არის თუ არა ლიტურგიკული პრობლემა ეკლესიაში?, როგორ ფიქრობთ? პარამეტრები

[კანუდოსელი]

მოდით ვისაუბროთ ლიტურგიკაზე და დღევანდელობის კონტექსტში იმ სტერეოტიპებზე, რაც შეიძლება გვხვდებოდეს.

მაგალითად, მაინტერესებს, როგორ მიგაჩნიათ: არის თუ არა არასწორი, რომ მრევლს ხშირად ეკრძალება ყოველკვირეული ზიარება რაღაც გაუგებარი მოუმზადებლობის საბაბით.

1. მოციქულები ეზიარებოდნენ ყოველ პურის განტეხვაზე
2. პავლე მოციქული გვიბრძანებს: მომბაძეთ მე, როგორც მე - ქრისტეს
3. რა მომზადებაზეა საუბარი, როდესაც ეს ამკვიდრებს ილუზიას, რომ მზად ხარ, არადა აჯობებს ეზიარო ყოველთვის და თავი ჩათვალო უღირსაც, ვიდრე თვეში ერთხელ და იმ დროს თვლიდე, რომ ღირსეული ხარ

მოკლედ აქ ბევრი ნიუანსია ახლა დრო არ მაქვს
ვისაუბროთ....

[Lenus]

კაცო მაგ ამბავს შევეშვათ და ეს საიდან მოდის: ნაზიარებს რო დასაყოლებლამდე დაგეტაკებიან და "საკურნებლად სულისა!"გაძახებენ და შენც უნდა უპასუხო "სადიდებლად უფლისა!" თუ რაღაცა ასეთი.

მე ასეთი "ფორმულების" არ მესმის. ჩემი სიტყვებით რომ ვუთხრა ვთქვათ, ადამიანს "მომილოცავს ზიარებაო" ან საერთოდ არაფერი ვუთხრა არ შეიძლება?





რაც შეეხება თემას: აი მაგალითად სიგარეტი: ზოგი მოძღვარი აზიარებს, ზოგი არა. იმიტომაცაა მოძღვარი ადაიანი და არა რობოტი.

ყველა მოძღვარი თვითონ წყვეტს ვის რა მოსთხოვოს. არც მარხვას არავინ გიდგენს -ასე და ასე, კერძო შემთხვევაში საკუთარი გამოცდილების შესაბამისად გაძლევენ კურთხევას. ზიარებაზეც ასეა. აბა მე რუსები მინახავს კაი შეზარხოშებულები აღდგომის ზიარებაზე.

რა ვიცი, ეგ გაუბრალოება ჯობია?