სიმდიდრე, სიღარიბე და ქრისტეს რჯული პარამეტრები

[sergi_glaxa]

მათეს სახარება მე-19 თავი

16. და აჰა, მივიდა ვიღაც და უთხრა: მოძღვარო სახიერო (სახიერი - კეთილი, მოწყალე, სათნო - ჩვეულებრივ იხმარებოდა ღვთის ეპითეტად), რა სიკეთე გავაკეთო, რომ მქონდეს საუკუნო ცხოვრება?

17. ხოლო მან უთხრა მას: რატომ მეძახი მე სახიერს? არავინ არის სახიერი, არამედ მხოლოდ ღმერთი, ხოლო თუ გსურს შესვლა საუკუნო ცხოვრებაში, დაიცავი მცნებები.

18. უთხრა მას: რომლები? ხოლო იესომ უთხრა: არ მოკლა, არ იმრუშო, არ მოიპარო, ცილი არ დასწამო,

19. პატივი ეცი მამას და დედას, და შეიყვარე მოყვასი შენი, როგორც თავი შენი.

20. უთხრა მას ჭაბუკმა: ამ ყველაფერს ვიცავდი ჩემი სიყრმიდან; რაღა მაკლია?

21. უთხრა მას იესომ: თუ გინდა, სრულყოფილი იყო, წადი, გაყიდე შენი ქონება და მიეცი გლახაკებს, და გექნება საუნჯე ცაში; და მოდი და გამომყევი მე.

22. და როცა გაიგონა ჭაბუკმა ეს სიტყვა, წავიდა დამწუხრებული, რადგან იყო დიდი ქონების მფლობელი.

23. ხოლო იესომ უთხრა თავის მოწაფეებს: ამინ გეუბნებით თქვენ, რომ მდიდარი ძნელად შევა ცათა სასუფეველში;

24. და კვლავ გეუბნებით თქვენ: უფრო ადვილია აქლემის გასვლა ნემსის ყუნწში, ვიდრე მდიდრის შესვლა ღვთის სასუფეველში.



100% სიმართლეა ეს ნათქვამი. რაც დრო გადის მეტად ვრწმუნდები, რომ რაც მეტი მატერიალური საგნები და საკუთრება აქვს ადამიანს, მით ნაკლებად არის მისი გული უფალზე მიჯაჭვული, თუმცა ეს როდი გულისხმობს იმას, რომ ღარიბს 100% გარანტია აქვს სასუფეველში შესვლისა.

აბა რას ფიქრობთ მორწმუნის სიმდიდრესთან დამოკიდებულებზე?

[ელესარი]

ახლა მოკლედ გადავხედე პოსტებს და აი ჩემი პასუხიც (იმედია არავის სიტყვებს არ ვიმეორებ ):

სიმდიდრე არის ერთგვარი იარაღი, რომლითაც შეიძლება ან ტაძრების აშენება, მშიერის დაპურება, და ა.შ., ანდა ვინმეს მოსაკვლელად იარაღის ყიდვა. სიმდიდრე თუ სიღარიბე არ განსაზღვრავს ადამიანის სამოთხეში ან ჯოჯოხეთში მოხვედრას. არც სიმდიდრე და არც სიღარიბე არ დაგვაშორებს და არც დაგვაახლოვებს უფალთან. მთავარია რამდენად სწორედ და ქრისტიანულად ვატარებთ ჩვენს ჯვარს. პრობლემა კი დამოკიდებულებაშია: სიმდიდრე, სიღარიბე თუ სხვა რამე კი არ უნდა გვფლობდეს ჩვენ, არამედ მხოლოდ ერთი უფალი უნდა გვყავდეს - ჩვენი ღმერთი.

სხვათაშორის სახარებაში ისიც წერია, რომ თუ თვალი/ხელი/ფეხი გაცდუნებსო, სჯობს რომ მოიკვეთოო (მარკოზი 9: 43-48). დავიჯერო არავის არ გვაცდუნებს ხსენებული კიდურები ან თვალი? და ამის გამო გინახავთ სადმე დაინვალიდებული მორწმუნეები? ანუ ზოგი რამ სახარებაში არ უნდა გავიგოთ მაინცდამაინც პირდაპირ. სახარება გვაძლევს აზროვნების საშუალებას.

აბა ვნახოთ თუ როგორ განმარტავს წმ. იოანე ოქროპირი ზემოთხსენებულ საკითხს:

" Действительно, не столько имеют препятствий на пути ко спасению те, которые владеют немногим, сколько те, которые погружены в бездну богатства, — потому что страсть к богатству тогда бывает сильнее. И я никогда не перестану повторять, что приращение богатства более и более возжигает пламя страсти и делает богачей беднее прежнего: возбуждая в них беспрестанно новые пожелания, заставляет через то сознавать всю свою нищету. Смотри вот, какую силу и здесь показала эта страсть. Того, кто с радостью и усердием подошел к Иисусу, так помрачила она и так отяготила, что, когда Христос повелел ему раздать имение свое, он не мог даже дать Ему никакого ответа, но отошел от Него молча, с поникшим лицом и с печалью. Что же Христос? Что трудно богатому войти в Царство Небесное (ст. 23). Христос этими словами не богатство порицает, но тех, которые пристрастились к нему. Но если трудно войти в Царство Небесное богатому, то что сказать о любостяжателе? Если не давать от своего имения другому есть уже препятствие па пути к царству, то представь, какой собирает огонь тот, кто захватывает чужое! Но для чего же Христос сказал ученикам Своим, что трудно богачу войти в Царство Небесное, когда они были бедны и даже ничего не имели? Для того, чтобы научить их не стыдиться бедности, и как бы оправдаться перед ними в том, почему Он прежде советовал им ничего не иметь. Сказав здесь, что неудобно богатому пойти в Царство Небесное, далее показывает, что и невозможно, не просто невозможно, но и в высшей степени невозможно, что и объясняет примером верблюда и игольных ушей. Удобнее, говорит, верблюду пройти сквозь игольные уши, чем богатому войти в Царство Божье. А отсюда видно, что немалая награда ожидает тех, кто при богатстве умеет жить благоразумно. Потому Христос называет такой образ жизни делом Божьим, чтобы показать, что много нужно благодати тому, кто хочет так жить. Когда же ученики смутились, слыша Его слова, Он далее сказал: людям это невозможно, Богу же всё возможно (ст. 26). Но отчего смущаются ученики, будучи бедны, и даже слишком бедны? Что их беспокоит? Оттого, что имели слишком сильную любовь ко всему человечеству, и уже принимая на себя должность его учителей, страшились за других, за спасение всех людей. Эта-то мысль очень много и смущала их, так что они великую имели нужду в утешении. Потому Иисус, посмотрев сначала на них, сказал: невозможное людям возможно Богу (Лк. 18, 27). Кротким и тихим взором Он успокоил волнующиеся их мысли, и разрешил недоумение (на это самое указывает и евангелист словами: подняв глаза), а потом ободряет их и словами, указывая на силу Божию, и таким образом возбуждал в них надежду. А если хочешь знать, каким образом и невозможное может быть возможным, то слушай. Не для того ведь сказал Христос: невозможное людям возможно Богу, чтобы ты ослабевал в духе и удалялся от дела спасения, как невозможного; нет, Он сказал это для того, чтобы ты, сознавая великость предмета, тем скорее принялся за дело спасения и, с помощью Божьей ступив на путь этих прекрасных подвигов, получил жизнь вечную"

Толкование нашего святого отца, Иоанна Златоуста, Архиепископа константинополя, на святого матфея евангелиста. Беседа 63

http://www.agape-biblia.org/prpakety/zlatoust/Matf063a.htm