![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
Nanio |
![]()
პოსტი
#1
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 1,799 რეგისტრ.: 30-January 07 მდებარ.: პავლოვი წევრი № 969 ![]() |
მოგეხსენებათ მირზა გელოვანის ცხოვრება ლადო ასათიანის მსგავსად ტრაგიკულად დასრულდა.
მირზა გელოვანი დაიბადა 1917 წლისს 2მარტს სოფელ ნაქალაქარში და გარდაიცვალა 1944წლის ივლისში. დაკრძალულია ბელორუსეთში. აქვე ერთ პატარა ლექსს შემოგთავაზებთ: დედამიწა შეიმოსა თეთრი სამოსელით, თეთრ კარავებს დაემგვანენ ატეხილი მთები, მახსოვს შენი გუნდაობა უხელთათმნო ხელით. ახლაც მინდა შენი ნახვა, ახლაც მენატრები. ეს სურვილი ძლიერია, როგორც ქარიშხალი, სისპეტაკით შემოსილი, ვით ეს თოვლი წმინდა. მომაგონდა შენს სახეზე პაწაწინა ხალი და თუ შენი ღიმილი მსურს, შენი გულიც მინდა. 1935 წელი, (თიანეთი) -------------------- მეკენდარია? |
![]() ![]() |
xornabujeli |
![]()
პოსტი
#2
|
![]() giorgi ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 1,304 რეგისტრ.: 24-July 07 მდებარ.: Zveli Tbilisi. წევრი № 2,509 ![]() |
![]() სხვაგან სად არის ვაჟას ბუნება, სხვაგან სად ხარობს დეკა და ქუჩი, სხვაგან სად მოდის მზე, ვით ცდუნება, სხვაგან სად ჩადის მზე დანაყუჩი, სხვაგან სად არის ასეთი რამე, მცხუნვარე მზე და შავთვალა ღამე?! 1936 წელი, თბილისი ![]() მირზა გელოვანი ხევსურული ნანა - დაიძინე, ქალავ, თორო შავი ღამე ფშვინავს, დაიძინე დედის თოლო, დაიძინე, შვილავ!.. ახლა გარეთ ოჩოპინტრე დადის, ნისლის ქუდი პატარა რქებს მალავს, მძივს აგისხამ, სამძჲმარას დარდო, დაიძინე, ქალავ!.. ღამეა და უღამური ღამე - არც ვარსკვლავი ბზინავს. დავიღალე... დაიძინე, ქალავ! დაიძინე, დედის თოლო, ძილს სიმშვიდე მოჰყავს. დაიძინე, ქალავ, თორო გაბაცდება ლოყა. მამაშენი ქარაფებში ათევს, ჯიხვის მწვადებს ჩამოგიტანს მამა... იქნებ ახლა ლეკურ ხანჯალს ფართეს წმინდა სისხლი კალმახივით ნამავს. ჭრაქის შუქი ფარფატებს და ლანდობს, კერას უკვე სძინავს. დაიძინე, სამძიმარას დარდო, დაიძინე, ძილავ... 1937 ან კიდევ, ეს ლექსი რად ღირს... ქართლის მიწავ, უტკბილესო, საყვარელო ქართლის მიწავ, ჩვენს ცხრათვალა დიად მზეს და ჩვენს ალისფერ დროშას ვფიცავ! ამ მწვანე ხეს, ძვლებზე გაზრდილს, ამ ლოდების ხავსს და ნაჟურს, კავკასიონს ცამდე აწვდილს, შავნაბადას, გულდაჟანგულს, ამ ბუჩქებს და იმ ქერა ნისლს, დილაობით შენ რომ იცვამ, დაცემულთა დაქცეულ სისხლს, დაღუპულთა ხსოვნას ვფიცავ, ქარსა ვფოცავ, ხეს რომ არხევს, სანამ ნისლებს შემოახვევს, სააკაძის ხმალის ნატეხს, უკვდავებით ნათილისმარს, ნარიყალას წარსულ სახეს, აწ დარჩენილ ლიბოს ვფიცავ! ვფიცავ სვანის ნათქვამ ლილეს, ვფიცავ ჩემი ლექსის ნინევს! - თუ ოდესმე, როგორც ძველად, ამ ცას ვინმე შეგვეცილოს... წმინდა ვალის მოსახდელად უყოყმანოდ შეგეწირო. მოვკვდე ისე ღიმილმჩენი, ვით კვდებოდნენ გმირნი ძველად, რომ, სამშობლოვ, საქმე ჩემი დარჩეს შენდა სადღეგრძელოდ -------------------- "Nosce te ipsum – შეიცან თავი შენი."
---------------------------------------------- "აქა ვდგავარ და სხვაგვარად არ ძალმიძს." ''მთავარში - ერთობა, სადაოში - თავისუფლება, მაგრამ ყველაფერში - სიყვარული! ''მოგვეცი ძალა უფალო,რათა უმადურობით არ განგეშოროთ! ამინ!" ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- "Lord Jesus, I believe you are the Son of God. Thank you for dying on the cross for my sins. Please forgive my sins and give me the gift of eternal life. I ask you in to my life and heart to be my Lord and Savior. I want to serve you always." |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 14th July 2025 - 10:47 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი