ჯდომა ღვთისმსახურებისას, თქვენ როგორ იცით? |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
ჯდომა ღვთისმსახურებისას, თქვენ როგორ იცით? |
კანონისტი |
Dec 20 2006, 12:45 PM
პოსტი
#1
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
ძალიან მინდა ვიმსჯელოთ ამ საკითხთან დაკავშირებით
ყველას შეუმჩნევია ალბათ, რომ მწუხრის დაწყების წინ, ისეთ ტაძრებში სადაც დიაკონი მსახურებს, იგი გამოდის აღსავლის კარიდან და პირით მრევლისკენ შემობრუნებული ხმამაღლა ამბობს: "აღსდეგინ!" ანუ, "ადექით!" რამდენად შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ ძველად, მართლმადიდებლებიც ისხდნენ ღვთისმსახურების დროს (გარკვეულ მომენტებში)? მით უმეტეს ვიცით, რომ ბერძნული ეკლესიები დღეს ძირითადად მერხებითაა სავსე ამასთან ერთად, გვაქვს ე.წ. "დაუჯდომელი" ლოცვებიც, რაც თავისთავად გულისხმობს, რომ რაღაც ლოცვები დამჯდარიც შეიძლება იქნეს წაკითხული პირადად ჩემი აზრი ასეთია, რომ დამჯდარი შეიძლება იკითხებოდეს მხოლოდ ფსალმუნი, ისიც ბერ-მონაზონთა მიერ, რომლებიც უამრავ ლოცვით კანონს აღასრულებენ დღის განმავლობაში. რაც შეეხება "აღსდეგინ"-ს, იგი, სავარაუდოდ, მიმართულია საკურთხეველში მსხდომი სასულიერო პირებისადმი, რომლებსაც აქვთ ხელმწიფება ისხდნენ ღვთისმსახურებისას მის გარკვეულ პერიოდებში გასათვალისწინებელია ერთი საგულისხმო მომენტიც წმ. ექვთიმე მთაწმინდლის ცხოვრებიდან, რომ მისი იღუმენობის პერიოდში ივერონის ბერთაგან ვერავინ იკადრებდა არათუ დაჯდომას, არამედ კედელზე მიყრდნობასაც კიო... თქვენ რას ფიქრობთ? -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
marine |
Dec 20 2006, 12:49 PM
პოსტი
#2
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,336 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
კანონისტი
ჩვენს ტაძარში ძირითადად ასაკიანი ადამიანები სხედან, ვისაც ხანგრძლივად დგომა არ შეუძლიათ წირვა-ლოცვაზე. როცა იკითხება "მამაო ჩვენო" და "მრწამსი" მაშინ დგებიან ხოლმე.. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
KAIROS |
Dec 20 2006, 01:03 PM
პოსტი
#3
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა დამჯდარი შეიძლება იკითხებოდეს მხოლოდ ეს "მხოლოდ" ზედმეტია... ასე ვერ შემოსაზღვრავ, რა ახლა იგივე ბერძნები და სხვა ეკლესიები, რაიმე დოგმატს არღვევენ? მივეჩვიოთ, რომ ყველა ეკლესიას აქვს თავისი ტრადიცია ( სასულიერო პირთა ჩაცმულობის, წვერის სტილის ან საერთოდ არ ტარების, აღსარებბის ჩაბარების, გალობის და რა ვიცი ყველაფრის, მათ შორის ჯდომისას) და ტრადიცია, ნიშნავს იმას, რომ სანამ ის ტრადიციაში რჩება და არ არღვევს რაიმე დოგმატს, მანამ ტრადიციაა და ტრადიციათა ( ისევე როგორც კულტურათა) შედარება ეს შეიძლება ან ეს არა, ეს კარგია ან ეს ცუდიაო, ვფიქრობ, შეცდომაა და უკიდურესობა ( სამწუხაროდ ჩვენი "მშობლიური" სენი ) ციტატა გასათვალისწინებელია ერთი საგულისხმო მომენტიც წმ. ექვთიმე მთაწმინდლის ცხოვრებიდან, რომ მისი იღუმენობის პერიოდში ივერონის ბერთაგან ვერავინ იკადრებდა არათუ დაჯდომას, არამედ კედელზე მიყრდნობასაც კიო... ეს მოდის წინააღმდეგობაში: ციტატა რაც შეეხება "აღსდეგინ"-ს, იგი, სავარაუდოდ, მიმართულია საკურთხეველში მსხდომი სასულიერო პირებისადმი, რომლებსაც აქვთ ხელმწიფება ისხდნენ ღვთისმსახურებისას მის გარკვეულ პერიოდებში მაშინ რა გამოდის? ბერი იდგა, მღვდელი იჯდა? კარგი, ახლა ყველაფერს ჩარჩოებში ნუ სვამ მეთქი, გთხოვე, მგონი ადრეც ალბათ ბევრს სმენია, რომ უამრავ მონასტერში, არ იყო სკამები, მაგრამ არც ფეხზე იდგნენ მთლიანად, იყო ე.წ. მისაყრდნობლები, ოდნავ შეგეძლო ჩამომჯდარიყავი, ანუ სკამის ინსტიტუტი ეკლესიაში არსებობდა, და ამაში არანაერ შეცდომას ვერ ვხედავ, მიუხედავად იმისა, რომ მიმაჩნია, ადამიანი გულით, უფრო ფეხზე დამდგარი ლოცულობს, თუმცა მაინც პირობითია ეს ყველაფერი... ...გახსოვს ის ბერი , ხეზე რომ ადიოდა და ჩამოდიოდა, ჰოდა, გამოიარა ერთმა მამამ და კითხა, რას აკეთებო, მან მიუგო, რომ ღმერთს ადიდებდა, მაშინ იმ მამამ აუხსნა, როგორ უნდა ედიდებინა ღმერთი, მეტანიები, ლოცვები და ა. შ. როცა ბერი განშორდა ( ტბა უნდა გადაეცურა და ნავით იყო), უცებ შუა ტბაში უცნაური ხმა მოესმა დაინახა, რომ ის ბერი... წყალზე მოდიოდა და უძახოდა:" მამაო, დამავიწყდა, როგორ უნდა ვადიდო ღმერთიო"... მოძღვარმა კი უპასუხა: " შვილო, შენ იმხელა რწმენა, გქონია, რაც მე გასწავლე აღარ გჭირდებაო " ასე, რომ მთავარია გული და სწავლების ჭეშმარიტება. -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
marine |
Dec 20 2006, 01:17 PM
პოსტი
#4
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,336 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
მიმაჩნია, ადამიანი გულით, უფრო ფეხზე დამდგარი ლოცულობს, თუმცა მაინც პირობითია ეს ყველაფერი... მართალი ხარ, მე პირადად როცა ტაძარში ვზივარ, გონება მეფანტება და აღარც მესმის რა იკითხება და რა იგალობება, ფეხზე დგომისას კი გულით და გონებით უფალთან ვარ.. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
კანონისტი |
Dec 20 2006, 01:43 PM
პოსტი
#5
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
KAIROS
რაღაც შენი პოსტის ტონი ცოტა გაურკვეველია ჩემთვის... ასე მგონია მეჩხუბები. მე არც ის მითქვამს დოგმატს არღვევს ვინმე-მეთქი, არც ის ესაა ცუდი და ის კარგი ან პირიქით. ისე ტრადიციაც არის და ტრადიციაც. ახლა ვინმემ ახალი მართლმადიდებლური ლიტურგია რომ დაწეროს (და დოგმატური ნაწილი - წყლის და ღვინის შერევის, სახარების სიტყვების წარმოთქმის და ა.შ. რომც დატოვოს), მე მაინც ვერ მივესალმები ამას, მიუხედავად იმისა, რომ დოგმატი არ ირღვევა. უბრალოდ, მე დაზუსტება მინდა, რამდენად გავრცელებული იყო ღვთისმსახურებისას ჯდომა მართლმადიდებლურ ეკლესიებში ციტატა თქვენ რას ფიქრობთ? ეს იყო ჩემი კითხვა -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
კანუდოსელი |
Dec 20 2006, 04:12 PM
პოსტი
#6
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
KAIROS რაღაც შენი პოსტის ტონი ცოტა გაურკვეველია ჩემთვის... ასე მგონია მეჩხუბები. მე არც ის მითქვამს დოგმატს არღვევს ვინმე-მეთქი, არც ის ესაა ცუდი და ის კარგი ან პირიქით. ისე ტრადიციაც არის და ტრადიციაც. ახლა ვინმემ ახალი მართლმადიდებლური ლიტურგია რომ დაწეროს (და დოგმატური ნაწილი - წყლის და ღვინის შერევის, სახარების სიტყვების წარმოთქმის და ა.შ. რომც დატოვოს), მე მაინც ვერ მივესალმები ამას, მიუხედავად იმისა, რომ დოგმატი არ ირღვევა. უბრალოდ, მე დაზუსტება მინდა, რამდენად გავრცელებული იყო ღვთისმსახურებისას ჯდომა მართლმადიდებლურ ეკლესიებში ეს იყო ჩემი კითხვა რა ვიცი, მე მეჩვენება, რომ როცა დგეხარ უფრო კარგად გესმის, ყურადღებით, თუმცა ისიც არის, რომ თუ დაიღალე უნდა დაჯდე, რადგან აჯობებს ლოცვაზე იფიქრო, ვიდრე ფეხებზე -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
marine |
Dec 20 2006, 04:17 PM
პოსტი
#7
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,336 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ასე მგონია, რომ კათოლიკურ ეკლესიებში ხალხი პირიქით ჯდომით იღლება..
-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
mogzaura |
Dec 20 2006, 05:48 PM
პოსტი
#8
|
ნანა ჯგუფი: Members პოსტები: 2,805 რეგისტრ.: 26-October 06 მდებარ.: თბილისი.პლანეტა დიღომი:) წევრი № 332 |
რა ვიცი, მე მეჩვენება, რომ როცა დგეხარ უფრო კარგად გესმის, ყურადღებით, თუმცა ისიც არის, რომ თუ დაიღალე უნდა დაჯდე, რადგან აჯობებს ლოცვაზე იფიქრო, ვიდრე ფეხებზე მართალი ხარ და ეს ერთ ერთ წმინდას აქვს ნათქვამი თუ დაიღალე დამჯდარმა იფიქრრე უფალზეო -------------------- ''როდესაც თქვენს ქებას გაიგებთ,გაიხსენეთ საკუთარი ნაკლოვანებები''
წმ ფილარეტ მოსკოველი |
marine |
Dec 20 2006, 05:51 PM
პოსტი
#9
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,336 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ერთი მორწმუნე ხშირად დადიოდა ეკლესიაში. იჯდა ხოლმე დაცარიელებულ ტაძარში და საათობით შესცქეროდა მაცხოვრის ხატს. ჰკითხეს, რატომ ატარებდა ასე დღეებს. მან უპასუხა: "მე ვუცქერ უფალს, ის მიყურებს მე და გვიხარია რომ ერთად ვართ."
ილია II -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
კანუდოსელი |
Dec 20 2006, 06:35 PM
პოსტი
#10
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
"ერთი მორწმუნე ხშირად დადიოდა ეკლესიაში. იჯდა ხოლმე დაცარიელებულ ტაძარში და საათობით შესცქეროდა მაცხოვრის ხატს. ჰკითხეს, რატომ ატარებდა ასე დღეებს. მან უპასუხა: "მე ვუცქერ უფალს, ის მიყურებს მე და გვიხარია რომ ერთად ვართ." ილია II ჰო, ეგ ამბავი აღწერილი აქვს ანტონი სუროჟელს თავის წიგნში ლოცვის შესახებ. ეგ მოხდა ერთ ერთ კათოლიკურ სამრევლოში (თუ არ ვცდები საფრანგეთში) -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
KAIROS |
Dec 20 2006, 07:11 PM
პოსტი
#11
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა ასე მგონია მეჩხუბები რა მჭირს კაცო საჩხუბარი, ეგ შეკამათების ენაა არ გამიბრაზდე შენს გახარებას უბრალოდ მე ასე მომეჩვენა, რომ ცოტა შემოგელანძღა ბერძნები, არ მითხრა ახლა არაო აბა ეს ციტატა ისე ტრადიციაც არის და ტრადიციაც. ახლა ვინმემ ახალი მართლმადიდებლური ლიტურგია რომ დაწეროს რა შედარებაა? გითხარი, ტრადიციას აქვს თავისი საზღვრები, და ის მარტო დოგმატზე არ გადის, არამედ საერთო საეკლესიო გამოცდილებაზე, ასე რომ ახალ წირვას არც არავინ წერს და დაჯდომით კი თუ უნდათ დაჯდნენ, ბოლობოლო სერობა უფალმა, ნახევრადწამოწილილმა (ებრაული ჯდომის წესი) ჩაატარა უბრალოდ, ისე სჩანდა, რომ შენ დასკვნა გააკეთე და მერე ჩვენც გვკითხე სხვათაშორის კარგი, ნუ ბრაზდებითქო -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
ლილიანა |
Dec 20 2006, 09:13 PM
პოსტი
#12
|
Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,439 რეგისტრ.: 18-August 06 წევრი № 78 |
როცა შეუძლოთ ხარ და გ დაჯდომილი კითხულობ ფსალმუნებს კურთხევა უნდა აიღო მოძღვრისგან ?
-------------------- 21. შემიწყალეთ მე, შემიწყალეთ მე, ჵ მეგობარნო ჩემნო, რამეთუ ჴელი უფლისაჲ შეხებულ არს ჩემდა.
|
Sotiris |
Dec 20 2006, 09:14 PM
პოსტი
#13
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,567 რეგისტრ.: 3-November 06 წევრი № 382 |
ძალიან მინდა ვიმსჯელოთ ამ საკითხთან დაკავშირებით ეგ საკითხი განხილული აქვს მამა თეიმურაზ ჩაჩიბაიას თავის წიგნში. წიგნის სათაური აღარ მახსოვს, ის კი მახსოვს, რომ წიგნი მოწონებულია გასავრცელებლად საპატრიარქოს კომიტეტის მიერ მეუფე დიმიტრის თავმჯდომარეობით. სხვადასხვა წყაროზე დაყრდნობით მამა თეიმურაზი აჩვენებს, რომ ჯდომა ლოცვისას ნამდვილად შეიძლება. რამდენადაც ჩვენთან აღარაა შემორჩენილი წესი იმისა, თუ რისი მოსმენაა სასურველი მდგომარე, ხოლო რის დროს შეიძლება დაჯდომა (ცხადია დაჯდომა აუცილებელი არ არის, მხოლოდ შესაძლებლობაზეა საუბარი), წიგნს ბოლოში ერთვის ათონის მონასტრებში დაცული წესის აღწერა. ციტატა ეფთვიმი მთაწმიდელის ცხოვრებიდან პირიქით იმას გვეუბნება, რომ ძმებს ლოცვისას დასხდომა შეეძლოთ, ოღონდ როდესაც წესი იყო მაშინ: "და სკამები საშოვალ დადგიან და ოდეს ჯერ-არნ ეგრეთ-ვე ორკეცად და სამკეცად დასხდიან." ასევე დიდი მწუხრის დასაწყისში სათქმელი "აღდეგინ" უთუოდ ყველას ეხება, რადგან კონდაკში მანამდე ნათქვამია, რომ როდესაც მღვდელი და დიაკონი ეკლესიაში შედიან, "ძმანი ყოველნი არიან მჯდომარე" (ახლა თან არ მაქვს კონდაკი, ამიტომ ციტატა ზეპირად მომყავს, სიტყვები შეიძლება სხვაა, მაგრამ აზრი ეგ არის). -------------------- მძიმეწონოსანთა კატეგორია.
ქარის წისქვილებს არ ვებრძვი, კომერციულ საქმიანობაში ვიყენებ მხოლოდ: ქატო იქა, ფქვილი აქა. |
მნათე |
Dec 20 2006, 09:17 PM
პოსტი
#14
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
"ჯობია იჯდე და ღმერთზე იფიქრო, ვიდრე იდგე და ფეხებზე"
-------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
T.L. |
Dec 20 2006, 09:18 PM
პოსტი
#15
|
Вот бы мне крылья... ჯგუფი: Members პოსტები: 6,950 რეგისტრ.: 1-September 06 მდებარ.: where the wild roses grow წევრი № 134 |
"ჯობია იჯდე და ღმერთზე იფიქრო, ვიდრე იდგე და ფეხებზე" ვაიმე მიშველეეეთ -------------------- мне бы в небо...
----------------------- სიკეთით სძლიე შენს მტერსა.... ------------------------------------------- უფრთხილდით საკუთარ აზრებს,რადგან ისინი ზეცაში ისმის... --------------------------------------------------------------------------- |
tati87 |
Dec 20 2006, 09:35 PM
პოსტი
#16
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 254 რეგისტრ.: 10-December 06 მდებარ.: tbilisi წევრი № 666 |
რა ჯობია იჯდე და წრფელი გულით უსმენდე ლოცვას თუ ფეხზე იდგე და სხვაგან ქროდეს შენი გონება???
და საერთოდ რა მნიშვნელობა აქვს იდგები თუ იჯდები??? ვისაც დგომა არ შეუძლია, იმან რა ქნას??? მარტო მოხუცებზე არ ვამბობ!!! ერთხელ ტაძარში, შუა წირვის დროს ახალგაზრდა გოგო ცუდად გახდა ფეხზე დგომისგან!!! გადამეტებული არაფერი არ ვარგა!!! მომიტევეთ თუ რამე ცუდად გამომივიდა. მაინცდამაინც კომპეტენტური არ ვარ მაგ საკითხში. მე მხოლოდ ჩემ აზრს გამოვთქვამ!!! -------------------- იცოცხლეთ! თუ შენ ცოცხლობ, ღმერთიც ცოცხლობს შენში !!!
|
ლილიანა |
Dec 20 2006, 10:49 PM
პოსტი
#17
|
Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,439 რეგისტრ.: 18-August 06 წევრი № 78 |
როცა ბუნებრივარ არ გეძლევა დაუჯდომლად ლოცვის უნარი დგახარ და მთელ წირვას დაღლილ ფეხებთან ბრძოლაში ატარებ და წირვის ბოლოს შესაძლოა გახარებული ხარ იმით რო გაიმარჯვე დაღლილობაზე ( თავთან ბრძოლაშია ჭეშმარიტება მაგრამ ყოველთვის? ) მე ვიცნობ ადამიანს რომელიც შეწუხებულია იმის გამო რო იღლება წირვაზე და დარჩენილი ნახევარი თვითგვემაშია ( ანუ არ ჯდება )
საერთოდ ყოველთვის მაინტერესებდა რამდენად სწორია გზა რომელიც უფრო თვითგვემას გავს როცა თვითგვემის გზით ცდილობ გამოიმუშაო ესათუის ჩვევა ? მაპატიეთ შესაძლოა ცალსახად ვაზროვნებ რამდენადაც ადამიანის ფსიქიკა მრავალნაირია და ზოგ სწორედ ამ გზით ახერხებს რწმენის მიტაწებას თუმცაღა ახერხებს კი ? -------------------- 21. შემიწყალეთ მე, შემიწყალეთ მე, ჵ მეგობარნო ჩემნო, რამეთუ ჴელი უფლისაჲ შეხებულ არს ჩემდა.
|
მნათე |
Dec 20 2006, 10:52 PM
პოსტი
#18
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ჩვენი ეკლესიის ტრადიციას დაცვა სჭირდება პირველი ქრისტეანები არა მგონია ასეთ კომფორტულ მერხებზე მსხდარიყვნენ ასე რომ, პრობლემა საკუთარ თავში ვეძიოთ და არა ტრადიციაში
-------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
დათიკო |
Dec 20 2006, 11:36 PM
პოსტი
#19
|
დათიკო ჯგუფი: Members პოსტები: 3,383 რეგისტრ.: 24-July 06 მდებარ.: ვეიკი წევრი № 10 |
მე მაინც ბერების და წმინდა მამების გამოცდილებას დავუგდებდი ყურს. მართლია ეს მხოლოდ ტრადიციაა, მაგრამ ამ ტრადიციას თავისი მიზეზი აქვს.
მათ იცოდნენ თუ რატომ უნდა მდგარიყავი ასე მკაცრად და მუხლმოუხრელად. |
G_I_O_R_G_I_ |
Dec 20 2006, 11:53 PM
პოსტი
#20
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,857 რეგისტრ.: 31-July 06 წევრი № 27 |
დაჯდომაზე რა ვთქვა მაგრამ მიხარია ხალხი რომ მიეჩვია ფეხზე დგომას მოგეხსენებათ ყველაზე დიდხანს გრძელდება ლოცვა სამების ეკლესიაში და სანამ ზიარება დაიწყება ნახევარი საათი არაფერი არ ხდება და ხალხი მაინც ფეხმოუცვლელად დგას წინა ადგილებზე რათა კარგად მოუსმინონ ქადაგებას დააშ.მე სადაც დავდივარ იმ ეკლესიაშიც ლოცვა დაახლოებით 3 საათი გრძელდება და ხალხი ჩვეუებრივად დგას და არ იღლებიან.მეც თავიდან რომ დავიწყე სიარული მიჭირდა მთელი წირვა ერთ ადგილზე დგომა ფეხებიც მიბუჟდებოდა და წელიც მტკიოდა,მაგრამ არ დაუთმე თავს და ეხლა საერთოდ არ ვიღლები.მთავარია სულმა არ დაუთმოს ხორცს და გამოვიჩინოთ ნებისყოფა და უფალი ყველაფერში შეგვეწევა
|
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 25th September 2024 - 08:14 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი