![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
ქეთუ |
![]()
პოსტი
#1
|
![]() ცრემლისფერი... ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,898 რეგისტრ.: 16-December 06 მდებარ.: USA წევრი № 698 ![]() |
რას ფიქრობთ? ვისაუბროდ ზოგადად თანამედროვე ქართულ მწერლობაზე, რა აზრის ხართ? რამდენად ახლოს დგანან თუ დაშორდნენ თანამედროვე ქართველი მწერლები ქართულ ფენომენს, რა ადგილი უჭირავს ზნეობრივ და სულიერ ღირებულებებს, ეროვნულ ფასეულობებს მათ შემოქმედებაში. რა არის თანამეოდროვე ლიტერატურის ძირითადი ამოცანა, პრობლემები და შეფასებები...
მოკლედ ვთვლი რომ საინტერესო თემაა... ოთარ ჭილაძე, გურამ დოჩანაშვილი, გოდერძი ჩოხელი, გურამ რჩეულიშვილი ოთარ ჩხეიძე......... ამ დიდებული ადამიანების და მათი შემოქმედების ფონზე ალბათ რთულია თუმცა არც თუ ისე უინტერესო ვისაუბროთ სხვებზეც... ბესიკ ხარანაული, ზვიად რატიანი, სულ სულ ახლებიდან დავით ყანჩაშვილი.......... იორიკი განსაკუთრებით ძალიან მიყვარს, რაღაც განსხვავებული გამორჩეული წერის მანერა აქვს, თანაც საოცრად თბილად და საოცრად ღრმად შინაარსიანად წერს. არის უამრავი რაღაც რაც ამ ახლების შემოქმედებაში არათუ არ მომწონს, მაღიზიანებს კიდეც.... თუმცა რაც კარგია იმასაც ვერ დავუკარგავთ... -------------------- "ლოცვას უდრის ზოგჯერ ფიქრი... მოხდება ხოლმე... რაც უნდა მდგომარეობაში იყოს ტანი, სული მაინც მუხლმოყრილია..." "Ce n’est rien de mourir... c’est affreux de ne pas vivre!!!" |
![]() ![]() |
ქეთუ |
![]()
პოსტი
#2
|
![]() ცრემლისფერი... ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,898 რეგისტრ.: 16-December 06 მდებარ.: USA წევრი № 698 ![]() |
KAIROS უღრმესი მადლობა : ) მართლა ძალიან მიხარია თქვენნაერი ჭკვიანი ადამიანი რომ მეუბნება ამას : ) ციტატა ისე ქეთუს სულ რამდენიმე თემა აქვს გახსნილი, ![]() ![]() ![]() თემას რაც შეეხება. ჭილაძე, საერთოდ უძლიერესი მწერალი და პოეტია, ძალიან მიყვარს მისი შემოქმედება... თანამედროვეობას და ჩვენ საერთოდ : ) გაგვიმართლა ასეთი კლასიკოსების ეპოქაში რომ გვიწევს ცხოვრება როგორიც ჭილაძე და დოჩანაშვილია. კრიტიკოსი ოტია პაჭკორია ჭილაძეზე წერდა: "ოთარ ჭილაძემ გამაოცა, პოეტია ღვთისაგან..." ვეთანხმებიიი,მისი პოეზიაც და პროზაც გენიალურია..."ყოველმან ჩემმან მპოვნელმან" "ცხოვრების წიგნია" მაპატიეთ თუ გადავამეტე, მაგრამ იმდენად ძლიერად იმოქმედა ჩემზე... დიდხანს ვფურცლავდი ვკითხულობდი მეათედ გადაკითხულ ფრაზებს და ყოველ წაკითხვაზე რაღაც ახალს ვსწავლობდი და ახლაც ვსწავლობ... და არა მარტო ეს, "გოდორი", "გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა", "კლდეს უთქვამს ჩემი სათქმელი", "მედროვეები და დრო"... ყველა ძალიან ძლიერია... მის შემოქმედებაში თანაბრად დიდი ადგილი უკავია ეროვნულ ფასეულობებსა თუ სულიერ, ზნეობრივ ღირებულებებს, მიგვანიშნებს, გვასწავსლის, გვახვედრებს ბევრ რამეს. ამ ბოლო დროს ძალიან ხშირად ვკითხულობ "კლდეს უთქვამს ჩემი სათქმელი"-ს, მაფიქრებს ხოლმე, განსაკუთრებით ეს მონაკვეთი ... "თავისუფლება ღვთის საჩუქარი არ არის. თავისუფლება თვითონ უნდა მოიპოვოს ადამიანმა, ზოგჯერ რამდენჯერმეც, რადგან მისი დაკარგვაც ისევე შეიძლება, როგორც მოპოვება. მხოლოდ მოპოვებული თავისუფლება ამაღლებს პიროვნებას სულიერად და ამაგრებს ქვეყნის საზღვრებს. სხვათაშორის, ჩვენც ნაწყალობევი თავისუფლების გამო ვართ ამ დღეში, ანუ საჩუქრით გახარებული ბავშვებივით ვართ აყოლილნი გრძნობებს_პოდიუმზე ფრანგებს ვეჯიბრებით, ესტრადაზე ზანგებს_არადა, ჭერი თავზე გვენგრევა, შავი თეთრისაგან ვერ გაგვირჩევია, გამართულად ვეღარ ვმეტყველებთ მშობლიურ ენაზე, გარეთ საკუთარი ეროვნება გვავიწყდება, შინ სხვათა ეროვნებებს ვაკანონებთ... თუ დროზე არ მოვეგებით გონს, შეიძლება სამუდამოდ დავკარგოთ სახეცა და მეობაც"... და ეს... ![]() "ადამიანიც ჰგავს იმ ქვეყანას, რომელსაც მისი სამშობლო ჰქვია..." -------------------- "ლოცვას უდრის ზოგჯერ ფიქრი... მოხდება ხოლმე... რაც უნდა მდგომარეობაში იყოს ტანი, სული მაინც მუხლმოყრილია..." "Ce n’est rien de mourir... c’est affreux de ne pas vivre!!!" |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 14th June 2024 - 07:29 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი