ბოლო ინსტანცია პარამეტრები

[კანუდოსელი]

მამაო დამლოცეთ.

მაინტერესებს ასეთი რამ:
როგორ ფიქრობთ როდესაც საკითხი ეხება საკმაოდ საორჭოფო, საკამათო და არცთუ ნათელ პრობლემას, ანუ ისეთს, რომელზეც ეკლესიას არა აქვს ცალსახა პასუხი, მაგრამ არის უამრავი ურთიერთ გამომრიცხავი პასუხები ცალკეული პიროვნებების მხრიდან, რას ჯობია დავეყრდნოთ (დაველოდოთ), ეკლესიის გადაწყვეტილებას, როგორც კრებითობის გამომხატველს, თუ რომელიმე თუნდაც წმინდანის პოზიციას, რომელიც შესაძლებელია მეორე ასევე წმინდანის პოზიციისგან განსხვავებულიც იყოს?

მე მეჩვენება რომ ეკლესიის პასუხი უნდა იყოს გადამწყვეტი, ხომ არ ვცდები რამეში?
დიდი მადლობა წინასწარ

[Mama Davithi]

გვაკურთხეთ მამა ანდრია!

ქრისტესმიერი სიყვარულით მოგესალმებით მამა დავითი.



მამა ანდრია თქვენის ნებართვით, შევეცდები ჩემი მოსაზრება გადავცე კანუდოსელს.


1.დავიწყოთ იქიდან, რომ მაცხოვარი იყვანს თორმეტ მოწაფეს,(შემდგომში მათი რიცხვი კიდევ იზრდება 70 მდე) რომელნიც ერთმანეთისგან სრულიად განსხვავებული ხასიათის და სოციალური წარმოშობის ადამიანები არიან( და რაოდენ საოცარიც არ უნდა იყოს, ერთი მათ შორის მისი გამცემი, გამყიდველია). მაგრამ ეს განსხვავებული ადამიანები, ერთიანდებიან უფალი იესო ქრისტეს სიყვარულით და მისი სიყვარულის ყოვლის მომცველი ძალით- ურთიერთსიყვარულით.
ანუ მოციქულები უფალთან ერთად, განასახიერებენ ახალი აღთქმის ეკლესიის სახეს და ახორციელებენ საღმრთო დოგმატურ ფორმულას--ჩვენ იესო ქრისტეში და იესო ქრისტე ჩვენში.



2.განა უფალს თავისი ღვთაებრივი არსით არ შეეძლო, შეერჩია ერთი აზროვნების, ერთი ყაიდის და მეტიც, საკითხის სიცხადისათვის, ერთნაირი გარეგნობის მქონე ადამიანები, რომლებიც უფლის სიტყვას იდენტურად, შეიძლება ითქვას მანქანური სიზუსტით გაიმეორებდნენ?.... რა თქმა უნდა შეეძლო და უფრო ადვილიც იქნებოდა , სარწმუნოებრივი დიქტატი... მაგრამ ეს უფლისმიერი გზა არ არის..

თითოეული ადამიანი ინდივიდია და განუმეორებელი უნიკალური შინაგანი სამყარო გააჩნია, თავისი დადებითი და უარყოფითი მხარეებით. ვინ თუ არა შემოქმედმა, ყველაზე კარგად იცის, თითოეული ადამიანის ფსიქოლოგიური სახის განსხვავებულობა და ამიტომ ცხადია უფალი დაუშვებს მასთან მისასვლელი, განსხვავებული გზების არსებობას. ანუ მოციქულთა განსხვავებულება, არის მასთან მიახლოვების განსხვავებული გზების არსებობის უფლება.

ამიტომ უფალი ეკლესის საწყისშივე უშვებს, აზროვნებისა და შეხედულებების განსხვავებულობას, როგორც საშუალებას თითოეული ინდივიდისათვის მასთან უკეთ მიახლოვებისა, მაგრამ ამასთანავე იძლევა ყველასათვის საერთო, დოგმატურ სწავლებას, რომლის საშუალებითაც ერთ მიზნამდე მისვლაა შესაძლებელი.

იუდას არსებობაც ღვთისმიერი სწავლების ნაწილია ანუ ეკლესიის წიაღში არსებობდნენ და დღესაც არსებობენ მსგავსი ანტიპოდები, რომელთა დანიშნულება, ჩვენი გამოფხიზლებაა... ესეც ადამიანური ბუნების ნაწილია, როცა ხედავ უარყოფითს, დადებითის აღქმა გიადვილდება.


ზემოთ ნათქვამი, რომ კარგად გავიაზროთ, მოვიყვან ერთ შედარებას (უფალო მომიტევე კადნიერება).

3.წარმოვიდგინოთ მაღალი მთა, რომლის მწვერვალზეც, უფალ იესო ქრისტეს ღვთაებრივი ტახტი დგას.
მთის სხვადასხვა მხრიდან მწვერვალისაკენ, გზები მიემართება. ზოგი გზა ფართე და ადვილი გასავლელია, ზოგი დაკლკნილი და რთული, ზოგი ნაკლებად შესამჩნევი და ა. შ. ამ სხვადასხვა გზას, ადამიანები თვითონვე ირჩევენ და მწვერვალისაკენ მიემართებიან. ხოლო უფალი, მიუხედავად მათ მიერ განვლილი გზისა თუ მათში იმ სიყვარულს დაინახავს რომელზეც ზემოთ ვისაუბრეთ, ყველას მიიღებს!!!

განმარტებისთვის- განსხვავებული გზები, წმინდანებია განსხვავებული სწავლებებით.
ჩვენი მწვერვალზე ასვლა ამ გზებით, იმ წმინდანების სწავლების შერჩევაა, რომელიც ჩვენს ინდივიდუალობას პასუხობს.

ხოლო რაც შეეხება კონკრეტულად შტრიხკოდს, მისი არ მეშინია, რადგან ჯერ ერთი ვთვლი , რომ არ უნდა მიიღო ანტიქრისტე და მისი ბეჭედი შეგნებით და ნებაყოფილებით და მეორეც საჭმელსაც და საგნებსაც მათ გამოყენებამდე ვაკურთხებ.(ასე რომ, ტრაპეზის წინ ლოცვა თქვით და საგნები მათ გამოყენებამდე მოძღვარს აკურთხევინეთ).



შენდობას ვითხოვ, მამაო.