ღვთისმეტყველება და ეკლესიოლოგია პარამეტრები

[კანუდოსელი]

მოკლედ ახლა წამოიჭრა ერთ ფორუმელთან გარკვეული კითხვა, არის თუ არა ღვთის მადლი არა მართლმადიდებელ თემებში, თი ისინი საერთოდ მოკლებულნი არიან ყოველგვარ მადლს.

მე როგორც წარმომიდგენია, ეს არ არის ასე მარტივად გადასაწყვეტი, რადგან როდესაც ვიღებთ სხვადასხვა თემის არამართლმადიდებლებს, გათვალისწინებით კონკრეტული თემისა, მიღების წესიც სხვადასხვაა, მაგალითად კათოლიკებს იგივე რუსეთის ეკლესია არ იღებს არც ნათლობით, არც მირონცხებით და თუ მღვდელლია ქიროტონიის გარეშე. ჩვენთანაც იგივე წესია, თავად ვარ ერთი ყოფილი კათოლიკეს ნათლია...მისი გადმოსვლლის რიტუალი იყო მხოლოდ ლოცვების კრებული, არანაირი ნათლობა და სხვა საიდუმლო.

თუ მართალია ის, რომ იქ არანაირი ნათლობა არ არის, მაშინ როგორც კვიპრიანე კართაგენელი ამბობდა მათეული ნათლობა სიბინძურით განბანა არისო, მაშინ ბუნებრივია რომ გადმოსვლის დროს უნდა მოინათლნენ, რასაც თავად წმ. კვიპრიანე აკეთებდა, მაგრამ საქმე იმაშია რომ ეკლესიამ ეს წესი არ მიიღო ზოგად საყოველთაო წესად...ზემოთ მოვიყვანე ერთი მცირე მაგალითი ამისა.

ე.ი. გამოდის რომ, როდესაც არ ვნათლავტ და არანაირ წესს არ ვუტარებთ გადმოსვლისას ადამიანს-ვაღიარებთ იმ თემში შესაბამისი საიდუმლოს არსებობას.

ჯერ ეს იყოს

იმედია ანათემაზე გადაცემები და მსგავსი რამე არ დამემუქრება

მნათე რას იჭყიტები...ანათემის ტექსტს თუ ადგენ ჩემზე, მე უკვე მაქვს, მოგაწვდი

[დათიკო]

კანუდოსელი

აი მე თბილისში "მოვნათლე" ყოფილი კათოლიკე და სიონის საკათედრო ტაძარში მისი გადმოსვლლის რიტუალის წესში არანაირი ნათლობა-მირონცხება არ ყოფილა.

უცნაურია, რადგან მე ეს ინფორმაცია არქიდიაკონისგან მაქვს.
ანუ, ყველა კათოლიკე უნდა იყოს მონათლული.

თუ ერესი წარმართობის იდენტურია, მაშინ რა უფლება გვაქვს არ მოვნათლოთ.

არანაირად არ შეიძლება ნათლობის გარეშე.
მაგ ბმულში 2,2 თავში ჩამოთვვლილია თუ რომელი ერესის წარმომადგენელი რა სახით უნდა იყოს დაბრუნებული.
აქ უმტავრესი საკითხი ის არის, ითვლება თუ არა კათოლიციზმი ერესად, ასევე რამდენად სწორადაა შესრულებული ნათლობა.

აი ეს თავი
აქ საუბარია სწორედ იმაზე არაინა კათოლიკები ერეტიკოსები, თუ მხოლოდ სქიზმატები.

2.2. Еретики ли католики?

Теперь, после рассмотрения необходимых канонических предпосылок, вернемся к вопросу о перекрещивании католиков. Прежде чем определить, в чем заключается акривия и икономия в отношении их, нужно выяснить, являются они еретиками или раскольниками. Для колливадов они, безусловно, еретики. "Латиняне - "еретики, и мы отвращаемся от них как от еретиков, подобных арианам, савеллианам или духоборцам македонианам," - пишет св. Никодим[66].

Также Неофит Кавсокаливит пишет, что латиняне "по пяти пунктам отличаются от православных: по четырем пунктам как раскольники, и по одному - в учении об исхождении Святого Духа - как еретики"[67]. (I Ватиканский собор тогда еще не состоялся). Еретиками считает католиков и Святой Афанасий Париос[68].

Отвечая на вопрос, на каком соборе были осуждены католики, Неофит перечисляет следующие (приравнивая осуждение Filioque к осуждению католичества вообще): Константинопольский при Фотии (879)[69], при Михаиле Кируларии (1054), при Григории II (1283-1289), при Сергии II (999-1019), при императорах Алексии, Иоанне, Мануиле Комниных (XI-XII вв.), трех Восточных патриархов после Флорентийского собора (1482), поместные Русской и Молдовлахийской Церквей и т.д.[70]

Таким образом, католики являются еретиками, а не просто раскольниками. Поэтому акривией для них можно считать перекрещивание, а икономией - миропомазание.


ანუ აქედან დასკვნაა, რომ მათი ნათლობა აუცილებელია. არა იმტო რომ ისინი მხოლოდ ერეტიკოსები არიან. (რამეთუ არიანელებს მაგალითად არ ნათლავდნენ ხელმეორედ)
არამედ იმიტომ რომ მათი ნათლობა არის გაუკუღმართებული.

შენ უთუოდ შეგაწუხებს კითხვა, არის თუ არა შენს მიერ მონათლული ადამიანი ნამდვილად მონათლული.
ეხლა ვცდილობ გადავიკითხო რიგი ლიტერატურისა ამ საკითხზე და შეძლებისდაგვარად გაგცე პასუხი.
საკითხი ნადვილად არაა მარტივი და დიდ დაფიქრებასა და ჩაღრმავებას საჭიროებს.