ძალიან მაინტერესებს რა აზრს ატანენ ურწმუნო ადამიანები თავის ცხოვრებას?
მესმის ვთქვათ მდიდარი ადამიანების მათ მრავალი საშვალება აქვთ გაირთონ თავი ამ წუთისოფელში. ასევე მესმის იმ ადამიანების რომლებიც თავის ცხოვრებას ხელოვნებას ან მეცნიერებას სწირავენ და მათ ისევე უყვართ თავისი პროფესია, როგორც ქრისტიანს თავისი რწმენა. მაგრამ ესეთი ხალხი ხომ ძალიაან ცოტაა. მე ვსაუბრობ 75% მთელი დედამიწის მოსახლეობაზე, რით არსებობენ?
ამ თემაზე რომ ვფიქრობ საბოლოოდ მივდივარ იმ აზრამდე რო ძალიან განუვითარებლები არიან გონებრივად ურწმუნოები.
ისინი ამბობენ: ეს ყოფილა ცხოვრება სმა-ჭამა, პრობლემები+პრობლემები+პრობლე
მები+არარეალური რწმენა იმის რომ ერთ დღეს მაგარ ფულს ვიშოვი, მუშაობა+მუშაობა+მუშაობა=უაზრ
ბა, კვირის ბოლოს მეგობრებთან 1.5 გართობა. და 75% ადამიანების თავისი ცხოვრება სძულს უფრო მეტად ვიდრე უყვარს.
და რომ ვაკვირდები კონტრასტს ქრისტიან მორწმუნესა და მათ შორის, როგორც ღმერთი და ეშმაკი.
ურწმუნოებო შემოიხედეთ! რით ცხოვრობთ?
XAFRAN
სერიოზულად ვიმსჯელოთ?
მაშინ დავკონკრეტდეთ. ურწმუნოძში ზოგადად გულისხმობ ამ ცნების ფართო მნშივნელობა , თუ უშუალო არამართლმადიდებლურს?
(თორემ ურწმუნო თომა მოციქულის ეპითეტიცაა...)
იგივე კითხვა გამიჩნდა მეც... რას ვგულისხმობთ ურწმუნოში? მაგალითად მე მყავს ნაცნობი რომელიც არაა მართლმადიდებელი, მაგრამ სწამს ღმერთი, აქვს თავისი შეხედულებები, მიზნები, რომლებიც არანაირად არ უპირისპირდება ქრისტიანულ შეხედულებებს. მიზეზი რატომაც ის არაა მართლმადიდებელი არის ის რომ არ ენდობა ამ სისტებას, მისი აზრით ეს სისტება თავისუფალ აზროვნებას და შეხედულებებს ზღუდავს... მე ამ ადამიანს არ მოვიაზრებ ურწმუნოებში...
საინტერესო თემაა, თუ გაგრძელდა ამ თემაზე საუბარი აუცილებლად ჩავერთვები... საინტერესო თუნდაც იმიტომაა, რომ დავაკონკრეტებთ ვის მოვიაზრებთ ურწმუნო ადამიანებში...
ჩემი აზრით საერთოდ არ შეიძლება, არასამართლიანია, ან უფრო სწორად არამიზანშეწონილია ადამიანების ასე დაყოფა, ურწმუნოებად და მორწმუნეებად. თითქოს ისინი ცუდები იყვნენ და ჩვენ კარგები. ვიცნობ ათეისტებს რომლებიც ბევრად კეთილები არიან ვიდრე ზოგიერთი ფსევდო მორწმუნე. და რაც შეეხება მათ ცხოვრებისეულ მიზანს, ადამიანი მაინც მოაზროვნე არსებაა და ცხოვრების აზრს ყოველთვის იქონიებს, ეგ უკვე სხვა საქმეა სულის ცხონება იქნება მისი მიზანი თუ არა მაგრამ ზოგადად ასეა...
მართლმადიდებლობა მხოლოდ მირონცხებით ხომ არ შემოიფარგლება? ან დიდი ჯვრის გულზე დაკიდება,წელში მოხრილი სიარული და დიდი პარაფინის სანთლის (ან უკეთეს შემთხვევაში თაფლის) დანთება კი არაა რწმენა.. თუ ის გგონიათ მორმუნეობა კვირა დღეს ტაძარში რომ წავალთ იმიტო რო ყველა დადის? რამდენი "ურწმუნო" გვჯობია.. იყავი ცხელი ან ცივიო და რომელი გავცდით ნელთბილობას?
A.V.M
გვასალიაა
ისე თაგვი სულ წისქვილშია და მეწისქვილე კი არ გამოვა.. რამდენიც არ უნდა ვიაროთ ტაძარში და ვიძახოთ მორმუნეები ვართო განა ყველა ერთ გზაზე წავა?
A.V.M
პასუხსაც მოგაგებ მერე ხომ იცი არაა ძმაო წესი დავყოტ მორმუნეები და ურწმუნოები.. ჩვენ ხალხის გულები არ ვიცით და მათ სინანულს ვერ ვხედავთ. რა აზრი აქვს კიდევ მათი ცხოვრების გზა ვიცოდეთ? რა ხეირს გვაძლევს? ან ჩვენი სულებისთვის შვებაა? თუ სიკეთე გვინდა ვილოცოთ მათთვის,თუ ვერ ვლოცულობთ ჩვენი თავებისთვის მიანც ვილოცოთ სიყვარული რომ გვაკლია...
toka@
ნუ მზაკვრობთ
ურწმუნოებში უფრო ვგულისხმობ მათ ვინც თავის უმთავრეს მოწოდებათ არაამქვეყნიური სიმდიდრის მოხვეჭას არ ისახავსს და ამქვეყნიური თამაშობებით გართულა.)
მე უფრო მათი ფსიქიკის აგებულება მაკვირვებს, რომ არაფერ მიღმიერს არ ეძებენ საერთოდ, და ეს უბრალოდ ძალიან ჩამორჩენილობად განუვითარებლობად მეჩვენება. მე ვფიქრობ რომ ეს ზოგადად განათლების ბრალია, ძალიან გაუნათლებელი საზოგადოება გვყავს.
http://forum.ge/?f=20&showtopic=34499947&st=0
აჰა ერთი ამას შეხედეთ DD ისაა რაზეც ვსაუბრობ, ჭკუათხელი ურწმუნო.
უზრუნველყოფა Invision Power Board (http://www.invisionboard.com)
© Invision Power Services (http://www.invisionpower.com)