არის თუ არა ლიტურგიკული პრობლემა ეკლესიაში?, როგორ ფიქრობთ? პარამეტრები

[კანუდოსელი]

მოდით ვისაუბროთ ლიტურგიკაზე და დღევანდელობის კონტექსტში იმ სტერეოტიპებზე, რაც შეიძლება გვხვდებოდეს.

მაგალითად, მაინტერესებს, როგორ მიგაჩნიათ: არის თუ არა არასწორი, რომ მრევლს ხშირად ეკრძალება ყოველკვირეული ზიარება რაღაც გაუგებარი მოუმზადებლობის საბაბით.

1. მოციქულები ეზიარებოდნენ ყოველ პურის განტეხვაზე
2. პავლე მოციქული გვიბრძანებს: მომბაძეთ მე, როგორც მე - ქრისტეს
3. რა მომზადებაზეა საუბარი, როდესაც ეს ამკვიდრებს ილუზიას, რომ მზად ხარ, არადა აჯობებს ეზიარო ყოველთვის და თავი ჩათვალო უღირსაც, ვიდრე თვეში ერთხელ და იმ დროს თვლიდე, რომ ღირსეული ხარ

მოკლედ აქ ბევრი ნიუანსია ახლა დრო არ მაქვს
ვისაუბროთ....

[კანონისტი]

კანუდოსელი

ახალი ლიტურგიის გამოგონება უფრო ცუდია

რატომ? მე ვიცი ერთი მედავითნე, მე-4 წირვა აქვს დაწერილი
აბა ის რასაც კითხულობს, ეგეთი არსად წერია და.....

განიწმინდე, როგორც შეგიძლია,მაგრამ ეზიარე ყოველთვის

ეს უკვე პრობლემებს ქმნის, თუნდაც აღსარების თვალსაზრისით (მოძღვრების დროის სიმცირე)

და მაინც, არ გამოიწვევს გაუბრალოებას??

[კანუდოსელი]

ეს უკვე პრობლემებს ქმნის, თუნდაც აღსარების თვალსაზრისით (მოძღვრების დროის სიმცირე)

აქ ისიცაა რომ აღსარება არ არის აუცილებელი პუნქტი ზიარებისთვის, შესაძლებელია ეზიარო უაღსარებოთაც

და მაინც, არ გამოიწვევს გაუბრალოებას??

თუ ზიარებას როგორც საიდუმლოს შეხედავ - არა
თუ როგორც პედაგოგიკას და სენტიმენტების კრებულს (რა სითბო ჩამეღვარა ზიარებისას ან ეს რა სასწაული განცდები მაქვს, როცა ვეზიარები ) - კი

ჩვენ არ ვართ იმ სულიერ დონეზე როგორც უწინდელი ქრისტიანები იყვნენ, ამიტომ ვფიქრობ რომ ეს მხოლდდამხოლოდ გაუბრალოებას და მექანიკურ ქცევას გამოიწვევს

ლიტურგია მათთვის და ჩვენთვის ერთი დაიგივეა
გიმეორებ: რატომ რჩები მართალთა ლიტურგიაზე?
თუ იმისათვის, რომ არ ეზიარო, ე.ი. "მართლების" სიაში არ ხარ
თუ "მართლების" სიაში ჩაგწერა უფალმა,მაშინ რატომ არ ეზიარები?

ყველაფერს აჯობებს კათაკმეველებთან ერთად გახვიდე...