Otherguy

არ იყო ნათლად დაწერილი. როგორც პირველ, ასევე მეორე ჯგუფში მოხვედრილები საკმაოდ სერიოზულ ერეტიკულ სწავლებას შეიცავენ.

მაგ კრებების გარდა არსებობს ადგილობრივი კრებების კანონები, რომლებიც კონკრეტულად კათოლიკებს ეხებათ და მათ მონათვლას.
ვფიქრობ მაგ კრებებზე დამსწრე სასულიერო პირებმა შენზე კარგად იცოდნენ სჯულის კანონი

საერთოდაც შენ ტრადიციებზე გქონდა პრეტენზია, ხოდა ტრადიციით, უკვე საკმაოდ ძველ ევხოლოგიონებში ჩნდება ნათლობისას სპეციალური შეკითხვები იმათთვის, ვინც კათოლიკურადაა მონათლული და მართლმადიდებლურად ინათლება.

ქორწინების აკრძალვისა და დაშვების შესახებ, იმედია ჩვენი ძმა, კანონისტი შემისწორებს რაიმე შეცდომა თუ გამეპარა და დაურთავს ასევე შესაბამის კანონებს, რომელიც მე ვერ მოვიძიე.

ქორწინების აკრძალავა ხდება სხვადასხვა შემთხვევებში, ახლა გამოვყოფთ ორს:

1. სისხლისმიერი ნათესაობა

2. მირონისმიერი ნათესაობა

დავიწყოთ დაკონკრეტება,

1. სისხლისმიერი ნათესაობა კრძალავს ქორწინებას როგორც პირდაპირი ისე გამავალი ხაზით, ასევე აღმავალი და დაღმავალი პირობებით ვიდრე მე-7 თაობამდე, მაგრამ ამ თაობათა გამოთვლა ხდება სრულიად სხვაგვარად (ზუსტად იხილეთ ქვემოთ): ანუ თაობები ითვლება არა მამა-შვილი-შვილიშვილი=3 თაობას ,არამედ თითო თაობად იგულისხმება თითოეული თავი ამ თაობაში, შესაბამისად ჩვენებურად გაგებული მეოთხე თაობა უტოლდება 7 თაობას, ანუ ეკლესიის კანონების მიხედვით მეოთხე განაყოფის შემდეგ დაქორწინება ერთმანეთში შეიძლება, თუმცა გასათვალისწინებელია ასევე ადგილობრივი ტრადიცია, რომელიც ემხრობა შვიდ თაობად გაგებულ თავიშეკავებას, თუმცა ვიმეორებთ, არ არსებობს ასეთი აკრძალვა.
თუკი მეოთხე თაობაში გადაკვეთა არ ხდება, არაა აკრძალვა ერთი გვარის მქონეთა შორის ქორწინებაში.


2. მირონისმიერი ნათესაობა ნიშნავს, რომ ერთმანეთს უნათესავდებიან და შესაბამისად ქორწინება არ შეიძლება:

I. ნათლია და ნათლული,

II. ნათლია და მეორე ნათლია

III. ნათლიის სხვადასხვა ნათლულები.

ამათ და ამათ თაობათ შორის (აღმავალი (1 თაობა) და დაღმავალი ხაზით 6/9 თაობა) ქორწინება იკრძალება 9 თაობაში (გამოთვლის იგივე წესით, უთანასწორდება ჩვენს მე-6 თაობას), მაგრამ მხოლოდ პირდაპირი ხაზით და არა გამავალით, ანუ ნათესავია მშობელი და შვილი, მაგრამ არა მშობლის/შვილის/ნათლია ნათლულის და ა.შ. ძმა ან დეიდაშვილი და ა.შ.

დაზუსტებით:


ანუ ნათესავია ნათლია-მონათლული , ნათლია/მეორე ნათლია, ნათლია/მისი მონათლულები და არა ამათი დეიდაშვილ, ბიძაშვილ და სხვა გამავალი ნათესავები.

-------------

ახლა კანონები:

ციტატა
ცნობილი კანონიკური კრებული ე.წ. "მათე ვლასტარის ანბანური სინტაგმა", სადაც ასო B-ს მე-8 თავში ვკითხულობთ, რომ :


"ამდენად ზოგიერთნი ამტკიცებენ, რომ რამდენადაც კანონით (VI მსოფ. კრ. 53-ე კან.) და კანონმდებლობით სულიერი ნათესაობა აღემატება ხორციელს, ამიტომ ამგვარად დანათესავებულებმა უნდა დაიცვან შვიდი თაობის აკრძალვის წესი, იმდენივე, ე.ი. რაც სისხლით ნათესაობის დროს; უმრავლესობა კი ასე არ ფიქრობდა, თუმცა - იმაზე, რომ აკრძალვა ვრცელდება მხოლოდ იმ პირზე, რომელიც ზემომოყვანილ კანონშია აღნიშნული.
----
(კანონისტის კომენტარი)

ამდენად, შვილად აყვანის ორივე შემთხვევაში [გულისხმობს შვილებას და ნათლობას, დ.ჩ.] თაობა გამოითვლება განსხვავებულად, ვიდრე სისხლით ნათესაობოს დროს: რამდენადაც იქ (ე.ი. სისხლით ნათესაობაში) მამა ღვიძლ ძმათა მიმართ (თავისი შვილების) არის პირველი თაობა, ხოლო აქ (შვილების დროს) სულიერი მამა ძის მიმართ, რომელიც მან იშვილა, არის პირველი თაობა, (თავისი სულიერი) ძის ხორციელი მამის მიმართ - მეორე თაობა, რის გამოც ითვლება მის ძმად, ხოლო მისი სულიერი ძეების ხორციელ ძმათა მიმართ - მესამე თაობად, რამდენადაც ისინი არ აუყვანია შვილად; ხოლო სულიერი ძე იქნება მეორე თაობა თავის ხორციელ ძმათა მიმართ, ხოლო ხორციელი მამის მიმართ - პირველი, ისევე როგორც სულიერი მამა.

ამიტომაც, დასაშვებია ცოლად მოყვანა ნათლიმამის დისა."

მოქმედებს ორი წესი:

პირველი:
ნათლობით ნათესაობა გვერდით შტოზე არ გადადის.
ერთი და იმავე ბავშვის ნათლიები ნათესავებად ითვლებიან და მათ შორის ქორწინება დაუშვებელია.


ციტატა
ყრმებისათვის, რომლებიც მოინათლნენ წმიდა ემბაზში,
სვიმეონ თესალონიკელისა

არის ვიღაც ორი კაცი, რომელთა შორისაც არ არის რაიმე ნათესაობა. თუ მათი შვილები ერთიდაიგივე კაცმა მონათლა, აღარ შეიძლება მათი ცოლ-ქმრობა, ვინაიდან ორივე ერთი და იმავე კაცის მონათლულები არიან, ე.ი. ერთი სულიერ მამის ამოყვანილები წმიდა ემბაზიდან.

აქ ბოლოში ნახავთ თაობათა გამოთვლის წესს:

ციტატა
ჯვრისწერისა და მასში მირონით (ანუ ნათლისღებით) ნათესაობას ეთმობა მათე ბლასტარის ანბანური სინტაგმის ასო B, თავი 8 "საქორწინო ხარისხებისა და აკრძალვის თაობაზე"

VI მსოფლიო კრების 53- კანონი ამბობს, რომ "რამდენადაც სული აღმატებულია ხორცზე, იმდენად სულიერი ნათესაობა აღსრულებული წმინდა და გამომსყიდველი ნათლისღებით აღმატებულია ხორციელზე". წმ. კრება აღნიშნავს, რომ გავრცელებულია ნათლისღებით დანათესავებულთა (არ მიუთითებს ხარისხებს) შორის ჯვრისწერა, ადგენს რომ კატეგორიულად აიკრძალოს მსგავსი რამ, და ასეთი ჯვარდაწერილნი გაიყარონ, წინააღმდეგ შემთხვევაში მათ დაედებათ მრუშებისათვის დადგენილი ეპიტიმია

რაც შეეხება ეპისკოპოს ნიკოდიმოს მილაშის კომენტარს ამ კანონზე, იგი აღნიშნავს, რომ თავიდან იმპერატორ იუსტინიანეს 530 წლის 1 ოქტომბრის ნოველით მიმრქმელს აეკრძალა ქორწინება მხოლოდ თავის ნათლულთან. თუმცა შემდგომ პერიოდში, მალევე გაჩნდა აკრძალვა ნათლულის შვილებთან დაკავშირებითაც.

ნიკოდიმოსი უთითებს, რომ ტრულის კრების ამ კანონის საფუძველზე, რომელმაც სულიერი ნათესაობა ხორციელზე აღმატებულად ცნო, ბიზანტიაში შემდგომ პერიოდში უფრო გამკაცრდა მოთხოვნები ჯვრისწერასთან დაკავშირებით და მიაღწია მე-7 თაობამდე (ციტატა: Χριστοδούλου Πρоχειρον νομικоν. Κωνσταντινούπολις, 1889, გვ. 198-201)

რუსეთის იმპერიაში, იმპერატორის უმაღლესად ბოძებული 1810 წლის 19 იანვრის ბრძანებულებით სამოქალაქო ურთიერთობებში აკრძალული იყო ქორწინება მხოლოდ მეორე თაობის ჩათვლით.

საგულისხმოა "თაობის" გამოთვლის წესი. გავრცელებულია, რომ ეს არის პირდაპირ შტოზე "ზეაღსვლა", რათა ორი ადამიანი მივიდეს "საერთო წინაპრამდე". რეალურად კი, კანონიკურ ურთიერთობებში, ანბანური სინტაგმის მიხედვით გამოიყენება თავებზე გადათვლა, ანუ არა საერთო წინაპრამდე მისვლა, არამედ ორ ნათესავს შორის საგვარეულო "ხე"-ში ერთმანეთამდე მისვლა

ანუ, რომ განვმარტოთ. მერამდენე თაობა (თავია) ჩემთვის ბიძაშვილი?

მე --> მამაჩემი (1) --> ბაბუაჩემი (2) --> ბიძაჩემი (3) --> ბიძაშვილი (4)

აი, სწორედ ამ წესით გამოითვლება მე-7 თაობა (და არა ასე, რომ ბაბუაჩემის (2) ბაბუის (2) ბაბუის (2) მამის (1, სულ 7) შთამომავლები ვინც არიან, ყველა ჩემი ნათესავია)

აღმოჩნდა, რომ ციპინი არაფერს ახალ არ წერს ნათლობითი ნათესავობის შესახებ, რაც ჩვენ დავწერეთ, იგი უფრო განავრცობს სხვა მხრივ დაბრკოლებებზე,სადაც გამოყოფს საეკლესიო ქორწინების 9 ძირითად და 7 პირობით
დაბრკოლებას

შემოკლებით დავწერ მათაც:

ძირითადი და საყოველთაო დაბრკოლებებია ანუ ქორწინება აკრძალულია და არ შეიძლება:

1. უკვე ქორწინებაში მყოფი პირი ვერ შევა ახალ ქორწინებაში, რადგან ქრისტიანული ქორწინება მონოგამიურია ანუ ერთქორწინებადია (ანუ ერთი ცოლი და ერთი ქმარი).

2. აკრძალულია და უკანონოა უკვე ნაკურთხ სამღვდელო პირთა ქორწინება

3. შესაბამისად აკრძალულია უკვე აღკვეცილ ბერთა ან მონაზონთა ქორწინება.

4. აკრძალულია მეოთხედ ქორწინება (ანუ მესამე ქორწინების შემდეგ ქვრივობა დაურღეველია)

5. აკრძალულია იმათი ხელმეორედ ქორწინებაც, რომლებიც იყვნენ პირველი ქორწინების დარღვევის მიზეზნი მაგალითად მრუშობის გამო.

6. აკრძალულია ქორწინება ფიზიკურ (ევნუხობა, სქესობრივი კავშირის დამყარების შეუძლებობა) და ფსიქიურად (იდიოტიზმი, საკუთარი ნების თავისუფლად გამოხატვის შეუძლებლობა) უძლურ/ავადმყოფთა, უმრავლეს ქვეყანათა საერო კანონებითაც იკრძალებს ფსიქიურად ავადმყოფთან ქორწინება.

7. აკრძალულია ქორწინება 15 წლამდე მამაკაცის და 13 წლამდე ქალის ქორწინება.

8. აკრძალულია მშობელთა თანხმობის გარეშე ქორწინება, თუმცა დღეს ეს აბსოლუტურ დაბრკოლებად არ ითვლება და ეპისკოპოსის კურთხევას ითხოვს.

9. ზოგიერთი ქვეყნის კანონმდებლობის აკრძალვას იმავე ქვეყნებში იზიარებს ეკლესია, ანუ იკრძალება სამხედრო სავალდებულო სამსახურში ყოფნის დროს ქორწინება და ვინც სახელმწიფო სამსახურში იყო საკუთარი უფროსობის უფლების გარეშე ეკრძალება ქორწინება (საქართველოს სახელმწიფოს შემთხვევაში არ მაქვს ინფორმაცია მსგავსი აკრძალვების არსებობისა და რამდენად იზიარებს მათ ეკლესია.

პირობითი დაბრკოლებებია ქორწინების აკრძალვაზე, როდესაც გარკვეულ პირთა შორის არსებობს სისხლისმიერი ან მირონისმიერი ნათესაობა და ეს მხოლოდ გარკვეულ თაობებზე ვრცელდება.

1. აკრძალულია ქორწინება ახლო სისხლით ნათესავზე ანუ იგივე სისხლიაღრევა , მნიშვნელობა არა აქვს სისხლით ნათესავი კანონიერი შვილია თუ უკანონო, იგი მაინც სისხლით ნათესავია , ასეა შვიდი თაობის განმავლობაში, თაობათა გამოთვლის წესზე ზემოთ ვისაუბრეთ.

2. აკრძალულია ქორწინება შემავალი ხაზითაც, ანუ ქორწინებით დანათესავებულთა შორის ოთხი თაობის განმავლობაში

3. აკრძალულია ქორწინება მირონით დანათესაობის შემთხვევაში, დაწვრილებით იხილეთ ზემოთ.

4. აკრძალული ქორწინების ყველა მოთხოვნები ვრცელდება ასევე სამოქალაქო კანონით ნაშვილებზეც.

5. აუცილებელია ორმხრივი თანხმობა ქორწინებაში შესვლისას, ძალადობით ქორწინება არ შეიძლება.

6. აუცილებელია ერთი რელიგიის აღმსარებლობა (ქრისტიანი და ქრისტიანი, სხვადასხვა ეკლესიაში საბერძნეთის, რუსეთის უცხოეთში მყოფი ეკლესიები უშვებენ ქორწინებას მართლმადიდებელს და არა მართლმადიდებელს შორის (კათოლიკე და ა.შ.) , პირობით, რომ შვილები მართლმადიდებლები იქნებიან, ხოლო მართლმადიდებლურ ქვეყნებში ზოგან ეს აკრძალულია და აუცილებელ პირობად ითვლება არამართლმადიდებლის მოქცევა მართლმადიდებლობაზე იმ ეკლესიაში მიღებული კანონ-ტრადიციის მიხედვით).

7. შეიძლება ზოგი აკრძალვა შემდეგ ნებადართულ იქნას;
როცა ევნუხი იყო და განიკურნება, როცა აკრძალულ ასაკში დაქორწინდნენ და უკვე გაიზარდნენ, როცა ფსიქიურად ავამყოფი განიკურნება, როდესაც ქორწინების დროს ძალადობით აბ მოტყუებით მოხდა შეუღლება, ხოლო შემდეგ უკვე თავისუფალი ნებით საკუთარ თანხმობას განაცხადებენ, როდესაც არ იყო მშობელთა კურთხევა და შემდეგ იქნა გაცემული (ანუ შეურიგდნენ), როდესაც დაქორწინებისას ერთერთი მოუნათლავი იყო და შემდეგ მოინათლა.
ამ ყველაფერს საეკლესიო იერარქია გადაწყვეტს და ამტკიცებს.

იხარეთ;

კაიროსი!

საშინელება ეგ ფაქტობრივად ეკლესია სამ ქოწინებაში შესვლას უშვებს, ეგ კანონი არის მცდარი და უნდა შეიცვალოს, ამასთან არ მესმის პრეციალური კურთხევა რას ნიშნავს, ასეთი სპეციალური კურთხევებით თავის დროზე ბიძაშვილებსაც აქორწილებდნენ, მაგ მხრივაც შესასწორებელია ბევრი რამ, მღვდელს ან თუნდაც მთავარეპისკოპოსს არ უნდა ჰქონდეს უფლება წესების ავლის გზით თავად მიიღოს გადაწყვეტილება მას ისევე როგორ მრევლს მოეთხოვება კანონისა და წესების მორჩილება!

კარგი ახლა
პირველი კურთხეულია,
მეორე გამონაკლისი,
მესამე უკიდურესი გამონაკლისი, მას მცირე მრუშებასაც უწოდებენ, ამ შემთხვვევაში დიდი მრუშობიდან თავის არიდების მიზნით, წესით მხოლოდ ეპისკოპოსის გადაწყვეტილებით ხდება.
ეპისკოპოსი ეკლესიის მმართველია და შეუძლია კანონში ლავირება, ოღონდ იქ სადაც ლავირებადია, ანუ პირველ სამ თაობას და ნათლია-ნათლულს და სხვა ძირითად და აბსოლუტურ აკრძალვებს ვერ შეცვლის, ხოლო პირობითის გადაწყვეტის უფლება აქვს ეკლესიიდან მინიჭებული.
ისე კი საბლე, ცოტა არ იყოს ზედმეტად თავდაჯერებულად და მოთხოვნებით წერ, საკითხზე რომელიც არ იცი , არ გეწყინოს მაგრამ ასე "უნდა შეიცვალოს" , "საშინელებაა" და ა.შ. ამოიღე ტერმინოლოგიიდან, როცა საეკლესიო სამართალზე და სხვა ისეთ საკითხებზე ვსაუბრობთ, რომელთაც ნაკლებად იცნობ.
იხარე;
კაიროსი!
პ.ს.
მარიამ მგონი პოსტი 282 გამოდგება იმ მიზნისათვის (შემოკლებებით ალბათ).

შეიძლება საკითხს ნაკლებად ვიცნობ, მაგრამ მე ვუდგები ამას მორალური თვალთახედვიდან რადგან ჩემთვის ეკლესიური მორალი ცოტა უფრო მეტი ვიდრე სამი ქორწინებაზე თანხმობის მიცემა და ამით სამი მრუშობის ფაქტობრივად წახალისება.

იზრუნეთ იმაზე რომ მრევლი ნაკლებ ცოდვაში აღმოჩნდეს და არა იმისთვის, რომ გაამარტივოთ მათთვის ეკლესური ყოფა, მე რადიკალიზმს არ ვითოვ მაგრამ კანონები რომ მკაცრი უნდა იყოს ეს ფაქტია, არ უნდა შეექმნას არავის ილუზია იმაზე რომ ვინნც განქორწინებას აწერს ხელს ამით კარგს აკეთებს. პატრიარქების ნანხმობით თავის დროზე ბიძაშვილებს აქორწინებდნენ, რომელი სამართალი ამართლებდა ამას?! არცერთი ხომ კიდევ კაი რომ და ძმასაც არ მისცეს ქორწინების კურთხევა! არ მეთანხმები რომ საშინელებაა ბიძაშვილების ქორწინებაზე კურთხევის გაცემა. რათქმაუნდა არის, მე თავს ვერ დავაქნებ ყველაფერზე, არ ვეთანხმები და მორჩა გინდა ჯიუტი მიწოდეთ და გინდა ერეტიკოსი.

მივიჩნევ რომ არ უნდა ჰქონდეს ეპისკოპოსს ამის უფლენა ეხლა არ დავწერ რატომ იმიტომ რომ მაგ მხრივ ბევრი ცუდი რამ მსმენია. მოკლედ არ ღირს საერთოდ ეკლესიურად განქორწინებაზე თანხმობის მიცემა, ამით ის უფრო საერო სამართალს ემსგავსება, მორალი უკანა პლანზე გადადის.

კაიროს ეს ვერ გავიგე:

5. აკრძალულია იმათი ხელმეორედ ქორწინებაც, რომლებიც იყვნენ პირველი ქორწინების დარღვევის მიზეზნი მაგალითად მრუშობის გამო.

ანუ, მე და ჩემმა ქმარმა ჯვარი ავიყარეთ, ერთერთმა ვიმრუშეთ (!!!!) მაგრამ მერე შევრიგდით და თავიდან გადავწყვიტეთ შეუღლება, - ეს აღარ შეგვეძლება?

ლიგუშკი, ეკლესია ყოველთვის უწყობს ხელს შერიგებას, აქაა საუბარი სხვა მეორე ქორწინებაზე სხვასთან, ერთიდაიგივე წყვილი ორჯერ ჯვარს არ იწერს, თუ ჯვარი აიყარეთ, მორჩა კინო, მანამ უნდა იფიქრონ.
საბლე, გამონაკლისებს ნუ განვაზგოადებთ, როგორც მეორე ისე მესამე და განსაკუთრებით მესამე, ყოვლად დიდი გამონაკლისია, პოლიტიკური ზეწოლის გამო დაშვებულ შეცდომებს შეცდომებად ვთვლით და მას ჩვენს საეკლესიო კანონიკაში ვერ იპოვი.
იხარე;
კაიროსი!

მაინც ვერ გავიგე, თან ამბობ სხვა მეორე ქორწინებაზეა აქ საუბარი , თან კიდე, ერთხელ თუ აიყარე ჯვარი გასული ხარ გაღმა, მარილზე, ვეღარ დაიწერ ხელმეორედ ჯვარსო

ჰა რომელია ახლა აქედან სწორი?

კაი ახლა რამდენს დაუწერია მეორედ ჯვარი სხვასთან, პირველთან გაშორების შემდეგ ზუსტადაც მრუშობის გამო, (საყვარელი ჰყავდა, დაშორდა ცოლს/ქმარს და საყვარელს გაყვა/მოიყვანა)

გავიმეორებ



ანუ სხვაზე შეიძლება ჯვრის დაწერა, იმავეზე მეორედ აღარ, ანუ როგორც დავწერე



ახლა ის თუ რამდენად იცავენ ამ წესს, ეგ სხვა მომენტია...

ეგ კი არ ვიცოდი
გავითვალისწინებ მომავლისთვის
თუ გაშორებააა ისე გავშორდები ქმარს არა ოფიციალურად, რა იცი რა ხდება

რა უცნაური აზრები გაწუხებს ღმერთო ჩემო

უნდა დავამატო, ჩემგან გასაოცრად, რომ ბერძენ მართლმადიდებლებში მსგავსი აკრძალვა არ არსებობს!!!

ისინი მხოლოდ კრძალვან ნათლიასა და მონათლულს მშობელს შორის დაქორწინებას და მორჩა

ე.ი. ბერძნები მიდი-მოვდივარ და რამეო? არც ბიძაშვილიო და არც პაპიდაშვილიშვილიო?-მდაააა

არა, ამუზ.
საუბარია ნათლობით ნათესავობაზე, და არა სისხლისმიერზე,
უბრალოდ მათთან მირონის ნათესავობა არის მხოლოდ პირდაპირი, იკრძალება ნათლიისა და მონათლულის ოჯახს შორის ქორწინება და ეს აკრძალვა არ გადადის თაობებში.

Amuza
საერთოდ, ნათესაობის ფორმებსა და ხარისხებს ეკლესიაში ეკლესიისვე სამართალი განსაზღვრავს, რომელიც ერთია ჩვენთვისაც, ბერძნებისთვისაც და სხვა მართლმადიდებლებისთვისაც.

რაც შეეხება დამატებით აკრძალვებს, ბუნებრივია ხალხური ტრადიციით ეს შეგვიძლია დავუშვათ, მაგრამ ამასთან უნდა გვახსოვდეს ეს ეკლესიის მიერ არ არის დადგენილი და ამ "კანონის" დამრღვევლი ეკლესიისადმი გულგრილობაში არ უნდა დავადანაშაულოთ.

ამგვარი ხალხური აკრძალვაა, მაგალითად, მოგვარეებს შორის ქორწინების დაუშვებლობა, მეზობელთან დაქორწინების მიუღებლობა და ა.შ.

მოკლედ რუსეთის ეკლესიის კანონების მიხედვით:
მირონისმიერი ნათესაობა საკმაოდ დალაგებულია და ნათელი

- Cвязаны духовный отец и крестник, мать и крестница. Т.е. восприемник и воспринятый одного пола. Они не могут заключать брак.
- Не действительным духовным родством является отношение крестного отца и крестницы – оно не является непреодолимым препятствием.
- Также брак невозможен между крестным отцом и матерью его крестного сына. И также крестной матерью с отцом ее крестницы.
Духовного родства между восприемником и восприемницей – не существует (Постановление Синода).

ამის შესახებ წერს
Протоиерей В.Г. Певцов
Лекции по церковному праву



в) Духовное родство происходит через восприятие от св. крещения. Канонами вселенской Церкви (Тр. 53) запрещены браки между восприемниками и родителями воспринятых (разумеется, вдовствующими). Но впоследствии Византийские церковные правила, на основании того, что духовное родство выше телесного, распространили первое, подобно свойству, на потомков как восприемника, так и воспринятого до 7-й степени включительно (дети того и другого считались в 3-й степени родства между собой, внуки - в 4-й степени и т. д.). Сверх того, наличие родства признавалось и между теми, которые были крещены одним и тем же восприемником (2-я степень). Сообразно с этим, полагалось запрещать соответствующие браки, что было внесено в Кормчую книгу (гл. 50). Относительно браков между двумя восприемниками одного и того же лица (т. е. между крестным отцом и матерью) церковные каноны не имели нужды упоминать, равно как и о браках восприемников с крестниками: такие браки были немыслимы потому, что по обычаю древней Церкви, восприемник при крещении был один, и при том одного пола с крещаемым. Когда же вошло в обычай иметь при крещении одного лица двух восприемников разного пола, то оба восприемника стали считаться состоящими в духовном родстве как с воспринятым, так и между собой; в силу этого и правила о запрещении браков в духовном родстве стали применяться к обоим восприемникам. Но позднейшее законодательство Русской Церкви, с XVIII столетия, постепенно ограничивало вышеозначенные правила, как постановления частной греческой Церкви.

По действующему праву русской Церкви, запрещенное для браков духовное родство простирается не далее той степени, которая установлена канонами древней вселенской Церкви, т. е. - только на родство восприемников с их крестниками и плотскими родителями последних. Но так как, согласно неоднократным разъяснениям Св. Синода, при двух и более восприемниках одного и того же лица, в духовное родство с родителями крещаемого вступает только один из них (одного пола с крещаемым), и так как между самими этими восприемниками духовного родства не возникает (см. об этом в ст. о восприемниках), то на этом основании: не запрещается вступать в брак 1) восприемнику с восприемницей одного и того же лица (Ук. Синод. 31 Янв. 1838 г.); 2) Св. Синод давал разрешение на брак второго восприемника (не одного пола с крещаемым) с одним из вдовствующих родителей воспринятого им лица (Сепаратный указ Св. Синода 16 Апреля 1874 г.). Впрочем, и брак между двумя восприемниками следует заключать только с разрешения и благословения епархиального архиерея, ввиду того, что он может смущать немощную совесть брачующихся и быть предметом нареканий там, где в указанных случаях признается и почитается духовное родство.

მსგავსივეა ბერძნების და ყველა ბერძნული ეკლესიების პოზიცია, ჩვენ რა გვინდა?

KAIROS


სწორად გავიგე ვითომ?? ასეთი რამე როგორაა დაშვებული??
ნათლიმამას შეუძლია ნათლული გოგონა ცოლად მოიყვანოს?

KAIROS

ბერძნული პიდალიონი კრძალავს.

k@the


ქეთი, საქმე ისაა, რომ ამჟამად რუსეთში ნამდვილ ნათლიად თვლიან მხოლოდ ერთ ნათლიას, რომელიც იმავე სქესისაა, რომლისაც ნათლული (ზოგადად ძველი საეკლესიო ტრადიციითაც მიღებული იყო ერთი ნათლია),
შესაბამისად დანარჩენი ნათლიები არ ითვლებიან ბავშვის სულიერ ნათესავებად.

ახლა ერთის მხრივ მთლიანად სხვისი კოპირებაც არ გამოვა, მაგრამ რაღაც ხომ უნდა გავითვალისწინოთ სხვებისა? ხომ ნამდვილი აბსურდია ცხრა ან ექვსი თაობა ნათესაობა? ეგ საკითხი უნდა გადაწყდეს, აიღონ რაღაც ბერძნებიდან, რაღაც რუსებიდან და დაადგინონ ნათლად.