გილოცავთ ბარბარობას, :) პარამეტრები

[თათარაშვილი]

მინდა მოგილოცოთ წმ. ბარბარეს ხსენების დღე . მინდა მთელი გულითა და სულით გისურვოთ სიკეთე და ჯანმრთელობა, წმინდა ბარბარეს მფარველობა არ მოგვკლებოდეთ.

წმიდაო დიდებულო და ყოვლად-ქებულო დიდო მოწამეო ქრისტესო ბარბარე, შეკრებულნი დღეს საღმრთოსა ტაძარსა შინა შენსა ერნი, და ლარნაკისა ნაწილთა შენთასა პატივის-მცემელნი და სიყუარულითა ამბორის-მყოფელნი, ხოლო მოწამეობითთა ვნებათა შენთა და მათ შინა თვით ღუაწლთა დამდებისა ქრისტესა, რომელმანცა მოგცა შენ არა თუ ოდენ რწმენაჲ მისი, არამედ ვნებადცა მისთვის, ქებატა მიერ მნატვრელნი გევედრებით შენ, საცნაურისა საწადისისა ჩუენისა მეოხო, ევედრე ჩუენთვის, ვედრებულსა თვისისა კეთილმოწლეობისაგან ღმერთსა, რაჲთა მოწყალებითა შეგვისმინოს ჩუენ, მთხოველთა მადლისა მისისათა, და არა დაუტევოს ჩუენგან ყოველი საჭიროჲ თხოვაჲ მაცხოვარებისა და ცხორებისა მიმართ და მოანიჭოს ქრისტეანებრივი აღსასრული უსალმობოდ სიცოცხლესა ჩუენსა, ურცხუენელად, მშვიდობით, საღმრთოთა საიდუმლოთა ზიარად და ყოველთა ყოველსა ადგილსა ზედა, ყოველსა ჭირსა და გარემოდგომილებასა შინა, მთხოველთა მისისა კაცთმოყუარებისა და შეწევნისა, მოგვმადლოს ფრიად მოწყალებაჲ თვისი, რაჲთა მადლითა ღმრთისაჲთა და მხურვალითა შუამდგომელობითა შენითა, სულით და ხორცით მარად მშვიდობით მყოფნი, ვადიდებდეთ საკვირველსა წმიდათა შორის თვისთა, ღმერთსა ისრაელისასა, არ-მომაკლებელსა ჩუენგან თვისისა შეწევნისა მარად, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

[q-e-T-i]

ყველას გილოცავთ .... ჩემთვის ერთ-ერთი უდიდეს დღესასწაულთაგანია.... წმ. ბარბარე გვწყალობდეს და გვმფარველობდეს მუდამ...


ერთხელ, ქრისტეშობის მარხვის წინ, ორი ჯარისკაცი, ანდრია და თეოდორე, მივიდა წმიდა მიქაელის ეკლესიაში. მათ დაინახეს წმიდა ბარბარეს ნაწილებზე ძვირფასეულობა და მდიდრული სამკაულები და გადაწყვიტეს მათი მოპარვა. ამ მიზნით ისინი ღამით მიიპარნენ ეკლესიასთან და თან წაღებული იარაღების საშუალებით გააღეს ეკლესიის სამხრეთის კარები. შევიდნენ თუ არა, განსასვენებლისკენ გაეშურნენ, რომელშიც წმიდანის ნაწილები იყო ჩასვენებული. მაგრამ როგორც კი მას მიუახლოვდნენ, მოხდა რაღაც საშინელი და საოცარი: მოულოდნელად მათზე მეხმა დაიჭექა და განსასვენებლისგან მთელი გროვა ნაპერწკლებისა დააცვივდათ თავზე. ბოროტმოქმედები შიშისაგან მიწას დაენარცხნენ: ერთი დაყრუვდა, ხოლო მეორე - შიშისაგან შეიშალა. ასე დაისაჯა მათი მკრეხელობა! დაყრუებული ჯარისკაცი მალე მოეგო გონს და შიშითა და თრთოლვით გაიყვანა ეკლესიიდან თავისი შეშლილი ამხანაგი, არც არაფერი წაუღია, კარიც დაკეტა და შინ დაბრუნდა. მან კარგად შეიგნო თავისი დანაშაული და დაინახა რა ყოველივეში ღვთის სასჯელი, გადაწყვიტა სინდისი მონანიებით განეწმინდა: წაიყვანა თავისი შეშლილი ამხანაგი იმავე ეკლესიაში და დაუფარავად მოუყვა თავისი დანაშაულის შესახებ მოძღვარს, მღვდელმონაზონ სიმონს. მოძღვარმა ურჩია, რომ ამიერიდან წესიერად ეცხოვრა, ხშირად ელოცა თავის ამხანაგთან ერთად წმიდა დიდმოწამის ნაწილებთან იმ იმედით, რომ მისგან განკურნებას მიიღებდა და გაუშვა ორივენი თავის გზაზე. ამის შესახებ, ლიტურგიის ჩატარებამდე, მან უამბო ამავე მონასტრის იღუმენს, მღვდელმონაზონ თეოდოსის. ეს სასწაული მოხდა 1668 წელს.