აგრესია ქართველ მოზარდებში პარამეტრები

[nini egriseli]

მოგესალმებით ყველას..... რატომღაც მომინდა ამ თემაზე ვისაუბროთ.ალბათ ,შენიშნავდით, რომ ძალზედ მოიმატა კიმინალის რიცხვმა მოზარდებში.სკოლებში , უმაღლეს სასწავლებლებში ჩხუბმა, რასაც ხშირ შემთხვევაში მოჰყვა მკვლელობები.თქვენი აზრით, რატომ იმატა ახალგაზრდებში აგრესიამ?რა შეიძლება გაკეთდეს ამის თავიდან ასაცილებლად? მე მომავალი იურისტი ვარ და მაინტერესებს ,რა აზრის ხართ ამის შესახებ.როგორ ფიქრობთ საჭიროა თუ არა კანონი გამკაცრება(სისხლისსამართლებ�
��ივი პასუხისმგებლობის ასაკის დაწევა 12 წლამდე) თუ პირიქით უფრო ლმობიერი პოზიციის არჩევა?

[ნათია]

შვილის სწორად აღზრდა მთლიანად უფალს უნდა მივანდოთ და ბავშვი გზას არ ასცდება. მამა პორფირემ ერთი მშობელი ასე დაარიგა: ნუ დათრგუნავ შვილებს, თუ მათთვის რაიმეს თქმა გინდა, ილოცე და ისე უთხარი. ბავშვებს ლოცვა არ ესმით, მაგრამ როცა ღვთის მადლი გადმოდის და განანათლლებს ყრმებს, მათ უკვე ესმით ის, რისი თქმაც გსურდათ. შვილებისთვის სათქმელი ჯერ ღვთისმშობელს უთხარი და ის ყველაფერს მოაგვარებს. შენი ლოცვა მათთვის იქნება წყარო ცხოველმყოფელი, სულიერი ალერსი, რომელიც მიიზიდავს და ჩაიხუტებს პატარებს. ზოგჯერ მათ ვეალერსებით, მაგრამ ისინი გვეწინააღმდეგებიან, სულიერ ალერსზე კი უარს არასოდეს იტყვიან.

მძიმე ხასიათის და უხეში ბავშვების მშობლები შვილებს ნუ დაადანაშაულებენ, არამედ დაადანაშაულონ ის, ვინც მათ ზურგს უკან დგას - ეშმაკი . ეშმაკს კი მხოლოდ მაშინ შეგვიძლია შევებრძოლოთ, როცა თვითონ გავხდებით წმინდანები.


ერთხელ მამა პორფირეს ღვთისმოშისმა ცოლ-ქმარმა შესჩივლა: - ბიჭი გაგვეზარდა და დიდი გასაჭირიც დაგვადგა - შინ გვიან ღამით მოდის, არ გვიჯერებს... ცუდ წრეს დაუახლოვდაო. "ასეთ შემთხვევაში დადუმდით, - უთხრა მათ ღირსმა მამამ, - დაფარეთ თქვენი "ღვთისმოშიშება". ნუ გააღიზიანებთ მას. ეს ის მომენტია, თითქოს თქვენ "კარგად ხართ ჩაცმული", ის კი კონკიძველაშია გამოწყობილი. ეს "ღვთისმოშიშება" აღაგზნებს და განაშორებს მას თქვენგან".

მამა პორფირე ამბობდა: მათი უძლურება მშობლების ბრალია. ისინი აბეჩავებენ მათ, რა თქმა უნდა, სიყვარულით, მაგრამ უბრალო ადამიანური სიყვარულით.

ერთი დედა შესჩიოდა, - შვილი მეურჩება, ეკლესიაში აღარ დადისო... მამა პორფირემ ურჩია, - რამდენი წელია, რაც მას ზღუდავ შეგონებებით: "ეს გააკეთე", "იქ წადი". ახლა მას თავისუფლება უნდა. ნუ ეტყვი: "ასე გააკეთე", "სხვანაირად მოიქეცი". ჩუმად, საიდუმლოდ ილოცე მისთვის.