როგორი ბუნება მიიღო ქრისტემ?, პირველქმნილი ცოდვით დაზიანებული თუ დაუზიანებელი პარამეტრები

[ზურა]

მშვიდობა თქვენდა!
გილოცავთ სადღესასწაულო დღეებსა და მაცხოვარის შობის მოახლოებას!

მსურს აზრი გამოვხატოთ, იმ ღვთისმეტყველურ საკითხზე, რომელიც მემგონი
კვლავინდებურად გადაუჭრელად რჩება თანამედროვე მართლმადიდებლური
სულიერი განათლების სისტემაში.
... და რაც საკმაო ხანია საფიქრებელს მაძლევს, რადგან მოგეხსენებათ საკითხი მნიშვნელოვანია.

არავითარ შემთხვევაში არ ვფიქრობ, რომ სწორედ აქ გაეცემა ამ კითხვას საბოლოო პასუხი
თუმცა ყოველ შემთხვევაში იმედი მაქვს, რომ აზრთა გაცვლას გარკვეული შედეგი მაინც მოყვება.

გთხოვთ ყურადღება მიაქციოთ შემდეგს:
- ლაპარაკია არა ცოდვაზე, არამედ ცოდვით დაზიანებულ ბუნებაზე


უფალო დაგვლოცე!

p.s. ... დროში შეზღუდვის გამო მიჭირს იმის თქმა, თუ რა სიხშირით მოვახერხებ გამოხმაურებას,
მაგრამ აუცილებლად მოვახდენ რეაგირებას ყოველ ძირითად საკითხზე.

[KAIROS]

აშკარად სუბიექტურად თარგმნი და აშკარად ცალმხრივად უდგები ამ ციტატას ჩემო სიკვდილ, მე არანაირი პრობლემა არა მაქვს ოსიპოვთან და ვისთანაც გინდა იმასთან, პიროვნება ყოველთვის შეიძლება შეცდეს, მაგრამ აქ რასაც აბრალებ, ეს მხოლოდ შენი წინასწარი ცუდი განწყობის ბრალია და არა შეცდომისა, რომელიც ამ ციტატაში არ არის, თუ სხვაგან არის, გვაჩვენებ და დაამტკიცებ, ვიტყვით რომ შეცდომაა, ისევე როგორც შენს მიერ ზემოთ მოყვანილ არქ, რაფაელის სუსტ პასუხში!

ახლა ნახე, უბრალოდ შეხედე, როგორც მესამე პიროვნებამ შენს ნაწერს და ნახავ, როგორ გინდა დაინახო მაინცდამაინც ცუდი, რომელიც აქ არ არის!

შენ თარგმნი, რატომღაც ერთ ციტატას და რატომაღაც ამ ციტატასაც არ აფიქსირებ სრულად, არამედ მხოლოდ იმ ნაწილს რომელიც გაწყობს

არ გვინდა არანაირი დოგამტიკა იმასთან დაკავშირებით მოვნათლეთ ბავშვი - დიდება შენ ღმერთოო

და მერე რაო? რას არ უნდა დოგმატიკაო? ბავშვის ნათლობასო? არა, ეს შენ გინდა მას რომ მიაწერო, მაგრამ ეს კაცი ამბობს, რომ ცხადზე ცხადია და არ ჭირდება დოგმატიკის წიგნებში ქექვა იმას, რომ მონათლული, თუ გინდ ბავშვი " კვდება და ექვემდებარება სიკვდილს,

То есть с крещением смертность и боль при этом не исчезают.

თუგინდ მონათლულიც! ,ანუ ნამდვილად არაა აქ საუბარი ნათლობაზე, არამედ იმაზე რომ პირველქმნილი ცოდვის მიერ დაზიანებული ბუნების შედეგები საბოლოოდ განიკურნება საყოველთაო აღდგომისას, სანამ არის სიკვდილი და ავადმყოფობა, მანამ ადამიანის ბუნება დაზიანებულია!
აი მთელი არსი და აი ქვემოთ სრულად მოყვანილი ციტატა, რომელსაც მხოლოდ ის ვერ გაიგებს, თუკი ვინმეს ზედმეტად სუბიექტური მიდგომა აქვს ან საკითხისადმი, ან პიროვნებისადმი, ანდა ორივესადმი ერთდროულად!

Вот что есть первородный грех – повреждение. Человек стал смертным, тленным, уязвимым. И не нужно никакой догматики, крестили мы ребенка и – слава Тебе, Господи! – умер он крещеным. То есть с крещением смертность и боль при этом не исчезают.

ესაა სრული ციტატა და ქვემოთ მოყვანილი კი დედააზრია ამ ინტერვიუსი, სადაც არანაირი მწვალებლობა არ არის, ასე რომ ნუ ეძებ შავ კატას ბნელ ოთახში, მითუმეტეს მაშინ , როცა ის იქ არ არის!

Первородный грех будет исцелен ( когда мы получим новое тело по всеобщем воскресении.

Вот что значит «не прощается». Нельзя прощать смертность. Не прощать нужно, а исцелять. Исцеление невозможно в наших условиях жизни, оно будет после всеобщего воскресения.

იხარე,

კაიროსი!