![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
დეკ. ანდრია |
![]() ![]()
პოსტი
#1
|
* * * ![]() ![]() ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 500 რეგისტრ.: 20-October 06 მდებარ.: ზუგდიდ-ცაიშის ეპარქია წევრი № 296 ![]() |
მინდა კიდევ ერთი გამოკითხვა შემოგთავაზოთ.
საეკლესიო საკითხავთა უდიდესი ნაწილი მედავითნეთა ბაგეებით მოგვეწოდება. შესაბამისად მათ გულმოდგინებაზე და სულიერებაზე დიდად არის დამოკიდებული, რამდენად აღვიქვამთ საკითხავთა სილამაზეს, სიბრძნეს და მათით გადმოცემულ ეკლესიის დოგმატურ სწავლებას. 1. რამდენად გვესმის ის, რასაც კითხულობს მედავითნე? 2. რა გვიშლის? 3. რას შეცვლიდით მედავითნეს მსახურებაში? (იგულისხმება ტემპი, ხმა, სიტყვათა გარჩევადობა და სხვა) -------------------- პირადი შეტყობინებები უმჯობესია გამოაგზავნოთ ელფოსტის მისამართზე: dek.andria.kem@gmail.com
|
![]() ![]() |
კანუდოსელი |
![]()
პოსტი
#2
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 ![]() |
მინდა კიდევ ერთი გამოკითხვა შემოგთავაზოთ. საეკლესიო საკითხავთა უდიდესი ნაწილი მედავითნეთა ბაგეებით მოგვეწოდება. შესაბამისად მათ გულმოდგინებაზე და სულიერებაზე დიდად არის დამოკიდებული, რამდენად აღვიქვამთ საკითხავთა სილამაზეს, სიბრძნეს და მათით გადმოცემულ ეკლესიის დოგმატურ სწავლებას. 1. რამდენად გვესმის ის, რასაც კითხულობს მედავითნე? 2. რა გვიშლის? 3. რას შეცვლიდით მედავითნეს მსახურებაში? (იგულისხმება ტემპი, ხმა, სიტყვათა გარჩევადობა და სხვა) მე მედავითნისეულ სტილში-პრაქტიკაში რაც არსებობს მართლმადიდებელ ეკლესიაში, დიდ წინდახედულობას და მრევლის მიმართ იკონომიას ვხედავ, და აი რატომ: ზოგს გონია, რომ ეკლესიაში თავისუფლება მრევლს არა აქვს პროტესტანტულთან შედარებით,მაგრამ ეს პირიქითაა, პროტესტანტულში, დგას ქარიზმატული პიროვნება და ქადაგებს ძლიერად,ის "გაიძულებს" შენც ის განცდები გქონდეს, რაც მას აქვს, ანუ მაგალითად ქადაგებს სიხარულზე, ...მაგრამ იქნებ შენ გაქვს სინანული იმ დროს..ან პირიქით, ქადაგებს სინანულზე...და შენ დიდი სიხარული დაგეუფლა ღვთის წყალობით...მოხვდები იქ და აუცილებლად ჩაერთვები იმ "ფერხულში", რაც შენი არ არის...თავსმოხვეულია... ახლა შევადაროთ მართლმადიდებლურ ეკლესიას: იქ, მედავითნე კითხულობს ერთ ტონში და ხალხს ეს არ მოსწონს, მაგრამ სწორედ ესაა ის ღერძი, რაც ჩვენ, მრევლს გვაძლევს თავისუფლებას და აი რატომ. ერთ ტონში ვთქვათ იკითხება ფსალმუნი...იქ უამრავი ადგილია სიხარულზე და სინანულზე...მაგრამ ტონალობა ერთი და იგივე..ადამიანი შედის და იწყებს მოსმენას და როგორც წესი "ჩერდება" იმ ადგილზე, რომლისკენაც ყველაზე უფრო მიუწევს იმ მომენტში გული, ხოლო ამის საშუალებას იძლევა ის თანაბარი ტონალობა აქცენტების გარეშე და ადამიანს აძლევს უფლებას თავისი თავისთვის აქცენტები თვითონ დასვას....ასე, რომ შედის მომტირალი...ფსალმუნია...იპოვის შესაბამის ადგილს....იქ გაჩერდება...ჩამორჩება კიდევაც ლოცვას, მაგრამ აქ ხარისხია მთავარი...მთავარია რომ მან იქ იტირა ისე როგორც უნდა ეტირა...ან შემოდის დიდი სიხარულით სავსე ადამიანი...ისევე, მცირე ხანში იპოვის თავისთვის შესაბამის ადგილს მედვითნის მიერ წაკითხულიდან და თავისუფლად შეეძლება თავის თავში "განავრცოს" იმ ლოცვის იდეა... ჩემი დასკვნა ასეთია: მედავითნის ერთი ტონალობის სტილი მე მიმაჩნია მრავალსაუკუნოვანი პრაქტიკის შედეგად ეკლესიის უმნიშვნელოვანეს აღმოჩენად და მისი დაკარგვა არ შეიძლება. დიდი მადლბა ამ თემისთვის მამაო -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 15th June 2025 - 10:00 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი