განხეთქილებიდან განხეთქილებამდე, კათოლიციზმიდან პროტესტანტიზმამდე პარამეტრები

[KAIROS]

XI ს.ის მეორე ნახევრიდან ვიდრე XV ს.ის საუკუნის მეორე ნახევარამდე, დროის ამ არცთუისე დიდ პერიოდში ქრისტიანულმა ეკლესიამ უზარმაზარი დანაკლისი განიცადა, მოხდა პირველი დიდი განხეთქილება, და შემდეგ უკვე განხეთქილებაში მოხდა ისევ ახალი განხეთქილება, ეს მოვლენები, ასეთუისე ყველასათვის ცნობილია, მაგრამ თემის დანიშნულება არის ჩავუღრმავდეთ ამ საკითხს, მოვძებნოთ და შევაგროვოთ ლიტერატურა ამ თემაზე, ობიექტურად ვნახოთ, მაინც რა ხდებოდა იმ შავბნელ საუკუნეებში, აღმოსავლეთს პოლიტიკური პრობლემა აქვს, აქ ბიზანტია ეცემა, იქ ქრისტიანობა ქუცმაცდება, რას ფიქრობენ თავად განხეთქილების ავტორები? ვინ იყვნენ ისინი? ვინ იყო ვიკლიფი, ჰუსი, სავონაროლა, ლუთერი, კალვინი? რა ბულები გამოსცა პაპურმა რომმა, მოკლედ საინტერესო საკითხია და თქვენს აქტიურ მონაწილეობას ველი

იხარეთ,

კაიროსი!

[KAIROS]

მოდი დავუბრუნდეთ თემას, ჩვენ მხოლოდ ამ სამწუხარო მოვლენებზე ვისაუბრეთ და ისიც ზედაპირულად, მაგრამ რა მოხდა მერე? რატომ ვერ გახდა შესაძლებელი, რომ ქრისტიანული სამყაროს ეს ორი უზარმაზარი მხარე და მათი წინამძღვრები დიალოგზე ვერ წავიდნენ? მაშინ როცა განსხვავება დადიოდა მხოლოდ ერთ (!!!) დოგმატურ საკითხზე და დანარჩენები მხოლოდ კანონიკურ-ლიტურგიკულ მხარეს ეკუთვნოდა, რატომ ვერ მორჩა მაშინვე ეს იარა? არადა , ხომ ვიცით, რომ ჭრილობას მაშინვე უნდა მკურნალობა, თორემ მერე შეიძლება უკურნებელში გადაიზარდოს და გადაიზარდა კიდეც... თუ ლამის... არ ვიცი!

კარგით, ლირიკა იქით იყოს, ისტორიას მივყვეთ, ყველა ზემოთ დასმულ კითხვას ( თუ ნაწილს მაინც ), ამ საშინელ XI-XII ს.ში დატრიალებული ამბები პასუხობს, თუ ჩვენთვის ქართველთათვის ეს "ოქროს პერიოდი" იყო, ასე სულაც არ ყოფილა არც კონსტანტინეპოლისათვის და არც რომისათვის ( ამიტომაა საუბარი "მესამე რომი"-მცხეთას შესახებ,მაგრამ ეს მაინც რუსული დერჟავომანიაა...)

აი ის ორი ფაქტი რაც ამ საუკუნეებს განაპირობებს და რამაც უკან დაწია დიალოგი ქრისტიანთა შორის:

1) თურქების შემოსევა

2) ჯვაროსნული ლაშქრობები

და ამ ორივეს კატასტროფული შედეგები... თუკი მიახლოებით მაინც ვნახავთ რა ხდებოდა ამ დროს, მაშინ ნათელი იქნება, რომ თეოლოგიური დისკუსიებიასთვის არც არავის ეცალა... თუმცა მივყვეთ ფაქტებს:

განხეთქილება 1054 წელი და მაშინვე
ანუ 1055 წელს უკვე ბიზანტიის საზღვრებთან თურქ-სელჩუკები გამოჩნდნენ
და სულ რაღაც 20 წელში მთელი აღმოსავლეთი ააოხრეს
1071 წელი - დიდი მარცხი ბიზანტიელებისა მაზინკერტში, რასაც მთელი მცირე აზიის დაკარგვა მოყვა,
1075 წელი - იკავებენ პალესტინას და იერუსალიმს, კრძალავენ ქრისტიანულ პელეგრიმობას, რაც თავად არაბებსაც არ აუკრძალავთ.
კიდევ 20 წელიც და ბიზანტიელები დასავლეთს დახმარებისათვის მიმართავენ:
1095 წელი - ბიზანტიის იმპერატორი ალექსანდრე I კომნენონი, დახმარების თხოვნით მიმართავს იტალიის ქალაქ პიაჩენცაში გამართულ სინოდს და რომის პაპს
1095 წელსვე პაპის პასუხი არ აყოვნებს და შემდგომ კრებაზევე კლერმონტში, მოუწოდებს კავალიერებს, სამხედრო თავადებს, შეწყვიტონ ძმათამკვლელი ომები და შეირაღებული პელეგრიმობა მოაწყონ წმ. მიწის გასათავისუფლებლად... იწყება ჯვაროსნული ხანა...

ქართული ვიკიპედიიდან:

კლერმონის საბჭო — საეკლესიო ყრილობა, რომელიც რომის პაპმა ურბან II-მ მოიწვია საფრანგეთის ქალაქ კლერმონში (ამჟამად კლერმონ-ფერანი) 1095 წლის 18 ნოემბერს სასულიერო-ადმინისტრაციული და სასულიერო-პოლიტკური საკითხების გადასაწყვეტად. საბჭოს დაესწრო დიდი რაოდენობით კათოლიკე სასულიერო პირი და ასევე მრავალი საერო პირიც (ძირითადად რაინდები). საბჭომ ეკლესიიდან განდევნა საფრანგეთის მეფე ფილიპ I, რომელმაც ცოლი მიატოვა და ხელმეორედ იქორწინა 1092 წელს. საბჭოს დასრულების შემდეგ ურბან II-მ საკუთარ სიტყვაში 26 ნოემბერს საზოგადოებას ჯვაროსნული ლაშქრობისკენ მოუწოდა ღვთის ქალაქის (იერუსალიმის) მუსულმანებისგან გასანთავისუფლებლად, შეჰპირდა რა ამით მათი ცოდვების განტევებას, ვალების ჩამოწერას და სხვ.



ეს ალექსანდრე I -ის . Αλέξιος Α' Κομνηνός მოზაიკაა აია სოფიაში

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/comm...um_1122_001.jpg

ეს კი მასზე გვიყვება ვიკიპედია

http://en.wikipedia.org/wiki/Alexios_I_Komnenos

მოგვიანებით გავაგრძელებ... ოღონდ მხოლოდ რელიგიურ ამბებს შევეხები... თორემ ძალიან გაგვიგრძელდება...