და გვენატრება სიტყვაც ქართული..., რა ენა წახდეს... |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
და გვენატრება სიტყვაც ქართული..., რა ენა წახდეს... |
ქეთუ |
Jun 15 2007, 07:12 PM
პოსტი
#1
|
ცრემლისფერი... ჯგუფი: Members პოსტები: 2,898 რეგისტრ.: 16-December 06 მდებარ.: USA წევრი № 698 |
ამ თემის გახსნა რამოდენიმე მიზეზის გამო გადავწყვიტე .
ვფიქრობ საინტერესოცაა... მე მაქვს ამის პრობლემა და მაინტერესებს სხვისი აზრიც, უმეტესწილად იმ ადამიანების ვინც გარკვეული პერიოდი საქართველოდანაა წასული. ალბათ დამეთანხმებით გარემო უდიდეს გავლენას ახდენს ადამიანზე, როდესაც სრულიად უცხო გარემოში ხვდები ალბათ არის რაღაც ნიუანსები რაც გარკვეულ გალენას ახდენს ჩვენზე,განსაკუთრებით ყოველდღიურობა და ჩვევები, თუნდაც საუბარი, ქართულად საუბარი. მაინტერესებს რამდენად სრულყოფილად ინარჩუნებთ ქართული საუბრის მანერას, პირადი გამოცდილებიდან ეს არც ისე ადვილი აღმოჩნდა, -------------------- "ლოცვას უდრის ზოგჯერ ფიქრი... მოხდება ხოლმე... რაც უნდა მდგომარეობაში იყოს ტანი, სული მაინც მუხლმოყრილია..." "Ce n’est rien de mourir... c’est affreux de ne pas vivre!!!" |
ბექა |
Jun 22 2007, 09:27 PM
პოსტი
#2
|
Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 5,748 რეგისტრ.: 26-October 06 წევრი № 333 |
ქეთი
ციტატა აი ესაა უდიდესი სისულელე, ბოდიშით და ამას ზედმეტად გამეტიჩრებული ხალხი აკეთებს, რას ქვია რაში გამოადგება? არვიცი ადამიანი რომელიც მშობლიურ ენაზე ამას ამბობს, არ შემიძლია ნორმალურად ჩავთვალო, ჩემთან ოჯახში ხშირად არ ვსაუბრობდით ქართულად, მაგრამ ჩემი მშობლები უდიდეს ყურადღებას აქცევდნენ ამას, მამაჩემი რომ ელაპარაკება(ძირითადად რუსულად ლაპარაკობს) წინასწარ მაფრთხილებს შენ ქართულად მიპასუხეო. გეთანხმები ქეთი სრულიად ჯერ თუ მშობლიური არ შეიყვარე უცხოს როგორ შეიყვარებ ჩემამდე არ დადის და ვიცი რომ არც არასდროს არ მექნება ეგ ცნობიერება სულ რომ აიკრძალოს ქართული ენა ჩემ შვილს ქართულს მაინც ვასწავლი და აი მასეთი ხალხი მე თუ მკითხავ ქართველები არ არიან მე პირადად მასეთ ხალხს ქართველს ვერ ვუწოდებ სამწუხაროდ |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 20th September 2024 - 08:04 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი