![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
დეკ. ირაკლი |
![]() ![]()
პოსტი
#1
|
Member ![]() ![]() ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589 ![]() |
უპრველესად ,მთავარია არჩევანი და ბრძოლა შემდექ იქნება.
ყოველი ცუთი ეს არის ბძოლა სიკეთესა და ბოროტებას შორის! მთავარია სად დგახარ შენ და რას აკეთებ? დანებდი?... რით ებრძოლები? რისი იმედი გაქვს? რა მიზანი გაქვს? |
![]() ![]() |
guest |
![]()
პოსტი
#2
|
Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 ![]() |
მამაო დაგვლოცეთ,
მე კარგად არ ვიცი საეკლესიო ტერმინოლოგია ქართულად და თუ რამე შეცდომით ვთქვი მომიტევეთ. ჩემი აზრით უნდა დავითმინოთ შეურაცხყოფა, დამცირება და ა.შ. მაგრამ როცა ვმარხულობთ მე მგონი ეს დათმენა არ უნდა იყოს,ამას შეგნებულად ვაკეთებთ, მაგრამ "გიყვარდეს მტერი შენი" ამის შესასრულებლად მე პირადად დათმენა მიხდება ![]() ამასწინათ რუკუმიის მონასტერში ვიყავი ბოლოს,და იქ სანთლები ავანთე,ვილოცე, ბოლოს გადავედი "მაჭირვებელთა ჩემთაზე", და ვამბობ გულში ამყოფე კარგად, მიუტევე ჩემს ერთად და: "მიეცი საცხოვრებელი თხოვაი მათი"<- აი ამაზე კი გავიჭედე, სიტყვით კი არა გულის , გონების სიტყვითაც გამიჭირდა , ენა დამება გულისაც კი, რამეთუ მათი საცხოვრებელი თხოვნა ჩემი უბედურებაა...ბოლოს კი შევთხოვე უფალს პატიება და რარაცნაირად ამ მეთოდით: უფალო, უკეთ იცი დავასრულე და გამოვედი ცრემლიანი. ჩემი აზრით ეს დათმენაა. |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 10th July 2025 - 03:38 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი