![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
დეკ. ირაკლი |
![]()
პოსტი
#1
|
Member ![]() ![]() ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589 ![]() |
აქ ბევრი საუბრობს სხვადასხვა საინტერსო თემაზე,ღვთისმეტყველებაზე და .ა .შ უფრო საინტერესოა ცხოვრებაში ვინ როგორ ასრულებს უფლის სიტყვებს,თუ ეს მხოლოდ აქ ნათქვამ სიტყვებად რჩება. ერთია იცოდე ქრისტიანობა და მეორე ცხოვრობდე ქრისტიანულად! ხშირ შემთხვევაში ზოგმა არც იცის ქრისტიანობა , და არც ცხოვრობს ქრისტიანულად.
ამიტომ მისი სახელით მართლაც მრავალია ცრუ! |
![]() ![]() |
დეკ. ირაკლი |
![]()
პოსტი
#2
|
Member ![]() ![]() ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589 ![]() |
მე უფრო იმის თქმა მინდოდა ,რომ რაც წაგვიკითხავს სათნოებებს რაც შეეხება იმას არ ვაკეთებთ ,ვითომც და რაღაც მიზეზების გამო! მოწყალებაზე ხშირად ვლაპარაკოთ უფრო, ვიდრე ვაკეთებთ! სიყვარული რომელსაც გვევალება (საღვთო ,მოყვასის) ალბათ გარეგ ნულია ,თავგანწირვა არ ახლავს მას თან და.ა.შ
|
XAFRAN |
![]()
პოსტი
#3
|
![]() Member ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 226 რეგისტრ.: 28-July 07 წევრი № 2,532 ![]() |
მე უფრო იმის თქმა მინდოდა ,რომ რაც წაგვიკითხავს სათნოებებს რაც შეეხება იმას არ ვაკეთებთ ,ვითომც და რაღაც მიზეზების გამო! მოწყალებაზე ხშირად ვლაპარაკოთ უფრო, ვიდრე ვაკეთებთ! სიყვარული რომელსაც გვევალება (საღვთო ,მოყვასის) ალბათ გარეგ ნულია ,თავგანწირვა არ ახლავს მას თან და.ა.შ დაგვლოცეთ მამაო... მამაოო უმეტესობა გაჭედილნი ვართ წუთისოფლის სიამტკბილობასა და უფლის ჭეშმარიტ გზაც შორის. ვერც ერთსა ვთმობთ და ვერც მეორეს. ვთვალთმაქცობთ საკუთარ თავთან. ბევრისგან გამიგია - შეცდომისგან არავინაა დაზღვეულიო; უცოდველი არავინაა, მოვინანიებთ და უფალი შეგვინდობსო; საქმე იმაშია რომ არა შეცდომით, არამედ წინასწარ სრული გააზრებულობით და შეცნობით არ ვამბობთ უარს სულ მცირზედაც სათნო საქმისათვის; არ შეგვილია შენდობა, რადგან ღირსება და მეობა ჩვენთვის მეტია ვიდრე ღვთის შეგონება; იმდენათაა ქართველებში არაქრისტიანული ტრადიციები გამჯდარი, რომელიც მოდის ქუჩური მენტალიტეტიდან, კომუნისტური თუ წარმართული შეგნებებიდან რომ გვიმძიმს მათი დათმობა -- იმიტომ რომ ჩვენ ამ "გადაგვარებულ" საზოგადოებასთან გვიწევს ურთიერთობა და ამ საზოგადოების "შვილები ვართ" უმრავლესობა. ( არიან "მარგალიტები" რომელთაც ეს არ ეხებათ - და მიხარია!) გვაკლია აღტაცება მოყვვასის სიყვარულისა და სათნო საქმისა, გვაკლია შინაგანი მოწოდება გავცდეთ საკუთარ თავს და მივუძღვნათ ცხოვრება უმთავრესს, რადგან ჩაძირული ვართ კომფორტის მოპოვების წადილში, ყოველდღიურობასა და საკუთარი თავით კმაყოფილებაში. მე პირადათ მცხვენია ვუწოდო საკუთარ თავს ქრისტიანი, რადგან მეც ორ ცეცხლს შუა ვიწვი. აქედან გამოსავალი არის მყარი გადაწყვეტილება, რომელიც უნდა მიღებულ იქნეს იმის გააზრებით რომ სიკვდილის წინ - ყოველი ამქვეყნიური ამაო სიტკბოვნება მხოლოდ სასიამოვნო სიზმარს დაემსგავსება, რომელსაც არანაირი აზრი არ ქონდა და არც ექნება. შეგვინდოს უფალმა... -------------------- ნუ გიყუარნ სოფელი ესე, ნუცა-ღა რაჲ არს სოფლისაჲ ამის. უკუეთუ ვისმე უყუარდეს სოფელი ესე, არა არს სიყუარული მამისაჲ მის თანა
|
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 7th September 2025 - 01:42 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი