თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 14 2009, 08:00 PM

ამ საიტზე ბევრი ადამიანია არამართმადიდებელი... რომლებსაც აქვთ მრავალი კითხვა მართმადიდებლებთან, და ეს კიტხვები გაბნეულია ხოლმე სხვადასხვა თემებში...

თუმცა ეს თემა მინდა ცოტა უნიკალური იყოს, ანუ არ ვიკამათოთ, არამედ უბრალოდ გავუზიაროთ ერთმანეთს ხედვები... ერთისმ მხრივ არამართმადიდებლებმა დასვან კიტხვები, და მეორეს მხრივ მართმადიდებლებმა გაუზიარონ თავიანთი პრაქტიკული გამოცდილება ამათუიმ საინტერესო საკიტხის შესახებ...

შევეცადოთ საკიტხები წავიდეს ეტაპობრივად, ანუ 1000 კითხვა თუ დაისმევა პასუხი ვერ გაეცემა ათასივეს...


კიდევ ერთხე ვუსვავ ხაზს, არავიტარი კამათი, უბრალიდ მოსაზრებების გაზიარება...

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: Sep 14 2009, 08:01 PM

ხატთაყვანისცემა და მიცვალებულებზე ლოცვა

პოსტის ავტორი: Misha Songulashvili თარიღი: Sep 14 2009, 08:21 PM

sergi_glaxa

ეს ეხლა შეკითხვაა?
neo

შეუძლებელია! ვინაიდან უნიკალური თემის გახსნას აზრი არ აქვს თუ უნიკალური ხალხი არ მოიყვანე... აქ ვინც ვართ კამათის გარეშე საუბარს შენ კი არა და აგერ დიჯად მომზირალი ადმინი ვერ გვაიძულებს... იმანაც ასე დაიწყო. გინახავს მისი პირველი თემა? მერე ხეკლი ჩაიქნია და სამუდამო სასოწარკვეთილებას მიეცა... როდესაც შემოდის ამ ფორუმზე მოდერები უყვირიან, ჩვენ ვართ გივიო და პასუხეი არ ისმის... ასე მოგივათ თქვენც!

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Sep 14 2009, 08:35 PM

არაფერიც არ მაბრკოლებს და მართლმადიდებელი ვარ ვაფშეტა, მართლმადიდებლებს არ მოწონთ სხვა რელიგიებიც რომ მიყვარს თორე...

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 14 2009, 09:43 PM

კარგი ამას, ამ ჯერზე ხუმრობაში გავატარებ...

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 14 2009, 10:05 PM

ხო ეს საკმაოდ ფუნდამენტური საკითხებია თუმცა, ამ ჯერზე ღვთისმეტყველებას შევეშვათ...

მე გეტყვი რატომ მიყვარს ხატები, და რატომ ვცემ თაყვანს, მერე გადავალ მეორე საკითხზე...

რამოდენიმე მარტივი მიზეზის გამო:

1. ნებისმერი ჩემი საყვარელი ადამიანის სურათი მიყვარს ძალიან, და არავის ვაპატიებ რომ ჩემთვის საყვარელი ადამიანის სურათს შეურახყოფა მიაყენოს, ეს ალბათ საკამათო არ არის... პრაქტიკული თვალსაზრისით შეიძლება ხატები ასეც დაინახო...

2. ხატებს აქვთ ძალიან მნიშვნელოვანი გავლენა ადამიანების ცხოვრებაზე. არა მარტო ნაკურთ ხატებს, ნებისმიერ ხატს... მე პირადად დავაკვირდი, და დაჟე ადამიანის ცხოვრებაზე გავლენას ახდენს ისიც კი რა სურათი უყენია დესკტოპზე... ამას ფსიქოლოგები მიხვდებიან რას ვგულისხმობ, ასეთი სურათები გარკვეულწილად აპროგრამირებენ ადამიანებს, და გადააქვთ მასშუ ხასიათი... აქედან გამომდინარე სასარგებლოა წმინდანი ხატი ძალიან ახლოს იყოს შენთან დღის განმავლობაში... მისგან ასე ვთქვათ სწავლობ, ქვეცნობიერად რაღაცეებს...

3. გარდა ზემოთ თქმულისა, ხატს აქვს შინაარსის, ანუ ინფორმაციის გადაცემის ფუნქციაც, ისინი თავის დროზე წერაკითხვის უცოდინარ ადამიანებს გადასცემდნენ ცოდნას, და დღესაც ბევრს ასწავლიან რაღაცეებს... ანუ განათლების ფუქციასაც ატარებს...

4. მართმადიდებლური ხატები, მაქსიმალურად დაშრეტილია ემოციისაგან, იმიტომ რომ ადამიანია პირველხარისხოვანი და ხატი მეორეხარისხოვანი... ანუ, ხატმა გავლენა არ უნდა მოახდინოს ადამიანზე ისე რომ მასში გააჩინოს არასწორი გრძნობები... ადამიანმა მხოლოდ შინაარსი უნდა აღიქვას...

5. ცოტა მისტიკასაც შევეხები. ადრე ბევრი პრაქტიკოსისგან მქონდა გაგონილი და მერე ჩემი საკუთარ გამოცდილებითაც დავრწმუნდი რომ ხატის ტარება საკმაოდ რთულია. მთავარანგელზი მიქაელის ხატი ვიყიდე ერთხელ, და აღმოვაჩინე რომ რამდენი ამ ხატს გავიკეტებდი, იმდენი მძიმე ცოდვაში ვარდებოდი იმ დღეს (ეს შეიძლება ჩემი სუბიექტური აღქმის ეფექტია, მაგრამ მაინც დავწერ). შემდეგ გამახსენდა ერთი მორჩილის ნათქვამი, რომ ხატის ტარება მიჭირსო... მოვძებე ამ მთავარანგელოზის დაუჯდომელი და ლოცვა, და ახლა იმ ხატს აღარ ვიკეტებ თუ ის ლოცვა არ წავიკითხე... ცვლილება ნამდვილად ვიგრძენი. ანუ, ხატის ტარებას ცოდნა უნდა, რაც არ უნდა უცნაურად მოგეჩვენოთ (საკუთარ თავში ცოდვის დანახვასაც ცოდნა უნდა)...

5. ამბობენ, რომ ხატი სარკმელია აქაურ და იქაურ სამყაროს შორის. არ ვიცი ეს როგორ არის, მაგრამ როცა ხატტან ვდგევარ, ასე მგონია იმ ხატიდან ის მიყურებს ვინც მასზეა ასახული... შესაბამისად ამის ნაყოფიც ძალიან კეთილი და სასარგებლოა...

6. ჩვენ ხატებს, არ ვაკერპებთ როგორც ასეთი. ანუ როცა ხატს ვემთხვევით, თაყვანისცემის ობიექტი არის პიროვნება და არა თვითონ ხატი. ისევე როგორც საყვარელი ადამიანის სურათი. მართმადიდებლობაში როგორც ვიცი წმიდა სამებიდან, მხოლოდ ერთი ჰიპოსტასის(დარწმუნებული არ ვარ) იესო ქრისტესხატად გამოსახვა შეიძლება, ვინაიდან იქ ასახულია ქრისტეს ადამიანური ბუნება... მამა ღმერთის ასახვა, როგორც წესი არაკანონიკურია (თუმცა გვხვდება ასეთი ხატები), ვინაიდან არავის უხილავს ღმერთი...


სულ, ეს არის... მე როგორც უბრალო ,,ვაიმართმადიდებელი" ადამიანი ასე აღვიქვავ ყველაფერ ამას, და ხატების პატივისცემაში ვერავითარ ბოროტებას ვერ ვხედავ...

ასეთია ჩემი ხედვა...

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 14 2009, 10:25 PM

მიცვალებულებზე ლოცვაში ვერ მივხვდი კითხვა რაშია ?

ასე ჩამოვაყალიბებ, - რატომ ვლოცულობთ მიცვალებულებისათვის ?

ეს საკითხი ძალიან ღრმად ჩაძრომას მოითხოვს. შევეცდები მარტივად გამომივიდეს.

მართმადიდებლობაში არის სწავლება სინანულისა და სიყვარულის დასაბუთების შესახებ. ამბობენ რომ ადამიანის უნარი შეინანოს გარდაცვალების შემდეგ, შეზღუდულია. ვინაიდან გარდაცვალების შემდეგ ადამიანს არ აქვს სხეული და მას არ შეუძლია გაწიოს ღვაწლი.

ეს ძალიან მნIშვნელოვანი მომენტია. ანუ თუ ადამიანს არ აქვს სხეული, მას არ შეუძლია გაწიოს ღვაწლი და მაშასადამე რეალურად არ შეუძლია დაასაბუთოს (თუნდაც საკუთარ თავთან) სინანული...

მთელი მართმადიდებლური ცხოვრების პრაქტიაკა აწყობილია ამ მომენტზე, მართმადიდებელი ლოცვით (მის შორის ფეხზე ლოცვით) და მარხვით ცდილობს დაასაბუთოს სინანული, ანუ თავის თავს მოაკლოს შვება... და ამ მოქმედებეით ასახოს თუ რამდენად ღრმაა მისთვის სინანულის გრძნობა... მართმადიდებლობაში ისწავლება რომ ლოცვა გაჟღენთილი უნდა იყოს სინანული ლოცვით, თვით სიტყვა მეტანია - მეტანოია, ეს სინანულის გზით ფერისცვალებას ნიშნავს...

შენ შეგიძლია ბევრი იძახო რომ ნანობ ცუდ საქციელს, მაგრამ სანამ ღვაწლის წინაშე არ დადგები შენ თვითონაც კი ვერ მიხვდები რამდენად შორსა ხარ რეალური სინანულისაგან... ამას წმინდა წყლის პრაქტიკა მეუბნება...

შემდეგი ნაბიჯი,

როცა ადამიანი მიცვალებულია და ის არ მოხვდა სამოთხეში (ჩვენ არ ვიცით მოხდა თუ არა), მაშინ ჩვენ ლოცვას შეუძლია მისი შეწევნა... ოღონდ მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუ ჩვენ ვართ რეალურად ღვაწლის მატარებლები... დილის ლოცვებში ნახავთ, როცა მართმადიდებელი ვინმესთვის ლოცულობს ის მეტანიას აკეტებს, ნიშნად იმისა რომ თმობს რაღაცას საკუტარს სხვების გულისათვის...

ასევეა მიცვალებულების შემთხვევაში. თუ მე ჩემი შრომით მოვიხვეჭე მადლი, მაქვს უფლება ეს მადლი ვისაც მინდა იმას შევაწიო და მაქვს უფლება თუნდა ჯოჯოხეთში მომხვდარ ადამიასნ შევაწიო... იმიტომ რომ იმ ადამიანმა კონკრეტულად ჩემთან მიმართებაში ეტყობა დაიმსახურა ჩემგან თუნდაც ერთხელ დაჩოქება, ან თუნდაც ერთი დღე უჭმელად ყოფნა... ან 40 დღე მარხვა...

მე სხვა არაფრის გაკეტება არ შემიძლია, უბრალოდ უფალს ჩემი მოქმედებით ვეუბნები, ღმერთო მე არაფერი არ მაქვს რაც შეიძლება ჩემგან შეიწირო, და არაფრის გაკეთება არ შემიძლია შენთვის... შემიძლია ერთი დღე საჭმელი არ ვჭამო... ან ერთი თვე ლუდი არ დავლიო (აუ ეს რა ძნელია იცი)... და შეიწირე იმ ადამიანისთვის ეს ჩემი უაზრო მაგრამ მაინც - მსხვერპლი.

ეს არის ჩემი მარტივი წარმოდგენა მიცვალებულებისათვის ლოცვის შესახებ.

ასეთია ჩემი ხედვა.

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 14 2009, 10:44 PM

შენ გინდოდა გეთქვა რომ გაპრკოელბს მართმადიდებლების მოთხოვნა მხოლოდ მათი გჯეროდეს ?


ამ საკიტხზე ძალიან ბევრი ვისაუბრეთ ჩვენ ახლის არაფრის დაწერა არ შემიძლია...

ჩემი ხედვა მარტივია, - რელიგიები ძალიან გავს გარედან ერთმანეთს, ყველგან არის ეკლესიაები, ქურუმები, მოძღვრები, წესები, ზნეობრივი კანონები და ა.შ. თუმცა შინაგანად რეალურად რელიგიები ძალიან განსხვავდებიან ერთმანეთისაგან...განსხვავებულია მათი შეხედულებები სამოთხის შესახებ, შეხედულებები ღმერთის შესახებ, შეხედბულებები ადამიანისა და ღმერთის ურთიერთობის შესახებ (რელიგია - რელეიშენ, ამ სიტყვიდან მოდის, რაც კავშირ ურთიერთობას ნიშნავს)...

მე აღმოვაჩინე რომ ქრისტიანობა ყველაზე აღმატებულია თავისი ხედვით და ყველაზე ახლოს არის ჩემს გულტან, ამიტომაც გავხდი ქრისტიანი... ხოლო ქრისტიანობამ მითხრა რომ სხვა რელიგიებს შევეშვა, იმიტომ რომ მათი ნაწილი ადამიანური წარმომავლობისაა, ნაწილი დემონური...

თვითონ მართმადიდებლობა თავისი ჭეშმარიტების შემთხვევაში, სხვების ჭეშმარიტებას გამორიცხავს რადან, ის შინაგანად უპირისპირდება ყველა სხვა განსხვავებულ ხედვას... არა უბრალოდ ცნებებით არამედ მთელო მოძღვრების სულით... ყველა რელიგიას უნდა თქვას რომ ღმერთი სიყვარულია, უბრალოდ ამისი თქმა მოითხოვს მტელი მათი სისტემების დაშლას... სხვა შემთხვევებში ისინი გარდაიქმნებიან ბუნდოვან ფილოსოფიურ ხევდებად, რაც საბოლოო ჯამში ჩემთვის მისაღები არ არის... შინაგანად ძალიან ურჩი ადამიანი ვარ და ვერასდროს ვაკეთებ იმას რაც არ მესმის... არასდროს ვემორჩილები ბუნდოვან, გაუგებარ, ლოგიკური წინააღმდეგობების შემცველ მოძღვრებებს...

შესაბამისად წინადადება ,,ღმერთი ერთია, ხოლო რელიგიები მასთან მიმავალი გზები" ჩემთვის იგივეა რაც მრავალცოლიანობა, ან მრავალქმრიანობა (მაპატიე, ეს ჩემი სუბიექტური აზრია), და ბუდას აღიარება (გარდა იმისა რომ ნირვანას იდეაც მაინდამაინც არ მიზიდავს, იგივეა რაც ქრისტეს ღალატი... და მგონია რომ მილიონობით ადამიანი უაზრო ფანატიკური აზროვნების გამო არ შეეწია ქრისტეს სიყვარულს.


ასეთია ჩემი ხედვა

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Sep 14 2009, 10:48 PM

რა მაბრკოლებს მართლმადიდებლობაში?

უცხო საზოგადოებაში საჭმელზე ჯვარის გადასახვა მიჭირს... თითქოს მრცხვენია...
საერთოდაც ძალიან მიმძიმს იმ წნეხის ატანა რომელსაც ჩემთვის საყვარელი და პატივსაცემი ადამიანები ჩემი რომელიმე რიტუალური ქცევისადმი ძლივს შესამჩნევი ღიმილით მადებენ
აუ რა სუსტი ვარ არა...
სიამოვნებით მოგისმენთ...
ძალიან მჭირდება თან

პოსტის ავტორი: Amuza თარიღი: Sep 14 2009, 10:51 PM

ნაპატივები სახის მღვდელმსახური, გაფოფინებული, გაფუებული და კმაყოფილი სახის.

ავტომობილის ტორპედოზე კანკელის მოწყობ.

მაბრკოლებს, მორწმუნის მიბნედილი გამოხედვა და ისეთი სახის გამომეტყველებით შემოხედვა, თითქოს დაბოლილია, ეს ეხება ქალსაც და კაცსაც.

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 14 2009, 10:55 PM

ხო ღიპიანი მამაოები ტეხავს, ასეთია ჩემი მამაოც ...

ერთხელ ერთმა პატრიარქმა (არ ვიცი რომელმა), ვნების შვიდეულის მძიმე მარხვა დაარღვია... ის სიონის მახლობლად ჩამოჯდა და შემწვარი ხორცის ჭამა დაიწყოო...

მრევლი გაკვირვებული უყურებდა, ბევრი მათგანი ბურტყნით შეტრიალდა და სახლში წავიდა, ბევრი კი ეკლესიაში შევიდა სალოცავად...

შემდეგ პატრიარქმა ამ მოვლენას სპეციალური ქადაგება მიუძღვნა და თქვა: ,,ვინც ჩემთან მოდიოდა, მნახა და გაბრუნდა, ვინც ღმერთთან მოდიოდა გზა გააგრძელა ეკლესიისაკენო"...

მამაოები კი არა უდიდეს ღვაწლში მყოფი წმინდანები ჩავარდლინან ცოდვაში...

არც მე მიყვარს, მამაო საღეჭი რეზინით, ან სიგარეტს რომ ეწევა ჩუმად მარშუტკის უკან, ან კიდევ რა ვიცი...

მამაო ყირაზეც რომ გადავდეს ერთი მისხალ ცვლილებას ვერ მოახდენს ჩემს რწმენაში... იმიტომ რომ არსებობენ უამრავი ,,პატიოსანი მღვდელნი" როგორც დილის ლოცვანშია, და ესეც რომ არა მაინც არაფერი შეიცვლებოდა...

ასეთია ჩემი ხედვა...

პოსტის ავტორი: თამარი_ცქნაფო თარიღი: Sep 14 2009, 10:57 PM

პოლიტიკაზე რომ ქადაგებენ, არ მიყვარს. მუშტებს რომ იღერებენ მღვდლები, არც ეგ...


ნეო, შენ მაბრკოლებ კიდე ხანდახან მეშინია ხოლმე

პოსტის ავტორი: syd თარიღი: Sep 14 2009, 10:59 PM

neo

რა ვიცი, ვაი მაცდუნებელსო წერია სახარებაში და...

თუ ხედავ რომ ცდუნდება ვიღაც შენი საქციელით, მაინც უნდა აკეთო ის?

ანაფორით არ განვსაზღვრავ მე ადამიანს...

ცუდი მღვდლებიც მინახავს და კარგი ქურდებიც

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 14 2009, 11:05 PM

ასეთ საზოგადოებაში ჯვარის გარდასახვა, ან პირჯვარის გადაწერა რაღაც ხალასი და მარხვაზე არანაკლებ მნიშვნელოვანი ღვაწლია განსაკუტრებით ახალი ქრისტიანისთვის - პრაქტიკის შემდეგ ეს გიადვილდება, ხოლო მადლის მომცემი მანამდეა სან გიჭირს...

ქრისტე ამბობს, ვისაც უნდა ჩემთან უარყოს თავი თვისი, აღიღოს ჯვარი თვისი და შემომიდგეს მე, ამბობს ასევე ვისა დედა უფრო მეტად უყვარს ვიდრე მე არ არის ის ჩემი ღირსი...

მართმადიდებლობა ადამიანისაგან მოითხოვს არც მეტი არც ნაკლები - გმირობას, - თავგანწირვას.

ქართული ენა ტყუილად არ აკავშირებს სიტყვა მადლს, - სიტყვა მადლობასთან... მოიქცევი ისე რომ ქრისტე მადლობელი იყოს და მიიღებ მადლს... და რაც უფრო ძნელი იქნება შენთვის ასე მოქცევა მით უფრო უხვად გადმოგედინება მადლი...


ასეთია ჩემი ხედვა, როგორც უბრალო ვაიმართმადიდებლის

პოსტის ავტორი: თამარი_ცქნაფო თარიღი: Sep 14 2009, 11:07 PM

neo
ბოდიში, მაგრამ ფხიზელი ხარ? ქადაგებ, თან უჩვეულოდ, არა, არაფერი, კარგია პირიქიტ, მაგრამ გავოცდი რა...

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 14 2009, 11:08 PM

რა ცქნაფო დროა კისერზე წიქვილის ქვა დავიკიდო და წყალში გადავხტე ?

ხო მართლა არავინ დაბრკოლდეს, მე რასაც ვწერ ეს ჩემი პირადი აზრებია, არაფერი გამეგება რეალურად, ვწერ მხოლოდ და მხოლოდ ჩემს ხედვას

პოსტის ავტორი: Amuza თარიღი: Sep 14 2009, 11:08 PM

ჩემს რწმენას რა შეცვლის და რა არაა ეგ მეც არ ვიცი. ერთი პატარა მოვლენაც კი ზოგჯერ მნიშვნელოვან გადატრიალებას ახდენს ადამიანის პირად ცხოვრებაში.

არ განიკითხოთო, რო ქადაგებენ? თითონ რატომ იქცევიან ისე, რომ დააბრკოლონ? შორტებით რო არ უნდა იაროს მღვდელმა და რესტორანში ქალებს ქერვა არ უნდა დაუწყოს შეზარხოშებულმა, ეს ხომ ისედაც ნათელია.

თუ მღვდლობა უნდა იყოს მღვდელი და მოიქცეს ისე, როგორც მღვდელმსახურს შეეფერება და თუ ტიპობა უნდა მაშინ სხვა საქმეაა.

პოსტის ავტორი: subterranean თარიღი: Sep 14 2009, 11:09 PM

ჩემი თავი მაბრკოლებს ^^

პოსტის ავტორი: თამარი_ცქნაფო თარიღი: Sep 14 2009, 11:12 PM

კარგი ბიჭი ხარ შენ

იმდენჯერ მოგწერე კვიპრიანეზე, ბავშვს რომ დაარქვა, არ გამიკვირდება

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 14 2009, 11:18 PM

გეთანხები. ეს რეალურად მრევლის ბრალია... ხომ იცი სახელმწიფოსავიტაა, ისეთია მთავრობა როგორსაც უკვეთავს საზოგადოება...

რაც ერ ის ბერიო, ხომ გაგიგია... გავა დრო და ყველაფერი დალაგდება... ლაგდება თანდათან... მადლობა პატრიარქს და უფალს.



ლაო ძი ამბობს, ვინც სხვას ძლევს ძლიერია, ვინც ტავის თავს მძლეთა მძლეო

12. რამეთუ დღითგან იოვანე ნათლის-მცემლისაჲთ ვიდრე აქამომდე სასუფეველი ცათაჲ იიძულების; და რომელნი აიძულებდენ, მათ მიიტაცონ იგი.

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Sep 15 2009, 06:32 AM

დუუტ! ლაო ძის ნუ აციტირებ, მარტო ქრისტეს სიტყვები მოიყვანე, ლაო ძი მაცდურია და ეშმაკისეული , გვიბნევს გზას და ნირვანაში გვეპატიჟება







მე მინდა ჩავწვდე იმას, რაც რელიგიებს მიღმაა. ჭეშმარიტი ქრისტიანობა და ქრისტიანული რელიგია განსხვავდება ერთმანეთისგან. და საერთოდ ამოვიდა ყელში ეს სახელები და კონცეფციები. ძირს გონება! გაუმარჯოს სიყვარულს! დღეიდან ცოტა ხნით სიყვარულს ვარქმევ ჯუზმარდულ რელიგიას და ჯუზმარდისტი ვხდები, ნეტა ვინმემ მითხრას არაა ჭეშმარიტი, კანონიკა და დოგმატიკა არა აქვსო და!..




ხო რაღაც ფორმაშია ნეო... გონება უჭრის




აი მე კი ეგეთი მამაო უფრო მიყვარს, ვინც ხორცს ლობიოდ აკურთხებს როცა სხვა არაფერია სუფრაზე ღიპიანი მამაოები მეც არ მიყვარს, მითუმეტეს ოფლი რომ მოსდით და ძლივს სუნთქავენ, მაგრამ ხუმარა და ეშმაკუნა მამაოებზე ვგიჟდები. ცეცხლი უდგათ თვალებში, გულში კი დიდი სიყვარული




ხატების თაყვანისცემა თეთრი მაგიაა თავისი არსით, მითუმეტეს ხატებს ძირითადად სურვილებით მიმართავენ (არავინ შემედაოს ამაში, თქვენს გულებში ჩაიხედეთ და იხვდებით რომ ასეა... არ ვამბობ რომ ეს ცუდია, მითუმეტეს თიუ სურვილები სხვისთვისაა და არა საკუთარი თავისთვის, მაგრამ ჩნდება კითხვა როცა რამე გჭირდება, თუნდაც შენთვის თუნდაც სხვისთვის, მენეჯერისთვის თხოვნას არ ჯობია პირდაპირ დირექტორს თხოვო?) მაგრამ აქვე ერთ საიდუმლოსაც გაგიმხელთ, მენეჯერები უფრო მალე ასრულებენ წვრილმან სურვილებს არადა ღმერთია ყველა სურვილის შემსრულებელი მაინც ხალხო ისე არ გამიგოთ თითქოს სურვილს ცუდ რამედ ვთვლიდე. უბრალოდ უნდა დავიცვათ იერარქია და ვიცოდეთ ვის ვთხოვოთ და მადლბა ვის მოვუხადოთ. სასწაულმოქმედ ხატს უფრო დიდი ძალა აქვს თუ ღმერთს? მაშინ რატო პირდაპირ ღმერთს არ ვთხოვთ? ყველა რელიგია მაგიად იქცევა უმეცარი ადამიანებისთვის. ტიბეტში გულწრფელად და ღიად მაინც უხმობენ დემონურ ძალევბს როცა მტრის დამარცხება უნდათ (ბნელ ტანტრიკებს ვგულისხმობ)

ერთ რაღაცას მოგიყვებით რაც საკუთარი თვალით ვნახე წირვის დროს. ერთი ძალიან სათნო სახის მოხუცი ქალბატონი მივიდა ხატთან (რომელზეც წმინდანს მახვილი უპყრია ხელთ) სანთელი დაუნთო და თხოვა, თან საკმაოდ ხმამაღლა და აგრესიულად: "მაგ მახვილით მოსპე ვისაც მე არ ვუყვარვარო" (რაღაც ამდაგვარი, ტექსტი ზუსტად არ მახსოვს მაგრამ შინაარსი ეს იყო). ასე რომ ყველა წესში და ტრადიციაში ნათელი მხარეც არის და ბნელიც, მთავარია როგორ გამოვიყენებთ მას. ქრისტესათვის ასეთი რაღაცის თხოვნა უკანასკნელ კრეტინსაც კი გაუჭირდება, მაგრამ ხატთან რა პრობლემაა, ხატი მტრებს მიუზღავს, ქრისტე კი შეგვინდობს მტრის სიძულვილს, ყველაფერს თავისი ადგილი აქვს კრეტინის გონებაში!

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Sep 15 2009, 08:18 AM

არ მაბრკოლებს უნელიეთ თვალში მხვდება....

ჩემი ძმა პირველად რომ მივიდა აღსარებაზე ის მამაო ეწეოდა სიგარეტს და იმის მერე აღარც მისულა მასთან...
და მამა არჩილის და მამა პავლეს გარდა ყველა მღვდელს კრიტიკუად უყურებს... მათ შორის ჩემს მოძღვარსაც და მე ვბრკოლდები ამით...

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: Sep 15 2009, 12:08 PM

neo
შენ იკითხე რა გაბრკოლებთო და გიპასუხე

თუ რატომ არ ვარ ხატთაყვანისმცემელი და მიცვალებულების ლოცვაზე დაიმედებული, ანაზე ბევრი გვიკამათია ფორუმზე..ვთვლი რომ ამ კამათის ხელახლა დაწყება არ მინდა. თუ გინდა პირადში მოგწერ რატომ არ არის ხატთაყვანისცემა ბიბლიური და ქრისტიანული

Atman

გეთანხმებიიიიიიიიი დაღლამდეეეეეეეეეეეეეეეე

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Sep 15 2009, 12:11 PM

sergi_glaxa

მაგას დადებითი მხარეებიც აქვს და უარყოფითიც, ასე რომ იყოს როგორცაა, სხვა რა გზაა...

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: Sep 15 2009, 12:28 PM

Atman

ვერ მივხვდი რა იგულისხმე...

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Sep 15 2009, 12:29 PM

sergi_glaxa

რა ვიგულისხმე და შეუცნობელ არიან გზანი უფლისანითქოოოო (ასე ვამბობ ახსნა რომ მეზარება ხოლმე )

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Sep 15 2009, 01:53 PM

sergi_glaxa

სერგი, მიცვალებუსლის კი არა, გარდაცვალებულის მიმართ. ადამიანი კი არ კვდება, გარდაიცვლება, ანუ სხვა ფორმით, ჩვენგან უხილავად აგრძელებს ცხოვრებას.


სულის უკვდავების ხომ გწამს, ხოდა ეგაა რა თუმცა,




რატომ არ არის კი არა, რატომ გარკოლებს

არ არის არა, ტოლმა

პოსტის ავტორი: mekaje თარიღი: Sep 15 2009, 02:22 PM

sergi_glaxa

ხატთაყვანისცემა ნამდვილად ქრისტიანულია და ეს მეშვიდე მსოფლიო კრებაზეც დამტკიცდა წმინდა მამების მიერ სულიწმიდის ძალით. შენ თუ არ სცემ თაყვანს ხატებს, ეს შენი შეცდომილობის ბრალი ყოფილა

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Sep 15 2009, 02:26 PM

sergi_glaxa

და შენ გგონია, რომ გულის საწინააღმდეგოს ვაკეთებ? ანუ რისიც მწამს და არსაც გული აღიარებს იმის საწინააღმდეგოს?




ანალოგიურად შენც

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: Sep 15 2009, 02:37 PM

მხევალი ნინო

როგორ გეტყობა განათლებული ქალი რომ ხაააარ

ზოიამ მოგიკითხათ მცხეთიდან

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 15 2009, 06:11 PM

ჰო, თქვენის ნებართვით არასერიოზულ პოსტებს იგნორირებას გავუკეთებ (ალბათ არავის გაუტყდება)...

ჰო, ვირაცეებმა მქადაგებლობა რომ (კიდევ) არ დამაბრალონ ავხსნი რატმო გავხსენი თემა... მოკლედ იმიტომ რომ შესაძლოა არსებობდეს ძალიან მნიშვნელოვანი კითხვები, რომლებიც მე თავში არ მომსვლია და რომლებზე პასუხების ცოდნაც აუცილებელია... შესაბამისად მე ასეთ კიტხვებს ვეძებ...

ჰო,

ზემოთ ითქვა კამათზე, - რა თქმა უნდა არ ვკამათობთ. აქ ან კითხვები დავსვათ, ან პასუხები გავცეთ და ვაჩვენოთ სხვებს ჩვენი ხედვა... კამათი არაფრის მომტანია... მე ჩემი მოსაზრებები გამოვთქვი, ინფორმაცია რაც მქონდა გადმოვეცი, ვისაც როგორ უნდა ისე აღიქვას და წაიკიტხოს... მოკლედ ყველა თვითონ აკეტებს არჩევანს... და არავინ არავის არაფერს თავზე არ ახვევს...


ეს შესავალი იყო

სიმართლე რომ გითხრა, მე რომ ვნახო მღვდელი სიგარეტს ეწეოდეს, იმას მოძღვვრად არ გავიხდი... თუმცა ახსარება ისეთი მღვდელისთვისაც ჩამიბარებია ვისაც სახელი ,,წამლის კეტებით" ქონდა განთქმული...


სახარებაში ერთი მომენტია, სადაც ქრისტე ამბობს ფარისევლებზე ,,მოიქეციტ ისე როგორც ისინი გარიგებენ, და ნუ მოიქცევი ისე როგორც ისინი იქცევიან"... ზუსტად არ მახსოვს სად წერია... და ძალიან უცნაურიც არის და პარადოქსულიც ერთი შეხედვით...

მაგრამ ეს ასე არ არის, მთავარია რომ ჩვენ გვაქხსოვდეს რომ მღვდელი ისეთივე ადამიანია როგორიც ჩვენ... პირველ კლასში რომ ვიყავი, რას წარმოვიდგენდი თუ მასწავლებელიც ტვალეტში დადიოდა ... მაგრამ მასწავლებელი მოსწავლესთან მიმართებაში არის მასწავლებელი და არა ზოგადად და ყველგან...


მოძრვრები განსხვავდებიან სიმკაცრით, განსხვავდებიან ქადაგების სტრატეგიით (ზოგი ღრმაა ფილოსოფიურად ქადაგებს, ზოგი ყველასათვის გასაგებად, ზოგი 15 წთ, ზო საათნახევარი... და ა.შ.), ეკლესიებიც განსხვავდებია თავიანთი ტიბიკონებიტ ერთმანეთისაგან... მაგალითად ბევრ ეკლესიაში სავალდებულო არ არის ზიარების წინა შაბათს მარხვა, ზოგან სავალდებულოა...

ადამიანმა თვითონ უნდა იპოვოს მისთვის შესაფერისი მოძღვარი, ისეთი რომელთანაც შეძლებს გახსნას... ისეთი რომელი მოძღვარიც მას დაეხმარება უფრო ღრმად განიცადოს მისი ცოდვები და უფრო ღრმა იყოს მისი სინანული დაშვებული შეცდომების მიმართ...

ადამიანის შეფასება არ შეიძლება მისი გარეგანი მოქმედებებით, ადამიანზე ტქმა რომ ,,ეს ცოდვილია", არის ჯანსაღ ლოგიკას მოკლებული აზრი... იმიტომ რომ არ არის ყველა ადამიანის სულიერი სტრუქტურა ერთნაირად მოწყობილი და ყველა ადამიანისაგან ერთნაირ ძალისხმევას არ მოითხოვს ცოდვის დამარცხება...



ქრისტიანობაში არსებობს ცნება ,,შთამომავლობითი ცოდვის" შესახებ. პრინციპში ეს ცოდვა პირდაპირი გაგებით არც არის ცოდვა, ვინაიდან ის ცილდება კონკრეტული პირის თვითუფლებრიობისა და პასუხისმგებლობის ფარგლებს...

შთამომავლობით გადადის ,,მიდრეკილება", ცოდვისაკენ. ამ მეტად შეუმჩნეველ მომენტს ადამიანები ყოველთვის დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდნენ, ყველა დროსა და ყველა სივრცეში...

ერთხელ უკვე დავწერე ამის შესახებ:

ადამიანები როცა ქორწინდებოდნენ, კითხულობდნენ რა გვარის ადამიანი იყო საქმრო ან სასიძო, და ვინ იყვნენ მისი წინაპრები... ეს ცხოვრების მარტივმა პრაქტიკამ აჩვენა რომ მნიშვნელოვანი მომენტია... ამას ქრისტიანობაში ძალიან ბევრ ადგილზე აქვს გასმული ხაზი... ძალიან ბევრგან როცა საუბრობენ წმინდანებზე საუბრობენ მათი მშობლების სიწმინდეზეც...

ადამიანისთვის, რომელიც დაიბადა მრუში წინაპრებისაგან გაცილებით ძნელია დაამარცხოს მრუშობის ცოდვა, ვიდრე ადამიანისთვის რომელიც დაიბადა ჯანსაღი ოჯახიდან... და შესაბამისად ამ უკანასკნელს გაცილებით მეტად მოეთხოვება ვიდრე პირველს... (ო რა დიდია თითოეული ჩვენთაგანის პასუხისმგებლობა ჩვენი შთამომავლობის წინაშე)

დასკვნა:

არ შეიძლება ადამიანი შეფასდეს მის მიერ ჩადენილი ცოდვების, ან თუნდაც სიკეთის მიხედვით... რადგან ჩვენ ვერ ვხედავთ როგორი სულიერი სტრუქტურა მიიღო მან მემკვიდრეობით...

აქვე ვსაუბრბროთ მოტივებზე, რადგან ძალიან ხშირად ,,ცოდვის" ჩადენას კეთილი მოტივი უდევს საფუძვლად, რომელიც ასევე შეუმჩნეველია გარედან...

დაუშვათ ერთი ბერი იყო, რომელიც ყოველდღე ,,მრუშების სახლში" დადიოდა, ბევრი განკითხვისა და გაკიცხვის შემდეგ კი აღმოჩნდა რომ ის, თავის მიერ მოქსოვილი ტომრების გაყიდვებით მიღებული შემოსავლებით შედიოდა, რატა ეყიდა მრუშის რამოდენიმე საათი და ამით ის მრუში რამოდენიმე საათით მაინც დაეცვა ცოდვისგან...


ასე რომ მეგობრებო, ნუ განვიკითხავთ და არ განვიკითხებით... იმიტომ რომ ღმერთმა თქვა შენი ენით განგამართლო და შენი ენითვე დაგსაჯოო...

განკიტხვას აჯობებს თუ შეგიძლია რამე შეცვალო, თუ არა და სიჩუმე უკეტესია...

ასეთია ჩემი ხედვა ამ საკიტხის მიმართ...

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 15 2009, 06:27 PM

ეს არ არის ქრისტიანული ტრადიცია და წესი... ქრისტიან ეკრძალება ურთიერთობა ბოროტ სულებთან... და პირდაპირი გამოცხადების წესიტ თუ ხდება ანგელოზთანაც არ შეიძლება საუბარი (იმიტომ რომ ვერ გაარჩევ ანგელოზია თუ ეშმაკი)...

გარდა ამისა, ეს ზემოთ აღწერილი ,,სათნო" ქალბატონი, მინდა გითხრა რომ ძალიან არაქრისტიანულად მოიქცა... ეს არც მეტი არც ნაკლები, შეურაცხყოფაა ხატიზე ასახული პიროვნებისა...

ქრისტიანს ეუბნებიან ,,გიყვარდეს მტერი შენი, იმიტომ რომ თუ მხოლოდ შენი მოყვარე გეყვარება, მაშინ სადაა შენი ქრისტიანობა ? ასე ხომ წარმართებიც იქცევიან"...

ჩვენ ვიბრძვით მტრების წინაშე, არა საკუთარი პირადი ინტერესებიდან, არამედ მოყვასის ინტერესებიდან გამომდინარე... ჩვენ ვკლავთ არა იმიტომ რომ ჩვენ გვემუქრება სიკვდილი არამედ იმიტომ რომ ჩვენ შვილებს ემუქრება სიკვდილი...

კიდევ ერთი ქრისტიანები თვლიან ,,რომ მათ არ შეწევტ ძალა დაიმორჩილონ ბოროტი სული, შეუძლებელია როგორც მისი დამორჩილება, ისე მისი დარწმუნება რომ კეთილთა მხარეს გადმოვიდეს"... და ძალიან ცდება ის ვისაც გონია რომ ბოროტი სულების დამორცილებით თავს რამე სარგებელს მოუტანს...

ასეთია ჩემი აზრი ამ საკითხზე...

პოსტის ავტორი: Rati_Van_Bakuradze თარიღი: Sep 15 2009, 08:10 PM

ეს სიტყვა ცოტა უადგილო ხომ არაა?


"ცოტა" ?

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Sep 15 2009, 08:17 PM

ზოგჯერ ეგეც საჭიროა...
ერთხელ სასოწარკვეთილებაში ჩავარდი იმის გამო რომ დავასკვენი მცირედმორწმუნე ვართქო და ჯოჯოხეთშიც არ მიმიღებენთქო... ეს რომ ჩემს ძმას ვუთხარი ისე "დამმოძღვრა" მდგომარეობიდან გამოვედი, შემადარა იმ ადამიანს რომელიც სართოდ არ დადის ეკლესიაში და რომელსაც არც წამს....

პოსტის ავტორი: nino84 თარიღი: Sep 15 2009, 08:47 PM

მაშიკო

შენ თუ ჯოჯოხეთში ადგილების უკმარისობა გადარდებს, მაგაზე პასუხისმგებლობას მე ვიღებ, ადგილები თუ დააკლდებათ დაამატებენ

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Sep 15 2009, 08:53 PM

nino84
აი ეხლა უკვე მშვიდად ვარ
გუშინ ერთად ვნახე დაახლოებით 10-15 მღვდელი და თავი სამოთხეში მეგონა

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Sep 15 2009, 09:46 PM

neo

კაი ერთი! მართლა ეგრეა?!

ხალხო ამდენ ლაპარაკს ვინმე გამეცანით ნორმალურად და დავილაპარაკოთ ნორმალურად! სულ ერთი თვეწა რაც ამ ფორუმზე ვარ იმიტომ რომ თქვენი პირადად გაცნობა და ახლო კონტაქტი მინდა... კარგ ადამიანებად მიგიჩნევთ და იმიტომ... სულით ქრისტიანი ვარ მაგრამ ბევრი მაქვს საკამათო ქრისტიანებთან... მაგრამ როცა საქმე საქმეზე მიდგება არ მინდა არც კამათი და არც ფილოსოფია... დალევა მინდა თქვენთან და პურის ჭამა... დავლიოთ ჩაი და ვისაობროთ ხელოვნებაზე როგორც ნიკალა იტყოდა და ეს ლაპარაკი და ყოველი სიტყვა აქ ბოდიში მაგრამ სრული უაზრობაა, თუნდაც იმიტომ რომ თუ გინდა სხვას ასწავლო ღმერთის სიყვარული ჯერ თავად უნდა გიყვარდეს ღმერთი და აბა გამოდით და მითხარით რომელიმემ რომ ღმერთი გიყვართ! ერტმანეთი შევიყვაროთ ხალხო9 და ერთმანეთს გავუგოთ ჯერ და იმაზე ნუ ავაგებთ კაცობას რა გვწამს და რა არ გვწამს! ისლამისტები მივაკაჩავე თავის ფორუმზე იმიტო რო მთვრალი ვიყავი და ვერ შევიკავე თავი მაგრამ ხანდახან თქვენ უფრო მიშლით ნერვებს თქვენი დაციკლულობით რაღაცეებზე! მე იმას მაინც ვხვდები რომ იდიოტი ვარ და არაფერი მესმის და გამოჩნდეს ვინმე ჩემნაირი იდიოტი და მელაპარაკოს ადამიანურად პირისპირ!

უუუუფ რა ვიბაზრეეე )))

პოსტის ავტორი: sopo... თარიღი: Sep 15 2009, 09:58 PM

საჭმელზე პირჯვრის გადასახვა.. არვიცი სიტუაცია.. მარა
ნუ გააკეთებ დემონსტრაციულად, შეუმჩნევლად გააკეთე - დემონსტრაციული საქციელი, მითუმეტეს ასეთი ხასიათის გაღიაზანებას იწვევს.. და სხვა სახელს არქმევენ ხომე..
და თუ ასე გააკეთებ ყურადღების მიქცევს გარეშე და ვინმე გხედავს, გააკეთე ღირსებით,
ხარ პიროვნება, გაქვს შენი შეხედულებები, ღირებულებები, მოსწონთ ეს სხვებს თუ არა..
ხოდა არ მგონია ცუდი რეაქცია გამოიწვიოს ასეთმა ქმედებამ.. და თუ მაინც გამოიწვია… მაშინ გამარჯობა. შენ უფლის რჩეული ხარ - 'უკეთუ სოფელი გძულობს თქუენ, უწყოდეთ, რამეთუ პირველად მე მომიძულა. 19. უკუეთუმცა სოფლისაგანნი იყვენით, სოფელიმცა თჳსთა ჰყუარობდა; რამეთუ არა სოფლისაგანნი ხართ თქუენ, არამედ მე გამოგირჩიენ თქუენ სოფლისაგან, ამისთჳს სძულთ თქუენ სოფელსა.'

უფალმა ტკივილი და ჯვარცმა დაითმინა ჩვენთვის, სიყვარული ნიშნავს თავგანწივას და ქრისტიანმა მისი სიყვარულისთვის სირცხვილიც დაითმინოს უნდა, და მეტიც. ადრე ქრისტიანობისთვის და ჯვრისთვის სიკვდილით სჯიდნენ, უფლის რჩეულები სისხლით ამოწმებდნენ სიყვარულს, ხოდა დღეს უფლის სიყვარულისთვის განსაცდელი შედარებით მსუბუქია ასე რომ. ჯვრის გადასახვისთვის ლომის გალიაში შეგდებას, სირცხვილი ჯობია სიტყვაზე მენდე.

ან კაი რა .. რა პატივსაცემი ადამიანი ყველა ცრუა და ამაო.. დღეს თუ უყვარხარ, ხვალ შეიძლება პირველი იყოს შენს ჯვარცმელთა რიგებში. ესაა ცხოვრება. და ესაა ადამიანი. უმეტესობა ბოროტის მარიონეტი, თან ისსე ვერც ხვდება.. ხოდა სად ასეთი ბენტერა ადამიანის აზრი და სად ცისა და ქვეყნის შემოქმედის უცვალებელი ღმერთის..
ოდა ვისაც არ მოსწონთ და არ აწყობთ შენი შეხედლებები, ქცევები,
დროა გასასვლელი კარი გაუკეთო შენს გულს და მისკენ გაუყენო ყველა,.. http://ge.smiles.26l.com/smile.121904.html
ნაკლები ტრალაალა ადამიანი ნაკლები პრობლემა..
ბიქოოზ აი გათთაა ჰააიიი.. ლალალა ტატატა

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Sep 16 2009, 10:02 AM

აქ რა წერია ვერ გავიგე, მაგრამ აი ჩვენი ნახვა თუ გინდა ეგ ძალიან იოლი საქმეა, მსმელი და პურისმჭამელი ხალხი ბევრი გვყავს ფორუმზე და ხშირად ვიკირბებით ხოლმე... ოღონდ ჩაიზე ნაკლებად

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Sep 16 2009, 10:16 AM

neo

აუ რა მთვრალი ვიყავი გუშინ ჩაი ობრაზნა ვთქვი თორე საერთოდ არ ვსვამ მაგ ცხელ წყალს მეც გამაგებინეთ როცა შეიკრიბებით

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Sep 17 2009, 09:37 AM

ქავთარაძე
უიიიიიიიიიიი მასეთი სასულიერო პირები ჯერ არ შემხვედრია....

პოსტის ავტორი: ikaragua თარიღი: Oct 13 2009, 01:03 PM

Atman

უყვართ ატმან, უყავრთ! დარწმუნებული ვარ..
ნეოს პოსტებმა ეხლა გული გამითბო..

ერთია, როცა გულში გ რ ძ ნ ო ბ, და გონებაში არ გადმოგაქვს..

ნეომ სიტყვიერად, აზრობრივად დაასაბუთა და დაწერა, ის, რასაც გ რ ძ ნ ო ბ ს..
და იმოქმედა ამან ჩემზე.

მადლობთ

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Oct 13 2009, 01:27 PM

მამაო შარვლიან გოგოს გარეთ რომ უშვებს წირვიდან ვბრკოლდები...
იქნებ და რა უჭირს იმ ადამინს იმ დროს...

პოსტის ავტორი: ikaragua თარიღი: Oct 13 2009, 01:58 PM

მაშიკო
და რამე რომ მოიხვიოს იმ ადამიანმა, რა უჭირს?

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Oct 13 2009, 03:03 PM

მართლმადიდებლობაში არაფერი არ მაბრკოლებს

პოსტის ავტორი: აზნაური კიკნაველიძე თარიღი: Oct 13 2009, 03:09 PM

აღმოსავლური წესისი ქრიტიანობაში ერთადერთი რამ მაბრკოლებს სამღვდელოების საშინელი საქციელი . სრულიად გაუგებარი თეოლოგიური კრიზისი .

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 03:11 PM

ეგ არის საშინელება... სრული აბსურდი... იდეალური ლიტურღიის მოთხოვნაში, იდეალურ სიქაჯეებს ჩადიან...

მესმის რომ ლიტურღია და ზოგადად, ეკლესია დგას ბერძნულ-ლათინურ ფილოსოფიურ ფუნდამენტსა და გარკვეულ კულტურაზე, მაგრამ ეს ქრისტიანობისა და აზრის დაკარგვის გარეშე უნდა განხორციელდეს.

დღეს კაბა და თავშალი ამპარტავნების სიმბოლოდაა ქცეული... ამას კი ქვია კრიზისი...

პოსტის ავტორი: იაკობ თარიღი: Oct 13 2009, 03:27 PM

მთავარი მარტო კაბის ჩაცმა ხომ არ არის? კაბა ბევრს აცვია, მაგრამ ჯდომა არ იცის ზოგმა. ამას კი ისევ შარვალი ჯობია.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 03:28 PM

ისევ რა, შარვალს რას ერჩით? ტოგები ჩავიცვათ მაშინ ყველამ და ვიაროთ რომაელი სენატორებივით...

პოსტის ავტორი: gurulo თარიღი: Oct 13 2009, 03:30 PM

კარგი იქნება თუ მართლმადიდებლობას და პიროვნებებს, ავტორიტეტებს ( მღვდლებს... ) გავმიჯნავთ ერთმანეთისაგან. რომელიმე ადამიანის საქციელით არ უნდა შევაფასოთ რელიგია.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 13 2009, 03:33 PM

გაუგებარი სამწუხაროდ არ არის, თავს დავიმშვიდებდით არ ვიცით რა ხდება, თორემო...
არაა კადრები, არაა სწავლა ე.ი. ბნელა (სულიერადაც სხვათაშორის)!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 03:34 PM

წმიდა სინოდის დადგენილება, უნათლავ ჩვილებთან დაკავშირებით, არაავტორიტეტულია ანუ?

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Oct 13 2009, 03:34 PM

მართალი ხარ მე გეთანხმები....
ვინ ბრკოლდება დღეს შარვალი რომ აცვია გოგოს ვერ ვხვდები?
მე თუ კაბა მაცვია არ ნიშნავს რომ არ ვცოდავ...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 03:35 PM

არაა სწავლა, იმიტომ რომ არაა ნება, არაა ნება იმიტომ რომ არაა აღძვრა...

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Oct 13 2009, 03:35 PM

თავშალში ამპარტავნულად ნამდვილად ვერ ვიგრძნობ თავს... მშვიდად ვარ ხოლმე როცა თავზე მახურავს და გრძელი კაბა მაცვია....

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 13 2009, 03:37 PM

სამწუხაროდ არ რომელიმე და რამდენიმეზე კი არაა საუბარი, არამედ საყოველთაოდ მიღებულ აბსურდზე... შესაბამისად მოვისხათ ტოგა;

ავე-თი;

კაიროსი!


ნწუ ნწუ
მაშიკო, რასა წერ
ე.ი. თავშალშია თავმდაბლობა და გრძელ კაბაში სიწმინდე?
ცუდად ყოფილა მაშინ კაცების საქმე, აკი უფალსაც კაბა ეცვა...
ასე არ შეიძლება ჩემო კარგო, ცოტა სიღრმეც და რეალობაც მოაყოლეთ ხოლმე...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 03:37 PM

არ ვამბობობ რომ ეს კულტურული თავისებურება ცუდია, მე ვამბობ რომ არ არის ერთადერთი...

ბერძენი მართლმადიდებლები იშვიათად ხმარობენ... მაგალითად ესპანელი კათოლიკეები ამ მხრივ ძალიან კონსერვატორები არიან და სახესაც კი იფარავენ, ცუდი მაშინ ხდება ეს ყველაფერი როცა დანარჩენი კულტურის გამოთიშვას იწყებს

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 13 2009, 03:38 PM

აღძვრამდე დაძვრა უნდა იყოს, და ჩვენთან დაძვრა კი დაცურებაა
ეჰ-ით;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 03:40 PM

სამწუხაროდ ამ რიგორიზმს მოჰყვება მასობრივი აპოსტასია და არავინ ამაში, თავად ეკლესიის გარდა დამნაშავე არ იქნება... სამწუხაროდ შემდეგ ისინი იტირებენ ვისაც მტრებს ეძახდნენ, ხოლო ვინც ეძახდა, რელატივიზმის მედალს დაიკიდებს... როგორც თავის დროზე ლენინი შეცვალა ჯვარმა...

ასე რომ, იცოდეთ მეგობრების დაფასება

პოსტის ავტორი: gurulo თარიღი: Oct 13 2009, 03:42 PM

სადმე მიწერია სინოდი და საეკლესიო კრებები? ძაან მარტივად, ნებისმიერი რელიგიის წარმომადგენლის ქმედება არ ნიშნავს იმას რომ ის რელიგია მაგას ქადაგებს.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 03:43 PM

მასობრივი და სინოდალური დონის, რომელსაც ზურგს არ უმაგრებს საეკლესიო სასჯელი და მსოფლიო კრება?

ეგ ძალიან სიმარტივე ასეთ შემთხვევაში, ძალიან სირთულეში გადადის ხოლმე და დიფერენცირება ჭირს... რადგან ინტერპრეტაციის ჯანსაღ წყაროს დამაძინებელს უკეთებენ

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Oct 13 2009, 03:48 PM

არა ეგ არ მიგულისხმია. მე ვთქქვი რომ თავს მშვიდად ვგრძნობთქო, და ამპარტავნუ,ლლი აზრები ნაკლებად მაწუხებს...

პოსტის ავტორი: იაკობ თარიღი: Oct 13 2009, 03:48 PM

მე არავის არ ვარიგებ, ვინ რა ჩაიცვას და როგორ იაროს.

უბრალოდ მე არ მომწონს გოგო შარვალში, მაგრამ არც ისეთ კაბაში მომწონს "რაღა დაგიმალო" რომ ქვია.

როცა ტაძრის ეზოში შემოდის გოგო და ისეა ჩაცმული, რომ შარვალზე გარედან ეტყობა ყველა კუნთი, ეს მართლა მაბრკოლებს. (თუმცა ვიწრო კაბაც არსებობს)

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Oct 13 2009, 03:52 PM

მეც არ მომწონს, მაგრამ არც რაიმე საშინელ ცოდვადაც არ მიმაჩნია...

პოსტის ავტორი: იაკობ თარიღი: Oct 13 2009, 03:53 PM

ცოდვა მხოლოდ ის არის, რომ ამ დროს გოგო ბიჭების ყურადღებას იქცევს. (უფრო სწორად თვალებს)

პოსტის ავტორი: gurulo თარიღი: Oct 13 2009, 03:57 PM

მნათე
სამართლის ცოდნას მიმოწმებ თუ?

ხშირ შემთხვევაში შეიძლება დაემთხვეს მარა შეიძლება არც დაემთხვეს. ეჭვი გეპარება?

პოსტის ავტორი: ::სალომე:: თარიღი: Oct 13 2009, 04:01 PM

ეს მოძღვრისა და შარვლის დამოკიდებულება ყველგან საკამათო როგორ უნდა იყოს...


მართლმადიდებლობაში არაფერი მაბრკოლებს და მართლმადიდებლებში მე ვაბრკოლებ ხალხს

ზოგს ისე აქვს დაბნელებული გონება რომ, სიცილზეც ბრკოლდება .

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 04:04 PM

gurulo

ნუ ისევ ეს ასტრალური საუბრები... არაფრის შემოწმება არ მსურს ჩემო კარგო. მართლმადიდებლობა ვაკუმში რას ქადაგებს იცის ვინმემ? მთელი საეკლესიო პრესა, გამოცემები და ამბიონები რომ სრული აბსურდებითაა სავსე, რა არის აბა, პირადი ნება? და ეკლესიის ნება სადაა, ფურცლებზე? კარგი, ეს ფურცლები სადღაა? ადგილობრივი ეკლესია რომ იტყვის, უნათლავი ჩვილები ჯოჯოხეთში ხვდებიანო და ამით სრულ ერესს დააკანონებს, ქადაგებას სად უნდა ვუსმინოთ, ანგელოსები გეცხადებიან თუ სპეციალური სატელეფონო კონტაქტი აქვს ვინმეს ზეცასთან?

თუ გაქვს კრების დადგენილებები? ამაშია საქმე.. უნდა იყოს გამოკვეთილი სწავლება, მიღებული უნდა იყოს ავტორიტეტული ძალით დამტკიცებული კატეხიზმო, ტრაქტატები... პირველი ათასწლეული პასუხს ვერ სცემს ახალ დროს ამიტომ არის ქაოსი... სადავო საკითხები ლამის უდავო საკითხებს აჭარბებს..

ინტერპრეტაცია მამისა ბონდოსი, ინტერპრეტაცია მამისა ვახტანგისა, იმისა, ამისა და ახლა მოდი და გაიგე, რა არის ეს მისტიური მართლმადიდებლობა...

და იქნებ მე სხვაგვარი სექსუალური ფანტაზია მაქვს და აი კაბის ქვევიდან რომ წვივები ჩანს, ის მაბრკოლებს?

ე.ი რას ამბობ ახლა იცი? აი მე კი არ ვარ ცუდი ტაძარში რომ ღმერთზე არ ვფიქრობო, აი ის გოგოა ცუდი, საბანში გახვეული რომ არ მოვიდაო მაგას ვერ გამორიცხავ, ამიტომ რა უნდა გააკეთო? უნდა გვერდით გაიხედო

(ნუ თუ ის გოგო ისეთი მორწმუნეა რომ მეტანიებსაც აკეთებს, მაშინ ალბათ სულ უნდა წამოხვიდე )

პოსტის ავტორი: gurulo თარიღი: Oct 13 2009, 04:50 PM

მნათე
გეთანხმები რაღაცეებში, მარა ეგ პასუხი ჩემ პოსტს არ მიესადაგება.

რომელმა ეკლესიამ მიიღო ეგ დადგენილება? თუ ერესის დაკანონებაზე გაქ პრეტენზია, შესაბამისი დოკუმენტი უნდა წარმოადგინო სადაც ეკლესიის ოფიციალური პოზიცია იქნება დაფიქსირებული და მხოლოდ ამის შემდეგ შეიძლება მის ავ-კარგიანობაზე საუბარი, და არა რომელიმე მღვდელმა რა თქვა... ისე კი, თუ მეუფე სტეფანეს გულისხმობ, როგორც ვიცი მის სტატიაზე გაქ პრეტენზია, რომელიც შემდგომ შენი ინტერპრეტაციით ( ამოგლეჯილი და შენ ჭკუაზე დალაგებული ციტატებით ) დაგიდია ფორუმზე. მეუფესთან რო იყო შეხვედრა მან თქვა რომ მე ეგ არ ვიცი, მარა არ მგონია ჯოჯოხეთში ხვდებოდნენო.

რაც შეეხება სწავლებას, მართალი ხარ, ძალიან ბევრ გამოწვევაზე არის პასუხი გასაცემი. სამწუხაროდ ჩვენ ეკლესიაში ნაკლები სულიერი გამოცდილებაა ( წინა საუკუნე...) ამასთანავე საჭიროა მონასტრული ცხოვრებაზე ყურადღების გამახვილება, რადგან სწორედ მონასტერია ის ადგილი სადაც უნდა ხდებოდეს ყოველი სასულიერო პირის აღზრდა...ეკლესია მონასტერებზე დგას და თუ ქვეყანაში ამ მხრივ პრობლემაა, ესეიგი ეკლესია კარგ დღეში არ არის.

მაგრამ, ეს იმას არ ნიშნავს რომ მათი კრიტიკა დავიწყო, ან მათი საქციელის გამო რელიგიის ნაკლოვანებაზე ვისაუბრო.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 05:13 PM

სინოდალურ დადგენილებაზე ვსაუბრობ, აი იმაზე, შიშის კანკალით რომ ახსენებენ ხოლმე... რაც შეეხება სტეფანეს, თუ ასე თქვა ცრუობს, მე ტექსტი დავაკოპირე თავის დროზე ერთი საიტიდან, რომელზეც ის ნაწილები არ იყო (და ეს იცოდა მეუფემ), რა ნაწილებიც როგორც შემდეგ გაირკვა მთლიანში ყოფილა... დამირეკა მეუფემ და საკუთარი ხელით დავამატე, თან რამდენჯერმე და თან გავამუქე ის ციტატები, რომელიც ქონდათ ამოღებული... ასე რომ მოეშვით რა ამ სისულელეებს... "არამგონია" არის თავის დაძვრენა... თუ არ ეგონა, სინოდზე გადაწყვეტილებას რატომ არ შეეწინააღმდეგა. უბრალოდ სილაჩრე გამოიჩინეს და ამ გამოფრუტუნებულ თხის ფარას, რომელიც თითქმის 1997 წლიდან აშინებდა ეკლესიას, წინააღმდეგობა ვერ გაუწიეს... ახლა ჩუმად ლანძღავენ და ვითომ დიპლომატიურობენ, ასე იყო სულ...




ეკლესია მონასტერზე კი არ დგას ჩემო კარგო, დგას ტვინზე... კრებაზე რომ კანონებს იღებდნენ, ამათსავით კოლმეურნეობის დარგები კი არ ქონდათ დამთავრებული, ფილოსოფიური განათლებით იყვნენ სავსენი და ისეთ ტრაქტატებს წერდნენ დღემდე ვერაფერი მოუხერხა ცივილიზაციამ... ახლა ვინ უნდა დამიწეროს მე აპოლოგია, ბიძინა გუნიამ თუ თეოდორე გიგნაძემ? იცოცხლე, ხალხის შოკში ჩაგდება და ჩამოდნობა უყვართ... "სიყვარულით" რასაკვირველია, რომელიც როგორც წესი შემდეგ ბორდელში სრულდება (თუ ცხადია ოთხშაბათი ან პარასკევი არ დაემთხვა)

რელიგიის ნაკლოვანებაა ზუსტად ეგ, როცა კრება ვერ ხორციელდება და ყველას თავისი აზრი აქვს, ძირითადად ღრმად ფანატიკური... ერთია ვინ რას ფიქრობს ეკლესიაში და მეორეა კანონი, მაგრამ როცა კანონიც არაა, აი მანდ უკვე... პროვოსლავნი ხაოს..

პ.ს და კსტაწი, მიუხედავად იმისა რომ სხვაგვარად ვფიქრობდი, იმ ფუნდამენტალისტურ სტატიას მაინც ვერ უშველიდა ვერაფერი...

პოსტის ავტორი: იაკობ თარიღი: Oct 13 2009, 05:33 PM

მე არ მითქვამს რომ კარგი ვარ, მე სუსტი ვარ მართლმადიდებლობაში და ეს კიდევ უფრო მასუსტებს.

მე მაბრკოლებს ეს და იმიტომ დავწერე, შენზე არ მოქმედებს ალბათ და ეგ კარგია

პოსტის ავტორი: G_I_O_R_G_I_ თარიღი: Oct 13 2009, 06:07 PM

რა მოვლენაა ეს ადამიანს არ შეუძლია ნორმალურად დაწეროს თავისი აზრი ისე რომ შეურაწყოფები არ გამოურიოს და სხვა ფორუმებზე კიდე თან რელიგიურ საკითხებზე საუბრობენ და თან პოსტებში "სხვათაშორის ჩამატებებით " ისე ლანძღავენ ერთმანეთს და გონიათ რომ რაც უფრო ჩაამატებენ ამ სალანძღავ სიმკვეთრეებს უფრო მეტად წარმოჩინდება მათი შეხედულებების ჭეშმარიტება სინამდვილეში კი უკუ ეფექტი აქვს.ხშირად გავიხსენოთ უფლის სიტყვები"ვინც მოყვას უთხრას უგუნურო მხოლოდ ამ სიტყვისთვის იგი უკვე ჯოჯოხეთის ღირსიაო".და უფრო კორექტულობი გავხდებით.სანამ წერის კულტურას არ ვისწავლით ნუ გვექნება რამეზე პრეტენზია.

პოსტის ავტორი: gurulo თარიღი: Oct 13 2009, 06:09 PM

მარტო ამაზე გპასუხობ

მერედა ტვინი ვის ეკუთვნის? - ადამიანებს. ვის ტვინზეა საუბარი? - სასულიერო პირების. სასულიერო პირებად სად უნდა ყალიბდნენ ადამიანები? - ....

P.S. რათქმაუნდა ყოფით საკითხებს ვგულისხმობ, თორე მონასტერიც საშუალებაა რაღაცის მისაღწევად, რომელიც თავისმხრივ ყველაზე მნიშვნელოვანია ადამიანისთვის. იმ რაღაცის მისაღწევად კი მადლი გჭირდება, მადლი კი საიდან მოდის? - ...

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 13 2009, 06:18 PM

სამწუხაროდ ეგრეა...

პოსტის ავტორი: ikaragua თარიღი: Oct 13 2009, 06:30 PM

ტვინზე და ადამიანურ ლოგიკაზე სულაც არ დგას ეკლესია! ღმერთმა დაიფაროს

პოსტის ავტორი: შევრდომილი თარიღი: Oct 13 2009, 06:32 PM

რატო გაბრკოლებს? რა იცი, იქნებ ის პირველად შემოდის ტაძარში და ეხლა იწყებს ყველაფრის სწავლას და გაგებას. ეკლესიაში მოსული ადამიანი წმინდანი ხომ არაა

პოსტის ავტორი: იაკობ თარიღი: Oct 13 2009, 06:37 PM

მე იმ ადამიანს არაფერს არ ვერჩი,
უბრალოდ თვალი გამირბის ქალის შიშველი სხეულისკენ და რა ვქნა? ვცდილობ მოვერიო ამას და სხვა მხარეს გავიხედავ, მაგრამ ჯერჯერობით მაბრკოლებს

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 13 2009, 06:39 PM

ღმერთმა დაგიფაროს მაგის მორევისგან

პოსტის ავტორი: იაკობ თარიღი: Oct 13 2009, 06:41 PM

არა ტაძარში უნდა მოერიო ადამიანი.

პოსტის ავტორი: შევრდომილი თარიღი: Oct 13 2009, 06:43 PM

ჩვენდა სამწუხაროდ ასეთ შემთხვევაში განკითხვის ცოდვაში ვვარდებით.

პოსტის ავტორი: gurulo თარიღი: Oct 13 2009, 07:11 PM

ანუ ქალის კუნთები გაბრკოლებს და არა მართლმადიდებლობა

ეს ისე, კაი მაგალითია

უამრავი ადამიანი ფიქრობს ასე - ეკლესიაში დადის და რას აკეთებს...მერე კი ეკლესიაზე იცვლიან აზრს

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Oct 13 2009, 07:19 PM

უპს, აქ რეები დაგიწერიათ

მოდერტორს ვთხოვ თვალი გადაავლოს თემას, განსაკუთრებით დღევანდელი დღის ნაწილში და წაშალოს სინოდის, სამღვდელოებისა და მრევლის შეურაცხმოყოფელი პოსტები. არ გაგიტყდეტ, მაგრამ რაც აქ წერია თქვენი პირადი აზრებია, და შეურაცხოფა არ არის სწორი საქციელი...

რაც შეეხება ჩაცმულობას. ადამიანის ჩაცმულობით შესაძლებეია იმსჯელო ადამიანის შინაგან სამყაროზე. და ეს ჩემი მოსაზრება კი არ არის, - ფაქტია. გარდა ამისა, სიბრიყვე იქნება რომ კაცმა ტქვას ქალის ჩაცმულობა ჩემზე გავლენას არ ახდენსო... ნუ ჯანმრთელ კაცზე მაქვს საუბარი.

რაც შეეხება სინოდის გადაწყვეტილებას, მე არ მინახავს ეგეთი გადაწყვეტილება, მაგრამ მინახავს და წამიკითხავს მართმადიდებელი მოძღვრის წიგნი სადაც სავსებით გარკვევით წერია რომ მოუნათლავ ბავშვებს ჯოჯოხეთში არ მიერეკებიან.

სხვების გაუნათლებლობა არ მაბრკოლებს, და ვერ ვხედავ ლოგიკას რატომ უნდა დამაბრკოლოს ?

თუ კი ღმერთმა დაფარა სიმართლე ბრძენთაგან და გამოუცხადა გლახაკებს, - ბრჭყალებში, - ვითომ დრეს რატომ უნდა დავბრკოლდე სხვების გაუნათლებლობის გამო ?

ასეთია ჩემი აზრი

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 07:30 PM

მაშ მინდა მოგანიჭო ბედნიერება:

V. წმიდა სინოდმა განიხილა მოუნათლავად გარდაცვლილ ჩვილთა და მუცელში მოწყვეტილთა ცხოვნების საკითხი.

წმიდა სინოდმა განაჩინა: პიროვნების სულის ცხოვნების შესახებ ეკლესიური მოძღვრება გვასწავლის, რომ ცხოვნებისათვის აუცილებელია ცოდვების მიტევება. წმ. იოანეს სახარებაში წერია: უკეთუ ვინმე არა იშვეს მეორედ, ვერ ხელეწიფების ხილვად სასუფეველი ღმრთისა“ (იოანე 3.3).

მეორედ შობა ნიშნავს ახალი ადამიანის სულიერ დაბადებას. სარწმუნოების სიმბოლოს IX მუხლის მიხედვით, ცოდვათა მიტევება შესაძლებელია ნათლისღებით: „აღვიარებ ერთსა ნათლისღებასა მოსატევებელად ცოდვათა“ - კართაგენის საეკლესიო კრების 110-ე მუხლის თანახმად ჩვილებიც ნათელს იღებენ ცოდვათა მისატევებლად“. ამ კანონით კართაგენის საეკლესიო კრება გვახსენებს, რომ ყოველ პიროვნებას, გარდა პირადი ცოდვებისა, გააჩნია აგრეთვე ადამისმიერი ანუ პირველქმნილი ცოდვაც. აქედან გამომდინარე, ბუნებრივია, რომ ჩვილებიც, რომელტაც არ გააჩნიათ პირადი ცოდვები, საჭიროებენ ნათლისღებას, რათა განიწმიდონ პირველქმნილი ცოდვისაგან.

სახარების მიხედვით ნათლისღებაში იგულისხმება ასევე ჯვარცმა და სიკვდილი. უფალი ბრძანებს: „სასუმელი სამე ჩემი შესუათ, და ნათლისღება, რომელი მე ნათელ ვიღო, ნათელ-იღოთ...“ (მათე 20,23). ამიტომ, ქრისტესათვის წამებულნი, რომელთაც არ ჰქონდათ მიღებული წყლით ნათლობა, ღვთის მადლით განიწმინდებიან ცოდვათაგან, ანუ იშვებიან მეორედ და ისევე, როგორც ნათელღებულნი, დაიმკვიდრებენ ცათა სასუფეველს ანუ ცხონდებიან.

ყოველივე ზემოთქმულიდან გამომდინარე, მეორედ შობის ანუ ცოდვათაგან განწმენდის გარეშე სასუფევლის დამვკიდრება ანუ სულის ცხონება შეუძლებელია.

http://www.orthodoxy.ge/samartali/oqmi_14-12-00.htm

ასე რომ დემაგოგიები არ იყოს



და მერე მაგით კანონიკას რა ხეირი? მე მამა გიორგი ბასილაძის წიგნიც მინახავს, სადაც წერს რომ "ქართველობა აუცილებელია" ხოდა რა ახლა?

პოსტის ავტორი: m16 თარიღი: Oct 13 2009, 07:33 PM

ეს რა ცოდვაა?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 07:33 PM

აჰა, დაიწყო ახლა ისევ თავისებურები იცი რა არის შეურაცხყოფა? აი რომ დავდგები და რაღაცას დავაბრალებ, გავლანძღავ, უშვერ სიტყვას ვიხმარ... მაგრამ თუ ვიტყვი რომ მათ პოზიციას არ ვიზიარებ და თუ იმასაც დავამატებ რაც ყველამ იცის რომ სინოდს შეეშინდა არ მიეღო ეს გადაწყვეტილება (და ეს მეტყველებს ბევრ რამეზე) მე მხოლოდ ვიტყვი სიმართლეს... ნუ გეშინიათ სიმართლის

მე არ შევხებივარ მართლმადიდებლობას.. აღმოსავლური თეოლოგია ფაქიზი თემაა, მაგრამ ეს თეოლოგია ვაი რომ ჩრდილოურია ბატონებო.

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Oct 13 2009, 08:14 PM

მნათეუს მერე და მანდ სად წერია რომ ჯოჯოხეთში მიერეკებიან ?

აი ეს არის შეურაცხყოფა

პოსტის ავტორი: llaasshhaa თარიღი: Oct 13 2009, 08:18 PM

არც ის წერია რომ ცხონდებიანო და არც ის რომ ვერ ცხონდებიანო ... ისევ უფლის საიდუმლო რჩება ალბათ?

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 13 2009, 08:21 PM

მეღიმება თქვენ რომ გისმენთ... წარმომიდგენია ღმერთს როგორ ეღიმება

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 08:25 PM

neo

ამიხსენი რა წერია დადგენილებაში

მეღიმება წინასწარ

ეგ არის რეალობა... ბიჭების უმრავლესობა რომელსაც ვიცნობ (და მერწმუნე ძალიან ბევრს ვიცნობ) ასე შვება... შეურაცხყოფებს სიტყვებში რომ ებრძვით, საქმეშიც გააკრიტიკეთ ერთხელ

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Oct 13 2009, 08:25 PM

მე წავიკითხე რომ არსებობს კიდევ სხვა ადგილი ჯოჯოხეთისა და სამოტხის გარდა, სადაც ასეთი ბავშვები იყრიან ტავს...

როგორ შეიძლება პასუხისმგებლობა დაეკისროს იმაზე რაც არ ცაუდენია, ეს აბსურდია და ამას არ ასწავლის მართმადიდებლობა...

აქ წერია რომ გაწმენდის გარეშე ვერ მოხვდებიანო... და სხვა არაფერი... სამოთხეში პირველად ავაზაკი შევიდა... და ვინ იცის რა გაწმენდის გზა გაიარა მან ? თუ რა ახლა სამოტხეში ავაზაკობას გააგრძელებდა

აბრაამის წიაღი როგორ ამოვიდა ჯოჯოხეთიდან ? გაიარა მან გაწმენდის გზა თუ ისევ რჯულის კანონით უბერავენ სამოთხეში?

როცა რამეზე პასუხი არ არის გაცემული ეს არ ნიშნავს რომ პასუხი არ არსებობს, ეს ნიშნავს რომ არ არის საჭირო დღეს პასუხის გაცემა... დღეს ვერ დაიტევენ მრავალნი...

საინტერესოა ნაყოფი რომელიც გამოიღო ამ გადაწყვეტილებამ... რატომ მოხდა მისი გადაწყვეტა და გამოქვეყნება, იმიტომ ხომ არა რომ შვილისმკვლელი დედები ცოტა უფრო ღრმად დაფიგრდნენ იმაზე რასაც აკეტებენ, ან იმიტომ ხომ არა რომ მოინათლონ ბავშვები დაბადებისტანავე...

ხენეში გადაწყვეტილება კეტილ ნაყოფს ვერ გამოიღებს...

ასეტია ჩემი აზრი

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 08:26 PM

რა არის უფლის საიდუმლო? სიყვარულის მამამ იმდენი არ თქვა ამ ქვეყნად რომ ვიღაც მანიაკმა შემდეგ არ ილაპარაკოს, უსუსური ბავშვების სულებს ჯოჯოხეთში ყრისო?

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Oct 13 2009, 08:26 PM

ამბიონი მოგიჩოჩოთ?

მაღალი სასულიერო განათლებით არ გამოვირჩევი, მაგრამ მგონი ამის აუცილებლობა არაა საიმისოდ რომ გავიგო თქვენი ახსნილი თუ რამდენად აღმატებულია დღეს კათოლიკური ეკლესია მართლმადიდებლურზე.. (?)
მერე რა რომ ჩაატარეთ კრება
ამას ხელი არ შეუშლია თანამედროვეობის ყველაზე მახინჯი გამოვლინებები ნორმად ქცეულიყო

არ გეჩვენებათ რომ ტონი გაქვთ შესაცვლელი?
ნამდვილად არაა სახუმარო ჩემი აზრით
ერთი გამარკვიეთ რა ვინმემ მოტკეცილი შარვალი და კაბა პრაქტიკული დანიშნულებით აცვია ვინმეს?
ჩახედეთ პრობლემას უფრო ღრმად და იქნებ გადაწყვეტაც იპოვოთ
სულიერებას გარეგნული გამოვლინებებიც აქვს და ტანსაცმელი ერთერთი უმნიშვნელოვანესია მათ შორის

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Oct 13 2009, 08:29 PM

წინასწარ რომ გეღიმება მაგაში პრობლემა სწორედ



სიტყვა კაცის პირიდან გამოდის და არა ...

ვინ გავაკრიტიკო ჩემი მრუში ძმაკაცები ? მაგის მეტი სხვა საქმე არ მაქვს ? თუ ვინ თეოდორეს მრევსლსაც ბევრს ვიცნობ და ბევრი ქადაგებაც მომისმენია... და ვერაფერს ვხედავ საკრიტიკოს... და თუ მომინდება მივალ და პირში ვეტყვი...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 08:35 PM

ერესია... კრებამ თქვა ერთხელ და სამუდამოდ "ჯოჯოხეთში არ არსებობს იმედი" სადაც არ არსებობს იმედი, არსებობს ტანჯვა... ეს გნოსტიკურ გაგებას უფრო გავს ჯოჯოხეთისას, ვიდრე რეალისტურს.



რატომ აყალბებ ფაქტებს? მანდ რატომ ჩაწერეს იცი ეგ? სამღვდელოების ჯგუფმა მიწერა სინოდსა და პატრიარქს რომ, აიო ჩვენთან ერესს ქადაგებენ და უნათლავ ჩვილთა ცხონებას ქადაგებენო, როცა ამაზე კართაგენის კრება გარკვევით საუბრობსო... ხოდა სინოდი ადგა და გამოიტანა განჩინება, რმააც სავსებით დააკმაყოფილა ეს ჩვენი წმიდა მამანი...

ახლა აქ ორია:

1. ან სინოდმა მიიღო მათი წარწყმედის შესახებ სწავლება (რაც ცხადია)
2. ან გამოიტანა ბუნდოვანი განჩინება, რამაც არ გადაწყვიტა საკითხი და ეკლესია ჩააგდო შფოთში, ასეთი განაჩენის გამომტანებს მამები იცი რას ეძახდნენ? არ გეტყვი

რაც შეეხება კეთილ ნაყოფს აბორტის სტატისტიკა გაზრდილია, ამასთან ცოდვას არ ებრძვიან სწავლების დამახინჯებით...

ახლა ან თქვი რომ იქ არაფერი წერია, ან ნუ მელაპარაკები ავაზაკზე, ეგ ფორმულები და გამონათქვამები კურაევს თავად კი არ მოუგონია, ჩვენგან ისესხა



აჰა... დაიწყო ისევ... შენი მრუში ძმაკაცები არა, არა.. ის ნორმად ქცეული რეალობები, რომელსაც აქტიურად უჭერენ მხარს, პირდაპირ თუ არაპირდაპირ...

წინასწარ ღიმილში არაა პრობლემა, განჩინება გიდევს წინ და ყველა კითხულობს ისე როგორც უნდა აი რაშია პრობლემა - ჭეშმარიტება არ არის გახმოვანებული ერთმნიშვნელოვნად (თუმც რაცაა გახმოვანებული ყველამ კარგად იცის )

ხოდა ახლა იმან ჰრქუა, ამან ჰრქუა და "წამიკითხავს"-ები აღარაა საქმე...

კონეც სვიაზი.



დიახ.

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Oct 13 2009, 08:39 PM

კაი კაცო რა არალოგიკური რაღაცეები გიწერია რა არის ეს.

ჯერ ერთი მანდ წერია რომ კაცი განწმენდის გარეშე სასუფეველში ვერ მოხვდება. და ეს არ ნისნავს რომ ჯოჯოხეტში მოხვდება.

შემდეგ ჯოჯოხეთში რომ იმედი არ არის ეს არ ნიშნავს რომ ჩვილები აუცილებლად სამოთხეში მიდიან, და არც იმას რომ სხვაგან არ მიდიან

შემდეგ. უს რომ აბორტების სტატისტიკა გაიზარდა, ეს არ ნიშნავს რომ უფრო მეტად არ გაიზრდებოდა. და არც იმას ნიშნავს რომ გადაწყვეტყილების მირების მოტივი არ იყო მათთან ბრძოლა.

ლოგიკა მნათეუს, ლოგიკა...

ოღონდ ისეტი საკუტარ ტავში ჩაკეთილი არა, პაპი უცოდველია და მაგიტომ პაპიაო, და პაპი რომ არის მაგიტომ უცოდველიაო...

ჯანმრთელი ლოგიკა...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 08:44 PM

აჰა, განსაწმენდლის შესახებ სწავლებაც ვაღიარეთ.



აბა რა, ეგენი რომ ჰაერში თამაშობენ წვიმა მაშინ მოდის..




უყურე შენ

და ამის მერე:



აჰაჰაჰაჰაჰაჰა



აი აქ მესმის ხოლმე იცი რა? წკაპ ოგიცკი, წკუპ კოზლოვი, წკაპ ხამიაკოვი, წკუპ ბერდიაევი, წკაპ, წკუპ, წკაპ, წკუპ...

ეჰჰ... განვედი

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Oct 13 2009, 08:45 PM

თან ლოგიკა მყარად ფეხმოკიდებულ ტვინზე ალბათ ხო?
ისე ბევრჯერ დავკვირვებივარ რომ ძალიან ჭკვიანებს (თუ მორწმუნეა ცხადია) უფალი ტვინით უყვართ, თითქოს ამ ყველაფერში საკუთარი ეგოს მისაპირფერებელიც არის რაღაც, მათ ხომ თვით უფალი შეიმეცნეს ბრწყინვალე გონებით

ჰოდა მათ ფონზე როცა ხედავ მოხუცს დაკოჟრილი ხელებით, დაძონძილი ტანსაცმლითა და სიყვარულით ანთებული თვალებით მთელი ლოცვის განმავლობაში რომ არც ინძრევიან, დაღლილობას ვერსად ლანდავ მათ სხეულზე და სიხარულითა და ცრემლიანი თვალებით ხატებისკენ მიმართულ მზერას დაიჭერ, ხვდები რომ უფლის შესაცნობად მაღალ მატერიებზე მსჯელობასა და დისკუსიებში გაწვრთნილი ტვინი კი არა გულია მთავრიც და აუცილებელიც

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Oct 13 2009, 08:46 PM

არა მნათე, განსაწმენდელი ვაფშე სხვა კონცეფციია... იქ კათოლიკების თუ პროტესტანტების აზრით ცოდვილი ხვდება ვინც ტავის პირად ცოდვებს შრომით გამოისყიდის, და ეს ვაფშე სხვა იდეაა, და ამ იდეას დაღუპვის მეტი არაფერი მოაქვს ჩემი აზრით...

პოსტის ავტორი: იაკობ თარიღი: Oct 13 2009, 08:46 PM

საინტერესო კამათია, მაგრამ ერთმანეთს რატომ დასცინით ?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 08:48 PM

აჰა, ხედავ... ეს კონცეფციაც რა იდეალურ დონეზე სცოდნია...

არ გეშინია მაინც ამ თემებზე რომ დაბიდუბობ? თან აშკარად სპირიტუალისტური ლოგიკებითა და შტაინერისეული გავლენით? აი რა წაგიკითხავს განსაწმენდელზე, რა მოგისმენია, რა "თუ პროტესტანტების" და საერთოდ, რას მერჩი?

პოსტის ავტორი: იაკობ თარიღი: Oct 13 2009, 08:51 PM

დავიჯერო მე სხვა ქალაქში ვცხოვრობ?

მე ჩემი პრობლემა ვთქვი და დაცინვას ვიმსახურებ?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 08:51 PM

ნონა

გიყვარდეს უფალი მთელი შენი სულითა და გონებით..

ესეც კათოლიკურ კატეხიზმოში წერია?

ჩემო კარგებო - ქრისტიანული თეოლოგია გარდა იმისა რომ არის გრმად მისტიური და პედაგოგიური ხასიათის, არის ლოგიკურიც.... პლატონისა და არისტოტელეს ფილოსოფია რომ არ გამოეფუღრათ მამებს, ახლა გვექნებოდა ვულგარულ ბერძნულზე დაწერილი წმიდა წერილი, რომლის ინტერპრეტაციასაც ისე ტკბილად შეძლებდა ნებისმიერი, როგორც ახლა ახერხებს და კიდე ვერ ახერხებს, რადგან წესები გაჩნდა... ასე რომ დაბეტონება და გაქვავება მოდაში არასდროს იყო, მერწმუნეთ... ქრისტიანული თვალსაწიერი და მიტანის საშუალებები ბევრად განსხვავდება იმისგან, რა საშუალბაც ქონდა დაძონძილ სამოსში გამოწყობილ პავლეს...

ეკლესია არსებობს დროში - შევეგუოთ.

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Oct 13 2009, 08:53 PM

რა ვქნა ასე დავწერო

თუ ა-დან გამომდინარეობს ბ, ეს არ ნიშნავს რომ ბ-დან გამომდინარეობს ა და არც იმას რომ მინუს ა-დან გამომდინარეობს მინუს ბ, მაგრამ ნიშნავს რომ მინუს ბ-დან გამომდინარეობს მინუს ა.

იქნებ ასე რამე გამოვიდე ჰა

ის რომ ფანტაზია საკმარისი არ არის არ ნიშნავს რომ სხვა ალტერნატივა არ არსებობს...

სწორედ მაგაშია საქმე რომ ვისაც რაც უნდა იმას კითხულობს განჩინებაში... მე ის მახარებს რომ ფუთკარი თაფლს ეძებს ყოველთვის...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 09:00 PM

ღმერთმა დაიფაროს ყველა, ან მხოლოდ სენტიმენტალისტი იყოს, ან მხოლოდ რაციონალისტი... მადლობა მას ვინც მისი სიყვარული და გული შესწირა ჩვენთვის, რომ აბსოლუტურად რაციონალური არავინაა... აქეთ იქიდან ორი სიდებილეა ჩასაფრებული

იაკობ

ჩემო კარგო, მესმის შენი პრობლემების...

მაგრამ რაღაც სხვაგვარი გადაჭრის გზა უნდა მონახო... ნამდვილად არ დაგცინი, ეგ საერთო "პასტვის" პრობლემაა... ამ საწყალ ქალებს მალე მართლა მანტიებს შემოახვევენ და დავინდოთ ცოტა..



ახარებს...

"გაერთიანებული იყავით გონებითა და აზრით".......

ეს იცი რისი კრიზისია? საყოველთაოობის....

მოკლედ მე და შენ ვცხოვრობთ აბსოლუტურად სხვადასხვა სამყაროში, რაც მაიძულებს დიალოგი შევწყვიტო...

პოსტის ავტორი: იაკობ თარიღი: Oct 13 2009, 09:01 PM

მე ყველაზე არ ვამბობ. 100 დან 5 ია ასეთი. დანარჩენები მშვენივრად გამოიყურებიან.

და ყოველთვის კი არ ვხედავ იმ 5 ს ? ძალიან იშვიათად, მაგრამ ....

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 09:03 PM

ეგ ბუნებრივი პროცესია, თავს ნუ დაისჯი მაგის გამო რაც უფრო მეტს იფიქრებ, მით უფრო მეტად ჩაიძირები...

შეხედე პოზიტიური მხრიდან ამ ყველაფერს ბოლოსდაბოლოს ქრისტიანებს ხანდახან გვჭირდება ხოლმე რაღაცამ გაგვახსენოს, როგორი არასრულყოფილები ვართ და შველას ვსაჭიროებთ... ამაშია ჩვენი იმედი

იმედი რომელიც ანადგურებს ამ ქვეყნის სულს... და შევყავართ სიყვარულში

ხოდა ამაზე ნუ ვიწუწუნებთ, გაცილებით უარესი რამეები გვაქვს ხოლმე გულში...

პოსტის ავტორი: იაკობ თარიღი: Oct 13 2009, 09:24 PM

ბევრს არ ვფიქრობ მაგაზე უბრალოდ ერთ ერთი პრობლემა ვთქვი, ეხლა უკვე ვნანობ რომ ვთქვი არ უნდა მეთქვა

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 09:25 PM

კარგი, მაპატიე, სამარე ვარ

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Oct 13 2009, 10:01 PM

თუ ესაა შენი კომენტარი ჩემს მიერ მოყვანილ ინტელექტულთა კატეგორიაზე მაშინ დავიბენი და ეგაა
მე საკუთარი გონების აღმატებულობაზე შეყვარებული მწიგნობრის შესახებ დავწერე და შენ თვლი რომ ამას უფალი მოგვიწოდებდა?
თუ ეს ისე სიტყვის მასალა მოიყვანე? :|

დაკონკრეტდი რა თუ შეიძლება...
შეიძლება მეჩვენება მაგრამ რაც ახალდაბრუნებული მნათეს პოსტებს ვკითხულობ ყველგან კამათი ხელოვნებაა პრინციპი იმზირება
იმედია არასწორად აღვიქვი

ამას ვინმე უარყოფს?
საკითხავი ისა დროში არსებობა ვის როგორ ესმის
სადრაც წავიკითხე ტერმინი გათანამედროვებული რწმენა
თქვენი გაგება ჩემის სურვილებით უნდა განსხვავდებოდეს ამ გაგებისაგან

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 10:07 PM

არა ცოტა ქვევითაა... რომ მხოლოდ რაციონალისტები არ გვახსოვდეს და წყალწყალა ქრისტიანების პრობლემა არ დავივიწყოთ (დამიჯერეთ ამ უკანასკნელის აქტუალიზმი დგას დღეს)



პავლე რომ ეტყოდა ადამიანს, ცოდვილი ხარო, იგრძნობდა ამას... იმიტომ რომ ეს კატეგორია მაშინ ცნობილი იყო, როგორც ცუდის აღმნიშვნელი. დღეს ჯერ ცოდვა უნდა ახსნა და მერე ანახო, რომ ცოდვილია..




რწმენის გათანამედროვების პრობლემა ჩვენთან არ დგას, ჩვენთან დგას დაბეტონებისა და პროსტატად ქცევის პრობლემატიკა...

მაპატიე, აქაურ რეჟიმში ჯერ ვერ ჩავდექი

პ.ს რამდენჯერ ვახსენე პრობლემა.. ეჰ..

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Oct 13 2009, 10:25 PM

წყალწყალა ქრისტიანები რომლები არიან დამაკვალიანე რა
ცოდვის არსი გონებითაა ახლა შესამეცნებელი?
რაოდენ მჭერმეტყველურადაც არ უნდა ახსნა რწმენის გარეშე ადამიანი ვერ გაიგებს რატომაა მძიმე მარხვაში ”მისი აზრით შიმშილი” სათნოება, რატომ უნდა გაიმეტო მეორე ლოყა როცა პირველი ჯერ ისევ გეწვის და ა. შ.
ამას რაცინალური აზროვნება და წიგნების კითხვა ვერცერთ ადამიანს ვერ შეაგნებინებს
და როცა ამბობ რომ არ არის ჯეროვნად გათვალისწინებული უმთავრესი, მადლიმოსილება სულიწმინდით
აი ესაა რაციონალიზმის მანკიერი მხარე
მომიტევე რომ შეულამაზებლად ვყრი აზრებს
იქნებ განსხვავებული ტერმინებით ჩვენ ერთსადაიმავე პრობლემას სხვადასხვა მხრიდან ვახმიანებთ?!
ვეჭვობ რომ ასეა

რეჟიმში ჯერ ვერ ჩაჯდომაში რა იგულისხმება, სტილის მობილურობის ზრდა თუ რამდენადმე გადახალისება?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 10:35 PM

ვაიმე, ბოტივით პოსტავ, ყოველ ხუთ წამში... მე 10 ფორუმზე ვარ კიდე, აქედან მინიმუმ 5-ში აღგზნებულ იდიოტებს ვაწყნარებ და ამომასუნთქეთ ცოტა

ასეთია მოდერატორის ტვირთი, იქით პოსტი გაქვს საკურთხებელი, აქეთ ვორნისთვის გაქვს წესი ასაგები, აღსარებების ჩაბარება PM-ით და ა.შ... ხოდა მოვალ ერთი სიტყვით..

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 13 2009, 10:36 PM

მე მაბრკოლებს მართლმადიდებლობაში ამ ფორუმის ადმინისტრაცია

თანაც ძალიან

შეიძლება მეც გავბოროტდე მალე

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 10:38 PM

აბა, შევუნთოთ ინა?

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Oct 13 2009, 10:49 PM

ბოტი ჩემი სუბიექტური და ზოგიერთის კომპეტენტური აზრით მსჯელობაში გამოსაყენებელი არაა

შენ ფორუმებზე რელაქსაციობ, მე სტატიას ვწერ
იმდენი არ ქნა რომ ფაბულა შენზე არ ამაწყობინო ახლა
თან სწორედ რეალისტური პიროვნული ხატი მესაჭიროება მკვეთრი ინდივიდუალური შტრიხებით


პ.ს. სტატიას მეგობრის ტვინის მოსასვენებლად ვწერ

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 13 2009, 10:53 PM

მე მინდა სიყვარული შევუნთოთ,მაგრამ დიდი კასრები აქვთ და როცა მოვარბენინებ ცეცხლს და დავაგდებ,ვუბერავ,ვუბერავ და ამ დროს გადმოდგებიან ქონგურზე და მასხავაენ წყალს!






გავერთიანდეთ ქარის წისქვილებთან საბრძოლველად!
მოგიწოდებთ ყველას!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 11:01 PM

დედა რა ჩაქოქილა აქ ხალხი, მომწონს ფაქტობრივად.

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 13 2009, 11:08 PM

ადმინისტრაციასთან ხომ არ ხარ შენც შეკრული?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 11:13 PM

პირჯვარი გადავიწერე.











პ.ს კანონიკურად (ემო)

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 13 2009, 11:16 PM

გიერთდები ორთოდოქსულად(ჯერჯერობით )

სონღულაშვილი გაიხარებს იოკუმენეე,შესძახებს

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 11:21 PM

ვერანაირ "ჯერჯერობითს" ვერ დამაჯერებ

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 13 2009, 11:23 PM

მთლად ეგეთი სუსტი ნებისყოფისაც არ ვარ,მაგრამ არის გარკვეული მოსაზრებები,
სიყვარულით უნდა იცნო და თუ დეფიციტია,ესე იგი უჭირთ
თან ძალიან უჭირთ,რადგან ღმერთი სიყვარულია

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Oct 13 2009, 11:49 PM

მნათე

სხვათაშორის ფლორენციის უნიაში როგორც მახსოვს წერია რომ ვინც "პერვაროდნი" ცოდვით მოკვდება - ჯოჯოხეთში მიდის.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 13 2009, 11:55 PM

ფლორენციის მსოფლიო საეკლესიო კრების (!) დოკუმენტები სადღა ნახე



პირველქმნილი - დალაშქრული გაქვს არა პროვოსლოვნი საიწები

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 13 2009, 11:58 PM

პირველქმნილი ცოდვა რაღაა?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 12:01 AM

ადამიანური დაცემულობის მთავარი ნაყოფი... "ადამში ყველა სცოდა"... ანუ ადამიანური არჩევანი, რომელმაც გამოიწვია სამოთხიდან გამოდევნა...

მაგის შედეგია რომ სიკვდილი და ტკივილი არსებობს...

რთული თეოლოგიაა...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 12:03 AM

აი ჩემგან საჩუქრად ფლორენციის კრების დადგენილება:

http://www.radikal.ru

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 14 2009, 12:07 AM

ადამიანური არჩევანი ანუ უფლისადმი დაუჯერებლობა და დაუმორჩილებლობა

პირველი ცოდვა მე მგონი იყო ამპარტავნება და შური
ანგელოზს შეშურდა უფლისა,გაამპარტავანდა ,მოინდომა უფლისს ადგილზე ყოფნა და გადაწყვიტა ეცდუნებია ადამიანიც და აცდუნა მან ევა,და ევამ ადამი.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 12:11 AM

რეალობა დაკარგა... აი მანდ იბადება ზუსტად ამპარტავნება

თავმდაბლობა სიტუაციის სწორი შეფასებაა, როცა შეგიძლია მიიღო და გასცე ყოველგვარი ყოყოჩობის გარეშე...

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 14 2009, 12:16 AM

შურიდან იშობა ამპარტავნება თუ ამპარტავნება შობს შურს?

ღირს იოანე სინელს აქვს ცოდვათა განმარტება,მაქვს მეეს წიგნი,მაგრამ ვერ დავჯექი კომპთან რომ წავიკითხო
დავძებნი მოგვიანებით

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 12:19 AM

ეს იმდენად რთული თემაა რომ... ფაქტია რომ ამპარტავნება მხოლოდ შურით არ იბადება... ეს ერთგვარი გადამეტებული თვითშეფასებაა...

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Oct 14 2009, 12:20 AM

მნათე

ფორუმ გეზე დადეს კათოლიკებთან დაკავშირებულ თEმაში თEმაში

გგონია გაბოლებ?


აჰა ვიპოვე http://forum.ge/?f=84&showtopic=34013514&st=240

დ ზაინის პოსტია

აგერ ციტატა

............Затем мы определяем), что души тех, которые умирают в смертном грехе или только с первородным грехом, немедленно спускаются в ад, чтобы страдать там, хотя и различными друг от друга мучениями.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 12:21 AM

ლინკი დაიდოს... ეგ ჩემი განყოფილებაა, მეეჭვება რამე გამომრჩენოდა...

არა არ მაბოლებ, "როგორც მახსოვსო" მიაწერე...

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Oct 14 2009, 12:28 AM

Затем мы определяем), что души тех, которые умирают в смертном грехе или только с первородным грехом, немедленно спускаются в ад, чтобы страдать там, хотя и различными друг от друга мучениями.


http://forum.ge/?f=84&showtopic=34013514&st=240

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 12:44 AM

Iona

თეოლოგიური ენა უშვებს გამონაკლისებს, აი რაშია საქმე.

ლიმბოს შესახებ სწავლება არასდროს ყოფილა დაკანონებული, ცხადია არსებობდა შეხედულებები უნათლავთა წარწყმედის შესახებ, ეგ შუა საუკნეების ტიპოგრაფიაა.

გასათვალისწინებელია გამონაკლისები:

1. ობიექტური შეუძლებლობა
2. ნათლობის ფორმათა მრავალგვარობა (სისხლით, მოწყვეტით, მიწით თვით სურვილითაც კი)

ხოლო ცხადია, ის ვინც საკუთარი არჩევანით იღუპება პირველქმნილ ცოდვაში, ნამდვილად არ ელის სამოთხის ჭვრეტა...

პ.ს კსტაწე ეგ თემა გასაწმენდი და გასახსნელი მაქვს.

პოსტის ავტორი: ქევანა თარიღი: Oct 14 2009, 12:43 PM

ისევ ჩემი თავი : )

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Oct 14 2009, 01:09 PM

???
დაწერეს საკუთAრი სწავლება და ხელი მოაწერეს - სხვანაირად როგორ უნდა დაკანონო?

ნათლობაზე იქ არ იყო საუბარი - საუბარი იყო პირველმნილ ცოდვაზე - (რომელსაც მარტო ნათლობა შველის როგორც ცნობილია) რომელიც სიმბოლურადდ კი არ გაწერია - რეალურად გადევს სულზე. და რომელსაც რეალურად სჭირდება მოცილება.




საქმე ობიექტურ შესაძლებლობებში არაა - თუ კაცი დაბადებიდან პათოლოგიით არის გაჩენილი სანამ არ განიკურნება ჯანმრთლეთა რიგებში ვერანაიდრად ვერ მოხვდება. მიუხედავად იმისა რომ შეიძლება არ ქონდეს ობიექტური შესაძლებლობა მკურნალობსი გავლისა.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 02:59 PM

აჰა, და მკურნალობაგაუვლელ, საცოდავ ცოდვილს უფალი ეტყვის, იცი რა? აი უფრო მდიდრები გამოატარე

მამმა მია...



ისა, მაგას ხელს აწერენ აღმოსავლეთის პატრიარქებიც

თეოლოგიური ენა განსხვავდება აღმოსავლეთსა და დასავლეთში.

პოსტის ავტორი: შევრდომილი თარიღი: Oct 14 2009, 03:01 PM

მგონი ყველაზე საღი აზრია

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Oct 14 2009, 03:06 PM

პლიუს 1

პოსტის ავტორი: sable თარიღი: Oct 14 2009, 03:11 PM

რომელიც სინოდმა არ დაამტკიცა კონსტანტინოპოლში მაგის დამატებაზე მარჯვენა გტყდება

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 03:24 PM

პატრიარქები ჩავიდნენ მსოფლიო კრებაზე, დამთავრდა მანდ უკვე სინოდები და მინოდები...

რუსეთში 3 დღე ზეიმობდნენ უნიას, სანამ იქაურმა მთავარმა არ იპინტრიშა

ეგ ახლა თქვენი სირცხვილია, ჩამოიყვანეთ ეს პატრიარქები, მერე ჩვენ ვაჭამეთ, ვასვით, გემები გავაყოლეთ, შესაწირით და იქ ჩავიდნენ და...


მოკლედ - მე მირჩევნია პაპის ტიარა სულთანის ჩალმას

პოსტის ავტორი: sable თარიღი: Oct 14 2009, 03:37 PM

გაჩერდი ახლა რაც არ გესმის იმაში მაინც ფილოსოფოსობას ნუ იბრალებ

სირცხვილი ის არის ერთი კინკილა ეპისტოლეს დაწერის ნაცვლად, რომელიც ისევ ქრისტიანის გადარჩენას და დაცვას ემსახურებოდა, მაგ შენმა პაპმა ვაი მსოფლიოს კრების მოწვევა, რომ ინება იმ მიზნით, რომ თუ თავის საწადელს აისრულებდა, მხოლოდ ამის შემდეგ გახსენებოდა აღმოსავლეთში მყოფი ქრისტიანი ძმების დაცვა

პოსტის ავტორი: ზარნაშო თარიღი: Oct 14 2009, 03:40 PM

არაფერიც არ მაბრკოლებს. არც მართლმადიდებელთა უმსგავსო ქცევა, არც ეკლესიის მტრების შხამიანი საუბრები, არც ვიწრო გზაზე სიარულის აუცილებლობა.

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Oct 14 2009, 04:19 PM

კიდევ წერთ?

პოსტის ავტორი: ზარნაშო თარიღი: Oct 14 2009, 04:21 PM

k@the
კიდევ ვწერ და არც დამეზარება. თუ გინდა ბანი დამადე, ოღონდ მაგას არ დაადო, ერთი თვე ეყოფა წამებულის იმიჯით თვითკმაყოფილბისთვი,

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 14 2009, 04:22 PM

მართლმადიდებლობაში (ისევე როგორც რელიგიათა აბსოლუტურ უმრავლესობაში) ის მაბრკოლებს რომ მხოლოდ თავიანთი რელიგია გონიათ "მართალი" და არცერთი სხვა.

თუმცა უკვე აღარ, ოდესღაც მაბრკოლებდა...

პოსტის ავტორი: ზარნაშო თარიღი: Oct 14 2009, 04:25 PM

ჩემი პოსტები აკრძალულს არაფერს შეიცავდა. ან დააბრუნეთ, ან გაიტანეთ სენატზე, რა მეწერა ერთი ისეთი? ორი წელია მოდერებისგან ჩემი თემების დახურვა-შევიწროვებას და პოსტების შლას ვითმენ, მაგრამ ეხლა მორჩა! ან სამართალმა პური ჭამოს, ან აიღეთ ნამუსზე ხელი და მეც ავიღებ მაშინ.

პოსტის ავტორი: ::სალომე:: თარიღი: Oct 14 2009, 04:34 PM

b-a-r-b-a-r-e

ინა, შენ ადმინისტრაციის გწამს თუ ღმერთის?


ერთი მაგალითი მომიყვანე რომ შენ სიყვარულით მოგემართოს...ფარისევლობას არ ვგულისხმობ, სიყვარულს, სიყვარუულს...

თუ დაბრკოლდი, მაშინ მორწმუნე ყოფილხარ, თუ მორწმუნე იყავი, "ბოროტებას" სიკეთით რატომ არ უპასუხე?


ადვილია როცა ჩვენ ურწმუნოებას სხვებს გადავაბრალებთ და დამაბრკოლაო ვამბობთ...

პოსტის ავტორი: ზარნაშო თარიღი: Oct 14 2009, 04:39 PM

ჩემი პოსტები აკრძალულს არაფერს შეიცავდა. ან დააბრუნეთ, ან გაიტანეთ სენატზე, რა მეწერა ერთი ისეთი? ორი წელია მოდერებისგან ჩემი თემების დახურვა-შევიწროვებას და პოსტების შლას ვითმენ, მაგრამ ეხლა მორჩა! ან სამართალმა პური ჭამოს, ან აიღეთ ნამუსზე ხელი და მეც ავიღებ მაშინ.

და ერთი ხომ უნდა იყოს მართალი?

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 14 2009, 04:47 PM

ზარნაშო

აბსოლუტური ჭეშმარიტება ერთადერთია და გამოუთქმელი. რელიგიები კი ამ ჭეშმარიტებამდე მისვლაშუი გვეხმარებიან... და როცა რელიგია საკუთარ თავს უწოდებს ერთადერთს და აბსოლუტურ ჭეშმარიტებას, ეს უკვე აღარაა ჭეშმარიტება.

პოსტის ავტორი: ზარნაშო თარიღი: Oct 14 2009, 05:00 PM

ყველა ვერ დაგვეხმარება. ზოგი ამბობს, რომ მხოლოდ მისი გზაა სწორი. თუ ის ცდება, მცდარი რელიგიაა და როგორ დაგვეხმარება?

თავს თუ არ უწოდებს და განკაცებულმა ღმერთმა უწოდა მას ერთადერთი ჭეშმარიტი რელიგია, მაშინ?

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 14 2009, 05:03 PM

ეს ბუნებრივია რომ ყველა რელიგია ასე ფიქრობს. იმიტომაც ქვია რელიგია რომ ასე უნდა იფიქროს... და არაა აუცილებელი ყველა რელიგიას გადაწვდე, აირჩიე ერთი და მიყევი ბოლომდე, სხვა რელიგიებს კი არ ებრძოლო უბრალოდ... შენსასაც მიაღწევ და აღარც კონფლიქტი იქნება...



იესოს დროს ისეთი ცნება როგორიცაა ქრისრტიანობა და მითუმეტეს მართლმადიდებლობა არ არსებობდა.

პოსტის ავტორი: Funkenstein თარიღი: Oct 14 2009, 09:24 PM

ქრისტიანობა უბრალოდ ეზარებათ ადამიანებს იმიტომ რომ რეალურ ღვაწლს მოითხოვს, კონკრეტულ შრომას და საქმეს, ბრძოლას ცოდვებთან, მარხვა, წირვაზე სიარული, ლოცვა და ასე შემდეგ. ხალხს რბილ სავარძელში ურჩევნია ჯდომა ვისკით და კუბური სიგარით ხელში და ღრმა ფილოსოპფურ არაფრის მომცემ თემებზე საუბარი და ისეთი რეალობის დახატვა რომ მათი კონფორმისტული, ეგოცენტრული მისწრაფებები არ დაირღვეს.

პოსტის ავტორი: newbie თარიღი: Oct 14 2009, 11:00 PM

და ეს მამა თევდორეს უშუალო კურთხევით კეთდება თუ რამფერაა..??
კი ასწავლის სიყვარულს. და მეტი რა უნდა ვიცოდეთ? ქრისტემ განსხვავებული თქვა?. ერთადერთი და ურთულესი გასაკეთებელი სიყვარულია და დანარჩენი აქედან გამომდინარეობს. თორემ წიგნის წაკითხვა ვის არ შეუძლია თუ ცხოვრება დროს და საშუალებას მოგცემს? თუ სახარებაც ბანალური გეჩვენებათ ისევე როგორც წმ მამათა გამონათქვამები?

საკითხები.. სადაო საკითხები.. უდაო საკითხები that's all u care?
სადაო საკითხები არის და ყოველთვის იქნება იმდენად რამდენადაც ღმერთი შორია და მიუწვდომელი და პატარა კაცუნებმა ლაცარ უნდა იდავონ და ტრაქტატები წერონ, ჩვილებზე თუ სხვა ხასიათის საკითხებზე შეიძლება რეალობასთნ, ჭეშმარიტებასთან ახლოსაც არ იყოს.. ჩვილების სულის მდგომარეობა შენს ცხონებასთან ააფერ კავშირშია ჯერ მათ დონეზე მიდი ვაშეტა და მერე იდარდე სად მოხვდებით..? : D ერთადერთი გზა ამ საკითხების გადაჭრის თუ ამოხსნის ღმერთან ახლოს მისვლაა.

ვერაფერს იტყვი მშვენიერი გზა აგირჩევია

ოდა ამის უკიდეგანო და უსაშველო და მოუუუბეზრებელი სიყვარული ეჭვი მაქვს ვისაც აქვს.. და ეს ყველაფერი რაც დავწერე მშვენივრად იცი უბრალოდ everything u do u დo i for http://ge.smiles.26l.com/smile.118129.html infact that's all u care. მეტი სათქმელი არაფერი მაქვს.

ეჭვი მქვს “სასიყვარულო” სიტყვებით წამოვა. მეც მიყვარხარ.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 11:04 PM

ცდები, უბრალოდ არ ვაპირებ გიპასუხო.

პ.ს ვინმე თუ გამოჩნდა ყოველ წინადადებაში საქსონელი ბარბაროსების ენას რომ არ გამომიკვეხებს, დამიძახეთ
პ.პ.ს კაიროს შეგვიწყალე

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 11:07 PM

ნუ ამ ფაშიზმს რომ არ ვუპასუხო (კსტაწე სწორად მაინც დაიზეპირეთ ეგ ფრაზები, ჩინელებზე თქვა ერთგან ) არ შეიძლება.

დედას უკვდება შვილი, ბუნებრივია მისი ბედი აღელვებს და თუ შენთვის ეს მხოლოდ რიგითი ემბრიონის განადგურებაა, მისთვის სამუდამო ტკივილი და ცხოვრების ნაწილი... ამბიონიდან ჩამოდი, არ გამოგდის.

როცა მივარდება შემდეგ ის პარადოქსულად გიჟი "სასტავი" და ეუბნება, იცი შენი შვილი ჯოჯოხეთშია, ოღონდ ღმერთს მისთვის სპეციალური კაბინა აქვს - კარგად ვიცი რასაც პასუხობენ

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 14 2009, 11:10 PM

მეგობარო, ახლადშემოსული ყოფილხარ და გასაკიცხია ასეთი ირონიული და აგდებული ტონი, აქ ბევრნი მეგობრები ვართ და ვცდილობთ განსხვავებული აზრები დაწყნარებულად და მშვიდად, სხვისი გაღიზიანების გარეშე გამოვთქვათ.
შეეცადე იგივე;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 11:11 PM

წარმოდგენა არ მაქვს, მაგრამ ახსნებით ნამდვილად ვერ დავაჯილდოვებ, იმდენი საქმე მაქვს

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 14 2009, 11:14 PM

რაცხა კუდმოქნეული საუბარი იყო და მოქნეული ბოლო დაწერეთ აქ,დასაწყისი სად ვეძიოთ?

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 14 2009, 11:18 PM

Atman

"ჭეშმარიტება" აბსტრაქტული ცნებაა და მე თუ მკითხავ სუბიექტურადაც განიხილავენ. ჭეშმარიტება რა არის ამას ადამიანი ვერ დაადგენს. ეს ისაა რაც ერთგვარად აღემატება ჩვენ ძალებს, ანუ მორწმუნე ადამიანებისთივს ეს არის ღმერთი. მე მწამს, რომ მართლმადიდბლობა არის ჭეშმარიტი რელიგია, მაგრამ ეს მე მწამს ასე, სხვას შესაძლებელია წამდეს, რომ მისი ღმერთია ჭეშმარიტი. მე მავ ვერ შევედავები (რწმენა ძალიან სუბიექტური და პირადულია, თუმცა გამყარებულია ფაქტებითაც). ბოლოს შენივე ციტატით დავამთავრებ ყველა რელიგიას გონია, რომ ის არის ჭეშმარიტი (არა მარტო მართლმადიდბლობას

ადამიანს კი პიროვნული თავისუფალი ნება იმიტომ გააჩნია, რომ რომელიმე აირჩიოს

პ.ს. შევეცადე ჩემი აზრი გადმომეცა ამ საკითხთან დაკავშირებით და იმედია მიმიხვდი რასაც ვამბობ

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 14 2009, 11:28 PM

ნანინა

კი მაგჰრამ ვერ გავიგე მეთანხმები თუ მეწინააღმდეგები, რაც მე ვთქვი იგივეს იმეორებ, განსაკუთრებით ბოლო პუნქტში

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 14 2009, 11:32 PM

Atman
ადამიანს რომ პიროვნული თავისუფლება აქვს და ეს მის რელიგიურ არჩევანზეც აისახება ამაში გეთანხმები
თუმცა წინა პოსტებში გეწერა, რომ მართლმადიდბლობაში ის მაბრკოლებს, ერთადერთი ჭეშმარიტება საკუთარი მრწამსი რომ ჰგონიათო. მე გითხარი, რომ ყველა რელიგია საკუთარს თვლის ჭეშმარიტად და არა მხოლოდ მართლმადიდებლობა-თქო
ესაა სულ
სხვა რელიგიებს და მათ წარმომადგენლებს რომ პატივი უნდა ვცეთ, ესეც ცხადია რა თქმა უნდა

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 14 2009, 11:41 PM

ნანინა

ანუ ეს მეც თავიდანვე ავღნიშნე

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 14 2009, 11:49 PM

Atman

ამას არ მივაქციე ყურადღება, მაპატიე
რაც შეეხება ჭეშმარიტებას, ამაზეც დაგიწერე ჩემი აზრი. ჭეშმარიტება ერთია, თუმცა სადაა ის, ამას ადამიანები ვერ დაადგენენ.
მართლმადიდბლობა რომ ჭეშმარიტი რელიგიაა, ამის დამადასტურებლად მაცხოვრის საფლავზე აღდგომას მომხდარი სასწაული და კიდევ მრავალი სხვაც შეიძლება დავიმოწმო, თუმცა ამაზე არ ღირს...
შენი პოზიცია გასაგებია ჩემთვის, თუმცა მიუღებელი

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 14 2009, 11:51 PM

არ გედავები, მაგრამ სასწაულები სხვა რელიგიებშიც ბევრია



რა თქმა, უნდა გონებით ვერ დაადგენენ.

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 14 2009, 11:54 PM

Atman

ამაშიც მართალი ხარ
მოკლედ, ჩემი რჩევა იქნება ჭეშმარიტება ეძებო და რომელიმე რელიგიაში მაინც იპოვო. რახან მართლმადიდბლად ხარ მონათული ვისურვებდი, რომ ეს ჭეშმარიტება აქ გეპოვნოს

აი ამიტომ არის საჭირო რწმენა

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 11:55 PM

http://jvarosnebi.com/index.php?option=com_content&view=article&id=60:2009-04-18-10-10-35&catid=40:2009-04-16-11-45-51&Itemid=58

ბოლოს საინტერესო ვიდეოა

პ.ს პროფესორი უსპენსკი მართლმადიდებელია.

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 14 2009, 11:56 PM

ვიპოვე უკვე ვიპოვეეეე

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 14 2009, 11:57 PM

მიპოვა, როგორც იქნა!

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 14 2009, 11:58 PM

მნათე
ხო, მაგრამ ამ ცეცხლს თავიდან არ აქვს ბუნებრივი ცეცხლის თვისებები, ანუ არ წვავს და ასე შემდეგ
გარდა ამისა ეს სასწაული მხოლოდ მართლმადიდებლურ აღდგომას ხდება და მართლმადიდებელი პატრიარქის ხელში გადმოდის
(არ გეწყინოს, მარა ასეა )

პ.ს. ვიდეო ბერძნულადაა ხო? არ მესმის

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 15 2009, 12:01 AM

ბოლომდე უყურე... ათი სახეობის ეგეთი ცეცხლი არსებობს ჩემო კარგო არაფერია მაგაში ახალი...

სტატიაც წაიკითხე, დასკვნებს ნუ გააკეთებ ასე

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 15 2009, 12:05 AM

მნათე
გპირდები წავიკითხავ, მხოლოდ მოგვიანებით

პ.ს. რომის ეკლესია უარყოფს ამ ცეცხლს? ანუ არ თვლის სასწაულად? მართლა მაინტერესებს

Atman

ამოდი მანდედან, არ გინდა მანდ ჭეშმარიტება

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 15 2009, 12:10 AM

ავალოკიტეშვარის მეთოთხმეტე ინკარნატმა დაგიფაროს ჩემგან...



რომის ეკლესიას ამაზე პოზიცია არ გამოუხატავს... რადგან როგორც წესი უძველესი დროიდან მიღებული იყო აღდგომის სანთლის ტრადიცია, მაგრამ არა გარდამოსვლის (დღესაც რომში, პაპი ტაძარში შედის ანთებული სანთლით)

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 15 2009, 12:11 AM

რომის ეკლესიას ამაზე პოზიცია არ გამოუხატავს... რადგან როგორც წესი უძველესი დროიდან მომდინარეობდა აღდგომის ცეცხლის ტრადიცია, მაგრამ არა გარდამოსვლის (დღესაც რომში, პაპი ტაძარში შედის ანთებული სანთლით) არამედ როგორც სინათლისა და თავგანწირვის სიმბოლო...

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 15 2009, 12:14 AM

მნათ
ენა არ მესმის და რაც ვნახე ვერ გამიკვირდა

ბუნებაში ყოველი კურნების და სასწაულის ახსნა შეიძლება,ეს ხომ რელურად ხდება?
მაგრამ ის ხდება ისე როგორც საჭიროა რომ მოხდეს.
განა დედამიწა თავისით შეიქმნა?
ეს დიდი ატომების აფეტქებების შედეგად მოხდა,და ყოველივე არეგულირა უზენაესმა ძლიერებამ და მოიყვანა წესრიგში.
ოდესმე სამყაროს შექმნის საიდუმლოსაც ახსნიან,
ეს იმას ნიშნავს რომ სამყარო ჩვენს თვალში გაუფასურდება?

ზუსტად ახლა მუშოაბენ ფიზიკოსები(საინფორმაციოებში�
�� იყო)სამყაროს შექმნის საიდუმლოს ამოხსნაზე(ძალიან ბევრი ქართველი გენიოსია იქ ჩასული).
იმედია ყოველივეს ახსნა არ იქნება ყოველისვეს უარყოფის საფუძველი

პოსტის ავტორი: აზნაური კიკნაველიძე თარიღი: Oct 15 2009, 12:17 AM

იცი მე მჯერა ამ ცეცხლის არსებობის , რომ ის ნამდვილად გამოდის . სტატიაც მაქ წაკითხული და ეგ ვიდეოც ნანახი . ისადა რომის პაპს უცდია შესვლა . იქნება გადმოვიდეს იმაზეც .

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 15 2009, 12:18 AM

b-a-r-b-a-r-e

ნაწილობრივ გეთანხმები... მაგრამ არა სრულად

როცა ძველი მამების წინაშე პრობლემატიკა წარმოიშვებოდა, არ გარბოდნენ იერუსალიმში ცეცხლით სპეკულაციისთვის... ვისაც აქვს პოტენციალი და თეოლოგიური გარანტია, მას არ სჭირდება არავითარი ფოკუსი

სასწაული იბადება ყოველდღე, იმით რომ გაიღვიძე

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 15 2009, 12:19 AM

აზნაური კიკნაველიძე

სომეხმა პატრიარქმაც სცადა, მაგრამ...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 15 2009, 12:20 AM

ისტორიულად ეს არ დასტურდება, გაბღენძილ ბერძნებს კი (რომლებმაც სულ ახლახანს ჩამოგვიფხიკეს რუსთაველის ფრესკა საკუთარი ერთადერთობის დასამტკიცებლად) ჩემი მტერი ენდოს

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 15 2009, 12:22 AM

მნათე
სასწაულები მე მაგალითისთვის ვახსენე, მაგრამ ეს არ არის ერთადერთი არგუმნეტი
თეოლოგებს ბევრჯერ უკამათიათ და მე თავს შევიკავებ, არც სამაგისო ცოდნა მაქვს
გარდა ამისა ვფიქრობ, რომ ამ მხრივ შენ საკმაოდ კომპეტენტური ხარ
აღარ ღირს ამაზე საუბარი

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 15 2009, 12:24 AM

მართლაც, მე აქ კათოლიკე ეკლესიის სწავლების საქადაგებლად არ ვარ... უბრალოდ გამაჩნია პოზიცია, თან მყარი...

არსებობს რელიგიური ეთიკა - არ შეიძლება ეკამათო მას, ვინც შენზე სუსტია, შეიძლება მიიღოს ემოციური გადაწყვეტილება, - რაც ერთმნიშვნელოვნად ცოდვაა... მე პირადად 9 თვე ვემზადებოდი კათოლიკე ეკლესიაში საზიარებლად და 1 ნოემბერს, კვლევა-ძიების შემდეგ იმედია დაადგება საშველი

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 15 2009, 12:33 AM

მნათე

გასაგებია შესაძლებელია კონკრეტული ეკლესიის ამა თუ იმ სწაველაბზე კამათი და ეს შენ, კანონისტსა და კაიროსს საკმაოდ კარგად გამოგდით
ამით მგონი არც ერთი მხარე არ "ზარალდება", პირიქით

მე პირადად ასეთი პოზიცია მაქვს:
არ ვკამათობ იმ საკითხზე, რაშიც არაკომპეტენტური ვარ
ამ შემთხვევასი არ გამაჩნია საკმარისი თეოლოგიური ცოდნა და შენ სათანადო ოპონირებას ვერ გაგიწევ, შესაბამისად ვჩუმდები
მხოლოდ ვცდილობ ზოგადად დავაფიქსირო ჩემი აზრი
საბედნიეროდ არიან ამ ფორუმზე ჩემზე ბევრად კომპეტენტურნი

პ.ს. ფოლკლორზე გეკამათები დიდი სიაოვნებით გვერდზე განყოფილებაში

პოსტის ავტორი: აზნაური კიკნაველიძე თარიღი: Oct 15 2009, 12:51 AM

სომეხ პატრიარქსა და რომის პაპს შორის დიდი განსხვავებაა !!!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 15 2009, 12:54 AM

ეგ წვრილმანები საზოგადოებას აქ არ აინტერესებს გენაცვალე, გამატარე აეროპორტში მივდივარ

პოსტის ავტორი: ნაინა თარიღი: Oct 15 2009, 01:21 AM

ეხლა ამ ოფოფებს მე წავშლი და კიდევ თუ გააოფებთ,
მერე თქვენ დაგერევით ცოცხით

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 15 2009, 01:23 AM

მის ნაინა! ვთხოვ თქვენს ნეტარ თითებს, მხოლოდ ლაზღანდარობანი მიშალონ

პოსტის ავტორი: ნაინა თარიღი: Oct 15 2009, 01:27 AM

მნათე

კიი, ჩემმა ნეტარმა თითებმა ბოლო ორი გვერდის ოფოფები გაასვენა მოუსავლეთში,
ეხლა ცოტა წინ წავიწევ, მგონი თქვენი უნეტარესობის საინტერესო პოსტებისთვის ხელი არ მიხლია

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Oct 15 2009, 04:15 PM

მნათე


როგორ საყვარლად და საწყლად გყავს ცოდვილი გამოყვანილი


სხვათაშორის არის ერთი ასეთი ცნობილი თანამედროვე ღვთისმეთყველი რომელიც ამბობს რომ მოუნათლავებს სიკვდილის მერე ჯოჯოხეთში ნათლავს ქრისტე. ?!

....რას არ მოიგონებენ ეს ქალაქელები ?! ))))

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 15 2009, 08:06 PM

საწყალია სწორედ ცოდვილი, მათთვის მიატოვა ძემ მამის წიაღი, მათთვის ევნო და ჯვარს ეცვა, მათთვის აღდგა და ამაღლდა და მათთვისვეა მომავალი... ეს ალეგორიული სიტყვები და მსაჯული მეფის გვირგვინები მოაშორეთ, დამნაშავე ჩვენ ვართ და არა ის...

დამნაშავენი ვართ იმაშიც რომ მის მოწყალებას საზღვრებს ვუწესებთ... ვინც ამბობს რომ ვინმე წარწყმდა, სცოდავს, რადგანა რავინ არაფერი იცის

ერთია შეინარჩუნო დუმილი და თქვა რომ "არის იმედი" და მეორეა გააგზავნო ისინი ჯოჯოხეთში

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 15 2009, 10:13 PM

დუმილი სჯობს
მათ შორის ცეცხლზეც, ჩვენ გვწამს, სხვებს არა...
ისევ დუმილი

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 15 2009, 10:16 PM

KAIROS

რატომ არ ეძლევათ არჩევანი იმ ახალშობილებს რომლებიც დაბადებისთანავე მოკვდნენ? ცათა სასუფეველი მაგათ არ უნდათ? პირვანდელი ცოდვის გამო არ უნდა მოხვდნენ? რატო მისცა ღმერთმა არჩევანი ზოგს, ზოგს კი არა?

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Oct 15 2009, 10:38 PM

ეძლევათ.

ზოგადად იმ სინოდის განჩინებაში არ წერია რომ ახალშობილებს ერეკებიან ჯოჯოხეთში. იქ წერია რომ გაწმენდის გარეშე ცათა სასუფეველს ვერ დაიმკვიდრებენ.

ქრისტიანობას აქვს ადამიანების ჯოჯოხეთიდან სამოთხეში გადაყვანის ფაქტები. თვით თვითმკვლელების შესახებაც დაწერილა, რომელთა სამოთხისაკენ შემოტრიალება მისმა ახლობლებმა ლოცვით შეძლეს... ბოლოს და ბოლოს ეკლესია ლოცულობს მათთვის ვინც სამოთხეში ვერ მოხვდა და იძლევა უფლებას რომ ნათესავებმა ილოცონ ცდვილებისთვის...

ახალშობილს არ მისცემია არჩევანის გაკეთების საშუალება, ასე რომ მისი სამოთხეში ან ჯოჯოხეთში მოხვედრა ყოველგვარ ჯანსაღ აზრს მოკლებულია. ის რომ ისინი ვერ ხვდენია სამოთხეში არ ნიშნავს რომ ხვდებია ჯოჯოხეთში...

თანამედროვე ღვთიმეტყველებისგანაც და საკუთარი მოძღვრისგანაც გამიგია რომ უაზრობა იქნებოდა ასეთი ადამიანები განეწირულიყვნენ ჯოჯოხეთისათვის და რომ ეს ეწინააღმდეგება ქრისტიანულ სულს.

უბრალოდ აქ საუბარია იმაზე რომ არსებოს კიდევ სხვა მექნიზმები რომლის შესახებაც ჩვენ საკმარისი ინფორმაცია არ გვაქვს. სამწუხაროდ წიგნზე რომელზედაც მე ვისაუბრე დიდი ხნის წინ წავიკიტხე და არ მახსოვს ეხლა სად არის... თორემ მოვძებნიდი...

მოკლედ, ეს თემა თუ გავიხსენებთ რისთვის გაიხნა კარგი იქნება. მნათე და სხვები თავიდან არ ყოფილან ჩართულები და ეტყობა თემის შესავალიც არ წაუკითხავს...

კიდევ ერთხე ვიტყვი, ჩვენ აქ არ ვღვთისმეტყველებთ, არამედ საკუტარ მოსაზრებებს ვუზიარებთ ერთმანეტს... მოკლედ ამ თემის შესახებ მოსაზრებები საკმარისად გავუზიარეთ და მეტი აღარ გვინდა სხვაზე გადავიდეთ...

ჩემი აზრი მე გამოვთქვი, უკვე ბევრჯელ. მეტის თქმა აღარ ძალმიძს, და არც აზრი აქვს.


კიდევ ერთხელ გთხოვთ რომ ნუ გავაქილიკებთ სხვა ადამიანებს, ეპისკოფოსებს, მრევსლ მღვდლებს და ა.შ. ეს მხოლოდ და მხოლოდ მაქილიკებელი ადამიანების გულში დაგროვილ ბოღმაზე და ღვარძლზე მეტყველებს და ასეთი ნაწერის წაკითხვის შემდეგ დათანხმება თუნდაც საღ აზრზე ძალიან ძნელია...

მე ძალიან მაინტერესებს ხოლმე კრიტიკის მოსმენა, მაგრა შეურაცხყოფა არ მიყვარს და არც ყოველთვის ვარ ისეთ ხასიათზე რომ გავატარო... არ არის საჭირო სვებზე ზემოდან ყურება, ჩვენ ვთქვათ და დავწეროტ ის რაც სარგებელს მოუტანს სხვებს... თუ ასეთი არ ვიცით ნუ დავწერთ... ასე აჯობებს ყველასთვის...

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 15 2009, 10:43 PM

neo

ეგ ვიცი, მაგრამ როგორღა უნდა განიწმინდონ თუ მოკვდნენ?

ახლობლებზე თუა დამოკიდებული ადამიანის სულის ბედი, სადღაა აქ არჩევანის თავისუფლება?



მე აქ არჩევანის თავისუფლებაზე მაქვს აქცენტი...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 15 2009, 10:43 PM

გიპასუხა ნეომ

მეც ვეთანხმები, ქრისტიანობა სიყვარულია, იგი თავიდანვეა ჩადებული ღმერთისაგან, როგორც უცილობელი ლტოლვა ღმერთისაკენ, მხოლოდ თავისუფალი არჩევანით ძალუძს ადამიანს განერიდოს მას.

ამ თემაზე ბევრი ვწერეთ, აქ არ გვინდა.

მორჩა ამით

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 15 2009, 10:45 PM

ვერ მივიღე დამაკმაყოფილებელი პასუხი

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 15 2009, 10:46 PM

აქ კი ნეოს შევახსენებ, არ არსებობს რაიმე მესამე ადგილი... არც უტანჯველი ადგილია ჯოჯოხეთში და არც უნეტარო ადგილი სამოთხეში...
ამიტომ ვიმეორებ კიდევ ერთხელ დუმილი და ღმერთზე მინდობა.


დუმილი და ღმერთზე მინდობა, ეგაა მაგის ერთადერთი პასუხი.

პ.ს. ჩემი პირადი აზრით კი სასუფეველი მათია

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 15 2009, 10:49 PM

KAIROS

ხოოო ეგ კი ბევრ პოსტებში არ გაწყენდათ, მითუმეტეს იმ პოსტებში რაშიც დარწმუნებულები ხართ



აკი დაბადებისას ცოდვილები ვიბადებითო?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 15 2009, 10:51 PM

ატმან ეგ დიდი თემაა...
ვიბადებით დაზიანებული ბუნებით, რომელიც მიდრეკილია ცოდვისაკენ.
თორემ ადამის ცოდვა გამოხსნილია ჯვარზე, ჩვენ ნათლობით შევდივართ ამ გამოხსნაში და ცხოვრებით არჩევანით აღვასრულებთ მას.
ვისაც ეს არჩევანი ვერ მიეცა, ისინი ამ არჩევნის ვერ გაკეთების გამო ვერ დაისჯებიან.
ახლა გთხოვ შეეშვა ამ თემას. ამაზე ბევრჯერ დავწერეთ და ძალიან ბევრი.
დუმილი...
მე მოვრჩი

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 15 2009, 10:53 PM

KAIROS

კარგი აზრი მაქვს, მოვაწყოთ ბავშვების მასობრივი ნათლობა იძულებით და მერე დავხოცოთ... ეგრევე სასუფეველში გავუშვებთ

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 15 2009, 10:53 PM

ეგ შესანიშნავი არგუმენტია
კარგი მოვრჩეთ

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Oct 15 2009, 10:54 PM

მართლა გეხუმრება ახლა ასეთი ფანტასმაგორიებით?

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 15 2009, 10:55 PM

მოვრჩეთ, მაგრამ თემას არ გავცდენილვარ... მაგ კითხვაზე არასრულყოფილი პასუხები მაბრკოლებს მართლმადიდებლობაში, მითუმეტეს სხვა ბევრი რაღაცის ზედმეტად სრულყოფილად ახსნის ფონზე

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 15 2009, 10:56 PM

დუმილი
შესანიშნავი წამალია ამ დროს

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 15 2009, 10:57 PM

KAIROS

და რო გკითხო ლაო ძი ჭეშმარიტების ნამსხვრევია მხოლოდ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 15 2009, 10:58 PM

კაიროს, ძალიან გთხოვ ამაზე დადე მართლმადიდებლური სწავლება.

ჯოჯოხეთიდან დახსნა შეუძლებელია... შე უძ ლე ბე ლი.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 15 2009, 10:59 PM

ნამდვილად
მხსნელი მოძღვრება ქრისტიანობაა და ამაზე არის პასუხი, ქრისტე განკაცდა, და არა ლაო-ძი, ახლა იცი, არსებობს ზოგი კითხვები რომლებსაც ღმერთს მივანდობთ, მაგრამ ეს არ ნიშნავს ყველაფერს ვერ ვპასუხობთ.
სიბრძნე არის, მხსნელი არა... სულ ეგაა...
მოკლედ დაბრკოლება უფრო პირადი პრობლემაა, ვიდრე ჩვილები და ლაო-ძი,
ღმერთი შენსკენ, რომ შენ ღმერთისაკენ ყოფილიყავი
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 15 2009, 11:01 PM

KAIROS

გმადლობ, მაგრამ ღმერთი ჩემსკენაა ისედაც ყოველთვის (და შენსკენაც)

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 15 2009, 11:02 PM

მესმის..

ჯოჯოხეთის შესახებ ხომ არის თემა, მგონი იქ დავდეთ, ზოგადად კი თუკი თავისუფალი არჩევანის შედეგია ჯოჯოხეთი ან სამოთხე, შესაბამისად მხოლოდ ამ ნებას ძალუძს შედეგის შეცვლა, თუკი გავითვალისწინებთ რომ ჯოჯოხეთშიც და სამოთხეშიც არჩევანში გამყარება ხდება , ამიტომ რაიმე ცვლილებებაზე საუბარი ცოტა ალოგიკურია.
თუმცა ისიც ვიცით, რომ მეორედ მოსვლის დროს ზოგი მამა ზოგიერთის შეწყალებაზე საუბარობს, აქაც დუმილი

პოსტის ავტორი: lingvo თარიღი: Oct 15 2009, 11:03 PM

მეორედ მოსვლამდე და საშინელ სამსჯავრომდე, შესაძლებელია ეკლესიის ლოცვითა და ადამიანების პირადი ლოცვით, სათნოებებით, რომელსაც აღასრულებს ადამიანი მიცვალებულის სახელზე მისი სული გადარჩეს საყოველთაო აღდგომის ჟამს. ასე არაა?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 15 2009, 11:04 PM

ეგ კი, ასე რომ ის დაგვრჩენია ჩვენ ვიყოთ მისკენ


ნამდვილად არის ეს აზრი

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 15 2009, 11:05 PM

KAIROS

სხვა რა გზა გვაქვს თორე კი

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 15 2009, 11:50 PM

ომგ...



ვაზუსტებ:

ჯოჯოხეთში არ არსებობს არავითარი სინანული - მაშასადამე ცხონება.
ჯოჯოხეთში არ არსებობს არავითარი იმედი - მაშასადამე შეწევნა.
ჯოჯოხეთში არ არსებობს არავითარი შემსუბუქება - მაშასადამე დახმარება.

ყველა სხვა დანარჩენი არის ერესი, ვინც იტყვის რომ ჯოჯოხეთიდან შესაძლებელია ვინმე აღყვანილ იქნეს სამოთხეში, ცრუობს...

საყოველთაო განკითხვის დროს განსჯა მოხდება გახსნილად, ყველას წინაშე, ყველასთან ერთად... აღდგება უკლებლივ ყველა და მიეგება უკვე ხორცითა და სრული ადამიანური ბუნებით, საუკუნო სასჯელი, სრულად...

კათოლიკე ეკლესია ლოცულობს მხოლოდ მათთვის, ვინც განსაწმენდელშია და ვისთვის ლოცვასაც ისეთივე ძალა აქვს, როგორც აქ მყოფთათვის ლოცვას...

ე.ი რა გამოდის, ვისთვისაც არ ლოცულობენ, ის ვერ ცხონდება? არაობიექტურია ეს ბატონებო.

არ მიყვარს მორალისტობა, მაგრამ აქ მართლაც ვეთამაშებით ერესს...

პ.ს აპოკატასტასიმდე აქ ბევრს ცოტაღა უკლია...

პოსტის ავტორი: llaasshhaa თარიღი: Oct 16 2009, 01:21 AM

მნათე

ეს შენი სწავლებაა, ხოლო მე ეკლესიის სწავლების უფრო მჯერა

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 16 2009, 01:27 AM

აქ მომხვდა თვალში პოსტი,და გამეღიმა
შენი სწავლება= კათოლიკური სწავლებას?
ანუ გავარკვიოთ,შენ ასწავლი პირად რამეებს თუ კათოლიკურ სწავლებებს გადმოსცემ?

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 16 2009, 01:30 AM

მნათე

მაშინ ტყუილად ვლოცულობთ მიცვალებულებისთვის და ესაა
მე როგორც ვიცი ეკლესიის (მართლმადიდბლური ეკლესიის) სწავლებით ჯოჯოხეთშიც და სამოთხეშიც ადამიანი არის დროებით, უფლის მეორედ მოსვლამდე.
ღვთის ნება არავინ იცის და ნუ ვილაპარაკებთ გადაჭრით...

პ.ს. ჯოჯოხეთში იყვნენ აბრაამიც და სხვა მართალი ადამიანებიც უფლის ჯვარცმა-აღდგომამდე

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 03:08 AM

ის რაც მე ვთქვი (განსაწმენდელის გარდა) არის მართლმადიდებელი ეკლესიის სწავლება და თუ კითხვები ჩნდება, მე არაფერ შუაში ვარ.

უდიდეს ნაწილში მე განვაცხადე მართლმადიდებელი ეკლესიის რწმენა, ყოველ შემთხვევაში ის რწმენა რაც მას ქონდა გაყოფამდე, გაყოფის მერე უამრავი პატერიკი, თქმულება და არაკანონიკური პრინციპი გახდა გასათვალისწინებელი, რომელთა მოთვლასაც მე არ/ვერ ვაპირებ... აი ზოგიერთი ამბობდა ერთ დღეს მთავარანგელოზი ჯოჯოხეთში ფრთას ყავს და სულები ამოყავსო...

დოგმატია - რომ ჯოჯოხეთში არ არსებობს იმედი და სინანული, ახლა ზოგიერთი ამ ყველაფერში ჩვილებისა და ნაკურთხი "პასილკების" (ზოგიერთი სიგარეტის) შეგზავნას როგორ ახერხებს, ჩემი მყიფე გონება ვერ წვდება.



აბრაამის წიაღში იყვნენ, რაც არსებითად არ იყო ჯოჯოხეთი, არამედ დროებითი სამყოფელი ქრისტეს მოსვლამდე...

ქრისტეს მოსვლის შემდეგ ყველაფერი იცვლება, მოდის ღვთის სასუფეველი (ეკლესია) და ყველაფერი ნაწილდება.

პ.ს კათოლიკე ეკლესია არ ლოცულობს ჯოჯოხეთში მოხვედრილ სულთათვის, არამედ მხოლოდ მათთვის ვინც განსაწმენდელში იმედით ელოდება სასუფევლის დამკვიდრებას (სანამ უფლის მადლი მათ ნებიერად აქცევდეს სასუფევლის მოქალაქედ)

ჩნდება კითხვები: თუ უფალი მოდის "განსჯად ცოცხალთა და მკვდართა" რა ელით მოციქულებს? მათაც მოუწევთ საშინელი სამსჯავროს გავლა? როგორც ვატყობ მოუწევთ, სწორედ მაშინ განცხადდება ყოველივე დაფარული, სწორედ მაშინ გაამხელს ღმერთი მიზეზებს რატომ ასე და არა ისე, შემდეგ კი დაიბადება "ახალი ცა და ახალი მიწა" არ ვიცი ეს განახლებული სამყარო იქნება თუ ახლად ქმნილი სამყარო, ალბათ არც არავინ იცის

პ.ს სათნო გადმოცემით, ვინაიდან ღვთისმშობელი ყრმობიდანვე განეშორა ცოდვას და ის იყო სხეული, რომელმაც იტვირთა ქრისტეს დედობა, არ გაივლის სამსჯავროს... შეუძლებელია იმის განკითხვა, ვისაც ბრალი არ აქვს

ამიტომ ის არის მეოხი, დედა და დედუფალი ეკლესიისა, რომელსაც ვთხოვთ ცხონებას... როგორც უფალმა მოუსმინა მას კანას ქორწილისას, ისევე უსმენს დღესაც



მე ვლოცულობ მიცვალებულთათვის, რომელთაც მართლაც ჭირდებათ ეკლესიის შეწევნა (თუმც არ ვიცი ვინ არის ჯოჯოხეთში და ვინ განსაწმენდელში, მაგრამ შეიწირება მხოლოდ ამ უკანასკნელებისთვის ჩემი ლოცვა)

ეკლესიას ყავს წმინდანები, მაგრამ არ ყავს "ბილწარები" ანუ წარწყმედილები... თვით იუდაზეც კი ვერ იტყვის ვინმე რომ წარწყმდა, ჩვენ შეგვიძლია ვთქვათ "ეს საქმე სულს წარწყმედს" მაგრამ ვერ ვიტყვით ბოლომდე დარწმუნებულნი... რადგან ველოდებით გამხელის უკანასკნელ დღეს, სადაც "ყოველი დაფარული განცხადდება" კაცთა შორის, გარდა ღვთის გამოუცნობი საიდუმლოსი...

იმედი მაქვს უფალი გვაპატიებს იმ განყოფილებას, რომელიც ჩვენ შორისაა, მას ხომ სურდა შერიგებულნი ვმდგარიყავით ერთ სამწყსოდ... მაგრამ ჩვენ შეგვიძლია გავაკეთოთ ეს, უბრალოდ ვიზრუნოთ იმისთვის რომ "ყოველნი ერთ იყვნენ" თუნდაც უმცირესი მშვიდობისთვის... რადგან ვინც ჩვენი წინააღმდეგი არ არის, ჩვენთანაა



შენ კიდევ ვერ ისწავლე არგუმენტებით მსჯელობა? დამიდე ეკლესიის სწავლება მე ვეძებ ახლა.

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 16 2009, 03:22 AM

მნათე

ალბათ მართალი ხარ, მაგრამ მართლმადიდებლობა როგორც ასეთს "განსაწმენდელს" არ აღიარებს მგონი. ის ლოცულობს ყველასთვის თვითმკვლელთა და მოუნათლავთა გარდა (მგონი დანარჩენი ყველასთვის ).
ნუ მოუნათლავები კვეთაში არ მოიხსენიებიან
ჩვენ ვერ განვსაზღვრავთ ვინ სამოთხეშია და ვინ ჯოჯოხეთში, ხოლო მეორედ მოსვლის შემდეგ უფალი ვის სად დაუდგენს სამუდამო სამყოფელს. წინააღმდეგ შემთხვევაში ჩვენ ლოცვას იმ ადამიანთათვის, რომლებიც იტანჯებიან, აზრი ეკარგება. თუკი ისინი ვერასდროს ამოვლენ ჯოჯოხეთიდან.

გეთანხმები, არ იტანჯებოდნენ, მაგრამ ხომ ელოდნენ მხსნელს _ მესიას?
სამოთხეში არ ყოფილან ყოველ შემთხვევაში

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 03:56 AM

დიახ, არ ცნობენ განსაწმენდელს

თვითმკვლელობასაც აქვს გამონაკლისები... მაგალითად საქართველოს ეკლესიის პატრიარქმა წესი აუგო გალაკტიონს.. რადგან ის გარდაიცვალა არაჯანსაღ ფსიქოლოგიურ მდგომარეობაში.

კვეთაში მოხსენიება მხოლოდ ტრადიციაა... ანუ ეკლესია არ ლოცულობს მათთვის.

კსტაწე, მე ათასობით მოსახსენებელი წამიკითხავს სტიქაროსნობის პერიოდში და ძალიან იშვიათად ვიყავი სრულიად უცხო ადამიანებისთვის ლოცვის განწყობაზე, მაგრამ ლიტურღია სულ სხვა ძღვენია, აქ ეკლესიური საკრამენტით აღესრულება ლოცვა...



საერთოდ, მე ვფიქრობ რომ სამოთხე არასწორი ტერმინია - ეს ხომ ის ადგილია სადაც ცხოვრობდნენ ადამი და ევა გამოდევნამდე, ხოლო სადაც ჩვენ გაგვიწევია, სასუფეველია, განღმრთობისა და უფალთა განსრულებული ლხენის ადგილი... (ადამსა და ევას არ ქონდათ ამის საშუალება)

რაც შეეხება არ ტანჯვას - ვერავინ იტყვის ამას, განა შეიძლება არ იყო უფალთან და ილხენდე? განა შეიძლება ვინმე არ იყოს სრულყოფილი და არ ქონდეს ტკივილი? განა მოიძებნება ჯოჯოხეთში ადგილი სადაც სულ მცირედი კმაყოფილებაც კი იარსებებს?

როგორც იოანე ოქროპირი ამბობდა (ეკლესიის უმაღლესი დოქტორი და აღმოსავლეთის ნათელი, რომელიც სხვათაშორის კონსტანტინეპოლის წმიდა სინოდმა გააძევა პატრიარქობის კათედრიდან და დევნილობაში გარდაიცვალა) "ჯოჯოხეთი რომც არ არსებობდეს, განა იქნებოდა ადგილი სადაც უფლის გარეშე მშვიდად ყოფნას შევძლებდით?" თუ არ ნეტარებ, ტანჯვის მდგომარეობაში ხარ... მითუმეტეს თუ საქმე ეხება მარადიულობას შეუძლებელია რაიმეს შემსუბუქება, როცა საქმე ეხება დიიიიიიიიიიდსა და უსასრულო მუდმივობას...

ამიტომ არ უნდა შევქმნათ სულში ჯოჯოხეთი... ეს სიტყვები პედაგოგიკა კი არა, სრული რეალობაა

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 16 2009, 04:02 AM

კონსტანტინეპოლის გაკენწვლას შეეშვი, თორე გადავედი ინკვიზიციებზე

რაც შეეხება მიცვალებულებს, კარგად არის ნათქვამი:

ასე რომ ეს ლოგიკაა და უნდა მივიღოთ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 04:05 AM

ეგ ლოგიკა მაშინვე ხდება ალოგიკური, როცა საქმეში ერთვება ჯოჯოხეთის განსაზღვრება და ა.შ მოკლედ განსაწმენდელი ყველაფერს აყენებს თავის ადგილას



როგორ ფიქრობ მერე, არ გავიხსენებ მონოთელიტების სოფლების გადაწვასა და ქართული მთიანეთის ცეცხლით მოქცევას? თუ რავა, ბერძნები წინასწარი დაკავების საკნებს აშენებდნენ მწვალებლებისთვის?

აფსუს ინოკენტი, რა დრო დაგვიდგა

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 16 2009, 04:16 AM

აბა რა
ინდულგენციის ოქროები ხომ საერთოდ აყენებს და აყენებს

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 04:17 AM

ნუ ახლა მაგთიდან გადარიცხული 1 ლარი თუ ფუძის ანგელოზს დაგიმკვიდრებს ოჯახში, ინდულგენციის ოქროები რავა?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 16 2009, 04:17 AM

გადაგვაყოლე ახლა ჩვენ შიგა პოლიტიკურ ამბებს, ჩვენთან ეგ უფრო პოლიტიკური მოტივით ხდებოდა, ხოლო იქით კიდე გენა, იცი შენცა რომა მარტო შეპუწკუნებითი განწმედის წმიდა სურვილებით
შედარებაც არ შეიძლება ხო იცი ახლა

მაგას ვიღაცეები ბოდავენ, ხოლო ინდულგენციებზე პაპები ბოდავდნენ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 04:23 AM

რაო? რაო? მოიცა, მა რინო კამილერიო?

და ახლა ვინც იმ იდიოტურ "წამების მუზეუმში" ხართ ნამყოფები, ყველას უნდა ისტორიული გარემოებები გიხსნან?

ნუ ჩაეხუტები პროტესტანტებს თქო, გითხარი მე!

გიჟი ანაბაპტისტებისნაირი მაინც არავინ გყოლიათ მანდეთ.. აი კატარიანელების ანტისახელმწიფოებრივი შიზოფრენიკები დასეირნობდნენ თქვენკენ, რას იტყოდით





მაგას ვიღაცები კი არა, საქართველოს ეკლესია ბოდამს, გენა... რაც შეეხება პაპებს, აგერ არის კარქე განჩინაბეაი:

БУЛЛА ПАПЫ КЛИМЕНТА VI

"UNIGENITUS DEI FILIUS"

27 января 1343 г.

В 1300 г. папа Бонифаций VIII по просьбе римских христиан провозгласил Всемирный Юбилей — первый из римских юбилеев, — чтобы праздновать его всем христианским миром каждые сто лет. Полная индульгенция была дана всем тем, кто совершил паломничество в Рим и там выполнил определенные условия. В 1343 г. папа Климент VI решил, что юбилей будет праздноваться каждые пятьдесят лет. По этому поводу он изложил принципы учения об индульгенциях. Оно включает три пункта: заслуги Христа сверхизобильны; Христос доверил Своей Церкви сокровище Своих заслуг; к этому сокровищу заслуг Христа присоединяются заслуги святых.

Единородный Сын Божий... "Который сделался для нас премудростью от Бога, праведностью и освящением и искуплением" (1 Кор 1, 30), "не с кровью козлов и тельцов, но со Своею Кровию, однажды вошел во святилище и приобрел вечное искупление" (Евр 9, 12). "...не тленным серебром или золотом искуплены вы от суетной жизни, преданной вам от отцов, но драгоценною Кровию Христа, как непорочного и чистого Агнца" (1 Пет 1, 18-19). На алтарь Креста Он, невинная жертва, пролил не малейшую каплю Своей Крови, которой одной было бы достаточно благодаря единению со Словом для искупления всего человеческого рода, но поток Крови, столь изобильный, что "от подошвы ноги до темени головы нет у него здорового места..." (Ис 1, 6). Какое великое сокровище принес он воинствующей Церкви для того, чтобы это столь милосердное Кровопролитие не было бесполезным! Как милосердный Отец, Он желал собрать богатство для Своих сынов, для того, чтобы люди обладали "неистощимым сокровищем", пользуясь которым, "они входят в содружество с Богом" (ср. Прем 7, 14).

Он пожелал, чтобы это сокровище преподавалось ради их спасения верным блаженным Петром, хранителем небесных ключей, и предоставлялось его преемниками, Его наместниками на земле, и чтобы оно милосердно подавалось подлинно раскаявшимся и исповедующимся для отпущения временного наказания за грехи либо частично, либо полностью по разумным и особым причинам в общих или особых случаях, как это будет признано полезным перед Богом.

Мы знаем, что заслуги Блаженной Богоматери и всех избранных, от первого до последнего, участвуют в богатствах этого сокровища, о котором нечего беспокоиться, что оно может исчерпаться или оскудеть, и благодаря бесконечным заслугам Христа, о которых мы говорили, и потому, что, чем больше людей будет приведено к праведности благодаря этому сокровищу, тем более возрастает масса заслуг.

ი დოლშე:




ДЕКРЕТ ПАПЫ ЛЬВА Х

"CUM POSTQUAM"

9 ноября 1518 г.

После того как Лютер выдвинул в Виттенберге свои тезисы об индульгенциях, папа Лев Х, обращаясь к кардиналу Каэтану, своему легату в Германии, уточнил истинное учение. Он признал, что на практике были совершены ошибки и что некоторые проповедники распространяли неточные мнения. Но он подтвердил, что индульгенции основываются на власти Церкви отпускать грехи в Таинстве Покаяния, и отделил вину или грех от временного наказания за этот грех. Послание от 30 апреля 1519 г. уточняет, что в Cum postquam он хотел дать "подлинное определение" власти Римского Понтифика в вопросе об индульгенциях.

Для того чтобы в дальнейшем никто не смог отговориться тем, что не знает учения Римской Церкви об индульгенциях и их действенности, ни оправдаться предлогом незнания, ни прибегнуть к безосновательным протестам, но для того, чтобы можно было убедить этих людей в том, что они повинны в явной лжи, и осудить их по справедливости, мы сочли своей обязанностью уведомить этими посланиями, чему учит Римская Церковь, которой другие должны следовать как своей Матери.

Римский Понтифик, преемник Петра, хранитель ключей и наместник Иисуса Христа на земле в силу владения ключами, открывающими врата в Царство Небесное, освобождая верных от препятствий, то есть от вины и кары за совершаемые грехи; от вины — посредством Таинства Покаяния, от временной кары, заслуженной Божией справедливости, посредством индульгенции, которая дарована Церкви, — Римский Понтифик по разумным соображениям может даровать верным, соединенным узами милосердия с членами Тела Христова, живущим в этой жизни или находящимся в чистилище, индульгенции, получаемые от преизбытка заслуг Христа и святых. Когда в силу своей Апостольской власти он дарует индульгенцию как живым так и умершим, он, по обычаю, преподает сокровище заслуг Иисуса Христа и святых, предоставляя саму индульгенцию через отпущение грехов или заступничество. Вот почему все те, живые или мертвые, кто действительно получил индульгенцию, освобождены от кары, заслуженной по Божественной справедливости в зависимости от дарованной и приобретенной индульгенции.

Мы постановляем настоящим декретом, что именно так все должны рассуждать и проповедовать, иначе же они будут отлучены от Церкви latae sententiae (без вынесения приговора).

Из книги "Христианское вероучение":
догматические тексты Учительства Церкви
(III — ХХ вв.)

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 16 2009, 04:26 AM

დუტ!
აბა სად "ბოდავს" ამას ჩვენი ეკლესია?

დადე საბუთი ან პერდონო გააშანშალე
და მერე დაიცავი შუასაუკუნეების ეგ სიბნელე...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 04:28 AM

ოფიციალურ საეკლესიო პრესაში, ეპისკოპოსებსა და მღვდლებში, ვაკუმსა და ფლიგელებში რას აკეთებს ისიც ქე ვიცი მაგრამ ამჯერად ახლა შორიდან გესაუბრები



მეტროში არ ჩადიოდი შეკაცო აქ რომ იყავი?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 16 2009, 04:33 AM

ეკლესიის დადგენილება მანახე
თორემ სიკეთეს რომ გააკეთებ კეთილი გულით და შეგეწევა უფალი ამას მეტრო რად უნდა

მოკლედ მოვრჩეთ, აშკარად ოFFებია აქ
მე გავედი, აბა ძილი ნებისა

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 04:33 AM

ეკლესიის დადგენილება განახოო? და აბა შენ მანახე ინდულგენციებზე დადგენილება... ოფიციალური ეკლესია, საკუთარი ოფიციალური წყაროთი გამოხატავს პოზიციას და ხალხს ეს გონია მისი აზრი და სწავლება (და კსტაწე, აბა სხვა რა არის?)

კეთილი გულით არა ყვავი კიდე, აიღებს ჯემალა და იტყვის "აგე ლარს გადავრიცხავ და შემეწევაო" ეფექტი ისეთივე აქვს, როგორც იმ ჭკუაარეულ მღვდლებს ქონდათ შუა საუკუნეებში, უბრალოდ პრობლემა იცი რაშია? ახლა XXI საუკუნეა და საშუალო განათლება 99.9% აქვს.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 16 2009, 04:34 AM

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 16 2009, 08:17 AM

მნათე

ყველაფერია შესაძლებელი! თუ გაჩნდა ამის შესაძლებლობის იდეა ესე იგი ეს უკვე მომხდარა ან მოხდება! სხვაგვარად ვერ დაგებადებოდა იდეა მაგ ჭკვიან გოგრაში

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 16 2009, 10:06 AM

ნუ უამრავი კითხვა გვიჩნდება და რაც მთავარია მნათე ისეთ არგუმენტებს წერს,რომ დიდი ეჭვები წარმოშვა ჩემს გულში
რაც მთავარია მე ვერსად ვხედავ მისი ნაწერების ადეკვატურ პოსტებს,ფაქტიურად პასუხგაუცემელია ყველა კითხვა
უდავოდ უნდა ვაღიაროთ ეს

მნათე ველოდები კვლავ, დიდი შემართებით გააგრძელე ეს საქმიანობა

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 16 2009, 11:11 AM

მნათე

მნათე, ჩემო კარგო, ამას წერ თავად აბრაამზე და ძველი აღთქმის მართალ ადამიანებზე. ისინი ამოიყვანა ღმერთმა თავისი ჯვარცმითა და აღდგომით ჯოჯოხეთიდან ხო? თავადვე ამბობ უფალთან არ იყვნენ და დალხენილები როგორ იქნებოდნენო. ისინი "განსაწმენდელში" არ ყოფილან ხო?
მაშინ ეს უკვე შეუსაბამო ხდება წინა ციტატასთან

როდესაც პირველად მოვიდა უფალი დედამიწაზე,ეს გააკეთა და მეორედ მოსვლის შემდეგ რა იქნება ესეც არ ვიცით
ჩემი აზრით რომის ეკლესია ამ შემთხვევაში ზედმეტად კატეგორიულია

პ.ს. ისე რას ერჩი ბერძნებს?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 04:25 PM

კაი გავატარე ახლა ეს...



ჩემო კარგო, აბრაამი, მოსე და ყველა იმ დროინდელი მართალი, დახსნილ იქნა იმის გამო, რომ მათ კი არ გაუკეთებიათ ჯოჯოხეთის არჩევანი სიცოცხლეში, არამედ უბრალოდ სასუფევლის კარი არ იყო გახსნილი

უფალი ანგრევს ჯოჯოხეთის კლიტეებს (აღდგომის ბიზანტიურ ხატზე ეს საოცრადაა გამოსახული!) და ამოყავს ადამი და ყოველი მართალი, რომელსაც ჯოჯოხეთი ისედაც არ ეკუთვნოდათ... ამაშია საქმე...



უფალი არ არის დესპოტი, ის ვინც აირჩია ჯოჯოხეთი ვერ წაიყვანს სამოთხეში... მე კი გეუბნები - ძველი აღთქმის მართლები ჯოჯოხეთში იმიტომ კი არ ხვდებოდნენ რომ მათ ეს ეკუთვნოდათ, არამედ იმიტომ რომ არ ყოფილა გახსნილი სასუფევლის კარი, არ იყო შეწირული ზვარაკი, არ იყო განახლებული აღთქმა, არამედ მხოლოდ მოლოდინი....

დღეს ჯოჯოხეთი არის მათთვის, ვინც ის აირჩია და არა განურჩევლად ყველასთვის... უფალს მაშინაც კი არ ამოუყვანია ყველა ჯოჯოხეთიდან

რომის ეკლესიის მკაცრი პოზიცია იშვება სწორედ რომ სწავლების ლოგიკურობიდან, თუ შენ აირჩიე ჯოჯოხეთი, ვერავინ ამ ქვეყნად ვერ შეძლებს იქიდან შენს დახსნას... რატომ? იმიტომ რომ ის შენ აირჩიე, ნებისმიერი სხვა აქტი იქნება ძალადობა.




არაფერს, მაგათ კოსმოპოლიტურ, ზეარანაციონალისტურ, არაიოზოლაციონისტურ და საყვარელ თავებს შემოევლოს მნათეს თავი

და კიდევ ერთი პრობლემა, პავლე წერს რომ "საბოლოოდ ღმერთი იქნება ყველაფერში" რამაც შვა აპოკატასტასის ერესი, რომ "საბოლოდ ყველა ცხონდება"

საინტერესოა თუ ღმერთი იქნება ყველაფერში, რა მოუვა ჯოჯოხეთს? იფიქრეთ, მე კიდე გავემართე სემინარზე

პოსტის ავტორი: lingvo თარიღი: Oct 16 2009, 04:28 PM

ესაა მართლმადიდებლური სწავლება?! კაიროსისგან ველი პასუხს

გარდაცვლილთათვის რომ ლოცულობს ეკლესია, შეიძლება მისი სული იტანჯება და ლოცვა, მოხსენიება, პანაშვიდი, მის სულს შვებას ანიჭებს. შეიძლება მეორეს მოსვლის ჟამს ეს სული გამართლდეს უფლის მიერ. თუ კი უკვე საბოლოოდ იქნებოდა ყველა გარდაცვლილი სულის სამყოფელი განსაზღვრული მაშინ საშინელი სამსჯავრო იქნებოდა? რადგან მოველით, ესეიგი იქ გადაწყდება ყველაფერი საბოლოოდ.

პოსტის ავტორი: llaasshhaa თარიღი: Oct 16 2009, 04:35 PM

რამდენ რამეზე აგვიხილა მნათემ თვალები

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 04:35 PM

ლოგიკურად დაფიქრდი:

1. ლიტურღია არის ეკლესიის ტრაპეზი, სადაც განიტეხება ეკლესიის პური, რომელიც არის ჭეშმარიტი ხორცი და ჭეშმარიტი სისხლი ქრისტესი (თითოეული ნამცეცსა და წვეთში ქრისტე მკვიდრობს სრულად)
2. ლიტურღია არის ეკლესიისა და ქრისტიანის უდიდესი საქმე, სწორედ აქ ხორციელდება მარადიულ მამასთან თანაზიარება და ერთმანეთთანაც, თუ არსებობს კანონიერი და ღირსეული ერთიანობა მღვდელმთავარში (ანუ პროტესტანტი რომ ეზიაროს, ვერ გეზიარებათ, თუ კანონიერად არაა ეკლესიის წევრი)
3. ყველაფერი რაც ხდება ლიტურღიაზე, არის დანამატი და ეკლესიის მიერ კურთხეული (იქნება ეს იოანე ოქროპირის, ბასილი დიდის, იაკობის, ტრიდენტის, მარონიტებისა თუ სხვა მე ყველა მათგანს ვცნობ)
4. კვეთაში მოხსენიება არაა საიდუმლო (!) ის არც იმ შვიდთაგანია, რომელსაც აღვასრულებთ ეკლესიაში (შეგვეწიოს მათი მადლი) უბრალოდ ის არის ლოცვა მიცვალებულთათვის, რომელსაც უმრავლეს შემთხვევაში კითხულობენ სტიქაროსნები.

მაშ:

1. ის არ არის საიდუმლო
2. ის არის ლამაზი ტრადიცია

იკითხება პროსკომიდიის იმ ნაწილისას, როცა მღვდელი იწყებს მიცვალებულთა დიდი სეფისკვერიდან ამოკვეთას (ასეთი სულ ხუთია აღმოსავლურ ლიტურღიაში)

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 16 2009, 04:37 PM

მაგ სემინარებზე სწავლობ ამ სიტყვებს?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 04:38 PM

არა, სამ საათში ერთხელ ნირვანა მიკაკუნებს კარზე და

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 16 2009, 04:39 PM

მნათე

ჩაააქრი შენა ხანდახან რას არ იტყვი ხოლმე

პოსტის ავტორი: lingvo თარიღი: Oct 16 2009, 04:45 PM

მნათე
საიდუმლო არაა გეთანხმები, მაგრამ უდიდესი მნიშვნელობა აქვს. ვგულისხმობ როდესაც მღვდელი კითხულობს კვერექსს მიცვალებულთათვის. ასევე დიდი გამოსვლის დროს მღვდელი მოიხსენებს ცოცხლებსა და გარდაცვლილებს.
მრწამსი: "მოველი აღდგომასა მკვდრეთით და ცხორებასა მერმისსა მის საუკუნესასა ამინ!" ანუ მოველით აღდგომას მკვდრეთით საშინელ სამსჯავროზე.

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 16 2009, 04:48 PM

რასაც ველოდი ზუსტად ის ხდება
რა ბოროტი ვარ
უფრო სწორად
ამპარტავებაში ვვარდები ხოლმე რომ გადავხედავ ჩემს ფიქრებს
კარგია,კარგი,მე მომწონს პირადად
აბა გამოუშვით კიდე ვის რა გყავთ თავებში

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 16 2009, 04:55 PM

მნათე

კარგი, ამაში გეთანხმები ნამდვილად


ახლა მწვალებელიც გავხდი
მე არ ვამბობ ყველა ცხონდება-თქო, უბრალოდ, ადამიანები, რომლებიც ამჟამად იმყოფებიან ჯოჯოხეთში, იქ არიან დროებით, უფლის მეორედ მოსვლამდე. მეორედ მოსვლის დროს ყველა განიკიტხება და მერე უკვე სამუდამო განსასვენებელს განუსჯის მატ უფალი გაუგებრად ვლაპარაკობ? შეიძლება მათი სასჯელი შემსუბუქდეს, ანდა პირიქით, ეს არავინ იცის. ამიტომ ლოცულობს ეკლესია ამ ადამიანთათვის

პ.ს. ვააახ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 04:58 PM

ინა, რა დაშიფრული გველაპარაკები კაცო

უდიდესი მნიშვნელობა აქვს, გეთანხმები, ვინ გედავებოდა ამაზე? უბრალოდ ტრადიციაა და არა საკრამენტი, ანუ იგივე საიდუმლო.... მაგრამ რაღაც ეჭვი მეპარება ბაჭაჭყანა სტიქაროსნები გულით კითხულობდნენ ამ ლოცვას... მაგიას არ დავამსგავსოღ ოღონდ

აი კათოლიკე ეკლესიაში როგორაა იცი? კვერექსზე კითხულობენ სახელებს, ყველას გასაგონად და მრევლი (უკლებლივ ყველა) ამოწმებს ასე "შეისმინე ჩვენი უფალო" ეს უფრო გავს ეკლესიის ლოცვას, ვიდრე სადიაკვნეში ჩუმი ბუტბუტი... ეს არ ეხება მიცვალებულთა კვერექსს ცხადია!







აქ მეტ კომენტარს აღარ გავაკეთებ, თორემ მერე მეტყვით ქადაგებსო და კსტაწე, ეგ ხელობა ჩემი არაა...

შენ არ გაბრალებდი, ფიქრისთვის მოგეცი საშუალება... უპასუხე აბა კითხვასა...

არქიმანდრიტი რაფაელ კარელინი ამბობდა, ღმერთი იქნება ყველაფერში უბრალოდ ჯოჯოხეთს "დაივიწყებსო" ეს არ ეკადრება არც ერთ აღმოსავლელ თეოლოგს....

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 16 2009, 05:01 PM

არა რას ამბობ,არაფერი არ მიგულისხმია,პირდაპირ დავწერე ეგ წერილი,ქვე აზრების გარეშე

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 05:02 PM

არა "ქვე" არც მე მიგულისხმია, შინაარსი ვერ გავიგე

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 16 2009, 05:06 PM

.................. ..........................

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 16 2009, 05:07 PM

მნათე
შინაარსი იყო ის, რომ განუმტკიცდა მითი ფორუმელთა გაუნათლებლობის შესახებ... გაატარო შეგიძლია

შენ მიერ დასმულ საკითხს რაც შეეხება, მგონი რომ ვსაუბრობდით მაშინაც გითხარი, რომ როდესაც ადამიანი გარდაიცვლება, თუკი მას თავისი ადგილი განესაზღვრება, მაშინ რატომ ვამბობთ მრწამსში რომ "კვალად მომავალ არს დიდებით განსჯად ცხოველთა და მკვდართა"? მკვდრებს რაღა განსჯა სჭირდებათ??

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 16 2009, 05:11 PM

მნათე

ამას ამბობდა მეორედ მოსვლის და სამსჯავროს შემდეგ ანუ? ხო?
"დაივიწყებს" ცოტა ცუდი სიტყვაა, ღმერთი ყველაფერს ხედავს და მათ შორის სამოთხესაც და ჯოჯოხეთსაც, მისთვის დროითი და სივრცული კატეგორიაბი არ არსებობენ, შესაბამისად
ჯოჯოხეთის დავიწყებაში ალბათ არქიმანდრიტი გულისხმობს იმას, რომ უფლის მეორედ მოსვლის შემდეგ, ვისაც ღმერთი საუკუნო სატანჯველს განუსჯის, ვეღარაფერი ეშველება. ამ გაგებით შეიძლება სიტყვა "დავიწყების" განმარტება ჩემი აზრით

პ.ს. მხოლოდ ლოგიკა
საერთოდ არ ვიცი ვინ იყო არქიმანდრიტი რაფაელ კარელინი

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 16 2009, 05:16 PM

[quote name='კანონისტი' date='Oct 16 2009, 05:07 PM' post='553615']
მნათე
შინაარსი იყო ის, რომ განუმტკიცდა მითი ფორუმელთა გაუნათლებლობის შესახებ... [/quote]

ეს გავიგე
[/quote]
გაატარო შეგიძლია

[/quote]
ეს კი ვერა
და შეუსაბამობაში მეჩვენა ერთმანეთთან

მოდი დავანებოთ გარჩევას თავი კარგი?

პოსტის ავტორი: lingvo თარიღი: Oct 16 2009, 05:28 PM

საერთოდ რატომ უნდა დაბრკოლდეს მართლმადიდებელი მართლმადიდებლობაში? შეიძლება მიზეზი მცირედმორწმუნეობა იყოს.

პოსტის ავტორი: აბე თარიღი: Oct 16 2009, 05:30 PM

ჩემი სიზარმაცე მაბრკოლებს...

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 16 2009, 05:32 PM

lingvo

გეთანხმები, მართალი ხარ
ან რატომ უნდა დაგაბრკოლოს რომელიმე ადამიანის ქმედებამ?
ესე იგი თავად არ დგახარ მყარად. მე არ მესმის იმ ადამიანების, სხვისკენ რომ იშვერენ ხელს და აი ესენი ასე იქცევიანო, ამბობენ.
ყველას თავისი მოეკიტხება, ღმერთმა ჩვენ ჩვენი შეგვინდოს

პოსტის ავტორი: lingvo თარიღი: Oct 16 2009, 05:33 PM

აბე
დაბრკოლებაში უფრო იგულისხმება თუ რაიმე მიუღებელია ადამიანისთვის მართლმადიდებლობაში ან (მრევლის ქცევა... და სხვა ადამიანური სისუსტეები). სიზარმაცე ყველას გვაქვს ალბათ მეტ-ნაკლებად. მაგრამ თუ ადამიანის მიზანი უფალია, მას ვერაფერი დააბრკოლებს.

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 16 2009, 05:40 PM

არადა უამრავი მაგალითი არსებოსბ,როცა მართლმადიდებელი გახდა იმიტომ,რომ მხოლოდ აქ დაინახა სიყვარული და არა სხვაგან
ეს იმას ნიშნავს,რომ ისინი დაბრკოლდენ იმ რწმენაში,რომელიც არჩეული ქონდათ თავიდან
მაგალითად სპარსი აბო,რომელმაც დაუტევა მაჰმადიანობა და მიიღო ქრისტიანობა,რადგან ნერსე ერისთავს მეტად შეეჩვია,შეუყვარდა,ნერსე რომ ბოროტი და უგვანი კაცი ყოფილიყო,მიიღებდა აბო ქრისტიანობას?
რა თქმა უნდა არა

ამიტომ

ნათქვამია

სიყვარულით გიცნობენო

ხოდა

უნდა გავითვალისწინოთ

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 16 2009, 05:46 PM

b-a-r-b-a-r-e
ინა შენ რა\ვინ გაბრკოლებს აბა მითხარი?
მე თუ ვიცი, რომ ვინმე მაბრკოლებს სარწმუნოებაში, ვცდილობ ამ ადამიანს გავერიდო
სიყვარული კი საჭიროა, ამაში გეთანხმები, თუმცა სიყვარულსაც გააჩნია
ახლა მწვალებლის სიყვარულით მის სარწმუნოებაზე არ უნდა გადახვიდე
ღმერთი უნდა გიყვარდეს და მერე მოყვასი შესაბამისად
ვინ როგორ ვასრულებთ ეს უფალმა განსაჯოს...

პ.ს. მართლმადიდებლები არ არიან რასელისტები (იაღოველები), რომლებიც ადამიანებს სხვადასხვა საშუალებებით "იტყუებენ". მართლმადიდებლობა ყველას უქადაგებს, თუმცა ღმერთი ადამიანს პიროვნულ თავისუფალ ნებას და არჩევანის უფლებას უტოვებს

პოსტის ავტორი: აბე თარიღი: Oct 16 2009, 05:48 PM

მეტ-ნაკლებად რომ გვაქვს ყველას, ეს იმას კი არ ნიშნავს, რომ უნდა გვქონდეს. ესაა ძალიან დიდი დაბრკოლება ადამიანისა და არ შეიძლება ვიფიქროთ ასე: "მერე რა.. ყველა ზარმაცობს ცოტას, რა მოხდა მერე.. მთავარია ესა და ეს და სიზარმაცეს არაუშავს"... ასე რომ ვფიქრობთ იმიტომაც ვბრკოლდებით.

პოსტის ავტორი: lingvo თარიღი: Oct 16 2009, 05:51 PM

b-a-r-b-a-r-e
მიციქულები სიყვარულით ქადაგებდნენ

აბე
სიზარმაცეს მუდამ ებრძვის ადამიანი. მაგრამ სიზარმაცით როგორ ბრკოლდები?

პოსტის ავტორი: b-a-r-b-a-r-e თარიღი: Oct 16 2009, 05:55 PM

მათ სიყვარულის ნიჭი სულიწმინდისგან მიენიჭათ და ეს სიყვარული დათესეს მრევლშიც,

სიყვარული ნიჭია,რომელიც სულიწმინდისაგნ მოდის და თუ არ გაგვაჩნია,უბრალოდ უნდა მივხვდეთ,რომ სიყვარული ხანდახან ის არაა,ზოგჯერ რომ რაღაცას გავაკეთებთ სიკეთეს და ის გვგონია.
მე მაგალითად მგონებია,რომ მიყვარს,მაგრამ მერე მივმხვდარვარ,რომ რა სასტიკად ვცდებოდი თურმე
იმის მიხვედრა,რომ რაღაც გვაკლია,არ უნდა გვიჭირდეს.
ეს მთავარია
და კიდევ
უნდა ვითხოვოთ და მოგვეცემა
ეს ნიჭი,რასაც ქვია სიყვარული თუ არ გავაქვს,უნდა ვითხოვოთ

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 16 2009, 06:00 PM

b-a-r-b-a-r-e
რა არის სიყვარული შენი აზრით აბა? სიყვარული მართლაც ნიჭია, რომელიც ღვთისთვის და მოყვასისთვის თავგანწირვას გვავალდებულებს. რომელი ჩვენგანი აღვასრულებთ ამას? (პირველ რიგში ჩემ თვზე ვიტყვი ).
სიყვარული არის ის, რომ იცხოვრო სხვისთვის, აკეთო ის, რაც მას უნდა და არ გაუკეთო სხვას ის, რასაც თავად არ ისურვებდი
ეს არის ქრისტიანობის საფუძველი და ამის შესრულება სამწუხაროდ მართლმადიდებელ და "ეკლესიურ" ქრისტიანებსაც გვიჭირს

პ.ს. ნამეტანი ბევრს ვლაპარაკობ გურულო მეტყოდა ეხლა დედაკაცო გაჩუმდიო

პოსტის ავტორი: lingvo თარიღი: Oct 16 2009, 06:11 PM

ნანინა
დედაკაცო გაჩუმდი

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 16 2009, 08:07 PM

ვინ მომიხმო
რაო გაბრკოლებთ ხომ ეგ პაპისტი ეგა
კვეთა მხოლოდ ლამაზი ტრადიცია არაა, იგია ერთერთი ყველაზე ძლიერი ლოცვა მიცვალებულის სახელზე, როგორც ვიცით მიცვალებულს ეწევა კეთილი საქმეები და ლოცვა, ესეც ამ უკანასკნელში ერთერთია, მართალია იგი არაა რაიმე ჯადოსნობა, რომ რაღაც რევოლუციურად შეცვალოს, მაგრამ ყველაზე დიდი საიდუმლოს დროს განსაკუთრებულად ლოცვა მიცვალებულისათვის, უცილობლად რომ შეეწევა მიცვალებულს, ამაზე ლაპარაკიც კი არ ღირს

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 09:43 PM

დავით, გადარჩევა არ მოხდება - მოხდება საყოველთაო და საჯარო, განკითხვა, ამჯერად სრული ადამიანური და განუყრელი ერთიანობით....

დანარჩენებზე პასუხი მოგვიანებით, რომ ამოვისუნთქებ



სადავო საკითხია - თუ ლოცვა არის მხოლოდ კითხვა, როგორ შეიწირება? და თუ ეკლესიის ლოცვაა, მაშ რატომ არ იკითხება საჯაროდ? უცნაურია...

ამასთან, ლამაზი ტრადიცია არ ნიშნავს რომ მხოლოდ ესთეტიკაა და ძალა არ გააჩნია, რას მერჩით კაცო



ეჰ, ყველა მართლმადიდებელი ეგეთი არაა... ზოგი ხალხს ჯოჯოხეთის შიშით იტყუებს, ზოგიც კი ნათლობას აიძულებს... ასე ხდება მაგალითად ბათუმში, ელემენტარულად სოციალური პირობებია ისეთი, განსხვავებული რწმენა ხელისშემშლელია

მე რომ სუსტი ბუნების ვიყო და ვიღაცების შემოტევებს ვერ ვუძლებდე, მექნებოდა რაიმე არჩევანის საშუალება? არა!

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 16 2009, 09:43 PM

არაფერს
ხომ იცი, უბრალოდ ხანდახან დავაზუსტოთ ხოლმე, თორემ ბრკოლდებიან

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 09:48 PM

მაგას თავისი მიზეზი აქვს. ყველაფრის საკრალიზებამ იცის ეგ ... ხანდახან საჭიროა ძალიან პროფანულად მაგრამ რეალისტურად დახატო სურათი...

როცა მღვდლისგან ვთქვათ ვიღაც ქმნის რაღაც შეუვალ ქურუმს, მერე საკმარისია ამ ქურუმის ერთი გადაცდენა და დაბრკოლებაც სახეზეა...



ბედნიერი ხარ...

ჩემს კითხვას პასუხი არ გაეცა (რიტორიკულია და არანაირი ხრიკი არ დევს ხალხო, უბრალოდ საინტერესოა გარჩევა )

ანუ თუ ღმერთი იქნება ყველაფერში, ის იქნება ჯოჯოხეთშიც? ჯოჯოხეთი ქმნილებაა? და სადაც ღმერთია, შესაძლებელია იქ ტანჯვა?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 16 2009, 09:50 PM

იქნება რასა ქვია არის მუდამ
ჯოჯოხეთის კარები შიგნიდან იკეტებაო ხომ გაგიგია

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 09:51 PM

პავლეს კითხე ეგ... მაგრამ როგორ?

მე მაქვს ჩემი ვერსია

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 16 2009, 09:57 PM

მნათე

გასაგებია ეს ყველაფერი თუ ხდება სამწუხაროა თუმცა, მანდ არის ერთი მომენტიც: აჭარაში ისლამის გავრცელება ყველამ ვიცით, რომ თურქების ზეგავლენით მოხდა, აქედან გამომდინარე ბევრ ადამიანს საკუთარი რწმენა გაუზრებლად აქვს მიღებული და თვითონაც არ იცის რას ლოცულობს და რატომ
შენ რაც შეგეხება, ვიცი, რომ დაბრკოლებები გექნებოდა, თუმცა ძლიერი ადამიანი მართლა ჩანხარ
რაც შეეხება კარელინის სიტყვებს, მე ეს აზრი გამოვიტანე, მაშინ დამისაბუთე რატომაა ჩემი პასუხი მიუღებელი ან ჩემზე კომპეტენტურმა ადამიანებმა განმარტონ უფრო ნათლად და გასაგებად

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Oct 16 2009, 10:12 PM

ჩემი ერთერთი უახლოესი მეგობარი მუსლიმანია და ახლა უცებ მისი მაგალითი ამომიტივტივდა გონებაში
არაფერი ასოციალური მის ირგვლივ ამ ნიშნით არ ხდება
ის მორწმუნეა (და არაშემორჩენილ რწმენიანი) და მასთან ურთიერთობისას არავის რჩება გაუცნობიერებელი არჩევანის მქონეს შთაბეჭდილება, შესაბამისად თავისი არჩევანით იწვევს პატივისცემასაც (ახლა არჩევანის განსჯას ნუ დავიწყებთ, მისი ნებაა ეგ)

ისე ნათლობას არამგონია ვინმე აიძულებდეთ ვინმეს აქ, უბრალოდ მასობრივი ტენდენციის მიმდევრობა ახასიათებს ადამიანთა უმრავლესობას და შედეგად იღებენ ნათელს, შესაბამისად პასუხისმგებლობასაც და არ იყენებენ მიცემულ შესაძლებლობებს უფალთან მისასვლელად...
ეს ეკლესიის ბრალი კი არა ადამიანების "მოდურ" ფასეულობებში თანამიმდევრობის სურვილის ასახვაა (სამწუხაროდ)

ერთი შენიშვნა, შენი პიროვნული სიძლიერე თუ რასაც არქმევ არაფერ შუაშია აქ, შენი რწმენის ზომაა და უფლის მისაღებად შენი შინაგანი მზაობაა არსებითი (ჩემი აზრით)

პოსტის ავტორი: lingvo თარიღი: Oct 16 2009, 10:15 PM

ჯოჯოხეთში როგორც სამართლიანი მსაჯული.

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 16 2009, 10:30 PM

ნონა
შენ უკე იცი რაც ხდება მანდ და არც კონკრეტულად შენი მეგობარი მიგულისხმია, თუმცა აჭარის სოფლებში ხშირად ასეა
გამიგია, რომ მოხუცებული ადამიანი (მუსულმანი) მონათლულა და უთქვამს, რა ენაზე ვლოცულობდი აქამდე არ მესმოდაო
ასეც ხდება
თორე ადამიანის პიროვნულ არჩევანს არავინ ეხება

პოსტის ავტორი: Atman თარიღი: Oct 16 2009, 10:35 PM

აი ჯოჯოხეთში მე ვარ ახლა ასეთ სისულელეებს რომ ვკითხულობ!

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Oct 16 2009, 10:45 PM

ნანინა
მე მათეს მიერ ნახსენები სოციალური ფონის პასუხად დავწერე
ცხადია არ ესმით თურქულად რას ლოცულობენ, ამას არც უარყოფენ (იშვიათი გამონაკლისების გარდა)
სოფლებში ძალად ნათლავენ თუ რას გულისხმობ სოფო რაღაც ვერ გავიგე
მეც სოფლელი ვარ და ხშირ შეხება მაქვს იქაურობასთან

მაგრამ მასეთი მართლა არაფერი მახსენდება, უბრალოდ თაობათა შორის მცირედკონფლიქტური სიტუაციები იქმნება შიგადაშიგ, მაგრამ გადაულახავს მე არ შევსწრებივარ, არც მსმენია ისე

მეტიც
იგრძნობა რაღაც მისწრაფება უფროსი თაობისგანაც ქრისტეში ყოფნისა
უფრო ჩემი თაობა ინათლება გაუცნობიერებლად, უკვე ვახსენე ეს ”მოდური” ზნე ზემოთ

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Oct 16 2009, 10:52 PM

ნონა

არა, გეთანხმები პირიქით
არც ძალად ნათლავენ და არც უფლებებს უზღუდავენ-თქო და მუსულმანობაც აჭარაში თურქეთის გევლენით შემოვიდა, ამიტომ ხშირად შეიძლება უფროს თაობას გააზრებულად არ სწამდეთ-თქო, მეტი არაფერი

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Oct 16 2009, 10:55 PM

ნანინა
ახლა გავიგე

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2009, 10:58 PM

ზევითას არ ვუპასუხებ, რადგან ბუნდოვნადაა ჩამოყალიბებული და თითქოს პასუხისმგებლობის გადამისამართებასაც ცდილობს (ალბათ სრული რეალობის არ ცოდნის გამო)

რაც შეეხება მოყვანილ ციტატას - რწმენის დონე დამოკიდებულია ბევრ რამეზე.... მათ შორისაა შინაგან ძალაზეც (ამაზე ჯერ კიდევ ტერტულიანე წერდა თავის "ერეტიკოსთა პრესკრიპციაში")

ეს ობიექტური კატეგორიაა... ვიღაცას ეკლესიამდე მანძილი აშორებს, ვიღაცას სოციალური პირობები, ვიღაცას საუკუნეები, ვიღაცას დედის საშო, ვიღაცას კი უბრალოდ ფსიქოლოგია... არჩევანი მაშინ კეთდება, როცა პიროვნებას აქვს შესაძლებლობა და აქვს ნება, აქვს ასევე გამოცდილებაც... საოცარია მაგრამ დღის მანძილზე ჩვენ რამდენ გადაწყვეტილებას ვიღებთ შინაგანი არჩევანის საფუძველზე არავინ იცის, იქნებ ამას ჩემი ინსტინქტები აკეთებს ჩემ მაგიერ?

მაგალითად - თუ ადამიანს შეუქმნი წნეხს, იქნება ეს სოციალური, ძალადობრივი თუ სხვა, დაიწყება შინაგანი კრიზისი და საბოლოოს ის გატყდება (ყველა არ იბადება მოწამედ)

არ მინდა ამაზე საუბარი, მაგრამ დამერწმუნეთ, არავინ ჩემზე კარგად არ იცის რას ნიშნავს მრავალთათვის არასასურველი არჩევანის გაკეთება

მე რომ სრულად დარწმუნებული არ ვიყო ჩემს მრწამსში, ამ გადაწყვეტილებას ფიზიკურად ვერ მივიღებდი... მაგრამ მე ვიცნობ ადამიანებს მართლმადიდებელ ეკლესიაში, რომლებიც არიან კრიპტო კათოლიკეები, ანუ წამთ პაპის, ან ამბობენ რომ ეს რეალურად ერთი ეკლესიაა (რაშიც თითქმის ვეთანხმები) და ეზიარებიან თქვენთან ერთად... მათ უბრალოდ არ აქვთ საშუალება საკუთარი არჩევანი გააკეთონ, ეს მათთვის მტკივნეული პროცესია. ცხადია არ არის იდეალური შემთხვევა, როცა ხმამაღალი აღსარება არ შეგიძლია, მაგრამ ვინაიდან ჩვენ ვცნობთ თქვენს სამოციქულო მემკვიდრეობასა და მადლს, ალბათ არც დაუშვებელი

არის კი ვინმე ერთმანეთთან ისე ახლოს, როგორც ჩვენ, კათოლიკეები და მართლმადიდებლები?





კანონისტმა მომიყვა ამბები აჭარელ მუსლიმანებზე (ჩვენს ძმებსა და დებზე!)

ნამდვილად არ დამრჩა კარგი შთაბეჭდილება... მაგრამ შემიძლია ვისაუბრო კათოლიკურ სოფლებზე, დამიჯერეთ, ეს ამბები ნამდვილად არაა მართლმადიდებელი ეკლესიის სიამაყე

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Oct 23 2009, 05:04 PM

აი აქ წერია განწმენდის ალტერნატიული გზები. ვისაც გაინტერესებთ.

თავი ოთხმოცდამეორე (იოანე დამასკელი)

რწმენისა და ნათლისღების შესახებ

ხოლო ვაღიარებთ ერთ ნათლისღებას ცოდვათა მისატევებლად და საუკუნო სიცოცხლისათვის, რადგან ნათლისღება უფლის სიკვდილს ცხადყოფს. ამიტომ, ნათლისღების მიერ თანადავეფლვით უფალთან, როგორც ამბობს საღვთო მოციქული (რომ. 6,4).
ამრიგად, როგორც ერთგზის აღსრულდა უფლის სიკვდილი, ასევე ერთგზის გვმართებს ნათლისღება, ხოლო, უფლის სიტყვისებრ, ნათელვიღებთ მამის, ძისა და წმინდა სულის სახელით, რითაც ვსწავლობთ მამის, ძისა და წმინდა სულის აღიარებას. ამიტომ, თუ მამის, ძისა და წმინდა სულის მიმართ ნათელღებულნი (და მსწავლელნი ღმრთეების ერთი ბუნებისა სამ ჰიპოსტასში) კვლავაც ახლად ნათელიღებენ, ახლად ჯვარსაცმევენ ისინი ქრისტეს, როგორც ამბობს საღვთო მოციქულთ „შეუხლებელია, რომ ერთგზის განათლებულნი“ (და ასე შემდეგ) „კვლავ განახლდნენ სინანულში, თავის თავში ახლად ჯვარს აცმევენ რა და განაქიქებენ რა ქრისტესი (ებრ. 6,4-6). მაგრამ რომლებიც წმინდა სამების მიმართ არ ნათელღებულან, საჭიროა მათი ახლად ნათლისცემა, რადგან თუმცა ამბობს მოციქული, რომ „ქრისტეს მიმართ“ და „მისი სიკვდილის მიმართ ნათელვიღეთ“ (რომ. 6,3), მაგრამ არათუ იმას ამბობს, რომ ამ სახით უნდა მოხდეს ნათლისღებითი ხმობა1, არამედ იმას, რომ ნათლისღება სახეა ქრისტეს სიკვდილისა, რადგან სამი ჩაძირვის გზით უფლის დასაფლავების სამ დღეს მოასწავებს ნათლისღება.
ამრიგად, ქრისტეს მიმართ ნათლისღება მისდამი მორწმუნეთა ნათლისღებას ცხადყოფს, მაგრამ შეუძლებელია ქრისტესადმი მორწმუნეობა, თუ არ გვისწავლია მამის, ძისა და წმინდა სულის აღიარება, რადგან ქრისტე არის ცოცხალი ღვთის ძე, რომელსაც სცხო მამამ წმინდა სულით, როგორც ამბობს საღვთო დავითი „ამის გამო გცხო შენ ღმერთმა, ღმერთმა შენმა, ზეთი სიხარულისა, შენს მოწილეებზე მეტად“ (ფს. 44,8), და ესაიაც ამბობს უფლის პირით: „სულიწმინდაა ჩემზე, რომლის გამოისობითაც მცხო მე“ (ესაია 61,1). ხოლო ხმობა უფალმა ასწავლა თავის მოწაფეებს, უთხრა რა: „ნათელსცემდით მათ მამის, ძისა და წმინდა სულის სახელის მიმართ“ (მათე 28,19). მართლაც, რადგან უხრწნელებისათვის შეგვქმნა ჩვენ ღმერთმა, ჩვენ კი გადავედით მის მაცხოენებელ მცნებას და სიკვდილის ხრწნილებით დავისაჯეთ, ბოროტება რომ უკვდავი არ ყოფილიყო, თავის მონებამდე თანადადაბლდა იგი როგორც კეთილმოწყალე, და გახდა რა ჩვენებრი, საკუთარი ვნებულებით ხრწნილებისგან გამოგვისყიდა ჩვენ და თავისი წმინდა და უბიწო გვერდიდან გვიწყაროა წყარო მიტევებისა, კერძოდ, ერთი მხრივ - წყალი ახალშობისათვის და, ცოდვისგან და ხრწნილებისგან განსაბანად, მეორე მხრივ კი - სისხლი სამარადისო სიცოცხლის მომნიჭებელ სასმელად; ამასთან, მცნებებიც მოგვცა მან, რომ ახალშობა მიგვეღო წყლისა და სულის მიერ, რაჟამს ვედრებისა და ხმობის გზით სული გადმოვიდოდა წყალზე, ხოლო რადგან ორმაგია ადამიანი, - სულისგან და სხეულისგან, - განწმენდაც ორმაგი მოგვცა მან ჩვენ, - წყლისა და სულის მიერ, რომ სულს „ხატისებრობა და მსგავსებისებრობა“ განეახლებინა ჩვენში, წყალს კი სულის მადლის მიერ ცოდვისგან განეწმინდა და ხრწნილებისგან გაეთავისუფლებინა სხეული, და რომ სიკვდილის ხატი სრულექმნა წყალს, ხოლო წინდი სიცოცხლისა მოენიჭებინა სულს. მართლაც, დასაბამიდან „ღვთის სული მიმოიქცეოდა წყლებზე“ (შესაქ. 1,2). საღვთო წერილიც თავიდანვე გვიმოწმებს, რომ განმწმენდია წყალი. ნოეს დროს ღმერთმა წყლის მიერ გადარეცხა ქვეყნიური ცოდვა. რჯულის მიხედვით, წყლის მიერ განიწმინდება ყველა უწმინდური და თვით სამოსლებიც წყლით ირეცხება. ელიამ სულის მადლი წყალთან თანაშეზავებულად გააცხადა, წყლით დაწვა რა ყოვლადდასაწველი (III მეფ. 1,34). და თითქმის ყველაფერი, რჯულის თანახმად, წყლით განიწმინდებოდა (რადგან ხილულნი გონისეულთა სიმბოლოები არიან). ამიტომ ახალშობა სულიერად ხდება, რადგან თუმცა ქმნილებანი ვართ, ძალუძს რწმენას, რომ სულის მიერ ძეობილგვყოს და დასაბამიერი ნეტარებისაკენ აგვიყვანოს.
ამრიგად, ცოდვათა მიტევება ყველას ერთნაირად ეძლევა ნათლისღების მიერ, სულის მადლი კი - რწმენისა და წინასწარი განწმენდის შესაბამისად. ამიტომ, ამჟამად ნათლისღების მიერ საწყისს2 ვიღებთ სულიწმინდისას და ეს კვლავშობა3 ჩვენთვის ხდება მეორე ცხოვრების დასაბამი, ბეჭედი, დამცველობა და განათლება.
გვმართებს, რომ მთელი ძალით საიმედოდ დავიცვათ ჩეენი სიწმინდე ბილწ საქმეთაგან, რომ ძაღლის მსგავსად უკანვე არ მივუბრუნდეთ საკუთარ ამონანთხევს (2 პეტრე 2,22) და კვლავ ცოდვის მონებად არ გავიხადოთ თავი, რადგან „რწმენა საქმეთა გარეშე მკვდარია“ (იაკ. 2,20), ისვვე როგორც საქმეები - რწმენის გარეშე. მართლაც, ჭეშმარიტი რწმენა საქმეთა მიერ გამოიცდება.
ნათელვიღებთ წმინდა სამების მიმართ, რადგან თვით ნათელღებულნი საჭიროებენ წმინდა სამებას თავისი თავის შემყარებისა და მედეგობისთვის. ამასთან, შეუძლებელია, რომ ურთიერთ თანამყოფი არ იყოს სამი ჰიპოსტასი, რადგან განუცალკევებელია წმინდა სამება.

[/color]პირველი ნათლისღება წარღვნისა იყო, ცოდვის მოსაკვეთად.
მეორე იყო ზღვისა და ღრუბლის მიერ, რადგან ღრუბელი სიმბოლოა სულისა, ზღვა კი - წყლისა.
მესამე რჯულისმივრი იყო, რადგან ყველა უწმინდური წყლით განიბანებოდა, სამოსსაც ირეცხავდა და ასე შედიოდა ბანაკში.
მეოთხე იოანესი იყო, როგორც მოსამზადებელი4 და როგორც ნათელღებულთა წამყვანი სინანულისაკენ, რომ ერწმუნათ მათ ქრისტე, რადგან თქვა მან: „მე ნათელგცემთ თქვენ წყლით, ხოლო იგი, ჩემს შემდეგ მომავალი, ნათელგცემთ თქვენ სულიწმინდით და ცეცხლით“ (მათ. 3,11). ამრიგად, იოანე წყლის მიერ წინაგანწმენდს მათ სულისთვის.
მეხუთეა უფლისმიერი ნათლისღება, რითაც მან ნათელიღო, მაგრამ ნათელიღო არა იმიტომ, რომ თვით საჭიროებდა განწმენდას, არამედ ჩემეული განწმენდა იკუთვნა მან, რომ შეემუსრა წყალზე ვეშაპთა თავები (ფს. 73,13), გადაერეცხა ცოდვა და მთლიანად წყალში შთაეფლა ძველი ადამი, რომ წმინდაეყო ნათლისმცემელი, აღესრულებინა რჯული, გამოეცხადებინა სამების საიდუმლო და გამხდარიყო ჩვენთვის სახე და ნიმუში ნათლისღებისა, ხოლო ჩვენ ნათელვიღებთ უფლის სრული ნათლისღებით, რაც არის წყლისა და სულის მიერ.
ამასთან, ითქმის, რომ ცეცხლით ნათელსცემს ქრისტე, რადგან ცეცხლოვანი ენების სახით გადმოღვარა მან წმინდა მოციქულებზე მადლი სულისა, როგორც ამბობს თვით უფალი: „იოანემ ნათელსცა წყლით, ხოლო თქვენ ნათელიღებთ სულიწმინდით და ცეცხლით ამ რამდენიმე დღის შემდეგ“ (საქმ. 1,5). ანდა ეს ითქმის იმ დამსჯელობითი ნათლისღების გამო, რაც სამერმისო ცეცხლით მოხდება.
მეექვსე ესაა - სინანულისა და ცრემლისმიერი, რაც ჭეშმარიტად მძიმეა.
მეშვიდეა სისხლისმიერი და მოწამეობრივი, რითაც ჩვენს გამო ნათელიღო თვით ქრისტემაც და რაც ფრიად ღირსეულია და სანეტარო, რადგან არ შეირყვნება შემდგომ ბიწთა მიერ.
მერვე, უკანასკნელი, არის არა მაცხოვნებელი, არამედ ბოროტების აღმომფხვრელი (რადგან ბოროტება და ცოდვა ასპარეზზე აღარ იქნება), მაგრამ - მტანჯველი დაუსრულებლად. [color=#FF0000]

სხეულებრივი სახით, როგორც მტრედი, გადმოვიდა სულიწმინდა უფალზე, გაგვიცხადა რა ჩვენეული ნათლობის დასაბამი და პატივი მიაგო რა სხეულს, რადგან ესეც, ესე იგი სხეულიც, ღმერთია განღმრთობით. ამასთან, ძველთაგანვე სჩვევია მტრედს წარღვნის დაცხრომის მახარებლობა, წმინდა მოციქულებზე კი ცეცხლისსახოვნად გადმოდის, რადგან ღმერთი არის იგი, „ხოლო ღმერთი გამანადგურებელი ცეცხლია“ (მე-2 რჯ. 4,24; ებრ. 12,29).
ნათლისღებაში შემოღებულია ზეთი აღმნიშვნელად ცხებისა, რაც ცხებულებად გვხდის ჩვენ და აღგვითქვამს მოწყალებას5 ღვთისას, სულიწმინდისმიერს, რადგან ზეთისხილის რტოც მტრედმა მიუტანა წარღვნისგან გადარჩენილებს.
ნათელიღო იოანემ მეუფის საღვთო თავზე ხელის დადებით და საკუთარი სისხლით.
არ არის საჭირო ნათლისღების გადადება, როდესაც მომსვლელთა რწმენა საქმეთა მიერ არის დამოწმებული, ხოლო ნათლისღებასთან მზაკვრულად მოსული უფრო დაისჯება, ვიდრე ირგებს.

1. ე.ი. მოწოდება, წვევა ყოვლადწმინდა სამების ჰიპოსტასებისა (ბერძ. έπίκλησις).
2. ე.ი. დასაბამიერ ნაყოფს, პირველნაყოფს, პირველ გამოვლინებას (ბერძ. άπαρχή).
3. ე.ი. ახალშობა, მეორედ შობა ანუ ნათლისღება (ბერძ. παλιγγενεσία; ლათ. regenartio).
4. სიტყვ. „შემყვანებლობითი“ (είσαγωγικόν), ე.ი. ისაგოგიკური.
5. ბერძ. έλεον (შდრ. არსენი: „აღმთქუმელად ჩუენდა სულისა წმიდისა მიერსა მოწყალებასა ღმრთისასა“, 92,1; ლათ. misericordiam); ბერძნულ ხელნაწერთა საკმაო რაოდენობა έλεον-ს ცვლის έλαιον-ით (έλαιον - ზეთი, საცხებელი). ასეთ შემთხვევაში ტექსტის თარგმანი იქნებოდა: „აღგვითქვამს ზეთს ღვთისასა, სულიწმინდისმიერს“ (შდრ. ეფრემი: „საღმრთოსა მას საცხებელსა მახარებს ჩუენ, რომელი მოგუეცემის სულისა წმიდისა მიერ“, 113v2).

პოსტის ავტორი: Adam თარიღი: Oct 23 2009, 05:27 PM

მდიდარი მამები

პოსტის ავტორი: Amuza თარიღი: Nov 4 2009, 09:42 PM

ეგ არ არის დასაბრკოლებელი.

მამა უნდა იყოს მდიდარი და მსუქანი, აბა ჭლექიანი და ღატაკი რა არის ვერ გევიგევი.

მღვდელი ახლა 06-ით ხო არ ივლის ან მეტროთი? მაგი მაშინ რა არის, მრევლი არ ყავს თუ, ძალით იმდაბლებს თავს?

პოსტის ავტორი: ბადრი თარიღი: Nov 4 2009, 10:48 PM

Amuza

გამაცინე გაიხარე

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Nov 30 2009, 05:16 PM

მამაო რომელიც მკაცრია ზედმეტად....

პოსტის ავტორი: ა ნ უ კ ა თარიღი: Nov 30 2009, 05:41 PM

არაფერი

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Nov 30 2009, 05:44 PM

ა ნ უ კ ა
ბედნიერო...
2 დღეა დაბრკოლებული დავდივარ და ცუდად ვარ....

პოსტის ავტორი: aia თარიღი: Nov 30 2009, 08:09 PM

გეთანხმები, რომ ნამდვილი მორწმუნე, არ დაბრკოლდება.

ვინც ნამდვილი, წრფელი გულით მიდიოდა ტაძარში, ის შევიდა კიდეც, ხოლო ვინც განიკითხა (პატრიარქი),

ის დაბრკოლდა და გატრიალდა...

დაბრკოლებაში სხვისი განკითხვაც ხელს გვიშლის

პოსტის ავტორი: Otherguy თარიღი: Nov 30 2009, 08:14 PM

არიანიზმი და ათეიზმი(უფრო სწორად აგნოსტიციზმი)... საუბარია იმაზე ზოგადად რა მაბრკოლებს რომ მართლმადიდებლობამდე მივიდე...

პოსტის ავტორი: aia თარიღი: Nov 30 2009, 08:22 PM

კარგი, პირადად მე არაფერიიიი

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Jan 13 2010, 11:50 AM

რა მაბრკოლებს და სასულიერო პირის ოჯახის წევრი იმას რომ აკეთებს, რასაც მრევლს უკრძალავს აღნიშნული სასულიერო პირი....

პოსტის ავტორი: sergi_glaxa თარიღი: Jan 13 2010, 12:08 PM

კერპთაყვანისმცემლობა , მკვდრებზე ლოცვა, მეზღაპრეობა (მოგონილი, არაბიბლიური ცრურწმენები)

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 14 2010, 11:19 AM

რა სუსტები ვართ, რა უსუსურები.
არადა, ღმერთი ჩვენი შექმნის დღიდან ცდილობს დაგვარწმუნოს რომ არსებობს და გვასწავლოს რა ჰქვია და როგორ მივმართოთ. რამდენი საუკუნის ვართ და ჯერ მამა ვერ გვიცვნია, მღვდელი ნაყინს შეჭქამს და ღმერთი აღარ გვინდა...

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Jan 14 2010, 06:11 PM

მე მგონი არ გაუჭირდებოდა ამას რომ ცდილობდეს , სხვა რაღაცას ცდილობს ალბათ , რისთვისაც საჭრიოა რომ ვერ ვხედავდეთ... უშუალოდ.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 15 2010, 11:14 AM

neo

ამაზე მე თემა მქონდა გახსნილი

პოსტის ავტორი: agnesa თარიღი: Jan 20 2010, 04:51 PM

შეიძლება ამ თემისათვის შეუფერებელი კითხვა იყოს (უფრო მეტად, სულელურია ალბათ ) მაგრამ მაინც ვიკითხავ - რომელიღაც ფორუმზე წავიკითხე, ერთი წერდა, ჩემთვის მღვდელს ფული არასოდეს მოუთხოვია, მაგრამ ვინაიდან ირჯება ჩემთვის, ლოცულობს, დროს მითმობს და ა.შ. მე სინდისი მაქვს და ფულს გავიღებო. სრულიად ვეთანხმები მოსაზრებას, რომ მღვდელმა რომელიც არანაირ ხელფასს და სხვა ანაზღაურებას არ იღებს, მიიღოს საკუთარი შრომის საზღაური, ისიც ადამინია და ოჯახი ჰყავს ხშირს შემთხვევაში, მაგრამ რა მაინტერესებს - ამ თანხას მრევლი პირადად აძლევს ხოლმე თუ სპეციალური "მღვდლის შესაწირი" ყუთები რომ არის, იქ ყრის ანონიმურად??
მე პირადად ვერაფრით წარმომიდგენია ხელში ფულის მიცემა აღსარების სანაცვლოდ და თუნდაც ისე . ასე აკეთებენ? მაინტერესებს უბრალოდ.

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Jan 20 2010, 05:40 PM

აღსარების სანაცვლოდ ფულს არავინ არ იხდის მე არ მსმენია ასეთი რამ, შენ თუ გინდა შენს მოძღვარს თანხა მისცე შეგიძლია მესანთლეს მისცე და ის გადასცემს, ან გაიგე მოძღვარს დაბადების დღე როდის აქვს და მაშინ აჩუქე, ეგ არ არის სირცხვილი, პირიქით შესაწირია... შეიძლება პირადადაც მისცე, ნებისმიერ დროს...

პოსტის ავტორი: agnesa თარიღი: Jan 20 2010, 06:03 PM

ჰო სწორედ მაგის თქმა მინდოდა, რომ მინდა და მერიდება, რამდენჯერმე შესაწირში ჩავაგდე. საერთოდ ფულის მიცემა ყველასთვის მერიდება ხოლმე (მქონია სურვილი ისე ჩვეულებრივი ადამიანების მიმართ და რაღაცას დავუბრკოლებივარ ხოლმე და ისევ საჩუქარი ან რამე სხვა სახით დახმარება გადამიწყვეტია).

საქმეც ეგ არის, რომ ძალიან მინდა, მაგრამ პირადად ალბათ ვერასოდეს მივცემ. უბრალოდ მიკვირს სხვები ასე რატომ იქცევიან, აუცილებელია მოძღვარმა იცოდეს, რომ - აი მე ფული შევწირე, და ამდენი და ამდენი? რატომ ყველა იმ ყუთში არ აგდებს?

არავის განვიკითხავ, მართლა ინტერესის გამო ვკითხულობ. ახალმისული ვარ ეკლესიაში და... რაღაცნაირად მინდა გამოვხატო მადლიერება ადამიანის მიმართ, რომელმაც ყურადღებით და სითბოთი მიმიღო. რა ვიცი საჩუქარიც ვიფიქრე, შესაბამისი რა თქმა უნდა, ამასაც მესანთლეს დავუტოვებდი, რამდენჯერმე სურვილი გამიჩნდა რომ ტრაპეზი გავამზადო და ჩავიტანო (სახლთან ახლოსაა ტაძარი) - ამისიც მომერიდა..

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Jan 20 2010, 06:10 PM

agnesa
მარჯვენამ არ უნდა იცოდეს რასა იქმს მარცხენაო, სწორედ ესაა ქველმოქმედება და ზოგს ურჩევნია ალბათ ხელში მიცემა და აძლევს, მე თვითონ მირჩევნია მესანთლეს მივცე...

პოსტის ავტორი: agnesa თარიღი: Jan 22 2010, 12:29 PM

მაშიკო
ანუ მესანთლეს დაუტოვო გადასაცემად და არ უთხრა ვისგან? მაპატიეთ თუ შეგაღონეთ სულელური კითხვებით

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Jan 22 2010, 12:59 PM

agnesa
მესანთლეს უთხარი რომ გადასცეს შენ ვისთვისაც გსურს მოწყალების გაცემა მას, თუ გსურს უთხარი ვინც ხარ და თუ გსურს ანონიმურად ქველმოქმედება ნუ ეტყვი. ეგ შენი გადასაწყვეტია....

პ.ს. არა არ შეგიღონებივარ ნამდვილად

პოსტის ავტორი: agnesa თარიღი: Jan 22 2010, 02:31 PM

მადლობა ყურადღებისათვის. უბრალოდ ჩემი ამ და მსგავს საკითხებში უვიცობის გამო იმდენი რამ დამატყდა ერთბაშად თავს, რომ აღარც კი ვიცი ვის რა ვკითხო და კონკრეტულ სიტუაციაში როგორ მოვიქცე ხოლმე.

ჰო ნუ ფაქტია, რომ ანონიმურად ქველმოქმედებისთვის სრულიად საკმარისია იმ ყუთში ჩაგდებაც, თუმცა ამ შემთხვევაში არ ვიცი როგორ მივა ეს თანხა ერთ კონკრეტულ პირამდე, თუ ამ ტაძარში ორი ან მეტი მღვდელია.

მოკლედ ძალიან ვუკირკიტებ ამ საკითხს მე და უბრალოდ სხვები როგორ აკეთებენ და რა უფრო მიღებული/მიზანშეწონილია ის მაინტერესებდა, თორემ პირადად ჩემთვის უფრო მოსახერხებელი ნამდვილად ამის ანონიმურად გაკეთებაა.

პოსტის ავტორი: newbie თარიღი: Jan 22 2010, 10:32 PM

agnesa
არვიცი, ზოგადად ასეთი ქმედებისას ანონიმურობის მომხრე ვარ, ამით მადლიერება მიუვა ადრესატს, რაც მიზანია ამ ქმედების, ვინაობის გამხელამ კი შეიძლება არასწორი გრძნობები მოუტანოს თვითონ ქველმოქმედს, თუმცა ეს სუბიექტური აზრია, ანუ ყუთში შესაწირი, ან საჩუქარი მესანთლეს, ჩემთან ვიცი როდის არის მამაოს მსახურება და ამიტომ შემიძლია განვსაზღვრო ფულის ჩაგდების დრო თუ მინდა მასთან მოხვდეს ჩემი შესაწირი, მაგრამ შენთან რადგან მასეა ცოტა გაურკვეველი მგონი მესანთლესთან საუკეთესო გამოსავალია შეგიძლია კონვერტში ჩადო, მადლიერების წერილთან ერთად, შენთვის როგორც უფრო მოსახერხებელი იქნება ან მეგობარს გაატანო მამოსთან.. სიტუაციის მიხედვით