თავშეკავება თუ ცოდვა?, ერთი არგუმენტი აჟიტირებულ თემას პარამეტრები

[დეკ. ირაკლი]

ხშირ შემთხვევაში ყოველთვის ჩემთან აქვთ ხოლმე კითხვა,როგორც მოძღვართან.ამჯერად თეოლოგიის მცოდნე და არამარტო მცოდნეებთან მაქვს შეკითხვა. როგორ უყურებს ეკლესია აბორტს,კონტრაცეპტივებს და.ა.შ?
თუ ადამიანმა ზომიერება არ ისწავლა რამდენი შვილი უნდა ჰყავდეს? 20 ,30 თუროგორ მოიქცეს მორწმუნე ცოლ-ქმარი? რა გზას დაადგეს სცოდოს თუ თავი შეიკავოს?

[გიორგი]

მამა ირაკლი

დამლოცეთ მამაო,

აბორტი ცხადია ყოვლად მიუღებელია და ამაზე კამათი არც შეიძლება. აბორტი არის მკვლელობა და ეკლესიაც და მორწმუნე მრევლიც შესაბამისად უყურებს (უნდა უყურებდეს).

ჩასახვის საწინააღმდეგო კონტრა-ცეპტივების გამოყენება ცხადია მკვლელობის ცოდვის ექვივალენტური არ არის, რადგან ასეთ დროს არ კვდება არავინ, არამედ არ ხდება რეპროდუქცია (განაყოფიერება). ეს ცოდვა სულ სხვა კვალიფიკაციისა და ასოცირდება ღვთის ნებისადმი მიუნდობლობასა და ოჯახის წინასწარ დაგეგმარებასთან.

სამწუხაროდ მე არ ვიცნობ მართლმადიდებლურ ქრისტეანულად (სჯულის კანონით) რამდენად დასაშვებია ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალების გამოყენება. თუ არ ვცდები უშუალოდ დიდი სჯულის კანონში ეს განხილული არ არის. წაკითხული მაქვს კათოლიკური ეკლესიის სწავლება ამ საკითხთან დაკავშირებით, დასავლეთის ეკლესია კატეგორიულად კრძალავს ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებებს, მაგრამ არ კრძალავს ცოლ-ქმრული ურთიერთობის კალენდარულ რეგულირებას ჩასახვის კონტროლის მიზნით. ინფორმაციულად გასაგებია, მაგრამ მართალი რომ ვთქვა არ მესმის რა მნიშვნელობა აქვს საკუთარი ოჯახის გეგმარებას მოვახდენთ ჩასახვის საწინააღმდეგო კონტრაცეპტივებით თუ კალენდარული რეგულირებით, პირველი შემთხვევა ცოლ-ქმრული ურთიერთობისას ჩასახვის მექანიკურ პრევენციას ახდენს, მეორე კი - ბიოლოგიურად (შესაბამისი პერიოდის გამო).

ჩემი აზრით თავშეკავება ზოგადად აუცილებელია და ქრისტეანის თანმდევი უნდა იყოს, მაგრამ თავშეკავების არსის გამოყენება ჩასახვისგან თავდაცვის მიზნით მე მგონი, რომ არ უნდა იყოს მართებული.