![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
მნათე |
![]()
პოსტი
#1
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 ![]() |
როცა ეკლესიაში მოვედი, ჩემს ადამიანურ ნაკლოვანებაში ეს გამოუთქმელი სურვილი ცოცხლობდა და დღემდე ცოცხლობს...
ხატება ღვთაებრივი ადამიანისა, რომელმაც თავი გაწირა... მახსოვს მასზე რომ მიამბეს, ძალიან გამიკვირდა, შემდეგ მომინდა შევხებოდი, მასთან ერთად მესაუბრა, ყოფილიყო ჩემი ყველაზე ახლო მეგობარი, ყოფილიყო ჩემი ტკივილისა და სიხარულის თანაზიარი... ის ხომ გმირი იყო? რა ქვია ამ სურვილს, სწრაფვა? ალბათ სახელს ვერასდროს დავარქმევ... უბრალოდ ჩემში წინააღმდეგობები ცოცხლობს, მე მასთან მინდა და თან არც მინდა ![]() გამათავისუფლე უფალო! გული კი: ოღონდ ჯერ არა!!! როგორ გავაკეთებ ამას თუ ის არ მოვა? მე ვიცი, რომ ის უნდა მოვიდეს, მაგრამ მე ვერ ვითხოვ ამას, რადგან სურვილი, ნება და ყველაფერი მისია, მე მის გარეშე არაფერი შემიძლია! ჩემი ნების აღძვრამდე! მე ისიც კი არ შემიძლია თავისუფლება ვითხოვო გულით რადგან ჩემს გულს არ შეუძლია ამის თხოვნა, მე მინდა მოვიდეს, მაგრამ ის არ ჩანს, სად არის? მაგრამ ის ხომ აქ არის ღმერთო ჩემო, ის ხომ აქ არის! ![]() ![]() მე ხშირად ვსაუბრობ აბსტრაქტულ ქრისტეზე, რომელმაც ამდენი და ამდენი ადამიანი გადაარჩინა, ამდენი და ამდენი სისხლი გაიღო, ამხელა ცხოვრება მოგვცა, მაგრამ ის არ არის ჩემს განცდებში.. ის ისევ ეკლესიის ფრესკებსა და ხატებზეა.. ის არ არის ჩემში, რადგან მე არ მიყვარს ის ![]() სად არის ის? როდის მოვა? მოვა კი? ვუნდივარ კი? რა ხდება როდესაც ღმერთი უბრალოდ არ არის? -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
![]() ![]() |
m16 |
![]()
პოსტი
#2
|
![]() .......... ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 5,739 რეგისტრ.: 2-July 07 მდებარ.: Rustavii წევრი № 2,365 ![]() |
t a m a r i
ციტატა ....ზღვის პირას სველ სილას მიუყვება ხან ორი და ხანაც ერთი კაცის ნაკვალევი..._ეს ვისი ნაკვალევია უფალო?_იგი შენს მიერ განვლილი ცხოვრების გზაა შვილო ჩემო..._ეს მეორე ნაკვალევი ვიღასია?_ეს ჩემი ნაკვალევია, მე ხომ მთელი შენი ცხოვრების მანძილზე შენტან ერთად ვიყავი..._და მაინც მიგიტოვებივარ უფალო, ზოგჯერ სილას მარტოდ მარტო მიუყვება კვალი ჩემი._შენ ცდები შვილო ჩემო, მარტოდ მიმავალი კვალი ჩემია, შენი ცხოვრების უმძიმეს წუთებში ხომ ხელში აყვანილი დამყავდი..."უფლის სიყვარული უსაზღვროა... ის მუდამ ჩვენთანაა... უბრალოდ ხანდახან ჩვენ ვშორდებით ხოლმე მას... უფალს მარტო იმიტომ ვერ ვხედავთ რომ ამაოებითაა დაკავებული ჩვენი გონება... დიდი მორწმუნე ადამიანები, რომელთაც დაძლიეს სოფელი, დაამარცხეს საკუთარი თავი და დაამხეს ბოროტი ძალი უფალთან განისვენებენ და მათი სასუფეველი აქ იწყება დედამიწაზე... უფალი სუფევს დღევანდელი დღე ღირდა ამის წაკითხვად ![]() გაიხარე !:) -------------------- :)
|
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 16th June 2025 - 12:06 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი