გალობა ინსტრუმენტების თანხლებით. . . (?) პარამეტრები

[მნათე]

მოკლედ მინდა გაგიმხილოთ, რომ ჩემი ცოდნა გალობისა და ზოგადად მუსიკის სფეროში, არ ცდება ნულოვან ნიშნულს. . . ამიტომ რიგი საკითხები გაურკვეველია.

სწორედ ამ რიგს მიეკუთვნება, "ინტრუმენტული გალობა". იქნებ გამარკვიოთ (სასურველია ვრცლად), რატომ კრძალავს დედა ეკლესია გალობას უსულო საკრავების თანხლებით? ჩემი გააზრებით უფალი მხოლოდ "სულიერი ხმით" უნდა განიდიდებოდეს, მაგრამ მხოლოდ ამ არგუმენტით ვერ დავაკმაყოფილე მაგ. ჩემი პროტესტანტი მეგობარი და ამ ფორუმის წევრი glaxa რომელმაც კონტრარგუმენტად დავით მეფსალმუნე და ქნარი მოიყვანა.

ვიცი რომ აქ პროფესიონალები დომინირებენ, სწორედ მათგან მინდა მოვისმინო ვრცელი წიაღსვლა ამ კუთხით.

იმედია არ წამომაძახებენ 15 წლის ბალღს რა გატლიკინებსო

[დათიკო]

ეს კი სიაა იმ ხალხისა, რომლებიც ქმნიდნენ საგალობლებს და ახდენდნენ მათ სისტემატიზაციას (8 ხმის მიხედვით). ამ ხალხს უდიდესი ღვაწლი მიუძღვით ქრისტიანული გალობის განვითარებაში.
ალბათ იოლად შეამჩნევთ რომ არცერთი მათგანი არ იყენებდა ინსტრუმენტებს. ესეც ერთგვარი დამამტკიცებელი საბუთია იმისა რომ ინსტრუმენტალური მუსიკა ეკლესიაში არ არის ბუნებრივი მოვლენა და არანაირად არ შეძლება მისი შეწყნარება, თორემ ოდნავად მაინც რომ ყოფილიყო ხელჩასაჭირი რამე, ეს ხალხი უდაოდ გამოიყენებდა ინსტრუმენტებსაც.
Священномученик Игнатий Богоносец, еп. Антиохийский, уже упоминавшийся нами устроитель антифонного пения.

Святитель Климент Александрийский — составитель множества гимнов и песней своего времени, определивших церковный характер пения.

Мученик Иустин Философ — автор книги "Певец", где собраны христианские гимны и дан порядок их исполнения.

Святитель Афанасий Великий, архи-еп. Александрийский — установил распевное чтение при богослужении. Пение в Александрийской Церкви при нем производило на современников потрясающее впечатление своею чинностью, стройностью, и вместе с тем душевностью и простотой. Блаженный Августин, слушая это пение, плакал: "Трогательные звуки поражали мой слух, а истина, заключавшаяся в них, проникала в мое сердце и возбуждала благовоние".

Прп. Ефрем Сирин — составитель многих песнопений и напевов, учредитель греческой крюковой нотации.

Святитель Иоанн Златоуст, архиеп. Константинопольский — много потрудился словом и делом для благоустройства церковного пения. Он впервые организовал настоящий певческий хор под управлением придворного музыканта, принимавший участие в литургиях и всенощных.

Прп. Роман Сладкопевец, диакон — творец кондаков, которых он написал до тысячи (среди них — "Дева днесь", "В молитвах неусыпающую", "Душе моя" Прп. Иоанн Дамаскин — роль которого в истории церковного пения заслуживает отдельного рассказа. Он составитель многих церковных песнопений и установитель в нашей Церкви Осмогласия—основного закона ежедневного богослужебного пения.

В Западных Церквах много заботились об устройстве пения:

Святитель Амвросий Медиоланский — памятником его трудов осталась книга "Антифонарий", в которой положены были на ноты составленные им гимны (среди них "Тебе Бога хвалим").

Святитель Григорий Двоеслов — устроил в Риме певческую школу, просуществовавшую около 300 лет, в которой благоговейно сохранялись подлинник его Церковного Устава и бич для наказания певчих.