როგორ შეაფასებდით სიკვდილით დასჯას II პარამეტრები

[Sotiris]

ვინაიდან ის თემა დროებით დახურულია, არადა აზრის გამოთქმის საშუალება არ მომეცა და არც ისაა ცხადი, ვინ როდის დაშოშმინდება, ამიტომ ხელახლა ვხსნი. იმ დისპუტში მონაწილე ხალხს ვთავაზობ უფრო ფართოდ შეხედოს პრობლემას და არა მარტო სიკვდილის დასჯის კუთხით.

1) მისაღებია თუ არა მართლმადიდებლისათვის სასამართლოს, როგორც სასჯელის გამომტანის, და ციხის, როგორც სასჯელის მოხდის ადგილის არსებობა? ციხეში (განსაკუთრებით ქართულ ციხეში) მოხვედრილი ადამიანი ხომ შეიძლება დაავადდეს და ეს მისი სიკვდილის მიზეზი გახდეს?

2) როგორ უნდა გავიგოთ ის, რომ ადამიანთა მიერ შექმნილი ინსტიტუტი ხდება სხვისი დამსჯელი, მაშინ როდესაც ჩვენი განსჯის უფლება ღმერთს ეკუთვნის? ხომ არ მივიტაცებთ ამით ღმერთის უფლებებს?

3) ხომ არ ვეწინააღმდეგებით სახარების მრავალ ადგილს (ლოყის მიშვერის შესახებ, მახვილის ქარქაშში ჩაგების შესახებ, მოძულეთა და მტერთა კურთხევის შესახებ)? თუ ერთ შემთხვევაში (სიკვდილით დასჯის) წმიდა წერილს ვიხმობთ, რატომ არ ვაკეთებთ ამას სხვა შემთხვევაშიც?

4) რატომ არის სამართალდამცავი ორგანოების (პოლიციის და ა.შ.) არსებობა გამართლებული მართლმადიდებლური თვალსაზრისით?

აი ამ და ამ ტიპის სხვა კითხვებზე მაინტერესებს პასუხი, განსაკუთრებით მათგან, ვინც სიკვდილით დასჯის მოწინააღმდეგეა. ამ ეტაპზე მეჩვენება, რომ თუ მათ სურთ თანმიმდევრულები იყვნენ, სხვა ბევრი რამის წინააღმდეგიც უნდა იყვნენ (ან ყოველ შემთხვევაში მათ, ე.ი. პოლიციას, სასამართლოს და ა.შ არ უნდა იყენებდნენ). ხოლო თუ ამაზე უარს არიან, მაშინ ხომ არ გვაქვს მართლმადიდებლური სწავლების ფსევდომორფოზასთან საქმე, ე.ი. ხომ არ ენაცვლება მართლმადიდებლურ სწავლებას სხვა რამ (ჰუმანიზმი?)? და რა არის ამ შემთხვევაში მართლმადიდებლური სწავლება?

მგონი პოლემიკურად არ დამიწერია, რა ვიცი.

პ.ს. დარწმუნებული არ ვარ ეს კითხვები უკვე არ დასვა ვინმემ, მაგრამ 34 გვერდის წაკითხვა ნამდვილად არ შემიძლია.

[Lenus]

Sotiris

ვინაიდან ის თემა დროებით დახურულია, არადა აზრის გამოთქმის საშუალება არ მომეცა და არც ისაა ცხადი, ვინ როდის დაშოშმინდება, ამიტომ ხელახლა ვხსნი. იმ დისპუტში მონაწილე ხალხს ვთავაზობ უფრო ფართოდ შეხედოს პრობლემას და არა მარტო სიკვდილის დასჯის კუთხით.

სამწუხაროდ იქ არც არავის მიეცა ნორმალურად აზრის გამოთქმის საშუალება. ვერ გავიგე მიზეზი თემის დახურვისა, არადა მგონია რომ საკითხი ამოწურული არ ყოფილა. გარდა ერთი მუქარისა რომ ვიღაცა ვიღაცას შემოაკვდებოდა, მე ვერაფერი გავიგე თემის აკრძალვის შესახებ.
რადგან გახსენი, და არც არავინ გემუქრება, მოდი გიპასუხებ:

1) მისაღებია თუ არა მართლმადიდებლისათვის სასამართლოს, როგორც სასჯელის გამომტანის, და ციხის, როგორც სასჯელის მოხდის ადგილის არსებობა? ციხეში (განსაკუთრებით ქართულ ციხეში) მოხვედრილი ადამიანი ხომ შეიძლება დაავადდეს და ეს მისი სიკვდილის მიზეზი გახდეს?

ციხე ნორმალური უნდა იყოს და არა მომაკვდინებელი. ჩვენ ზოგადი მაგალითებით ვსაუბრობთ ხომ? ციხე ზოგადად საჭიროა. ქართული ციხე რომელიც ადამიანის გარდაცვალებას შეიძლება იწვევდეს იზოლირებული მაგალითია.

2) როგორ უნდა გავიგოთ ის, რომ ადამიანთა მიერ შექმნილი ინსტიტუტი ხდება სხვისი დამსჯელი, მაშინ როდესაც ჩვენი განსჯის უფლება ღმერთს ეკუთვნის? ხომ არ მივიტაცებთ ამით ღმერთის უფლებებს?

მგონი ეს არ უნდა ეწინააღდეგებოდეს სარმრთო წერილსაც. თუ მოსამართლე დაადგინა ღმერთმა, სასჯელიც დაუდგენია. თუმცა მისივე კანონების ფარგლებში - ანუ, არა კაც ჰკლა არავის გააუქმებია, სასამართლოს შემოღებით.

3) ხომ არ ვეწინააღმდეგებით სახარების მრავალ ადგილს (ლოყის მიშვერის შესახებ, მახვილის ქარქაშში ჩაგების შესახებ, მოძულეთა და მტერთა კურთხევის შესახებ)? თუ ერთ შემთხვევაში (სიკვდილით დასჯის) წმიდა წერილს ვიხმობთ, რატომ არ ვაკეთებთ ამას სხვა შემთხვევაშიც?

როგორ გავიგო ყბის მიშვერა სახარებაში? ვითომ ფიზიკურ ცემაზე იყო მართლა საუბარი? თუ ამ ცხოვრებამ სილა გაგაწნა დაუმსახურებლად, მეორე ყბა მიუშვირე, ანუ ის ცოდვები რომელიც ჩაგიდენია და არ დასჯილხარო. (ჩვენებურად რომ ვთქვათ, ნაკაზანიე ბეზ ვინი, ნე ბივაეტ-ო)
ქარქაშში ჩაგება იმას ნიშნავს, რომ არსებულ ხელისუფლების წინააღმდეგ ბრძოლას ჯობია სულიერ ბრძოლაზე იყო ადამიანი მომართული. მხოლოდ მახვილით საქმე არ კეთდება.

4) რატომ არის სამართალდამცავი ორგანოების (პოლიციის და ა.შ.) არსებობა გამართლებული მართლმადიდებლური თვალსაზრისით?

სამართალი ვინმემ ხომ უნდა დაიცვას ?

[Sotiris]

თუ მოსამართლე დაადგინა ღმერთმა, სასჯელიც დაუდგენია. თუმცა მისივე კანონების ფარგლებში - ანუ, არა კაც ჰკლა არავის გააუქმებია, სასამართლოს შემოღებით.

მსაჯული როდის დაუდგინა ისრაელს? ძველ აღთქმაში. იმავე ძველ აღთქმაში, ფაქტია, სიკვდილით დასჯა როგორც სასჯელის ფორმა გამოიყენებოდა. ისევე როგორც ისაა ფაქტი, რომ ებრაელები ბრძოლისას მტრებს კლავდნენ.

მე იმას ვამბობ, რომ უნდა გაიმიჯნოს საერო და საეკლესიო სამართლის პოზიციები (და ეს კარგად ესმოდათ ბიზანტიელ კანონისტებს). თუ სიკვდილით დასჯა მიაჩნია ვინმეს არასწორად საერო სამართლის თვალსაზრისით, მაშინ საერთოდ არც სასამართლოს უნდა მიმართავდეს, არც პოლიციას და ა.შ. (ნუ გარევს ამაში საეკლესიო სამართალს). უნდა იყოს თავისთვის წყნარად და მშვიდად. აი ესაა თანმიმდევრული პოზიცია.

როგორ გავიგო ყბის მიშვერა სახარებაში? ვითომ ფიზიკურ ცემაზე იყო მართლა საუბარი?

მაგაზე წმიდა მამების კომენტარები არსებობს. ისე პავლე მოციქულს ჩამოთვლილი აქვს რამდეჯერ ცემეს და ტანჯეს ქრისტეს გულისთვის, მაგრამ არსად უწერია ფიზიკური წინააღმდეგობა გავუწიეო და თავ-ყბა ჩამოვუნგრიე ვინმესო

სამართალი ვინმემ ხომ უნდა დაიცვას ?

თუ სიკვდილით დასჯის უარმყოფს თანმიმდევრული სურს იყოს, მაშინ ეგ საქმე ღმერთს უნდა მიანდოს. მითუფრო მგონი მართლმადიდებელ ქრისტიანს უნდა სწამდეს, რომ ღმერთის ნების გარეშე ერთი თმაც კი არ გაგვითეთრდება ან ჩამოგვივარდება თან რა სამართალი? საერო? საეკლესიო?