რატომ ვუწოდებთ, მოძღვართ მამებს?, მათე 23; 8-12 პარამეტრები

[მნათე]

ხოლო თქვენ ნუ იწოდებით: რაბი; რადგან ერთია მოძღვარი თქვენი, ქრისტე; ხოლო თქვენ ყველანი ძმები ხართ. და მამას ნურავის უწოდებთ თქვენ ქვეყანაზე, რადგან ერთია მამა თქვენი, რომელიც არის ზეცაში. ნურც იწოდებით წინამძღვრებად, რადგან ერთია წინამძღვარი თქვენი - ქრისტე. ხოლო უდიდესი თქვენ შორის იყოს თქვენი მსახური. ხოლო ვინც აიმაღლებს თავს, დამდაბლდება, და ვინც დაიმდაბლებს თავს, ამაღლდება.

======================================================

მოკლედ, გვერდზე ფორუმზე ერთმა ათეისტმა წამოჭრა ზემოთ ხსენებული და წითლად შეფერილი, საკითხი, რომელთან შესახვედრად გულწრფელად ვიტყვი - მოუმზადებელი აღმოვჩნდი, დიდი სიამოვნებით მოვისმენდი ეგზეგეზას

[death]

argani

ციტატა
ერთია მოძღვარი თქვენი, ქრისტე; ხოლო თქვენ ყველანი ძმები ხართ. და მამას ნურავის უწოდებთ თქვენ ქვეყანაზე, რადგან ერთია მამა თქვენი, რომელიც არის ზეცაში. ნურც იწოდებით წინამძღვრებად, რადგან ერთია წინამძღვარი თქვენი - ქრისტე. ხოლო უდიდესი თქვენ შორის იყოს თქვენი მსახური. ხოლო ვინც აიმაღლებს თავს, დამდაბლდება, და ვინც დაიმდაბლებს თავს, ამაღლდება.

ისეო აქ ადვილად გასაგებია. ერიდეთ ამპარტავნებას, იყავით მდაბალნი და გამოურჩეველნი, ნუ შეიმოსებით ბრჭყვიალა ოქრომკედიანი სამოსით და ნუ მიიღებთ როგორც კუთვნილს ვინემს თქვენს წინ გართხმასო.

იესოს არ უქვამს რახან ჩემი მოძღვრების გამაგრძლებენი ხართ, თქვენთვის გამონაკლისს გავაკეთებ და იწოდეთ მამადო. ახლა იესოს სიტყვების ვიღაცეებისთვის მოსარგებლად ჩორკნას დავიწყებთ, ყველაფერი შეიძლება ვათქმევინოთ მას. მაგრამ ეს არაა მისი მიმდევრების მიზანი. თუ ვცდები?

სხვათაშორის პროტესტანტულმა ეკლესიებმა ეს შეცდომა გამოსწორეს და მოღძვრის ან მამის ნაცვლად 'პატივცემულს' ხმარობენ. პატივს კი ყველას ვცემთ ვინც დიდი მოძღვრის შეგონებას არ ამახინჯებს.

აქ არაფერ შუშია რამის მითვისება, ამპარტავნება და სხვა

რატომ ამბობს ღმერთი, რომ არავის უწოდოთ მამა ჩემს გარდაო? იმიტომ რომ ჩვენ ცხოვრება მოგვანიჭა არა ბუნებამ, არამედ ღმერთმა. ანუ ღმერთი არის ის ვინც ჩვენ გვშობა, ჩვენი ბუნებრივი მშობლების საშვალებით. ეხლა რატომ ვუწოდებთ მოძღვრებს მამებს. ამაში უკეთესად გასარკვევად მოყიყვან ციტატას ბიბლიიდან. მე თუ არა სულიწმინდას ხომ მაიც ენდობი თქვენდა შესარცხვენად როდი ვწერ ამას, არამედ გარიგებთ, როგორც ჩემს საყვარელ შვილებს. რადგან თუნდაც ათი ათასი აღმზდელი გყავდეთ ქრისტეში, მამები ბევრი არა გყავთ, მე გშობეთ თქვენ ქრისტე იეოსოში სახარებით. (I კორ 4, 14-15) აქ პავლე კი არ ამბობს რომ მე ვარ თქვენი მშობელი მამაო, არამედ ამბობს რომ მე გშობეთ თქვენ ქრისტეშიო. მოძღვარი არის ჩვენი გზის გამკვლევი სულიერ გზაზე, ამიტომაც ვუძახით მამა-ოს. ანუ ის არის ჩვენი მამა ქრისტეში. ეხლა "მამაო ქრისტეში" ხომ არ დავუძახებთ? შემოკლებით ვამბობთ მამაო. ანალოგიურს ცხადყოფს ზემოთ მოყვნილი ციტატა. ანუ ქრისტე იმიტომ ეუბნება ფარისეველებს ეშმაკი არის მაამთქვენიო, რადგან მათი გონება, აზროვნება და საქმეები ეშმაკისგან იყო შობილი. რა თქმა უნდა მათი ქვეყანაზე მშობელი მამა, ღმერთი იყო მაგრამ მათი საქმეების მშობელი მამა ეშმაკი.