შიშები (ფობიები), მეცნიერ-რელიგიური ახსნის მცდელობა |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
შიშები (ფობიები), მეცნიერ-რელიგიური ახსნის მცდელობა |
nana_007 |
May 20 2008, 08:33 PM
პოსტი
#1
|
I need a hero... ჯგუფი: Members პოსტები: 642 რეგისტრ.: 9-April 08 წევრი № 4,509 |
მოკლედ, დიდი ხანია მინდოდა ამაზე თქვენთან საუბარი და როგორც იქნა გადავწყვიტე თითქმის ყველას ალბათ, აქვს რაღაც შიშები ბავშვობიდან ან მერე შეძენილი, ფობიის დონეზეც კი. მე პირადად მაქვს, რაც ასაკის ერთად იმატებს, თან ძალიან მწვავე ფორმებში, რაც თავი მახსოვს ეს ფობია მაწამებს და სიმართლე გითხრათ, რაღაცით ზღუდავს ჩემი ინტერესების, მოწონების, ჰობის თუ საერთოდ ნორმალური ცხოვრების ხარიხსს. ხშირად მიოცნებია, რომ ნეტავ როგორ იქნება, რომ არ მეშინოდეს და შევნატრი იმათ, ვისაც ეს ფობია (ნამდვილად ფობია და არა რაიმე მყისიერი შიში) არ აქვს. მოკლედ, თქვენ რას იტყვით, შეიძლება თუ არა ამის მეცნიერული ახსნა ან თუნდაც რაიმე სულიერ მდგომარეობასთან ხომ არ არის დაკავშირებული (ფსიქოლოგიურ-რელიგიურს ვგულისხმობ). გავრცელებულია აზრი, რაც მე მსმენია, რომ თითქოს ეს ფობიები ყალიბდება რაიმე ცხოვრებისეული შემთხვევის , გამოცდილების ან უწყვეტი დაშინების შედეგად. ჩემს შემთხხვევაში ეს ასე არ არის...
მოკლედ, მაინტერესებს თქვენი აზრი თორემ მე ალბათ მაინც არ მეშველება არაფერი, ისეა გამჯდარი ეს ოხერი ფობია პ.ს. აქვე დავსძენ, რომ ხშირად როცა ამაზე ვფიქრობ, მგონია რომ ერთადერთი მაშინ ვიქნები გულადი ამ შიშის წინააღმდეგ, თუ ეს "საფრთხე" ჩემს შვილებს შეეხება. დაწერეთ თქვენი აზრი და მეც შემოგიერთდებით, იქნებ გავამხილო კიდეც რაა -------------------- Мне, как сказку, приговор читал судья,
А за окнами вовсю апрель свистел, Говорили, что эта та статья Мне начертит номерочек на кресте... Am I pretty -then cut me in the face... Am I stronger -break my neck in disgrace... Am I smarter - kill me and eat my brain...Am I braver- kill me and eat my heart... Geadelt ist, wer Schmerzen kennt Vom Feuer das in Lust verbrennt , Ein Funkenstoss in ihren Schoss, Ein heisser Schrei : "Feuer frei"! Когда счастье моё мусорами разбито... |
nana_007 |
May 21 2008, 05:54 PM
პოსტი
#2
|
I need a hero... ჯგუფი: Members პოსტები: 642 რეგისტრ.: 9-April 08 წევრი № 4,509 |
ციტატა მე ტარაკნების და მწერების მეშინია sad.gif ეგ ჩემსაზე უარესია, კატ უფრო მეტი შანსია ყოველდღიურ ცხოვრებაში მწერებს გადაეყარო, ვიდრე კობრას ... და რასაკეტებ მერე? წარმომიდგენია რა ძნელია ჩემი ერთი ნაცნობი გერმანელი გოგო ობობის დანახვაზე იბნიდებოდა, მე შემიძლია ობობა ხელში ავიყვანო და არასოდეს არ მომიკლავს, ვიღებ ხელში და გარეთ ვაგდებ. თუმცა, ერთხელ მეც დამსტუკეს ობობებმა: კლინიკაში ვმუშაობდი ასე 10 წლის წინ და არქივში უნდა ავსულიყავი, სადღაც ჭერში და ჰოი საოცრებავ! ზღაპარი მიმიქარავს, იმდენი ობობა იყო მიბმულ-ჩამოპორწიალებული, ქსელები, ზაფები, ესენი უთვალავი რაოდენობის... მერე მტვერსასრუტი ამოვიტანე და ისეგავათავისუფლე ეს ოთახი, თუმცა მერე არ ვიცი ნერვიულობის გამო თუ რა, რაღაც ალერგიული ფხანა ამიტყდა და სიწითლე, სანამ არ დავიბანე და რაღაც სპეცკრემი არ წავისვი... დიდი ობობები , მაგ. "შავი ქვრივი" და მსგავსები შხამიანები არიან და ამდენად საშიშნიც. დაწერეთ, ექსტრემალური შიშების დროს როგორია თქვენი ყოველდღიურობა, როგორ ახერხებთ ნორმალიზაციას? იქნებ რაღაცით დავეხმაროთ ერთმანეთს. -------------------- Мне, как сказку, приговор читал судья,
А за окнами вовсю апрель свистел, Говорили, что эта та статья Мне начертит номерочек на кресте... Am I pretty -then cut me in the face... Am I stronger -break my neck in disgrace... Am I smarter - kill me and eat my brain...Am I braver- kill me and eat my heart... Geadelt ist, wer Schmerzen kennt Vom Feuer das in Lust verbrennt , Ein Funkenstoss in ihren Schoss, Ein heisser Schrei : "Feuer frei"! Когда счастье моё мусорами разбито... |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 23rd September 2024 - 02:21 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი