როგორი ბუნება მიიღო ქრისტემ?, პირველქმნილი ცოდვით დაზიანებული თუ დაუზიანებელი პარამეტრები

[ზურა]

მშვიდობა თქვენდა!
გილოცავთ სადღესასწაულო დღეებსა და მაცხოვარის შობის მოახლოებას!

მსურს აზრი გამოვხატოთ, იმ ღვთისმეტყველურ საკითხზე, რომელიც მემგონი
კვლავინდებურად გადაუჭრელად რჩება თანამედროვე მართლმადიდებლური
სულიერი განათლების სისტემაში.
... და რაც საკმაო ხანია საფიქრებელს მაძლევს, რადგან მოგეხსენებათ საკითხი მნიშვნელოვანია.

არავითარ შემთხვევაში არ ვფიქრობ, რომ სწორედ აქ გაეცემა ამ კითხვას საბოლოო პასუხი
თუმცა ყოველ შემთხვევაში იმედი მაქვს, რომ აზრთა გაცვლას გარკვეული შედეგი მაინც მოყვება.

გთხოვთ ყურადღება მიაქციოთ შემდეგს:
- ლაპარაკია არა ცოდვაზე, არამედ ცოდვით დაზიანებულ ბუნებაზე


უფალო დაგვლოცე!

p.s. ... დროში შეზღუდვის გამო მიჭირს იმის თქმა, თუ რა სიხშირით მოვახერხებ გამოხმაურებას,
მაგრამ აუცილებლად მოვახდენ რეაგირებას ყოველ ძირითად საკითხზე.

[KAIROS]

ჩვენი ოსიპოვი ამბობს, რომ ნათლობით ადამისგან გადმოყოლილი დაზიანებული ბუნება ადამიანისგან არ განიწმინდება.

ვითომ? იქნებ შენ გაიგე არასწორად? ის ამბობს, რომ დაზიანებული ბუნების შედეგები საბოლოოდ არ აღიხოცება, რადგან ტკივილი და სიკვდილი ისევ არსებობს, ვიდრე მეორედ მოსვლამდეო!

Вот что есть первородный грех – повреждение. Человек стал смертным, тленным, уязвимым. И не нужно никакой догматики, крестили мы ребенка и – слава Тебе, Господи! – умер он крещеным. ( აქ ნათლობას კი არ აყენებს შეურაცხყოფას, როგორც შენ გინდა დაინახო, არამედ უბრალოდ ამბობს მონათლულიც კი კვდებაო, გინდაც ბავშვი იყოს და გინდაც სხვა. და თვითონვე განმარტავს "ტო ესტ"...) То есть с крещением смертность и боль при этом не исчезают.

Первородный грех будет исцелен ( იმგაგებით, რომ მისი შედეგები აღიხოცება), когда мы получим новое тело по всеобщем воскресении.

Вот что значит «не прощается». Нельзя прощать смертность. Не прощать нужно, а исцелять. Исцеление невозможно в наших условиях жизни, оно будет после всеобщего воскресения.

ასე ნათლად წერია, რატომ ეძებ ყველგან მწვალებლობას???

მოკლედ, სიკვდილა ხარ რა

იხარე,

კაიროსი!