 არის თუ არა მსახიობობა ცოდვა |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| damiane80 |
 May 9 2011, 03:35 PM
პოსტი
#101
|
|
Advanced Member  ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599  |
ციტატა თუ ეკლესიის მიხედვით არ განისაზღვრება რა არის ცოდვა და რა არა,აბა ვისი მიხედვით უნდა გამნისაზღვროს?თეატრების? +1, ვეთანხმები ამ აზრს, რა თქმა უნდა ეკლესიის მოძღვრება განსაზღვრავს რა არის ცოდვა და რა არა. ამასთან, მე ვფიქრობ, რომ თავისთავად მსახიობობა (რპგპრცვ პროფესია) ცოდვა არ არის, ცოდვა ჩემი აზრით შეიძლება იყოს, კონკრეტული მსახიობის კონკრეტული არჩევანი ითამაშოს თუ არა მან ესა თუ ის გმირი. თუ მსახიობი თამაშობს ფილმში, რომელიც თავისი არსით ცოდვისკენ უბუძგებს ადამიანს, რა თქმა უნდა ეს იქნება ცოდვა, თუ პირიქით - მე მგონი ცოდვად არ უნდა ჩაითვალოს. |
   |
 
|
| mashmash |
May 9 2011, 04:03 PM
პოსტი
#102
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 36 რეგისტრ.: 6-May 11 წევრი № 10,994 |
GIORGI LELUASHVILI
სისულელე არაა. ღმერთის მიხედვით, მას არ მოეწონებოდა თუ კი. |
|
|
|
| კანონისტი |
May 10 2011, 12:24 PM
პოსტი
#103
|
 დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
dzvelmartlmadidebeli
ციტატა ბოლოს, თუ ვიტყვით, რომ კაცისკვლა მსახიობობაზე უფრო დიდი ცოდვაა, ამით რა შეღავათი ეძლევა მსახიობობის ცოდვას? შეღავათი ამით არ ეძლევა. შენი აზრით: კაცისკვლის ცოდვას რატომ უთვლის ნაკლებ ცოდვად (და ზოგი მამის მოსაზრებით, საერთოდ არ უთვლის) კაცს, რომელიც ომში იბრძვის? მე ვკითხულობ მიზეზს და არა საფუძველს. შესაბამისად, პასუხი უნდა სცემდეს კითხვას – რატომ? და არა – როგორ? -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| dzvelmartlmadidebeli |
May 10 2011, 07:56 PM
პოსტი
#104
|
 Oldbeliever ჯგუფი: Members პოსტები: 591 რეგისტრ.: 5-June 10 წევრი № 8,957 |
კანონისტი
ციტატა შენი აზრით: კაცისკვლის ცოდვას რატომ უთვლის ნაკლებ ცოდვად (და ზოგი მამის მოსაზრებით, საერთოდ არ უთვლის) კაცს, რომელიც ომში იბრძვის? მე ვკითხულობ მიზეზს და არა საფუძველს. შესაბამისად, პასუხი უნდა სცემდეს კითხვას – რატომ? და არა – როგორ? ბ-ნო კანონისტო, შემეძლო გვერდი ამევლო თქვენი შეკითხვისთვის, რადგან ვხედავ რაღაცაში ჩვენს "გამოჭერას" ესწრაფვით და ისეთ საკითხზე, რომელსაც ბრწყინვალე პასუხს სცემს ათანასე დიდი (რაც შეუძლებელია თქვენ არ გცოდნოდათ), გამომძიებელივით გვეკითხებით. თქვენ შეგეძლოთ პირდაპირ, წმ. ათანასეს პასუხის რეზიუმირებით დაგეწყოთ და მარტივად აგეხსნათ რისი თქმა გსურდათ, მაგრამ, როგორც ჩანს, თქვენ ჩვენი "დაკითხვა" გაქვთ გადაწყვეტილი. გთხოვთ, შეეშვათ ჩვენთან დიალოგის ამგვარ მეთოდს და თუ პოლემიკა გსურთ, უფრო კონსტრუქციულ დისპუტზე გადახვიდეთ; ხომ არ ფიქრობთ, რომ საბავშვო ბაღის აღსაზრდელებთან გაქვთ საქმე? ახლა კი რაც შეეხება თქვენს კითხვას. წმ. ათანასე დიდი ბრძანებს: "ამ ცხოვრებაში ქმედება ორადაა გაყოფილი: უჯეროა კაცის კვლა, მაგრამ ბრძოლაში მოწინააღმდეგეთა ამოწყვეტა კანონიერია და ქების ღირსი... ერთი და იგივე საქმე ზოგი მიზეზით და ზოგ დროს უჯეროა, ხოლო ზოგი საფუძვლიანია, საპატიებელია და საქებარიც კი" (წმ. ათანასე ალექსანდრიელის ეპისტოლედან ამონ მონაზვნის მიმართ. დიდი სჯულისკანონი. საქართველოს საეკლესიო კალენდარი. გვ. 396). "ამგვარად, ერთი და იგივე საქმე, ზოგჯერ აკრძალულია, ზოგჯერ კი ნებადართული და დამოკიდებულია შემთხვევათა, პირთა და ხერხთა სხვადასხვაობაზე" (ზონარა). ცნობილია, რომ წმიდა მამები ადამიანის საქციელს განზრახვის მიხედვით გასჯიან და არა მოქმედების მიხედვით. ვთქვათ, თუ მკვლელობაზეა ლაპარაკი განიხილება განზრახვა (ანუ "რატომ?" - რაც თქვენ გაინტერესებთ), და არა მხოლოდ გარეგნული ფორმა ან საშუალება მკვლელობისა (ანუ - "როგორ?"). შედარებისთვის მოვიტან ლოტისა და მისი ქალიშვილების ამბავს. როდესაც სოდომი და გომორა დაიწვა, ლოტის ქალიშვილებმა დაათვრეს მამა და მასთან რიგ რიგობით იცხოვრეს, რათა კაცობრიობისთვის შთამომავლობა შეენარჩუნებინათ. წმ. იოანე ოქროპირის განმარტებით, ღმერთმა, რომელმაც ეს ესაა სქესობრივი აღვირახსნილობისა და გარყვნლებისთვის დაწვა სოდომი და გომორა, მამასთან თანაცხოვრების ცოდვა მიუტევა ლოტის ქალიშვილებს, რადგან მათ ეგონათ, რომ კაცობრიობა მოისპო. ამრიგად, ფაქტია, ღმერთმა გაითვალისწინა განზრახვა ("რატომ?") და არ მიაქცია ყურადღება ცოდვის სახეს ("როგორ?"). თანაც, უნდა გავითვალისწინოთ, რომ განზრახვა მხოლოდ იმ პირობითაა მისაღები, როდესაც ის საღმრთო და კეთილშობილურ მიზანს ისახავს. ასეთ შემთხვევაში, აშკარად ცოდვილი ქმედება, წმიდა წერილის მიხედვით, მიეტევათ ლოტის ქალიშვილებს, მათი განზრახვისა და მიზანდასახულობის გამო. ამიტომაც, ომში მონაწილე ჯარისკაცები, რომლებიც სახელმწიფოს და ოჯახს იცავენ და სხვათა დასაცავად საკუთარ თავს საფრთხეში იგდებენ, არ მიიჩნევიან ჩვეულებრივ კაცისმკვლელებად (ანუ, თანამედროვე ენით რომ ვთქვათ, კრიმინალებად). მეტიც, იყო ეპისკოპოსთა შორის აზრი, რომ ომში დაღუპული ჯარისკაცები პირდაპირ წმინდანებადაც კი შეერაცხათ, რაც ზოგიერთმა არ მიიღო. ამდენად, სხვათა კეთილდღეობისთვის ომში ბრძოლა და საკუთარი თავის საფრთხეში ჩაგდება, განსხვავდება კაცისკვლის კრიმინალური დანაშაულისგან. ომში ბრძოლა კეთილშობილური საქციელია, კრიმინალისგან განსხვავებით. ახლა კი დაგვდეთ პატივი და გვითხარით, საითკენ მიგყავთ ლაპარაკი და რა კავშირშია განზრახვის მომენტი მსახიობობის ცოდვასთან? და რაკიღა თქვენ, როგორც ამბობთ, კითხულობთ მიზეზს და არა საფუძველს, იქნებ გაგვარკვიოთ, რა არის მსახიობობის მიზეზი? (გთხოვთ ილაპარაკოთ მსახიობობაზე, როგორც ზოგად მოვლენაზე, და არა კონკრეტულ მსახიობებსა და როლებზე). პატივისცემით: ძველმართლმადიდებელი. -------------------- "ვინცა ვინ, არა ნათელს სცემდეს სამგზისი შთაფვლითა და მოწოდებითა სახელისა მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, იყავნ შეჩუენებულ" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი").
"ვინცა ვინ, არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება"(არსენ იყალთოელი. დოგმატიკონი) |
|
|
|
| კანონისტი |
May 13 2011, 01:10 PM
პოსტი
#105
|
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
dzvelmartlmadidebeli
ციტატა ახლა კი დაგვდეთ პატივი და გვითხარით, საითკენ მიგყავთ ლაპარაკი და რა კავშირშია განზრახვის მომენტი მსახიობობის ცოდვასთან? და რაკიღა თქვენ, როგორც ამბობთ, კითხულობთ მიზეზს და არა საფუძველს, იქნებ გაგვარკვიოთ, რა არის მსახიობობის მიზეზი? (გთხოვთ ილაპარაკოთ მსახიობობაზე, როგორც ზოგად მოვლენაზე, და არა კონკრეტულ მსახიობებსა და როლებზე). უპირველესად, რომ დამშვიდდეთ (რაღაც აგრესიული მეჩვენება თქვენი პოსტის დასაწყისი), მინდა გითხრათ, რომ არც მსახიობი ვარ, არც ვაპირებ და სხვათა შორის, არც თეატრალურ წარმოდგენაზე ვყოფილვარ ჯერჯერობით. მერე მეორე, თუ ჩემი ტონი არ მოგწონთ, აუცილებელი არ არის ყველაფერზე პასუხი დაწეროთ. ,,ეკლესიას", რომელსაც მართლმადიდებლობაზე პრეტენზია აქვს, კითხვების არ უნდა ეშინოდეს. მესამე, რაც თემას შეეხება: თუ ერთი მსახიობისთვის ამ პროფესიის მიზეზი არის ადამიანის ჭეშმარიტებაზე დაყენება, მასში ადამიანური თანაგრძნობის, სიბრალულის, მოყვასისადმი თავგანწირვის, ერთგულების სწავლება, ხოლო მეორესთვის – აღვირახსნილობა, მეძავობისა და სოდომური ცოდვის მორევში ჩათრევა, ერთნაირ ცოდვად მიგაჩნიათ? P.S. ძალიან გთხოვთ, არ დამიწყოთ ისევ – საითკენ მიგყავს საუბარი, დაკითხვა და მსგავსი ბავშვური გამოხტომები. მგონია, რომ ზრდასრული ბრძანდებით. თუ ხვდებით საითკენაც მიმყავს და იმასაც ხვდებით, რომ ფინალი ფატალური იქნება და ამაზე გამწარდით, უკაცრავად, მაგრამ ეს თქვენი ,,ეკლესიის" პრობლემაა. თუ არა და, მემგონი არც ცენზურა დამირღვევია და არც ზრდილობა. -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| dzvelmartlmadidebeli |
May 13 2011, 04:30 PM
პოსტი
#106
|
|
Oldbeliever ჯგუფი: Members პოსტები: 591 რეგისტრ.: 5-June 10 წევრი № 8,957 |
კანონისტი
ციტატა უპირველესად, რომ დამშვიდდეთ (რაღაც აგრესიული მეჩვენება თქვენი პოსტის დასაწყისი) ჩემი თქვენდამი მიწერილი პოსტი აბსოლუტურად მშვიდად არის დაწერილი. საკუთარ გრძნობებს და "მოჩვენებებს" არ უნდა აჰყვეთ.  ციტატა მინდა გითხრათ, რომ არც მსახიობი ვარ ეგ ვიცი... თქვენ ხომ კანონისტი ბრძანდებით? ციტატა არც ვაპირებ შეგეწიოთ ღმერთი! ციტატა და სხვათა შორის, არც თეატრალურ წარმოდგენაზე ვყოფილვარ ჯერჯერობით. ეს ალბათ ამ წელიწადში, არა? თუ საერთოდ?  ციტატა მერე მეორე, თუ ჩემი ტონი არ მოგწონთ, აუცილებელი არ არის ყველაფერზე პასუხი დაწეროთ. როგორ არ გინდათ რომ პასუხები ვწერო! მაგრამ, რას იზამ, თუ ფორუმს გახსნი, იმისთვისაც უნდა იყო მზად, რომ პოსტებს მოგწერენ და შეიძლება ბევრ რამეშიც არ დაგეთანხმონ. ციტატა "ეკლესიას", რომელსაც მართლმადიდებლობაზე პრეტენზია აქვს, კითხვების არ უნდა ეშინოდეს. და ვინ თქვა რომ ეშინია? რა შეგვატყვეთ შიშის? ციტატა მესამე, რაც თემას შეეხება: თუ ერთი მსახიობისთვის ამ პროფესიის მიზეზი არის ადამიანის ჭეშმარიტებაზე დაყენება, მასში ადამიანური თანაგრძნობის, სიბრალულის, მოყვასისადმი თავგანწირვის, ერთგულების სწავლება, ხოლო მეორესთვის – აღვირახსნილობა, მეძავობისა და სოდომური ცოდვის მორევში ჩათრევა,ერთნაირ ცოდვად მიგაჩნიათ? P.S. ძალიან გთხოვთ, არ დამიწყოთ ისევ – საითკენ მიგყავს საუბარი, დაკითხვა და მსგავსი ბავშვური გამოხტომები. მგონია, რომ ზრდასრული ბრძანდებით. თუ ხვდებით საითკენაც მიმყავს და იმასაც ხვდებით, რომ ფინალი ფატალური იქნება და ამაზე გამწარდით, უკაცრავად, მაგრამ ეს თქვენი ,,ეკლესიის" პრობლემაა. თუ არა და, მემგონი არც ცენზურა დამირღვევია და არც ზრდილობა. მე ვხვდები საითკენაც მიგყავთ ლაპარაკი, მაგრამ, ვგონებ ის ფატალური თქვენთვის უფრო იქნება ვიდრე ჩემთვის. გამწარებით, კარგა ხანია გამწარებულები ხართ ჩვენი აქ ყოფნით, მაგრამ უნდა შეურიგდეთ ამ ფაქტს. თუ რატომ, სულ ახლახან მოგახსენეთ. ჩვენს ეკლესიას რაც შეეხება (რომელსაც, რატომღაც ბრჭყალებში სვამთ, ვითომ ეკლესია არ არის? და რა არის ეკლესია? ან რატომ უწოდებთ, ვთქვათ, ანგლიკანურ, კათოლიკურ, გრიგორიანულ და სხვა მწვალებლურ თემებს "ეკლესიას", ძველმართლმადიდებლურს კი არა, და ამ ტერმინისთვის შეუფერებლობის ნიშნად ბრჭყალებში სვამთ?), ღმერთმა იმაზე მეტი პრობლემა არ მისცეს, რაც მსახიობობის არსის გარკვევაა... ციტატა თუ ერთი მსახიობისთვის ამ პროფესიის მიზეზი არის ადამიანის ჭეშმარიტებაზე დაყენება, მასში ადამიანური თანაგრძნობის, სიბრალულის, მოყვასისადმი თავგანწირვის, ერთგულების სწავლება, ხოლო მეორესთვის – აღვირახსნილობა, მეძავობისა და სოდომური ცოდვის მორევში ჩათრევა,ერთნაირ ცოდვად მიგაჩნიათ? მეგონა, ამ საგანზე გარკვეული პასუხი (წმ. ათანასეს განმარტებიდან დაწყებული) უკვე მოცემული მქონდა. სიმართლე გითხრათ, პირველად მესმის, რომ მსახიობობამ თურმე შესაძლოა ადამიანი "ჭეშმარიტების გზაზე დააყენოს" და ლამის მთელი რიგი სახარებისეული ფუნქციებიც კი იტვირთოს. რატომ გამორჩათ ეს წმ. მოციქულებს და წმ. მამებს, გაუგებარია... აი, რას ნიშნავს, სასულიერო სემინარია და აკადემია რომ გაქვს კაცს... შესაშურია, პირდაპირ! ციტატა თუ ერთი მსახიობისთვის ამ პროფესიის მიზეზი არის ადამიანის ჭეშმარიტებაზე დაყენება, მასში ადამიანური თანაგრძნობის, სიბრალულის, მოყვასისადმი თავგანწირვის, ერთგულების სწავლება, ხოლო მეორესთვის – აღვირახსნილობა, მეძავობისა და სოდომური ცოდვის მორევში ჩათრევა, ერთნაირ ცოდვად მიგაჩნიათ? როგორც ჩანს თქვენ არ გსურთ ჩემს მიერ მოცემული პასუხების არსს ჩასწვდეთ (რომლებიც სრულიად გასაგებად გამოვთქვი და ცდილობთ აზრის წარმართვას ჩვენთვის "ფატალური" დასასრულისკენ. თქვენ გმართებთ ერთადერთი მარტივი და სრულიად სწორი ნაბიჯის გადადგმა - აღიაროთ, რომ მსახიობობა არის ცოდვა (უკიდურეს შემთხვევაში, ცოდვილი პროფესია); არაღვთიური ნერგი; ხენეში ხე, რომელმაც შეუძლებელია მოგვცეს ის სახარებისეული სათნოებანი, თქვენ რომ მას მიაწერთ. ალბათ ეს ამპარტავნებით მოგდით, - არ გსურთ ერთხელ ნათქვამის გადათქმა. ფიქრობთ, რომ ამით დავას წააგებთ. არ წააგებთ, ეს მსჯელობაა და საკითხის სწორი გააზრება ყოველთვის მოგება იქნება და არა წაგება. ასე, რომ თქვენ ახლა წამგებიან მდგომარეობაში იმყოფებით და რაც უფრო გაჯიუტდებით ამ ყოფაში, მით უფრო მიუახლოვდებით "ფატალურ" ფინალს, ჯობია დროზე შემობრუნდეთ და საკითხს სახარებისა და წმიდა მამათა სწავლების შუქზე შეხედოთ. და მაინც, რას ელოდებით ჩემგან? ალბათ იმას, რომ გეტყვით, - არა, ერთნაირი ცოდვა არ არის, როცა ერთი მსახიობობს "ჭეშმარიტებისკენ ადამიანის მოსაქცევად" (თუმცა, როგორ უნდა მოხერხდეს ეს ისეთი სამარცხვინო პროფესიით, როგორიც მსახიობობაა, მე არ მესმის), ხოლო მეორე - პირიქით, აღვირახსნილობისთვის. და რა "ფატალური" დარტყმა უნდა მოჰყვეს ამ აღიარებას თქვენი მხრიდან? ალბათ ასეთი: "აჰა, ხედავთ, თურმე, მსახიობობა არ ყოფილა ცოდვა?". თუ ვცდები? ზემო პოსტებში მე დაგიწერეთ, რომ ჩვენ თვით პროფესიას ვეხებით და არა იმას, რომელი მსახიობი როგორ უდგება ამ საკითხს და რა მიზანს ისახავს თავისი მსახიობობით (უმჯობესი იქნებოდა მეთვა - პირმოთნეობით. ეს არის მსახიობობის სახელწოდება, წმ. მამათა და დიდი რჯულისკანონის მიხედვით). ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ, მსახიობობა არის გართობა. ის არის ამსოფლიური ამაოების ის სფერო, რომელსაც, რაგინდ კეთილი მიზანი ამოძრავებდეს, არ ძალუძს, ადამიანის სულის ცხოვნება, მისი მოქცევა ჭეშმარიტებისკენ, რადგან მას არ ძალუძს, ადამიანის სულის სირღმეებში წვდომა. ასე, რომ არ ყოფილიყო, მაშინ წმიდა მამები უდაბნოში კუჭს არ გაიხმობდნენ მარხვით, და შუბლს არ გადაიტყავებდნენ მიწაზე თავპირისცემით. მისი ზემოქმედება ადამიანზე ექსტატიურია, ემოციურია, მშვინვიერია. ამიტომ, დროებითი და წარმავალია. მას არ ძალუძს ღრმა და წარუხოცელი კვალი დატოვოს ადამიანის სულიერებაზე. თუ დღემდე ვერ გაგიგიათ რატომ, მაშინ გირჩევთ, კიდევ ერთხელ თავიდან გადაიკითხოთ ჩემს მიერ დადებული ყველა პოსტი ამ თემაზე. და ბოლოს, მინდა გულწრფელად გითხრათ. მაქვს ერთგვარი პატივისცემა თქვენს მიმართ. ჩემი თქვენდამი მოწერილი პირდაპირი პასუხები არ ჩამითვალოთ სიძულვილის ნიშნად. თემა ითხოვს პირდაპირობას და გულახდილობას. სირცხვილია, ბ-ნო დავით, თქვენი სტატუსისა და მოწოდების კაცისგან მსახიობობის ამდენი დაცვა. მართალია კანონისტი ბრძანდებით, მაგრამ ყველაფერს იურიდიული თვალთახედვით კი არ უნდა მიუდგეთ. მიუდექით მას ზნეობრივი ღვთისმეტყველების კუთხით. სახარებისა და მამათა სწავლების კუთხით, და ყველაფერი მარტივად გაირკვევა. მე ვფიქრობ, რომ თქვენ ცოტათი გაგიტაცათ პოლემიკამ, ვგონებ, ცოტათი აზარტშიც შეხვედით და ახლა უკან დახევა არ ძალგიძთ. თუ გიჭირთ გაჩერება, ბ-ნო დავით, თქვენს რჩევას შეგიბრუნებთ და გეტყვით: არ არის სავალდებულო პასუხი გამცეთ. დადუმდით და ეს დუმილი, როგორც იესუ ზირაქის ძე ამბობს, "სიბრძნედ შეგერაცხებათ". გულწრფელი პატივისცემით: ძველმართლმადიდებელი. -------------------- "ვინცა ვინ, არა ნათელს სცემდეს სამგზისი შთაფვლითა და მოწოდებითა სახელისა მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, იყავნ შეჩუენებულ" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი").
"ვინცა ვინ, არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება"(არსენ იყალთოელი. დოგმატიკონი) |
|
|
|
| dzvelmartlmadidebeli |
May 13 2011, 04:35 PM
პოსტი
#107
|
|
Oldbeliever ჯგუფი: Members პოსტები: 591 რეგისტრ.: 5-June 10 წევრი № 8,957 |
.
-------------------- "ვინცა ვინ, არა ნათელს სცემდეს სამგზისი შთაფვლითა და მოწოდებითა სახელისა მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, იყავნ შეჩუენებულ" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი").
"ვინცა ვინ, არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება"(არსენ იყალთოელი. დოგმატიკონი) |
|
|
|
| dzvelmartlmadidebeli |
May 13 2011, 09:49 PM
პოსტი
#108
|
|
Oldbeliever ჯგუფი: Members პოსტები: 591 რეგისტრ.: 5-June 10 წევრი № 8,957 |
კანონისტი
ციტატა უპირველესად, რომ დამშვიდდეთ (რაღაც აგრესიული მეჩვენება თქვენი პოსტის დასაწყისი) ჩემი თქვენდამი მიწერილი პოსტი აბსოლუტურად მშვიდად არის დაწერილი. საკუთარ გრძნობებს და "მოჩვენებებს" არ უნდა აჰყვეთ. ციტატა მინდა გითხრათ, რომ არც მსახიობი ვარ ეგ ვიცი... თქვენ ხომ კანონისტი ბრძანდებით? ციტატა არც ვაპირებ შეგეწიოთ ღმერთი! ციტატა და სხვათა შორის, არც თეატრალურ წარმოდგენაზე ვყოფილვარ ჯერჯერობით. ეს ალბათ ამ წელიწადში, არა? თუ საერთოდ? ციტატა მერე მეორე, თუ ჩემი ტონი არ მოგწონთ, აუცილებელი არ არის ყველაფერზე პასუხი დაწეროთ. როგორ არ გინდათ რომ პასუხები ვწერო! მაგრამ, რას იზამ, თუ ფორუმს გახსნი, იმისთვისაც უნდა იყო მზად, რომ პოსტებს მოგწერენ და შეიძლება ბევრ რამეშიც არ დაგეთანხმონ. ციტატა "ეკლესიას", რომელსაც მართლმადიდებლობაზე პრეტენზია აქვს, კითხვების არ უნდა ეშინოდეს. და ვინ თქვა რომ ეშინია? რა შეგვატყვეთ შიშის? ციტატა მესამე, რაც თემას შეეხება: თუ ერთი მსახიობისთვის ამ პროფესიის მიზეზი არის ადამიანის ჭეშმარიტებაზე დაყენება, მასში ადამიანური თანაგრძნობის, სიბრალულის, მოყვასისადმი თავგანწირვის, ერთგულების სწავლება, ხოლო მეორესთვის – აღვირახსნილობა, მეძავობისა და სოდომური ცოდვის მორევში ჩათრევა,ერთნაირ ცოდვად მიგაჩნიათ? P.S. ძალიან გთხოვთ, არ დამიწყოთ ისევ – საითკენ მიგყავს საუბარი, დაკითხვა და მსგავსი ბავშვური გამოხტომები. მგონია, რომ ზრდასრული ბრძანდებით. თუ ხვდებით საითკენაც მიმყავს და იმასაც ხვდებით, რომ ფინალი ფატალური იქნება და ამაზე გამწარდით, უკაცრავად, მაგრამ ეს თქვენი ,,ეკლესიის" პრობლემაა. თუ არა და, მემგონი არც ცენზურა დამირღვევია და არც ზრდილობა. მე ვხვდები საითკენაც მიგყავთ ლაპარაკი, მაგრამ, ვგონებ ის ფატალური თქვენთვის უფრო იქნება ვიდრე ჩემთვის. გამწარებით, კარგა ხანია გამწარებულები ხართ ჩვენი აქ ყოფნით, მაგრამ უნდა შეურიგდეთ ამ ფაქტს. თუ რატომ, სულ ახლახან მოგახსენეთ. ჩვენს ეკლესიას რაც შეეხება (რომელსაც, რატომღაც ბრჭყალებში სვამთ, ვითომ ეკლესია არ არის? და რა არის ეკლესია? ან რატომ უწოდებთ, ვთქვათ, ანგლიკანურ, კათოლიკურ, გრიგორიანულ და სხვა მწვალებლურ თემებს "ეკლესიას", ძველმართლმადიდებლურს კი არა, და ამ ტერმინისთვის შეუფერებლობის ნიშნად ბრჭყალებში სვამთ?), ღმერთმა იმაზე მეტი პრობლემა არ მისცეს, რაც მსახიობობის არსის გარკვევაა... ციტატა თუ ერთი მსახიობისთვის ამ პროფესიის მიზეზი არის ადამიანის ჭეშმარიტებაზე დაყენება, მასში ადამიანური თანაგრძნობის, სიბრალულის, მოყვასისადმი თავგანწირვის, ერთგულების სწავლება, ხოლო მეორესთვის – აღვირახსნილობა, მეძავობისა და სოდომური ცოდვის მორევში ჩათრევა,ერთნაირ ცოდვად მიგაჩნიათ? მეგონა, ამ საგანზე გარკვეული პასუხი (წმ. ათანასეს განმარტებიდან დაწყებული) უკვე მოცემული მქონდა. სიმართლე გითხრათ, პირველად მესმის, რომ მსახიობობამ თურმე შესაძლოა ადამიანი "ჭეშმარიტების გზაზე დააყენოს" და ლამის მთელი რიგი სახარებისეული ფუნქციებიც კი იტვირთოს. რატომ გამორჩათ ეს წმ. მოციქულებს და წმ. მამებს, გაუგებარია... აი, რას ნიშნავს, სასულიერო სემინარია და აკადემია რომ გაქვს კაცს... შესაშურია, პირდაპირ! ციტატა თუ ერთი მსახიობისთვის ამ პროფესიის მიზეზი არის ადამიანის ჭეშმარიტებაზე დაყენება, მასში ადამიანური თანაგრძნობის, სიბრალულის, მოყვასისადმი თავგანწირვის, ერთგულების სწავლება, ხოლო მეორესთვის – აღვირახსნილობა, მეძავობისა და სოდომური ცოდვის მორევში ჩათრევა, ერთნაირ ცოდვად მიგაჩნიათ? როგორც ჩანს თქვენ არ გსურთ ჩემს მიერ მოცემული პასუხების არსს ჩასწვდეთ (რომლებიც სრულიად გასაგებად გამოვთქვი და ცდილობთ აზრის წარმართვას ჩვენთვის "ფატალური" დასასრულისკენ. თქვენ გმართებთ ერთადერთი მარტივი და სრულიად სწორი ნაბიჯის გადადგმა - აღიაროთ, რომ მსახიობობა არის ცოდვა (უკიდურეს შემთხვევაში, ცოდვილი პროფესია); არაღვთიური ნერგი; ხენეში ხე, რომელმაც შეუძლებელია მოგვცეს ის სახარებისეული სათნოებანი, თქვენ რომ მას მიაწერთ. ალბათ ეს ამპარტავნებით მოგდით, - არ გსურთ ერთხელ ნათქვამის გადათქმა. ფიქრობთ, რომ ამით დავას წააგებთ. არ წააგებთ, ეს მსჯელობაა და საკითხის სწორი გააზრება ყოველთვის მოგება იქნება და არა წაგება. ასე, რომ თქვენ ახლა წამგებიან მდგომარეობაში იმყოფებით და რაც უფრო გაჯიუტდებით ამ ყოფაში, მით უფრო მიუახლოვდებით "ფატალურ" ფინალს, ჯობია დროზე შემობრუნდეთ და საკითხს სახარებისა და წმიდა მამათა სწავლების შუქზე შეხედოთ. და მაინც, რას ელოდებით ჩემგან? ალბათ იმას, რომ გეტყვით, - არა, ერთნაირი ცოდვა არ არის, როცა ერთი მსახიობობს "ჭეშმარიტებისკენ ადამიანის მოსაქცევად" (თუმცა, როგორ უნდა მოხერხდეს ეს ისეთი სამარცხვინო პროფესიით, როგორიც მსახიობობაა, მე არ მესმის), ხოლო მეორე - პირიქით, აღვირახსნილობისთვის. და რა "ფატალური" დარტყმა უნდა მოჰყვეს ამ აღიარებას თქვენი მხრიდან? ალბათ ასეთი: "აჰა, ხედავთ, თურმე, მსახიობობა არ ყოფილა ცოდვა?". თუ ვცდები? ზემო პოსტებში მე დაგიწერეთ, რომ ჩვენ თვით პროფესიას ვეხებით და არა იმას, რომელი მსახიობი როგორ უდგება ამ საკითხს და რა მიზანს ისახავს თავისი მსახიობობით (უმჯობესი იქნებოდა მეთქვა - პირმოთნეობით. ეს არის მსახიობობის სახელწოდება, წმ. მამათა და დიდი რჯულისკანონის მიხედვით). თუ გკითხავთ "არის თუ არა მეძავობა ცოდვა", დარწმუნებული ვარ მიპასუხებთ, რომ ცოდვაა. მაგრამ თუ გკითხავთ, რომ "ერთი მეძავობს ადამიანის გადასარჩენად, მეორე კი ხორციელი სიამოვნებისა და ვნებების დაკმაყოფილებისთვის და აქედან, რომელია უფრო ცოდვილი", ასევე მჯერა, მეორეს უფრო ცოდვილად მიიჩნევთ. მაგრამ აქ იბადება ერთი შეკითხვა (კორექტულობისთვის სიტყვას შევცვლი): რა განსხვავებაა დიდ ღომსა და პატარა ღომს შორის? განა ორივე ღომი არ არის? ასეა ჩვენს მიერ განსახილველ საკითხშიც. ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ, მსახიობობა არის გართობა. ის არის ამსოფლიური ამაოების ის სფერო, რომელსაც, რაგინდ კეთილი მიზანი ამოძრავებდეს, არ ძალუძს, ადამიანის სულის ცხოვნება, მისი მოქცევა ჭეშმარიტებისკენ, რადგან მას არ ძალუძს, ადამიანის სულის სირღმეებში წვდომა. ასე, რომ არ ყოფილიყო, მაშინ წმიდა მამები უდაბნოში კუჭს არ გაიხმობდნენ მარხვით, და შუბლს არ გადაიტყავებდნენ მიწაზე თავპირისცემით. მისი ზემოქმედება ადამიანზე ექსტატიურია, ემოციურია, მშვინვიერია. ამიტომ, დროებითი და წარმავალია. მას არ ძალუძს ღრმა და წარუხოცელი კვალი დატოვოს ადამიანის სულიერებაზე. თუ დღემდე ვერ გაგიგიათ რატომ, მაშინ გირჩევთ, კიდევ ერთხელ თავიდან გადაიკითხოთ ჩემს მიერ დადებული ყველა პოსტი ამ თემაზე. და ბოლოს, მინდა გულწრფელად გითხრათ. მაქვს ერთგვარი პატივისცემა თქვენს მიმართ. ჩემი თქვენდამი მოწერილი პირდაპირი პასუხები არ ჩამითვალოთ სიძულვილის ნიშნად. თემა ითხოვს პირდაპირობას და გულახდილობას. სირცხვილია, ბ-ნო დავით, თქვენი სტატუსისა და მოწოდების კაცისგან მსახიობობის ამდენი დაცვა. მართალია კანონისტი ბრძანდებით, მაგრამ ყველაფერს იურიდიული თვალთახედვით კი არ უნდა მიუდგეთ. მიუდექით მას ზნეობრივი ღვთისმეტყველების კუთხით. სახარებისა და მამათა სწავლების კუთხით, და ყველაფერი მარტივად გაირკვევა. მე ვფიქრობ, რომ თქვენ ცოტათი გაგიტაცათ პოლემიკამ, ვგონებ, ცოტათი აზარტშიც შეხვედით და ახლა უკან დახევა არ ძალგიძთ. თუ გიჭირთ გაჩერება, ბ-ნო დავით, თქვენს რჩევას შეგიბრუნებთ და გეტყვით: არ არის სავალდებულო პასუხი გამცეთ. დადუმდით და ეს დუმილი, როგორც იესუ ზირაქის ძე ამბობს, "სიბრძნედ შეგერაცხებათ". გულწრფელი პატივისცემით: ძველმართლმადიდებელი. -------------------- "ვინცა ვინ, არა ნათელს სცემდეს სამგზისი შთაფვლითა და მოწოდებითა სახელისა მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, იყავნ შეჩუენებულ" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი").
"ვინცა ვინ, არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება"(არსენ იყალთოელი. დოგმატიკონი) |
|
|
|
| კანონისტი |
May 19 2011, 12:32 PM
პოსტი
#109
|
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
dzvelmartlmadidebeli
ციტატა ეს ალბათ ამ წელიწადში, არა? თუ საერთოდ? საერთოდ. ციტატა როგორ არ გინდათ რომ პასუხები ვწერო! მაგრამ, რას იზამ, თუ ფორუმს გახსნი, იმისთვისაც უნდა იყო მზად, რომ პოსტებს მოგწერენ და შეიძლება ბევრ რამეშიც არ დაგეთანხმონ. ძალიან მინდა, მაგრამ მართლმადიდებლური პასუხები მინდა და არა ცრუმოღვაწეობის იარლიკით შემატებული, რაც ისეთივე მწვალებლობაა, როგორც გამოკლებული. ციტატა მე ვხვდები საითკენაც მიგყავთ ლაპარაკი, მაგრამ, ვგონებ ის ფატალური თქვენთვის უფრო იქნება ვიდრე ჩემთვის. გამწარებით, კარგა ხანია გამწარებულები ხართ ჩვენი აქ ყოფნით, მაგრამ უნდა შეურიგდეთ ამ ფაქტს. თუ რატომ, სულ ახლახან მოგახსენეთ. შეგუებული ვარ, რა ვქნა მეტი.  ციტატა ჩვენს ეკლესიას რაც შეეხება (რომელსაც, რატომღაც ბრჭყალებში სვამთ, ვითომ ეკლესია არ არის? და რა არის ეკლესია? ან რატომ უწოდებთ, ვთქვათ, ანგლიკანურ, კათოლიკურ, გრიგორიანულ და სხვა მწვალებლურ თემებს "ეკლესიას", ძველმართლმადიდებლურს კი არა, და ამ ტერმინისთვის შეუფერებლობის ნიშნად ბრჭყალებში სვამთ?), ღმერთმა იმაზე მეტი პრობლემა არ მისცეს, რაც მსახიობობის არსის გარკვევაა... თქვენ ბრჭყალებში იმდენად გსვამთ, რამდენად მართლმადიდებლობას იბრალებთ და ასეთი ეკლესია ერთია. თუკი აღიარებთ, რომ მართლმადიდებელი არ ხართ, მაშინ არაა პრობლემა, ფორმალურად მოგიხსენიებთ ეკლესიად, უბრჭყალებოდ. ციტატა მეგონა, ამ საგანზე გარკვეული პასუხი (წმ. ათანასეს განმარტებიდან დაწყებული) უკვე მოცემული მქონდა. სიმართლე გითხრათ, პირველად მესმის, რომ მსახიობობამ თურმე შესაძლოა ადამიანი "ჭეშმარიტების გზაზე დააყენოს" და ლამის მთელი რიგი სახარებისეული ფუნქციებიც კი იტვირთოს. რატომ გამორჩათ ეს წმ. მოციქულებს და წმ. მამებს, გაუგებარია... აი, რას ნიშნავს, სასულიერო სემინარია და აკადემია რომ გაქვს კაცს... შესაშურია, პირდაპირ! სასულიერო სემინარია ვის აქვს დამთავრებული არ ვიცი. მსახიობობას რაც შეეხება, მე პირადად სამშობლოს სიყვარული ,,ბაში-აჩუკმა" გამიღვივა, მღვდლის პატივისცემა - ,,მამლუქმა"... არ მესმის, რატომ უნდა ჩაეთვალოს ეს ცოდვად ოთარ კობერიძეს. ციტატა თუ გკითხავთ "არის თუ არა მეძავობა ცოდვა", დარწმუნებული ვარ მიპასუხებთ, რომ ცოდვაა. მაგრამ თუ გკითხავთ, რომ "ერთი მეძავობს ადამიანის გადასარჩენად, მეორე კი ხორციელი სიამოვნებისა და ვნებების დაკმაყოფილებისთვის და აქედან, რომელია უფრო ცოდვილი", ასევე მჯერა, მეორეს უფრო ცოდვილად მიიჩნევთ. მაგრამ აქ იბადება ერთი შეკითხვა (კორექტულობისთვის სიტყვას შევცვლი): რა განსხვავებაა დიდ ღომსა და პატარა ღომს შორის? განა ორივე ღომი არ არის? ასეა ჩვენს მიერ განსახილველ საკითხშიც. განსხვავება სახარებაშია: ,,რომელმან წარიწყმიდოს სული მოყვასისათვის, მან აცხოვნოს იგი". ძალიან კარგი, რომ განსხვავებაზე დამემოწმეთ, როგორც იქნა. ახლა, ასეთი კითხვა: ერთი ადამიანის მიერ მეორის მოკვლა, ყოველთვის ერთნაირად ფასდება ეკლესიის პოზიციიდან? თუ კი, რის საფუძველზე? თუ არა, რის საფუძველზე? ციტატა მართალია კანონისტი ბრძანდებით, მაგრამ ყველაფერს იურიდიული თვალთახედვით კი არ უნდა მიუდგეთ. მიუდექით მას ზნეობრივი ღვთისმეტყველების კუთხით. სახარებისა და მამათა სწავლების კუთხით, და ყველაფერი მარტივად გაირკვევა. მე რაც ვიცი, იმ თემაზე გესაუბრებით. კი ხედავთ, ამ ფორუმს ღმრთისმეტყველების განყოფილებაც აქვს, მაგრამ იქ არ ვაქტიურობ ძალიან, ერთი მარტივი მიზეზის გამო: არ მიყვარს დილეტანტური საუბარი, არც სექტანტური, მხოლოდ რომ ამოვიკითხო ერთი წინადადება და მერე გაუაზრებლად ვამტკიცო. ამიტომ, შეიძლება ვიღაცაზე მეტი ვიცოდე თეოლოგიაში, მაგრამ არ მიმაჩნია საჭიროდ, ამ თემაზე ბევრი ვისაუბრო. მოსმენა/წაკითხვა უფრო მირჩევნია. -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| dzvelmartlmadidebeli |
May 19 2011, 05:33 PM
პოსტი
#110
|
|
Oldbeliever ჯგუფი: Members პოსტები: 591 რეგისტრ.: 5-June 10 წევრი № 8,957 |
კანონისტი
ციტატა საერთოდ. ყოჩაღ! გულწრფელად გეუბნები. ძნელი დასაჯერებელია ეს, მაგრამ არ მაქვს არანაირი საფუძველი ეჭვი შევიტანო თქვენს ნათქვამში. ციტატა ძალიან მინდა, მაგრამ მართლმადიდებლური პასუხები მინდა და არა ცრუმოღვაწეობის იარლიკით შემატებული, რაც ისეთივე მწვალებლობაა, როგორც გამოკლებული. არ ვიცი ვის გულისხმობთ "ცრუმოღვაწეში", თუ მე მგულისხმობთ, მინდა გითხრათ არასოდეს გამომითქვამს დიდი მოღვაწის პრეტენზია, ბ-ნო დავით, უბრალოდ, გულწრფელი მართლმადიდებელი ვარ და ყოველივე, რაც მართლმადიდებლობის გარშემო ხდება, და მითუმეტეს, როცა კონტექსტში ძველმოწესეებს მოიხსენიებენ, ყველაფერს მტკივნეულად აღვიქვამ. აქედან გამომდინარე, გვაქვს დიდი სურვილი, ყველა ადამიანს, აინტერესებს ეს თუ არა, რამენაირად თუ შეგვეხება, განვუმარტოთ ჩვენი პოზიციაც და ზოგადმართლმადიდებლური დამოკიდებულებაც ამ საკითხზე. ასე, რომ იმედია, თქვენი სიტყვები ჩვენი მისამართით არ იყო ნათქვამი. ხოლო თუ მე მგულისხმობდით, იმედია უფრო დამიკონკრეტებთ ჩემი "ცრუმოღვაწეობის" ფაქტებს. ციტატა შეგუებული ვარ, რა ვქნა მეტი. გიფასებთ იუმორს. თუმცა, მოდი, აქაც იქნებ დავიცვათ მეტი ტაქტი. ჩვენი პასუხი, თქვენი "დიაგნოზიდან" იყო გამომდინარე. ციტატა თქვენ ბრჭყალებში იმდენად გსვამთ, რამდენად მართლმადიდებლობას იბრალებთ და ასეთი ეკლესია ერთია. თუკი აღიარებთ, რომ მართლმადიდებელი არ ხართ, მაშინ არაა პრობლემა, ფორმალურად მოგიხსენიებთ ეკლესიად, უბრჭყალებოდ. ორიგინალური პასუხია. მე აქცენტირება ეკლესიაზე გავაკეთე. ანუ, გკითხეთ, რატომ არის თქვენთვის ანგლიკანური, სომხური, პაპისტური და სხვა "ეკლესიები" ეკლესია, - ძველმართლმადიდებლური არა და თანაც სულ ბრჭყალებშია ჩასმული. რაც შეეხება მართლმადიდებლობას, თქვენთვის თუ ძველმოწესეობა განხეთქილებაა, მაშინ ჩვენს მართლმადიდებლურობაზე არც უნდა გქონდეთ ეჭვი (წმ. ბასილი დიდის 1-ლი და სხვა კანონებიდან გამომდინარე). ხოლო, თუ რამე გვაქვს მწვალებლური, იმედია გვაცნობებთ. ჩვენ ამის შესახებ არაფერი ვიცით. არც ოფიციალური ეკლესიის ღვთისმეტყველთაგანაც გვსმენია. თქვენი ბრალდება, რომ "მართლმადიდებლობას ვიბრალებთ" ასევე პირველად გვესმის. იმედია უფრო დაკონკრეტდებით. ამრიგად, ჩვენ ვართ მართლმადიდებლები და ეს არავის ეეჭვება. თქვენი პოზიცია უფრო ოფიციალური ეკლეიის პოლიტიკის გაგრძელებას მაგონებს. ციტატა სასულიერო სემინარია ვის აქვს დამთავრებული არ ვიცი. მსახიობობას რაც შეეხება, მე პირადად სამშობლოს სიყვარული ,,ბაში-აჩუკმა" გამიღვივა, მღვდლის პატივისცემა - ,,მამლუქმა"... არ მესმის, რატომ უნდა ჩაეთვალოს ეს ცოდვად ოთარ კობერიძეს. ბ-ნო დავით, ნამდვილად არ მიმაჩნიხართ გულუბრყვილო და მიამიტ ადამიანად. მითუმეტეს ხარისხს იცავთ კანონიკის დარგში. სამართლის (თუნდაც საეკლესიო) დარგში განათლებულ ადამიანს უნდა გესმოდეთ (და მჯერა რომ გესმით), - ერთია ფილმში წარმოდგენილი იდეა, რასაც მსახიობები ასახიერებენ და მეორეა თვით მსახიობობის პროფესია. როგორ დავიჯერო რომ ეს თქვენთვის მიუწვდომელი ცნებებია. რაც შეეხება ოთარ კობერიძეს, ბავშვობიდან გამიგია მისი ცხოვრების შესახებ და მოდი ამაზე არ ვილაპარაკოთ, თორემ სხვაგან გადავიჭრებით. მთლად 20 წლის ღლაპი არ ვარ... ბევრი რამ გამიგია ოთარ კობერიძეზეც და სხვა მსახიობებზეც... გარდა ამისა, ყველა როლი როლია; კობერიძის დამსახურება სულაც არ არის "ბაში-აჩუკი", ეს უფრო რეჟისორის და სცენარისტს უნდა დავუფასოთ, მსახიობები კი ამ როლებს ან კარგად ასრულებენ ან ცუდად. ისე, მათ წრეში ასეა მიღებული, რაც უფრო მეტი გარდასახვის უნარი გაქვს (ანუ, რაც უფრო მეტი სხვადასხვა ტიპაჟის შესრულება ძალგიძს, მ. შ. კახპის, მამათმავლის, მკვლელის, ქურდის, და ა. შ.) მით უფრო კარგი მსახიობი ხარ. აბა გავიხსენოთ, ამ ბოლო დროის ქართული ტელესერიალები, სადაც ზოგიერთი მსახიობი მეტად სასაცილოდ და ზედმიწევნით ზუსტად ასახიერებდა მამათმავლის როლს, ზოგი კი მსუბუქი ყოფაქცევის დედაკაცისას... იგივე მსახიობები, შემდეგ ტრაგიკული და "ეროვნული" როლების შემსრულებლებადაც გვევლინებიან და ასევე კარგად ასრულებენ ამ როლებს. ნუთუ ამდენი ხანი ვერ მიმიხვდით რაზეა ლაპარაკი ბ-ნო დავით?... მსახიობობაზე, ამ პროფესიაზე და არა იმ იდეაზე, სცენარისტმა და რეჟისორმა რომ შეიძლება ფილმის სახით იქადაგონ... (და ეს არ არის ქრისტეანული ფორმა ქადაგების). სიტყვამ მოიტანა და პატრიოტული გრძნობები მე უფრო "უიარაღოს" მამლუქმა მომგვარა, ვიდრე ოთარ კობერიძის მიერ შესრულებულმა როლმა. თუ ვინმე მეტყვის, რომ ბაპტისტების (ან ნებისმიერი აღმსარებლობის) წარმომადგენელთა მიერ გადაღებული ფილმი იესოზე უფრო აღუძრავს რელიგიური გრძნობას, ვიდრე თვით სახარება, ამ პიროვნების სულიერი დონე უფრო დაიხატება, ვიდრე ის "სინამდვილე" ფილმები რომ გადმოსცემენ. ამაწინათ "ოსტროვზე" მქონდა დავა დამიანესთან. იგივე მინდა გითხრათ. "ოსტროვი" რეჟისორის ჩანაფიქრია და მსახიობები მას უბრალოდ თამაშობენ ... ჩვენ კი, თუ მართლმადიდებლური კატეგორიებით ვმსჯელობთ, უფრო წმიდა და ამაღლებული, ღვთაებრივი კრიტერიუმები გვჭირდება სულის გასაწმენდად... და იმედი მაქვს ამაში დამეთანხმებით.ციტატა განსხვავება სახარებაშია: ,,რომელმან წარიწყმიდოს სული მოყვასისათვის, მან აცხოვნოს იგი". ძალიან კარგი, რომ განსხვავებაზე დამემოწმეთ, როგორც იქნა. ძალიან გთხოვთ, ამ სიტყვების წმიდა მამებისეული განმარტებებს გაეცნოთ... თქვენ ნახავთ, რომ ის ადამიანი, რომელიც ქრისტეანულად არ ცხოვრობს, მისდაუნებურად სხვა რომც აცხოვნოს, თვითონ ვერ ცხონდება. ებრაელებმა ჯვარს აცვეს იესუ, რითაც აღასრულეს საღმრთო განგებულება (მათდა უნებურად), ასევე პილატემ გაწირა ქრისტე, მაგრამ განა უცნობია თქვენთვის, რომ მათ ეს ქმედება დამსახურებაში კი არა ცოდვაში ეთვლებათ და წარწყმდნენ?!... მსახიობობასაც ასე უნდა მივუდგეთ... მოდი განვასხვავოთ ერთმანეთისგან იდეა, ქადაგების ფორმა და შემსრულებლის ცხოვრება და პიროვნება, შემდეგ კი ეს ყოველივე სახარებისა და წმიდა მამათა სწავლებას შევადაროთ... ციტატა ერთი ადამიანის მიერ მეორის მოკვლა, ყოველთვის ერთნაირად ფასდება ეკლესიის პოზიციიდან? თუ კი, რის საფუძველზე? თუ არა, რის საფუძველზე? ამ შეკითხვაზე მე უკვე გიპასუხეთ და არ ვიცი განმეორებით რატომ მეკითხებით. გთხოვთ, იხილოთ ჩემი ადრინდელი პოსტები, სადაც მომყავს წმ. ათანასე დიდის ბრწყინვალე განმარტება. -------------------- "ვინცა ვინ, არა ნათელს სცემდეს სამგზისი შთაფვლითა და მოწოდებითა სახელისა მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, იყავნ შეჩუენებულ" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი").
"ვინცა ვინ, არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება"(არსენ იყალთოელი. დოგმატიკონი) |
|
|
|
| damiane80 |
May 21 2011, 10:58 PM
პოსტი
#111
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 |
ციტატა ამაწინათ "ოსტროვზე" მქონდა დავა დამიანესთან. იგივე მინდა გითხრათ. "ოსტროვი" რეჟისორის ჩანაფიქრია და მსახიობები მას უბრალოდ თამაშობენ . ანუ რეჟისორის ჩანაფიქრი მოგწონთ, თუ არც ეგ? ციტატა ჩვენ კი, თუ მართლმადიდებლური კატეგორიებით ვმსჯელობთ, უფრო წმიდა და ამაღლებული, ღვთაებრივი კრიტერიუმები გვჭირდება სულის გასაწმენდად. კინოს - "ღვთაებრივი კრიტერიუმების" რანგში არავინ აფასებს, პირიქით არის აქ საუბარი, ცოდვა თუ არისო??? კინოს ყურებით რომ კაცი ვერ ცხონდება მაგაზე არავინ დაობს. მე ფიქრობ, რომ თავისთადავ მსახიობობა ცოდვა არ არის, გააჩნია რა როლს შეასრულებ, თუ ითანმაშე მამლუქში მღვდლის როლი (როგორ კანონისტმა აღნიშნა) არა მგონია ეს ცოდვა შეერაცხოს მსახიობს, თუმცა იგივეს ვერ ვიტვით მღვდლის როლზე - "არ დაიდარდოში". |
|
|
|
| dzvelmartlmadidebeli |
May 22 2011, 01:37 PM
პოსტი
#112
|
|
Oldbeliever ჯგუფი: Members პოსტები: 591 რეგისტრ.: 5-June 10 წევრი № 8,957 |
damiane80
ციტატა ანუ რეჟისორის ჩანაფიქრი მოგწონთ, თუ არც ეგ? ადრე დავწრე, რომ იდეის ქადაგება შეიძლება სხვადასხვა სახით განხორციელდეს-თქო. მე ამ იდეათა ქადაგების ფორმებზე ვლაპარაკობ. იდეა თავისთავად კარგი შეიძლება იყოს. თქვენ თუ მაინც და მაინც "ოსტროვის" იდეა გაინტერესებთ, ცხადია, ცუდი ამ იდეაში არაფერია. მაგრამ მე ხომ ამაზე არ ვდავობ. ციტატა კინოს - "ღვთაებრივი კრიტერიუმების" რანგში არავინ აფასებს, პირიქით არის აქ საუბარი, ცოდვა თუ არისო??? ცოდვაა იმდენად, რამდენადაც ის ემსახურება გართობის ინდუსტრიას. "ქრისტეანული" კინემატოგრაფი არ არსებობს (გთხოვთ, კინემატოგრაფიის მეშვეობით გადმოცემული ცალკეული ქრისტეანული თუ პატრიოტული იდეები "ქრისტეანულ" კინემატოგრაფში არ ჩათვალოთ). ციტატა კინოს ყურებით რომ კაცი ვერ ცხონდება მაგაზე არავინ დაობს. დიდება ღმერთს! მეც მაგას არ ვამბობ? და თუ ვერც ცხონდება, მაშინ რამდენად სასარგებლო შეიძლება იყოს ის (თუ უარესი არა), რაც ვერ აცხოვნებს? ციტატა მე ფიქრობ, რომ თავისთადავ მსახიობობა ცოდვა არ არის, გააჩნია რა როლს შეასრულებ, თუ ითანმაშე მამლუქში მღვდლის როლი (როგორ კანონისტმა აღნიშნა) არა მგონია ეს ცოდვა შეერაცხოს მსახიობს, თუმცა იგივეს ვერ ვიტვით მღვდლის როლზე - "არ დაიდარდოში". ცხადია, ასეთ შემთხვევაში (როცა ვიღაცის როლს განასახიერებენ) ცოდვა-არცოდვის საკითხი იმის მიხედვითაც გადაწყდება თუ რა კონტექსტში აჩვენებენ გათამაშებულ როლს (მაგ. მღვდელს). მაგრამ, ხომ მეთანხმებით, რომ ყველა ფილმი, როგორც იდეა, ეკუთვნის სცენარისტს ან რეჟისორს, და ნაკლებად მსახიობს. მსახიობი "დაქირავებული აგენტივითაა". ეტყვიან ამას ითამაშებს, ეტყვიან - იმას. ასე, რომ ეს პროფესია, როგორც უძველესი და არაქრისტეანული ქრისტეანთათვის მისაღები არ არის. -------------------- "ვინცა ვინ, არა ნათელს სცემდეს სამგზისი შთაფვლითა და მოწოდებითა სახელისა მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, იყავნ შეჩუენებულ" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი").
"ვინცა ვინ, არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება"(არსენ იყალთოელი. დოგმატიკონი) |
|
|
|
| damiane80 |
May 22 2011, 07:59 PM
პოსტი
#113
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 |
ციტატა(dzvelmartlmadidebeli @ May 22 2011, 01:37 PM)  damiane80 ადრე დავწრე, რომ იდეის ქადაგება შეიძლება სხვადასხვა სახით განხორციელდეს-თქო. მე ამ იდეათა ქადაგების ფორმებზე ვლაპარაკობ. იდეა თავისთავად კარგი შეიძლება იყოს. თქვენ თუ მაინც და მაინც "ოსტროვის" იდეა გაინტერესებთ, ცხადია, ცუდი ამ იდეაში არაფერია. მაგრამ მე ხომ ამაზე არ ვდავობ. ცოდვაა იმდენად, რამდენადაც ის ემსახურება გართობის ინდუსტრიას. "ქრისტეანული" კინემატოგრაფი არ არსებობს (გთხოვთ, კინემატოგრაფიის მეშვეობით გადმოცემული ცალკეული ქრისტეანული თუ პატრიოტული იდეები "ქრისტეანულ" კინემატოგრაფში არ ჩათვალოთ). დიდება ღმერთს! მეც მაგას არ ვამბობ? და თუ ვერც ცხონდება, მაშინ რამდენად სასარგებლო შეიძლება იყოს ის (თუ უარესი არა), რაც ვერ აცხოვნებს? ცხადია, ასეთ შემთხვევაში (როცა ვიღაცის როლს განასახიერებენ) ცოდვა-არცოდვის საკითხი იმის მიხედვითაც გადაწყდება თუ რა კონტექსტში აჩვენებენ გათამაშებულ როლს (მაგ. მღვდელს). მაგრამ, ხომ მეთანხმებით, რომ ყველა ფილმი, როგორც იდეა, ეკუთვნის სცენარისტს ან რეჟისორს, და ნაკლებად მსახიობს. მსახიობი "დაქირავებული აგენტივითაა". ეტყვიან ამას ითამაშებს, ეტყვიან - იმას. ასე, რომ ეს პროფესია, როგორც უძველესი და არაქრისტეანული ქრისტეანთათვის მისაღები არ არის. ჯამში ამას ვამბობ მეც, მხოლოდ 2 რაღაცას დავაზუსტებ: 1) კინო ვერ აცხოვნებს კაცს თავისთავად როგორც ესეთი, მაგრამ მე ზემოთ მაგალითიც მოვიყვანე, რომ ზოგიერთი (შეიძლება უმცირესი ოდენობა ფილმისა) შეიძლება იდგეს სიკეთის ანუ შესაბამისად სულის ცხონების სამსახურში. და ამის მაგალითი ჩემი აზრით, არის სწორედ ზემოთნახსენები "ოსტრავი" (თუმცა რა თქმა უნდა, არც ამ და არც სხვა ფილმს გადაჭარბებულ მნიშვნელობა არ უნდა მივანიჭოთ); 2) სწორია შენი მითითება, რომ რეჟისორია ფილმში მთავარი და მსახიობის პროფესია, როლის "თამაშია" (უნდა ითამაშოს რასაც ეტყვიან), მაგრამ დამემოწმები აქაც მსახიობს ყოველთვის აქვს არჩევანის უფლება, აირჩიოს ითამაშოს თუ არა ესა თუ ის როლი. ამის მიხედვით არის, როგორც ნებისმიერ სხვა საქმეშიც, ცოდვას ჩაიდენს თუ არა. |
|
|
|
| dzvelmartlmadidebeli |
May 22 2011, 08:39 PM
პოსტი
#114
|
|
Oldbeliever ჯგუფი: Members პოსტები: 591 რეგისტრ.: 5-June 10 წევრი № 8,957 |
damiane80
ციტატა 2) სწორია შენი მითითება, რომ რეჟისორია ფილმში მთავარი და მსახიობის პროფესია, როლის "თამაშია" (უნდა ითამაშოს რასაც ეტყვიან), მაგრამ დამემოწმები აქაც მსახიობს ყოველთვის აქვს არჩევანის უფლება, აირჩიოს ითამაშოს თუ არა ესა თუ ის როლი. ამის მიხედვით არის, როგორც ნებისმიერ სხვა საქმეშიც, ცოდვას ჩაიდენს თუ არა. რა თქმა უნდა, არჩევანის უფლება ყველას აქვს, და სწორედ იმაშია საქმე, რომ მსახიობები მარტო "ქრისტეანულ" როლებს როდი სჯერდებიან... და კიდევ, მგონი დამეთანხმებით, დამიანე, რომ, რაღაცნაირად უხერხულად ჟღერს "ქრისტეანული" "როლის" თამაში. ჩვენთვის ხომ ქრისტეანობა უპირველეს ყოვლისა ცხოვრებაა. ეს ცხოვრება კი მომავალ, დაუსრულებელ ცხოვრებაში გარდამავალი პერიოდია და აქ თამაშობით ვერ მიუდგები და შორსაც ვერ წახვალ კაცი. თქვენს ნათქვამთან ამჯერად სადავო არაფერი მაქვს, უბრალოდ მეც ერთ რამეს დავამატებდი. მხატვრული კინო მართლაც შეიცავს ძლიერ ხიბლს. საყურებლად მომხიბლავია, გიპყრობს, როლში, მოვლენაში გითრევს, განგაცდევინებს ფილმის პერიპეტიებს და ა. შ. მითუმეტეს თუ იდეაც დადებითია. ამაზე მე არც ვდავობ. მაგრამ, მსახიობი თუ სულის ცხოვნებაზე ფიქრობს, ალბათ დამეთანხმები, ის ამ საქმიანობით "შორს ვერ წავა" და მან თავისი ცხოვრების წესი რადიკალურად უნდა შეცვალოს. ამიტომაც, არის წმმ. მოციქულთა პეტრეს და პავლეს განწესებებში (არაკანონიკურში) ნათქვამი, რომ მსახიობი, თუ მას ნათლობა და ქრისტეანული ცხოვრება სურს, ან თავისი საქმიანობისგან უნდა დაცხრეს და მოინათლოს, ან უკან გაბრუნდეს. და ეს სავსებით სწორი გადაწყვეტილებაა. იმედია, დამეთანხმები. -------------------- "ვინცა ვინ, არა ნათელს სცემდეს სამგზისი შთაფვლითა და მოწოდებითა სახელისა მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, იყავნ შეჩუენებულ" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი").
"ვინცა ვინ, არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება"(არსენ იყალთოელი. დოგმატიკონი) |
|
|
|
| damiane80 |
May 22 2011, 09:36 PM
პოსტი
#115
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 |
ციტატა(dzvelmartlmadidebeli @ May 22 2011, 08:39 PM) damiane80 რა თქმა უნდა, არჩევანის უფლება ყველას აქვს, და სწორედ იმაშია საქმე, რომ მსახიობები მარტო "ქრისტეანულ" როლებს როდი სჯერდებიან... და კიდევ, მგონი დამეთანხმებით, დამიანე, რომ, რაღაცნაირად უხერხულად ჟღერს "ქრისტეანული" "როლის" თამაში. ჩვენთვის ხომ ქრისტეანობა უპირველეს ყოვლისა ცხოვრებაა. ეს ცხოვრება კი მომავალ, დაუსრულებელ ცხოვრებაში გარდამავალი პერიოდია და აქ თამაშობით ვერ მიუდგები და შორსაც ვერ წახვალ კაცი. თქვენს ნათქვამთან ამჯერად სადავო არაფერი მაქვს, უბრალოდ მეც ერთ რამეს დავამატებდი. მხატვრული კინო მართლაც შეიცავს ძლიერ ხიბლს. საყურებლად მომხიბლავია, გიპყრობს, როლში, მოვლენაში გითრევს, განგაცდევინებს ფილმის პერიპეტიებს და ა. შ. მითუმეტეს თუ იდეაც დადებითია. ამაზე მე არც ვდავობ. მაგრამ, მსახიობი თუ სულის ცხოვნებაზე ფიქრობს, ალბათ დამეთანხმები, ის ამ საქმიანობით "შორს ვერ წავა" და მან თავისი ცხოვრების წესი რადიკალურად უნდა შეცვალოს. ამიტომაც, არის წმმ. მოციქულთა პეტრეს და პავლეს განწესებებში (არაკანონიკურში) ნათქვამი, რომ მსახიობი, თუ მას ნათლობა და ქრისტეანული ცხოვრება სურს, ან თავისი საქმიანობისგან უნდა დაცხრეს და მოინათლოს, ან უკან გაბრუნდეს. და ეს სავსებით სწორი გადაწყვეტილებაა. იმედია, დამეთანხმები. არსებითად გეთანხმებით, უბრალოდ იმის დაფიქსირება მინდოდა, რომ მსახიობობა ავტომატურად ცოდვას არ განაპირობებს, ცოდვას განაპირობებს კონკრეტული როლი. თუმცა რეალობის გათვალისწინებით, უნდა დაგეთნხმოთ, რომ დღევანდელი კინოროლებით მსახიობები სულის ცხონების საქმეში შორს ვერ გაფრინდებიან .და ერთიც, მაინც არსებობს განსხვავება პეტრე-პავლეს დროის მსახიობობასა და დღევანდელს შორის. როგორც ზემოთ ითქვა, იმ დროის მსახიობობა თითქმის მეტ წილად ქრისტიანობის გამასხარავებასთან ასოცირდებოდა. მაშინ არ არსებობდა სპექტაკლი, რომელიც რაიმე, თუნდაც უმნიშვნელო სახით დადებითი კუთხით წარმოაჩენდა ქრისიტიანობას ან ქრისტიანულ ღირებულებებს, უფრო პირიქით, იმ მარტივი მიზეზის გამო, რომ იმ დროის საზოგადოებაში ქრისტიანობა თავად ითვლებოდა დასაგმობ საქმედ (ნუ იყოფინ). სწორედ ამ მიზეზით უნდა ყოფილიყო ერთმნიშვნელოვნად მიუღებელი წმინდა მოციქულებისათვის მაშინდელი სანახაობები, დღევანდელობაში კი როცა შენც აღნიშნე, იშვიათად, მაგრამ მაინც შეიძლება იყოს ქრისტიანული ღირებულებების მატარებელი ფილმი ან სპექტაკლი. მაგალითად, ამას წინათ ვიყავი ილიას მგზავრის წერილებზე, უფრო ადრე გახლდით "ქაქუცაზე" და ვფიქრობ სულისათვის სავნო არაფერი მიმიღია. ორივე სპექტაკლი პატრიოტული მოტივებზეა, გასაგებია, მაგრამ მაინც არ იწვევს თუნდაც რუსებისადმი სიძულვის, უფრო საკუთარი ქვეყნის ბედ-დამწვრობა შეგძრავს კაცს, შეგიყვარდება შენი ქვეყანა, ლოცვა მოგინდება მისთვის. მე ასეთი განცდა დამეუფლა და ამიტომ არა მგონია, რომ ასეთი სპექტაკლი სულისათვის სავნოდ ჩაითვალოს. ჯამში, მე არ ვემხრობი ფორმალურ მიდგომას ამ საკითხისადმი ისტორიული რეალობისა და სხვა ფაქტორის გათვალისწინების გარეშე. მსახიობობა თავისთავად ცოდვა არ არის ჩემი აზრით, ცოდვაა მსახიობის გაკეთებული არასწორი არჩევანი (ცუდი როლი). |
|
|
|
| afxazi |
Jun 8 2011, 04:42 PM
პოსტი
#116
|
 დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
dzvelmartlmadidebeli
შეიძლება დავინტერესდე იმის შესახებ რა მიზანს ემსახურება შენი ან თქვენი ამ ფორუმზე მოღვაწეობა? გასაგებია, რომ ზეიმი გაქვთ ნებისმიერი ამგვარი ფაქტის გამო (რაც გაკარგად ასახავს თქვენს ქრისტიანულ მისწრაფებებს), მაგრამ ამის ამ ფორუმზე გამოშლა ჩემთვსიაც და მრავალი სხვისთვისაც შეურაცხმყოფელია. ამიტომ მორჩი ამ ცინიზმს და სანამ დროა აქედანაც გაშორდი. ციტატა ეს ვაიმართლმადიდებელი ამისთვის ბანი. ამჯერად მცირე ხნით, მაგრამ პირობას გაძლევ სამუდამო აიპი ბანს მიიღებ. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| sopo... |
Jun 8 2011, 06:54 PM
პოსტი
#117
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 808 რეგისტრ.: 21-August 08 წევრი № 5,502 |
ბოლოს რა დაიწერა არვიცი, შსტოუნის დახვედრის კრიტიკა თუარ ვცდები..
რაც ცოტა გაუგებარია, უამრავ ადამიანს ვხვდებით ყოველდღიურად, ზოგზე ვიცით რომ მსუბუქი ყოფაქცევისაა, მაგრამ ვიხდით ჩვენს მოვალეობას მოყვასის წინაშე , ვესალმებით, ვცემთ პასუხს ხო ალბათ.. ან საიდან ვხვდებით რომ ჩვენი ამპარტავნებით გაცილებით შორს არ ვართ ღვთისგან და არმოსაწონი ვიდრე მეძავი, პირიქით ადამიანი თავის თავს თუ იცნობს ვინმეს ცოდვებმა გააკვირვოს -ნაკლებად .. ანუ ძირითადად კითხვას ვსვავ ვიდრე ვამტკიცებ ანუ შენთან მოსულ სტუმარს როგორ უნდა დახვდე გაუღო კარი, გაათბო სიყვარულით, სარწმუნოებით თუ კარი აუხურო ველურად , საკუთარი სიწმინდის თავის არ გაყადრებით ამის უფლება მოყვასთან ურთიერთობაში თუ გვაქვს ან რამე გარანტია რომ ის მიხვდება ჩვენს მოტივს? რავი, მე ვიცოდი რომ ჩვენ გვყავს ღმერთი ცოდვილების ნუგეშად და სინათლედ მოსული, რომელმაც არც მონანული მეძავი იუკადრისა და არც ის დაუშვა რომ სხვა ასეთივე ქვით ჩაექოლათ, პირიქით ქვების სროლის მსურველი მათი ცოდვების გახსენებით შეაჩერა.. მსახიობობას რაც შეეხება დავწერე, და ისევ ვიტყვი მე არვიცი ადრე რა წამოდგენები იმართებოდა რაც კანონმა აკრძალა ალბათ ცინიზმი, ან ერთმანეთის ცემით ხალხის გახალისება? ყოველშემთხვევაში ჩემი სუბიექტური აზრია რომ ღვთის სადიდებლად კეთებით არაფერი შავდება, დღევანდელი საზოგადოების მდგომარეობის მაჩვენებელია ფილმების შინაარსიც თუმცა თუ ადამიანი ირჩევს როლს, ამასთან ისეთს რომელიც მაყურებელში გააღვიძებს თავგანწირვის , ქრისტეს მოყვასის სიყვარულის, ეთს სურვილს ამაში ცუდს ვერ ვხედავ . მე არავამბობ რომ ეს სულიერი მოღვაწეობის მწვერვალია, თუ ადამიანს შეუძლია განუწყვეტელი ლოცვა, კარგი იქნება და ასეც უნდა მოიქცეს ამაზე აღმატებული არაფერია მაგრამ სხვა საქმიანობის ღვთის სადიდებლად კეთებაც ალბათ საფეხურია .. |
|
|
|
| dzvelmartlmadidebeli |
Jun 9 2011, 05:01 PM
პოსტი
#118
|
|
Oldbeliever ჯგუფი: Members პოსტები: 591 რეგისტრ.: 5-June 10 წევრი № 8,957 |
afxazi
ციტატა შეიძლება დავინტერესდე იმის შესახებ რა მიზანს ემსახურება შენი ან თქვენი ამ ფორუმზე მოღვაწეობა? იმ მიზანს, რის გამოც არის აქ გაწევრიანებული უამრავი ადამიანი, - განიხილოს რელიგიური და სხვა თემატიკა. დასვას კითხვები, იმსჯელოს და შეაფასოს მოვლენები. ეს არის (ყოველ შემთხვევაში, უნდა იყოს) ფორუმის დანიშნულება. ციტატა გასაგებია, რომ ზეიმი გაქვთ ნებისმიერი ამგვარი ფაქტის გამო (რაც გაკარგად ასახავს თქვენს ქრისტიანულ მისწრაფებებს) საიდან იცით, რომ ზეიმი გვაქვს? რა არის აქ საზეიმო? საზეიმო კი არა თავში გვაქვს ხელი საცემი, ღვთის რისხვაა ჩვენს თავზე! ვერ ხვდებით რატომ თუ არ გინდათ მიხვდეთ?! ზეიმი მაშინ გვექნება, როცა ხალხი მიხვდება ჭეშმარიტებას და ყველას, ვისაც საჭიროა ჯეროვან პასუხს მოსთხოვს! ციტატა რაც კარგად ასახავს თქვენს ქრისტიანულ მისწრაფებებს ყველამ კარგად იცის რა ქრისტეანული მისწრაფებები აქვთ ძველმართლმადიდებელ ქრისტეანებს. დროა თქვენც გაიგოთ. ჩვენი თვალსაწიერი და ინტერესი სულაც არ შემოიფარგლება ერთი და ორი სასულიერო პირის ცხოვრების მიმოხილვით. ჩვენ, რამდენადაც ეს ძალგვიძს, ვცდილობთ ჩვენს ირგვლივ დავამკვიდროთ მართლმადიდებლური სარწმუნოება, მსოფლმხედველობა და ცხოვრების წესი. ვდავობთ იქ, სადაც ეკლესიური ცხოვრების ზოგიერთ ასპექტში არ გვეთანხმებიან და წმიდა ეკლესიის სწავლებებზე დაყრდნობით ვცდილობთ ამის დამტკიცებას. ასე, რომ აჯობებს საკუთარ "ქრისტეანულ" მისწრაფებებს მიხედოთ და ისინი ჭეშმარიტად ქრისტეანული გახადოთ. ციტატა გასაგებია, რომ ზეიმი გაქვთ ნებისმიერი ამგვარი ფაქტის გამო..., მაგრამ ამის ამ ფორუმზე გამოშლა ჩემთვსიაც და მრავალი სხვისთვისაც შეურაცხმყოფელია. რატომ არის ჩვენთან (ან სხვა ვინმესთან) საჯაროდ, ფორუმზე ამგვარი ფაქტების გამოშლა სამარცხვინო, თუ თვით ფაქტი საამაყოა, როგორც ეს "სოფოს" პოსტიდან ჩანს? ალბათ, თქვენს ეკლესიაშიც არაერთგვაროვნად აფასებენ ამ ამბებს. სინდისი ზოგს აწუხებს, ზოგს არა... ციტატა მორჩი ამ ცინიზმს და სანამ დროა აქედანაც გაშორდი. რას ნიშნავს "სანამ დროა"? "დრო" რომ გავა რა მოხდება? "ცულს მოიტან ცუნცულას, ხელეჩოს და წალდუნას?" მემუქრები? მუშტების ქნევას გირჩევ სიტყვები შეარჩიე მეგობარო, თორემ ამგვარი მუქარებისთვის სადაც ჯერ არს პასუხისგება მოგიწევს... ისე, მუქარები პირველად არ მესმის და არც მეშინია მათი, უბრალოდ მე ჩემი გითხარი და გაგაფრთხილე... ან რას ნიშნავს: "აქედანაც გაშორდი"?... მართალია, "სენატის" წევრი თუ თავმჯდომარე ბრძანდები, მაგრამ ამ თხოვნას ვერ შეგისრულებ... შემირცხვენია ის ძველმართლმადიდებელი, შენგან შეშინებული ფორუმს თუ დატოვებს... ან, რომ არ გავშორდე რას იზამ? სანამ რამეს იტყოდე კარგად დაფიქრდი და ცინიზმიც შენს მხარეს მოიკითხე... ციტატა ამისთვის ბანი. ამჯერად მცირე ხნით, მაგრამ პირობას გაძლევ სამუდამო აიპი ბანს მიიღებ. ამაზე დიდი "უბედურება" არ შემამთხვიოს ღმერთმა!... კარგად უწყი, რომ ეს დიდი ტრაგედია ვერ იქნება... ინტერნეტში თქვენი "აწიოკება" რომ გვინდოდეს და ის ხალხი ვიყოთ, ამას რომ იკადრებს, ათასგზის უკეთესად ვიზამდით (თუნდაც იმიტომ, რომ კომპიუტერები არ დაილევა და ერთი კომპიუტერის ბანი ამ საქმეს ვერ უშველის!)... მაგრამ, ჩვენ არ ვართ ამის მოქმედნი, პირადად არც მე ვუჭერ მხარს არაქრისტეანულ ქმედებებს... ასე, რომ არ შეშინდეთ... ჩვენგან თქვენ არანაირი საფრთხე არ გელით... ჩვენ მშვიდობის მოყვარე მორწმუნეები ვართ თქვენგან განსხვავებით, მუდმივად რომ მუშტებს გვიღერებთ... ყოველ ჩვენს პოლემიკაში, მართალია მძაფრად, მაგრამ გულწრფელად და გულახდილად ვკამათობდით იმაზე, რაც გვაწუხებს... გასაგებია, რომ მრავალი რამ არ გსიამოვნებთ, მაგრამ აბა ფორუმი რისთვისაა? თუ დიალოგი და გულახდილი კამათი თუ არ გაიმართა, როგორ უნდა გავერკვეთ სიმართლეში ან ჩვენ და ან კიდევ თქვენ?... თუ თქვენ სიმართლე არ გაინტერესებთ?... და ბოლოს, მინდა მოდერატორებს ვკითხო: გასაგებია ბანი რისთვის მომეცით, მაგრამ რატომ ამოშალეთ წინა პოსტები (#116-121. ჩემი პოლემიკა "აფხაზთან" და "k@the"-თან)? გასაუქმებელი თუ იყო, ამდენი ხანი რატომ იდო ფორუმზე და რატომ ამ პოსტებისთვის არ მომეცით გაფრთხილება? რბილად რომ ვთქვათ, ეს არის ელემენტარული უსამართლობა თქვენი მხრიდან! მე მოვითხოვ, აღადგინოთ ჩემი ყველა წინა პოსტი! ბოლო პოსტში, შეგიძლიათ გააუქმოთ P. S. - სადაც თქვენთვის არასასურველი შეფასებები მიწერია და რის გამოც ბანი მივიღე! თუ #116-121 პოსტებს არ აღადგენთ, ჩავთვლი, რომ ეს მოხდა აფხაზის ზეგავლენით და თქვენ, ბ-ნო მოდერატორებო (აფხაზთან ერთად), ამ პოსტების გაუქმებით, საკუთარ უსუსურობას აღიარებთ... კიდევ ერთხელ გიმეორებთ: სამართლიანი ხალხი თუ ხართ და პოლემიკას არ გაურბით - აღადგინეთ მითითებული პოსტები! ამჯერად, ყოველგვარი პატივისცემისა და რევერანსების გარეშე: ძველმართლმადიდებელი. -------------------- "ვინცა ვინ, არა ნათელს სცემდეს სამგზისი შთაფვლითა და მოწოდებითა სახელისა მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, იყავნ შეჩუენებულ" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი").
"ვინცა ვინ, არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება"(არსენ იყალთოელი. დოგმატიკონი) |
|
|
|
| afxazi |
Jun 9 2011, 05:59 PM
პოსტი
#119
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
dzvelmartlmadidebeli
პოსტები მოდერატორს არ წაუშლია, მე გადავიტანე არქივში და გასაგებად ავხსენი რატომ. არ მიმაჩნია სწორად შენთან ამაზე საუბარი. მე მგონი ძნელი არ უნდა იყოს ამის გაგება. არაფერს არ გავურბივარ (გასაქცევი რა მაქვს, მითუმეტეს შენთან), უბრალოდ არ მიმაჩნია სწორად შენთან პატრიარქზე საუბარი. ჩემი აზრი დავწერე (რომ რაც მხოდა ლამაზი არ იყო და უფრო შეცდომის კატეგორიას განვუკუთვნებდი) და აუცილებელი არ არის ყველა დამეთანხმოს. ზედმეტი დეტალიზება ამ ყოველივესი კი სწორი არ იქნება. ეს არ არის რამის დამალვა, ან სირაქლემის პოზიციის დაჭერა. უბრალოდ ჩემის აზრით ზოგჯერ რაღაცაზე ღიად საუბარი უფრო ზიანის მომტანია, ვიდრე სიკეთის. კარგად უნდა მოგეხსენებოდეს, რომ ეკლესია არასოდეს არ გამოფენდა საკუთარ წიაღში არსებულ ნაკლოვანებებს მოედნებზე, რომ ყველას დასანახი ყოფილიყო ეს ნაკლოვანებები, არამედ ისევ და ისევ საკუთარ წიაღში განიხილავდა და უმკურნალებდა ამ ჭრილობას. ხოდა კიდევ ერთხელ ვამბობ, რომ არ მსურს ვისაუბრო იმ ეკლესიის მეთაურზე მასთან, ვინც ამ ეკლესიის წევრად არ თვლის თავს. მომიწონებ და გამომყვები საუბარში თქვენი ეკლესიის მეთაურზე საუბრისას. ჯერ ერთი მე არ გავაკეთებ ამას, იმიტომ, რომ ჩემი საქმე არაა და არ კომპეტენტური ვიქნები. ამიტომ მოვრჩეთ. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| sopo... |
Jun 9 2011, 07:33 PM
პოსტი
#120
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 808 რეგისტრ.: 21-August 08 წევრი № 5,502 |
ციტატა საამაყოა, როგორც ეს "სოფოს" პოსტიდან ჩანს ეს სიტყვა ან მისი სინონიმი ვერ ვნახე პოსტში ვერც ამის გამომხატველი აზრი... თუ გინდა რომ მოგისმინონ და ადამიანებამდე მიიტანო შენი სათქმელი ჯობს დაფიქრდე სანამ იტყვი, თუ არადა შენი ნებაა რათქმა უნდა.. ადამიანებს აინტერესებთ სიმართლე და არა ცარიელი ემოციები.. |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 28th April 2024 - 04:55 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge