![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
მნათე |
![]()
პოსტი
#1
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 ![]() |
როცა ეკლესიაში მოვედი, ჩემს ადამიანურ ნაკლოვანებაში ეს გამოუთქმელი სურვილი ცოცხლობდა და დღემდე ცოცხლობს...
ხატება ღვთაებრივი ადამიანისა, რომელმაც თავი გაწირა... მახსოვს მასზე რომ მიამბეს, ძალიან გამიკვირდა, შემდეგ მომინდა შევხებოდი, მასთან ერთად მესაუბრა, ყოფილიყო ჩემი ყველაზე ახლო მეგობარი, ყოფილიყო ჩემი ტკივილისა და სიხარულის თანაზიარი... ის ხომ გმირი იყო? რა ქვია ამ სურვილს, სწრაფვა? ალბათ სახელს ვერასდროს დავარქმევ... უბრალოდ ჩემში წინააღმდეგობები ცოცხლობს, მე მასთან მინდა და თან არც მინდა ![]() გამათავისუფლე უფალო! გული კი: ოღონდ ჯერ არა!!! როგორ გავაკეთებ ამას თუ ის არ მოვა? მე ვიცი, რომ ის უნდა მოვიდეს, მაგრამ მე ვერ ვითხოვ ამას, რადგან სურვილი, ნება და ყველაფერი მისია, მე მის გარეშე არაფერი შემიძლია! ჩემი ნების აღძვრამდე! მე ისიც კი არ შემიძლია თავისუფლება ვითხოვო გულით რადგან ჩემს გულს არ შეუძლია ამის თხოვნა, მე მინდა მოვიდეს, მაგრამ ის არ ჩანს, სად არის? მაგრამ ის ხომ აქ არის ღმერთო ჩემო, ის ხომ აქ არის! ![]() ![]() მე ხშირად ვსაუბრობ აბსტრაქტულ ქრისტეზე, რომელმაც ამდენი და ამდენი ადამიანი გადაარჩინა, ამდენი და ამდენი სისხლი გაიღო, ამხელა ცხოვრება მოგვცა, მაგრამ ის არ არის ჩემს განცდებში.. ის ისევ ეკლესიის ფრესკებსა და ხატებზეა.. ის არ არის ჩემში, რადგან მე არ მიყვარს ის ![]() სად არის ის? როდის მოვა? მოვა კი? ვუნდივარ კი? რა ხდება როდესაც ღმერთი უბრალოდ არ არის? -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
![]() ![]() |
guest |
![]()
პოსტი
#2
|
Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 ![]() |
მე ეჭვი არ მეპარება, რომ ლევანი ძალიანაც დაახლოებულია უფალთან, თუნდაც თავისი სათნოებით.არც იმაში შემაქვს ეჭვი, რომ ის ძლიერი პიროვნებაა. ლევან, არის პერიოდი, "კოგდა ოპუსტიშ რუკი, ი ნეტ სლოვ,ნე მუზიკი , ნი სილ..." , მეტნაკლებად ყველას აქვს ასეთი პერიოდი, განსაკუთრებით კი კეთილ და მრძნობიარეებს. როცა სხვას და არა ერთეულებს თან გონიხარ, რომ ძლიერი ხარ, რაც არ უნდა ფიქრობდე შენ საკუთარ თავზე ამ სკითხის ირგვლივ, მაინც ძლიერი ხარ, იმიტომ რომ ამას თუ გარეშე ატყობს, შეუძლებელია ეს სიმართლე არ იყოს. მე ვიცი, შენ რასაც გულისხმობ, გიმეორებ, სწორედ ეგ არის დასაფასებელი საკუთარ თავში, რომ შენ მაგას გრძნობ. თავის ყვედრება კი ზედმეტად არ ვარგა, გააგრძელე ისეთივე სათნოდ ყოფნა, როგორიც ხარ და შენ რა კითხვასაც უსვამ საკუთარ თავს, უეჭველად თვითონვე გასცემ პასუხს... ამას შენზე კარგად კი ვერავინ იზამს...
იხარე, იბედნიერე და სულ სიკეთე გქონდეს შენი ცხოვრების გზაზე ![]() |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 16th June 2025 - 12:55 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი