რა აბრკოლებს მორწმუნეს მოძღვარში?, ახდენს ეს თუ არა ზემოქმედებას ვინმეს ეკლესიურ ცხოვრებაზე |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
რა აბრკოლებს მორწმუნეს მოძღვარში?, ახდენს ეს თუ არა ზემოქმედებას ვინმეს ეკლესიურ ცხოვრებაზე |
დეკ. ირაკლი |
Jan 14 2008, 09:53 PM
პოსტი
#1
|
Member ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589 |
იყო პერიოდი სულ ახლო წარსულში,როდესაც ხშირად გაიგებდით(ვინც კომუნისტურ რეჟიმს ზრდასრული შეესწრო) "მღვდელმა მარხვაში ხორცი ჭამაო,მღვდელი ".... და სხვა მრავალი.მაინტერესებს ვინ რამდენად ბრკოლდება ამით!რამდენად მოქმედებს ეს ადამიანის შინაგან სულიერ მხარეზე! არი შეხედულებები რაც შეიძლება ვინმეს აბრკოლებდეს მაგრამ ზოგადად ეს არ იყოს პრობლემა!რას ფიქრობთ?
|
guest |
Jan 14 2008, 10:46 PM
პოსტი
#2
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
მაეასი,
მართალი ხარ შენ, მაგრამ ის შენი ახლობელი არც ისე, იმიტომ რომ მოძღვრამდე არის სხვა რაღაც, რაც უნდა გჯეროდეს და თუ მოძღვარი სცოდავს, მისთვის უნდა ილოცო და არა წიხლი კრა განკითხვით (მემთვრალეობა, გინება და ასეთებზე ვამბობ, და არა რაღაც დოგმატურ გადახვევებზე ცხადია,ეს სხვების კომპეტენციაა). ჩემთვის მამა მარკოს ხშირად უთქმია მსგავსი პატერიკი, რაც მღვდელტა განკითხვას ეხება: წარმოიდგინეო, ხარ უდაბნოში, წყურვილი გკლავს, და უცებ მიადექი ჭას, სადაც დგას კაცი, და ჭურჭლით იღებს ჭიდან წყალს და მწყურვალ-დავდომილთ აწოდებს, განა შენო დაგაინტერესებს იმ მომენტში ეს კაცი ვინაა? ანუ ეგება ლოთია, მოჩხუბარია, მკვლელიც ეგება? არა, შენ მხოლოდ წყალს რომ დალევ ეგ არის შენთვის მთავარი. განკითხვით კი შეიძლება უარეს დღეში აღმოჩნდეს , უსასოოდ იგრძნოს თავი და უფრო გადაეშვას ცოდვაში. სასულიერო პირებიც ხომ კაცნი არიან, ფლობენ ვნებებს, ისინიც იბრძვიან, არ ჯობია განკითხვის მაგივრად იქნებ შევეწიოთ, იქნებ ვკითხოთ რა აწუხებთ? მერე რა რომ მოძღვარია, სწორედაც ამიტომ უნდა ვკითხოთ, რომ ჩვენი მოძღვარია და გვიყვარს. ალბათ გაგაგებინეთ რისი თქმა მინდა. |
S a l l y |
Jan 14 2008, 11:01 PM
პოსტი
#3
|
infinity... ჯგუფი: Members პოსტები: 9,631 რეგისტრ.: 11-September 06 მდებარ.: Sallylandia წევრი № 182 |
მაეასი, მართალი ხარ შენ, მაგრამ ის შენი ახლობელი არც ისე, იმიტომ რომ მოძღვრამდე არის სხვა რაღაც, რაც უნდა გჯეროდეს და თუ მოძღვარი სცოდავს, მისთვის უნდა ილოცო და არა წიხლი კრა განკითხვით (მემთვრალეობა, გინება და ასეთებზე ვამბობ, და არა რაღაც დოსმატურ გადახვევებზე ცხადია). ჩემი ახლობელი იმ კატეგორიას მიეკუთვნება,ვინც ცდილობს გაარკვიოს ღმერთის არსებობის ჭეშმარიტება,ამ დროს მოჰყავს ეკლესიური ცოლი,რომელიც ძალიან ახლოსაა მის მოძღვართან და ეკლესიურად ცხოვრობს..რა თქმა უნდა,უჩნდება ინტერესის გრძნობა რას ქადაგებს ჩვენი სარწმუნოება რამდენად ჭეშმარიტია იგი.. ამ დროს აწყდება ასეთ ფაქტებს და გითხრა სიმართლე ვერც გავამტყუვნებ რომ ეჭვი უჩნდება... ეს ამხელა ისტორია იმიტომ მოვყევი,რომ ეკლესიში ახლად მისული ან ამის მსურველი გაფართოებული თვალებით შესცქერის როგორც მოძღვრებს,ისე ყველა ეკლესიურს... და ძალიან ხშირად ბრკოლდება თუ რომელიმეს რაიმე ''შეეშალა''. სამწუხაროდ,ძალიან ბევრ ასეთ ფაქტს ვაწყდები -------------------- Я хочу безумно жить: Всё сущее - увековечить, Безличное - вочеловечить, Несбывшееся - воплотить! I'm selfish, impatient, and a little insecure. I make mistakes, I am out of control, and at times hard to handle. But if you can't handle me at my worst, then you sure as hell don't deserve me at my best.. |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 8th June 2024 - 11:59 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი