ზნეობრივი და სულიერი ღირებულებები, თანამედროვე ქართულ მწერლობაში... |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
ზნეობრივი და სულიერი ღირებულებები, თანამედროვე ქართულ მწერლობაში... |
ქეთუ |
Mar 18 2008, 05:11 AM
პოსტი
#1
|
ცრემლისფერი... ჯგუფი: Members პოსტები: 2,898 რეგისტრ.: 16-December 06 მდებარ.: USA წევრი № 698 |
რას ფიქრობთ? ვისაუბროდ ზოგადად თანამედროვე ქართულ მწერლობაზე, რა აზრის ხართ? რამდენად ახლოს დგანან თუ დაშორდნენ თანამედროვე ქართველი მწერლები ქართულ ფენომენს, რა ადგილი უჭირავს ზნეობრივ და სულიერ ღირებულებებს, ეროვნულ ფასეულობებს მათ შემოქმედებაში. რა არის თანამეოდროვე ლიტერატურის ძირითადი ამოცანა, პრობლემები და შეფასებები...
მოკლედ ვთვლი რომ საინტერესო თემაა... ოთარ ჭილაძე, გურამ დოჩანაშვილი, გოდერძი ჩოხელი, გურამ რჩეულიშვილი ოთარ ჩხეიძე......... ამ დიდებული ადამიანების და მათი შემოქმედების ფონზე ალბათ რთულია თუმცა არც თუ ისე უინტერესო ვისაუბროთ სხვებზეც... ბესიკ ხარანაული, ზვიად რატიანი, სულ სულ ახლებიდან დავით ყანჩაშვილი.......... იორიკი განსაკუთრებით ძალიან მიყვარს, რაღაც განსხვავებული გამორჩეული წერის მანერა აქვს, თანაც საოცრად თბილად და საოცრად ღრმად შინაარსიანად წერს. არის უამრავი რაღაც რაც ამ ახლების შემოქმედებაში არათუ არ მომწონს, მაღიზიანებს კიდეც.... თუმცა რაც კარგია იმასაც ვერ დავუკარგავთ... -------------------- "ლოცვას უდრის ზოგჯერ ფიქრი... მოხდება ხოლმე... რაც უნდა მდგომარეობაში იყოს ტანი, სული მაინც მუხლმოყრილია..." "Ce n’est rien de mourir... c’est affreux de ne pas vivre!!!" |
KAIROS |
Mar 18 2008, 08:36 PM
პოსტი
#2
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა არის უამრავი რაღაც რაც ამ ახლების შემოქმედებაში არათუ არ მომწონს, მაღიზიანებს კიდეც.... თუმცა რაც კარგია იმასაც ვერ დავუკარგავთ... ჩვენი ჭკვიანი მოკლედ შენაძენი ხარ ფორუმისათვის, ძალიან ღრმა და გონივრული მიგნებაა... ისე ქეთუს სულ რამდენიმე თემა აქვს გახსნილი, აქედან ორი პირადი მილოცვაა, ერთიც საზოგადო ( დავითობა), და დანარჩენი ორი, კი სულ ოცნებებზე და მონატრებაზეა , ეტყობა შორს რომაა... სადღაც მართლდება კიდეც ოდესღაც ნათქვამი, ლამაზ სხეულში ლამაზი სულიაო ახლა საქმე, თუკი კარგად გავიგე დოქსოლოგიას განვიხილავთ ქართულ ლიტერატურულ განაკვეთში, ციტატა ოთარ ჭილაძე კარგად დაიწყე ნამდვილად, მართალია შორს ვარ და არა მაქვს შეხება ქართული ლიტერატურის ამომავალ ვარკსლავებთან, მაგრამ უკვე ბრწყინავ მზეებს, ასეთუისე ვიცნობ, ჰოდა ჭილაძეთი მინდა დავიწყო, იგი ხანდახან ისე ღრმად იხედება ადამიანის გულში და ნამდვილ ფასეულობებს ისე ნათლად წარმოადგენს, რომ მართლაც გენიალური ხედვაა ამისათვის საჭირო: ეს უფაქიზესი და უღრმესი ადგილია... მართალი გითხრათ ამის შემდეგ მეც სხვანაირად შევხედე იას "ია თუ დაგიყნოსავს როდისმე?-ჰკითხა ზოსიმე მღვდელმა და თვითონ უყნოსა იის კონას ... აი ია-თქვა ზოსიმე მღვდელმა და ის ხელი ასწია, რომელშიაც იის კონა და ლოცვანი ერთად ეჭირა- აქედან იწყება ადამიანი, ჩვენც ასეთი გვაქვს, როცა ვიბადებით. ასეთივე სუსტი, გულში ჩამწვდომი... მაგრამ ცოტა ხანს, ერთი-ორი დღით, სანამ სიარულს ვისწავლით და ტალახში ამოვიგანგლებით; თუ გინდა, რომ ტალახში გაძლო, ჯერ ია უნდა მოკლა, იის სუნი უნდა მოიშორო. ჩვენს ბედზე ია ადვილად კვდება..." -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 25th May 2024 - 04:09 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი