ჯეოსელის გათამაშება პარამეტრები

[თამარი]

ცნობილია ეკლესიის დამოკიდებულება აზარტული თამაშებისადმი. შეიძლება გადაჭარბებულიც იყოს ასეთი შედარება, მაგრამ ჩემი შეკითხვა ეხება ჯეოსელის გათამაშებას. მე ამასაც მივიჩნევ ერთგვარ აზარტად, რასაც ადამიანის გონება უნებლიედ მიეჯაჭვება ხოლმე. ყოველკვირეულად ვღებულობ შეტყობინებას ჯეოსელისგან, რომ დავრეკო ამ ნომერზე და მოვიგო ესა და ეს პრიზები. ასევე ახლობლებიც ხშირად მეკითხებიან, რატომ არ ვრეკავ, ერთხელ მაინც როგორ არ დავრეკე და ა.შ.
რა თქმა უნდა, ჩემი მოძღვრის აზრსაც მოვისმენ ამასთან დაკავშირებით, მაგრამ, ჩემი აზრით, ურიგო არ იქნებოდა ფორუმზეც დაფიქსირებულიყო მოძღვრის აზრი ამ საკითხზე.

[დეკ. ანდრია]

ყოველი ადამიანი სჯის საკუთარი სულიერი შესაძლებლობისა და საჭიროებიდან გამომდინარე. ვერ გააგებინებ ადამიანს, რა არის ცხოვნება, თუ მას არ აქვს მზადყოფნა უარყოს "მე" იმისათვის, რომ შეიტკბოს ქრისტე, თუ არ აქვს გააზრებული, რომ ქრისტესტან მისასვლელად არანაირად არ კმარა ეკლესიაში სიარული, ცოდვების აღიარება, ლოცვების კითხვა. სამწუხაროა, რომ ეკლესიის დიდი ნაწილი სწორედ ასე ცხოვრობს.

"Когда человек евангельски серьезно задумывается над тайной своей жизни и жизни вокруг себя, тогда он должен придти к выводу, что самая насущная потребность - это отказаться от всех потребностей и решительно пойти за Господом Иисусом Христом, и соединиться с Ним совершением евангельских подвигов. Не сделав этого, человек остается духовно бесплодным, бессмысленным, безжизненным; душа его иссушается, рассыпается, распадается, и он постепенно мертвеет, пока, наконец, весь без остатка не умрет, ибо Божественные уста Христовы сказали: "Как ветвь не может приносить плода сама собою, если не будет на лозе: так и вы, если не будете во Мне. Аз есмь лоза, а вы ветви, кто пребывает во Мне, и Я в нем, тот приносит много плода; ибо без Меня не можете делать ничего. Кто не пребудет во Мне - извергнется вон, как ветвь, и засохнет, а такие ветви собирают и бросают в огонь, и они сгорают"" (Ин.15,4-6).
(ღირსი მამა იუსტინე (პოპოვიჩი))