასაბუთოს ბიბლიიდან ყოველივე ეს, ან დააკვალიფიციროს ეს მოძღვრება მწვალებლობაა თუ ჭეშმარიტების სიტყვა?

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 28 2012, 12:49 PM

Ornies
ქრისტე იყო ღმერთი და იესო არ შექმნა მარტო მამამ,იესო გაჩნდა სამების ძალით.. ქრისტე იყო დაუსაბამო მამასთAნ ერთად.. ახლა მამის განმარტება,როდესაც იესო ამბობს მე მამამ წარმომგზავნა იგულისხმება ჰიპოსტაზი,სამპიროვნული ღმერთი იესო მამაში თავის თავსაც გულისხმობს.. ახლა გავაგრძელოთ..

ჰაჰ..ეს არ ვახსენი? აღსდგა იესო და არსდგა სული კაცობრივი..ამაღლდა იესო და ამაღლდა არა ხორცით არამედ სულითაც..ანუ აქ კი არ "დასეირნობს" მამის მჯომარეა მარჯვენით..

მისი ღვთაებრივი სული ისესოში გამომწყვდეული არ იყო,ის ყველგანყოფობდა,როგოც იყო სხეულში ისე მამის გვერდით და ისე ყველგანნ რადგან ღმერთი შემოუწერელია..


შენი მოძღვრება მწვალებლობაა..ამას ყველა იტყვის

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 28 2012, 01:00 PM

toka@

იესო საერთოდ არ შეუქმნია მამას.

რას ლაპარაკობ? ბიბლიური ციტატაც მოაყოლე თან.

და თავის თავზე ამბობს მამა ჩემზე დიდიაო? ანუ ჩემი საკუთარი თავი ჩემს თავზე დიდიაო?
რა ახალ ახალ მარგალიტებს იგონებ ვერ გამიგია, მოძღვარი არ გყავს? არ უსმენ? ამეებს გასწავლის?

არ ახსენი კი არა ვერ ახსენი.

ღვთაებრივი სული სად იყო? იესოს ჯოჯოხეთში ყოფნისას? კაცობრივ სულს რად ჭირდებოდა აღდგენა თუ ის ჯოჯოხეთში იყო შენივე თქმით? მერე იძახდი ხორცში დარჩაო, ეხლა ამბობ ამას:

ჰო და რომ ამაღლდა დღესაც იმ ხორციელი სხეულით კი არ არის, გარდაისახა სულიერ სხეულში ხორციელი სხეულით კი არ განაგრძობს მეფობას, ამიტომაც გკითხე აი შენი თქმით იმ ხორცს აყოლილი კაცობრივი სული რა იქნა? და საერთოდ ღვთაებრივი სული სად იყო მისი კაცობრივი სულის ჯოჯოხეთში ყოფნისას?

გამომწყვდეული რას ნიშნავს? იესოში მუდმივად იმყოფებოდა ღვთის სული შენ უშვებ იმის შესაძლებლობას რომ თუნდაც 1 წამით ეს სული არ გააჩნდა მას? ანუ გავიდა მისგან?
რეებს წერ მაკვირვებ რა.

რომელი ჩემი მოძღვრება აბა? მე ჯერ არაფერი დამიწერია და როდესაც დავწერ ჰაერზე მონათხრობით კი არა წმინდა წერილით დავასაბუთებ რასაც დავწერ, გირჩევ მერე გადახედო სინამდვილეში როგორც არის და აღარ გახდები იძულებული ქრისტეს ორი და სამი სული მიაკერო.

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 28 2012, 01:05 PM

Ornies

იესო როგორც ხორციელი შექმნა,ჩასახვა და არა როგორც ღმერთი..



ამბობს როგორც კაცი.. და თუ გაგიხარდება გეტყვი რომ მოძღვარიც მყავს და სემინარიაში ვსწავლობ..


ღვთებრივი სული იყო ყოველთვის ყველგან..მეორე კითხვა ვერ გავიგე რა გინდა...



გამომწყვდეული ნიშნავს რომ ის თუ იყო კაცშI აღარ იყო სხვაგან.. ღმერთი არ მოძრაობს ღმერთი ყველფანაა.. ის არ გასულა და არ შემოსულა იესოში ის ერთდროულად იყო ყველგან

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 28 2012, 01:17 PM

toka@

ყველგან და არა ყველაში.

კერქი ერთი აბა იოანემ რა იხილა ნათლობისას მტრედის სახით მაცხოვარზე დავანებული?

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 28 2012, 01:20 PM

Ornies

ყველაშI არ მითქვვამს მე ვთქვი უშუალოდ იესო.. ნუ ვიგულისხმე..



აუ გამაცინე კაქი ელთი და კარგად რომ წაგეკითხა განმარტება დაინახავდი რომ ხმა მამის,მტრედი სულიწმინდის და წყალში იესო იყო სამების განცხადება.. ხოლო იოანემ სულიწმინდა გადმომავალი (კაცზე) იესოზე იქამდეც იხილა ვიდრე იესო წყალშI ჩავიდოდა

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 28 2012, 02:21 PM

toka@

რისი ან ვისი განმარტება?
ხმა მამისა იყო, სულიწმინდა მტრედის სახით დაეშვა და დაივანა შენ კიდევ იძახი ამას:


მერე რაა? შენ იძახი ამას:

ფაქტია რომ შევიდა ხო ღვთის სული იესოში წყალში ჩასვლამდე შევიდა თუ წყლიდან ამოყვინთვისას ხო შევიდა არა?

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 28 2012, 11:04 PM

Ornies
მასზე სულიწმინდა გადმოვიდა მეთქი როგორც კაცზე..ვინ ხარ შენ ინტრიგანი? ისე იგებ ჩემ სიტყვებს როგორც გიხარია..

მე ეს ვთქვი ღვთაებრივ ბუნებაზე.. ხოლო ქრისტემ წყალში რა გააკეთა მოინათლა თუ რა ეს ჩVენს დასანახად იყო

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 29 2012, 05:35 AM

toka@

ადამიანი იყო და აბა როგორც ღმერთზე როგორ გადმოვიდოდა სულიწმინდა როდესაც თავად სულიწმინდა იყო ხორცით შემოსილი?

ინტრიგანი არ ვარ, როგორც წერ ისე ვიგებ, გულთამხილველი ღმერთი კი არ ვარ ამირან გულში მღეროდა მოყვარე ბანი რად არ მითხარიო ესე რო გამოგდის მე რა ვიცი შენ რას გულისხმობ რასაც წერ კი წერ არასწორს.
ისე კი ერთი იცოდე არანაირი ადამიანური სული იესოს არ ქონია ის იყო ხორცით შემოსილი სული ღვთისა.

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 30 2012, 10:09 AM

Ornies

აი მეღადავება შენზე და რა ვქნა? გინდა ქუჩაში გამათრიე და გინდა თავი გადამპარსე მაგრამ სასაცილო ხარ ანუ ღმერთი იესოში შემოწერილი იყო??

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Mar 31 2012, 09:44 AM

toka@

შენ რა უნდა ქნა? აკაკის გამზრდელი თუ გაქვს წაკითხული მიხვდები ვინც უნდა ქნას და რაც უნდა ქნას.


ყველას ერთი სული გვაქვს ნასვამი ეს სიტყვები გეცნობა ახალი აღთქმიდან თუ ჯერ ანა ბანას სწავლობ? სულიწმინდა ადამიანის სხეულში შემოწერილია? კაცი როგორც ტაძარი ღვთის სულისა ღვთის სულს კეტავს სხეულში? ასე რომ:

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 31 2012, 12:24 PM

Ornies

თოფი დაუმალე მერე




იესო ყველა არ იყო.. მე თუ ანაბანას ვსწავლობ შენ ბაღში ხარ და პიურეში ჩანგალიც ვერ ჩაგიდია მიდი დამიმტკიცე რომ იესოს ერთი სული ქონდა.. მე შენ აქამდე კითხვებს არ გისვამდი,ვპასუხობდი,არცეთი კითხვა არ გამომიტოვებია,ყველაფერზე ჭეშმარიტი პასუხი გაგეცი.. თუ არ გჯერა გადახედე.. ახლა შენ დამიმტკიცე..

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Mar 31 2012, 01:04 PM

ამ კაცთან Ornies სერიოზული საუბარი მინდა.საინტერესო იქნება.
მოკლედ მეც გამ,არკვიეთ აბა რაზე დაობთ.
იესოს ადამიანური სული ჰქონდა თუ არა?

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 31 2012, 01:06 PM

A.V.M
არა მიმტკიცებს იესოს 1 სული ქონდაო.. მაგრამ რომელი ეგ ვეღარც მე ვერ მივხვდი

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Mar 31 2012, 01:07 PM

აი შემოვიდეს. თვითონ უფრო გარკვეულად ამიხსნის თუ რსი თქმა უნდოდა და ვისაუბროთ მერე...

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Mar 31 2012, 01:09 PM

http://church.ge/index.php?showtopic=9325&st=20 აქედან დაიწყე და მიხვდები

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 2 2012, 04:34 AM

toka@
რაო მოდერატორის მძიმე ტვირთი იტვირთე? ის თემა ბასილ მკალავლიშვილის ინტერვიუ რომ იყო ჩაწერილი რად დახურე? მწარე მწარე რაღაცეებს იძახდა არა? მწარე უსიამოვნო სიმართლეს? ესე იგი ძალაზე ხარ როგორც გინდა ისე ჭრი და კერავ, კარგი ძალის დემონსტრირება როგორ უნდა ამას სულ მალე იგრძნობ, გპირდები მე ვიზრუნებ იმაზე რომ სასულიერო სემინარიიდან გიპინტრიშონ როგორც უვარგისი მომავალი მღვდელმსახურებისათვის, აი შენნაირი ვაიმორწმუნეები რომ გაეხვივნენ მღვდლის მანტიებში იმიტომაც მისდის კარგად მართლმადიდებელ ეკლესიას საქმე, წარმომიდგენია მრევლი შენს ხელში როდესაც მღვდელმსახური გახდები (ისიც თუ გახდი სასწაულებრივად) ორჯერ ორი არ იცი და საერთოდ ბაიბურში არ ხარ სად ხარ და რა გინდა.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Apr 2 2012, 11:36 AM

Ornies

ამ კვირაში გელოდები, გამოიარე და ერთად შევიდეთ რექტორთან. უნდა მოვახსენო რას ქადაგებენ ერთი მხრივ აკადემია დამთავრებული და მეორე მხრივ ჩვეულებრივი მრევლი.

ამჯერად გაფრთხილება. მესამე შემთხვევაში ხანგრძლივ ბანს მიიღებ.

რაც შეეხება ბასილ მკლავიშვილს, ეგ ადამიანი არის (ყოველშემთხვეაში იყო) კრიმინალი და ამაზე ხელის დაფარვა არის ისეთივე დანაშაული, როგორც ის თუ რასაც აკეთებდა თავად.

პოსტის ავტორი: sopo... თარიღი: Apr 2 2012, 12:40 PM

ესეც გაუგებარი პოსტი, საფუძველი რა უნდა იყოს მისი გარიცხვის თემის დახურვა? უცოდინრობა?
მაშინ ორი თვეა რაც ღვთისმეტყველებას სწავლობს, რამე რომ არ იცოდეს დასაძრახი არაფერია..
ან რატომ ფიქრობ რომ შენზე ნაკლები ძალაუფლება აქვს აქ ვინმეს, რომ საპირისპირო დავამტკიცოთ , რადგან რეალურად არ არსებობოს არანაირი საუფუძველი უარყოფითის მტკიცების

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Apr 2 2012, 01:16 PM

ეს ახალი დროის მწვალებლობაა? თუმცა არა ახალი დროის, რადგან ისედაც აქვს ამ ყველაფერს მოკიდებული ფეხი ჩვენთან.

იმიტომ ვითხოვთ ხოლმე გავარკვიოთ ადამიანებთან მისი რელიგიური მრწამსი (რაც სიყვარულის არ ქონად შერაცხეთ), რომ მასთან საუბარს აზრი ქოდნეს. თუ იეღოველია, ცხადია მასთან წმ. მამათა ნაშრომებით ვერ დაელაპარაკები, ხოლო თუ მართლმადიდებელია, მაშინ მისთვის ავტორიტეტნი უნდა იყვნენ ის მამები, რომლებიც ეკლესიამ უდიდეს დოგმატიკოსებად შერაცხა და მათთან აზრი აქვს ამ ნაშრომებიდან საუბარს. ხოლო თუ არ არიან მისთვის ავტორიტეტი მაგ. ბასილი დიდი, იოანე ოქროპირი, ათანასე ალექსანდრიელი, კირილე ალექსანდრიელი და სხვა, მაშინ ცოტა ვერ არის მისის აქმე კარგად.

აქედან გამომდიანრე, რადგან შენ თქვი რომ აკადემია გაქვს დამტავრებული, ლოგიკურად მართლმადიდებელი ხარ, ამიტომ რადგან მსგავს განცხადებებს აკეთებ (რომ სულიწმინდა, სამების მესამე ჰიპოსტასი, გამოჩნდა ხორცით), დავაზუსტოთ ის სასაუბრო არელი, რის მიხედვითაც ვისაუბრებთ.

ვისაუბროთ მხოლოდ ბიბლიის მხიედვით, ვისაუბროთ ლოგიკურად, ვისაუბროთ მამათა ავტორიტეტის მოხმობით თუ სხვა. აი მერე გამოჩნდება ვინ არ იცის ორჯერ ორი.

ხო კიდე, თუკი პირველივე პოსტში არ იქნება კორექტულობა დაცული, ავტომატურად საუბარი წყდება და ადმინისაგან ვითხოვ აიპი ბანს.

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 2 2012, 03:37 PM

afxazi

რატოა მწვალებლობა ვერ გავიგე სულიწმინდა ხორცში არ გაგიგიათ რომ მკვიდრობდეს? სულიწმინდის ტაძრები ხართ თქვენ ყველანიო აბა პავლე მოციქული მწვალებლობდა?
ქრისტეს სულს რაც შეეხება სწორედ სულიწმინდაა ეს სული და ამაზე წერია ბიბლიაში, აი მის რაღაც ადამიანურ სულზე კი ნამდვილად არაფერი წერია და მწვალებლობის დანახვა თუ გსურს მაგ "ადამიანურ სულში ეძებე"

afxazi

ვიყავი.
და წმინდა მამების ნაშრომებიც ავტორიტეტულია ჩემთვის, თუ კარგად დააკვირდებით მაგ ნაშრომებს ისინიც იგივეს იძახიან რასაც მე ვიძახი, მაგრამ წმინდა მამებამდე სანამ მივალთ ჯერ წმინდა წერილი გვაქვს ხო, ხო და აი დადოს რა ციტატები წმინდა წერილიდან სადაც ქრისტეს ადამიანურ სულზეა საუბარი და მერე მე დავუდებ ციტატებს (მტკიცებულებას რო ითხოვს) სადაც პირდაპირ წერია რომ სულიწმინდა ქრისტეს სულია.

afxazi

ანუ ვისაც ლოგიკურ პასუხებს ვერ ცემთ ასე იშორებთ ხოლმე აქედან?

afxazi

იესოს გვერდით ჯვარცმულს რა ერქვა შემახსენე აბა?
კრიმინალია თუ ბოქსიორი შენ თუ შეგიძლია იმ ფაქტებს გაეცი პასუხი რასაც იძახის და ამტკიცებს, კრიმინალმა რომ სიმართლე თქვას ვერა?

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Apr 2 2012, 04:50 PM

Ornies

იესოს გვერდით ჯვარცმული საკუთარ ცოდვებს დასტიროდა, განსხვავებით მეორე ჯვარცმულისგან, რომელიც საყვედურობდა მას უძლურებაში. სწორედ ამიტომ გახდა პირველი მათგანი საუფევლის ღირსი, ხოლო მეორე მათგანი წარწყმედის. დიახ ავაზაკი იყო და ამის აღნიშვნა არ რცხვენია წმინდა წერილს, მაგრამ მონანული ავაზაკი იყო და არა ბრალმდებელი.



ორ საკითხს მე მგონი უნდა არჩევდე ერთმანეთისგან. მრწამის სიტყვები "რომელი იტყოდა წინასწარმეტყველთა მიერ" (ისევე როგორც შენგან მოხმობილი პავლე მოციქულის სიტყვები, არ ნიშნავს იმას, რომ ესა თუ ის წინასწარმეტყველი განხორციელებული სული წმინდა იყო. აქ საუბარია არა განხორციელებაზე, არამედ განღმრთობაზე, რომ სულიწმინდის მადლი განაღმრთობას ადამიანს და ის არ სულიწმინდის მადლით განღმრთობილი ადამიანი და არა თავად სულიწმინდა.



როგორც ჩანს წმ. სამება არ გწამს (მაგრად მაინტერესებს რატომ დაიტრაბახე აკადემია მაქვს დამტავრებულიო), ხოლო თუ გწამს ისეთივე გაურკვევლობაში ყოფილხარ, როგორც მე მაგალიტად ქიმიის აზრზე არა ვარ.

უკაცრავად მაგრამ იქნებ სულთმოფენობის ეპიზოდი გავიხსენოთ, აშკარად ცალკე არის ქრისტე და მასზე გარდამოდის სულიწმინდა. თუ სული იყო ქრისტე, განხორციელებული, ეს როგორ მოხდა რომ უცებ ცალ-ცალკე აღმოჩნდნენ ისინი. ამასაც რომ თავი გავანებოთ არაერთგან უსვამს ხაზს ტავად უფალი, რომ არის მამის მხოლოდშობილი ძე, სხვა პიროვნება და არა ტავად სული. ხოლო რაც შეეხება ზოგადად სულს ღმრთეებასთან მიმართებაში. უფალმა გარკვევით ტქვა, რომ ღმერთი არის სული (სამარიტელ ქალთან საუბრისას), ის არის მარტივი, შეუდგენელი არსება, ბუნებით, არსით სული, რომელიც შეიცნობა სამ სრულ ჰიპოსტასში მამაში, ძეში და სულიწმინდაში. განხორციელდა სამების მეორე ჰიპოსტასი - ძე და არა სულიწმინდა. სად წერია ბიბლიაში, რომ სულიწმინდა განხორციელდა. ყველგან ხაზი ესმევა სწორედ ღვთის ძის განხორციელებას.



და ჭეშმარიტება ვერ შეიცანი ხო?



დიახ არის, როგორც ერთი არსების მქონე მასთან, ისევე როგორც არის მამის სული და ისევე როგორც არის თვითმდგომიც. მაგრამ აქ არის პრინციპული რამ გასათვალისწინებელი. როგორც ვთქვი "სულიწმინდბა" არის ჰიპოსტასური ტერმინი და არა არსობრივი. არსობრივი რომ იყოს, მაშინ მამაც სულიწმინდა უნდა იყოს და ძეც, ანდა სულიწმინდა მამაც უნდა იყოს ძეც და ა.შ. და მივიდოდით საბელიანიზმის ერესამდე, ანუ ღვთის ერთპიროვნულობამდე, რომელიც სხვადასხვა დროს ხან მამის სახით, ხან ძის სახით ხან კიდე სულიწმინდის სახით გვეცხადება. ამიტომ ტქმა იმისა, რომ სულიწმინდა განხორციელდა, ნიშნავს იმას, რომ გაუქმებულია ძის ჰიპოსტასი, რადგან სწორედ ძე განხორციელდა წმ. წერილის მხიედვით. როცა საუბარია რომ ძის მიერ სულიწმინდის მოვლინებაზე, აქ იგულისხმება ის, რომ სულიწმინდა მოივლინება მამის ძის და სულიწმინდისვე (ანუ საკუტარი ტავისმიერვე) მიერ, გამომდიანრე იქიდან რომ წმ. სამება არის ერთი მოქმედება, ერთი აღძვრა (როგორც ამას ამბობს წმ. იოანე დამასკელი). განკაცებაც იყო წმ. სამების ერთი მოქმედება, აღსრულებული ძეზე, სამების მეორე ჰიპოსტასზე და არა სულიწმინდაზე.

კვლავ ვიმეორებ, როდესაც საუბარია სულზე, როგორც ბუნებით ტერმინზე, იგულისხმება, რომ წმ. სამებაა სული, როგორც მარტივი არსება. ხოლო როცა საუბარია იმაზე, რომ სულიწმინდა არის ძის სული, ეს ნიშნავს არა იმას, რომ თავად სულიწმინდაა ძე, არამედ იმას, რომ ერთარსნი არიან ისინი, მაგრამ თვითმდგომნი.

როდესაც საუბარია განკაცებისას საღვთო და ადამიანური ბუნების შეერთებაზე ერთ, ძის ჰიპოსტასში, საღვთო ბუნებაში იგულისმება ყველაფერი ის, რაც არის წმ. სამების ბუნებითი თვისებები, რაც საერთოა სამივე ჰიპოსტასისათვის, მათ შორის სულობაც. ხოლო როცა ჩვენ ვსაუბრობთ ძის ჰიპოსტასზე, ვგულისხმობთ შობილობას, როგორც ძის ჰიპოსტასის ჰიპოსტასურ თვისებას, რითაც ის განესხვავება მამას და სულიწმინდას. თავის მხრივ მამა, უშობელობის ჰიპოსტასური თვისებით თვითმდგომია, ხოლო სულიწმინდა გამომავლობის ჰიპოსტასური თვისებით ასევე თვითმდგომია.

რაც შეეხება ადამიანურ სულს, თუკი ჩვენ ვსაუბრობთ იმაზე, რომ ძე ღმერთმა მიიღო ადამიანური ბუნება, მაშინ ლოგიკურად ეს ნიშნავს, რომ მიიღო სრული ადამიანი, სხეულისა და სულისაგან შედგენილი და არა უსულო ხორცი, როგორც ამტკიცებდა აპოლინარი და თუ შენთვის მნიშვნელოვანია წმ. მამათა ნაშრომები, უნდა იცოდე თუ რატომ დაიგმო IV ს-ში აპოლინარი.

ხო, პეტრე მოციქული ცხადად მოწმობს, რომ უფალი ჯოჯოხეთში ჩავიდა ადამიანური სულით. (I პეტრე 4.18).

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 2 2012, 09:57 PM

afxazi

ანუ ესე იგი მკალავლიშვილი მეორე ავაზაკია იმიტო რომ სიმართლეს იძახის? მონანული რო იყო ის ღვთის წინაშე იყო მონანული, მკალავლიშვილმა ვის წინ უნდა მოინანიოს იმათ წინ ვინც იეღოველების ლიტერატურასა და ჰუმანიტარულ დახმარებას აქეთ იქით არბენინებდა? თუ ეს ტყუილია მაშინ გამოვიდეს საპატრიარქოს პრეს სამსახურის წარმომადგენელი და თქვას რომ ტყუილია, თორემ როგორ გამოდის იცი? თავად საპატრიარქო უწყობს ხელს იეღოველთა ლიტერატურის გავრცელებას, აი ესე გამოდის, მე მხოლოდ ამ ფაქტზე გავამახვილებ ყურადღებას, დანარჩენს რასაც იძახის სახელებითა და გვარებით რომ საუბრობს რომელი მღვდელმთავარი მოუძღვოდა დამრბევ ზონდერებს წინ ბელადივით მაგაზე ჯერ არ მსურს საუბარი.


ასი პროცენტით სიმართლეს ამბობ, წინასწარმეტყველში ქრისტეს სული არ ნიშნავს რომ თავად წინასწარმეტყველი იყო ხორცით მოსილი ღმერთი და ეს სწორედ რომ განღმრთოვებას ნიშნავს მაგრამ იესო წინასწარმეტყველი იყო? ჩვენ აქ იესოზე გვაქვს საუბარი, ის ხორცით მოსილი ღმერთი იყო ღმერთი კი სულიაო თავად იძახის და ეს სული რომ სულიწმიდაა ამაზე მე მგონი არ უნდა მეკამათებოდეთ, სულიწმინდაზე პირდაპირ წერია რომ ის ქრისტეს სულია, ეხლა შენი დაცვის ქვეშ რომ აიყვანე ის იუზერი გამოვიდეს და დაწეროს ქრისტეს ადამიანური სულის შესახებ საიდან გაიგო და წმინდა წერილში წერია თუ არა ამაზე რაიმე. არაფერიც არ წერია, საქმე იმაშია რომ ადამიანს რაღაც საკუთარი პერსონალური სული არ აქვს, ყველა სული ჩემია ასე ამბობს უფალი ეზეკიელის პირით, დაბადების მე–6 თავში ჩაწერილ სიტყვებზე რომ აღარაფერი ვთქვათ რომელიც პირდაპირ მიუთითებს იმაზედ რომ საკუთარ სულს სდებს ადამიანზედ რითაც იმსგავსებს მას, იუდა მოციქული ამბობს ადამიანის გარკვეულ კატეგორიაზე ესენი სულის არ მქონენი არიანო, როგორ ფიქრობ რას გულისხმობს აბა?

წმინდა სამების არსი მე რომ მაქვს გათავისებული დამიჯერე ვერც ერთი მღვდელი ისე კარგად ვერ აგიხსნის ამას როგორც მე, უბრალოდ მოსმენა უნდა შეგეძლოს.

კი არ დავიტრაბახე ფაქტი აღვნიშნე.
სატრაბახო რა მაქვს, განა არ ვიცი რა ხდება მაგ სემინარიასა და აკადემიაში, ზოგი ისე ამთავრებს ოთხთავი არ აქვს გადაფურცლული სამაგიეროდ უაზრო ლაქლაქი იცოცხლე მაგრად იციან.

ვაა ხედავ შენ რა ჩამჭრელი ამბავი გიპოვია, აბა ეხლა 50–ე დღე გაიხსენე ის სული რამდენ მორწმუნეზე ერთად გადავიდა და მიხვდები რომ ღვთის სულს შეუძლია ერთდროულად ქრისტეს ხორციელ სხეულშიც იყოს როგორც ტაძარში პეტრეს ხორციელ სხეულშიც შენშიც და ყველასა და ყველაფერში, ქრისტეს სული რომ არის სულიწმინდა ეს მას ქრისტეს ხორციელ სხეულში კი არ ამწყვდევს რო.
დაანგრიეთ ეს ტაძარი და სამ დღეში აღვადგენ მას, ვინ იძახის ამას ღვთის სული თუ ადამიანი?

ხო და მაგას გეუბნები მეც ზუსტად რომ ქრისტეს სულიც არის და მამის სულიც არის, როდესაც იძახის მე და მამა ერთი ვართ აქ პიროვნულ ერთობაზე კი არ ამბობს არამედ სულით ერთობაზე აქვს საუბარი.

მამაც და ძეც ორივე სინამდვილე თუ გაინტერესებს არის სულიერ სხეულში მყოფი სულიწმინდა და აი ამ სულის გარეშე რომელიც ჭეშმარიტი ღმერთია, ვერც მამას უწოდებდი ღმერთს და ვერც ძეს, სულიწმინდის გარეშე მამაც და ძეც არაფრით არ განსხვავდება ანგელოზისაგან. და ღმერთი კი აი ამ სულს ქვია სწორედ და კიდევ იმას ვისშიც ეს სულია.
წმინდა სამება სული ვერანაირად ვერ იქნება სული არის ერთი სამება სამი.

ვაჰ კაცო ბუნებაზე არ მაქვს მე საუბარი, მე საუბარი მაქვს სულზე, ადამიანური ბუნება რომ ქონდა იესოს ეს ძალიან კარგად ვიცი, მას ციოდა, შიოდა, იზრდებოდა, სიბრძნით ივსებოდა და ა.შ ეს ადამიანს ახასიათებს, მაგრამ ადამიანურ სულს რო ატენი ძალად ესეთი რაღაც არ გააჩნდა იესოს, მას ქონდა მხოლოდ 1 სული ღვთისა სახელად სულიწმინდა, მორჩა სხვა არანაირი სული მას არ ქონია და არც ადამიანებს აქვთ არანაირი სული გარდა აი ამ სულიწმინდის ნაწილისა რომელსაც ერთ მთლიანთან აქვს დაცემის გამო კავშირი გაწყვეტილი, ეს სული არაფრისაგან კი არ შეიქმნა არამედ ნათლის წიაღიდან გამოვიდა, როგორც ძე გამოვიდა აი სწორედ ესე გამოვიდნენ 600000 სული და ჩვენსა და იესოს შორის განსხვავება ის არის რომ ჩვენ როგორც სულები დავეცით აქ მატერიალურში ის კი ნებაყოფლობით დაეშვა. ამდენს ვლაპარაკობ ტყუილ უბრალოდ ამას ვერ გაიგებთ ეს უნდა ნახოთ.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Apr 2 2012, 10:19 PM

Ornies

შენ აქ არ ხარ იმისთვის რომ ისაუბრო, შენ აქ ხარ ზიზღის გადმოსანთხევად და მეტი არაფრისთვის.

ამიტომ კარგად მეყოლე.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Apr 2 2012, 10:40 PM

Ornies

და ერთი თხოვნა მაქვს, თუ შეიძლება რომ მითხრა რომელ წლებში სწავლობდი აკადემიში?

რაღაც მეეჭვება იმ ფონზე, როცა ამბობ, რომ იქ "დაბალი დონეა" და უსწავლელების სამჭედლო, ამის მთქმელი:

მეეჭვება აკადემიის შენობასთან გვერდიტაც რომ ჩაგევლოს, არათუ შიგნით გესწავლა. ამიტომ მაგრად მაინტერესებს როდის სწავლობდი და ვის იცნობ იქ. გამოვიკითხავ როგორი წარმატებით სწავლობდი, თუ სწავლობდი საერთოდ. ამას იმიტომ გთხოვ, რომ შენივე განცხადებით თურმე ყველაზე მაგარი ხარ და აკადემიაში უემცრების ზეიმია, მაინტერესებს ვინ დაკარგა ეკლესიამ, ასეთი გამორჩეული "თეოლოგი".

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 3 2012, 11:25 AM

afxazi
დადგება დრო და შენ ამას მოესწრები, როდესაც ეკლესია თავად გახსნის იმას რასაც მე ეხლა აქ ვწერ და რაც შენ მწვალებლობად მიგაჩნია, იმ დროს ეკლესია ჭეშმარიტების სიტყვას იქადაგებს და იტყვის რომ ჩვენ ყველანი დაცემული ელოჰიმები ვართ.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Apr 3 2012, 12:51 PM

Ornies

აჰა, ესე იგი ეკლესია მომავალში გახსნის იმას, რაც თურმე შენთვის ისედაც ცხადია. ეს როგორ, ეკლესია ჯერ არ აცხადებს და შენთვის უკვე განცხადებულია? ეს როგორ გავიგო, მონტანიზმის გადმონაშთია?

თუ შეიძლება თხოვნაზე მიპასუხე ზემოთ რომ დაგიწერე, რომელ წლებში სწავლობდი აკადემიაში. შენი სიტყვები ჩრდილს აყენებს აკადემიას და ამიტომ მინდა გავარკვიო ვინ არის ამ სიტყვების ავტორი.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 3 2012, 04:34 PM

ბატონ ორნიესს შევახსენებ რომ შეუძლია პირადი მესინჯერის გამოყენება.
და თუ რაიმეს გამო არ ამბობს ღიად ფორუმზე თუ როდის სწავლობდა აკადემიაში იქნებ აფხაზს პირადში მაინც უთხრას...

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Apr 3 2012, 04:37 PM

ამ სიტყვებს კი აღარ მივაქციე ყურადღება. ტერმინი "ელოჰიმ" რას ნიშნავს იცი კი მარა? მსგავსი რამ საერთოდ არ უთქვამს არავის (თუ არ ვცდები).

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 5 2012, 02:51 PM

afxazi

ძველი აღთქმა
ფსალმუნნი
ფსალმუნი 81 (82)

1. ფსალმუნი ასაფისა. უფალი ჩადგა საღვთო კრებულში, ღმერთებს შორის ჰქმნა სამართალი.

2. როდემდე განიკითხავთ უმართებულოდ და პირფერობას გამოიჩენთ ბოროტთა მიმართ? სელა.

3. განიკითხეთო საპყარი და ობოლი, ღარიბი და ღატაკი გაამართლეთ.

4. გადაარჩინეთ ბეჩავი და უპოვარი, ბოროტთა ხელიდან გამოიხსენით.

5. არ იციან და არ გაეგებათ, წყვდიადში დადიან; ირყევა ყველა საფუძველი დედამიწისა.

6. მე განვაცხადე: თქვენ ხართ ღმერთები და უზენაესის ძენი ხართ თქვენ ყველანი.

7. მაგრამ თქვენ დაიხოცებით, როგორც ადამიანები, და დაეცემით, როგორც თითოეული მთავართაგანი.

8. აღსდექ, ღმერთო, განსაჯე ქვეყანა, რადგან შენ დაიმკვიდრებ ყველა ხალხს.

ეხლა ივრითზე შესრულებული თანახიდან იგივე ფსალმუნი უნდა დაგიდო ბატონო აფხაზო და კარგად დააკვირდი სიტყვებს სასხვათაშორისოდ რომ ითარგმნა დაკვეთით კიკნაძისა და ბაბფტისტ სონღულაშვილის მიერ:





1 מִזְמֹ֗ור לְאָ֫סָ֥ף אֱ‍ֽלֹהִ֗ים נִצָּ֥ב בַּעֲדַת־אֵ֑ל בְּקֶ֖רֶב אֱלֹהִ֣ים יִשְׁפֹּֽט׃

2 עַד־מָתַ֥י תִּשְׁפְּטוּ־עָ֑וֶל וּפְנֵ֥י רְ֝שָׁעִ֗ים תִּשְׂאוּ־סֶֽלָה׃

3 שִׁפְטוּ־דַ֥ל וְיָתֹ֑ום עָנִ֖י וָרָ֣שׁ הַצְדִּֽיקוּ׃

4 פַּלְּטוּ־דַ֥ל וְאֶבְיֹ֑ון מִיַּ֖ד רְשָׁעִ֣ים הַצִּֽילוּ׃

5 לֹ֤א יָֽדְע֨וּ ׀ וְלֹ֥א יָבִ֗ינוּ בַּחֲשֵׁכָ֥ה יִתְהַלָּ֑כוּ יִ֝מֹּ֗וטוּ כָּל־מֹ֥וסְדֵי אָֽרֶץ׃

6 אֲ‍ֽנִי־אָ֭מַרְתִּי אֱלֹהִ֣ים אַתֶּ֑ם וּבְנֵ֖י עֶלְיֹ֣ון כֻּלְּכֶֽם׃

7 אָ֭כֵן כְּאָדָ֣ם תְּמוּת֑וּן וּכְאַחַ֖ד הַשָּׂרִ֣ים תִּפֹּֽלוּ׃

8 קוּמָ֣ה אֱ֭לֹהִים שָׁפְטָ֣ה הָאָ֑רֶץ כִּֽי־אַתָּ֥ה תִ֝נְחַ֗ל בְּכָל־הַגֹּויִֽם׃

და აი ამ სიტყვას მიაქციე ყურადღება ასე იწერება ივრითზე ელოჰიმ ჰო და როდესაც მე–6 მუხლში აღმოაჩენ შემომეხმიანე და ერთად გავარჩიოთ ვინ არ იცის რას ნიშნავს სიტყვა ელოჰიმ אלוהים

უფრო რომ გაგიმარტივო ძიება ქართულად ნათარგმნი ბიბლიიდან მოგიყვან მე–6 მუხლს

6. მე განვაცხადე: თქვენ ხართ ღმერთები და უზენაესის ძენი ხართ თქვენ ყველანი.

აქ ხომ ადამიანებზეა ნათქვამი თქვენ ხართ ღმერთები? ჰო და შეხედე აბა ეხლა ივრითზე შესრულებულ ორიგინალს სიტყვა "ღმერთებში" ელოჰიმ წერია თუ რა წერია? אלוהים


ამიტომაც ვთქვი რომ დაცემული ელოჰიმები ვართ, მაგრამ ამის დაყვანა სერიოზულად გეუბნებით ზიმბამბვეში რომ გარეულ ბარბაროსთა ტომი ცხოვრობს იმათ გონამდე უფრო ადვილია ვიდრე იდეაფიქსზე "მე ვარ მართალი" ჩაციკლულ მართლმადიდებლის გონამდე.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 5 2012, 04:38 PM

ინტერვიუს ჩანაწერი, რომელიც ძალიან კარგად პასუხობს კითხვებს სულის შესახებ...


აზიის მაცხოვრებელმა რომ მკითხოს: "რა არის ევროპა?" მე იძულებული ვიქნები ვუპასუხო: "ეს მსოფლიოს ის ნაწილია, სადაც ადამიანები შეპყრობილნი არიან ფანტასტიკური იდეით იმის შესახებ, რომ ადამიანი არაფრისგან შეიქმნა და მის ამჟამინდელ მდგომარეობამდე იგი არ არსებობდა". ა. შოპენჰაუერი.

აკ: რა თემებსაც არ უნდა შევხებოდით ჩვენს წარსულ საუბრებში, საუბარი ყოველთვის ეხებოდა ხოლმე იმას, თუ რა მოგვივა სიკვდილის შემდეგ, ან რა იყო დაბადებამდე. როგორ უნდა დავგეგმოთ უფრო მეტი, ვიდრე ერთი სიცოცხლის განმავლობაში?

გმ: დავგეგმოთ უფრო ნაკლები, ვიდრე ერთი სიცოცხლეა, როგორც მინიმუმ არაშორსმჭვრეტელობაა. ჯერ კიდევ ძველი ბერძენი ფილოსოფოსი პარმენიდი ამტკიცებდა, რომ თუ რაღაცა არსებობს, ის ყოველთვის არსებობს! ყველაფერი შეგვიძლია ეჭვქვეშ დავაყენოთ, გარდა ერთი თვალნათლივი ჭეშმარიტებისა: მე ვარსებობ, და პარმენიდის სიტყვების თანახმად, მე ვარსებობ ყოველთვის და არ შევწყვეტ არსებობას მომავალშიც. თითქმის სიტყვასიტყვით იგივე იდეა გაიმეორა ამერიკის ერთ-ერთმა დამაარსებელმა - ბენჟამინ ფრანკლინმა. რა თქმა უნდა მინიშნებამ პარმენიდის სიტყვებზე საეჭვოა, რომ ვინმე დაარწმუნოს, მაგრამ თავად ეს აზრი საკმარისად ლოგიკურია, ამიტომ ადამიანები კვლავ და კვლავ უბრუნდებიან მას. თუკი არსებობს მატერიის და ენერგიის მუდმივობის კანონი, რატომ არ უნდა არსებობდეს ცნობიერების მუდმივობის კანონი? მრავალ კანონს, რომელიც უძველეს წარსულში იქნა აღმოჩენილი, ჩვენ ხელახლა ვხსნით. ჩემი ღრმა რწმენით, ცნობიერების მუდმივობის კანონი ერთ ერთი მათგანია. აი როგორ ახდენს მის ფორმულირებას "ბჰაგავად-გიტა": "ის, რაც გამუდმებით იცვლება, იგივეა, რომ არ არსებობს, მაგრამ ის, რაც არსებობს, უცვლელი უნდა იყოს და ყოველთვის უნდა არსებობდეს. ცნობიერების მარადიულობის შესახებ წარმოდგენის არგუმენტებს ოთხ დიდ კატეგორიად დავყოფდი:

1) ეს წარმოდგენები დასტურდება წმინდა წერილებში (პირველ რიგში ვედური ტრადიციის) და მრავალი ჭეშმარიტი წმინდანის და მისტიკოსის მიერ, რომლებიც თავისუფალნი არიან ტყუილისადმი მიდრეკილებისგან;

2) ცნობიერების მუდმივობის კონცეფცია ლოგიკურია, შეესაბამება სამართლიანობასა და სიკეთეზე ჩვენს თანდაყოლილ წარმოდგენებს და საშუალებას გვაძლევს სამყაროს სრული სურათი შევქმნათ;

3) არსებობს უზარმაზარი ექსპერიმენტული მასალა, რომელიც მოწმობს ცნობიერების შენარჩუნებაზე ფიზიკური სხეულის სიკვდილის შემდეგ.

4) პრაქტიკული დასკვნები, იმის საფუძველზე გაკეთებული, რომ სული მარადიულია, საშუალებას აძლევს ადამიანს, რომ თავისი ცხოვრება უფრო გააზრებულად და ნაყოფიერად გაატაროს.

ჩემი პასუხი თქვენს შეკითხვაზე მტკიცებულებათა მეოთხე კატეგორიას განეკუთვნება. აქვს სულის მარადიულობის შესახებ წარმოდგენას პრაგმატული ღირებულება? ჩემი აზრით პასუხი ნათელია: მათ, ვინც სულის მარადიულობის შესახებ წარმოდგენით ცხოვრობენ, უფრო მეტი შანსი აქვთ ამ ცხოვრების ღირსეულად გატარებისა, ვიდრე მათ, რომლებიც ცხოვრების "ერთჯერადობის" შესახებ დაუმტკიცებელი ჰიპოთეზით გამოდიან. შორეულ პერსპექტივაზე დაფიქრების უუნარობა ინტელექტუალური ახლომხედველობის გამოხატულება და გონების სისუსტის ნიშანია. სულის მარადიულობის ინტუიტიური შეგრძნება ადამიანს ბუნებრივად აქვს თანდაყოლილი. თამამად განვაცხადებ, რომ ჭეშმარიტად შორსმჭვრეტელი ადამიანი ისე ცხოვრობს, რომ არ ახშობს ყოფიერების მარადიულობის შეგრძნებას. ყველა ეპოქის ყველაზე ბრძენი ადამიანები ცდილობდნენ უფრო გაეღვივებინათ საკუთარ თავში ეს გრძნობა და ამით ბედნიერებას, სულის სიმტკიცეს და უშიშარობას მოიპოვებდნენ ხოლმე. იგივე პრაგმატული მტკიცებულება მოქმედებს კაცობრიობის ისტორიის მასშტაბებშიც: სულის მარადიულობის არსებობის უარყოფამ და დედამიწაზე ღმერთის გარეშე სამოთხის აშენების მცდელობამ - ექსპერიმენტმა, რომელიც დასავლურმა ცივილიზაციამ დაახლოებით ორასი წლის წინ დაიწყო, - მთელი დედამიწა ეკოლოგიური კატასტროფის ზღვარზე მიიყვანა. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ცნობიერება, რომელიც სულის მარადიულობას უარყოფს, თავისი ბუნებით დესტრუქციულია. დევიზი - "ჩვენს შემდეგ თუნდაც წარღვნა მოსულა", სახიფათოა არა მხოლოდ ჩვენი შთამომავლებისთვის, რომელთაც დაუკითხავად ვწირავთ ჩვენს მიერ მოწყობილი წარღვნისთვის, არამედ პირველ რიგში თავად ჩვენთვის, რადგანაც "წარღვნა" როგორც წესი უფრო მალე მოდის ხოლმე, ვიდრე ჩვენ ვაკეთებთ ამის პროგნოზირებას.


ა.კ. კი მაგრამ, ძლიერი ინტელექტი ხომ იმაში მდგომარეობს, რომ საკუთარი ცხოვრება მხოლოდ ზუსტად დამტკიცებულ ჭეშმარიტებებზე დავამყაროთ? ნუთუ შესაძლებელია სულის არსებობის რაიმე გზით დამტკიცება?

გ.მ. გააჩნია რას ვგულისხმობთ ზუსტ მტკიცებულებაში. შეგვიძლია, მაგალითად, ზუსტად დავამტკიცოთ ჭკუის არსებობა? ვის უნახავს ჭკუა? ვინ შეხებია მას? ჭკუის გაგება შეუძლებელია ლოგიკის მეშვეობით, ან ფიზიკისა და ქიმიის მეთოდებით. მისი შესწავლისთვის სხვა მეთოდებია საჭირო. იგივე იქნება მართებული მარადიულ სულთან დაკავშირებითაც: ყველას შეუძლია დარწმუნდეს მის არსებობაში, მაგრამ ამისთვის განსაკუთრებული მეთოდები უნდა გამოიყენოს. ახლა ჩვენი ცნობიერება მთლიანად სხეულზეა კონცენტრირებული. სულის ბუნების შეცნობა მხოლოდ მას შეუძლია, ვისი ცნობიერებაც შიგნითკენაა მიმართილი. უპანიშადები ხსნიან, რომ ჭკუა სულის შეცნობის უნარს მაშინ იძენს, როდესაც პრანა (სასიცოცხლო ენერგია) წყვეტს თავის მოქმედებას, ანუ მაშინ, როცა სხეულზე კონცენტრირებული ჭკუა შიგნით ახდენს კონცენტრაციას. ამიტომ სანამ ფილოსოფოსები შუბებს ამტვრევენ სულის ბუნების შესახებ კამათში, იოგები მისტიკურ ტრანსში იძირებიან, მორწმუნეები კი ცდილობენ მონანიების ცრემლებით ჩამოიბანონ თავიანთი გული. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ადამიანებისთვის, რომელთა ცნობიერებაც გაწმენდილია აღქმების შესრულების, მედიტაციის ლოცვისა და მონანიების მეშვეობით, სულის არსებობის ფაქტი თვალნათლივი ხდება - ეს მათთვის რწმენის საკითხი კი არა, რეალური სულიერი გამოცდილებაა. სხვებისთვის, მიუხედავად უზარმაზარი ემპირიული მასალისა, სულის არსებობა დაუმტკიცებელ ჰიპოთეზად რჩება, რამეთუ სული იმ კატეგორიას განეკუთვნება, რომელთა არსებობაც ძნელი დასამტკიცებელია იმ სუფთა მეცნიერული აპარატით, რომელიც გარეგნული ობიექტების კვლევისთვისაა გათვალისწინებული.

რა თქმა უნდა, ვედური ტრადიციის ფილოსოფოსებისთვის სულის არსებობის დამტკიცება არც ისე ძნელია. მათი ლოგიკა დაახლოებით ასეთი იყო. დამკვირვებელი (სუბიექტი) ყოველთვის განსხვავდება დაკვირვების ობიექტისგან. იმისათვის, რომ რაიმე საგნის არსებობა დავამტკიცოთ, საკმარისია მისი დანახვა, ანუ ობიექტის არსებობა დაკვირვების მეშვეობით მტკიცდება. მაგრამ სუბიექტს არ შეუძლია თვითონ დაინახოს საკუთარი თავი: სუბიექტის (დამკვირვებლის) არსებობა თავად დაკვირვების ფაქტით მტკიცდება. დეკარტის სიტყვებით: "ვაზროვნებ, მაშასადამე ვარსებობ". ასევე ცხადია, რომ ამ დამკვირვებელი "მეს" ბუნება არ იგივდება სხეულთან და ჭკუასთან, იმიტომ, რომ ჩემი სხეულიც და ჩემი ჭკუაც შესაძლოა გახდეს ჩემი დაკვირვების ობიექტი. შესაბამისად "მე"-ს მატარებელი განსხვავებული უნდა იყოს სხეულისგან და ჭკუისგან.

რა თქმა უნდა ამ ლოგიკასთან შეწინააღმდეგებაც ადვილია: რაც შეეხება სხეულს, ყველაფერი ნათელია, მაგრამ რა გვიშლის ხელს, ვივარაუდოთ, რომ ჭკუას თავად ჭკუა აკვირდება? ვთქვათ ჭკუის ერთი ნაწილი, სუპერპროგრამა, საკუთარ თავზე იღებს ჭკუის სხვა ნაწილებზე დაკვირვების ფუნქციას, პროგრამებზე, რომლებიც ჭკუაში მუშაობენ? ამიტომ მოდით შევხედოთ, რამდენად შეესაბამება ჭკუისგან განსხვავებული სულის არსებობა ოკამის ცნობილ ლოგიკურ პრინციპს: "არ უნდა შევქმნათ ახალი არსები (არსებები) მათი უკიდურესი საჭიროების გარეშე." სხვაგვარად რომ ვთქვათ, იმისათვის, რომ დავამტკიცოთ ამ ცნების შემოღების საფუძვლიანობა, უნდა ვაჩვენოთ, რომ შეუძლებელია ცნობიერების გამოვლინებების მთელი სპექტრის ბოლომდე ახსნა იმ ჰიპოთეზიდან ამოსვლით, რომ მთელი ცნობიერება - ეს უბრალოდ ადამიანური ტვინის ნაყოფი და შედეგია.


თუ არ ჩამქოლავენ გაგრძელება იქნება...

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 5 2012, 09:42 PM

ა.კ. მოდი თანმიმდევრულად მივყვეთ. რას ამბობენ ვედური წმინდა წერილები სულის ბუნების შესახებ? საიდან გაჩნდა იგი და რა თვისებებს ფლობს?

გ.მ. ვედური წმინდა წერილების თანახმად სული - ცნობიერების ატომია, რომლის განადგურებაც შეუძლებელია, და რომელიც განსაკუთრებულ თვისებას ფლობს - გააცნობიეროს ყოფიერება. თავისთავად მატერიას არ გააჩნია ცნობიერება და არ აქვს სუბიექტის (დამკვირვებლის) როლის შესრულების უნარი. სანსკრიტზე ცნობიერების ამ ატომს ატმა ეწოდება, რაც ნიშნავს "სუბიექტს", "მე"-ს, პიროვნული საწყისის მატარებელს (წარმოშობილია ფუძიდან "ატ" - "მოძრაობა" მოქმედება"). უპანიშადები სულს "ანუ"-ს უწოდებენ, რაც ნიშნავს "ატომარულს", "განუყოფელს". სულის სხვა დასახელებაა "ჯივა" - "ცოცხალი არსება (живое существо). რუსული სიტყვა "жизнь" და სანსკრიტული "ჯივა" მომდინარეობენ ერთი და იმავე სანსკრიტული ფუძიდან "ჯივ", რაც ნიშნავს "სიცოცხლეს". დასავლური ფილოსოფიური და თეოლოგიური სწავლებების უმეტესობისგან განსხვავებით ვედები ამტკიცებენ, რომ სული გააჩნია არა მხოლოდ ადამიანს, არამედ ცხოველებსაც, მათ შორის დაბალი განვითარების. სხვაგვარად რომ ვთქვათ სიცოცხლის ნებისმიერი გამოვლინება სულიერ ბუნებას ატარებს. სიცოცხლის საფუძველი გაუნადგურებელი სულიერი საწყისია.

ამგვარად, სული ანუ ჯივა ესაა შეზღუდული დამოუკიდებლობით აღჭურვილი მარადიული სულიერი ნაწილაკი, ცნობიერების ატომი, სიცოცხლის ყველა გამოვლინების მიზეზი. მკვდარი მატერიისგან მას განასხვავებს უპირველეს ყოვლისა საკუთარი არსებობის გაცნობიერების და გარესამყაროს შეცნობის უნარი. სწორედ ეს თვისება - აღქმის უნარი - განასხვავებს ცოცხალს არაცოცხალისგან. ატმას - სულს წმინდა წერილების თანახმად სამი მთავარი თვისება აქვს:

1) სულის განადგურება შეუძლებელია;
2) სული ატომარულია;
3) სულს გააჩნია ცნობიერება, ანუ მოქმედების შესაძლებლობა და შეფარდებითი თავისუფლების გამოყენების უნარი.

სულის ეს თვისებები აქსიომატურია. წმინდა წერილები განსაზღვრავენ ატმას როგორც იმას, რასაც გააჩნია ეს თვისებები. თუმცაღა ძნელი არაა ვაჩვენოთ, რომ სულის ეს თვისებები ძალიან კარგად ხსნიან ფსიქიკური და ფსიქოსომატური მოვლენების მთელ ერთობლიობას - გაცილებით უფრო კარგად, ვიდრე ნებისმიერი სხვა ამჟამად არსებული ჰიპოთეზებიდან ცნობიერების ბუნების შესახებ (ათეისტურის ან რელიგიურის).

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 6 2012, 02:31 AM

აბდალა

შესაძლებელია და სწორედ წმინდა წერილშივე წერია რომ შესაძლებელია, ჯერ ეზეკიელის პირით სილიწმინდის მიერ ნათქვამი სიტყვა "ცოდვილი სული უნდა მოკვდეს" მოწმობს ამაზე და შემდეგ კი იოანე მოციქულის მიერ აგრეთვე სულიწმინდით ნათქვამი წინასწარხილვის ამსახველი სიტყვები სადაც ამბობს სული რომ იესო სატანას სიკვდილით გააქრობს. განაქარებს საკუთარი ბაგის მახვილით.

ასეა, მაგრამ სხეულის გარეშე უპიროვნოა.

პ.ს ღმერთს ძალუძს სულთა განადგურება და ის ასეც მოიქცევა, როდესაც ჟამი მოაწევს.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 6 2012, 06:50 AM

Ornies

ამაზე არ შეგეკამათები.



ხელი რომ მოგაჭრან პიროვნებას დაკარგავ? ფეხი? მთლიანი სხეული? ამნეზია რომ დაგემართოს (ანუ ჭკუა რომ დაკარგო)? ანუ ვინაა შენში ნამდვილი პიროვნება? რა შუაშია სხეული (თუნდაც ფიზიკური და თუნდაც ნატიფი) პიროვნულობასთან?



სულთა განადგურება შეუძლებელია, რაც ნადგურდება, ის მარადიული არაა და შესაბამისად სულიც არაა. შეიძლება სულის რაობის განმარტებაში ვერ ვთანხმდებით... სული ღმერთის ნაწილაკია და ღმერთი თავისივე ნაწილაკს არ გაანადგურებს. გეთანხმები, რომ შესაძლოა "დასაჯოს", ჯოჯოხეთიც არსებობს, სასჯელიც, მაგრამ ეს ყველაფერი ასე თუ ისე მაინც დროებითია.

უნდა გაგაწბილო, მაგრამ სატანაც თავისი ნამდვილი არსით ღმერთის ნაწილია, რომელსაც დავიწყებული აქვს თავისი ნამვილი სახე და პიროვნება და ღმერთის წინააღმდეგ წავიდა (ღმერთისვე დაშვებით).


ინტერვიუს გავაგრძელებ მოგვიანებით და შესაძლოა გაეცეს პასუხი რაღაც კითხვებს...

თუ რუსული იცი შეგიძლია პირდაპირ აქვე წაიკითხო:

http://1цр.рф/article/intervyu-s-vadimom-tuneevym-gosvami-maharadzhem.html

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 6 2012, 04:08 PM

ა.კ. შეიძლება ასეცაა, მაგრამ ერთი შეხედვით თქვენს მიერ ჩამოთვლილი სულის თვისებები განსხვავდება ჩვენი გამოცდილებისგან. ჩვენ არ გვახსოვს, რომ ამ ცხოვრების დაწყებამდე ვარსებობდით. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, სადაა იმის მტკიცებულება, რომ ცნობიერება არ ნადგურდება? და ასევე, ჩვენი ცნობიერება სულაც არაა ატომარული, იგი, როგორც მინიმუმ, მთელს სხეულზე ვრცელდება.

გ.მ. დიახ, ადამიანთა უმეტესობას არ ახსოვს თავისი წინა ცხოვრება, მაგრამ მეხსიერება მხოლოდ ერთ-ერთი თვისებაა ცნობიერებისა და არა მისი სინონიმი. წინააღმდეგ შემთხვევაში ნებისმიერ კომპიუტერს ცოცხლად ჩავთვლიდით. სიზმარშიც არ გვახსოვს, თუ რა გადაგვხვდა თავს დღის განმავლობაში, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ჩვენი ცნობიერება ყოველ ღამე ნადგურდება. ჩვენ ასევე არ გვახსოვს, რა გადაგვხვდა ადრეულ ბავშვობაში, ნუთუ ეს იმას ნიშნავს, რომ ბავშვობა არ გვქონია? თუ ვილაპარაკებთ ცნობიერების გაუნადგურებლობის თვისებაზე, მაშინ იგი ჩვენი თვითაღქმის მუდმივობაში უნდა ვეძებოთ. შეგვიძLია ნათლად დავინახოთ, რომ ადამიანური "მე" მუდმივია. ყველაფერი, რასთანაც საკუთარ თავს ვაიგივებთ, - ჩვენი სხეული, ჭკუა, გარემოცვა, - განუწყვეტლივ იცვლება. ჩვენი "მე" რომ მათთან ერთად იცვლებოდეს, ცვლილებებს ვერ შევამჩნევდით და მითუმეტეს აღარ აღვიქვამდით ამ ყველაფერს ასე ტრაგიკულად. იმისათვის, რომ რაიმეს მოძრაობა შევამჩნიოთ, თავად უძრავნი უნდა ვიყოთ - თვითმფრინავში ყოფნისას ვერ ვგრძნობთ თვითმფრინავის მოძრაობას. ადამიანის სხეული და მისი ჭკუა განუწყვეტლივ იცვლება: ჩვენ ვიყავით ახალშობილი, შემდეგ ბავშვი, მოზარდი, ახალგაზრდა, მოწიფული ადამიანი. მაგრამ არსებობს ათვლის ურყევი წერტილი, საიდანაც ამ ყველა ცვლილებას ვაკვირდებით. რაღაც სასწაულით ჩვენი "მე" მთელი ამ ცვლილებების განმავლობაში უცვლელი რჩება. რა განაპირობებს ჩვენი თვითაღქმის უწყვეტ მუდმივობას? ამ მუდმივობას რაღაც საფუძველი უნდა ჰქონდეს რეალობაში.

მეცნიერების განვითარება მხოლოდ და მხოლოდ ადასტურებს მატერიის ცვალებად ბუნებას. თანამედროვე მედიცინამ დაადგინა, რომ დაახლოებით შვიდ წელიწადში ჩვენი სხეული მთლიანად იცვლება მოლეკულურ დონეზე. ანუ ყოველ შვდ წელიწადში ჩვენ სრულიად განსხვავებულ სხეულს ვღებულობთ, ჩვენი "მე" უცვლელი რჩება. აღიარებს რა მატერიის ცვალებად ბუნებას, ვინმე შეიძლება შეგვეწინააღმდეგოს, რომ ჩვენი "მე"-ს სტაბილურობა განპირობებულია იმ სტრუქტურის სტაბილურობით, მაგალითად ტვინის, რომელშიც ჩადებულია სტრუქტურული თვითწარმოქმნის მექანიზმები. აი, რას წერს ამის შესახებ როჯერ პენროუზი, ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ფიზიკოს-თეორეტიკოსი, რომელიც სხვა ყველაფერთან ერთად ცნობიერები შესწავლითაცაა დაკავებული: "იმ მატერიის უმეტესი ნაწილი, რომლისგანაც ჩვენი სხეული და ტვინი შედგება, გამუდმებით განიცდის განახლებას - უცვლელი რჩება მხოლოდ მათი მოდელები. უფრო მეტიც, თვითონ მატერია, თუკი ლოგიკურად ვიმსჯელებთ, წარმავალი ბუნებისაა, რადგანაც შესაძლებელია მისი ერთი ფორმიდან მეორეში გარდაქმნა. ... ამგვარად, მატერია არის რაღაც განუსაზღვრელი და არამუდმივი, ამიტომ სავსებით გონივრულია ივარაუდოთ, რომ ადამიანური "მე"-ს მუდმივობა, შესაძლოა უფრო მეტადაა დაკავშირებული მოდელების შენარჩუნებასთან, არათუ მატერიის რეალური ნაწილაკების. " მაგრამ მოდელების მუდმივობა, რომელზეც საუბრობს პენროუზი, ასევე რაღაცაზე უნდა იყოს დაფუძნებული, უნდა ჰქონდეს რაიმე მიზეზი ან სუბსტრატი. ამ თვისების მიწერა თავისი ბუნებით ცვალებად მატერიაზე, როგორც მინიმუმ არალოგიკურია. ეს ერთ-ერთი არგუმენტია სულის არსებობისა, რომელსაც ის თვისებები გააჩნია, რაც ცვალებად მატერიას არა აქვს.

და კიდევ ერთი საინტერესო ფაქტი: ალბათ შეამჩნევდით, რომ ადამიანი ვერ გრძნობს სიკვდილის რეალურობას. არ არსებობს ჩვენი ცნობიერებისთვის რაიმე უფრო უცხო, ვიდრე თავად ის ფიქრი, რომ მე ოდესმე მოვკვდები, არსებობას შევწყვეტ. არავის არ უნდა სიკვდილი. უფრო მეტიც - არავის არ სჯერა, რომ მოკვდება. დიახ, თეორიულად ჩვენ ვუშვებთ ამ შესაძლებლობას, ნებისმიერი ადამიანი ისწრაფვის მუდმივობისკენ, მარადიულობისკენ, უცვლელობისკენ - და მთელი ძალებით უარყოფს სიკვდილს. რა უდევს საფუძვლად ამ ჯიუტ მისწრაფებას? რომც არ მოგვწონდეს რაიმე რეალობაში, ვჯანყდებოდეთ ამის წინააღმდეგ და მოვითხოვდეთ ცვლილებებს, ქვეცნობიერად ჩვენ მაინც გვაქვს იმის იმედი, რომ ამ უკეთესობისკენ შეცვლილ რეალობაში ჩვენს მიერ ნანატრი მუდმივობა იქნება. ნებისმიერ ცვლილებას, იქნება ეს ჩვენს სხეულთან დაკავშირებული თუ გარესამყაროსთან, წონასწორობიდან გამოჰყავს ადამიანი და ეგზისტენციალური კრიზისის მდგომარეობაში აგდებს მას. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, არაფრით განპირობებულ მუდმივობისკენ სწრაფვას ძალიან ღრმა ფესვები აქვს ჩვენს ფსიქიკაში. ამის თვალნათლივი მაგალითია ასაკობრივი კრიზისები, რომლებსაც ყოველი ადამიანი გადის ცხოვრების განმავლობაში. ვბავშვი, რომელიც მოზარდი ხდება, ძალიან ძლიერ კრიზისს განიცდის; მოზარდი, რომელიც ყმაწვილი ხდება, რთულ პერიოდს გადის თავის ცხოვრებაში; ზრდასრულ ადამიანსაც არანაკლებ მკაცრი კრიზისი ელის, ე.წ. ცხოვრების შუა პერიოდის კრიზისი - კრიზისი იმ გარდაუვალი ცვლილებების მოლოდინისა, რომელსაც სიბერე იწვევს. და რა თქმა უნდა ყველაზე სერიოზული კრიზისი ყოველი ადამიანის ცხოვრებაში - ესაა სიკვდილი, რომელიც უმოწყალოდ გვაიძულებს, რომ კიდევ ერთხელ შევიცვალოთ ჩვენი წარმოდგენები საკუთარი თავის შესახებ. ასაკობრივი კრიზისების მიზეზი - შინაგანი უთანხმოებაა, ორი რეალობის შეუსაბამობა: გარეგნული რეალობის ცვალებადობისა და ჩვენი შინაგანი "მე"-ს უცვლელი რეალობისა. ცვალებადობა რომ ცნობიერების ბუნება ყოფილიყო, სიკვდილი ან სიბერე აღარ აღიქმებოდა ჩვენს მიერ სუბიექტურად როგორც ანომალია ან სასტიკი უსამართლობა.

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 6 2012, 09:02 PM

აბდალა

ხელი და ფეხი რომ მოგაჭრან პიროვნულობას არ დაკარგავ შეინარჩუნებ მაგრამ სხეულს თუ აგართმევენ ვეღარ იტყვი აი ესა ვარ მე, ამის სათქმელად სულს სჭირდება სხეულზე მიგითითოს და თითი მიიდოს რომ სხვამ აღიქვას პიროვნულად, მაშინ როდესაც სულს ართმეული აქვს სხეული მან თუ არ მიიღო ახალი ნატიფი სულიერი სხეული ის უპიროვნოა, ანუ ვერ იტყვის სიტყვა "მეს" ვინაიდან სული ეს ღმერთია. ინდუიზმს თუ იცნობ უპიროვნო ბრაჰმას შესახებ გექნება გაგონილი აი ეს არის სული და არა ადამიანის სხეულის ფორმის მსგავსი რაღაც მოფარფატე პეპელა, სულისა და სულიერი სხეულის გარჩევა უჭირს ბევრს, სულს არ გააჩნია, ფორმა, ზომა, წონა, სუნი და ა.შ ის არსით უპიროვნოა სანამ სხეულით არ შეიმოსება, ჩვენ სხეულით შემოსილი სულები ვართ, ხალხს კი პირიქით გონია რომ სული აქვთ, სული კი არ აქვთ თავად არიან სულები და ხორცი აქვთ, აი ასეა, შენ ხარ სული რომელსაც გააჩნია ხორციელი სხეული, როდესაც აგერთმევა ხორციელი სხეული თუ არ მიიღებ სულიერ სხეულს ეს იმას ნიშნავს რომ პიროვნულობას დაკარგავ.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 6 2012, 09:05 PM

ატმანს თუ იცნობ ორნიეს?

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 6 2012, 09:12 PM

A.V.M

არა არ ვიცნობ მაგრამ ატმანური სხეული გამიგია ეს სულის უზენაესი მდგომარეობაა პირველსაწყისი სხეული, მერე ბუდხალური სხეულია, კაზუალური, ვიტალური, ასტრალური, ეთერული და ბოლოს ეს ჩვენ რაც გაგვაჩნია მატერიალური, ჩვენ ყველაზე უხეში სხეული გვაქვს ასე ვთქვათ მოკვდავი და არასრულყოფილი, სხვა არსებებს რომლებიც სულიერ სამყაროში სუფევენ უფრო დახვეწილი და ნატიფი სულიერი სხეულები აქვთ.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 6 2012, 09:14 PM

ხოდა შემოვა აბდალა და ატმანს გაგაცნობს...
(ოღონდ არ გააოფოთ და თემა არ გააინდუისტუროთ)

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 6 2012, 09:14 PM

Ornies

შენ ა რამბობდი ღვთის სულის ნაწილი გვაქ და სხვა სული არ გვაქო??

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 6 2012, 09:16 PM

toka@

შენ ჯერ პირადში რაც მოგწერე ეგ შეირგე და მერე ისე ამოიღე ხმა აქ რია ფორუმზე.

A.V.M

გავაინდუისტურო რას ნიშნავს? პავლე მოციქული საუბრობს სულიერ სხეულებზე და რა ინდუისტი იყო?

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 6 2012, 09:22 PM

Ornies

რასაც შენ ამბობ ახლა მაგას ვამტკიცებ მთელი სამი წელია ამ ფორუმზე ჩვენ ვართ სული და გვაქვს სხვადასხვა (რამდენიმე ნატიფი და ფიზიკური) სხეული. უპიროვნო ბრაჰმანი (და არა ბრაჰმა) ვიცი რასაც ნიშნავს, მაგრამ მე მჯერა, რომ სულს გააჩნია პიროვნულობა და აქვს სულიერი სხეული, რომელიც მხოლოდ მაშინ ვლინდება, როცა ბოლომდე ვიწმინდებით მატერიალური ჭუჭყისგან.



ხშირად ნატიფი სხეულიც მატერიალურია. მაგრამ სულიერ სამყაროში მართლა სულიერი სხეულები აქვთ...

მოკლედ ძირითადად ერთი და იგივეს ვამბობთ სხვადასხვა ენით. მხოლოდ იმაშI ვერ დაგეთანხმე, რომ სულის მოკვლა შესაძლებელია...

და კიდევ ის, რომ ქრისტიანული თეოლოგიის მიხედვით სულს არ აქვს დასასრული, მაგრამ აქვს დასაწყისი, ხოლო ვედური თეოლოგიის მიხედვით სულს არც დასაწყისი აქვს და არც დასასრული.

ზემოთმოყვანილ ინტერვიუში ეს თემაც გაშლილია და მოგვიანებით გავაგრძელებ...

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 6 2012, 09:27 PM

აბდალა

გააჩნია შენ პიროვნულობას რას ეძახი, გონება გააჩნია, ყოვლისმცოდნეობა, ყოვლისშემძლეობა, მაგრამ სხეული უნდა გაგაჩნდეს პიროვნებად რომ აღგიქვას სხვამ ასე არ არის? შენ თუ არა გაქვს არც ფიზიკური და არც სულიერი სხეული აბა მითხარი მე როგორ უნდა აღგიქვა?

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 6 2012, 09:28 PM

Ornies

აქ მე მიგულისხმა. ცნობილი "ინდუისტი" ვარ აქ და... ყოფილი ატმანი...

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 6 2012, 09:29 PM

აბდალა

რატომ? კრიშნაიტი თუ ხარ მაშინ ესე დაგისვამ კითხვას, კრიშნას არ ძალუძს სულის განადგურება? თუ ძალუძს ესე იგი შესაძლებელია ხო სულის მოსპობაც, გაქრობა, განქარება? იგივე კითხვა ეხება მართლმადიდებლებსაც თუ სულის განადგურება შეუძლებელია, აბა ღვთის ყოვლისშემძლეობა?

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 6 2012, 09:30 PM

Ornies

მართალი ხარ, მაგრამ იგულისხმება სულიერი სხეული, რომელიც მარადიულია და არ კვდება... ახლა კი მატერიალური დროებითი და წარმავალი სხეულით ვართ შემოსილნი...

თუმცა მთლად ასე მარტივადაც არ არის ყველაფერი. ჯერ უპიროვნო ბრაჰმანი უნდა გააცნობიეროს ადამიანმა, ეს ყველაფერი რეალურად რომ გაიგოს, ხოლო მას შემდეგ, რაც უპიროვნო ბრაჰმანს აცნობიერებ, სიტყვები და შაბლონები აზრს კარგავენ რაღაც პერიოდი...

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Apr 6 2012, 09:32 PM

Ornies

ღვთის ყოვლისშემძლეობა სწორედ სულის მარადიულად შენარჩუნებაში ვლინდება. თუ მოსპო ის, რისი შექმნაც (ადამიანი) სიყვარულის ნაყოფია, მე მგონი ეს ვერ იქნება ნორმალური მოვლენა.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 6 2012, 09:34 PM

Ornies

ახლა შენ იგივე პარადოქსულ კითხვას სვამ, რომელსაც ათეისტები ხშირად სვამენ, მაგალითად შეუძლია თუ არა ღმერთს გაანადგუროს საკუთარი თავი? თუ არ შეუძლია ე.ი. არაა ყოვლისშემძლე ხო?

ღმერთს შეუძლია სულის პიროვნულობა განაქარვოს იმით, რომ სული ამ დროს უპიროვნო ბრაჰმანს ერწყმება, და ეს სულის არჩევანით ხდება, მაგრამ ვედების ძალიან მნიშვნელოვან ნაწილებში ნათქვამია, რომ ესეც დროებითია და ადრე თუ გვიან სულს ასეთი "ნირვანული" მდგომარეობაც სწყინდება... მწვანე ფოთლებში მწვანე ჩიტი თითქოს არ განირჩევა, მაგრამ სინამდვილეშI ის მაინც ჩიტია, ინდივიდია და პიროვნულია... ანუ უპიროვნო ბრაჰმანიც ილუზიის ერთ-ერთი ყველაზე მაღალი და ამავე დროს სახიფათო სახეა.

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 6 2012, 09:35 PM

afxazi

რატო ართულებ? შეუძლია თუ არა ღმერთს სულის მოსპობა? პასუხია კიი შეუძლია, აქედან გამომდინარე კი სულის მოკვდინება შესაძლებელია.

აი ამ პრიმიტიულ ამბების გართულება რატომ გიყვართ ვერ ვხვდები.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 6 2012, 09:36 PM

Ornies

თან "კი" და თან "არა" არ შეიძლება ორივე ერთად? დიალექტიკასთან შენც მწყრალად ხარ მგონი

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Apr 6 2012, 09:38 PM

Ornies

არაფერს არ ვართულებ. შეუძლია არ ნიშნავს იმოქმედოს ისეთი რამ რაც მის ბუნებით სახიერებას ეწინააღმდეგება. მოსპობა არსებისა, რომელიც შესაქმის გვირგვინს წარმოადგენს (შევქმნად ადამიანი ჩვენს ხატად), ნამდვილად არ იქნება სამართლიანო მოვლენა. მაშ ჩვენ ისიც უნდა ვთქვათ, რომ ღმერთს შეუძლია შესცოდოს, ხოლო თუ არ შეუძლია ის ყოვლისშემძლე არ ყოფილა.

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 6 2012, 09:40 PM

აბდალა

აი ეს კი არავინ იცის, შენ რა იცი შემოწმებული გაქვს? განგიცდია ეს მდგომარეობა? ხო ვიღაცის მონაყოლს ენდობი არა? ან რიგვედას, ან ბჰაგავატ გიტას, ან გურუს მონათხრობს და იჯერებ რა ასე გადაუმოწმებლად, გადაგიმოწმებია? თავად უშუალოდ შეგიმოწმებია? ილუზიას რაც შეეხება იგივე მაიას მე ვფიქრობ რომ ჩვენი მატერიალური სამყაროა ილუზორული და აქედან გამომდინარე სხვადასხვა სულიერი სამყაროებიც ვინაიდან ყველა სამყარო გარდა ერთისა წარმოადგენს ამ ერთის ანარეკლს, გამეორებას, ამ ერთიდან გამოდის სხვა დანარჩენები, ოდნავ სახეცვლილი, მაგრამ მაინც ილუზორული, უმაღლესი რეალობა კი რაც არის ეს შეიცანი უკვე უპიროვნო ბრაჰმანის ილუზორულობაზე რომ საუბრობ?

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 6 2012, 09:43 PM

Ornies

მე იმ სწავლების გადმოსახედიდან გეუბნები, რომელსაც მე მივყვები, თორემ რა თქმა უნდა ვერც დავადასტურებ და ვერც ვუარყოფ. ვფიქრობ შენც კარგად აცნობიერებ, რომ ნებისმიერ გზაზე რომელიღაც სწავკლებას ან რომელიღაც მოძღვარს ეყრდნობი... თან სამყაროს ერთი "ნერვებისმომშლელი" თვისება აქვს: ისეთად გენახვება, როგორც გინდა რომ დაინახო. ასე რომ ჩემი ნათქვამი ერთ-ერთ ჰიპოთეზად მიიღე და გინდ დაიჯერე გინდ არა, ყოველ შემთხვევაში მე ძალიან პატარა გამოცდილება ნამდვილად მაქვს უპიროვნო ბრაჰმანთან შეხების და ვიცი რა იმალება ჭკუის შაბლონურ პროგრამებს მიღმა (და იმედია ამის სიტყვებით გამოხატვას არ მომთხოვ)

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 6 2012, 09:46 PM

afxazi

რა თქმა უნდა არ ნიშნავს, მაგრამ თეორიულად ხოა შესაძლებელი სულთა განადგურება აი ამას ვიძახი. ღმერთი რას იზავს და რას არ იზავს ეგ არავინ არ იცის ღვთის გარდა, ჰო და თუ იმის ქმნა შეუძლია რომ სულები გაანადგუროს, ესე იგი ვეღარ ყოფილან არა სულები უკვდავნი? უკვდავი იცი რას ნიშნავს? როდესაც ხარ მარადიული და შენს მარადიულობას საფრთხე არ ემუქრება, სულთა მარადიულობა კი ღვთის ერთი სიტყვით შეიძლება შეწყდეს მყისიერად თუ ასე ინებებს უფალი, აქედან გამომდინარე კი ვეღარ არის სული უკვდავი და ის იდეა რომ უკვდავია დამოკიდებულია და ემყარება მხოლოდ ღვთის კეთილ ნებას და სხვა არაფერს, ბუნებითი არსით არ არის უკვდავი სულთა კვლა შესაძლებელია.

აბდალა
რაღაც პატარა სულიერი გამოცდილება მეც მაქვს და ამიტომაც მიკვირს რომ მართლმადიდებლურ ქვეყანაში ინდუისტთან გამოვნახე საერთო ენა და ის ხალხი კი რომელიც ჭეშმარიტი რელიგიის მიმდევრობაზე დებს თავს ყოველ სიტყვაზე ყოველ პრიმიტიულ დეტალზე მეკამათება.

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Apr 6 2012, 09:46 PM

Ornies

თუ შენ გულისხმობ უკვდავებას როგორც ბუნებით თვისებას, ცხადია ეს თვისება მას ბუნებითად ვერ ექნება, რადგან მაშინ მისი არსებობაც არმყოფობიდან მყოფობაში შემოსვლით არ უნდა დაწყებულიყო.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 6 2012, 09:53 PM

Ornies

არც შენ აკლებ კილაოზნიკურ კითხვა-პასუხებს (თუნდაც ღმერთის ყოვლისშემძლეობის პარადოქსზე)

და საერთოდ, თუკი ყველანი არ გამოვნახავთ საერთო ენას და დიალექტიკის დონეზე არ გადავალთ, სამყაროს განვითარების ამ ეტაპზე ძალიან გაგვიჭირდება...

კარგი გამოთქმაა: "ჩემი გზა ჭეშმარიტებაა", მაგრამ ცუდი გამოთქმაა: "ყველა დანარჩენი ცრუა".

Ornies

იგივე რომ დიდხანს არ ვიმეოროთ, ამ თემას გადახედე. სულის რაობაზე აქაც საკმაოდ ვიკამათეთ:

http://church.ge/index.php?showtopic=6416&st=0

პოსტის ავტორი: Ornies თარიღი: Apr 6 2012, 10:00 PM

აბდალა

ამას კლიაოზნიკობა კი არა ლოგიკა ქვია, ძველი ბერძნული მეცნიერებაა და ამ მეცნიერების მიხედვით.
1. თუ ღმერთს ძალუძს სულის განადგურება
2. ესე იგი სულთა მოკვდინება შესაძლებელია

აი ეს არის ორჯერ ორი რომ ოთხია ისეთი თემა და არა რა მაინც რაღაც გართულებულ ვარიანტებს ეძებენ რაღაც ჩახლართულ ამბებს, ბოლოს ისევ ამ დასკვნამდე უნდა მივიდნენ მაინც და რა გამოდის? უაზრო ლაქლაქი აი ეს.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 6 2012, 10:08 PM

ბინგო!

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Apr 6 2012, 10:09 PM

Ornies

ორ საკითხს ვურევთ ერთმანეთში.

ერთი საკითხია შესაძლებელია თუ არა და ამას არავინ არ უარყოფს, რომ ვინც მისი შემოქმედია (ხაზს ვუსავამ: ვინც შექმნა იგი), ასევე შეუძლია გაანადგუროს. ზოგადად ყველაფერს რასაც დასაწყისი აქვს, მას დასასრულიც აქვს.

მეორე საკითხია რატომ არ ხდება ეს.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 9 2012, 02:16 PM

გაგრძელება...



ა.კ. თუკი ბოლომდე მივიყვანთ აზრს სულის მარადიულობის შესახებ, მაშჳნ გამოდის, რომ იგი ვერ შეიქმნებოდა. მართლა ასეა ეს? გულისხმობს სულის მარადიულობა ქმნილების აქტის არარსებობასაც? ჩვენ ვიცით, რომ სხვა რელიგიურ სისტემებში სულზე საუბარია, როგორც „ღმერთის მიერ შექმნილზე.“ რას ამბობენ ვედები ამის შესახებ?

გ.მ. იუდაიზმი, ქრისტიანობა და ისლამი ამოდიან იქიდან, რომ სული ღმერთის მიერაა შექმნილი. ქრისტიანული რწმენის თანახმად ქმნილების აქტი ღმერთის მიერ დღეში უამრავჯერ მეორდება, რამეთუ ყოველი ახალი ჩასახული ბავში - ეს ახალი სულია, რომელიც ახლახანს მოევლინა სამყაროს. იუდაიზმი უშვებს სულის დაყოფას: პირველი ადამიანის, ადამის დიდი სული, მრავალრიცხოვან პატარა სულებად იყოფა. მაგრამ უპანიშადებში სულის წარმოშობა სხვაგვარადაა აღწერილი. ერთი მხრივ, ვედანტა ეჭვს არ ტოვებს იმის შესახებ, რომ ყველაფერი არსებულის მიზეზი ერთია - ესაა ღმერთი, ანუ აბსოლუტური ჭეშმარიტება, ყოველ მიზეზთა მიზეზი. ინდუიზმის მრავალღმერთიანობის შესახებ სხვადასხვა წარმოდგენებისგან განსხვავებით, უპანიშადების ყველა ფილოსოფიური ტექსტი ერთხმად მხოლოდ ერთ საწყის რეალობაზე საუბრობს, ყველაფერი არსებულის ერთიან მიზეზზე. რიგ-ვედა, მსოფლიოს ყველაზე ძველი წმინდა წერილი, ამტკიცებს: „აბსოლუტური ჭეშმარიტება ერთია, მაგრამ სწავლული ადამიანები სხვადასხვანაირად აღწერენ მას“. ამასთან ერთად, ვედები ახდენენ მარადიულობის, ანუ სულის უქმნელობის პოსტულირებას. ცნობილი ლექსი კათჰა-უპანიშადიდან, რომელიც თითქმის სიტყვასიტყვითაა გამეორებული „ბჰაგავად-გიტაში“, ამბობს: „ო, ბრძენო, სულისათვის არ არსებობს არც დაბადება, არც სიკვდილი. იგი არასოდეს გაჩენილა წარსულში, არ ჩნდება აწმყოში და არ გაჩნდება მომავალში. იგი უშობელი, მარადიული, უხრწნელი და თავდაპირველია. სხეულის სიკვდილი არ იწვევს სულის სიკვდილს.“ ერთი შეხედვით, შეხედულება სულის მარადიულობაზე შეუთავსებელია ღმერთის, როგორც ყოველივე არსებულის ერთადერთ მიზეზზე წარმოდგენებთან. ქრისტიანი თეოლოგები სწორედ ამ საფუძველზე უარყოფენ რეინკარნაციას: ამ სწავლებააში ისინი ხედავენ თავიანთი რელიგიის ერთ-ერთ უმთავრეს დოგმატთან წინააღმდეგობას, დოგმატთან იმის შესახებ, რომ მხოლოდ ღმერთი შეიძლება იყოს ყოველივე არსებულის მიზეზი, რომელსაც სხვა მიზეზი არ გააჩნია. თუმცაღა ვედური შეხედულებით ამ წინააღმდეგობის გადაწყვეტა სულაც არაა ძნელი. ღმერთი, ანუ აბსოლუტური ჭეშმარიტება, ვედების თანახმად მართლაც ყოველ მიზეზთა მიზეზია, და ყოველივე დანარჩენი მეორადია მასთან მიმართებაში. მაგრამ შეიძლება მოვიაზროთ ღმერთი თავდაპირველადვე თავის ატრიბუტებს მოკლებულად? ღმერთი, რომლის განკარგულებაშიც მხოლოდ სიცარიელეა და რომლისგანაც მარტოობისგან მოწყენილი, სამყაროს ქმნის? უპანიშადებში არის მტკიცებულება, რომელიც სულის წარმოშობის ბიბლიურ ვერსიას ჰგავს: „ერთმა მოისურვა მრავალი გამხდარიყო“, „თავდაპირველად იყო მხოლოდ სული. მან იფიქრა: მე შევქმნი მრავალ სამყაროს“. მაგრამ ყველა ეს მტკიცებულება - შეღავათია შეზღუდული ადამიანური ცნობიერებისათვის, რომელსაც არ შეუძლია წარმოიდგინოს მარადიულობა ან უსასრულობა. ვედების თანახმად, ღმერთს აქვს სამი მთავარი ენერგია:

1) შინაგანი - მისი ყოფიერების ენერგია;
2)მატერია, რომელიც მოკლებულია ცნობიერებას;
3) ცნობიერებითა და სიცოცხლით დაჯილდოებული სული.

ცნობიერებაც და მატერიალური ენერგიაც, არიან რა მისი ენერგიები, ანუ იკავებენ რა ღმერტისადმი დაქვემდებარებულ მდგომარეობას, ისევე თავდაპირველნი არიან, როგორც თავად ღმერთია, რამეთუ ღმერთი წარმოუდგენელია ენერგიების გარეშე. სულიც და მატერიალური ენერგიაც - აბსოლუტური ჭეშმარიტების განუყოფელი ნაწილები არიან და დაჯილდოებულნი არიან შეზღუდული დამოუკიდებლობით. ამის გასაგებად ვედებშჳ მოყვანილია მზისა და მისი სხივების მაგალითი. ნუთუ აბსურდული არაა, ვივარაუდოთ, რომ ოდესღაც იყო დრო, როცა მზეს სხივები არ ჰქონდა? ეს ნიშნავს, რომ მზემ სინათლის მიზეზის სტატუსი დაკარგა? მსგავსად ამისა, სულის მარადიულობა არ აკნინებს ღმერთის სტატუსს, და უნარჩუნებს მას ყოველ მიზეზთა მიზეზის და ყოველ საწყისთა პირველსაწყისის ადგილს. სხვა მატერიალური მაგალითი, რომელიც დაგვეხმარება ღმერთის სამ-ერთიანი ბუნების გაგებაში (ღმერთი - ერთიანობაში თავის სამ ენერგიასთან) - ესაა კოცონი. ამ მაგალითში ცეცხლის ალი ღმერთის შინაგან ენერგიას ჰგავს, ნაპერწკლები - ინდივიდუალურ სულებს, ხოლო კვამლი - ცნობიერებას მოკლებულ მატერიას. ვედური წმინდა წერილები განსაზღვრავენ ენერგიას (შაკტის), როგორც რაიმე ობიექტის დაფარული შინაგანი არსის გარეგნულ გამოვლინებას. ღმერთი მიუწვდომელია ჩვენი გაგებისთვის, მაგრამ ჩვენ შეგვიძლია რაღაც დონეზე შევიცნოთ მისი ბუნება, თუკი შევისწავლით მის ენერგიებს, ანუ გარეგნულ გამოვლინებებს: მატერიალურ სამყაროს და ჩვენს ცნობიერებას. ამიტომ ჩვენი ფილოსოფიური სკოლის ერთ-ერთი დიადი მასწავლებელი ჩვენს გარშემო არსებულ სამყაროს „სულის ლექსიკონს“ უწოდებდა.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 12 2012, 03:16 PM

ა.კ. დავუბრუნდეთ სულს. თქვენ თქვით, რომ სულის ერთ-ერთი თვისებაა მისი ატომარული ბუნება. ვედების თანახმად, რაში მდგომარეობს ცნობიერების ატომარულობა?

გ.მ. უპანიშადები, აღწერენ რა სულს, ატომს უწოდებენ მას (ანუ-ჩაიტანია). ხანდახან მას ადარებენ ნაპერწკალს, რომელიც კოცონიდან გამოიტყორცნა, ან სულის სხივს. იმისათვის, რომ მიახლოებითი წარმოდგენა შეგვიქმნას სულის უმცირესი ზომის შესახებ, შვეტაშვატარა უპანიშადში ნათქვამია, რომ ზომით სული თმის ღერის ბოლოს მეათიათასედზე პატარაა. ცნობიერების ატომარული მდგომარეობა მჭიდროდაა დაკავშირებული სულის მარადიულ ბუნებასთან. ატომი, ამ სიტყვის პირველადი მნიშვნელობით, განუყოფელია, შესაბამისად მისი განადგურება შეუძლებელია და იგი მარადიულია. მეორეც, სულის ატომარულობა, ანუ მისი ლოკალიზებული ბუნება კარგად ხსნის ინდივიდუალური ცნობიერების გამოვლინების შეზღუდულობას. ინდოეთში არიან ფილოსოფოსები, რომლებიც უარყოფენ სულთა მრავალრიცხოვნებას და თვლიან, რომ ჩვენ ყველანი ერთი ყველგანმყოფი ცნობიერების გამოვლინებანი ვართ. მაგრამ გამოცდილებით ვიცით, რომ ჩვენი ინდივიდუალური ცნობიერება მხოლოდ ჩვენს სხეულს მოიცავს და სხვა სხეულებზე არ ვრცელდება. ჩვილმიც კი, რომელიც დედის მუცელშია, ვერ გრძნობს ყველაფერ იმას,რ ასაც დედა განიცდის, დედამ კი ზუსტად არ იცის, თუ რას გრძნობს ჩვილი. ამგვარად სულის ატომარულობა განსაზღვრავს გაუნადგურებელი ინდივიდუალურობის არსებობას, რომელიც ყველა ცოცხალ არსებას გააჩნია, - ჩემი ცნობიერი გამოცდილება ყოველთვის უნიკალურია და ყოველთვის ჩემად რჩება. მე ვერასოდეს გავხდები თქვენ, თქვენი კი ვერასოდეს გახდებით მე.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 12 2012, 08:55 PM

ა.კ. მაშინ ჩნდება კითხვა: თუ სული უსაზღვროდ მცირეა, მაშინ როგორ ვრცელდება მთელი მისი ცნობიერება მთელს ჩვენს სხეულზე?

გ.მ. სული ავრცელებს თავის ცნობიერებას მთელს სხეულზე სწორედ ისევე, როგორც ყვავილი ავრცელებს თავის გარშემო სურნელებას. უპანიშადები ამტკიცებენ, რომ ჩვენს სხეულში სული გულის მიდამოში იმყოფება და აქედან პრანის, ანუ სასიცოცხლო აირების მეშვეობით ცნობიერების მთელ ენერგიას სხეულზე ავრცელებს. გულიდან გამოდის 72 000 არხი, ნადი, რომლებშიც ცირკულირებს პრანა, ანუ სასიცოცხლო ენერგია („ჩი“ - ჩინურ ფილოსოფიაში) და საშუალებას აძლევს სულს, რომ შეიგრძნობს თავისი მატერიალური სხეული და მართოს იგი. პრანის ცირკულაციის ნებისმიერ დარღვევას მივყავართ იქამდე, რომ ჩვენი სხეულის შესაბამისი ნაწილი უგრძნობი ხდება და საბოლოოდ ატროფირდება. შემთხვევითი არაა, რომ სწორედ გული, და არა ტვინი, ითვლებოდა სიცოცხლის, ცნობიერების და ემოციის წყაროდ, და ადამიანის ყველაზე ნატიფ (уязвимой) ნაწილად. „ბჰაგავად-გიტას“ სხვა მაგალითი მოჰყავს: სული, იმყოფება რა ერთ ადგილას, მზესავით ანათებს მთელს სხეულს. სულის ატომარულობის შესახებ პოსტულატი ხსნის ასევე მნიშვნელოვან ფაქტს - ჩვენი აღქმის ერთიანობას (целостность). ჩვენი სხეულის სხვადასხვა შეგრძნებები არ აღიქმება ჩვენს მიერ განცალკევებულად, თუმცა მათზე ტვინის სხვადასხვა განყოფილებები აგებენ პასუხს. მთელი ეს გამოცდილება ერთ“მეს“ ეკუთვნის. ამ ფაქტის ახსნა ძალიან ძნელი იქნება, თუკი გამოვალთ იმ ვარაუდიდან, რომ ცნობიერება მილიარდობით უჯრედის ერთობლივი ურთიერთქმედების შედეგად იქმნება. რომელი მათგანი ითვისებს უფლებას, რომ ერთიანი „მეს“ მატარებელი იყოს? არის კიდევ ორი მნიშვნელოვანი შედეგი, რომელიც სულის ატომარულობის პოსტულატიდან გამომდინარეობს: სულის მიდრეკილება დაცემისკენ და სულთა გარდასხეულება (რეინკარნაცია).

სულის დაცემისადმი მიდრეკილების მიზეზის დამაკმაყოფილებელ ახსნას ვერ ვპოულობთ სხვა ფილოსოფიურ და თეოლოგიურ სკოლებში. თეოლოგებს უხდებათ, დაეთანხმონ ან იმას, რომ ღმერთმა სული არასრულყოფილი შექმნა, ან ახსნან მათი პირვანდელი მდგომარეობა პირველყოფილი ცოდვით - სასჯელით, ჩვენი წინაპრების ცოდვების გამო. სინამდვილეში სულის მიდრეკილება დაცემისადმი და ამასთან დაკავშირებული ბოროტების წარმომავლობის ახსნა საკმაოდ მარტივად შეიძლება. სული, არის რა ღმერთის პაწაწინა ნაწილაკი, თავდაპირველად ისეთივე სრულყოფილია, როგორც თავად ღმერთი. როგორც ბიბლიაშია ნათქვამი, ჩვენ „ღმერთის სახედ და ხატად“ ვართ შექმნილნი. სულის ერთადერთი „ხინჯი“ მისი პაწაწინა მდგომარეობაა. სხივი ვერასოდეს გახდება მზე, მაგრამ მზეს ვერ დავადანაშაულებთ იმაში, რომ მის მიერ წარმოქმნილი სხივი სხივად რჩება. სწორედ სულის უმცირესი ზომა განაპირობებს მის მარადიულად დამოკიდებულ ბუნებას. სული, თავისი განსაზღვრებით, მოკლებულია დამოუკიდებლობას. თავისთავად ეს ნაკლს არ წარმოადგენს - ჩვენ დამოკიდებულნი ვართ ბუნებით, მაგრამ ამასთანავე გაგვაჩნია ინდივიდუალური ცნობიერება, რომელიც დამოუკიდებლობისადმი ჩვენს სწრაფვაში ვლინდება, მათ შორის ღმერთისგან დამოუკიდებლობაშიც. ბროდსკი ამბობს სულის ამ მარადიულ მისწრაფებაზე: „დამოუკიდებლობა - საუკეთესო თვისებაა, საუკეთესო სიტყვაა ყველა ენაზე“. ცოცხალ არსებებს ამ სამყაროში, სამწუხაროდ არ ესმით, რომ ჭეშმარიტი თავისუფლება - ესაა ღმერთზე დამოკიდებულება, და ფიქრობენ, რომ თავისუფლებას და დამოუკიდებლობას მაშინ მიაღწევენ, როდესაც მოიპოვებენ ძალას, ძლევამოსილებას, ძალაუფლებას. მაგრამ ეს ხაფანგია პაწაწინა სულისთვის. როცა სული, აცნობიერებს რა თავის დამოკიდებულ ბუნებას, გაცნობიერებულად აყენებს თავს ღმერთისადმი დამოკიდებულ მდგომარეობაში, იგი ინარჩუნებს თავის თავდაპირველ სისუფთავეს, ანუ ღმერთთან მსგავსებას. მაგრამ როდესაც სულს ღმერთისგან დამოუკიდებლობა უნდა, იგი მაშინვე ექცევა ღმერთის გარეგან, მატერიალურ ენერგიაზე დამოკიდებულების ქვეშ. მატერიალურ ენერგიაზე დამოკიდებულება ნიშნავს სულის თვისებების დაკარგვას და მატერიის მიმსგავსებას, ანუ ცნობიერების ნაწილობრივ დაკარგვას. შეგვიძლია დავინახოთ, როგორ ხდება ღმერთს დაშორებული ადამიანები მიწიერი ინსტინქტების მონა. ასე კარგავს თავდაპირველად სუფთა სული, ღმერთის ნაწილაკი, თავის მსგავსებას ღმერთთან და იძულებულია უბადრუკი არსებობა ატაროს ტვირთად. დეგრადაციას, ანუ ღმერთისგან დაშორებას იქამდე მივყავართ, რომ სულის ცნობიერება სულ უფრო და უფრო იფარება მატერიით და მხოლოდ რუდიმენტულ ინსტინქტებში: ჭამის, ძილის, გამრავლების და თავდაცვის სურვილებში ვლინდება. ამას მივყავართ იქამდე, რომ სული მატერიის ევოლუციურ ციკლში ხვდება და მანამ ტრიალებს მასში, სანამ ადამიანურ ფორმას არ მიიღებს. სხვათაშორის, სრულყოფილებისაკენ მისწრაფება, რომელიც ევოლუციას უდევს საფუძვლად, - ეს კიდევ ერთი დამამტკიცებელი საბუთია სულის ატომის არსებობისა, რომელიც მატერიისგან განსხვავდება, რამეთუ თავად მატერია სრულიად საპირისპირო კანონს ექვემდებარება, ენტროპიის გაძლიერების კანონს (თერმოდინამიკის მეორე კანონი). სხვაგვარად რომ ვთქვათ, სულის ატომარულობა ემპირიულად ვლინდება ჩვენი ცნობიერების ინდივიდუალურობაში, და ასევე მის არამდგრადობაში, ანუ სხვაგვარი გავლენისადმი დაქვემდებარების მიდრეკილებაში.

ვიღაცას შეუძლია თქვას, რომ ეს მიდრეკილება - მარადიული წყევლაა სულისთვის. ასე ცდილობს ადამიანი თავისი დაცემული მდგომარეობის დანაშაული ღმერთს გადააბრალოს. მაგრამ უპანიშადების თანახმად, ნებისმიერ სულს, მიუხედავად თავისი ატომარულობისა, შეუძლია სულიერი ცოდნის მთელი სისავსე დაიტიოს, და სწორედ ჩვენი თვისება სხვისი გავლენის ქვეშ მოქცევის მიდრეკილებისა, შესაძლოა გახდეს ჩვენი განთავისუფლების მიზეზი. დიახ, მატერიის გავლენის ქვეშ მოქცევის შედეგად სული დეგრადაციას განიცდის, მაგრამ ადრე თუ გვიან იგი ადამიანის სხეულით იბადება. სიცოცხლის ადამიანური ფორმა უნიკალურია იმიტომ, რომ მასში სულს წმინდა ურთიერთობების შედეგად შეუძლია თავისი სულიერი ბუნება აღიდგინოს. სულიერი ბუნების აღდგენა ვლინდება რვა განსაკუთრებულ თვისებაში - წმინდა სულის თვისებებში, რომლებიც ჩანდოგია უპანიშადშია ჩამოთვლილი. ესენია:

1) სისუფთავე, - ცოდვისგან დაბინძურების არ არსებობა, ანუ დაუმახინჯებელი წარმოდგენა საკუთარ ბუნებაზე;
2) თავისუფლება სიბერისგან;
3) საკუთარი უკვდავობის გაცნობიერება;
4) თავისუფლება მწუხარებისა და დარდისაგან;
5) თავისუფლება შიმშილის გრძნობისაგან;
6) თავისუფლება წყირვილის გრძნობისაგან;
7) ამ სულის ყველა სურვილი მხოლოდ სხვათა კეთილდღეობაზეა მიმართული;
8) ყველაფერი, რასაც იგი ისურვებს, უცილობლად სრულდება;

ამ თვისებების გაჩენა მატერიაზე გამარჯვებას აღნიშნავს. შეგვიძლია დავინახოთ, რომ ყველა სულიერი ტრადიციის წმინდანები სულის თავდაპირველ, მატერიის გავლენისგან თავისუფალ ამ თვისებებს ავლენენ.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 13 2012, 01:48 PM

ა.კ. რამდენადაც მესმის, პოსტულატები სულის უქმნელობის და მისი ატომარულობის შესახებ მთლიანად ხსნიან ღმერთისგან ბრალდებებს მისი უსამართლობის შესახებ. მაშ, რატომ უჭირთ ადამიანებს ამ განმარტებების მიღება?

გ.მ. ჩვენ გვიჭირს უსაწყისო, მარადიული ცნებების გაგება. ძალიან ვართ დაპროგრამებული იმაზე, რომ ყველაფერს უნდა ჰქონდეს საწყისი. დიდი გაჭირვებით ეგუებიან ადამიანები იმას, რომ ღმერთს არა აქვს დასაწყისი, თუმცა მათ უმრავლესობას ამის გაგებაც კი ზალიან უჭირს. ათეისტები გულუბრყვილოდ ვარაუდობენ, რომ სვამენ რა კითხვას, თუ ვინ შექმნა ღმერთი, ისინი ამით აბათილებენ მის არსებობას. თავად ჩვენი ენა არაა შეგუებული იმისთვის, რომ უსაწყისო კატეგორიებზე ვიმსჯელოთ. ამიტომ, როცა საქმე ეხება სულს, ადამიანები ადვილად გადაიტანენ ხოლმე მასზე მატერიალურ წარმოდგენებს „ქმნილებადობის“ შესახებ. რაც შეეხება სულის ატომარულ, პაწაწინა ბუნებას, ამ კონცეფციასთან შეგუებაში ცრუ ეგო გვიშლის ხელს, რომელიც დამოუკიდებლობისკენ სწრაფვით არის წარმოშობილი, - ადამიანისთვის დამახასიათებელია, რომ გააზვიადოს თავისი როლი ქმნილებაში. რა გაეწყობა, აქ ვერაფერს იზამ. ზოგიერთს კი ჰგონია, რომ ატმის ატომარულობის შესახებ პოსტულატი მისი ინდივიდუალობის „ნიველირებას“ ახდენს - სად უნდა დაეტიოს ატომში ინდივიდუალობა, ფორმა, ხატ-სახე? მაგრამ ჩვენი ინდივიდუალობა - ესაა უპიროველეს ყოვლისა გამოცდილების ინდივიდუალობა. სული ამოუწურავი და უსასრულოა მის ყველაზე უმცირეს გამოვლინებებშჳც კი, ამიტომ სულები, რომლებმაც სრულიად აღიდგინეს თავიანთი ბუნება ღმერთთან ცოცხალი ურთიერთობებით, ფლობენ სულიერ ხატ-სახეს, რომელიც ამ ურთიერთობებს შეესაბამება. ზემოთ უკვე ნახსენებ ლექსში შვეტაშვატარა უპანიშადიდან (5.9), რომელშიც სულის ზომა თმის ღერის ბოლოს ერთ მეათიათასედსაა შედარებული, ასევე ნათქვამია, რომ მიუხედავად თავისი სიმცირისა, ატომარული სული უსასრულო და ამოუწურავია.

არსებობს სულის ატომარულობის კიდევ ერთი შედეგი, რომელიც ასევე ძალიან ძნელადაა მისაღები იმ ადამიანებისთვის, რომლებიც ამაყობენ თავიანთი განსაკუთრებული მდგომარეობით სამყაროში, - ესაა ყველა სულის თავდაპირველი თანასწორობა. ბუნებით ერთნაირი სულები იმყოფებიან ზომით გიგანტურ სპილოს სხეულშიც და ბაქტერიის პაწაწინა სხეულშიც. „ბჰაგავად-გიტას“ თანახმად, ღმერთის მიერ შექმილ სამყაროში სულები ყველგან არიან. ცნობიერების ინდივიდუალური ატომები, რომლებიც ასულდგმულებენ მატერიას, სხვადასხვა ფორმისა და ტიპის სხეულებში იმყოფებიან. ადამიანებისთვის, განსაკუთრებით დასავლეთში, ინდივიდუალიზმის და უპირატესობის კომპლექსის კულტით, ძნელია ვედური ფილოსოფიის ამ მდგომარეობასთან შეგუება. ვედებიც ასევე ხაზს უსვამენ სიცოცხლის ადამიანური ფორმის უნიკალურობას და მის მნიშვნელობას ევოლუციურ ციკლში, მაგრამ ამასთანავე ამტკიცებენ, რომ ცნობიერების ბუნება, რომელიც ადამიანებში, ცხოველებში, ხეებში და მწერებში ვლინდება, - ერთიანია. აქედან მომდინარეობს ვედების უნივერსალური ეთიკური პრინციპი - ახიმსა, არაძალადობა, ზიანის და ტკივილის არ მიყენება არც ერთი ცოცხალი არსებისთვის. „ბჰაგავად-გიტაში“ ნათქვამია: „მორჩილი ბრძენი ცნობიერების ერთნაირ გამოვლინებებს ხედავს სწავლულ ბრაჰმანში, ძროხაში, სპილოში, ძაღლსა და ძაღლისმჭამელში.“ ეს ლექსი შემთხვევით არ უსვამს ხაზს მორჩილებას, როგორც აუცილებელ პირობას საგანთა არსის ასეთი ხედვისთვის. ცნობიერება, და შესაბამისად სული, გააჩნიათ არა მხოლოდ ადამიანებს, არამედ ცხოველებსაც და მცენარეებსაც კი. ამის მრავალი მტკიცებულება არსებობს. მაგალითად კვლევები მოწმობენ, რომ ძროხები, რომელთაც სახელით მიმართავენ, აღიარებენ რა მათ ინდივიდუალურობას, უფრო მეტ რძეს იწველებიან, ვიდრე უსახელოები. ერთ-ერთმა ცნობილმა ბიოფიზიკოსმა ჯაგადიშ ჩანდრა ბოუზმა თავის კკლასიკურ ექსპერიმენტებში აჩვენა, რომ მცენარეები რეაგირებენ ყურადღებაზე, პასუხობენ სიყვარულზე, გრძნობენ საფრთხეს. უფრო მეტიც, უმარტივესი მიკრობებიც კი ავლენენ ცნობიერების ჩანასახებს - ფაქტს, რომლის ახსნაც შეუძლებელია ფიზიოლოგიური მიზეზებით. მაგალითად, „ერთუჯრედიან არსებას (ინფუზორია - ქალამანა) შეუძლია გაცუროს საკვების წყაროსკენ, გაექცეს ხიფათს, გადალახოს წინააღმდეგობანი და ისწავლოს კიდეც, ანუ შეიძინოს „ცხოვრებისეული გამოცდილება“. ასეთი თვისებების არსებობა, რა თქმა უნდა გვაფიქრებინებს ნერვულ სისტემაზე, მაგრამ სწორედაც რომ ნერვული სისტემა ინფუზორიას არ გააჩნია. მშვენიერი იქნებოდა, თუკი მაგალითად ინფუზორია იქნებოდა სწორედ ის ნეირონი რომელიც გვაინტერესებს! სამწუხაროდ არანაირი ნეირონი ინფუზორიას არ შეიძლება გააჩნდეს, თუნდაც იმიტომ, რომ იგი თავისთავად ერთადერთ უჯრედს წარმოადგენს. შესაძლებლობა რომ მქონდეს, დიდი სიამოვნებით დავუსვამდი ყველა ამ ერთუჯრედიანს (ამებას ჩათვლით) უბრალო კითხვას: „როგორ ახერხებთ ამ ყველაფერს?“ ცნობიერების რუდიმენტების გამოვლენა უმარტივესი ცოცხალი არსებების მიერ - ერთ-ერთია იმ მრავალრიცხოვან მოვლენათაგან, რომლებიც ადვილად იხსნება სულის შესახებ ვედური წარმოადგენებით, მაგრამ ახსნას არ ექვემდებარება თანამედროვე მეცნიერული პარადიგმის თვალთახედვით.

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 13 2012, 02:13 PM

აბდალა

ანუ მართლმადიდებელ ქრისტიანებს სულის შესახებ მატერიალური წარმოდგენები გვქონია

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 13 2012, 02:25 PM

George Leluashvili

არა მარტო, მართლმადიდებლებს, მთლიანად ქრისტიანობას, ისლამს და "კლასიკურ" იუდაიზმს...

ამაზე ძალიან ბევრჯერ ვიკამათე და აზრი არ აქვს კიდევ ერთხელ კამათს. მე ვედური კონცეფცია შემოგთავაზეთ... რასაც არა აქვს დასასრული, არა აქვს დასაწყისიც, ხოლო რასაც დასაწყისი აქვს, აუცილებლად აქვს დასასრულიც...

შეიძლება ვერ ხედავდე საიდან მოდის და რა გზით მოდის სული, მაგრამ ის არ "იქმნება" ის უკვე არის და "ხორცში" შედის.

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 13 2012, 02:35 PM

ეს ყოველივე მხოლოდდამხოლოდ თეორიებს წარმოადგენს და მეტს არაფერს.

სერიოზული არგუმენტაცია, ამის დასასაბუთებლად არ არსებობს

მაგრამ შეიძლება ლოგიკურად ვიმსჯელოთ:
თუკი სული ღმერთთან ერთად თანამარადიულია, და იგი შემოქმედს არ შეუქმნია, მაშ რითია ღმერთი ადამიანზე აღმატებული?

იმით, რომ მისი მოცულობაა უფრო დიდი, ვიდრე სხვა სულებისა, თუ როგორაა საქმე?

სადღაა შემოქმედი?

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 13 2012, 03:17 PM

George Leluashvili

სერიოზულს რას ეძახი?




თავიდან არ წაიკითხე ეს ინტერვიუ?

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 13 2012, 04:09 PM

ა.კ. კარგი, ახლა სწორედ ის დროა, ვისაუბროთ ცნობიერების ბუნებაზე. ბოლოს და ბოლოს ეს სულის მთავარი თვისებაა. ექვემდებარება თუ არა იგი აღწერას?

გ.მ. დიახ, ეს სულის ყველაზე მთავარი და ყველაზე რთულად ასაღწერი თვისებაა. ცნობიერების ბუნება ერთდროულად თვალნათლივიცაა და იდუმალიც. მეცნიერებს, რომლებიც ცნობიერებას ხელოვნური ინტელექტის პრობლემასთან დაკავშირებით სწავლობენ, მისი განსაზღვრაც კი უჭირთ. ჩვენს მიერ უკვე ნახსენები რ. პენროუზი ამასთან დაკავშჳრებით წერს: „მაშ რას წარმოადგენს ცნობიერება? რა თქმა უნდა, მე არ ვიცი, როგორ განვსაზღვრო იგი, და არც კი ვთვლი, რომ ღირს საერთოდ მისი განსაზღვრების მცდელობა (რამდენადაც ჩვენ არ გვესმის, რას წარმოადგენს იგი). და ამას ამბობს უმსხვილესი სპეციალისტი ცნობიერების სფეროში. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ჩვენ ძალიან ბევრი გვესმის ამ ცხოვრებაში, მაგრამ რაც არ უნდა პარადოქსული იყოს, კარგად არც კი გვესმის, რას ნიშნავს „გვესმოდეს“, ან მაგალითად „ვგრძნობდეთ, განვიცდიდეთ“. შემდეგ პენროუზი წერს: „დარწმუნებული ვარ, რომ შეგვიძლია ვიპოვოთ ცნობიერების კონცეფციის ფიზიკური საფუძველი, თუმცაღა ვფიქრობ, რომ ნებისმიერი განსაზღვრება არასწორი იქნება“. ვიკიპედიახელოვნური ინტერექტის შესახებ ამბობს: „ამ მეცნიერების ზუსტი განსაზღვრება არ არსებობს, რადგანაც ფილოსოფიაში არაა გადაჭრილი საკითხი ადამიანური ინტელექტის ბუნებისა და სტატუსის შესახებ“.

რატომაა ცნობიერების ბუნების შეცნობა ასე რთული? ვედები ამას შემდეგნაირად ხსნიან. ატმის, ინდივიდუალური სულის ბუნება ორმაგია: იგი ერთდროულად გვევლინება ცნობიერების მატარებლად და თავად ცნობიერებად, ანუ ცნობიერება ეს სულის თვისებაცაა და თავად სულიცაა. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, სული - ეს დამკვირვებელიცაა და დაკვირვებაც; ის, ვინც განიცდის გამოცდილებას, და თავად გამოცდილების განცდაც. პირველ ასპექტს ატრიბუტულ ცნობიერებას უწოდებენ, ხოლო მეორეს - კონსტიტუციურ ცნობიერებას. ამის გასაგებად შეგვიძლია ისევ კოცონის მაგალითი მოვიყვანოთ. სინათლე - ეს ალის თვისებაა, მაგრამ იგივე სული - არა უბრალოდ თვისება, არამედ არსია ალისა. სინათლე, როგორც ალის თვისება, გვეხმარება გარესამყაროს დანახვაში, და იგივე სინათლე, როგორც ალის არსი, საშუალებას გვაძევს დავინახოთ თავად ალი - მე არ მჭირდება სხვა სანთელი იმისათვის, რომ ანთებული სანთელი დავინახო. ალის მსგავსად, სულიც თვალნათლივია. ცნობიერება, როგორც სულის ატრიბუტი, საშუალებას გვაძლევს ჩვენ, ცნობიერ არსებებს, რომ შევიუცნოთ და გამოვიყენოთ გარესამყარო. გარესამყაროს შეცნობით მე ძალიან ბევრის გაგება შემიძლია, მაგრამ საკუთარი თავის შეცნობისას უნდა მივხვდე, რომ ეს გაგება მე თვითონ ვარ. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, სული საკუთარ თავს შეცნობის აქტში აღმოაჩენს. ამიტომ ცნობიერების ბუნების გასაგებად ჩვენი ყურადღება შიგნითკენ უნდა მივმართოთ, საკუთარ თავზე, რაც ამავდროულად გულისხმობს ცნობიერების გარეგნული, ექსტრავერტული ფუნქციის შეზღუდვას. ყველა ეპოქაში არსებობდნენ ადამიანები, რომლებიც სწორედ ამას უძღვნიდნენ საკუთარ თავს - საკუთარი თავის ღრმად შეცნობას და საკუთარი თავის ფლობას. ვედური ფილოსოფია ამტკიცებს, რომ მხოლოდ საკუთარი თავის შეცნობაშია ადამიანური ცხოვრების აზრი: მატერიალური ბუნების ექსპლუატირება - ჭამა, ძილი, გამრავლება და არსებობისათვის ბრძოლა - ასეთივე წარმატებით შეიძლება სიცოცხლის ნებისმიერ სხვა ფორმაში, მაგრამ სულის ბუნების შეცნობა მხოლოდ ადამიანს შეუძლია. მდგომარეობას, რომელშიც სული საკუთარ თავს შეიცნობს, სამადჰი ეწოდება. სწორედ ცნობიერების ექსტრავერტულობის დონე განსაზღვრავს სულის ადგილს ევოლუციურ კიბეზე - რაც უფრო მეტად ექსტრავერტულია ცნობიერება, მით უფრო შორსაა იგი საკუთარი ბუნების შეცნობისგან და მით უფრო გარეგნულია სულის მიზნები და ღირებულებები.

ბუნებრივად ჩნდება კითხვა: თუკი სული უცვლელია, მაშინ რატომ ვლინდება იგი სხვადასხვანაირად სხვადასხვა ტიპის სხეულებში? სულის შესახებ ვედური წარმოდგენების მოწინააღმდეგენი წინააღმდეგობას ხედავენ ამაში. მაგრამ გაგვიკვირდეს ეს - იგივეა, რომ გაგვიკვირდეს, როგორ ანათებენ სხვადასხვაგვარად სხვადასხვა ფერად შეღებილი ერთნაირი ნათურები. უცვლელი სულის გამოვლინების ყველა მოჩვენებით ცვლილებაში მხოლოდ მისი ატრიბუტული ცნობიერება იცვლება, ხოლო თავად სულის, როგორც წმინდა ცნობიერების ბუნება უცვლელი რჩება. მატერიის მიერ შებოჭილი, დამონებული ჯივების შემთხვევაში სწორედ სულის ატრიბუტულ ცნობიერებას შეუძლია დავიწროვდეს ან გაფართოვდეს სხეულის ტიპის ან სულის კარმის შესაბამისად.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 13 2012, 06:36 PM

ა.კ. ანუ თქვენ გინდათ თქვათ, რომ სწორედ სულის გარეგნულ საქმიანობაზე კონცენტრირება უშლის მას ხელს თავისი შინაგანი ბუნების შეცნობაში? მაგრამ სულის ეს გარეგნული საქმიანობაც, თავის მხრივ, მის ბუნებაში უნდა იდოს, ასე არაა?

გ.მ. სრულიად მართალია. სულის ცნობიერებას, ანუ ჩვენს „მე“-ს ორი ასპექტი გააჩნია, აქტიური და პასიური: „მე ვმოქმედებ“ და „მე ვგრძნობ“. სანსკრიტზე ამ ორ ასპექტს უწოდებენ „კარტა“ (მახვილით ბოლო ხმოვანზე) ანუ „მოქმედი“ და „ბჰოკტა“ ანუ „განმცხრომელი“. ეს არის ორი ასპექტი, რომლებშიც ვლინდება ცოცხალი არსების შეზღუდული ბუნება. ცნობიერების აქტიური ასპექტი - ესაა ცნობიერება, როგორც მოქმედებისთვის აქტიური ნების მატარებელი. ქმედების ნების არსებობა პასუხისმგებლობას აკისრებს ცოცხალ არსებას და ტანჯვის ან განცხრომის სუბიექტად ხდის მას. თავად ცნება „პასუხისმგებლობა“ კიდევ ერთი მტკიცებულებაა იმისა, რომ სულს სხეულისა და ჭკუისგან განსხვავებული ცნობიერება გააჩნია. შეგვიუძლია სრულიად არგუმენტირებულად განვაცხადოთ, რომ ყოველი ჩვენი ქმედება განპირობებულია მემკვიდრეობითობით, გარემოთი, აღზრდით, გარემოცვით და უწყვეტი შემთხვევითობებით, რომლებიც განუწყვეტლივ ზემოქმედებენ ჩვენს ცხოვრებაზე. ამ ზემოქმედებათაგან არც ერთი არაა ჩვენზე დამოკიდებული, მაშ რატომ უნდა ვიყოთ მათ გამო პასუხისმგებელნი? ნუთუ „პასუხისმგებლობა“ მხოლოდ პირობით ცნებას წარმოადგენს? ცხადია, რომ არა. პასუხისმგებლობის ცნება გულისხმობს, რომ ჩვენი „მე“ არ დაიყვანებდა გარეგნულ ზემოქმედებათა ჯამამდე, და სწორედ იგი, ეს თავისუფალი „მე“, საბოლოო ჯამში განსაზღვრავს ჩვენს ქმედებებს. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, „პასუხისმგებლობის“ იურიდიული ცნება ნათლად მიუთითებს იმაზე, რომ ჩვენი „მე“ შეუძლებელია იყოს უბრალოდ პროგრამა, გარეგნული გარემოებების მიერ ჩვენში ჩადებული, - იგი თავისუფალია თავის არჩევანში და შესაბამისად დასჯადიც. ამ პრინციპზეა დაფუძნებული ყველა ადამიანური კანონი და კანონი სამყაროსეული სამართლიანობისა, კარმის კანონი. მანამ, სანამ ჩვენი საქმიანობა გარეთკენაა მიმართული, ჩვენი დამოკიდებულება გარეგნულ სიამოვნებებზე მხოლოდ და მხოლოდ გაიზრდება და ჩვენ ამ კანონის მოქმედების სფეროში დავრჩებით. მაგრამ წმინდა წერილები, გამოდიან რა ღმერთის მიერ ბოძებული თავისუფალი არჩევანიდან, მიუთითებენ, თუ ჩვენი რომელი ქმედებები მიგვიყვანენ თავისუფლების სულიერ სამეფომდე, რომელიც კარმის კანონის მოქმედების სფეროს საზღვრებს მიღმა იმყოფება. სულიერ სამყაროშიც კი სული აგრძელებს მოქმედებას და სიამოვნების მიღებას, მაგრამ მისი საქმიანობის ბუნება სხვაგვარია - ეს გარეგნული ეგოისტური საქმიანობა კი არა, შინაგანი საქმიანობაა, რომელიც მიმართულია უმაღლესი „მე“-ს, ანუ ღმერთის დაკმაყოფილებისკენ.

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 13 2012, 10:56 PM

აბდალა

ღმერთის ძალიან პრიმიტიული გაგება!
რაში სჭირდება ყოვლისშემძლე, ყოვლად ნეტარ, თვითკმარ არსებას რაღაც ატრიბუტები?
ხომ არ გეჩვენება, რომ ღვთაებრივი არსი ადამიანურ დონემდე დაგყავს?


მოწყენილი???
სად ჩანს ღმერთი და მოწყენილი?

გარდა იმისა, რომ სამყაროს შექმნის მიზეზი არ გესმით (მაპატიე, სხვაგვარი აზრი ვერ გამომაქვს), მის გარეშე ღმერთს მოწყენილად და ნაკლულევნადაც კი მიიჩნევთ, რაც ღვთისა და კაცობრიობის არასწორ გაგებაზე მეტყველებს.


საერთოდ ვერ დავაკავშირე ვერანაირ ბიბლიურ ეპიზოდთან...


თუკი დავუშვებთ, რომ ადამიანი და ღმერთი ისევე ერთნი არიან, როგორც მზე და მისი სხივები, მაშინ კი ბატონო, ორივე თანამარადიულია, მაგრამ ქრისტიანობაში ღმერთი წარმოადგენს შემოქმედს და ადამიანი - ქმნილებას, ანუ ბუნებით არა ერთსა და იმავეს, არამედ სრულიად განსხვავებულს.

ისევე, როგორც დედა შობს შვილს და მას ენიჭება მშობლის, ხოლო შვილს - შობილის სტატუსი, ასევე მამა - ღმერთი ქმნის მის მსგავს (თვისებებით მსგავს) არსებას და ანიჭებს უკვდავ სულს.

უბრალოდ ადამიანი - ეს ის არსებაა, რომელსაც მიეცა ბრძანება, რომ გახდეს მადლისმიერი ღმერთი.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 14 2012, 06:15 AM

George Leluashvili

შენ კი რაღაც ნირვანულ დონემდე დაგყავს ღმერეთი, როცა მას არაფერ არ სჭირდება და თვითკმარია. კი ბატონო, ატრიბუტების გარეშეც შეუძლია, მაგრამ რაში ჭირდება მარტო ყოფნა? თავისი თვითკმარობა რომ დაამტკიცოს? დროის და მარადიულობის აღქმა არ შეგვიძლია ჩვენი გონებით, ამიტომაც მოდის თავში პრიმიტიული წარმოდგენები, რომ ღმერთს ენერგიები ოდესღაც არ ჰქონდა და მერე გააჩინა.


თან ატრიბუტებში მისი ენერგიები იგულისხმება და არა მანცდამაინც კვერთხი, ან ლოტოსი. ხოლო ენერგიები განუყოფელია ღმერთისგან. და ისინიც ისევე მარადიულია, როგორც ღმერთი.

სხვათა შორის ეგრე თუ მივუდგებით, ისლამისტებსაც იგივე პრეტენზია აქვთ ქრისტიანებთან, რომ "რაში ჭირდება ყოვლად ნეტარ, თვითკმარ არსებას მიწაზე ჩამოსვლა? ხომ არ გეჩვენება, რომ ღვთაებრივი არსი ადამიანურ დონემდე დაგყავს?"

პასუხი: არ ჭირდება, მაგრამ ასე სურს...



ეს ხუმრობა უფრო იყო


დანარჩენზე უკომენტაროდ. მე ვედურ შეხედულებას გთავაზობ, შენ ქრისტიანულს. მე ღრმად მჯერა, რომ მაგალითად ცხოველსაც ისეთივე სული აქვს (შედარებით მიძინებულ მდგომარეობაში), როგორიც ადამიანს. შენ გჯერა, რომ სული მხოლოდ ადამიანს აქვს. რა გაეწყობა, მომავალი გვიჩვენებს...

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 14 2012, 12:43 PM

აბდალა

ნირვანული დონე რა შუაშია?
რატომ გგონია, რომ თუკი ღმერთს კონკრეტული ფორმა არ გააჩნია, მის იმპერსონალურ გაგებასთან გვაქვს საქმე?
ღმერთი თავადაა ყოვლად ნეტარი და მას არანაირად არ სჭირდება თავისთვის შეიქმნას ის, რაც მას კიდევ უფრო "გააბედნიერებს".

აქ ნირვანა არაა მოსატანი.


თუკი მარტო იქნება, ვის უნდა დაუმტკიცოს თავისი თვითკმარობა, თავის თავს?
მისი ნებაა და მისი გადასაწყვეტია მარტო ყოფნა სურს, თუ თავის მსგავს არსებებს შექმნის, რომელთაც მარადიულ სიხარულს გაუზიარებს.

თავიდანვე ასე გეთქვა შე კაცო

რათქმაუნდა ღმერთი და მისი ენერგიები თავისთავად თანამარადიულია; ამას ასწავლის ქრისტიანობაც, მაგრამ ეხლა ისაა გასარკვევი, თუ რას მოიაზრებს მართლმადიდებლობა ღვთის ენერგიებში და რას - ვაიშნავიზმი.

მართლმადიდებლური სწავლებით, ღმერთი ჩვენი გვიკავშირდება, როგორც პიროვნება, სავსებით რეალური სახით და არა როგორც რაიმე აბსტრაქტული არსი და ეს კავშირი შეუქმნელი ღვთაებრივი ენერგიების მეშვეობით ხორციელდება.
ღმერთი არ არის მხოლოდ თავის არსის, ბუნების იგივეობრივი, იგი მყოფობს აგრეთვე თავის შეუქმნელ ენერგიებში, რომლებიც ისევე, როგორც მისი არსი საერთოა სამივე ჰიპოსტასისათვის.

ენერგიები განუყოფელნი არიან ღმერთის არსისაგან, ისინი მის ღვთაებრივი არსის მიღმა მყოფობის თავისებურ სახეს წარმოადგენენ.
მართლმადიდებლური სწავლებით ღმერთთან ზიარება ნიშნავს სწორედ ენერგიებთან ზიარებას.

ადამიანის ღმერთთან ურთიერთობა მხოლოდ ღვთაებრივი ენერგიების მეოხებით ხდება, რასაც წინ უსწრებს მორწმუნეს მზადება, განწმენდა, განუწყვეტელი ლოცვა, რომლის დროსაც ხდება ამ ენერგიების უშუალო, რეალური განცდა.
ესაა მართლმადიდებლური ასკეტიკის საფუძველი და მისტიკის მიზანი და რასაც წმინდა მამები განღმრთობას, თეოზისს უწოდებენ, იგია ღვთის შემეცნების უმაღლესი საფეხური.


ეგ სრულიად აბსულურდული პასუხია და თუ ასე უპასუხებ მუსულმანს, აქეთ კიდევ იმაში დაგდებს ბრალს, რომ ქრისტიანებმა არ იცით, რატომ მოვიდა თქვენი უფალი დედამიწაზეო

მოკლედ რომ ვთქვათ, უფალი იმიტომ განკაცდა, რომ ცოდვის მორევში დანთქმული კაცობრიობისათვის ხსნის გზა ეჩვენებინა და ყოფიერების ჭაობში შთაფლულთათვის სიკეთისა და ბოროტების გარჩევა ესწავლებინა;
იგი განკაცდა, რომ გვეზეიმა საკუთარ თავზე გამარჯვება და კვლავ მარადიული ნეტარებისა და სიცოცხლის შესაძლებლობა მოგვცემოდა.

მართლმადიდებლურ-ქრისტიანულ იდეოლოგიას თუკი გავეცნობით, თავისთავად მივხვდებით, რომ ეს ყოველივე უფლის განკაცების გარეშე შეუძლებელი იყო.

ღმერთი ყოვლად სამართლიანია და იგი არ დაუშვებდა იმას, რომ თავისი ყოვლისშემძლეობით, თვალის დახამხამებაში აეყვანა კაცობრიობა ცათა სასუფეველში.
ამის გამო მას ეშმაკი პასუხს მოთხოვდა, რადგან ადამიანის თავისუფალ ნებასაც შეზღუდავდა და თავის ყოვლისშემძლეობასაც უსამართლოდ გამოიყენებდა.

სწორედ ამიტომ, როგორც ადამიანის მიერ შემოვიდა სიკვდილი (სულიერი სიკვდილი) დედამიწაზე, ასევე ადამიანის მიერვე უნდა მომხდარიყო იმ სიკვდილის განადგურება, დამარცხება, რაც იესო ქრისტემ თავისი დიდებული აღდგომით აღასრულა.
როგორც ადამიანის მიერ მოხდა ღვთისა და კაცობრიობის ერთმანეთთან დაშორება, ასევე ადამიანის მიერვე უნდა მომხდარიყო მათი შერიგება, რაც ისევდაისევ, რაღათქმაუნდა უფალმა იესომ გააკეთა.

აი, სწორედ ამაშია უფლის განკაცების საიდუმლო.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 15 2012, 05:13 PM

მართლმადიდებლობა აღიარებს ცხოველებში სულის არსებობას...
(თუ გ9ინდა ციტატებს მოვიყვან.
რა.გიო არ ეთანხმება თუ რა?)

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 15 2012, 05:30 PM

A.V.M

ეგ სული კი არა სამშვინველი უფროა, რომელიც ცხოველის სიკვდილთან ერთად წყვეტს არსებობას.

ვაიშნავიზმი კი ასწავლის, რომ ცხველშიც ისეთივე სულია, როგორც ადამიანში.

ხომ იცი რეინკარნაციის შესახებ სწავლება, ბევრი რომ აღარ გავაგრძელო...

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 15 2012, 05:55 PM

ნამდვილად წყვეტს არსებობას,მაგრამ სხვაა სამშვინველი და სხვა სული. (ეს კი იცი და აღარ გავაგრძელებ)

ამას მართლმადიდებლობა არ ასწავლის...

არც მე მინდა ახლა რეინკარნაციაზე საუბარი...

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 15 2012, 06:22 PM

A.V.M

სული სულ სხვა ფენომენია და მაინც არ მიყვარს ხოლმე იმის თქმა, რომ ცხოველს სული გააჩნია. უკიდურეს შემთხვევაში ვამბობ, რომ ცხოველს გააჩნია სული, მაგრამ არა უკვდავი.

სული მესმის, როგორც უკვდავი, მარადიული არსება და ის რათქმაუნდა შეუძლებელია მწერს, ცხოველს, მცენარეს გააჩნდეს.

ცხოველს გააჩნია აზროვნების, ინსტიქტური მოქმედების უნარი, რასაც ქრისტიანული ტერმინოლოგიით რომ ვთქვათ, სამშვინველი ეწოდება.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 16 2012, 06:20 PM

George Leluashvili

შეუძლებელი რატომაა? რაიმე ლოგიკით, თუ რადგან მართლმადიდებლობა არ აღიარებს?



"არ სჭირდება" არ ნიშნავს "არ უნდას"...

ამ დავას ლოგიკური პასუხი არა აქვს, ასე რომ ჯობია დავ-ზავდეთ.

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 16 2012, 08:56 PM

აბდალა

იმიტომ, რომ ღვთაებრივი არსი არასოდეს დაყვანება ღორამდე!
შეიძლება ადამიანი თავისი ზნეობრივი ცხოვრებით ღორზე უარესი იყოს, მაგრამ ღორის სხეულის შემოსვა, მის ღვთაებრივ ხატებას აყენებს შეურაცხყოფას.


ღმერთს რასაც უნდა, იმას იქმს

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 17 2012, 06:23 AM

George Leluashvili

ჯერ ერთი თუ ასეთი ბინძურია თუნდაც ღორი, მაშინ რატომ მიირთმევ და რატომ აბინძურებ მისით სულის ტაძარს (ანუ შენს სხეულს)?



ვერანაირ შეურაცხყოფას ვერ აყენებს. როგორც ლოტოსი იზრდება სიბინძურეში, მაგრამ ოდნავადაც არ ბინძურდება, ისევეა ატმაც და პარამატმაც - ღვთაებრიობის ეს ორი გამოვლინება, რომელიც სხვადასხვა სასიცოცხლო ფორმებშია.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 17 2012, 08:53 AM

ინტერვიუს გაგრძელება:

ა.კ. და მაინც, შესაძლებელია თუ არა ცნობიერების ბუნების გაგებასთან მიახლოვება განსაკუთრებული სულიერი პრაქტიკის, სამადჰიში ჩაძირვის, ასკეზების გარეშე, რამდენადაც ეს ყველაფერი არამეცნიერულს ჰგავს, არამედ შეცნობის ჩვეულებრივი, ობიექტური მეთოდების გზით?

გ.მ. ცნობიერების ბუნებიუს გაგების მცდელობებმა გარესამყაროს ჩვენთვის ჩვეული გრძნობითი აღქმის მეთოდებით, მიგვიყვანეს ხელოვნური ინტელექტისა პრობლემის დაყენებამდე და კომპიუტერების გაჩენამდე. მეცნიერები, რომლებიც ცოდნის ამ დარგის სათავეებში იდგნენ XX საუკუნის 50-იან წლებში, მათ შორის ალან ტიურინგი, იმედოვნებდნენ, რომ ძალიან მალე შეძლებდნენ ხელოვნური ინტელექტის შექმნას, ანუ ცნობიერების შთაბერვას მატერიაში. ყოველ შემთხვევაში ასეთი შეხედულებები აქვთ ე.წ. კონცეფციის „ძლიერი ხელოვნური ინტელექტის“ მიმდევრებს. ამ წარმოდგენების მომხრეები იქიდან გამოდიან, რომ აზროვნება, ეს მხოლოდ მეხსიერებაში არსებული ინფორმაციის გადამუშავების პროცესია: ანალიზი, სინთეზი და თვითპროგრამირება, და შესაბამისად ადრე თუ გვიან ამას კომპიუტერიც მოახერხებს. ამ თვალთახედვის ერთ-ერთი დამფუძნებელი წერს: „უფრო მეტიც, ასეთი პროგრამა უბრალოდ გონების მოდელი არ იქნება; იგი სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით თვითონ იქნება გონება, იგივე აზრით, როგორც ადამიანური გონებაა - გონება.“ თუმცა მიუხედავად საწყისი ოპტიმიზმისა, ამ პრობლემის შესწავლას მივყავართ იქამდე, რომ ცნობიერების ელემენტარული ფუნქციები არ დაიყვანება იმ მექანიკურ გამოთვლით პროცესებამდე, რომლებიც კომპიუტერის მიერ მოდელირებულ ტვინში მიმდინარეობს. თავისი არსით კომპიუტერი მცირედ თუ განსხვავდება არითმომეტრისგან - ორივეს საფუძვლად უდევს მკვეთრად მექანიკური პროცესები. კომპიუტერს შეუძლია სწრაფად გამოთვალოს, ან შეასრულოს სხვა ძალიან რთული ლოგიკური ოპერაციები, მაგრამ მას არ ესმის, რას აკეთებს. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, იგი ახდენს განვითარებული ცნობიერების გარეგნული გამოვლინებების სიმულირებას, მაგრამ ამ პროცესების ვერანაირ ერთობლიობას ვერ მივყავართ გამაცნობიერებელი ინდივიდის შექმნამდე, იმ დამკვირვებლამდე, რომლის შესახებაც ჩვენი საუბრის დასაწყისში ვილაპარაკეთ. ამ პრობლემით დაკავებული მეცნიერები ოპტიმისტურად ამატებენ: „ჯერ არ ესმის“, იმედოვნებენ რა, რომ კომპიუტერული ოპერაციების ბანალური გართულება ახალი თვისების შექმნამდე მიიყვანს მათ. მაგრამ არსებობენ ასევე მეცნიერები, რომლებიც ამტკიცებენ, რომ მანქანა ვერასოდეს იაზროვნებს რეალურად, რამეთუ აზროვნების თუნდაც ელემენტარული აქტს საფუძვლად უდევს გამოუთვლელი პროცესები, ანუ პროცესები, რომელთა ფორმალიზებაც, ანუ თანმიმდევრულ ლოგიკურ სერიამდე დაყვანა შეუძლებელია. ამის ირიბ მტკიცებულებად ის ფაქტი გვევლინება, რომ ხელოვნური ინტელექტის შექმნის ყველაზე თვალსაჩინო წარუმატებლობებს ისეთი მარტივი პრობლემის გადაწყვეტის დროს აწყდებიან, რომელსაც ადვილად გაუმკლავდება ნებისმიერი, თუნდაც ინტელექტუალურად ყველაზე განუვითარებელი ადამიანი, მაგალითად ამოცანა ერთი კატეგორიის საგნების გამოცნობაზე. თავად იმ ფაქტს, რომ ნებისმიერ ბავშვს, რომელიც არ იცნობს ფორმალურ ლოგიკას, ადვილად შეუძლია ამ პრობლემების გადაწყვეტა, მივყავართ იმ აზრამდე, რომ მის აზროვნებას საფუძვლად უდევს არა ფორმალურად ლოგიკური პროცესები, არამედ პრინციპულად განსხვავებულნი.

კვლავ მოვიყვანოთ პენროუზის, „ძლიერი ხელოვნური ინტელექტის“ კრიტიკოსის, სციტატა: „ჯერ-ჯერობით ვერცერთი კომპიუტერით მართვადი რობოტი ვერ შეეჯიბრება თუნდაც პატარა ბავშს თუნდაც ისეთ მარტივ საქმეში, როგორიცაა ნახატის გაფერადება; კომპიუტერს არ ესმის, რომ ამისთვის საჭიროა ფერადი ფანქარი, რომელიც ოთახის მეორე ბოლოში აგდია, რომ უნდა მივიდეს, აიღოს და დანიშნულებისამებრ გამოიყენოს. თუ ამაზე მიდგება საქმე, იმ ჭიანჭველას შესაძლებლობებიც კი, რომელიც თავის ყოველდღიურ ჭიანჭველურ საქმიანობას ასრულებს, გაცილებით უფრო აღემატება ყველაფერ იმას, რასაც კომპიუტერული მართვის ყველაზე რთული სისტემების მეშვეობით ასრულებენ. ჩვენს თვალწინაა კომპიუტერების განსაკუთრებულად ეფექტური მოქმედების გასაოცარი მაგალითი - მხედველობაში მაქვს საჭადრაკო კომპიუტერების უკანასკნელი ნიმუშები. აი იმის გაგება კი, რომელიც ამ გამოსათვლელ წესებს უდევს საფუძვლად, გამოთვლისთვის მიუწვდომელი ფენომენი აღმოჩნდა.“ პენროუზი დამაჯერებლად ამტკიცებს, ადამიანის აზროვნების პრინციპულად გამოუთვლელ ბუნებას მათემატიკური აზროვნების მაგალითზე, და ამისთვის იყენებს ჰედელის ცნობილ თეორემას არასრულობის შესახებ. მისი არგუმენტის აზრი იმაშია, რომ აწყდება რა მიღებული სისტემების საზღვრებში გადაუწყვეტელ ამოცანათა აქსიომებს, ადამიანური გონება ადვილად ავსებს აქსიომათა სისტემას და ამით ჭრის მათ, ანუ გამოდის ლოგიკის ცნების ფარგლებიდან და ჭეშმარიტების ერთგულირჩება. ვერანაირი კომპიუტერი, პრინციპში, ვერ ამოიცნობს ჭეშმარიტებას, თუკი მისი გაგება მასში ჩადებული ლოგიკის ფარგლებს სცდება. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, დასრულებული ლოგიკური ოპერაციების რიცხვი ნებისმიერ კომპიუტერში შეზღუდულია, ამიტომ ნებისმიერი კომპიუტერული პროგრამა პერიოდულად „ეკიდება“, აწყდება რა პრობლემას, რომლის გადაჭრაც მასში ჩადებული აქსიომების ფარგლებსი ვერ ხერხდება. ადამიანს კი თავისი აზროვნების პროცესში ახალი აქსიომების გენერირება შეუძლია, და ეს ეხება არა მხოლოდ მათემატიკურ აზროვნებას. ადამიანის აზროვნება, თუმცა კი შეიცავს ფორმალურ-ლოგიკურ კომპონენტს, თავისი საფუძვლით გამოუთვლელია. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ადამიანის, და მნიშვნელოვანწილად ცხოველის ქცევის ბოლომდე ალგორითმიზირება შეუძლებელია, რადგანაც ის თავისი არსით თავისუფალია, ანუ დაფუძნებულია ჭეშმარიტების უშუალოდ ხედვაზე ან გრძნობაზე. სულის ეს თვისება - უშუალოდ დაინახოს ან ამოიცნოს ჭეშმარიტება - ვედურ ფილოსოფიაში იწოდება აპაროკშა-გიანად, პირდაპირ, ჩვენი გრძნობათა ორგანოებისა და ჭკუისგან დამოუკიდებელ ცოდნად. ნებისმიერი მიუკერძოებელი ადამიანისთვის დიდი მტკიცებულებების გარეშეც კი ცხადია, რომ კომპიუტერები ვერ ისწავლიან ბედნიერების, ტკივილის, სიყვარულის ნამდვილად განცდას, მუსიკით ტკბობას, ლექსებზე ტირილს, ჰარმონიის ან სამართლიანობის შეგრძნებას, შთაგონების განცდას, თანაგრძნობას ან მონანიებას. ასეთი გამოცდილება არ ექვემდებარება ალგორითმიზაციას, რამეთუ ეს სულის, გამაცნობიერებელი, ან მოაზროვნე „მეს“პრეროგატივაა.

ჩემი აზრით, ხელოვნური ინტელექტის პრობლემის მკვლევარების ფუნდამენტალური შეცდომა იმაში მდგომარეობს, რომ ისინი ტოლობის ნიშანს სვამენ ატრიბუტულ ცნობიერებას (რომლის მოდელირებაც შეიძლება) და კონსტიტუციურ ცნობიერებას შორის (რომელიც მოდელირებას პრინციპულად არ ექვემდებარება). ცნობიერების, როგორც ატმას, სულის თვისების შესწავლა და მოდელირება შესაძლებელია, მაგრამ მაგრამ ცნობიერება, როგორც ატმას არსი, მოდელირებას არ ექვემდებარება და შეუცნობელია გარეგნული საშუალებებით. სწორედ სულის გარეგნული, ატრიბუტული ცნობიერება ვლინდება ადამიანის ან ცხოველის ტვინის მეშვეობით. ტვინი, ეს მხოლოდ და მხოლოდ ბიო-კომპიუტერია, მაგრამ ამ კომპიუტერის მომხმარებელი ცნობიერების მატარებელი ატმაა, სულია. ტვინი, ისევე როგორც ნებისმიერი კომპიუტერი, ლოგიკის წესების საფუძველზე მოქმედებს, მაგრამ ამ ლოგიკას თავად სული აწესებს, რომელიც ლოგიკის საზღვრებს მიღმა იმყოფება და შეუძლია უშუალოდ შეიგრძნოს ჭეშმარიტება. ამ თვალსაზრისით ნებისმიერი ნამდვილი პოეტი ან კომპოზიტორი ინტუიტიურად გაცილებით უფრო ახლოსაა ცნობიერებისჭეშმარიტი ბუნების გაგებასთან, რომელიც დაფუძნებულია ჭესმარიტების უშუალო ხედვაზე, ვიდრე თავისი ცნობიერების სინათლით დაბრმავებული მეცნიერი, რადგანაც ჭეშმარიტი შემოქმედების ნებისმიერი აქტი - ეს იდეების სამყაროსთან შეხებაა, რაც მხოლოდ ბუნებით მის მსგავს სულს ძალუძს.

თავად ვედები ყველაფრის გაზომვას და ლოგიკამდე დაყვანას მაიას, უწოდებენ - „ილუზიას“ რომელიც ყველა ცოცხალ არსებას თან ახლავს ამ სამყაროში. „ჰარმონიის ალგებრით გაზომვის“ ამ მცდელობამ იქამდე მიგვიყვანა, რომ ჩვენი სამყაროდან თანდათანობით იდევნება ყველაფერი გამოუთვლელი, რადგანაც ისინი თავად თავიანთი არსებობის ფაქტით აღიზიანებენ მეცნიერებს. ჩვენც ასევე, თანდათანობით, სულთან ერთად ვდევნით ჩვენი ცხოვრებიდან მსხვერპლის გაღების უნარს, სიყვარულს, სილამაზეს, და სრულიად გამოთვლადი და ახსნადი სექსით ვცვლით მათ.

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 17 2012, 01:56 PM

აბდალა

ჯერ ერთი ღორის ხორცის მირთმევა სულ სხვაა და ღორად გახდომა სულ - სხვა.
მეორეც - ვერავინ იტყვის, რომ ღორის ბინძურ ხორცს ვჭამთ.


სხეული სულის თანამგზავრი, მისი ორგანო და შეიძლება ითქვას, თანამშრომელიც კია.
თავად სულზეა დამოკიდებული, დამდაბლდეს და სხეულის მონა გახდეს, თუ ნათელმოსილ სულს დაუქვემდებაროს მორჩილ შემსრულებლად და თანაშემწედ ქცეული სხეული.

სულის წყალობით შეიძლება სხეული უწმიდურებისა და სიბილწის ცოდვის ჭურჭელი შეიქნას, ან მასთან ერთად ღვთის განდიდების თანამონაწილე გახდეს. ამიტომ, თუკი ადამიანი ცხოველს ემსგავსება თავისი ზნეობრივი ცხოვრებით, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მაინცდამაინც ის ცხოველი გახდეს.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 17 2012, 02:59 PM

George Leluashvili

გეთანხმები.



კარგად ვერ გავიგე, რისი თქმა გინდა, მაგრამ მგონი აქაც გეთანხმები.




ინტერვიუს მოგვიანებით დავასრულებ. ერთი კითხვაღა დარჩა...

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 17 2012, 03:15 PM

აბდალა

იმის, რომ ვერ გამიგია რატომ ფიქრობთ, რომ თუკი ადამიანი უზნეოდ ცხოვრობს, მაინცდამაინც კიდევ ერთხელ უნდა დაიბადოს, ოღღონდ ცხოველად, რათა ვალი მოიხადოს, როცა ის თავის წინა ცხოვრებაში ისედაც ცხოველს იყო მიმსგავსებული.

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 17 2012, 03:25 PM

George Leluashvili

იმიტომ რომ ცხოველის სხეული უფრო ფართო გასაქანს აძლევს მის ცხოველურ მისწრაფებებს. თუმცა აუცილებელი სულაც არაა, რომ ადამიანი უზნეოდ ცხოვრობდეს და ცხოველად დაიბადოს. თავად "უზნეობა" ფარდობითი ცნებაა, და თანაც კარმის კანონის გარდა სხვა კანონებიც მოქმედებენ, განსაკუთრებით ახლა... ანუ ვგულისხმობ წყალობის კანონს და სიყვარულის კანონს.

თუმცა ის, რომ ცხოველად მოვა პიროვნება, არ ნიშნავს, რომ ღმერთს იგი არ უყვარს. რა ქნას, მის სურვილებს ადამიანის სხეული არ ეყოფა და ღმერთი მოძალადე არაა, რომ ძალით ჩასვას იმ სხეულში, რომელიც ზეცაში ხედვისთვისაა გამიზნული და არა ბალახის (ან სხვა რამის) ჭამისთვის. სიტყვა "ანთროპოს" ბერძნულიდან ითარგნება როგორც "ის ვინც ზემოთ იყურება".

შეგიძლია ახლაც კი ჩაატარო გამოკითხვა (აქ არა ოღონდ ) ხალხს რომ დაუსვა კითხვა, "შემდეგი ცხოვრება რომ იყოს, რად დაიბადებოდიო", ბევრი გეტყვის: პეპელას, ჩიტს, ლომს, (კიდე კაი "კრაკადილობა" არავის უნდა, ეტყობა "კრაკადილად" იძულებით იბადებიან, იმიტომაც მოსდის ცრემლები)

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 17 2012, 03:27 PM

აბდალა
და შენ გჯერა ამ ყველაფრის? 2012 წლის დიდტირაჟიანი ფანტასტიკური ფილმის ახალი სცენარივითაა..

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 17 2012, 03:39 PM

toka@

ახლა ცოტა სხვანაირად მოქმედებს კარმის კანონი და ძალიან უნდა მოინდომო, შემდეგ ცხოვრებაში რომ ცხოველად დაიბადო, მაგრამ პრინციპი ეგრე მუშაობს. უბრალოდ რადგან ახლა კალი იუგაა და ჭაობში მდგომებს დიდ სისუფთავეს ვერავინ მოგვთხოვს, წყალობაც მეტი მოდის...

ხოლო ის, ვინც ნამეტანი "მიჰქარავს", ჯოჯოხეთში ხვდება ცოტა ხნით (ნუ ეს "ცოტა ხანი" ძალიან ფარდობითი ცნებაა), კარგად გაიხეხება გოგირდიან წყლებში და მერე ისევ ეძლევა ადამიანად დაბადების შანსი (ნუ მანამდე შეიძლება 1-2 ცხოვრება ცხოველადაც გაატაროს, ჯოჯოხეთური ტანჯვების დასავიწყებლად დრო რომ ჰქონდეს

არ ვხუმრობ, მართლა ასეა მოწყობილი მიწის კანონები...

პ.ს. მე მაგალითად ჯოჯოხეთიდან ვარ დაბრუნებული და შეიძლება წინა ცხოვრებაში სულაც მანგუსტი ვიყავი

http://www.radikal.ru

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 17 2012, 03:43 PM

აბდალასაინტერესოა.. სწორედ ახლა ვსწავლობ ტქვენს რელიგიას,იმედია რარაცა კარგს მაინც ვიპოვნი.. ისე მანგუსტობა არ მინდა მე ალბად ლომფხვი ვიქნები

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 17 2012, 03:44 PM

აბდალა

რეინკარნაციის აღიარება გულისხმობს, როგორც სულის არსებობის მაღალი ფორმებიდან დაღმასვლის შესაძლებლობას, ისე მის უკუ - პროცესსაც. ასეა ხომ?
ეს კი სიკეთისა და ბოროტების განმასხვავებელი კრიტერიუმის არარსებობას მოასწავებს

მართლაც, თუ სულის მაღალ, ზეციურ რანგში მყოფობა არ შეიცავს სიხარულის სისრულეს, რამეთუ იქაც შესაძლებელი და მეტიც, გარდუვალია ცოდვა, ხოლო ამავე დროს ხეს, თაგვს, მაიმუნს, ღორს, შეიძლება რაიმე სათნოება გააჩნდეთ, რაც მათ უკეთესი გარდასხეულებისაკენ მიიყვანს.
თუ ვაღიარებთ, რომ სული, რომელიც ზეცაში იმყოფება, ცოდვაში ჩავარდნის გამო სხეულებრივ ცხოვრებას იწყებს და შემდეგ კვლავ ზეცად ბრუნდება, გამოდის, რომ სხეულებრივი სიცოცხლე ხელს უწყობს ცოდვისაგან განწმენდას, ხოლო სულიერი ცხოვრება ზეცაში ბოროტების საწყისად გვევლინება

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 17 2012, 03:46 PM

toka@

თუ იმ განწყობით სწავლობ, რომ "წარმართული სექტაა", ერთი კაი სექტოლოგის ლინკებს მოგცემ და იქიდან ისწავლე...

და თუ პირველწყაროდან გაინტერესებს ეს სწავლება, მაშIნ ბჰაგავად-გიტა წაიკითხე... მაგრამ შეიძლება გაცდუნოს, ამიტომ ჯობია მართლმადიდებელი სექტოლოგის ნარკვევები წაიკითხო

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 17 2012, 03:47 PM

აბდალა

შენ წარმოიდგინე წავიკითხე.. რამ უნდა მაცდუნოს,ცხოველად ყოფნის სურვილმა?

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 17 2012, 03:47 PM

აბდალა
ჰო მართლა, ეხლა რადჰანათჰა სვამის ამ ვიდეოს ვუსმენ.


მინდა აღვნიშნო მისი მშვიდი და სასიამოვნო საუბრის ფორმა.
ნეტა იმდენი ინგლისურიც მესმოდეს, კარგად რომ გავიგო რის შესახებ ლაპარაკობს

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 17 2012, 03:49 PM

George Leluashvili

ტყუილად ნუ მეკამათები თუ კაცი ხარ! მართლმადიდებელს რომ ეთქვა ახლა ეს შენთვის, მშვენივრად გასცემდი პასუხს ვაიშნავური გადმოსახედიდან!

toka@


ნუ ღელავ, შენ ცხოველად არ დაიბადები, ახლა რომ დაიწყო ყეფა, მაინც...

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 17 2012, 03:51 PM

აბდალა
უჰ შენ გაგახარებს ღმერთი არ ამოვისუნთქე კაცმა? მადლობა რომ მანუგეშე არადა მეგონა ეგაა და ბობიკა ან ჩაპა,ან კიდევ ჯეკა გავხდები მეთქი

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 17 2012, 03:51 PM

აბდალა

მაგრამ ხომ იცი, რომ რეინკარნაციის სასტიკი წინააღმდეგი ვარ

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 17 2012, 03:52 PM

მე რომ წეროდ მოვევლინე ამ ქვყანას რა ძმაო? პრობლემები გაქვს?

(ხო მართლა.ვაღიარებ რო მაგარი საინტერესოა ინდუიზმი.)
(რა მნიშვნელობა აქვს ამას,მარა მაინც)

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 17 2012, 03:54 PM

A.V.M
წეროდ მოევლინე და წეროდ გაჩნდები ისევ

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 17 2012, 04:20 PM

აბდალა

ეს საიდანღა დაასკვენი?
ასტროლოგიური პროგნოზები?

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 17 2012, 04:32 PM

George Leluashvili

ეგ საიდუმლოა...

George Leluashvili


იყავი მერე ვინ გიშლის



დიდი პატივია ინდუისტებისთვის

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 17 2012, 04:50 PM

აბდალა

ჰოდა ის ციტატაც რეინკარნაციის საწინააღმდეგოდ დავწერე

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 17 2012, 05:03 PM

toka@

http://www.radikal.ru

А.Л.Дворкин - ეს პიროვნება ძალიან გულმოდგინებით და არგუმენტირებულად ამხელს ყველანაირ სექტას (მათ შორის "კრიშნაიტების ტოტალიტარულ ექსტრემისტულ სექტასაც"). ბჰაგავად-გიტა წაგიკითხავს და ცალმხრივი რომ არ იყო მის მასალებსაც გადახედე. გუგლიში მოძებნი ალბათ...

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 17 2012, 05:49 PM

ა.კ. ვერ ვიტყვი, რომ ყველაფერი გავიგე, მაგრამ საინტერესოა... სასიამოვნოა იმის ცოდნა, რომ რობოტები ვერასოდეს შეგვცვლიან ჩვენ, ცოცხლებს... ვფიქრობ ამ საკითხს შემდეგ საუბარში დავუბრუნდებით, როდესაც განვიხილავთ კარმის კანონს, ევოლუციას და სულთა გადასახლებას. ახლა კი კარგი იქნებოდა შეგვეჯამებინა ყოველივე თქმული...

გ.მ. მე შევადარე თანამედროვე წარმოდგენები ცნობიერების ბუნების, როგორც ტვინის პროდუქტის შესახებ, ვედური ფილოსოფოსების წარმოდგენებთან, რომელთაც შემოიტანეს ცნობიერების ატომის ცნება, იმ თვისებების მატარებლისა, რომლებიც მკვდარ მატერიას არ გააჩნია. მეცნიერები დაჟინებით ცდილობენ, რომ რთული ბიოლოგიური მექანიზმის დონემდე დაიყვანონ ადამიანი, რომელიც თითქოსდა ევოლუციის პროცესში წარმოიშვა. მაგრამ ფაქტების უზარმაზარი რაოდენობა, თუნდაც ყველაზე მარტივისა, ვერ პოულობს ახსნას ამ პარადიგმის ფარგლებში. თვით ელემენტარული თავდაცვის ინსტინქტის გაჩენაც კი, რომელიც ევოლუციის თეორიის თანახმად პრა-ამებასაც უნდა ჰქონოდა, ფაქტიურად აუხსნელია. პატიოსანი მეცნიერები აღიარებენ, რომ „ჯერ-ჯერობით ვერც ერთი ფიზიკური, ბიოლოგიური ან მათემატიკური თეორია ვერ მიუახლოვდა ჩვენი ცნობიერების საიდუმლოს ამოხსნას და მის ლოგიკურ შედეგს - ინტელექტს“. ცნობიერების ფენომენის ახსნის მცდელობებში მეცნიერები და ფილოსოფოსები იძულებულნი არიან ამ თვისების არსებობა თავად მატერიის ატომებშიც კი აღიარონ. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ამ საკითხის ნებისმიერ ღრმა განხილვას უცილობლად მივყავართ სისტემაში რაღაც იდეალისტური ელემენტების შემოტანის აუცილებლობამდე. და განა უფრო ლოგიკური არ იქნებოდა, რომ თავიდანვე გამოგვეტანა ცნობიერება ცალკე კატეგორიად? ვედური წარმოდგენების ფარგლებში ცნობიერების სხვადასხვა ხილული გამოვლინებების მთელი სპექტრი მარტივ და ბუნებრივ ახსნას ჰპოვებს. ვფიქრობ, ნებისმიერი მიუკერძოებელი ადამიანი დაგვეთანხმება, რომ ამ ცნების შემოტანა არანაირად არ ეწინააღმდეგება ოკამას ლოგიკურ პრინციპს, რომელიც კრძალავს აუცილებლობის გარეშე „გამოვჩეკოთ ახალი არსებები“. ამავდროულად, ვედების თვალთახედვითაც კი, ცნობიერების ბუნება ლოგიკურად შეუცნობელია, რამეთუ სული წინააღმდეგობრივია. რაღაც თვალსაზრისით ეს მტკიცებულება თანხმობაში მოდის ჰეგელის თეორემის ერთ-ერთ ფორმულირებასთან: „თუ აქსიომათა სისტემა ლოგიკურად წინააღმდეგობრივი არაა, იგი სრული არაა“. სხვა სიტყვებით, სისრულის თვისება ლოგიკურ წინააღმდეგობრიობას გულისხმობს. სული, როგორც ღმერთის ნაწილაკი, მისი პაწაწინა ხატება, სრული და სრულყოფილია, და შესაბამისად წინააღმდეგობრივიც უნდა იყოს. ჩვენს საუბარში შევეცადე, რომ ცოტათი შევხებოდი ზოგიერთ იმმ წინააღმდეგობას, რომლებიც სულის ბუნებაში დევს: სული უცვლელია, მაგრამ მისი ცნობიერება ევოლუციას განიცდის; იგი ატომარულია, ანუ უსასრულოდ მცირეა, და ამავე დროს ამოუწურავია; მარადიულად დამოკიდებულია, მაგრამ ამავე დროს დაჯილდოვებულია თავისუფლებით; იგი ნეტარია ბუნებით, მაგრამ იძულებულია საცოდავი არსებობით იცხოვროს; ყველა სული თანასწორია, მაგრამ არსებობს სულიერი იერარქია; როგორც არ უნდა პარადოქსულად ჟღერდეს, ეს წინააღმდეგობები, რომლებიც სულის და ცნობიერების ბუყნების აღწერის დროს გვხვდება, - მისი სისრულის და არამატერიალური ბუნების ფილოსოფიური მტკიცებულებაა. სული ყოველთვის წინააღმდეგობრივია და არ ემორჩილება ლოგიკის კანონებს. თუმცა ეს წინააღმდეგობები წყდება ვედური ფილოსოფიის სხვადასხვა სკოლის ფარგლებში, მაინც, იმისათვის რომ ნამდვილად შევიცნოთ სული, საკმარისი არაა უბრალოდ ფილოსოფიის ცოდნა - სული და ცნობიერება შეიცნობა ცნობიერების ინვერსიის, მკაცრი სულიერი დისციპლინის, გონების კონცენტრაციის და ბოლოს და ბოლოს გამოცხადების შედეგად. ამიტომ, ასრულებს რა სულის ბუნების აღწერას, კრიშნა ამბობს „ბჰაგავად-გიტაში“: ერთნი უყურებენ სულს როგორც სასწაულს, მეორენი საუბრობენ მასზე, როგორც სასწაულზე, მესამენი ისმენენ მასზე, როგორც სასწაულზე, ხოლო მეოთხეთ, მას შემდეგაც კი, რაც მოისმენენ მასზე, მაინც არ ძალუძთ მისი შეცნობა“. კრიშნასაც კი არ აქვს იმედი, რომ თავისი ახსნით დაარწმუნებს ყველას, და რაღა უნდა ვთქვათ ჩვენ? მაგრამ თუკი ამ საუბარში პატარა რაიმე მაინც მოგეჩვენათ საინტერესოდ, ჩემს ამოცანას შესრულებულად ჩავთვლი.

ა.კ. დიდი მადლობა.

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 17 2012, 07:17 PM

ეს მართლმადიდებელი სექტოლოგია?

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 17 2012, 07:19 PM

George Leluashvili

კი, და თან საკმაოდ ცნობილი.

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 17 2012, 07:20 PM

საინტერესოა კრიშნაიზმს როგორ ამხელს

კურაევი ვიცი, მაგრამ ეს - არა

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 17 2012, 07:32 PM

George Leluashvili

მაგის ყველაზე ბედნიერი ხანა როდის იყო იცი? მოსკოვის აშრამის მშენებლობის წინააღმდეგ რომ აამხედრა მართლმადიდებელი და რომ გაიმარჯვა (ანუ მოსკოვის ცენტრში აშენება აუკრძალეს).

ეგეთი ბედნიერი მართლა არ ყოფილა მგონი ცხოვრებაში

ჩემი აზრით კურაევი ამაზე გაცილებით უფრო გონიერია.

აგერ კრიშნაიტების შესახებ ამას წერს:

http://pravbeseda.ru/library/index.php?page=book&id=917

პოსტის ავტორი: karpaki თარიღი: Apr 17 2012, 08:17 PM

აჰა აქაც გაჩაღებულია კრიშნას ქადაგება და რა გულმოდგინე მოწაფეები ყავს ეს უკვე მართლა ამაზრზენია

პოსტის ავტორი: karpaki თარიღი: Apr 17 2012, 08:41 PM

გაიტანეთ კრიშნააააააააა გაიტანეეეეეეეეეეეეეთთთთთთთ�
�თთთთ ამოვიდა ყელშიიიიიიიიიიი

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 17 2012, 08:49 PM

karpaki

ვინ და სად ქადაგებს კრიშნას, დამიციტირე ერთი. ამ თემაში საუბარი მიდის ადამიანის სულსა და რეინკარნაციაზე.



ციტირებებს ველოდები დიდი ინტერესით

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 17 2012, 08:50 PM

გიო!
გაჩერდი რა ძმურში...

რამდენიმე წუთში წაიშლება პოსტები და ტყუილად არ გინდა რა ნერვების წყვეტა...

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 17 2012, 08:51 PM

George Leluashvili
დაოკდი გიო.. ყველაფერი ჩვეულებრივად იქნება არ იღელვო

პოსტის ავტორი: karpaki თარიღი: Apr 17 2012, 08:53 PM

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 17 2012, 08:53 PM

A.V.M
toka@
მოცათ, მოიცათ, არ გაინტერესებთ ციტატები?

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 17 2012, 08:55 PM

George Leluashvili
ო კაი რა..ვინ რა ციტატები უნდა დაწეროს არ ვკითხულობო საკმარისად ვიღადავე უკვე

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 17 2012, 08:55 PM

დაგავიწყდა ვისგან რას ითხოვ?
რა ციტატა და რის არგუმენტი...
რამდენიმე წუთიი რა...
იმდენია წასაშლელი რომ დრო უნდა...

პოსტის ავტორი: George Leluashvili თარიღი: Apr 17 2012, 08:56 PM

toka@

ალბათ ხვდება, ხვდება, გესმის? ხვდება

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 17 2012, 08:57 PM

George Leluashvili
ან კი ან არა ან ვერა

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 17 2012, 09:09 PM

მოკლედ აქ იყო საუბარი მართლმადიდენლური გაგებით ცხოველების სულის შესახებ. ხოდას ერთი-ორი რამ მოვიძიე და დავდებ თქვენი ნებართვი.
ხო მართლა.ვისაც აინტერესებს მართლმადიდებლობის დამოკიდებულება ამ საკითხზე აუცილებლად წაიკითხოს ვლახოსის ფსიქოთერაპია და ბევრ რამეს გაიგებს.
,,სული ყველა ცოცხალ არსებაში მყოფია . სული ადამიანში არსებული სიცოცხლეა . სული ცალკეული ადამიანია, პიროვნების გამოვლინება . სიტყვა ,,სულის" მრავალი მნიშვნელობა აღრევას იწვევს."(ფსიქოთერაპია, გვ.99)

,,ჩვენი მსჯელობის მთავარი დასკვნა , რომ სული მთელ სხეულში არსებობს . გული მისი უმთავრესი სუნჯეა . იქ არის სულის ცენტრი.სული განსხვავდება სხეულისგან ,მაგრამმჭიდროდ უკავშირდება მას."(ფსიქოთერაპია. გვ-113)

,,ცხოველების სული , რომლებსაც მარტო ენერგია აქვთ , სხეულთან ერთად კვდება , რაც შეეხება ადამიანის სულს , ის მარტო ენერგია კი არა არსებაა . ,,სიცოცხლე სულში ცხოვრობს." (წმ.გრიგოლ პალამა)

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 17 2012, 09:10 PM

A.V.M

გვასალიას ლექცია გამახსენდა კარგი იყო მომეწონა

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 17 2012, 09:12 PM

ძველი აღთქმის გარდა რას გასწავლის გვასალია?

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 17 2012, 09:16 PM

ჩაკვრას?
არა მართლა მაინტერესებს. ძველ აღთქმაში ცოტა სხვანაირი რაღაცაა სული და ახალში სხვა და მიტო...

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 17 2012, 09:18 PM

A.V.M
ჩაკვრასაც

ძველი აღთქმიდან,დაბადებიდან,მანდ რომ ვიყავით,აგვიხსნა სულის მდგომარეობა..ეს სიტყვები,წმინდა გრიგოლ პალამასი თქვა და ახლა გამახსენდა.. მეტი სული არ შეგვხვედრია და განსხვავებულიც არაფერი უთქვამს შენ რომ არ იცოდე ისეთი

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 17 2012, 09:20 PM

მაგარი კაცია გვასალია...
თან მარტო ძველში არაა ძლიერი.
ახალი აღთქმაც მაგრა იცის და.ა.შ.

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 17 2012, 09:21 PM

A.V.M
ახალიც იცის და ძველი ვაბშე ფლობს,სემინარიაში მაგაზე მაგრა არავინ ხსნის..

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 17 2012, 09:23 PM

ვლახოსი გაქვს წაკითხული?
ახლა სულზე მაქვს გადაშლილი და ძაან ძლიერია...

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 17 2012, 09:25 PM

A.V.M
არა არ მაქვს,შეგიძლია მათხოვო რომ გნახავ?

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 17 2012, 09:29 PM

რას მაშნებ გათხოვებ...
ოღონდ მალე წაიკითხე... ]

ძაან ძლიერია ფსიქოთერაპია და სულისა და გულის შესახებ ხომ საერთოდ მაგრად უწერია...

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Apr 17 2012, 09:32 PM

A.V.M
მალე რა როცა წავიკითხავ დაგიბრუნებ..შენ ხო წაკითხული გაქ და სადღა გეჩქარება

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 17 2012, 09:34 PM

გნახავ სადმე და მოგცემ მაშინ...

პოსტის ავტორი: karpaki თარიღი: Apr 17 2012, 10:56 PM

პოსტის ავტორი: აბდალა თარიღი: Apr 18 2012, 06:12 AM

აქ რეები მომხდარა

დაასუფთავეთ თემა.

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 18 2012, 11:56 AM

შემოვა აფხაზი და დაგვის აქაურობას...

პოსტის ავტორი: karpaki თარიღი: Apr 18 2012, 01:15 PM