აფხაზეთი, სოხუმის დაცემა პარამეტრები

[შოთა]

არ შეიძლება ამ კადრებს უყუროს და ცრემლი არ მოერიოს



ჩამოიხეთ

[ბიძია თომა]

ჯემალ არზენაძე
1972-1992
ჯარისკაცის დედა
მეც ოცი წლისა ვიყავი
სიკეთით სავსე გულითა,
ოცდამერთე ზაფხული,
აღარ მეღირსა ბედკრულსა
სამშობლოს სადარაჯოზე,
ჯარისკაცობამ გამწირა
მე არ მოვკვდები არასდროს,
სამშობლოვ მუდამ დაგიცავ
ჩემო დედიკო, ვერასდროს
ვერ დაგივიწყებ თავს ვფიცავ!
ჩემო ლამაზო და კარგო მშობლებო, მე დღე31 აგვისტოს მივდივარ ჯარში, მე ვარ თქვენი შვილი და მინდა.რომ პირნათლად ვემსახურო სამშობლოს და პირნათლად შევასრულო პატიოსნად კაცური ვალი, რაც რომ მშვენდება ნამდვილ ვაშკაცს, მე დღეს მევალება, რომ სამშობლოს ჯარისკაცი გავხდე პატიოსანი გზით განვლო გზა მომავლისკენ,ეს ხომ ყოველი ახალგაზრდის ვალია.
არ გამიბრაზდეთ დედიკო და მამიკო მე არც ყალბი საბუთის მწამს და არც ყალბი ადამიანობის,ჩემო დაიკო მაია,ეხლა შენ დაეხმარე მშობლებს ჩემი სამსახურეობლივი მოვალეობის მოხდამდე და მერე ერთად ავისრულებთ ოცნებას, ერთად ვისწავლით აბა შენ იცი ცემო დაიკო, გკკოცნით დედიკო და მამიკო, დედი, არსად არ შეგარცხვენთ ეს შერნ კარგათ იცი, მამი მაპატიე, რომ ამ მუშაობის დროს მიგატოვე მარტო, სიტყვას გაძლევ, რომ კარგათ ვიმსახურებ და ხშირად მოგინახულებთ, ისე ვიმსახურებ როგორც ქართუველ ჯარისკაცს ეკადრება, დედი შენი ნათქვამი მარად ჩემში იქნება სისხორცეულად,სამშობლო დედა ჩემი,პატიოსნება მამა და ერთგულება დებია, რადგან ძმა არ მყავს მშვიდობა სიცოცხლეში საძებნელია და აი ვიპოვე...ძმები, მეგობრები და ამხანაგები იცოდეთ არ დაივიწყოთ რომ ჯემალ არენაძე ყოველთვის იქ ვიქნები, სადაც საჭიროა-ერთდგულად და პატიოსნად, მე მივდივარ ქ.ბათუმის ქართულ ჯარში სამშობლოს სამსახურისთვის, არ გეწყინოს ჩემო დედი ბავშობიდან დაობლებული ახლა შვილებით გაიხარე მამაჩემის გვერდით, სამი შვილი თავს გევლებით,არასოდეს არ შეგარცხვენთ ვდებ ვაშკაცურ ფიცს,დღეიდან შენ ჯარისკაცის დედა ხარ,
ეს წერილი საქართველოს შსს შინაგანი ჯარების სარდლის ბრძანება n124-ით გაწვეულმა რიგით ჯარისკაცმა ჯემალ ქაზიმის-ძე არძენაძემ თავის ოჯახის წევრებს ანდერძივით დუტოვა.
მალე ჯემალი სამხედრო კომისარიატში გამოიძახეს, დედის ერთა ბიჩებზე შეხავათი იყო და ჯემალიც სახლში დაბრუნდა მალევე, დაწყნარდა დედის გული შვილს შეხაროდა და ასე მიდიდოდა დღებიმოუსვენრობა აწვა სიზიფეს მძიმე ლოდივით თავის ლაღად გაშლილ მხარ ბეჭზე თურმე ჯემალს, რაღაცას განიცდიდა, თუმც იმ განცდას სამშობლოს სიყვარული ერქვა და ერთ დღეს სახლში დაბრუნებულ მშობლებს მაგიდაზე თეთრი ფარატინა ფურცელი დახვდათ,
ნაწყვეტი დედის მოგონებიდან,მწერდა ქალმა შვილები უნდა გაზარდოს, მამაკაცი კი სამშობლოს სადარაჯოზე იდგესო, ბოდიშს გვიხდიდა, მაპატიო როგორი იდეითც გაზრდი ბავშვს ისეთი გაიზრდება სხვას არც მოველოდი ჩემი შვილისგან.
შსს შინგანი ჯარების რიგითი ჯარისკაცი ჯემალ ქარზიმის ძე არძენაძე დაიღუპა1992წელის 6 დეკემბერს.დაიღუპა საქართველოს ერთიანობისა და მთლიანობისთვის ბრძოლაში, ოჩამჩირის რაიონ სოფელ ტამიშთანჯემალის ასეული საომარ პოზიციებს იცვლიდა როცა მტერმა მოულოდნელად გახსნა ცეცხლი მტრის ზუსტი კორდინატები ვერ დავადგინეთ მოგვითხრობს რიგითი ჯარისკაცი ასლან მიქელაძეამასობაში დაიჭრა ბათუმელი გელა მამინაშვილი ჯემალმა და როინ შანიძემ დაჭრილი სამშვიდობოს გაიყვანეს ლეიტენატმა უბრძანა რო უკან აღარ შებრუნებულიყო მაგრამ ჯემალმა უკან არ დაიხია დსა არ მიგვატოვა არ მიგვატოვა ომის ქარცეცხლში მყოფი ამხანაგები მოვიდა და თან მოგფვიტანა ცოტა ოდენი წყალი, ცოტა დაისვენ და შემდეგ მოწინაღმდეგის კორდინატების დასადგენათ წავიდა, დახლოვებით 10-15 მეტრი იარა ჩმხოხავმა და პირველი დაზვერვით დადგინა მტრის ადგილ სამყოფელი, მაგრამ ამ დროს ბედმა უმუხთლა, და თავში ორი ტყვია მოხვდა განწირულმა კი წამოიძახა ბიწებო მე არ მოვკვდები მაინც თქვენ გვერძე ვიქნებიო,ბრძოლის ხაზიდან იურა ჩავლეიშAვილმა გამოიყვანა 4კილ ფეხით ვატარე8კილ მანქანით, მაგრამ ჩვენი ცდა ამაო გამოდგა მიყვანიდან ნახევარ სათის შემდეგ გარდაიცვალა,
დაბადების დღე, 20წლის თავი სანგარში იზეიმა მეგობრებმა თითო ტყვია აჩუქეს ჯემალს მადლობა გადაუხდია და უთქვამს იქნებ ეს თქვენი ნაჩუქრი კარგ დროს გამომადგესო, თუ არა და ბოლომდე შევინახავო, დღეს ეს ვაზნები ჯემალის ოჯახში ინახება, ვაზნები მეომრებს ელიან,ალგეთის ლეკვები, მომავალი თაობის შურის ძიებამდე გაყურსულნი,
დრეს ისევ კვნესის შვილებო მტრის ხელისგან მტრის ხელიდან დაგლეჯილი ქართული მიწა, ვინ იცის რამდენი ახალგაზრდა შეიწირა და შეწირება ამ საქმეს, მათ სახელს სამშობლო სანთებლად აინთებს სიკეთე არ დაგეკარგებათ შვილებო,
აფხაზეთო შენს ქუჩებში
სისხლის ლაქა ატყვია,
ვერასოდეს ვერ ვიმთელებ
შენს უმძიმეს ნატყვიარს.
ვინ მესროლა ვინ აგმიპო
ჩემი გულის ფივარი
ძმათა შორის ხელგასვრილი
ის უღმერთო ვინ არის
როგორ მსურდა ამ ქვეყნისთვის
მშვიდათ ლაღად მეცქირა,
მაგრამ ბედმა უმოწყალოდ
აფხაზეთში გამწირა
მეგობრებო მომიგონეთ
და ამინთეთ სანთლები,
როგორ მინდა თქვენთან ვიყო,
ოო!როგორ მენატრებით!
აფხაზეთო, შენს ქუჩაზე
სისხლის კვალი ატყვია.


მაპატიეთ სრულად ვერ მოგაწოდეთ რაც აუცილებელი და ძირითადი იყო ამ ადამიანძე და მის ბერძოლ სულზე ის დავწერე, კიდევ ბევრ ვაშკაცძე და მეომარზე მოგაწვდიტ ასეთ დავდადების და განწირვის ამბავს,
უფალმა დაუმკვიდროთ ამ ვაშკაცებს ცათა სასუფეველი