მართლმადიდებელი ეკლესიები, ავტოკეფალური და ავტონომიური პარამეტრები

[კანონისტი]

აქ განვიხილოთ მსოფლიოს მართლმადიდებელ ეკლესიათა დიპტიქთან დაკავშირებული საკითხები

მსოფლიოში ამჟამად არის 15 ავტოკეფალური და 4 ავტონომიური ეკლესია. ამასთან, რამდენიმე თვითგამოცხადებული ავტოკეფალური, ავტონომიური და სქიზმატური ეკლესიები

ძირითადი სადავო საკითხებია:
- ავტოკეფალია/ავტონომია
- სამეთაურო ტიტული
- საგამგებლო ტერიტორია
- ე.წ. სრული უფლებამოსილება (12 მღვდელმთავარი სინოდში, მირონის მოხარშვის უფლება)
- საღვთისმსახურო ენა და ეროვნული საკითხი (განსაკუთრებით ბერძნულენოვან საპატრიარქოებში)


P.S. ეს თემა ეძღვნება mnate-ს განსაკუთრებულ ინტერესს ამ საკითხისადმი

[კანონისტი]

მისი უწმიდესობა
პავლე
მთავარეპისკოპოსი პეჩისა, მიტროპოლიტი ბელგრად-კარლოვაცისა,
პატრიარქი სერბეთისა

Његова светост
ПАВЛЕ
Архиепископ пећки, Митролоит београдско-карловачки,
Патријарх српски

უწმიდესი პავლე (ერისკაცობაში გოიკო სტოიჩევიჩი) დაიბადა 1914 წლის 11 სექტემბერს დონი მიჰოლიაცის სავოევოდოს სოფ. კუჩანციში (ავსტრო-უნგრეთი, ამჟ. ხორვატია). დაამთავრა ბელგრადის გიმნაზია (1929), სარაევოს სემინარია (1936) და ბელგრადის უნივერსიტეტის საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი (1941).

1948 წელს აღიკვეცა ბერად და ეწოდა პავლე. ამავე წელს ხელდასხმულ იქნა იეროდიაკვნად. 1949-55 წლებში მოღვაწეობდა რაჩას მონასტერში.

1954 წელს ხელდასხმულ იქნა მღვდელმონაზვნად და დაინიშნა საპატრიარქოს პროტოსვინგელოზად. 1955 წელს სწავლა განაგრძო ათენში, საღვთისმეტყველო ფაკულტეტზე. 1957 წელს, სწავლის დასრულების შემდეგ, აღყვანილ იქნა არქიმანდრიტის ხარისხში.

1957 წელს წმ. სინოდმა არქიმანდრიტი პავლე გამოირჩია რაშკო-პრიზრენის ეპისკოპოსად. ხელდასხმა შესრულდა ბელგრადის საპატრიარქო ტაძარში ამავე წლის 21 სექტემბერს.

ეპისკოპოსი პავლე აქტიურად იცავდა მართლმადიდებელთა უფლებებს, განსაკუთრებით მეტოქიის ეპარქიაში (კოსოვო). აღნიშნულის გამო 1989 წელს კოსოვოელმა ალბანელებმა იგი ისე სასტიკად ცემეს, რომ 3-თვიანი ჰოსპიტალიზაცია გახდა საჭირო. მომავალმა პატრიარქმა დიდსულოვნად აპატია ეს მათ და უარი განაცხადა ამ ინფორმაციის მედიით გავრცელებაზე.

1990 წლის 1 დეკემბერს იგი არჩეულ იქნა სერბეთის პატრიარქად. აღსაყდრება შესრულდა ამავე წლის 3 დეკემბერს.

უწმიდესი პავლეს კურთხევით წლების შემდეგ პირველად გამოიცა მარხვანი, ზატიკი, კურთხევანი, ლოცვანი, ტიპიკონი, კონდაკი და პარაკლიტონი.

სერბეთის პატრიარქის თაოსნობით დაიწყო ახალი აღთქმის ხელახალი თარგმნა თანამედროვე სერბულ ენაზე, დაარსდა და განახლდა არაერთი ეპარქია, აღორძინდა საეკლესიო ცხოვრება, რამდენიმეგან დააარსდა სასულიერო აკადემია და სასწავლებელი.

უწმიდესი პავლე გამოირჩევა უბრალო ბერული ცხოვრებით. მას თანამედროვენი "მოსიარულე წმიდანს" ეძახიან. სერბეთის პატრიარქს მანქანა არ ემსახურება და ფეხით დადის, რის მიზეზადაც ერთხელ ბრძანა: "სანამ ყველა სერბი ისე დალხინებული არ იქნება, რომ მანქანის ყიდვის საშუალება ექნება, მე მანქანით ვერ ვივლიო..."