თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Aug 31 2008, 11:45 PM

მარტივი კითხვაა.
ჩვენ ვიცით სად ინახება ფიქრები, როგორ იქმნება სიყვარული, რას წარმოადგენს გაბრაზება და ა.შ
მაგრამ მეცნიერებას გააჩნია პასუხი კითხვაზე, თუ რა ქმნის ჩემს არჩევანს?

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Sep 1 2008, 12:01 AM

რთული შემთხვევაა

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 12:02 AM

კითხვა...
მაინტერესებს რა პასუხს მივიღებ მეცნიერებისგან, მერე ათეისტებს თავში რომ ვურახუნო

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Sep 1 2008, 12:05 AM

რა გიყვართ ეს თავში რახუნი კაცო


არ ვიცი ისე და მეც მაინტერესებს, მარა სარახუნოდ არა

პოსტის ავტორი: ქეთუ თარიღი: Sep 1 2008, 12:15 AM

დეკანოზი სვინციცკის „დიალოგები“ გამახსენდა : ))) უფროსწორად ერთერთი დიალოგი იქედან )))))))))))

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 12:17 AM

რაო, ნეიროფიზიოლოგია მაი დეკანოზი?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 12:23 AM

დიახ.
მე მჭირდება თითის დადება და ჩვენება, რა აკეთებს არჩევანს და სად არის ეს არჩევანი.
ვოტ

პოსტის ავტორი: ქეთუ თარიღი: Sep 1 2008, 12:26 AM

მნათე
ასეთი წიგნი აქვს "დიალოგები" სადაც ათეისტი ადამიანის და მოძღვრის დიალოგებიაა, საინტერესოდაა სხვათაშორის, და ერთერთ დიალოგში ეხება ამ თემას, მოვძებნი მერე და გაჩვენებ თუ დაგეხმარება ეს ვნახოთ....

პოსტის ავტორი: leluka თარიღი: Sep 1 2008, 12:26 AM

საფეთქლის მიმდებარე ტერიტორიები

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 12:27 AM

გელი...



მართლა?
ანუ ევროპარლამენტში რეალურად საფეთქლების გამო ვართ?

პოსტის ავტორი: mospefaqti თარიღი: Sep 1 2008, 01:39 AM

მნათე


არა არ გააჩნია

პოსტის ავტორი: m16 თარიღი: Sep 8 2008, 12:33 PM

არჩევანს მთლიანი გონება აკეთებს, გაიაზრებს რომელია უკეთესი და იმას აირჩევს.
არა?

პოსტის ავტორი: NICA თარიღი: Sep 8 2008, 02:30 PM

ისე რა საინტერესოა,ადამიანი რომ მხოლოდ2%ს იყენებს ტვინის

პოსტის ავტორი: m16 თარიღი: Sep 8 2008, 03:43 PM

ალბათ დანარჩენი 98% იმაზეა პასუხისმგებელი თუ როგორ იფრენს ადამიანი ზეცაში ან ხელებიდან ელვებს როგორ გამოაფრქვევ
კაი იქნებოდა

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Sep 8 2008, 03:51 PM

მნათე

მე ვფიქრობ, maZiebeli-ს შეუძლია ამ კითხვაზე პროფესიული პასუხის გაცემა, იშვიათად იცლის,იქნება პმ-ში მიმართო, თუ სასწრაფოა. ან კანუდოსელს თხოვე და მისი მეუღლე გაგცემს პასუხს

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 8 2008, 04:28 PM

staywhite


გენოს არ შეუძლია ხომ?

კი მაქ მაგაზე პასუხი მარა... არმოეწონება ხალხს და არც დამიჯერებენ

პოსტის ავტორი: Irma თარიღი: Sep 8 2008, 04:29 PM

me vmuSaobdi rom gamerkvia cns-is roli infeqciuri daavadebebis ganvitarebaSi. Tavis tvini ki Sedgeba ubnebisgan, magram mase danacevreba arasworia.garkveuli ubani konkretulad funqciazea mimartuli da eg niSvans rom ziritadi pasuxismegebelia informaciiis migebaze, ai gadamuSavebaze ki mtliani tvini reagirebs.
yvelaze didi struqtura hipokampia pasuxismgebeli "fiqrze" zalian saintereso struqturaa Tavisi agebulebit da funqciiT. marTla girs imad rom gadaatvalieroT neiroanatomia.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Sep 8 2008, 04:36 PM

Genesis

მაპატიე,ზურა, ვაღიარებ, რომ დამავიწყდა შენი სპეციალობა პოსტინგის დროს
უფრო სხვა კუთხით გიცნობ ხომ იცი და აღარ გამახსენდა,თუმცა, როცა შენზე ვსაუბრობ სხვებთან,ვბლატაობ და გამარიაჟებ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 8 2008, 04:58 PM

დასწერა!

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 8 2008, 05:10 PM

სანამ ეგრევე პასუხს დავწერდე, ცოტა ხოარ განგვევრცო ის საკითხი ტუ კონკრეტულად რა გაინტერესებს?!

თუ არვცდები, ეძებ სულის და ტვინის ფუნქციების გამიჯვნას... და მათ ანატომიურ ფიზიოლოგიურ დადასტურებას...

ასეა?

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Sep 8 2008, 05:18 PM

არა, არა..
მართლა არის ესეთი დაავდება, როცა ადამიანს არ აქვს არჩევის უნარი, ვერ წყვეტს რა უნდა, რომ შეეკითხო ეს თუ ეს, შეიძლება მოკვდეს და ვერ გიპასუხოს..

ესეიგი, ტვინის რომელიღაც ფუნქციაა ეგ, აკონტროლოს ნება...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 8 2008, 05:21 PM

რაღა დაგიმალო და კი, თუმცა არც საპირისპირო შემთხვევა დამაბნევს...

საინტერესოა თანამედროვა მეცნიერების შეხედულება ადამიანის პიროვნების არსებობისთვის ესოდენ მნიშვნელოვანი არჩევანისა და ნების თავისუფლების მატერიალური არსებობის შესახებ... რამდენადაც ჩემი ვიწრო და დილეტანტური გონებით, მატერიის მუდმივი ცვალებადობა და მისი აპრიორი დამოკიდებულება ფიზიკის კანონებთან ეჭვქვეშ აყენებს რაიმეგვარი თავისუფლების არსებობას და მას ასე ვთქვათ უქვემდებარებს ფიზიკის მიზეზ-შედეგობრივ კანონს...

შეგიძლია ამზე ცოტა ვრცლად ისაუბრო? ანთროპოსის პრობლემები ძალიან მაწუხებს

პ.ს თუ მსჯელობაში და კითხვათა თანრიგში შეცდომას ვუშვებ ველი პროფესიულ ჩარევას

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 8 2008, 05:34 PM

მნათე
ბევრი რამე ცნობილი არაა მეცნიერებისთვის... მაგრამ სამყარო რომ მიზეზშედეგობრივი მოდელია ეს 100%ით იციან...

ამას ბიბლიაც ასწავლის და ღმერთის სამართლიანობის ბუნებას ნიშნავს... იმიტომ რომ თუ უმიზეზოდ მოხდება რამე ღმერთი მიკერძოებული და უსამართლო გამოდის... მარა ეს სხვა საკითხია... არჩევანის ქონა არქონის...


მეორე საკითხია სულის თეოლოგიური ფუნქციების, ტვინის მეცნიერულ ფუნქციებთან შედარება...

ახლა გავდივარ და საღამოს 8ზე თქვენი დროით დიდი სიამოვნებით დავწერ რასაც ვფიქრობ 2ვე საკითხზე

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 8 2008, 05:37 PM

ეს აბსოლუტრად გასაგები და მისაღებია...



ვფიქრობ უინტერესო საკითხი არ უნდა იყოს არა?



გელი

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 8 2008, 08:34 PM

რადგან სულის დეტალურ დოგმატურ განმარტებას არ ვიცნობ, მახოლოდ რამოდენიმე თვისებებზე ვისაუბრებ რაც მოკვდავი თვალისთვისაც შესამჩნევია სახარებაში...

მეხსიერება: ცნობილია რომ სამება სჯავროს წინაშე მოუწევს სულების ნაწილს წარდომა... თუ საკუტარი ცოდვები არ ემახსოვრებათ, მაშინ რაღაზე მოუწევთ პასუხისგება? ე.ი. სულს მეხსიერება გააჩნია (მდიდარი და ლაზარეს იგავიდან გამომდინარე) ამასთან მისთვის ხელმისაწვდომი იქნება ყველა ინფორმაცია რასც მას ცხოვრებაში დაუგროვდა და დაავიწყდა კიდეც

მეხსიერება: ადამიანის ცნობიერება დაცულია ინფორმაციის გადატვირთვისგან.. არსებობს მოკლევადიანი და გრძელვადიანი მეხსიერება...
მოკლევადიანი მეხსიერება ესაა ცხოვრებისეული წვრილმანი გამაღიზიანებლები.. მაგლითად წვიმის წვეთის დაცემა... მანქანის ხმაური, სატელეფონო საუბარი... წაკითხული მოთხრობა და ა.შ. ყოველივე ეს ფიქსირდება ტვინში სხვადასხვა სენსორული ორგანოებიდან (ყური,კანი, თვალი, ენა, ტკივილის რეცეპტორები... და ა.შ.) შემომავალი სიგნალების კომბინაციით... ეს ყველაფერი შემოდის ჰიპოთალამუსსში, შემდეგ ნახევარსფეროების გარკვეულ უნებში ხდება ინფორმაციის გადამოწმება და სიგნალის საჭიროების დადგენა... თუ სიგნალი უსარგებლოდ ჩაითვლება (უსარგებლო და სარგებლიანობის ფიქსირება ხდება, უკვე აქამდე არსებული მზგავსი კომბინაციებთან დადარებით და გარემო სიტუაციასთან შეთავსებით... ) მაშინ ეს სიგნალი ცნობიერების მიღმა დარჩება... და გადაეცემა რეაგირებისთვის პარასიმპატიკურ აღმასრულებელ ორგანოებს... (მაგალითად დღისით სმენადობა ქვეითდება, რადგან გარემოში ხმაური მატულობს)... ვარაუდობენ რომ მზგავსი სიგნალებიც კი არ იკარგება და ინახება თავის ტვინში, მიუხედავად იმისა რომ ამისი საჭიროება არ არსებობს, რადგან იდენტური შაბლონები უკვე აქვს ტვინს...
თუ სიგნალის დადარების შედეგად, ინფორმაცია საყურადღებო, ან ახალი აღმოჩნდა მაშინ იგი გადის ცნობიერებაში და ადამიანი სიმპატიკური და პარასიმპატიკური გზებით რეაგირებს მასზე (მაგალითად: ფეხსაცმელის მტვერის დადების აღქმისას იწყებს მის წმენდას ) ეს მეხსიერებები არ იკარგება და ტვინში სამუდამოდ ინახება (გარდა შემტხვევისა, როცა შენახვის კერა ზიანდება...) თუმცა ხანმოკლე პერიოდში ადამიანის ცნობიერების მიღმა გადის, ამიტომაც ქვია მოკლევადიანი მეხსიერება (მაგალიტად ტელეფონის ნომერი გიკარნახათ ვინმემ, საჭირო მომენტამდე გახსოვდათ, ბლოკნოტში ჩანიშვნა მოასწარით, მაგრამ მეორე დღეს არ გახსოვთ)
გრძელვადიანი მეხსიერბა ოდესრაც მოკლევადიანი მეხსიერება იყო... შემოსული სიგნალი იმდენად საჭირო გახდა გარემოსთან დადარებით, რომ მრავალჯერ განმეორდა საკუთარი ან გარემოს ზალისხმევიტ (მაგალითად მითხრეს ნომერი, არ ცამინიშნია, მეორე დღეს კიდე ვიკითხე... და ასე რამოდენიმეჯერ, მერე ჩემს თავსაც ვუმეორე, ვიდრე არ დამამახსოვრდა) სიგნალების გაძლიერებულ შემოსვლას, მოსდევს ჰიპოთალამუსში მორფოლოგიური (მიკროანატომიული) ცვლილებები, ერთი ან რამოდენიმე უჯრედისა... ნეიროლოგიის ინსტიტუტში 2006-2007 წელს ჩატარებული კვლევების მიხედვით... ავტორი თეიმურაზ ნათიშვილი. (მეც დავსწრებივარ ამ ცდებს, საზღვარგარეთ მზგავსი ცდები აკრძალულია და დიდი გამოხმაურება აქვს ევროპაში მზგავს ცდებს... )... გრძელვადიანი მეხსიერება დიდხანს რჩება ტვინში და მისი დავიწყება ხდება მორფოლოგიურად შეცვლილი უჯრედების ატროფიის ხარჯზე... და გადადის ხანმოკლე მეხსიერებაში... იმ შემტხვევაში თუ ძალიან ხსირად უწევს ამ ინფორმაციასთან დაჯახება ადამიანს და ამის დავიწყება შეუძლებელია... მაშინ ხდება ნახევარსფეროების ქერქოვან ნაწილში ფიქსაცია (სწორედ იმ შაბლონური ინფორმაციის სახით, რაზეც ხდება მერე შემოსული სიგნალის დადარება...)



დასკვნა: სულის მეხსიერებაზე ალბათ ტვინი აგებს პასუხს... რადგან რაც ბიბლიის მიხედვით სულს ახსოვს ეგ ყველაფერი ტვინშიცაა მოცემული... სული და ტვინი ალბათ იდენტურ ინფორმაციებს ფლობენ... განსხვავება კი მგონი ისაა რომ სულის ცნოიერებისთვის მისაწვდომია ნებისმიერი ინფორმაცია მოთხოვნილების და მიხედვით და ადამიანის ტვინისთვის კიდევ მხოლოდ "დაუკონსერვებელი" მოკლევადიანი ინფორმაცია (ხანმოკლე პერიოდში) და გრძელვადიანი მეხსიერება

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Sep 8 2008, 09:12 PM

ნიჭიერო :ამ_ბიჭს_ვიცნობ_ვამაყობ:


მარა მნათეუსას კითხვაზე პასუხი სადაა?

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 8 2008, 10:09 PM

მნათეუსის შეკითხვას ზოგადად დავით ივეერიელის მოსაზრება პასუხობს... რადგან ეგ ორნი ერთმანეთს ჩემზეუკეთესად იცნობენ, ერთმანეთის შეხედულებც ეცოდინება... შესაბამისად მნათეს ზოგადი პასუხიც ეცოდინება..

აქ კონკრეტულად საკითხია დასმული: 1)არჩევანს მარტო სული აკეთებს, მარტო ტვნი, თუ ორივე ერთად 2) სულის როგორც ინტელექტის და ტვინის როგორც ინტელქტის, ფუნქციების ჩამოყალიბება და გამიჯვნა...ბიბლიაზე და მეცნიერებაზე დაყრდნობით (იმ მოტივით თუ გაირკვეს რამდენად თავსებადია ეს 2 რამ და არის თუ არა ეს ორი რამ ერთი მთლიანი, თუ დამოუკიდებელი...)

მეხსიერებით დავიწყე, მერე ცნობიერება მოყვება, განსჯის უნარი და ა.შ.

პოსტის ავტორი: T I K O თარიღი: Sep 8 2008, 10:48 PM

Genesis

ერთი რამ მაინტერესებს, როდესაც სიკვდილის წინ ან სიკვდილის აშკარა საფრთხის არსებობის მომენტში ადამიანის თვალწინ შეიძლება მთელმა მისმა ცხოვრებამ უმნიშვნელო დეტალებითურთ გაიელვოს, თანაც მოვლენების გაცნობიერებით და ამავე დროს საოცარი სისწრაფით, როგორ შეიძლება ყოველივე ეს ხდებოდეს ტვინში? ყველა პროცესს, რაც ტვინში მიმდინარეობს ხომ გარკვეული დრო სჭირდება. მთელი ცხოვრების მოგონებების 2-3 წუთში ან უფრო ცოტაში/მეტში შეკუმშვა როგორ შეიძლება მოხდეს ტვინში?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 8 2008, 10:54 PM

უღრმესი მადლობა პასუხისთვის

აქ მეორე მომენტია... ეკლესიის სწავლების მიხედვით (და რამდენადაც ვიცი აქ ყველა კონფესია ერთიანია) სულს სინანულის განცდა არ გააჩნია ჯოჯოხეთში, რადგან - სული არც კია ადამიანი... თუ ტვინი ის არის, რასაც სმაშვინველს ვუწოდებთ, ბუნებრივია მისი ცნობიერება ერთგვარი შემაერთებელი ნაწილია იმ ორი სამყაროსი, რომელსაც მოვიცავთ და შემდეგ თვითშევიმეცნებთ... და ასევე ბუნებრივია ტომ მისი თვისებები ორივეს ეკუთვნის... მაგრამ აქ არის მესამეც, რა დანარჩენი თვისებები გააჩნია საკუთრივ სულს და მდგომარეობს თუ არა მათი იდენტიფიკაცია ტვინის ფუნქციების მაქსიმალურ შესწავლაში და შემდეგ ერთგვარ, გამოკლების პრინციპში?

ფაქტი ერთია, ყველა განცდა ადამიანის თითოეულ არსობრივ ნაწილში იმყოფება რაღაც დოზით და მხოლოდ მათი ერთიანობით შეგვიძლია არჩევანი გავაკეთოთ... მოდი ამაზეც დამიწერე პასუხი კარგი? ანუ როგორ ხდება, რომ გარკვეული ქიმიური ბმა მატერიას გადააქცევს აზროვნებად, პიროვნებად და შემდეგ გარკვეულ ფორმაციებში ე.წ "ჰომო მორალი"-დ... საინტერესო იქნება რას ფიქრობენ ამაზე მატერიალისტი მეცნიერები... საერთოდაც რა არის ეგო, გარე გამაღიზიანებლებზე გარკვეული რეაქცია, რომელიც ჩემგან დამოუკიდებელია, თუ ის, რაც ამ სამყაროს კანონს არ ემორჩილება და შესაბამისად თვითმყოფად უნიკუმს წარმოადგენს?

ხო საინტერესო ციტატა:

''ვინაიდან ღვთის სიტყვა არის ცოცხალი, მომქმედი
და ყოველგვარ ორლესულ მახვილზე უფრო ბასრი,
და აღწევს სიმშვინველისა და სულის,
სახსართა და ტვინთა გაყოფის ადგილამდე,
და სჯის გულის აზრებსა და ზრახვებს.'' [ებრ.4:12]

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 8 2008, 11:49 PM

მოდი ერთ რამეზე შევთანხმდეთ... ეს მაგალითი მხატვრული გადმოცემაა და ადამიანის წარმოდგენა იმისა თუ რა ნახა საფრთხის და შიშის მომენტში... ყველაფერი დეტალებში რომც ნახოს ვინმემ, ვერ მოყვება ამდენს... ასე რომ იმს თქმა, რომ მთელი ცხოვრება ჩაუვლის თვალწინ მხატრული ნათქვამია

გარდა ამისა არის 2 ფაქტორი რაც ხსნის უცნაურ შეგრძნებებს ადამიანის ტვინში სიკვდილის საშიშროების წინ... უმრავლესობა გადარჩენილებისა ყვებიან რომ რაღაც მომენტში დრო გაჩერდა, გაურკვეველად თავისი შესაძლო სიკვდილი დაუდგა თვალწინ და ყველაფერი წინასწარ ნახა და ნაწილი ყვება რომ ცხოვრებამ გაუარა თვალწინ ამ გაყინულ პერიოდში...

დროის გაყინვის შეგრძნება: ტვინის მოქმედების სიხშირე იზომება 2 მარტივი ელექტროდით (ელექტრიკოსების ტესტერის პრინციპით) საფეთქლებზე მიდებით... თუ რა სიხშირით მოქმედებს ტვინი განაპირობებს სამყაროს აღქმის დროზე... მაგალიტად თაგვისთვის დრო ძალიან ნელა გადის და შესაბამისად ის ძალიან სწრაფია ადამიანის გადმოსახედიდან... კუსთვის კიდე დრო ძალიან ჩქარა გადის და როცა ცივა მისი ტვინის სიხშირე იმდენად ეცემა რომ გვერდზე ჩავლილ ადამიანს ვერც აღიქვამს...

საფრთხის შემტხვევაში ადრენალინის უდიდესი დოზა ახდენს სისხლის სპაზმურ გადატყორცნას ტვინში და ტვინის განახლების (რეფრეში) სიხშირე იმდენად იზრდება რომ გარემოდან მირებული კადრების რაოდენობის სიმრავლის გამო, დრო გაყინულად ეჩვენება... სამწუხაროდ თავისი მოტორული მოქმედება კუნთების ნატიფი მოძრაობების სიჩქარეს ვერ სცილდება, თორემ გადაწყვეტილების მიღების სიჩქარე იმდენადაა გაზრდილი და სამოქმედოდ დრო იმდენია, რომ უმრავლესობა ექსიდენტისა მშვიდობიანად დამთავრდებოდა...

მესმის ცოტა რთულად ჩანს ყველაფერი, მაგრამ ეს ნამდვილად ასეა... თუნდაც სიზმარი ავიროთ, რომელიც ადამიანს ჰგონია მტელი ღამე ესიზმრებოდა და იმხელა ისტორიაც შეიძლება მოყვეს დროში ზალიან გაიწელოს... სინამდვილეში კიდე მის სანახავად 2-5 წუთი დასჭირდა... კატასტროფის წინ ტვინის მოქმედების სიხშირე გაცილებით მეტად იზრდება ვიდრე, კოშმარული სიზმრის დროს...




გარდა ამისა მეორე ფაქტორი... ინფორმაცია ელექტრო იმპულსის სახით ოხრად მოდის და ტვინის სწრაფი გამტარობის გამო წამში იმდენ ინფორმაციის მირება შეუძლია მთელი ცხოვრების კადრებსაც დაიტევს... აი მაგალიტად დისკიდან გადმოწერე სურათები, 1000მდე სურატი ... ამ ყველაფერმა 5 წუთი წაგართვა.... მაგრამ დათვალიერება ამ ინფორმაციისა საათზე მეტი ჯდება...

ტვინიც ასეა, ინციდენტის დროს ინფორმაციის ნაკადი მიიღო, რადგან არჩევის და გაანალიზების დრო არ ჰქონდა ... ამ უამრავი მონაცემებიდან მხოლოდ ის გამოიყენა რამაც ინციდენტს გადაარჩინა... მაგრამ ინფორმაცია რომელიც მოვიდა ხო დარჩა?! ხოდა ამის გაანალიზებ მას შემდეგ ხდება რაც ინციდენტი ჩაივლის... ამას რენდერინგი ქვია... ანუ პაციენტი აცნობიერებს რომ ინფორმაცია მიიღო იციდენტის დროს და ამასთან ახდენს ამ ინფორმაციის გადმოლაგებას... მაგრამ რამდენად მაშინ ნახა ეს სურათები, ანუ დროში გაწელილი პროცესი ამაზე საუბარი შეუძლებელია... იმიტომ რომ პაციენტი ამტკიცებს რომ ეს იმფორმაცია მაშინ მიიღო...

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Sep 8 2008, 11:53 PM

Genesis
+1

მთელი ინფორმაცია განთავსებულია ტვინში და შესაბამისად ის რეაგირებს ექსტრემალურ პირობებში.
... ასევე კომის დროსაც, მაღალი შოკის დროს და ა.შ. დროც ძალიან ფარდობითი მომენტია, ელექტროიმპულსს საერთოდ რომ თავი დავანებოთ თვითონ გონება ძალიან პირობითად აღიქვამს დროს, სხვადასხვა მოვლენების თანმიმდევრობის ლოგიკური ჯაჭვით.

როგორც Windows რომ გაიჭედება და შემდეგ უცბად ამუშავდება და არანორმალური სისწრაფით ხსნის ყველა ფანჯარას და არეულ-დარეულად გაჩვენებს ინფორმაციას, ზუსტად იგივე ეფექტია ტვინშიც.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 12:01 AM

მაგრამ მე მაინც ვერ გავიგე როგორ ქმნის ნეირონთა მოქმედება ცნობიერებას რაიმე უცვალებელის გარეშე...

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Sep 9 2008, 12:21 AM

Genesis

ეს გამორიცხულია, რადგან ინფორმაცია ტვინში წერია. თუ ტვინის, რომელიმე უბანი დაზიანდა ადამიანი დაკარგავს ამა თუ იმ მოვლენაზე კონტროლს ან ინფორმაციას ანუ "დაავიწყდება". ასეთ პირობებში წარმოუდგენელია არჩევანის გაკეთება.


ორივე რეალურია. ტვინი აუცილებლად მონაწილეობს, სულის დაკვირვების ინსტრუმენტი კი არ არსებობს, ამგვარი რაიმე მეცნიერებას არ ღმოუჩენია.

მნათე

რა საჭიროა ცნობიერებისათვის რაიმე უცვალებელი და მუდმივი?

დროში ვცხოვრობთ და დროშივე გვაქვს ცნობიერება, ირგვლივ ყველაფერი ცვალებადია...

პოსტის ავტორი: G_I_O_R_G_I_ თარიღი: Sep 9 2008, 12:22 AM

ჩემი აზრით უფრო სული მონაწილეობს სხეულთან ერთად რადგანაც გარდაცვალების შემდგომ სული ისევ ისეთი გონიერი და მოაზროვნე რჩება როგორც იყო

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Sep 9 2008, 12:28 AM

G_I_O_R_G_I_

საინტერესოა, როგორ ხდება ეს და რამდენად რეალურია...

ძალიან მაინტერესებს იმ დაკარგულ ინფორმაციას, რომელსაც ადამიანი ცხოვრებაშივე ვეღარ იხსენებს, გარდაცვალების შემდეგ საიდან აღიდგენს და თუ ეს ინფორმაცია სულში წერია, მაშინ რატომ ვერ იხსენებს სიცოცხლეშივე...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 12:30 AM

არსებობს მასალა, რომელიც ერთმანეთს ფიზიკურად/ქიმიურად უკავშირდება და ქმნის სხეულს... მაგრამ ეს კავშირი ვერ იქნება პიროვნება, რამდენადაც არჩევანის გაკეთების შესაძლებლობასა და თვითმყოფადობას სჭირდება ისეთი რამ, რომელიც დამოკიდებული არ იქნება სამყაროს მიზეზ-შედეგობრიობაზე... რომელიც იქნება მყოფადი და არა ცვალებად, სასწაული ნუ



უნარშეზღუდული ადამიანები გიორგი? ვთქვათ ადამიანი გაგიჟდა, შენ ფიქრობ რომ მისი აზროვნება და მეხსიერება სულიერად შეშლილია? იქნებ უბრალოდ სულს აღარ აქვს საშუალება მატერიის გარეგამოხატულ ეგზოთერიაში მიიღოს მონაწილეობა

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 9 2008, 12:36 AM

თუ მეცნიერების აზრს დავუჯერებთ რომ: ნეიროსისტემის ჩამოყალიბების წამიდან ყველა ინფორმაცია რაც გენებიდან მოდის და გარემოდან ტვინი იღებს... მაშინ ადამიანის სული ესაა ტვინის სიკვდილის შემდეგ დარჩენილი ენერგია რომელიც არ იკარგება. ბიბლიას თუ შევუთავსებთ უნდა ითქვას რომ ცხოველისგან განსხვავებით ადამიანის ტვინისგან დარჩენილ ენერგიას ინტელექტი გააჩნია...





კომპიუტერის მაალითზე ავიღოთ... ციფრული ინფორმაცია 1 და 0-ის კომბინაციებია... და ამათი კომბინაცია იძლევა ისეთ მატერიალებს როგორიცაა ფილმები, ნახატები და ტექსტები...

როგორ ფიქრობ თუ 1 და 0ის კომბინაცია ასეთი მრავალფეროვანი ინფორმაციის მომცემი შეიძლება იყოს, ქიმიური ატომების კომბინაციებიდან ინფორმაცია არ შეიძლება შეიქმნას?

რაც შეეხება არჩევანის კეთებას... ამასწინ მეხსიერებებზე რომ ვსაუბრობდი ვთქვი რომ მიღებული სიგნალის დადარება ხდება უკვე არსებულ შაბლონზე ნახევარსფეროების ქერქოვან ნაწილში.. არჩევანი არის გაცნობიერებული დადარება ინფორმაციებისა...

რეაქციაც მიზანშედეგობრივია... შანსი არაა ადამიანმა ის გადაწყვეტილება გამოიტანოს რომელსაც უპირატესობას არ მიანიჭებს... ხო არის ამაში ლოგიკა? შესაბამისად გადაწყვეტილება რომელსაც გამოიტანს, დამოკიდებულია მასში არსებულ ინფორმაციაზე და გარემოდან შემოსულ ინფორმაციაზე...

10 კეთროვნის მაგალიტი ავიღოთ... 9 მ ჩათვალა რომ მრვდელს უნდა ჩვენებოდნენ... 1მა კიდე ქრისტესთან გაბრუნება არჩია... დრო რომ დავაბრუნოთ ისინი იგივენაირად მოიქცევიან, თუ არის იმის შანსი რომ ქრისტესკენ მობრუნებულების რაოდენობა შეიცვლება?! ჩვენ რომლებიც ვხედავთ მათ მოქმედების ფინალს, შგვიძლია ვთქვათ რომ 9 ამ 10დან განწირული იყო, მათი დაბინდული გონების გამო... მათი დაბინდული გადაწყვეტილების გამო... ანუ მიზეზშედგობრიობამდე დავდივართ...

ადამიანი თავისი შესაძლებლობებით ცხოვრობს იმ გარემოში რომელსაც ტავად ადამიანები ქმნიან... თავად თვითონაც ადამიანია და თნაშემოქმედი ამ გარემოსი... თუ გახსოვს სახარებიდან ის მომენტი, ქრისტე რომ საყვედურობს ქორასინს და ბეთსაიდას... სოდომსა და გომორში რომ მომეხდინა ეგ სასწაულები, ისენი მოინანიებდნენო... და თქვენთვის უფრო მძიმე იქნებაო განკითხვის დღე...

აქ უფლის სამართლიანობაზე და მიზეზშედეგობრივ სამყაროზეა საუბარი... უფალი ითვალისწინებს სამსჯავროსი იმას, რომ მათ არქონდათ შესაბამისი გარემო... და ისიც იცის თუ რა გარემოში რისი გამკეთებლები იყვნენ...


აი ჩვილ ბავშვებზე რომაა საუბარი... ავიღოთ თუნდაც მონათლული... უსამართლობა არ გამოდის? მას არჩევანიც კი არ გაუკეთებია საკუთარი და გარანტირებულად სამოტხეში ხვდება.... ჩვენ კიდე ამდენს ვფიქრობთ და მაინც სტუოდ გვაქ ყველაფერი....

მე რომ დავდგე და ვთქვა, უფალოოო... რატომ მე არ მომიწყე სასიკვდილო ინციდენტი, მას შემდეგ რაც მშობლებმა მომნათლესთქო , და რატომ მოუწყე ნათელა ქიბროწაშვილსთქო... მასე ხომ მეც გავქაჩავდი სამოთხემდეთქო...

ასე რომ არჩევანი ადამიანისა თუ რა არჩევანს გამოიტანს, ისევეა განსაზღვრული როორც იმ ბავშვის უკვე ცნობილი სამოტხე... წინააღმდეგ შემთხვევაში, ღმერთი უსამართლო გამოდის...



პ.ს. მარტინ ლუთერმა რომ თქვა: აქა ვდგავარ და სხვაგვარად არ ძალმიძსო... ესაა უჭკვიანურესი ნათქვამი... ადამიანი არ მიიღებს იმ გადაწყვეტილებას რისი მიღებაც მას არ უნდა...

პ.პ.ს. რა აზრიაქ განსაზღვრულ ცხოვრებას? ის აზრიაქ რომ განსაზღვრული არარის, ყოველშემთხვევაში შენ და შენს გარშემომყოფებმა ამის შესახებ არ იციან, თუ რაარის განსაზღვრული...


პ.პ.პ.ს. მათე მართალია... ეს ყველა აღმსარებლობის დოგმებს ცდება... და ის საკითხია, რაც ყველა ჭეშმარიტ სასულიერო პირს აწუხებს მაქამდე, სანამ არ წაუყრუებენ... ამას გამოცდილებიდან ვამბობ





ცოტა ზევით მეხსიერების შესახებ მიწერია ვრცელი განმარტება... არაფერი არ იკარგება... უბრალოდ ცნობიერების მიღმა ტოვებს ტვინი... ასეა კატებშიც და მაიმუნებშიც...




იგივე როცა ამნეზია აქ ადამიანს... ეს იმას კი არ ნიშნავს რომ ინფორმცია დაიკარგა... ხომ იხსენებენ ზოიერთ შემთხვევებში?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 12:49 AM

კი ზურა, მაგრამ აქ უკვე ტრანსჰუმანიზმამდე მივალთ... თუ ჩვენ გვაქვს კომპიუტერი, რომელიც ქმნის და ასახავს გარკვეულ სურათებსა და ბგერებს, მაშინ ნებისმიერი პროცესორის გადაგდება მომავალში საშინელი მიზციფრულობა ( ) იქნება... ასე ვთქვათ ჩვენ გვაქვს ადამიანური ფუნქციონირებისა და ინტელექტის ინგრედიენტები, მაგრამ არ გვაქვს ის რაც მათ სიცოცხლესა და თავისუფალ თვითშემეცნებას შთაუნერგავს... თუ გვაქვს სადა არის, ან როგორ ვარ ის რაღაც მე?



ვოტ, აქ უკვე ჩვენი ანთროპოსი ხდება გარემო პირობებში მოქმედი პირი, რომელიც წყვეტს ამა თუ იმ საკითხსა და პრობლემას უკვე არსებულის დადარების საფუძველზე, ან უკეთ რომ ვთქვათ ის ურთულესად რეაგირებს მასზე... მაგრამ სად ვარ აქ მე? სად არის თავისუფლება?

აბსოლუტურად გეთანხმები თეოლოგიურ საკითხებზეც, მე მჯერა რომ ღმერთი ფორმაციებს მიღმა ჭვრეტს და სწორედ ადამიანის გადაწყვეტილებას უგდებს ყურს... მნიშვნელოვანია არა არჩევანისთვის საჭირო სიდიდეები, არამედ ის ნება, რომელიც კონკრეტულ მონაცემებში უნდა ორიენტირდეს... ალბათ სწორედ ამიტომ გვაქვს ცნება "არ განიკითხო"///




არჩევანის საშინელი პრობლემატიკა, რომელმაც რეალურად შექმნა აპოკატასტასი... აპოკატასტასიმ კი თავის მხრივ აზრი დაუკარგა აღდგომას

თუმცა ახლა ჩვენ საღვთო საიდუმლო არ გვაინტერესებს, უფრო ფაქიზ თემაზე ვსაუბრობ და პრინციპში ამ კუთხით წარმოჩენაც არ მინდოდა... რაღაცას სწორად ვერ ვიგებ ან უკვე გავიგე და ვერ ვაცნობიერებ... რაც არ უნდა იყოს გლობალური სურათი მჭირდება

გასაგებია რომ ქიმიური პროცესები ქმნიან გამოსახულებებს, ხმოვან სიგნალებს, იმპულსებს, შეგრძნებებს, გრძნობებს, და ა.შ მაგრამ აი აქ უკვე პიროვნების ერთ-ობასთან მივდივართ... როგორ მოხდა რომ მე შემიძლია გავიაზრო? აღვიქვა? თვითშევიმეცნო? ანუ რეალურად მე ამ საშუალებებს მიღმა ვარ, მაგრამ არა თავისუფალი მათგან, არამედ ერთარსი... ჩემი კომპიუტერი ჩემზე მეტ ფუნქციას ასრულებს... ავტოპილოტი რომ ჩავურთო და დაპროგრამებული პროგრამა გავუშვა, შემეძლება ვთქვა რომ ის აზროვნებს? არა ცხადია... რადგან საჭიროა რაღაც უფრო მეტი, რაღაც... მმ

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Sep 9 2008, 01:11 AM

Genesis

არ გადამრიო... რა არის ასე კატებშიც და მაიმუნებშიც... ან თვითონ ადამიანში... რა ენერგია გააჩნია დაღუპული ადამიანის ტვინს? რა სახით და სად გროვდება ეს ენერგია, მითუმეტეს მისი ინტელექტი? რა ფორმით ხდება ამ ყველაფრის შენახვა?

არა, მგონია ეს მართალი იყოს.

მნათე

მე ამაზე პასუხი არა მაქვს. თუ მიზეზ-შედეგობრიობის ჯაჭვი მართავს ყველაფერს მაშინ აპოკატასტასი მართალი გამოდის. თავის მხრივ მას არასწორ სწავლებად მიიჩნევს ეკლესია. მეცნიერებას კი არავითარი საფუძველი არ გააჩნია აღიაროს ან უარყოს თავისუფალი პიროვნების არსებობა ადამიანში. მეცნიერულად სულიც არ არსებობს, უფრო სწორად არ დასტურდება მისი არსებობა.

ეს საკითხი ღიაა.

ათეიზმი უფრო ლოგიკურად ხსნის ამ ყველაფერს, "აბრალებს" რა დამთხვევას, მიზეზ-შედეგობრიობის მექანიზმს და უარყოფს პიროვნებას, მითუმეტეს სულს.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 01:17 AM

I კორინთელთა მიმართ 15:28.
ხოლო რაჟამს დაემორჩილოს მას ყოველი,
მაშინ თავადიცა ძე დაემორჩილოს მას,
რომელმან-იგი დაამორჩილა მას ყოველი,
რაჲთა იყოს ღმერთი ყოვლად ყოველსა შინა.

ორიგენე ეყრდნობოდა სწორედ ამ ციტატას... რომლისგანაც გამოჰქონდა აწ უკვე ანათემიზირებული აზრი - საბოლოოდ უფლის მოწყალება ყველას აცხოვნებს.



მეცნიერება უძლურია იქ, სადაც იწყება ტრანსცენდენტიზმი
რამდენადაც ის სწორედ აქ, ჩვენი სამშვინველისა და სულის შეერთების ადგილას იწყება... იქ სადაც ქრისტეს მაცხოვნებელი სუნთქვა მშვინვიერებას სულიერებად გარდაქმნის...

ცოტა ხნის მერე კიდევ ერთ პარადოქსზე მსურს გესაუბროთ

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Sep 9 2008, 01:17 AM

მნათე

ვიცი ორიგენეს უარყოფილი სწავლება, მაგრამ მეცნიერულად არაფრის შემოთავაზება არ შემიძლია.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 01:19 AM

თუმცა არსებობს ფართე და გამოცდილებაზე დაყრდნობილი ლოგიკა, რომლითაც ძალიან, ძალიან ბევრ რამეს უცნაურობის ბურუსი ეფინება

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Sep 9 2008, 01:19 AM

მნათე

მეცნიერება საერთოდ არ აღიარებს მას. სულიერი და ფშვინვიერი სამყარო უცხოა მისთვის, პარალელების გავლებაც კი ჭირს რომ რაიმე მიამსგავსო.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 01:21 AM

მეცნიერება მას ვერასდროს აღიარებს და ვერასდროს უარყოფს - რადგან მისი კითხვები მდებარეობს 'რატომსა' და 'როგორ'-ში... ხოლო ტრანსცენდენტიზმი განეკუთვნება 'რისთვის' კატეგორიას...

საზოგადოდ ჯერ კიდევ საკითხავია რამდენად ამოწურვადია რაციონალური ლოგიკა და გვაქვს თუ არა მასზე დიდი შემეცნების არსობრივი საშუალებები...

პოსტის ავტორი: G_I_O_R_G_I_ თარიღი: Sep 9 2008, 01:29 AM

იოანე დამასკელის "მართლმადიდებლობის ზედმიწევნით გადმოცემაში" არის მსგავ საკითხებზე საუბარი.
მაგ:აზროვნების შესახებhttp://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/damaskeli/33.htm
მეხსიერების შესახებhttp://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/damaskeli/34.htm
ადამიანის შესახებ (ძირითადად აქ წერია ამ საკითხზე)http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/damaskeli/26.htm
ვნებულებისა და მოქმედების შესახებ (აქაც ამ საკითხებზეა საუბარი)http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/damaskeli/36.htm


ციტატები რაც მე ამოვიკითხე ამ საკითხთან დაკავშირებით:" არჩევანს, როგორც ითქვა, უთუოდ წინ უნდა უძღოდეს განზრახვა. "
"ასე დააარსა ღმერთმა, ერთი მხრივ, გონისეული არსება, კერძოდ, ანგელოზები და ყველა ციური მწყობრი, რადგან ისინი აშკარად გონისმიერი და უსხეულო ბუნებისა არიან "
"ამრიგად, რადგან ასე იყო ეს ყველაფერი, ხილული და უხილავი ბუნებისგან საკუთარი ხელებით შექმნა მან ადამიანი თავისი ხატისებრ და მსგავსებისებრ, შეძერწა რა სხეული მიწისგან და მისცა რა მას, საკუთარი შთაბერვის მიერ, მოაზროვნე და გონისმიერი სული, რასაც საღვთო ხატად ვამბობთ, რადგან „ხატისებრობა“ გონისმიერობასა და თვითუფლებრივობას აღნიშნავს, „მსგავსებისებრობა“ კი - ძალისამებრ სათნოების მსგავსებას"
"სული არის არსება ცოცხალი, მარტივი, უსხეულო, თავისი ბუნებით სხეულებრივ თვალთაგან უხილავი, უკვდავი, მოაზროვნე და გონისმიერი, უაღნაგობო, ორგანული სხეულით მოსარგებლე და მისთვის სიცოცხლის, ზრდის, გრძნობისა და შობადობის მიმნიჭებელი, გონების მქონე, თუმცა არათუ თავისი თავისგან განსხვავებულისა, არამედ - თავისივე უწმინდესი ნაწილისა (რადგან როგორც თვალია სხეულში, იმგვარადვეა სულში გონებას თვითუფლებრივი, მნებებელი და მოქმედი, ცვალებადი ანუ ნებსითცვალებადი, როგორც, აგრეთვე, ქმნილი, რომელსაც მისი შემოქმედის მადლისგან ბუნებით აქვს შეთვისებული ყოველივე ეს, რადგან მადლისგანვე მიუღია მას არსებობაც და ბუნებით ამგვარად არსებობაც"

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 01:33 AM

G_I_O_R_G_I_

გიორგი ეს აქ დასმული შეკითხვების რაობას პასუხობს თეოლოგიური კუთხით, მაგრამ როგორობაზე ვმსჯელობთ უფრო, ჩვენ მწიგნობარნი

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 9 2008, 01:41 AM

მნათე

ისედაც მიჭირს აზრების კონცენტრირება და 2 საკიტხს ერთდროულად ვერ გამოვედევნები... მოდი არჩევანზე მოგვიანებით ვისაუბროთ...

ახლა რაც შეეხება ინფორმაციის აღქმას... დავიწყოტ ვიზუალურიდან.

ყველა ფერი წარმოსახვითია... დალტონიკი ფერებს არეულად ხედავს... ღამურები, თუთიყურშები ულტრაიისფერ ფერებს ხედავენ... ლომები შავთეთრს ხედავენ...

სამყაროს აღქმა მზის ან სხვა განათების წყაროს მიერ არეკლილი სხივების საშუალებით ხდება...

ადამიანო თუ მზის სხვის მოკლე ძალიან მცირე კომბინაციით ამდენ განსხვავებულ რამეს აღიქვამს ტვინი, სხვა რამ რატო უნდა გაგიკვირდეს?

თან ამას აღიქვამს ცხოველებიც, რომლებიც "უსულო" არსებად მოიაზრებიან...

თვალში მირებული სხივური ინფორმაციის გარდაქმნა ხდება ელექტრო იმპულსებად და ამ ელექტრო იმპოლსების რაოდენობა, კომბინაციების რაოდენობა Iძლევა დატალურ სურათს...

ასევე ყველა სხვა ორგანოებიდან მირებული ინფორმაცია არის ელექტრო იმპულსების ხარჯზე...


ინფორმაციაზე რეაქცია არის ასევე ელექტრო იმპულსების ხარჯზე... ავიროთ მაგალიტად ცნობიერებიდან თავისუფალი ჯაჭვი...

მოვიდან კანიდან ინფორმაცია მილისეკუნდებში, რომ კანი იწვის... სიგნალის წვის ტიპი ქერქოვან კორტექსში მოიძებნა... და ასეთი ტიპის სიგნალზე მზა პასუხის დამუშავებას შეუდგა... მოსული იმპულსი თავისთავად სეიცავს წვის ადგილმდებარეობის ინფორმაციას და პასუხიც ლოკალიზირებულია... პირველ რიგში უნდა მოხდეს გამაღიზიანებლისგან გაღიზიანებული ობიექტის მოშორება... (მერე მტელი კასკადია ანტებითი პროცესების მარა ეგ არაა საინტერესო)

ახლა ავიღოთ შემთხვევა როდესაც მოდის ისეთი სიგნალი რომელიც ცნობილი არაა... მოგეხსენებატ მტაცებელ ცხოველს მსხვერპლზე თავდასხმა ინსტიქტშიაქ გამჯდარი... ერთ ასეთ შემთხვევას ვუყურე ბუნების ადაცემაში... ლეოპარდს ცაუვარდა ხელში შვლის ნუკრი... რომელსაც ჯერ არქონდა მშობლებისგან ნასწავლი გაქცევის შინაარსი, ანუ იდგა გაშეშებულად და ვერაფერს ვერ აკეთებდა... ასევე დაიბნა ლეოპარდი... სუნი და გულისცემა აქვს მსხვერპლის, მაგრამ ინფორმაცია რომელიც მის ტვინამდე მიდის არ შეესაბამება დასადარებელ ინფორმაციას... რადგან მან იცის რომ მსხვერპლს უნდა დაეცეს როცა გარბის... მას უწევს არცევანის გაკეთება რამოდენიმე იმპულსის ხარჯზე: შიმშილი, ყნოსვა, სმენა... შიმშილი აიძულებს არჩევანი გააკეთოს მსხვერპლის შესაჭმელად, ყნოსვა აიძულებს არჩევანი გააკეთოს მსხვერპლის შესაჭმელად, სმენა აიძულებს არჩევანი გააკეთოს მსხვერპლის შესაჭმელად... მაგრამ ამ ყველაფერს დრო სჭირდება, ლეოპარდი არაა ადამიანი, რომ ინფორმაციების ერთმანეთთან ასოცირება გააკეთოს სწრაფად გააკეთოს. ანუ ამოხსნას ერთუცნობიანი განტოლება სადაც "იქსი" მხედველობაა (მხედველობის ინფორმაცია მისთვის უცნობია)... ადამიანი რომ ყოფილიყო ერთუცნობიან ამოცანას ადვილად ამოხსნიდა და მსხვერპლს შეჭამდა... (ინფორმაციამ, რომ დასრულებული სახე მიიროს დავძენ: იმ ლეოპარდმა ვერ გარისკა შვლის ნუკრზე შეტევა და თატით დაუწყო მოსინჯვა... ნუკრს ეტყობა კლანჭები ემწვავა და გამაღიზიანებლისგან თავის დაღწევის მიზნიტ კუნთებმა გააქციეს... ლეოპარდმა მიირო თავისი მხედველობითი ინფორმაცია, და დადარების პრინციპით თვალწინ სრულიად გარკვეული მსხვერპლი წარმოუდგა... )



სამყაროდან მოსული იმპულსები ძალზედ მრავალფეროვანია და ადამიანს უხდება 2.. 3 უცნობიანი განტოლებების ამოხსნა... ზოგჯერ კიდევ ბოლომდე ამოხსნის გარეშეც აკეთებს რეაქციას... ცხოველისგან განსხვავებიტ, მას მაღალიაქ ასოციაციის უნარი და ხშირად ახდენს რისკიან დადარებებზე რეაქციას.... მაგალითად 3XX3X3 დაადარა 33333-ს... იქ მერე მტელი არიტმეტიკულ, გეომეტრიული პროგრესიებია, რომლის მიხედვითაც ქვეცნობიერ უპირატესოას ანიჭებს ასოცირების დროს...

მოკლედ ურთულესი სისტემაა, თავისი გადამოწმეის მექანიზმებიტ (გადაწყვეტილების გადამოწმების მექანიზმი ცხოველში არაა... რაც ცხოველის ლოგიკის უქონლობას ნიშნავს ) მაგრამ ყველაფერი მიღებული იმპულსების კალკულაციით და საპასუხო იმპულსების გამოგზავნით აისახება...



თუ სულს ადამიანის სიცოცხლეშივე აზროვნების ფუნქცია აქვს, სად რის ეს ფუნქცია, მაშინ როცა ბავშვი პატარაა?

სად არის ჩვილ ბავშვში ეს მოაზროვნე სული?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 01:42 AM

ვერ არის გამოვლენილი.... რამდენადაც ადამიანი არის არც ცალკე სული, არც ცალკე სხეული - არამედ ორივე ერთად.

ძალიან, ძალიან რთული პრობლემაა... ზევითა ნაწილი მეტ-ნაკლებად გავიგე... თუმცა უკმარისობის გრძნობა მაინც მაქვს და ძალიან არ მინდა საკუთარი თავისუფალი ნების უარყოფა

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Sep 9 2008, 01:46 AM

მნათე

ეგრე შეგვიძლია დავუშვათ, რომ კოჯრის ტყეში თვალისთვის უხილავი ჭინკები ცხოვრობენ, რომლებსაც მატერიალური სხეული არ გააჩნიათ და ღამ-ღამობით დათარეშობენ ბნელ ორღობეებში...

მეცნიერება ვერც ამას უარყოფს. არა აქვს შესაბამისი მექანიზმი და იმიტომ.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 01:48 AM

უჰუ...

მაგრამ ამ ოხერ ტვინში ხომ კითხვა "რისთვისაც" არსებობს არა... ეს უკვე თავისებური კატეგორიაა

პრინციპში ადამიანს საკუთარი არსებობისაც კი სწამს.. არც იმის გარანტია მაქვს ახლა, რომ შენ ერთი დიდი მატრიცის ნაწილი არ ხარ, მე კი უბრალო კომპიუტერული პროგრამა

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 9 2008, 01:51 AM

აბა რას ამბობ.. გუშინ ვკიტხე მეცნიერებას და ვაღიარებო, პროსტაო უბანში სახელი ამიფუჭდებაო...


მეცნიერებას რაც აქვს დადებიტი ფანატიკოსი ტეოლოგებისგან განსხვავებით, იმას ამბობს რაც იცის და რასაც ვარაუდობს, იმაზე არასდროს იტყვის 100%იტ ასეაო...

შუეძლებელია 21 საუკუნის მეცნიერება 3-7 საუკუნის დიგმებს მოერგოს მატერიალური და არამატერიაულური სამყაროს შემეცნებაში (იგივე სულიერი და ფშვინიერი)

და შეცდომაა როცა მეცნიერების არამატერიალური სამყაროსადმი დაინტერესების უქონლობას აკრიტიკებ...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 01:53 AM

ვოტ...

მაგრამ აქ მეორე მომენტიცაა ძვირფასო ზურა, როცა ბევრი რამ საეჭვოა, რაღატომ ვართ ქრისტიანები?

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Sep 9 2008, 01:56 AM

Genesis

არ ვაკრიტიკებ. უბრალოდ მექანიზმი არ არსებობს კვლევის.
რა იცის მეცნიერებამ ადამიანის სულის შესახებ? არაფერი.

არანაირი მტკიცებულება არ აქვს. მტკიცებულება კი არა და საფუძვლიანი ჰიპოთეზაც არ აქვს.

მნათე

იქითაც ბევრი რამაა საეჭვო

ათეისტი რომ ვიყო მაშინაც უამრავი საეჭვო აზრი დამებადებოდა, იქაც არამდგრადი გარემოა ძალიან.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 01:56 AM

ვეეეეეერც ექნება... რამდენადაც ის რასაც ქვია "მეცნიერული მეთოდი" სხვამს აბსოლუტურად სხვა კითხვებს...

მე გეკითხებით თქვენ - რატომ ვართ ქრისტიანები?
რამდენადაც ჩემი პასუხია - ვარ იმიტომ რომ სხვაგვარად არ შემიძლია, მაინტერესებს თქვენი პასუხი

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 9 2008, 02:00 AM

აბა მე რა დაგეხმარო... პრობლემის შინაარსი მეც მესმის, მაგრამ გადაწყვეტის აზრზე არვარ... ტავისუფალი სიტყვა ფარდობითია... თავისუფლება ფარდობითია...

დავიტ ივერიელს ეწერა სადღაც ძალიან საინტერესოდ მოსაზრება ქრისტეს როლზე აზროვნების განთავისუფლებაში... აღარმახსოვს ახლა. მაგრამ მაგ პოსტის წაკითხვის შემდეგ საინტერესო მოსაზრებები გამიცნდა, რის შესახებ რიგირმე პირად საუბარში ვისაუბროთ, სულ რაღაც 20-25 დღეში ჩამოვალ

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Sep 9 2008, 02:01 AM

მნათე

მეტი ალბათობაა რომ მართალი გამოდგება ქრისტეანობა, თუ ზუსტად ისე არა როგორც საეკლესიო სწავლებაა, მასთან ძალიან მიახლოებული მაინც + კიდევ უფრო ლოგიკური პერსპექტივაა. ქრისტეანი თუ შეცდა თავის არჩევანში არაფერს არ კარგავს ფაქტობრივად, ათეისტი თუ შეცდა - ყველაფერს.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 02:01 AM

უფრო სწორედ იქ ფსიქოლოგიური დასაყრდენი ვერ გექნება ხომ?

პ.ს ვაპირებ სენსუალიზმის ავუღო ალღო და ამასთან თანამედროვე ქრისტიანულ ფილოსოფიას დავეწაფო... კათოლიკეებს ამ მხრივ სერიოზული პროგრესი აქვთ, ხოდა ამ ყველაფერს აბიტურიენტობაში როგორ მოვახერხებ ვერ გეტყვით

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Sep 9 2008, 02:05 AM

მნათე

ვერც მეცნიერული...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 02:05 AM

ადამიანური სრულყოფილების მოდელი და მისდამი სწრაფვის განვითარებანი? ივერას პრინციპში ვეთანხმები ხოლმე, მაგრამ ეს ყველაფერი აშკარა წინააღმდეგობაშია სახარებასთან... უფრო სწორედ იმ ღმერთთან, რომელზეც სახარება მოგვითხრობს.

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 9 2008, 02:05 AM

როცა 50/50ზეა შანსები?

ჭკვიანი ადამიანის გონება იქით იქნება სადაც კითხვაზე პასუხის გაცემის შანსი სიკვდილის მერეც მიეცემა...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 02:06 AM

ეგ ნიშნავს რომ ეკლესიას შეუორგულდი და მაინც ყველაფერს კარგავ + უარესი სასჯელი...



და ეს უხერხულობას სულაც არ გიქმნის მის წინაშე დგომისას?

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Sep 9 2008, 02:07 AM

დასკვნა ნაღდად მომწონს.





ტვინის შუბლის წილი, რომელიც პასუხისმგებელია ინტელექტზე.

თუ კედელზე აქვს თავი მირტყმული , რაც ხშირად ხდება შუბლით. როცა ვეღარც იყურება ობიექტურად, აი მაშინ იღუპება სწორი არჩევანი.
აბო.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Sep 9 2008, 02:08 AM

მნათე

და ვინ არის 100% საკუთარ რწმენაში...?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 02:10 AM

აი მე კი არ მომწონს

ღმერთო ჩემო რა კოშმარია იჯდე დასაზღვრულ ფუნქციებში...



მოსიარულე მთები თუ სადმე გინახავს, იმ მხარეში იკითხე

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 9 2008, 02:16 AM

რატომ...
განა ჯვარზე გაკრულ ავაზაკს თავისი "ტყავის გადარჩენა" არ ამოძრავებდა?

შესაბამისად ჭკვიანი ადამიანი ცდილობს ქვეცნობიერად საკუთარი ტავი დაიხსნას... და მისი გზა ამ კუტხითაა წარმართული...

ეს ქვეცნობიერი შიში იმდენად ძლიერია ზოგიერთებში, რომ რჯულის ხელმეორედ დაწერის საჭიროება შექმნეს... გარანტი შეუქმნეს თავის თავს, რომ არ გადაეხვიათ არჩეული გზიდან... შეკიტხვებს კიდე რაც ამდოგმების გარეთ ტოვებს ადამიანს, პანიკით დასდევენ...


არადა ღმერთს რა დაემალება?

ვის არ ქონია გაორების გრძნობა? განა პეტრემ არ დაიწყო შუაგზაზე ჩაძირვა?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 02:21 AM

კი, მაგრამ მას თან სწამდა კიდეც (ალბათ )...

მოკლედ გეთანხმები, რწმენა რისკია, რომელიც თანაარსებობს ეჭვთან და ეს ეჭვი სულაც არ არის ნაკლები რწმენის სიმბოლო, ალბათ ის სწორედ რომ დიალოგია ეჭვთან... ის არ არის დარწმუნებულობა, ის პიროვნული ურთიერთობაა მასთან ვისაც აპრიორი იცნობ... და იცით, აი ამ მომენტში ეტყობა კაკუნი მართლა გაიგეს ზეცაში, ლოცვის საოცარი სურვილი გამიჩნდა

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 9 2008, 02:27 AM

უსინდისო ვიყომეც თუ მზგავსი შეგრძნება არ დამეუფლა ... გავიფიქრე ნეტავ ჩვენს ამდენ გულისტკივილიტ საუბარს თუ გაითვალისწინებსთქო ღმერთი...

თან ეს კითხვა ასე ჟღერს:

მომიგონე უფალო შენს სასუფეველში

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 02:32 AM

აჰა, და კიდევ იცი რა?

მე შევაკოწიწე ჩემი ნაწილები, წარმოდგენები, შეგრძნებები და ხედვები და აღმოჩნდა, რომ ერთადერთი წებო რომელიც მათ შეაერთებს ღმერთია...

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Sep 9 2008, 02:34 AM

მნათე

ამიტომ მწამს...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 9 2008, 02:37 AM

აი ბლოგში მაქვს ერთი ასეთი ციტატა და ახლაღა გამახსენდა:

http://mnateusprimus.blogspot.com/


"...ბავშობაში წიგნი მქონდა, მახსოვს ძალიან მიყვარდა და როგორც ასეთი უანგარო დამოკიდებულების დროს ჩვევიათ, სულ თან დავატარებდი... ასე გრძელდებოდა მანამ, სანამ ხშირმა დაკვირვებამ მისგან გონებაში ფურცლების, ნახატების, პერსონაჟებისა და ასოების ნაერთი არ შექმნა, ჩემი წიგნი სინამდვილეში რაღაცების დალაგებით მიღებული რაღაც ყოფილა და არა შეუდგენელი, მხოლოდ ასეთი სპეციფიური და უცვალებელი... მაშინ ჯერ კიდევ არ ვიცოდი რა იყო შინაარსი, მაგრამ უწინდელი სიხარულის დანაწევრებულმა ხილვამ ჩემს ემოციებს დიდი ხვრელი გაუკეთა...

რა იყო ეს? ჩემს საოცნებო სისრულეში შეტანილი დანაწევრება? იქნებ ოცნებისა და სილამაზის დამახინჯება... მაგრამ ხომ დამერწმუნებით, რომ არაფერი განსაკუთრებულით? მხოლოდ იმით, რომ ის რაღაც ნაწილების ნაერთად წარმომიდგა და არა ერთ მთელად, როგორც უწინ, ხელის შეხებისთანავე რომ იწყებდა ზღაპრების გაცოცხლებას.

ჩემი სწრაფვა სისრულისკენ, მოთმინებას მოითხოვს... რამდენადაც დანიშნულების ადგილსა და სასტარტო პოზიციას შორის არსებობს მანძილი, რთული, უსიამოვნო და იმედგამცრუებელი... ამაზე ის ვულგარული სიმღერა მახსენდება, "ო, ნეტავი ერთად იყოს თბილისი და წაღვერი" )).... რეალობის აღმოჩენის გზაზე, ყველაზე საშინელი გემო სანახევროდ შეცნობილ სინამდვილეს აქვს, როცა შენ ირგვლივ ყველაფერი არა ერთ მთელში, არამედ სიმრავლეში, ნაწიბურებში და ათასგვარ ფერში ერთიანდება... ფერები და სიმრავლე მხოლოდ მაშინ იძენენ ღირებულ ადგილს ცნობიერში, როცა ამკობენ იმ ერთ მთელს, ასე რომ დაეძებს თითოეული ჩვენთაგანი.. ზოგი სად, ზოგი სად..."

პოსტის ავტორი: maZiebeli თარიღი: Sep 10 2008, 12:32 AM

ძალიან საინტერესო თემა და პოსტებია.
ყველას წაკითხვას სამწუხაროდ ვერ ვახერხებ დღეს, მაგრამ ერთი უნდა ვთქვა:
აქ მაინც უმეტესად ისე ვსაუბრობთ, თითქოს ტვინის და მისი რომელიღაც ნაწილის ფუნქციაა არჩევანი და არა სულის.

ტვინი, თავისი უნიკალური, უნატიფესი სტრუქტურებით არის იარაღი, რომელიც საშუალებას აძლევს სულს, სხეულთან შექმნას ერთი მთელი, მაგრამ არჩევანი სულისაა. ცხადია, აქ ვგულისხმობ არა იმ არჩევანს, თვალი დავხუჭო თუ არა, როცა ბუზი უახლოვდება მას, ან ვჭამო, როცა მშია. ამ ფორუმზე ალბათ საინტერესოა იმ არჩევანის პრობლემა, რომელიც მაცხოვნებელი ან დამაბრკოლებელი შეიძლება იყოს სულიერად, არჩევანისა, ომელიც ამჟღავნებს სულის (ადამიანის, პიროვნების) სურვილს, მიუახლოვდეს უფალს, ან დაშორდეს მას. ეს არჩევანი აქვს უსხეულო ანგელოზს, სულებს აქვთ აზროვნების უნარი, მეხსიერება. ადამიანში ღვთის ხატება თავისუფალი არჩევანია, და ეს არ შეიძლება იყოს დამოკიდებული ტვინის მდგომარეობაზე. ტვინის მდგომარეობაზე დამოკიდებულია ქცევა, მაგრამ არჩევანი ქცევაში ყოველთვის არ ვლინდება. ადამიანიც გულით (გულის არჩევანით) გაიკითხება და არა ქცევით. მართალი კაცი რომ ძალით დაათრონ ან ფსიქოტროპული პრეპარატით გონებაარეულმა რაიმე საშინელება მოიმოქმედოს, მას არ მოეკითხება ამისთვის, თუ მისი შინაგანი ბუნება, მისი სულის ნება არ ეთანხმებოდა ამას.

ისე, წმ. გაბრიელ ქიქოძეს ძალიან საინტერესოდ აქვს ეს საკითხები განხილული. არის თავები, რომლებსაც დღეს სხვაგვარად დაწერდა წმ. გაბრიელი, მაგრამ ეს მხოლოდ ფიზიოლოგიურ და ანატომიურ მხარეს ეხება. სხვა თავები ისევე ღირებული რჩება, როგორიც შექმნისას იყო.

თუ დაგაინტერეებთ, მგონი orthodoxy.ge - ზეც იყო. წიგნიც შემიძლია ვათხოვო დაინტერესებულ პირს.

ამჯერად ბევრი ვერაფერი დავწერე, მაგრამ გავეცნობი კიდე პოსტებს და შემოგიერთდებით...

პოსტის ავტორი: maikoo-84 თარიღი: Dec 1 2008, 04:34 PM

ძალიან მინდა ამ თემასთან დაკავშირებით რამე ლიტერატურა მიმითითოთ
წმ. ეპისკოპოსი გაბრიელ(ქიქოძის) ცდისეული ფსიქოლოგია წავიკითხე ამას წინათ და დამაინტერესა და იქნება მითხრათ რამე სხვა და საინტერესო ლიტერატურა

პოსტის ავტორი: iber თარიღი: Jan 11 2009, 11:43 AM

maZiebeli
ვეთანხმები თქვენ ნათქვამს
მართლაც საინტერესო მსჯელობებია და ძალზერ რადიკალური დასმა საკითხის
და რა თქმა უნდა ტვინში კი არის ლოკალიზებული ფუნქციები –ამას ნეიროფსიქოლოგია შეისწავლის და გადავხედავ სახლში –ძალზედ საინტერესო წიგნი უყიდე ცოტა ხნის წინ მეუღვეს(ნევროპათოლოგია) ნეიროფსიქოლოგიაზე მაგრამ ფუნქციის ლოკალოზაცია –პირობითია
ნეიროფიზიოლოგის ლეშლის ცდებმა დაამტკიცენ რომ ფუნქცია განაწილებულიცაა –არა მარტო ლოკალოზებული .მოკლედ ტვინს შეუძლი დაზიანების შემთხვევაში ფუნქცია სხვა უბნებსეც გადაანაწილოს ...
რაც შეეხება აზროვნებას და მახსოვრობას –ეს საკმაოდ რთული საკითხებია და ტვინთან არის რა თქა უნდა კავშირში მაგრამ სულში ხდება ძირითადათ
და ტვინი ანტენასავითაა –უფრო გამტარია ვირდე "მოტორი"

მასე ტვილის უბანი აღმოაჩინენ რომლეს გაღიზიანებით –ტრაცსენდენტალურ განცდებს ღებულობს ადამიანი –თითქოს ღმერთს ესაუბრება და სულებს ხედავს ან ნირვანაშია და მიიჩნევენ უტვინო მეცნიერები რომ ნახენ უბანი ღმერთი სადაც არისო–და ეს მართლაც ასე იქნებოდა მარტო ნეიროფსიქოლოგიური ლოკალიზაციონიზმი რომ იყვეს სწორი
სინამდვილეში ტვინის მუშაობა და სულთან ურთიერთობა ძალზედ რთული პროცესია და ყველაზე უკვეთ ამას ნეიროჰოლოგრაფიული მოდელი თუ ახწერს

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jan 11 2009, 07:58 PM

და "მატორის გამტარიანობა" ეს რას ქვია გადატანით თქვენს ტერმინოლოგიაში?

პ.ს. ჩემი და ფორუმის ფიზიკოსების თუ ფიზიკის მოყვარულ-მცოდნეების თხოვნა იქნება თავი შეიკავოთ ფიზიკაზე საუბრით და ნუ ამახინჯებთ მას. მადლობთ. არ ცოდნა არ არის სირცხვილი და დამახინჯება კი სირცხვილია.

პოსტის ავტორი: gurulo თარიღი: Jan 13 2010, 08:02 PM

გადაწყვეტილებას იღებს სული, სხეული უბრალოდ ინფორმაციის საცავი და მანქანაა რომელსაც მართავს იგი, და თუ მანქანა არ არის მზად ამა თუ იმ ბრძანების შესასრულებლად, ეს იმას არ ნიშნავს რომ სული არ არსებობს ან იგი ვერ იღებს გადაწყვეტილებას.