ცოლ-ქმრული თანაცხოვრება მარხვაში პარამეტრები

[ალექსანდრე]

KAIROS

თუკი კვებითი ან ლოცვით მარხვა იგულისხმება გასაგებია, მაგრამ კითხვა ხომ ცოლ-ქმრის თანაცხოვრებას ეხებოდა ( მითუმეტეს პირველივე წელს!), და აკრძალვა კანონიერი და ნაკურთხი თანაცხოვრებისა თუნდაც მარხვაში , ხომ საერთოდ უცნობია საეკლესიო კანონიკისათვის ( გარდა ზიარების წინა დღისა, წითელი პარასკევისა და სხვა მსგავსი გამონაკლისებისა)?აკი ცნობილია, რომ მხოლოდ ურთიერთთანხმობით და ისიც მოძღვართან შეთანხმებით შეიძლება წყვილმა ( თან არანაირად ახლადდაქორწინებულებმა) თავი შეიკავონ მარხვაში თანაცხოვრებისაგან, თან ეს მათ ღვაწლში ეთვლებათ... მოკლედ პასუხი ჩასაღრმავებელია, გთხოვთ განგვიმარტოთ.

ვერ მივხვდი აქ რაზეა საუბარი? მარხვაში ეზლევათ ვინმეს ნება ცოლ ქმრული თანაცხოვრებაზე? ნუ გამონაკლისებს არ ვგულისხმობ, როცა ან ერთია ურწმუნო ან მეორე და ოჯახს დანგრევის საშიშროება ექმნება.

[k@the]

afxazi
მე მგონი, როცა მრევლი მიდის მოძღვართან და ის ძლივს ამოღერღავს მოსარიდებელ საკითხზე კითხვას (და ეს არა მხოლოდ ცოლ-ქმრულ ურთიერთობა შეიძლება იყოს), მოძღვარმა იმაზე მეტად ამომწურავი პასუხი უნდა გასცეს, ვიდრე მას კითხვა დაუსვეს. რადგან მრევლს, მაინც ათასი დაბრკოლება აქვს, სანამ ის გაბედავდეს და კითხვას როგორმე დასვავდეს, ხოლო მოძღვარს კი ალბათ ბევრჯერ ექნება ასეთი კითხვა მოსმენილი. თუმცა ისიც გასაგებია, რომ მოძღვარიც ადამიანია და მასაც შეიძლება მოერიდოს საკითხზე საუბარი. მაგრამ მშობლიური ტონი და დამრიგებლური მიდგომა უნდა დაეხმაროს მას, რომ არ დარჩეს მრევლის გულში რამე ხინჯად და არ გამოიწვიოს მასში საკითხისადმი დამახინჯებული წარმოდგენის ჩამოყალიბება.

ქეთი, უხერხულ მდგომარეობაში გვაყენებ

მეტს აღარ ვიზავ
უბრალოდ, რამოდენიმე კითხვა დამებადა ამ მეტად საჭირ-ბოროტო საკითხზე.