არის თუ არა ლიტურგიკული პრობლემა ეკლესიაში?, როგორ ფიქრობთ? პარამეტრები

[კანუდოსელი]

მოდით ვისაუბროთ ლიტურგიკაზე და დღევანდელობის კონტექსტში იმ სტერეოტიპებზე, რაც შეიძლება გვხვდებოდეს.

მაგალითად, მაინტერესებს, როგორ მიგაჩნიათ: არის თუ არა არასწორი, რომ მრევლს ხშირად ეკრძალება ყოველკვირეული ზიარება რაღაც გაუგებარი მოუმზადებლობის საბაბით.

1. მოციქულები ეზიარებოდნენ ყოველ პურის განტეხვაზე
2. პავლე მოციქული გვიბრძანებს: მომბაძეთ მე, როგორც მე - ქრისტეს
3. რა მომზადებაზეა საუბარი, როდესაც ეს ამკვიდრებს ილუზიას, რომ მზად ხარ, არადა აჯობებს ეზიარო ყოველთვის და თავი ჩათვალო უღირსაც, ვიდრე თვეში ერთხელ და იმ დროს თვლიდე, რომ ღირსეული ხარ

მოკლედ აქ ბევრი ნიუანსია ახლა დრო არ მაქვს
ვისაუბროთ....

[ალექსანდრე]

ulvashi

იმ ეკლესიაში, სადაც მე დავდივარ, ბევრი ეზიარება ყოველ კვირას, ძირითადად ისინი, ვინც არცერთ შაბათ-კვირას არ აცდენენ და დიდი ხნის მრევლის წევრები არიან (ამის გამო კი არ ეზიარებიან ყოველ კვირას, არამედ ასეთი კატეგორია ეზიარება)

გასაგებია რასაც ამბობ

[კანუდოსელი]

მოკლედ აი კითხვები და იქნებ გვეფიქრა ერთად:



1. ვისთვის არის კათაკმეველთა ლიტურგია?
2. ვისთვის არის მართალთა ლიტურგია?
3. რატომ ვრჩებით მართალთა ლიტურგიაზე?
ა) თუ იმიტომ, რომ ვეზიაროთ, მაშინ რატომ არ ვეზიარებით? მართლების სიაში ჩაგვრიცხა უფალმა და ვკათაკმევლობთ?
ბ) თუ არ ვაპირებთ ზიარებას, მაშინ რატომ ვრჩებით? კათაკმევლები ვართ და ვმართლობთ?


ვგონებ ძალიან მარტივი კითხვებია და რატომ ვცდილობთ გავამართლოთ ყველა გზით ჩემი აზრით არასწორი პრაქტიკა?