როგორ შეაფასებდით სიკვდილით დასჯას II პარამეტრები

[Sotiris]

ვინაიდან ის თემა დროებით დახურულია, არადა აზრის გამოთქმის საშუალება არ მომეცა და არც ისაა ცხადი, ვინ როდის დაშოშმინდება, ამიტომ ხელახლა ვხსნი. იმ დისპუტში მონაწილე ხალხს ვთავაზობ უფრო ფართოდ შეხედოს პრობლემას და არა მარტო სიკვდილის დასჯის კუთხით.

1) მისაღებია თუ არა მართლმადიდებლისათვის სასამართლოს, როგორც სასჯელის გამომტანის, და ციხის, როგორც სასჯელის მოხდის ადგილის არსებობა? ციხეში (განსაკუთრებით ქართულ ციხეში) მოხვედრილი ადამიანი ხომ შეიძლება დაავადდეს და ეს მისი სიკვდილის მიზეზი გახდეს?

2) როგორ უნდა გავიგოთ ის, რომ ადამიანთა მიერ შექმნილი ინსტიტუტი ხდება სხვისი დამსჯელი, მაშინ როდესაც ჩვენი განსჯის უფლება ღმერთს ეკუთვნის? ხომ არ მივიტაცებთ ამით ღმერთის უფლებებს?

3) ხომ არ ვეწინააღმდეგებით სახარების მრავალ ადგილს (ლოყის მიშვერის შესახებ, მახვილის ქარქაშში ჩაგების შესახებ, მოძულეთა და მტერთა კურთხევის შესახებ)? თუ ერთ შემთხვევაში (სიკვდილით დასჯის) წმიდა წერილს ვიხმობთ, რატომ არ ვაკეთებთ ამას სხვა შემთხვევაშიც?

4) რატომ არის სამართალდამცავი ორგანოების (პოლიციის და ა.შ.) არსებობა გამართლებული მართლმადიდებლური თვალსაზრისით?

აი ამ და ამ ტიპის სხვა კითხვებზე მაინტერესებს პასუხი, განსაკუთრებით მათგან, ვინც სიკვდილით დასჯის მოწინააღმდეგეა. ამ ეტაპზე მეჩვენება, რომ თუ მათ სურთ თანმიმდევრულები იყვნენ, სხვა ბევრი რამის წინააღმდეგიც უნდა იყვნენ (ან ყოველ შემთხვევაში მათ, ე.ი. პოლიციას, სასამართლოს და ა.შ არ უნდა იყენებდნენ). ხოლო თუ ამაზე უარს არიან, მაშინ ხომ არ გვაქვს მართლმადიდებლური სწავლების ფსევდომორფოზასთან საქმე, ე.ი. ხომ არ ენაცვლება მართლმადიდებლურ სწავლებას სხვა რამ (ჰუმანიზმი?)? და რა არის ამ შემთხვევაში მართლმადიდებლური სწავლება?

მგონი პოლემიკურად არ დამიწერია, რა ვიცი.

პ.ს. დარწმუნებული არ ვარ ეს კითხვები უკვე არ დასვა ვინმემ, მაგრამ 34 გვერდის წაკითხვა ნამდვილად არ შემიძლია.

[ulvashi]

"არ განიკითხოთ, რაითა არა განიკითხნეთ" ასეთი მიდგომა კი არამც თუ სიკვდილით დასჯას არამედ სასამართლოსაც უარყოფს

ვითომ?
განკითხვა ეხება პიროვნებას, ადამიანი არ უნდა განიკითხო. ქმედების შეფასება პიროვნების განკითხვა არაა
სასამართლო არ განიკითხავს, ქმედებას აფასებს
ისჯება მკვლელობა, როგორც ქმედება და არა მკვლელი, როგორც პიროვნება, ქურდობა, როგორც ქმედება და არა ქურდი, როგორც პიროვნება
ანუ ისჯება დანაშაული და არა დამნაშავე

[გიორგი]

ვითომ?
განკითხვა ეხება პიროვნებას, ადამიანი არ უნდა განიკითხო. ქმედების შეფასება პიროვნების განკითხვა არაა
სასამართლო არ განიკითხავს, ქმედებას აფასებს
ისჯება მკვლელობა, როგორც ქმედება და არა მკვლელი, როგორც პიროვნება, ქურდობა, როგორც ქმედება და არა ქურდი, როგორც პიროვნება
ანუ ისჯება დანაშაული და არა დამნაშავე

დიახ.
ოღონდ აქ სხვა კონტექსტშია ნათქვამი. ვინც სიკვდილით დასჯას უარყოფს და მის დამამტკიცებლად მოჰყავს სახარებისეული ფრაზა "არ განიკითხოთ, რაითა არა განიკითხნეთ" აი, ის ადამიანი ამგვარი მიდგომით სასამართლოსაც უნდა უარყოფდეს. ამ ფრაზის სწორხაზოვნად გაგება არამც თუ სიკვდილით დასჯასა, არმედ სასამართლოსაც უარყოფს. (ცხადია რეალურად ასე არაა და არც ერთია უარყოფილი და არც მეორე სჯულის მიერ).

გასაგებია შენეული მიდგომა, მაგრამ რაც არ უნდა დაარქვა სასამართლო თუ მკვლელს გამოუტანს სიკვდილით დასჯის განაჩენს და მას სიკვდილით დასჯიან ეს სჯულს არ ეწინააღმრდეგება, გინდა ქმედების დასჯა დაარქვი და გინდა პიროვნების, სასამართლოსთვის ამას არა აქვს მნიშვნელობა.