რეალური ფაქტები რწმენაში გაძლიერებისათვის პარამეტრები

[გიორგი]

მეგობრებო,

გადავწყვიტე გავხსნა თემა რწმენაში განსაძლიერებლად, რაც ყველას ასე ძალიან გვაკლია და ყველას დიდ სარგებელს მოგვიტანს ღმერთის რწმენისა და სულიერების სრულყოფის გზაზე. ამ თემაში დავწეროთ ისეთი იშვიათი და სასწაულებრივი ფაქტები, რომლებმაც რადიკალურად შეცვალა მრავალი ადამიანის ცხოვრება.

აქ კი მსურს მოგიყვეთ ერთი საინტერესო ამბავი, რომელიც არც თუ დიდი ხნის წინ რუსეთის დედაქალაქ მოსკოვში მოხდა.

თავისი კეთილშობილური ცხოვრებით და ლოცვით გამორჩეული ცნობილი სასულიერო პირის - მამა იოანე კედროვის მრევლს დიდი განცდები და მღელვარება ჰქონდა, რამაც სულიერი სიმშვიდე დააკარგვინა. ამ მდგომარეობაში მყოფმა გადაწყვიტა საკუთარ მოძღვართან - მამა იოანესთან (კედროვი) მისულიყო, რათა ნუგეში და სიმშვიდე ზიარებაში ეპოვა, მითუმეტეს რომ იტანჯებოდა არა მარტო მორალურად, არამედ ძილშიც ვეღარ ისვენებდა. გოგონა სახელმწიფო სტრუქტურაში მუშაობდა და თავისი სპეციალობის გამო სხვადასხვა რთულ მოვალეობას ასრულებდა. გოგონამ თავისი განზრახვა შეასრულა, მაგრამ აღსარების დროს შერცხვა და დამალა ერთი ცოდვა, სწორედ ის, რომელიც განსაკუთრებით ტანჯავდა. ზიარების შემდეგ მან არა თუ სიმშვიდე იპოვა, არამედ უსასოობაშიც ჩავარდა. დაეწყო ფიქრები იმაზე, რომ ის საშინელი ცოდვილია და თავისი ცოდვის დამალვის გამო სინდისმა საერთოდ მოსვენება დააკარგვინა. მის ისედაც დატანჯულ პიროვნებას ახალი ძალით დაუწყო წვალება და პირადი დარდის ნიადაგზე დაებადა აზრი თვითმკვლელობის შესახებაც. დემონურმა სულმა საბრალო გოგონაში თანდათან მოამწიფა და საბოლოოდ ჩამოაყალიბა აზრი თვითმკვლელობის შესახებ. როდესაც გოგონამ ამის შესახებ მტკიცე გადაწყვიტილება მიიღო დაიწყო იმაზე ფიქრი თუ განზრახვის სისრულეში მოყვანა უფრო წარმატებით რა საშუალებით შეიძლებოდა. გოგონა რკინიგზის ხაზის მახლობლად ცხოვრობდა და მისი ბინის შორეახლოს რკინიგზის ლიანდაგებზე გადასასვლელი შლაგბაუმი იყო განთავსებული, რომლის ახლოსაც დარაჯის ჯიხური იდგა. გოგონა ადგილმდებარეობის გასაცნობად წავიდა და დააფიქსირა, რომ ჯიხური გადასასვლელის მარცხენა მხარეს იყო, ხოლო მარჯვნივ კი საჭიროებისას ლამპიონი ანათებდა. მატარებლის ჩავლისას დარაჯი გვერდზე დგებოდა, ჯიხურიდან კი ჩრდილი ეცემოდა ისე, რომ სიბნელეში წინასწარ შეიძლებოდა აბსოლუტურად შეუმჩნევლად დამალვა. თუ უცბად გაიქცეოდი და დიდი სისწრაფით მომავალი მატარებლის წინ ლიანდაგებში გადახტებოდი მატარებელი ისე გადაგივლიდა, რომ დარაჯი განძრევას ვერ მოასწრებდა, სიკვდილი გარანტირებული იყო. გოგონამ გადაწყვიტა მეორე დღეს ზუსტად ასე მოქცეულიყო, როდესაც შუა ღამის მატარებელი ტრანზიტით ჩაივლიდა. მეორე დღეც დადგა. მოსაღამოვდა. საწყალ ადამიანს, რომელმაც საზარელი თვითმკვლელობა გადაწყვიტა მხოლოდ ორი საათის სიცოცხლე ჰქონდა დარჩენილი. ამ დროს მოულოდნელად მისი ბინის კარზე ზარის ხმა გაისმა. გოგონა იმაზე ფიქრით, რომ ასე მოულოდნელად და გვიან მოვიდნენ და რომ შეიძლებოდა ამას მისი განზრახვაც ჩაეშალა, კარის გასაღებად გაემართა, რომ დროულად მოეცილებინა უდროვო სტუმარი. გოგონამ კარები გააღო. ქუჩის ლამპიონის შუქზე ახალგაზრდა გოგონა დაინახა ბეწვის ქუდში, ზონარზე დაკიდებული მუფტით და ბეწვშემოვლებული ქურქით. უცნობმა მისი გვარი დაასახელა და ვინაობა ჰკითხა.
- მაპატიეთ, მაგრამ თქვენი მიღება არ შემიძლია, უკვე ძალიან გვიანაა . . . - ამოილუღლუღა გაფითრებულმა მამა იოანეს მრევლმა, რადგან უცნობმა მისი სახელი და გვარი იცოდა.
- მე დიდხანს არ გაგაცდენთ, გთხოვთ შემოსვლის ნება მომცეთ, თქვენთან ძალიან სერიოზული საქმე მაქვს და აუცილებლად უნდა მომისმინოთ. - უპასუხა უცხო გოგონამ და ამ სიტყვებით ოთახში შევიდა. აქ უცნობმა გოგონამ აუხსნა, რომ ის არის მამა იოანეს (კედროვი) ქალიშვილი და დასძინა:
- მე ვიცი, რომ თქვენ დღეს თავის მოკვლა გაქვთ გადაწყვეტილი. მისმინეთ, ამას ნუ იზამთ. თქვენი ნერვიულობა და უიმედობა იქიდან მოდის, რომ აღსარების დროს მამაჩემს მძიმე ცოდვა დაუმალეთ, რომელიც ახლა გაწვალებთ. მიდით ხვალ მამასთან, მოინანიეთ ეს ცოდვა და ყველაფერი კარგად იქნება. ძალიან მინდა დამიჯეროთ. უცნობი წავიდა. მამა იოანეს მრევლი გაშეშდა და გონება დაკარგა, როგორც კი გონს მოვიდა მოძღვრის ქალიშვილის კვალდაკვალ გაიქცა, მაგრამ ქუჩაში ვერავინ დაინახა. გოგონა გაფითრდა. ადვილი წარმოსადგენია თუ რას განიცდიდა საცოდავი, როდესაც მისი ფარული აზრი ასეთი ყოვლად წარმოუდგენელი სახით გამჟღავნდა. მეორე დღესვე იგი მამა იოანეს სახლში მივიდა და სთხოვა სასწრაფოდ ჩაებარებინა აღსარება. მოძღვარმა აღსარება ჩაიბარა. მოინანია რა თავისი ცოდვა გოგონა თავის სულიერ მოძღვარს მოუყვა თუ როგორ უმადლოდა საკუთარი სიცოცხლის გადარჩენას მის ქალიშვილს, რომელიც გუშინ გვიან საღამოს ეწვია მას ბინაზე და დაჟინებით ურჩია იმ ცოდვის მონანიება, რომელიც სირცხვილის გამო დამალა. მამა იოანემ გამოიტანა დიდი საოჯახო ფოტოსურათი, რომელზედაც მისი ოჯახის წევრები იყვნენ გამოსახული და ჰკითხა: ”ამ ფოტოზე გამოსახული ჩემი ქალიშვილებიდან რომელი მოვიდა გუშინ საღამოს შენთან?” მრევლმა მამა იოანეს ერთ-ერთ მათგანზე მიუთითა.
- იგი წელიწადნახევრის წინ დაიღუპა, - მწუხარებით აღნიშნა მოძღვარმა . . .

ხალხო, შეძრწუნებული ვარ, ძალიან მიჭირს კომენტარის გაკეთება . . .

[abo]

ხანგრძლივი კლინიკური სიკვდილი ხასიათდება შემდეგნაირად:

ხანგრძლივი კლინიკური სიკვდილი არ არსებობს, იგი ყოველთვის 4-წუთი გრძელდება და იწყება ტვინში იშემიური შეუქცევადი პროცესი ანუ ბიოლოგიური სიკვდილი.

[გიორგი]

ხანგრძლივი კლინიკური სიკვდილი არ არსებობს, იგი ყოველთვის 4-წუთი გრძელდება და იწყება ტვინში იშემიური შეუქცევადი პროცესი ანუ ბიოლოგიური სიკვდილი.

ძირითადად ეგრეა, მაგრამ გაცილებით ხანგრძლივი კლინიკური სიკვდილის შემთხვევბიც არის დაფიქსირებული.

აბსოლუტურად გამოუკვლეველია თუ რა შემთხვევაში ტოვებს სული სხეულს. ინსტრუმენტალურად მასზე დაკვირვება შეუძლებელია. მას ფსიქოლოგიური მდგომარეობის და მონაყოლის საფუძველზე აკვირდბოდა დოქტორი რაიმონდ მოუდი. შესაძლოა ადამიანი ბიოლოგიურად ცოცხალი იყოს ჯერ კიდევ, სიკვდილის ზღვარზე იმყოფებოდეს, მაგრამ სულმა უკვე დაიწყოს სხეულიდან ამოსვლა. ჯერაც გაურკვეველია რა არის სიკვდილი. ფორმულირება რომ სიკვდილი არის "ტვინის სიკვდილი" არის უბრალოდ მეცნიერების შეთანხმება, ადრე გულის გაჩერება ან სუნთქვის შეწყვეტა ითვლებოდა სიკვდილის განმსაზღვრელად. საერთოდ ყველა ეს განმარტება საბოლოოდ მიუთითებს ბიოლოგიურ სიკვდილს და ცდილობს დაადგინოს კონკრეტული მომენტი, როდესაც იწყება შეუქცევადი პროცესი, მაგრამ სული როდის ტოვებს სხეულს ეს ასე მარტივი არაა, ამიტომ "კლინიკური სიკვდილის" განმარტებებიც რამდენადმე საკამათოა, რადგან იგი ძირითადად განისაზღვრება სხეულის ბიოლოგიური მდგომარეობით და თანაც დღევანდელი ცოდნით და მედიცინის დონით. დავუშვათ თეორიულად მომავალში თუ შესაძლებელი გახდა ტვინის იშემიური პროცესის შეჩერება რაღაც დრომდე მაშინ კლინიკური სიკვდილის განმარტებაც შეიცვლება, მაგრამ რა მოსდის ამ დროს სულს და მის ცნობიერებას ამის გარკვევა პრაქტიკულად შეუძლებელია, ერთადერთი წყარო არის ამ მდგომარეობიდან გამოსული მრავალი ადამიანის მონაყოლის ფსიქოლოგიური დამუშავება.

გარდა ამისა რას წერს მსოფლიო ენციკლოპედია სიცოცხლის შემობრუნების ზღვრის შესახებ:

Limits of reversal

Most tissues and organs of the body can survive clinical death for considerable periods. Blood circulation can be stopped in the entire body below the heart for at least 30 minutes, with injury to the spinal cord being a limiting factor. Detached limbs may be successfully reattached after 6 hours of no blood circulation at warm temperatures. Bone, tendon, and skin can survive as long as 8 to 12 hours.

The brain, however, accumulates ischemic injury faster than any other organ. Without special treatment after circulation is restarted, full recovery of the brain after more than 5 minutes of clinical death at normal body temperature is rare. Usually brain damage or later brain death results after longer intervals of clinical death even if the heart is restarted and blood circulation is successfully restored. Brain injury is therefore the limiting factor for recovery from clinical death.

Although loss of function is almost immediate, there is no specific duration of clinical death at which the non-functioning brain clearly dies. The most vulnerable cells in the brain, CA1 neurons of the hippocampus, are fatally injured by as little as 10 minutes without oxygen. But the injured cells don't actually die until hours after resuscitation. This delayed death can be prevented in vitro by a simple drug treatment even after 20 minutes without oxygen. In other areas of the brain, viable human neurons have been recovered and grown in culture hours after clinical death. Brain failure after clinical death is now known to be due to a complex series of processes that occur after blood circulation is restored, especially processes that interfere with blood circulation during the recovery period. Control of these processes is the subject of ongoing research.

დაფიქსერებულია კიდევ უფრო ხანგრძლივი კლინიკური სიკვდილის შემთხვევბიც, როდესაც მიცვალებული მორგში იყო გადაყვანილი. (მართლმადიდებლურ ლიტერატურაში, პრინციპში თეორიულად ეს დასაშვებიცაა)