როგორი ბუნება მიიღო ქრისტემ?, პირველქმნილი ცოდვით დაზიანებული თუ დაუზიანებელი პარამეტრები

[ზურა]

მშვიდობა თქვენდა!
გილოცავთ სადღესასწაულო დღეებსა და მაცხოვარის შობის მოახლოებას!

მსურს აზრი გამოვხატოთ, იმ ღვთისმეტყველურ საკითხზე, რომელიც მემგონი
კვლავინდებურად გადაუჭრელად რჩება თანამედროვე მართლმადიდებლური
სულიერი განათლების სისტემაში.
... და რაც საკმაო ხანია საფიქრებელს მაძლევს, რადგან მოგეხსენებათ საკითხი მნიშვნელოვანია.

არავითარ შემთხვევაში არ ვფიქრობ, რომ სწორედ აქ გაეცემა ამ კითხვას საბოლოო პასუხი
თუმცა ყოველ შემთხვევაში იმედი მაქვს, რომ აზრთა გაცვლას გარკვეული შედეგი მაინც მოყვება.

გთხოვთ ყურადღება მიაქციოთ შემდეგს:
- ლაპარაკია არა ცოდვაზე, არამედ ცოდვით დაზიანებულ ბუნებაზე


უფალო დაგვლოცე!

p.s. ... დროში შეზღუდვის გამო მიჭირს იმის თქმა, თუ რა სიხშირით მოვახერხებ გამოხმაურებას,
მაგრამ აუცილებლად მოვახდენ რეაგირებას ყოველ ძირითად საკითხზე.

[დათიკო]

ისე, ლათინებთან მეც წამიკითხავს იმის შესახებ რომ ისინი ამ საკითხს უბიწო ჩასახვით ხსნიან.

ამ საუბარმა ძალაუნებურად გამახსენა ერთი მეტად საჭირბოროტო საკითხი, რის გამოც საკმაოდ მწვავე დებატები იყო გამართული. ეს იყო საკითხი იმის შესახებ, იცოდა თუ არა მაცხოვარმა (მისმა ადამიანურმა ბუნებამ) მეორედ მოსვლის დრო. რამდენადაც მახსოვს, მავანნი მხილებულ იყვნენ იმაში, რომ მაცხოვარის ადამიანურ ბუნებას მიაწერდნენ მეორედ მოსვლის დღის არცოდნას.
არ ვიცი, ეს მართლია სულ სხვა თემაა, მაგრამ რატომღაც ამ საკითხთან გამიჩნდა ასოციაცია.

[Sotiris]

ისე, ლათინებთან მეც წამიკითხავს იმის შესახებ რომ ისინი ამ საკითხს უბიწო ჩასახვით ხსნიან.

რისი არანაირი საჭიროებაც არ არსებობს. სხვათა შორის ლათინების დიდი მასწავლებელი თომა აქვინელი უბიწო ჩასახვის შესახებ სწავლებას არ ღებულობდა.

ამ საუბარმა ძალაუნებურად გამახსენა ერთი მეტად საჭირბოროტო საკითხი, რის გამოც საკმაოდ მწვავე დებატები იყო გამართული. ეს იყო საკითხი იმის შესახებ, იცოდა თუ არა მაცხოვარმა (მისმა ადამიანურმა ბუნებამ) მეორედ მოსვლის დრო. რამდენადაც მახსოვს, მავანნი მხილებულ იყვნენ იმაში, რომ მაცხოვარის ადამიანურ ბუნებას მიაწერდნენ მეორედ მოსვლის დღის არცოდნას.

დათიკო, ახლა ტერმინოლოგიურად ძალიან არაზუსტი რამე თქვით. ერთია მაცხოვრის კაცობრივი ბუნების შესახებ ისაუბრო in abstracto, მეორეა მასზე ისაუბრო in concreto (მიტრ. მაკარის მართლმადიდებლურ-დოგმატური ღმრთისმეტყველება, ტ. 2, გვ. 74, 76). სხვაგვარად გრიგოლ ღმრთისმეტყველსაც ამხელთ, თუ რა არის?

Ибо для всякого явно, что Сын знает, как Бог, приписывает же Себе незнание, как человек, поскольку только видимое может быть отделяемо от умопредставляемого. Такую мысль подает и то, что наименование Сына поставлено здесь отрешенно и безотносительно, то есть без присовокупления: чей Он Сын, чтоб понимали мы это неведение в смысле более сообразном с благочестием, и приписывали его человечеству, а не Божеству (Св. Григорий Богослов, Слово 30).

კიდევ შემიძლია ციტატები მოვიყვანო გრიგოლ ნოსელის სიტყვიდან აპოლინარის წინააღმდეგ, ბასილი დიდის 236-ე ეპისტოლიდან ამფილოქე იკონიელის მიმართ, ათანასე დიდის სიტყვები არიოზელთა წინააღმდეგ მესამე ჰომილიიდან და ა.შ., მაგრამ რა საჭიროა? მოდით ნუ შევეხებით ისეთ საკითხებს, რომლებიც კარგად არ გვესმის. საქმე გადაეცა წმ. სინოდს და წმ. სინოდმავე განიხილოს, არ არის აქ საჭირო უადგილო აზრები, რომლებიც თემას არ უკავშირდება.

არ ვიცი, ეს მართლია სულ სხვა თემაა, მაგრამ რატომღაც ამ საკითხთან გამიჩნდა ასოციაცია.

კონკრეტულად რა ასოციაცია?

შობას გილოცავთ.

[ზებედე]

საქმე გადაეცა წმ. სინოდს და წმ. სინოდმავე განიხილოს, არ არის აქ საჭირო უადგილო აზრები, რომლებიც თემას არ უკავშირდება.

შოთა რომელ გადაცემულ საქმეს გულისხმობ, ედიშერ ჭელიძის "მწვალებლობაზე" რომ საუბრობს არქიმანდრიტი ლაზარე, რომელიც ბიზანტიურ გალობას ძველ ქართულ გალობას უწოდებს? და რომელმაც უნათლავი შვილები ჯოჯოხეთში განამწესა?

[კანუდოსელი]

შოთა რომელ გადაცემულ საქმეს გულისხმობ, ედიშერ ჭელიძის "მწვალებლობაზე" რომ საუბრობს არქიმანდრიტი ლაზარე, რომელიც ბიზანტიურ გალობას ძველ ქართულ გალობას უწოდებს? და რომელმაც უნათლავი შვილები ჯოჯოხეთში განამწესა?

ჰო, იმდენი გვერდები არ აუდგეთ მაგათ სანამ ედიშერზე მწვალებელიაო არ თქვას სინოდმა თვითონაც კი იციან, მარა ხავსს ეჭიდებიან.