სალოსი "ქრისტესთვის სულელი", სალოსი, მისი ღვაწლი და სალოსთა ცხოვრების ეპიზოდები პარამეტრები

[თემო]

ამ თემაში სურვილი მაქვს ვისაუბროთ სალოსობის ფენომენზე

სალოსობა წარმოადგენს ერთგვარ სახეს ქრისტიანულ მოღვაწეობისას. თანახმად წმ. მოციქულის პავლეს სიტყვისა "უკეთუ ვისმე ბრძენ ჰგონიეს თავი თვისი თქვენ შორის ამა სოფელსა- სულელ იქმენინ, რათა იყოს იგი ბრძენ" (1კორ. 3.18) ზოგიერთნი ფრიად ბრძენნი მოღვაწენნი იჩემებდნენ სულელობას (სალოსობას) ქრისტესათვის და მოურიდებლად და კადნიერად ამხილებდნენ ყოველგვარ სიბილწეს და უსჯულოებასა.
სალოსობა დაიწყო ეგვიპტეში მეოთხე საუკუნის გასულს. წმ. ანდრიას გარდა სალოსთა შორის შესანიშნავი იყვნენ წმ. დანიელი (489წ.) წმ. სვიმეონ ასური (560წ.)

"არამედ სულელნი იგი სოფლისანი გამოირჩია ღმერთმან, რათა არცხვინოს ბრძენთა და უძლურნი იგი სოფლისანი გამოირჩია რათა არცხვინოს ძლიერთა; და უაზნონი იგი სოფლისანი და შეურაცხნი გამოირჩია ღმერთმან და არა არსნი იგი, რაითა არსნი იგი განქარვნეს" (1 კორ.1,27-28)

ეს სიტყვები აღმოჩნდა გზამკვლევი მთელი სამოღვაწეო ტრადიციისათვის , რომელიც არსებობს მაცხოვრიდან მოაქჟამამდე.

[გიორგი]

მნათე

საიდან იღებს ეს ტრადიცია სათავეს

პავლე მოციქულის ცნობილი ნათქვამიდან, რომ ჩვენ ვართ სულელნი ქრისტესთვის (თანამედროვე ქართულით).

"10. ჩვენ - შლეგნი ქრისტეს გულისთვის, ხოლო თქვენ - ბრძენნი ქრისტეში; ჩვენ - უძლურნი, თქვენ კი - ძლიერნი; თქვენ - დიდებულნი, ჩვენ კი - გინებულნი" (პირველი კორინთელთა მიმართ, 4-10)

ეს ნაწილობრივ აგრეთვე არის იმის გამოხატულებაც, რომ, როგორც ანტონი დიდს აქვს ნათქვამი დადგება დრო, როდესაც ხალხი მოიქცევა, როგორც გიჟიო.

პირველი სალოსები გამოჩნდნენ დაახლოებით მე-4 საუკუნეში. ძირითადი გაქანება რუსეთში ჰქონდა სალოსობას, მაგრამ თვითონ სიტყვა ბერძნულია.

ხომ არ ატარებს იგი მაზოხისტურ ნიშნებს?

გარეგნულად "ოდნავ" კი თუმცა ისევე, როგორც ყველაფერში აქაც გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს საბოლოო მიზანს.