დამეხმარეთ მამაო პარამეტრები

[sali150]

დამლოცეთ მამაო...... ძალიან მჭირდება თქვენი დახმარება. ბავშობიდან მაკლია სითბო და სიყვარული, არ მყავს და-ძმა არც ისეთი ნათესავები რომლებსაც ვეყვარები, ხანდახან მარტოსულად ვგრძნობ თავს, მინდა მყავდეს და_ძმა მინდა ჩემს ოჯახში სიყვარყლი და სიხარული იყოს. არც ბებია და ბაბუა მყავს,რომლებიც ძალიან მაკლია. ჩემი მშობლები ყოველდღე ჩხუბობენ, მეც დეპრესიული გავხდი, ყველაფერი მაღიზიანებს, დედასაც სულ ვეჩხუბები და მიზეზიც მაქვს:_(თავს არ უვლის, არც სახლს ალაგებს,ხანდახან ისეთ რაღაცეებს იტყვის გადამრევს და მეგობრებთან შემარცხვენს.)მაგრამ მაინც ვნანობ ჩემს საქციელს,რადგან ძალიან მიყვარს. ძალიან მაკლია სითბო და სიყვარული ნათესავების მიმართაც.... არა და მე ყველა ძალიან მიყვარს. დღესაც ძალიან მაწყენინა ბიძაშვილმა და მისმა ცოლმა._ დაბადების დღე ქონდა ბიძაშვილს დამიძახა მოვეხმარე და როდესაც სტუმრები მოვიდნენ არც დამსვეს სუფრასთან, არა და თითქმის ჩემი ტოლი იყო ყველა. მე რა არ მეკუთნოდა?...ჩემი მეორე ნათესავი რომელიც ჩემზე პატარაა ის კი დაასვეს..ვეღარ გაუძელი და წამოვედი, (ან რა უნდა მეკეთებინა მარტო ოთახში) არც ის უთქვამს დარჩი, რატო მიდიხარ? გაგაცილებ, სხვას ყველას ყურადღებას აქცევს, მე კი..... ერთხელ არ უთქვია ჩემთვის ტკბილი სიტყვა, არ მომფერებია. ყველა ნათესავი ასეა ჩემს მიმართ ვერავინ ვერ მამჩნევს. გული ძალიან მტკივა. ჩემს მეგობრებს რომ ვუყურებ, მშურს რა ნათესაობა, რა მოსიყვარულე ოჯახი,როგორ სითბოს და სიყვარულს გამოხატავენ ერთმანეთის მიმართ ...მამაო გულში საშინელი სიცარიელე მაქვს, საკუთარი თავი შემძულდა, ადამიანების მიმართ ნდობა დავკარგე. ეჭვიანი და შურიანი გავხდი..აღარც სიყვარულის მჯერა...მგონია რომ სიყვარულშიც დავიტანჯები. თუმცა ნათესავებს არ ვუყვარვარ და სხვას როგორ ვეყვარები. მაპატიე მამაო, მაგრამ ხანდახან მგონია ღმერთსაც არ ვუყვარვარ..თქვენი იმედი მაქვს მამაო დამეხმარეთ და მირჩიეთ რა ვქნა...გული ძალიან ძალიან მტკივა.... ვფიქრობ ცოტა ხნით მონასტერში ხომ არ წავიდე... სალი 20 წლის.